بسیاری از مردم هنگامی که می‌خواهند از خانه بیرون بروند و یا با کسی دیدار کنند با چالشی به نام «چالش گزینش لباس» روبه‌رو می‌شوند آن‌ها احساس می‌کنند که نمی‌توانند چیزی را که در خور باشد بیابند و بپوشند. این مشکل بیش‌تر در میان زن‌ها دیده می‌شود کاریکاتورهای گوناگونی در این زمینه کشیده شده که نشان می‌دهد دختری کمد پر از لباسش را باز کرده و با ناراحتی می‌گوید «من چیزی برای پوشیدن ندارم»

 

من نمی‌گویم که فشن و مد بی‌ارزش است. فشن و مد می‌تواند نشانه‌هایی از فرهنگ، هنر و زیبایی باشد می‌توانیم بگوییم والاترین آماج یا هدف مد این است که ما را آراسته‌تر کند تا بتوانیم با دیگران کنش بهتری داشته باشیم و در خود و دیگران تاثیر بهتری بگذاریم. اگر به خوانندگان و بازیگران نگاهی بیاندازیم خواهیم دید که بیش‌تر آنان در تلاشند با پوشش‌های زیبا و گران‌بها، نگاه مردم را بیش‌تر به سوی خود بکشانند. مدل‌ها، خوانندگان و بازیگران چهره‌های سرشناسی هستند که مردم تلاش می‌کنند با آن‌ها همانندسازی کنند.

در برابر این گروه، گروهی دیگر از چهره‌های سرشناس هستند که پوشش‌هایی ساده‌‌ای به تن دارند که مردم را شگفت‌زده می‌کند. روزی دوستم با من درباره‌ی پیراهن و شلوار جین استیو جابز گفت‌و‌گو می‌کرد او به من گفت «نمی‌دانم استیو جابز با این همه پول چرا یک لباس خوب و گران به تن نمی‌کند شاید او خسیس است» و من به او گفتم این را نمی‌توان نشانه‌ی خسیسی او دانست اگر به یاد داشته باشی او سال‌هاست که با همین پوشش دیده شده پس داستان چیز دیگریست.

 

اگر بخواهیم به ساده‌پوش‌ترین چهره‌های جهان را نام ببریم بهتر است نام‌هایی مانند مارک زاکربرگ، استیو جابز، آلبرت آینشتاین و … را در فهرست خود جای دهیم.

آلبرت آینشتاین دانشمند بزرگ و سرشناس، چندین کت شلوار یک جور داشت. اگر به موهای انیشتین نگاهی بیاندازیم پیش خود خواهیم گفت که او ناآراسته‌ترین دانشمند جهان بوده است. شاید شما هم این داستان را درباره‌ی انیشتین شنیده باشید:

انیشتین زندگی ساده‌ای داشت و در مورد لباس‌هایی که به تن می کرد بسیار بی‌اعتنا بود. روزی یکی از دوستانش از او پرسید: استاد چرا برای خودتان یک لباس نو نمی‌خرید؟

انیشتین لبخندی زد و پاسخ داد: چه احتیاجی هست؟ این‌جا همه مرا می‌شناسند و می‌دانند من که هستم.

پس از چند ماه همان دوست در شهر دیگری با انیشتین رو به رو شد و چون همان پالتوی کهنه را به تن او دید با حیرت پرسید: باز هم که این پالتو را به تن دارید؟

انیشتین جواب داد: چه احتیاجی هست؟ اینجا که کسی مرا نمی شناسد.

استیو جابز بنیان‌گذار کمپانی اپل سال‌ها با پوششی یکسان در برابر چشمان مردم و دوربین‌ها جای گرفت. همان‌گونه که گفتم او برای سال‌ها یک پیراهن تیره و شلوار جین به تن داشت. او درباره‌ی لباس یقه سه سانتی خود گفته بود که ۱۰۰ تا از آن دارد!

مارک زاکربرگ بنیان‌گذار و سرپرست فیس‌بوک را بیش‌تر با تی‌شرت‌های ساده و یک‌رنگ بر تن می‌بینید. مجله‌ی تایم او را بدتیپ‌ترین و بدلباس‌ترین پولدار جهان نامید در گفت‌وگو با شبکه‌ی بی‌بی‌سی با شلوار جین و دمپایی آدیداس در برابر دوربین نشست!

