نقش و جایگاه امور تربیتی

تربيت به معناي باروري و شكوفايي نيروهاي نهفته و كشف گنجينه هاي پنهان در وجود انسان است.تربيت به معناي رشد، نمو و پرورش دادن است هدايت به سوي حق و كمال و رساندن به حد بلوغ در تشخيص و تزكيه ي نفس ، اخلاق و عمل، از جمله مفاهيمي از تربيت مي باشد كه در قرآن مجيد به كار رفته است مربي، هنرمند بصيري است كه با ظرافت، شكيبايي و شناخت تقريباً كامل از محيط پيرامون خويش و فرد يا افراد تحت تعليم ، همه فرصتها و تواناييهاي موجود را در جهت هدايت و سازندگي امانتهاي عظيمي كه به دستش سپرده شده اند بسيج مي كند و اين گلهاي لطيف را از هجوم آفات و سموم پاس مي دارد مربي رسول آگاهي، رشد، خويشتن شناسي و دگر سازي است.

بنابراين ساختن انسان كامل و آرماني در اوج كمال و فرهيختگي، در بعد جسم و جان  و رساندن او به خدا، هدف والا و ارجمند مكتب اسلام است. و نظام تعليم و تربيت جامع و پويا در مجموعه ي تعاليم اسلام، جايگاه خاص و زير بنايي خود را دارد و از وصول ارزشمند و ممتازي برخوردار است از قبيل هدف مند بودن جهان، دوبعدي بودن انسان ، قابليت رشد انسان، ايمان، عمل صالح ، آزادي، اختيار، شرافت  و كرامت انساني.

شيوه هاي تربيت در اسلام

پرورش اخلاق و معنويت از ، پالايش كردن مسائل فرهنگي بويژه براي نسل جوان ازوظايف ضروري كسانيكه توان ارائه راهكارهاي عمل دارند مي باشد . مهمترين مشخصه هاي تربيت اسلامي است و به منظور پرورش انسانهاي پرهيزكار و شايسته الگوهاي كاملي را براي تربيت ارايه مي دهد شاخصهاي تربيت اسلامي بر تزكيه و تعليم بر علم و يقين تكيه دارد و هماهنگ با فطرت انسان مي باشد.

هدف تربيتي اسلام ، پرورش روح حقيقت جويي، قدرت تشخيص در افراد تا انسانهايي با ايمان، با تقوا و عامل به خوبيها تربيت كند و با تشويق آنان به جامعه اي بر اساس برادري ، حق وقانون ايجاد مي كند.

همه ي مكاتب و اديان در باره تعليم و تربيت كودكان به خانواده ها توصيه هايي كرده اند اما كمتر دين و مكتبي پيدا مي شود كه در باره مسائل جزيي تعليم و تربيت اظهار نظر كرده باشد و اگر هم احياناً به مسائل جزيي پرداخته باشد مسلماً به جامعيت اسلام نيست.

اسلام به برادري و تعاون با خشونت ، فقر و مظاهر آن مبارزه نمايد.

مهندسي تربيت اسلام بر اساس قرآن و سنت پيامبر (ص) و اهل بيت(ع) است. اسلام با آگاه ساختن انسان از خويش و جهان پيرامونش ، به تربيت همه جانبه و

مسائل جزيي تعليم و تربيت توجه كرده و داراي تز خاصي است..

از نظر اسلام تعليم و تربيت كودك گام به گام انجام مي گيرد و اگر چه معلم و مدرسه و امكانات ديگر به كمك خانواده ها مي شتابند ليكن اولين گام را خانواده ها بر مي دارند و تا آخرين گام نيز به همراه كودكان و نوجوانان خواهند بود.

اثرپذيري دانش اموز ازمعلم واستاد خويش غيرقابل انكاراست برخورد صحيح ودرك احساسات مي تواند مسير رابراي شكوفايي آينده سازان آتي فراهم آورد .اساتيد ومعلمان شريف همانگونه كه تاكنون نيز به پرورش معنوي نسل جوان اهتمام ورزيدند اكنون هم بايد برشدت اين اهتمام مقدس بيفزايند گريزهاي اخلاقي وبيان مصاديق عرفاني ،  عملي ، به قضاي خشك درس وبحث نشاط خواهد بخشيد ازهر فرصتي براي باز سازي معنوي مخاطبان بهره گرفته شود يك دانش آموز يادانشجو ازمعلمين واساتيد مرتبط بامعارف توقعي جز سخن گفتن پيرامون اخلاقيات ندارد اما اگر استادان دروس تجربي ورياضي ، ازاخلاق سخن بگويند براي آنان بيشتر شنيدني خواهد بود همه بدانند دانش آموز ودانشجوي امروز ما به جهت وجود شرايط سخت افزاري ونرم افزاري مفسده آور، بيش ازپيش نياز به تقويت ايمان دارند وهرچه بيشتر دراين مورد تلاش شود بازهم جاي تلاش وجود دارد نكته ي بعدي اينكه درشرايطي كه بلوغي وجود ندارد دختر وپسر جدا از هم بدنبال طلب علم هستند اما متاسفانه تمايلات جنسي آنان رادركنار هم قرار مي دهيم .درمقطع اوج خلاقيت عنصر گمشده درمراكز تربيتي