باراک اوباما پرزیدنت آمریکا همیشه کت‌شلوار خاکستری یا آبی به تن می‌کند. او در این‌باره می‌گوید:

من تلاش می‌کنم تصمیم‌گیری‌هایم را کم کنم. من نمی‌خواهم درباره‌ی چیزی که می‌خورم یا می‌پوشم تصمیم‌گیری کنم چون باید درباره‌ی چیزهای مهم‌تری تصمیم‌گیری کنم.

او در این باره درست می‌گوید او به عنوان پرزیدنت آمریکا باید تصمیماتی بگیرد که زندگی میلیون‌ها انسان به آن بستگی دارد پس در چنین شرایطی سخن گفتن از رنگ و جنس کت‌شلوار کمی مسخره است. نه تنها اوباما، بلکه بسیاری از سیاستمداران جهان پوششی یکسان و یک‌رنگ دارند. برای نمونه می‌توان از آیت‌الله خامنه‌ای، آیت‌الله خمینی، جان کری، استالین و بسیاری کسان دیگر نام برد.

ده‌ها نمونه از چهره‌های سرشناس را می‌توانید بیابید که پوششی ساده و یکسان می‌پوشند. اکنون بار دیگر این پرسش را از خود بپرسیم:

چرا برخی از چهره‌های سرشناس و پیروز جهان، پوششی ساده و یکسان دارند؟ راز ساده‌پوشی و لباس یکسان چهره‌های سرشناس و پیروز جهان چیست؟

من به عنوان یک روان‌شناس به این پرسش پاسخ خواهم داد. چهره‌های سرشناس و پیروز جهان که تاثیر شگرفی بر روی زندگی ما گذاشته یا می‌گذارند باید تصمیم‌گیری‌های ارزشمند و بزرگی در زندگیشان داشته باشند چنین کسانی برای هر ثانیه از زندگیشان برنامه‌ریزی دارند پس از هدر دادن زمان خودداری می‌کنند.

 

پول شادی نمی‌آورد.

پول برای شما شادی و آرامش به دنبال نخواهد داشت ولی بی‌پولی هم افسردگی به بار می‌آورد. پول ابزاری برای ارضای نیازهای مادی است. ثروتمندان ولخرج جهان بیش از دیگران به روان‌شناس مراجعه می‌کنند و از این ناراحتند که از زندگی خود دل‌زده هستند و لذت نمی‌برند. دلیل بنیادین این مشکل، ریشه در ولخرجی بیش از اندازه‌شان دارد. یک ثروتمند ولخرج هر چیزی را که ببینید و از آن خوشش بیاید می‌خرد با گذشت زمان او به دنبال خرید چیزهایی خواهد بود که بی‌نقص‌تر باشد میل به کمال‌گرایی در خریدن چیزهای گوناگون کار را به جایی می‌رساند که هیچ چیزی نمی‌تواند احساس لذت را در او ارضا کند و همین باعث دل‌زدگی می‌شود. کسانی مانند مارک زاکربرگ و استیو جابز ثروتمند هستند و چیزهای گران‌بها نیز می‌خرند اما خود را اسیر چیزهای پیرامونشان نمی‌کنند. خوب است بدانید که احتمال بروز وسواس در کسانی که بیش از اندازه در گزینش لباس خود سخت‌گیرند و به دنبال کمال‌گرایی در لباس هستند بیش‌تر از دیگران است.

 

تن آدمی شریف است به جان آدمیت *** نه همین لباس زیباست نشان آدمیت

این سروده‌ی زیبای سعدی به ما می‌گوید که ارزش انسان به جان و اندیشه‌ی اوست نه چیزی که بر تن می‌کند. کسانی که در جهان شناخته شده‌اند نیازی به این ندارند که با پوشش خود، بر روی دیگران تاثیرگذار باشند آن‌ها با رفتار و دستاوردهای خود بر روی ما اثر می‌گذارند. به پیرامون خود نگاهی بیاندازیم. دستاوردهای انیشتین، استیو جابز و یا مارک زوکربرگ زندگی ما را بیش‌تر دگرگون کرده‌اند یا کسانی مانند جاستین بیبر و نیکی میناج؟ به یاد بسپاریم سرشناس و معروف بودن با پیروز بودن بسیار متفاوت است.

 

سادگی، فراترین پیچیدگی است.

این سخن داوینچی بر روی زندگی استیو جابز اثر بسیار بزرگی داشت. نه تنها در پوشش و لباس او تاثیر این جمله را می‌بینیم بلکه در کالاهای ساخت اپل نیز سادگی به چشم می‌خورد و این سادگی بهترین دلیل پیچیدگی است.

 

آیا ما نیز باید پوشش یکسان داشته باشیم؟

اگر بر این باورید که شما هم می‌توانید با پوشیدن لباس یکسان در زندگیتان به پیروزی‌های بزرگی دست پیدا کنید اشتباه می‌کنید. پوشش یکسان شاید یک شرط لازم (شرط لازم بسیار بسیار کوچک) باشد اما شرط کافی نیست. کسانی که پیروز و سرشناس هستند ویژگی‌های بسیار دیگری را نخست در خود پدید آورده‌اند برای نمونه چنین کسانی توانسته‌اند استعداد و توانایی‌های خود را شکوفا کنند، نوآور هستند و به زندگی نگاهی ژرف‌نگرانه دارند. کوشا و پرتلاش هستند و از تنبلی دوری می‌کنند. بیش از دیگران به خواندن و کارهای علمی دل‌بستگی دارند. پس اگر دنبال این هستید که همانند این چهره‌های سرشناس پوششی یکسان به تن کنید نخست این ویژگی‌ها را نیز در خود پدید بیاورید. پس از دستیابی به این ویژگی‌ها می‌توانید لباس‌هایتان را دور بریزید و ده دست لباس از یک رنگ و طرح که با هم مو نمی‌زنند در کمدتان جای دهید!

ر

باید شب ها تلفن همراه را خاموش کرد و در غیراینصورت باید آن را دست کم در فاصله نیم متری رختخواب قرار داد . از چسباندن تلفن همراه به بدن خود پرهیز کنید.

تحقیقات نشان داده است امواج الکترومغناطیس میزان هورمون ملاتونین (هورمون خواب) را که خواص ضد سرطان دارد، کاهش می‌دهد.

این امواج همچنین بر امواج مغزی نیز اثر می‌گذارند.

این امواج تغییراتی در آهنگ ضربان قلبی جنین ایجاد می کنند.

درباره اثرات امواج بر دستگاه تناسلی و بخصوص کیفیت اسپرم باید بدانید تحقیقات نشان داده امواج الکترومغناطیسی از تحرک، تعداد و ماندگاری اسپرم می‌کاهد.هر چند تحقیقات بیشتر در این باره ضروری است اما باید تلفن همراه را از بدن دور کرد .

هندزفری بهترین وسیله برای استفاده از تلفن همراه است البته اشعه های ناشی از بلوتوث نیز مضر است اما ده برابر کمتر از امواجی است که تلفن همراه ایجاد می‌کند.

تلفن های ثابت بی سیم نیز برای سلامت انسان مضرند.

گوشی های بی سیم در صورت استفاده طولانی مدت در روز می توانند زمینه ساز ابتلا به تومور شوند بنابراین تلفن های کابلی بر تلفن های بی سیم ارجحیت دارند.

دیگر دستگاه های الکترونیکی همچون رایانه و وای فای را نیز باید خاموش کرد. 


برای استفاده صحیح از تلفن همراه خود به نکات زیر توجه کنید :

باید شب ها تلفن همراه را خاموش کرد و در غیراینصورت باید آن را دست کم در فاصله نیم متری رختخواب قرار داد
از چسباندن تلفن همراه به بدن خود پرهیز کنید.

از نصب تلفن همراه در ناحیه کمری خودداری کنید.

از نگهداری تلفن همراه در مجاورت بافت هایی که فعالیت الکتریکی دارند، مانند قلب و مغز پرهیز کنید.

زنان باردار بهتر است از تلفن همراه استفاده نکنند.

زمان مکالمه با تلفن همراه بایستی کوتاه و مختصر باشد.

باتری تلفن خود را در مواقعی شارژ کنیدکه فضای اطرافتان خالی باشد زیرا شارژ تلفن همراه مانند استفاده از آن موجب پخش امواج نا سالمی می شود که سلامت آدم ها را به خطر می اندازد.

با صدای آهسته و لحن آرام با تلفن همراه صحبت کنید. گوشی ها به گونه ای طراحی گردیده اند که صدای ضعیف نیز از طریق آنها قابل انتقال میباشد. برخی مکالمات خاص که لحن تند، خشن و احساسی را طلب میکنند را به زمان مناسب تری موکول کنید. از پشت تلفن همراه  مشاجره نکنید، کسی را توبیخ و یا سرزنش نکنید .

تا حد ممکن از جلب توجه هنگام صحبت کردن با تلفن همراه خودداری کنید. تلفن همراه صرفا به منظور ارتباط موثرتر ساخته شده است.