چنانچه مي دانيم جوانان درزمان حاضر زندگي مي كنند ، احتياجات وخواستها وتمايلات ايشان باآنچه مربوط به سالمندان است فرق دارد همين احتياجات وخواستها محركهاي موثري دربارور كردن نيازها وعادتها وتصميم سازيهاي جوانان است .بنابراين وقتي آمادگي جوان رابراي آينده مدنظر قراردهيم قهراً نمي توانيم ازمحركهاي فعلي استفاده كنيم آينده ازهرجهت براي جوان مبهم وغيرقابل پيش بيني است دراينجا توجه به اين نكته ضروري است كه حتي آينده ي جوان باتوجه به جنبه هاي اجتماعي ، عقيدتي ، سياسي ، علمي ، اخلاقي وساير مسائل زندگي براي خود مربي نيز مبهم مي باشد.

بنابراين فرهنگي كه حال وآينده ي انسان رابايد پوشش دهد وشئون زندگي فردي ، خانوادگي ، اجتماعي رادرنظر بگيرد ، مربي ومتولي امورفرهنگي وظيفه اش  بسيار سنگين وحائز اهميت است زيرا طراحي ومهندسي فرهنگي بايد برابر ساختارفكري وايجاد انگيزه درجوان وبه تعبير جامع تر روحيه ي خلاقيت ونوآوري رابه فكر وانديشه ي جوان منتقل وآينده زندگي راتبيين نمايد .

نگاه عميق وژرف به نيازهاي فكري وتربيتي جامعه ، ترسيم وپرداختن به مهندسي فرهنگي وارائه ي راهكارهاي عملي وپاسخگويي به شبهات ، ترديدها وحتي انكار بعضي ازضروريات دين وخلاصه عبور ازبحران فكري واعتقادي شكوفايي استعدادهاي بالقوه درانسان انسان موجودي است دوبعدي طبيعت وفطرت طبيعت انسان هم ميل به سوي بديها دارد وهم ميل بسوي خوبيها ، انسان غيرازاستعدادهاي منفي داراي استعدادهاي مثبت وكمالات بالقوه است كه مي تواند آنها را به فعليت درآورد چه عواملي موجب رشد وتكامل افراد وشكوفايي استعدادهاي انسان مي شود دراينجا لازم است كلمه رشد ازديدگاه قرآن اشاره كرد.

 اصطلاح رشد درقرآن

كلمه رشد ومشتقات آن چون يرشدون ، راشدون ، مرشد ، رشاد حدود 19 بار درقرآن بكاررفته ازجمله آيات 186 بقره 17 كهف .

حكم رشد به معناي رسيدن به واقع است و در قرآن به معناي هدايت يافتن و رسيدن به كمال وجودش بكار رفته است چنانچه در قرآن در مورد حضرت ابراهيم (ع) مي گويد:

و لقد آتينا ابراهيم رشد ه من قبل و كنا به عالمين / انبياء 51

به تحقيق كه ما قبلاً به ابراهيم آن رشدي(را كه مي توانست داشته باشد) داديم و ما ( به شايستگي هاي او دانا بوديم)

در مقابل كلمه رشد در قرآن كلمه غي بكار رفته كه به معناي گمراهي و دور شدن از واقع است اين كلمه نيز 4 بار در قرآن بكار رفته.

از جمله آيه 256 سوره ي بقره:

لا اكراه في الدين قد تبين الرشد من الغي

در پذيرش دين اجباري نيست (زيرا) راه رشد از راه گمراهي آشكار گرديده است.

عوامل رشد و تكامل انسان

قرآن عناصر و عواملي را براي رشد و تعالي انسان مطرح مي كند كه عبارتند از :

1-    علم و تفكر

2- ايمان

3- عمل صالح

از ديدگاه قرآن كريم اين عوامل موجب كنار رفتن فطرت متقي انسان و بروز فطريات مثبت انسان مي شود انسان با استمداد از عوامل رشد مي تواند استعدادهاي مثبت وجودي خود را به فعليت رسانده و استعدادهاي منفي را كنار گذارد .

در اين مقاله بحث پيرامون هر يك از عوامل ذكر شده مجالي نيست بايد در جايگاه خود تفسير و تحليل گردد.

ولي اين نكته را بايد متذكر شويم كه آن علم و عمل و ايماني از ديدگاه قرآن ارزش و اصالت دارد كه موجب تعالي و تكامل انسان شود سازنده باشد انسان و جامعه را صعود دهد نه سقوط ، رابطه ي انسان را با خود و خدا و ديگران مطرح سازد رشد و تعالي جامعه را تامين كند.

دانشمند فرزانه دكتر علي شريعتمداري در كتاب اصول و فلسفه تعليم و تربيت مي فرمايد:

گروهي از متخصصان ، تعليم و تربيت را (رشد قوه ي قضاوت صحيح) مي دانند

به منظور اين دسته كارمربي يامعلم ، كمك به فرد درپرورش قوه قضاوت صحيح مي باشد.

منظور از قضاوت صحيح اظهار نظري است كه با دليل همراه باشد.

فرد در هر مرحله از رشد با امور مختلف سرو كار دارد و بايد در باره ي آن قضاوت كند، براي اينكه افراد بهتر بتوانند با امور مختلف برخورد كنند و در جريان زندگي موفقيت بيشتري نصيب آنان گردد بايد آنچه در باره ي امور مختلف اظهار مي دارند با دليل همراه باشد كودك در جريان رشد براي شركت در بازي، انتخاب هم بازي، در دستكاري اشياء و وسائل بازي ، در گوش دادن به داستانها و بيان آنچه مورد علاقه اوست در خوردن، در لباس پوشيدن و اموري از اين قبيل پيوسته اظهار نظر مي كند اگر از همان ابتداء مربي به او كمك كند تا آنچه را انتخاب مي كند يا آنچه را كه مي پسندد از روي دليل باشد بتدريج نحوه ي قضاوت درست را فرا مي گيرد و كم كم اين امر در او به صورت عادت در مي آيد ...

بنا براين مربيان با معلمان آگاه در هر مرحله از رشد با تحصيل بخوبي مي توانند رشد قوه ي قضاوت را مورد توجه قرار دهند اين امر به آساني و در هر مرحله از تعليم و تعلم ممكن است به عنوان يك اصل تلقي شود و راهنماي معلم در تمام فعاليتهاي آموزشي و پرورشي باشد در ضمن بازي، درورزش، در مطالعه ، در حوادث تاريخي در بررسي پديده هاي طبيعي ، در مطالعه ي قوانين علمي، در بيان مطالب ، در نوشتن انشاء ، در سخنراني ، در بحث و مناظره و امور گوناگون ديگر ،‌ معلم آگاه مي تواند شاگردان را در اظهار نظر صحيح تشويق نمايد. ق/9/86

اصول و فلسفه تعليم و تربيت ص 90- 88

عبور ازبحران

استاد شهيدمطهري (ره) بانگاهي عميق وژرف به نيازهاي فرهنگي جامعه ،‌ترسيم وپرداختن به مهندسي فرهنگي وارائه ي راهكارهاي عملي وپاسخگويي به شبهات ، ترديدها وحتي انكار بعضي ازضروريات وخلاصه عبور ازبحران فكري،‌ پالايش كردن مسائل فرهنگي بويژه براي نسل جوان چنين مي فرمايد:

جوان بودن جامعه ي مابراساس آمارهاي ارائه شده بركسي پوشيده نيست ازطرفي پرسشگري نسل جوان جهت عبور ازبحران هويت درشرايط سني 14 تا21 سال ازويژگيها ومقتضيات سن جواني است بنابراين اصل براين است كه درچنين شرايطي پرسشگري ، شك وترديد، اضطراب وبحران و... ازويژگيهاي نسل جوان به حساب مي آيد وبراي عبور ازآن بايد مربيان ، هاديان ومرشدان طريق هدايت رسالت ونقش خودرابه نحو احسن ايفا كنند تاعبور ازاين مرحله  حساس وسرنوشت ساز باسلامت وبه نحو مطلوب سپري گردد بطور كلي شك وترديد ، اضطراب وبحران مي تواند هم جنبه سازنده وهم جنبه تخريبي براي هويت انسان پيداكند اگر جوان درصدد برآيد تابامطالعه وتحقيق ازفضاي شك ، اضطراب وبحران عبور كند دراين صورت فرآيند آن موجب رشد ، تعالي وتكامل انسان مي گردددرغير اين صورت موجبات افسردگي ، بحران هويت وانحطاط اخلاقي انسان رافراهم مي آورد.