هر فردی دارای یک حریم و یا فضای شخصی است که وی را احاطه کرده. این فضا احساس امنیت و آرامش را برای فرد فراهم می آورد، به ویژه در مکانهای شلوغ و پر ازدحام. کاربر هوشمند تلفن همراه به حریم شخصی افراد احترام گذاشته و هنگام مکالمه با تلفن همراه  از  فرد فاصله میگیرد. و چنانچه این فضا در اختیار نباشد منتظر می ماند تا  اطرافش خلوت گردد.

اتاق های شلوغ، داخل صف ها و راهروهای باریک مکانهای مناسبی برای مکالمه با تلفن همراه نمی باشند.

در اماکن عمومی از پخش موزیک و صداهای مختلف توسط گوشی تان خودداری کنید.

در حضور دیگران از بلندگو(آیفون) گوشی استفاده نکنید.

شماره تلفن همراه خود را صرفا در اختیار افراد آشنا و قابل اعتماد قرار دهید. شماره تلفن دیگران را نیز تنها با کسب اجازه در اختیار فرد دیگری قرار دهید.

هرگز تلفن همراه شخص دیگری را پاسخ نگویید. همچنین هیچگاه  پیام کوتاه دریافتی تلفن همراه شخص دیگری را پاسخ نداده و یا آن را نخوانید. تلفن همراه یک وسیله کاملا شخصی است.

اگر مجبور شدید از تلفن دیگران برای برقراری تماس استفاده کنید، پس از اتمام مکالمه در صورت نیاز بدون رودربایسی شماره تلفنی که گرفته اید را پاک کنید.

هرگزعکس فردی را بدون کسب اجازه از وی نگیرید و در گوشی تلفن همراه ذخیره نکنید.

بلوتوث گوشی خود را عمدا روشن نگذارید.

تلفن همراه را در دست خود نگه ندارید. چنانچه از تلفن همراه استفاده نمی کنید آن را درون جیب و یا کیف خود قرار داده و در معرض دید دیگران قرار ندهید. خطر سرقت تلفن همراه همواره در کمین شماست.

چنانچه دراماکن عمومی و یا حین گفتگوهای دو نفره ناچار به پاسخگویی به تلفن همراه میباشید، قبل و پس از انجام مکالمه از طرف مقابل خود عذرخواهی کنید.

چنانچه سر و وصدای محیط پیرامون شما زیاد است، عوض فریاد کشیدن، به یک مکان ساکت و خلوت تر بروید. همچنین چنانچه اشکال از برقرای ارتباط است باز فریاد کشیدن  و با صدای بلند صحبت کردن مشکلی را حل نمی کیند (و تنها باعث آزار اطرافیان و سلب آسایش دیگران میشود).بنابراین آهسته صحبت کنید.

تا جایی که شدنی است برای فرستادن پیامک  آن را با خط پارسی بنویسید و از نوشتن متن‌ها به فینگلیش و لهجه‌های عجیب و غریب بپرهیزید.

از ارسال پیام های کوتاه دیگران برای دیگر افراد خودداری ورزید. این عمل تنها اتلاف وقت، هزینه بر و به دور از نزاکت میباشد.

موقع اس ام اس زدن راه نروید.

به پیام های کوتاه خود جنبه شخصی بدهید. از ارسال پیام های غیرشخصی به گروهی از افراد خودداری ورزید. تلفن همراه برای استفاده شخصی است و نه برای ارسال پیام هرز به دوستان.

پیام های ارسالی و یا دریافتی را بطورروزانه پاک کنید. بسیاری ازروابط به علت سوء تعبیر و سوء برداشت پیام های کوتاه از هم پاشیده شده اند.

تلفن همراه یک ابزار ارتباطی در مواقع اضطراری و فوریتی است و نه یک وسیله تفریح و یا گفتگوهای دوستانه و طولانی مدت.

هنگام صحبت با تلفن همراه همزمان با اطرافیان خود صحبت نکنید. چراکه موجب آزار و سردرگمی آنان میگردد.

هنگامی که امکان پاسخگویی به تماس دیگران را ندارید، به نوعی آن هارا از این قضیه مطلع کنید،مثلا از پیام کوتاه های از پیش نوشته شده گوشی تلفن تان استفاده کنید.

اگر کسی تماس شما را رد کرد، احتمالا امکان پاسخگویی ندارد، در این مواقع بهتر است تا منتظر بمانید تا خود او تماس بگیرد.

اگر شماره ای نا شناخته اشتباها به شما تماس گرفت یا پیام کوتاه فرستاد، به اجبار از او نخواهید تا خودش را معرفی کند یا دلیل اشتباهش را بگوید.