استاد شهيد آيت ا...مطهري (ره) تبيين زيبايي درپاسخ به مسئله دارد:

عصرما ازنظر ديني ومذهبي خصوصاً براي طبقه ي جوان ،‌عصر اضطراب ، دودلي وبحران است مقتضاي عصر وزمان ، يك سلسله ترديدها وسوالها رابه وجود آورده وسوالات كهنه وفراموش شده رانيز ازنومطرح ساخته است آيا بايد ازاين شك وترديد ها وپرس وجوها كه گاهي به حد افراط مي رسد متاسف وناراحت بود؟

به عقيده من ،  هيچ گونه ناراحتي ندارد شك مقدمه ي يقيين - پرسش مقدمه ي وصول واضطراب مقدمه ي آرامش است .شك معبر خوب ولازمي است هرچند منزل وتوقفگاه نامناسبي است -اسلام كه اين همه دعوت

به تفكر وايقان مي كند به طور ضمني مي فهماند كه حالت اوليه بشر ، جهل وشك وترديد است وباتفكر وانديشه ي صحيح بايد به سرمنزل ابقان واطمينان برسد.

حالت پرسش وسوال وقتي درذهن نسبت به مطلبي پيدامي شود كه ذهن درباره آن مطلب دچار شك وترديد شده باشد وبه طور كلي شك حاكي ازنوعي رشد واعتلا است شك ناآرامي است اما هر آرامشي براين ناآرامي ترجيح ندارد .حيوان شك نمي كند ولي آيا به مرحله ي ايمان وايقان رسيده است ؟

آن نوع آرامش ،‌آرامشي پايين شك است برخلاف آرامش اهل ايقان كه بالاي شك است آنچه مي تواند مايه ي تاسف باشد اين است كه شك يك فرد او را به سوي تحقيق نراند ياشكوك اجتماعي ، افرادي رابرنيانگيزد كه پاسخگوي نيازهاي اجتماعي دراين زمينه بوده باشند .

بدون ترديد اين آينده ي روشن حاصل نمي گردد مگر با شناسايي آسيبهاي فرهنگي  وشناساندن آن به افراد جامعه بويژه خانواده ها وجوانان .ميكروبها وآفاتي كه فرهنگ پوياي مسلمانان راهدف قرارداده ، اگر شناخته شود وافراد جامعه بويژه جوانان باآگاهي صحيح واكسينه شوند يقيناً يكي ازعوامل مهم وموفقيت آميز مهندسي فرهنگي است .نبايد فراموش كرد كه عوامل آسيب شناسي ناشي ازجهالت وخرافات است التقاط فرهنگ ديني بافرهنگ بيگانه اگر فرهنگ ديني درست تبيين نگرددوجاذبه هاي فرهنگي كه همواره مورد تاكيد اسلام وائمه عليهم السلام است دراختيار جوانان قرار نگيرد منتظر فروريختن سنگرهاي عفاف ، پاكدامني ونجابت باشيم زيرا كنترل آسيبهاي فرهنگي ازطريق برنامه ريزي وموفقيت دربرنامه ريزي فرهنگي مي باشد.جامعه و انسان وقتي تحت تعليم و تربيت اسلام قرار گرفت و آموزه هاي ديني كه از قرآن و اهل بيت عليهم السلام براي رشد و تعالي انسانها بكار گرفته شود. انسان همانگونه كه در بخش انديشه بايد حق را از باطل و صدق را از كذب جدا كند در بخش گرايش هم بايد خواهشهاي صحبح را از خواهشهاي باطل تفكيك نمايد اگر هدف انسان اين باشد كه حق را بفهمد در اين هدف خدا به او كمك مي كند تا رشد را از غي باز شناسد.

((قد تبين الرشد من الغي))                            آل عمران/164

بيان نوراني امام علي (ع) هم مبين همين اصل است فرمود: فانا صنائع ربنا و الناس بعد صنائع لنا  / نامه 28

ما ساخته و پرورش يافته و رهين منت پروردگار خويش هستيم ، ولي مردم پرورش يافته و تربيت شده ي مايند.

پذيرش معارف بلند الهي آنهم از انسانهايي كه واسطه فيض خدايند و وظيفه اي جز بيان حقايق و هدايت انسانها ندارند وظيفه اي بس مقدس و عظيم است زيرا اداي اين وظيفه در بالندگي و متعالي شدن جامعه مؤثر است در حقيقت بايد اذعان كرد كه بشريت همواره مديون معلمان و مربيان بلند نظر جامعه هستند و حيات معنوي انسانها جداي از اين رسالت نيست زيرا تعليم و تربيت امريست حياتي و زيربنايي ، تعيين كننده اين نقش از آن رو اهميت دارد كه امر تعليم و تربيت به طور مستقيم با سرنوشت نهايي هر انساني پيوند مي خورد در گستره هستي انسان را فاقد جهان بيني و ايدئولوژي نمي يابيم.

آموزشها و تربيت ها كه درون مايه هاي همه رشدها و بالندگيها محسوب مي شوند كليدهايي هستند در دست معلمان و مربيان قرارگرفته اند اين كليدها يا درب سعادت را مي گشايند يا بطرف شقاوت مي چرخند.

امام خميني(ره) قدس الله نفسه الزكيه مي فرمايد: همه ي سعادتها و همه ي شقاوتها انگيزه اش از مدرسه هاست و كليدش دست معلمين است . معلم است كه انسانها را مهذب و پاك و متعهد بار مي آورد و يا وابسته.

امام صادق (ع) از امام علي(ع) بياني نوراني نقل مي فرمايد:

ان الله لم ياخذ علي الجهال عهداً     بطلب العلم حتي اخذ علي العلماء عهداً ببذل العلم للجهال لان العلم كان قبل الجهل

خداوند قبل از اينكه جهال را نسبت به جهلشان محاكمه كند از علماء سئوال خواهد كرد كه چرا شما وظيفه ي خود را در آموزش تعطيل كرديد.

اين حديث وظيفه ي سنگين آموزش، تربيت و برنامه ريزي را براي متوليان فرهنگي و عالمان ديني را روشن كرده كه اگر كمترين مسامحه در شناسائي معارف الهي رخ دهد فرداي قيامت بايد پاسخ داد بدانيم اگر در معرفي تربيت اسلامي كوتاهي شود يقيناً فرهنگ بيگانه و وارداتي جاي او را خواهد گرفت ولي اگر زيبايي و جذابيت فرهنگ ديني بدور از افراط و تفريط در اختيار جامعه قرار گيرد انسان به مقتضاي فطرت ديني مي پذيرد چه اينكه امام هشتم (ع) فرمود: اگر مردم زيبايي كلام و نسخه ما را بدانند مي پذيرند و تبعيت مي كنند.

ويژگيهاي گفتار و سخن
1 – حتي الامكان براساس منطق و پايه هاي علمي باشد؛
2 – ترجيحا از روي احساسات و عواطف و حب و بغض نباشد؛
3 – منفعلانه و از روي عصبانيت و تعجيل نباشد؛
4 – منقطع، بريده بريده و نامفهوم نباشد؛
5 – به خاطر خوشايند اين و آن و يا به خاطر دشمني با كسي به زبان نيايد؛
6 – بيهوده، پراكنده و بي پروا و بي ادبانه نباشد؛
7 – درجهت رضاي حق تعالي و خشنودي او باشد؛
8 – شفاف، صريح، ساده و بي پيرايه و درعين حال مستحكم، ماندگار و جامع و مانع باشد؛
9 – بي روح، گنگ، و بي سروته نباشد.

ويژگيهاي يك سخنراني اثربخش
قبل از هر چيز، براي آنكه يك سخنراني اثربخش باشد بايستي مقدمات مربوط به آن به خوبي مديريت شده باشد. مثلا:
1 – وقت برگزاري سخنراني:
الف) صبح باشد (چه ساعتي)؛
ب) عصر باشد (چگونه)؛
ج – اوايل هفته باشد يا آخر هفته؛
د) روز تعطيل باشد يا غيرتعطيل؛
ه) در وقت روزهاي گرم سال باشد يا سرد؛
و) در مناسبتي خاص باشد.
و...
2 – مكان برگزاري سخنراني:
الف) ازنظر مسافت و موقعيت جغرافيايي و نحوه دسترسي شركت كنندگان؛
ب) از لحاظ نور – صدا – تهويه و...
ج) داراي فضاي سبز و درخت و... است يا در ميان انبوه ترافيك و صدا و...
د) گنجايش لازم و وسعت كاري؛
ه) محل پذيرايي از ميهمانان خاص؛
و) پاركينگ و عبور و مرور؛
ز) آبخوري و سرويس هاي بهداشتي؛
ح) امكانات از لحاظ برقراري ارتباطات (فاكس – اينترنت – تلفن و...)؛
ي) دكور و چيدمان وسايل.
3 – سخنران:
الف) مشهور است، محبوب است؛
ب) داراي مقام و موقعيت خاصي دراجتماع است؛
ج) جزو كدام گروه و حزبي است؛
د) اصالت خانوادگي و سوابق خدمتي؛
ه) مدارك تحصيلي خود را از چه مراكزي دريافت كرده است؛
و) حاميان و طرفداران او چه كساني هستند؛
ز) چه ويژگيهاي فردي و شخصيتي بارزي دارد.
4 – برگزاركنندگان:
الف) چه قصدي و هدفي را دنبال مي كنند؛
ب) سازمان و يا مركز خاصي است يا به وسيله تشكلهاي غيردولتي برگزار مي شود؛
ج) كار دعوت و پذيرايي را به خوبي برنامه ريزي كرده اند؛
د) نكات ايمني، بهداشتي و حفاظتي لازم را مدنظر قرار داده اند؛
ه) داراي انسجام و هماهنگي هستند؛
و) بروشور و برگه هاي اطلاع رساني لازم را آماده كرده اند.
5 – شركت كنندگان (مخاطبان):
الف) قشر خاصي از جامعه هستند؛
ب) انفرادي دعوت شده اند يا با خانواده؛
ج) براي سرگرمي آمده اند يا استفاده علمي تخصصي؛
د) براي سرگرمي كودكان و فرزندان برنامه هاي خاصي تدارك ديده شده است؛
ه) سرويس براي رفت و آمد آنان مهيا شده است؛
و) از محتوا و هدف برگزاري سخنراني اطلاع دارند.

ويژگيهاي يك سخنراني اثربخش
يك سخنراني براي يك جمع كوچك و كم تعداد به مراتب كم دردسرتر از يك سخنراني با تعداد زيادي مخاطب است در اين گونه موارد بايستي با استفاده از حركات دست، ايما و اشاره و مديريت خوب زمان، كارسخنراني را به پيش برد.
ممكن است در بخش پرسش و پاسخ و يا در خلال سخنراني عده اي پرسشهاي غيرمعمول از شما داشته باشند مي‌بايست مراقبت كنيد در دام آنها گرفتار نشويد كه در آن صورت مجلس از دست شما خارج خواهد شد. در اين‌گونه موارد بهتر است اول تكليف را روشن و بيان كنيد كه به پرسشهاي خارج از موضوع و يا در لابلاي برنامه سخنراني پاسخ نخواهيد داد.
با آوردن مثالهاي ملموس، كاربردي و روزمره، جملات، اشعار، ضرب المثلهاي معروف، خاطرات جذاب، تجربيات گذشته، يافته هاي علمي و... گهگاه فضاي سخنراني را تلطيف كنيد تا كار شما كسالت آور و خسته كننده نباشد.
مطالب خود را حتي الامكان خلاصه و كوتاه بگوييد و براي اين كار يادداشتهاي كوچكي حاوي سرفصل و كلمات كليدي سخنراني تهيه و آماده كنيد تا روند سخنراني و ارائه مطالب روال معقول و خوشايندي داشته باشد.
گاهي اوقات از حضار و شركت كنندگان بخواهيد كه كلمات آخر شما را بيان كرده و از اين طريق مشاركت بيشتري به آنها در ارائه مباحث بدهيد.
هرگونه حركات حاضران را زيرنظر داشته باشيد ممكن است هر حركت آنان پيامي به دنبال داشته باشد. مثلا اگر آنها زياد به ساعت خود نگاه مي كنند يا بر روي صندلي مدام جابجا مي شوند و يا كارهايي مشابه انجام مي دهند احتمالا بدين معني است كه:
الف) خسته شده اند؛
ب) وضعيت تنفس و هواي مكان برگزاري مناسب نيست؛
ج) شما بيش از وقت تعيين شده صحبت كرده ايد؛
د) مطالب ديگر جاذبه و پذيرش لازم را ندارند.
در بين سخنراني پرانرژي و پويا باشيد. درحقيقت روح شادابي و نشاط را به حاضرين انتقال بدهيد و آنها را متمايل كنيد به اينكه تا پايان همراه شما باشند.
مي توانيد گاهگاهي تن صداي خود را بالا، پايين كنيد و توجه افراد را بدين ترتيب همواره با خود داشته باشيد.
ميكروفن همانقدر كه مي تواند در كيفيت كار شما اثر خوب داشته باشد همانقدر هم مي تواند آزاردهنده و اذيت‌كننده باشد. مراقب ميكروفن باشيد.
نوع به كارگيري و هنر استفاده از دستها و قدرت آنها در فهم و انتقال مطالب خيلي مهم است. نوع پوشش و لباس شما هم بي تاثير در ارائه سخنراني نيست. لباسهاي رنگ و رو رفته، چروك و ناصاف، كفشهاي نامناسب، آرايش مو و صورت هركدام عواملي هستند كه مي توانند كار شما را تحت الشعاع قرار دهند.
گاهي مي توان از اسلايد، اورهد، پاورپوينت (POWER POINT) ، شعر، داستانهاي كوتاه و وسايل سمعي و بصري براي انتقال بهتر مطالب استفاده كرد؛ به علاوه آنكه نمودارها، اعدادو ارقام (آمار) و تخته سياه (وايت برد) هم ياري رسان شما هستند تا مطالبتان مستندتر باشند.
جو و شرايط حاكم بر جلسه سخنراني را به خوبي ارزيابي كنيد. اگر احساس كرديد كه شنوندگان ظرفيت حرفهاي شوخي و مزاح را ندارند از آنها پرهيز كنيد.
هميشه ممكن است عده اي نخاله و يا غيرنرمال در مجلس سخنراني وجود داشته باشند بايد بتوانيد آنها را اداره كنيد تا اوضاع را به هم نريزند.
براي دريافت بازخورد حاصل از سخنراني خود، در پايان، آدرس پست الكترونيك آدرس اينترنتي و يا تلفن خود را بيان كنيد تا نقاط قوت و ضعف شما را منعكس كنند. در ابتداي سخنراني يك بيوگرافي مختصر و مفيد از خود براي حاضران ارائه دهيد اين كار باعث مي شود شما را بيشتر باور كنند.
در پايان نيز، يك چكيده در چند خط از موضوع و محتواي سخنراني ارائه دهيد.
از علم روانشناسي، جامعه شناسي، مردم شناسي سعي كنيد براي ارائه سخنراني بهتر بهره بگيريد.
بزرگ كردن خود را در كوچك پنداشتن و تحقير ديگران نبينيد. افكار عمومي قاضي و داور خوبي درمورد سخنان و مطالب شما هستند.
هرچقدر شتاب و تعجيل در بيان كلمات و جملات بيشتر باشد امكان تپق زدن و اشتباه هم بيشتر مي شود، پس شمرده و با اعتماد به نفس صحبت كنيد.
چهره بشاش، احترام و رعايت ادب و كرامت انساني، استفاده از تكيه كلام‌هاي دلنشين و درك روحيات، عواطف و تمايلات شنوندگان نكات با اهميتي هستند كه نبايستي از آنها غفلت كرد.

قلم را در دست می گیرم و انشایم را آغاز می کنم . خداوند مهربان نعمت های بسیاری آفریده که نمی توانم از کدام یک شروع کنم.محیط زیست یعنی جایی که زندگی می کنیم ، یعنی طبیعت زیبا که از آن بهره های زیادی می بریم .

محیط زیست خود را باید تمیز نگه داریم ، جایی مثل خانه ، مدرسه و خیابان ، مثلا در مدرسه وقتی که خوراکی می خوریم نباید آشغال آن را روی زمین بریزیم ، بلکه باید آن را در سطل زباله بریزیم وقتی که سوار ماشین هستیم و خوراکی می خوریم  یا بطری آبی را که خالی شده است ، نباید از پنجره ی ماشین به خیابان پرتاب کنیم .

ما باید به هم کلاسی های خود و یا خواهرو برادر کوچکتر خود یاد بدهیم که این مقررات را رعایت کنند که باعث آلودگی محیط زیست نشود

و درباره ی درختان و گل ها هم همین طور،  روی درختان نباید خراش ایجاد کنیم و یا روی آنها یادگاری بنویسیم .

اگر درختان ، پر از شاخ و برگ نباشند محیط زیست ما معنایی ندارد .  و نمی توانیم از طبیعت زیبا بهره مند شوند .

درباره گل ها و سبزه های داخل پارک هم همین حرف را باید زد که روی علف های هرز  که داخل پارک هستند نباید نشست و آشغال نباید ریخت ، گل های زیبایی که نگهبان پارک به زحمت از آنها نگهداری می کند و آنها را آبیاری می کند ،نباید این گل ها را از ساقه جدا کرد ، چون پژمرده می شوند ، ولی وقتی که روی ساقه ی گل باشد ، محیط زیست ما خیلی زیبا و دلنشین می شود و ما لذّت می بریم .

تعریف محیط زیست : همه ی محیط هایی که در انها زندگی جریان دارد محیط زیست نامیده می شود .به عنوان مثال  : استخر آب، یک شهر ، اقیانوس و کویر همگی انواعی از محیط زیست به حساب می آیند.

هم زیستی یعنی زندگی کردن با یکدیگر و با هم زیستن اما در اکولوژی منظور از هم زیستی ، هر نوع ارتباط نزدیک میان دو نوع موجود زنده است . صورت هایی از هم زیستی  عبارتند از : هم سفرگی در این نوع هم زیستی یکی از افراد نه سود

 می برند نه زیان و دیگری سود می برد مانند  رابطه چسبیدن ماهی بادکش دار ، بدون کوسه ماهی ، که ماهی بادکش دار در این رابطه سود می برد .

مقدم در محیط زیستی عوامل غیر زنده مانند خاک ، آب ، گازها و غیره به همراه جانداران وجود دارند ، موجودات زنده با هم و با محیط غیر زنده خود ارتباطی متقابل می سازند ، این ارتباط ها برای بقای محیط زیست بسیار لازم هستند.

کارشناسان محیط زیست هنگام بررسی مناطق زیستی را مورد مطالعه قرار می دهند .

منطقه زیستی  شامل موجودات زنده ، موجودات غیر زنده می باشد. اکوسیستم نام دارد و دانشی که بررسی می کند اکو سیستم ها را ، اکولوژی نام دارد .

توجه :

حتما نظرات خود را زیر هر انشابنویسید تا ما نیز بیشتر برای شما انشا در سایت قرار بدهیم .باتشکر

برای دیدن سایر انشا ها بر روی هر کدام از موضوعات زیر کلیک کنید :

کشاورزی به تولید مواد غذایی و کالا از راه زراعت و جنگل داری و دامداری است. کشاورزی همان چیزی است که به ظهور تمدن منجر شد. مطالعهٔ کشاورزی به نام علم کشاورزی شناخته می‌شود.

کشاورزی شامل طیف وسیعی از تخصص‌ها و فنون، از جمله راه‌هایی برای گسترش زمین‌های مناسب برای زراعت گیاه، حفر کانال‌ها و فرم‌های مختلف آبیاری می‌باشد. در دنیای امروز با نگرانی‌های موجود و کمبود منابع نیاز است تا کشاورزی را به سوی کشاورزی پایدار (مثلا کشاورزی زیستی) یا کشاورزی فشرده (مثلا صنعتی) پیش ببریم تا بتوانیم نیازها را در آینده برطرف نماییم.

زراعت مدرن، اصلاح نباتات، سموم، دفع آفات و کود و پیشرفت‌های تکنولوژیک به شدت باعث افزایش بازده محصول می‌شوند ولی باید در نظر داشت که این محاسن در کنار عیوبی چون آسیب گسترده زیست محیطی و اثرات منفی سلامت انسان حاصل می‌شوند. شیوه‌های مدرن در دامپروی نیز به همین گونه‌است یعنی با افزایش تولید گوشت ما مشکلاتی چون ستم به حیوانات و تبعات بهداشتی ناشی از آنتی بیوتیکها، هورمون رشد، و سایر مواد شیمیایی که معمولاً در تولید گوشت‌های صنعتی استفاده می‌شود را داریم

محصولات کشاورزی را می‌توان به صورت عمده به غذاها، الیاف، سوخت، مواد اولیه، دارو و زینت آلات تقسیم نمود.

غذاهای عبارتند از غلات، سبزیجات، میوهها، و گوشت. الیاف عبارتند از پنبه، پشم، کنف، ابریشم و کتان. مواد خام مانند چوب. مخدره عبارتند از تنباکو، الکل،تریاک، کوکائین. از دیگر مواد مفید توسط گیاهان، از رزین می‌توان نام برد. سوخت‌های زیستی شامل متان از زیست توده‌ها، اتانول و بیودیزل.

تاریخچه کشاورزی

از آنجا که قدمت کشاورزی به ۱۰،۰۰۰ سال پیش باز می‌گردد دارای گستره وسیعی در سراسر جهان می‌باشد. روشهای مختلف در کشاورزی از قبیل آبیاری، تناوب زراعی، کودها و سموم دفع آفات مدتها پیش توسعه داده شده بود، اما گام‌های بزرگ در قرن گذشته برداشته شد. در جوامع اولیه افرادی که تولید کشاورزی آنهابیش از نیاز خانواده شان بود قادر بودند تا افراد دیگر را به طرف خود جذب نمایند. برخی از تاریخ دانان بر این عقیده‌اند که توسعه کشاورزی باعث به وجود آمدن تمدنها گردید.

کشاورزی گذرا (نوبتی)

در بعضی از مناطق کره زمین، بعضی از قبایل درختان جنگل‌ها را می‌سوزانند و یا قطع می‌کنند و فضایی را که قبلا جنگل بوده‌است، به زمین‌های کشاورزی تبدیل کرده و در آن کشاورزی می‌کنند. البته این نوع کشاورزی چندان دوام نداشته و خیلی زود به دلیل رویش سریع درختان و گیاهان هرز دیگر و کم قوت بودن زمین، دست از کشاورزی می‌کشند و آن مکان را ترک می‌کنند و به محل دیگری می‌روند و در آن مکان هم همین کار را تکرار می‌کنند و این نوع کشاورزی کم کم باعث تخریب زیست بومهای جنگلی می‌شود. به این نوع کشاورزی در اصطلاح کشاورزی گذرا یا نوبتی گویند.