هیچگاه از تلفن همراه خود برای فخر فروشی و تحت تاثیر قرار دادن دیگران استفاده نکنید.

بی مورد از دیگران نخواهید تا محتویات گوشی شان را به شما نشان دهند.

در برخی اماکن همچون بیمارستانها و داخل هواپیما که امکان تداخل امواج تلفن همراه وجود دارد، از روشن کردن تلفن همراه خود خودداری کنید.

در برخی از اماکن دولتی، موزه ها، سینما ها، تاتر و یا نمایشگاه ها که عکس برداری و فیلم برداری ممنوع میباشد، با تلفن همراه خود عکس و یا فیلم نگیرید.

در اماکن پر ازدحام از گرفتن عکس با گوشی تلفن همراه خود خودداری کنید. چراکه ممکن است دیگران به اشتباه تصور کنند که شما در حال گرفتن عکس آنها میباشید.

در حـین رانندگی ابـتـدا در مـحـل مـناسبی پارک نموده سپـس از تـلفن همراه خود استفاده کنید. چنانچه قادر به چـنـیـن کـاری نمی بـــاشید، حداقل از هندز فری استفاده نمایید.

یک آهنـگ ملایـم و غـیـر آزار دهنده برای زنگ تلفن خود انتخاب کنید. بلندی زنگ تلفن را نیز در سطح پایین تنظیم کنید.

همیشه تلفن همراه خود را در اماکن عمومی نظیر کتابخانه، مساجد، محل کار، بیمارستان، جلسات، رستوران، کافی شاپ، میهمانی ها، داخل آسانسور، تاکسی، وسایل نقلیه عمومی، کلاس درس و موزه ها خاموش کنید و یا حداقل آنها را بروی منشی تلفنی و یا حالت ویبره (سیستم لرزاننده) قرار دهید.

استفاده کودکان از تلفن همراه را به شدت محدود کنید.

تلفن همراه خود را تمیز و سالم نگاهداری کنید.

از عنوان کردن پیاپی و بی مورد مبلغ تلفن همراه خود به دیگران صرف نظر کنید.

لزومی ندارد شماره رند تلفن خود را مکررا یادآوری کنید.

 

اما حالا چه؟ حالا که دل شان از هم زده شده بود. حالا که حتی حضور همدیگر را نمی توانستند تحمل کنند. حالا که دیگر برای هم تازگی نداشتند. آن عشق پرشور کجا رفته بود؟ چرا آنها فقط در عرض پنج سال از آن عشق پرشور به این صندلی های رنگ و رو رفته رسیده بودند؟»

 

شاید دلزدگی از همسر آنقدر چیز واضحی باشد که به نظرتان نیازی به تعریف نداشته باشد اما یک تعریف دقیق به شما کمک می کند متوجه شوید آیا دلزدگی زناشویی در زندگی شما هم وجود دارد یا نه. خیلی از زوج ها به غلط ملال ها و دلخوری های کوچک خودشان را به دلزدگی تعبیر می کنند.

 

دلزدگی زناشویی چیست؟

 

1- نشانه های جسمی

بعضی افراد اصلا دلزدگی را یک نوع احساس خستگی و کسالت، دلزده ها علامت هایی مثل بی حالی، سردردهای مزمن، دردهای شکمی و بی اشتهایی یا پرخوری هم از خودشان نشان می دهند. دلزده ها از نظر جسمی هم از پا می افتند.

 

2- نشانه های عاطفی

دلزده ها قبل از هر چیز احساس آزردگی می کنند. آنها حس می کنند در زندگی مشترک اذیت می شوند. تمایلی به حل مشکلات نشان نمی دهند و امیدی هم ندارند مشکلاتشان حل شود. گاهی این ناامیدی و اندوه آنان را به وادی افسردگی می کشاند. آنها احساس می کنند زندگی پوچ و بی معنایی دارند. حس می کنند کسی را در زندگی ندارند که از آنها حمایت عاطفی کند.

 

3- نشانه های روانی

دلزده ها خودشان را باور ندارند، حس می کنند شکست خورده اند و خودشان را دوست ندارند. درست همین احساسات را نسبت به همسرشان هم دارند. آنها دیگر نه همسرشان را قبول دارند و نه می توانند او را دوست داشته باشند.

 

چرا دلزدگی پیش می آید؟

 

1- توقعات غیرمنطقی و غیرواقع بینانه

گاهی توقعات ما آنقدر بالا و غیرواقع بینانه است که ازدواج با هر فرد دیگری هم نمی تواند آن توقع ها را برآورده کند. مثلا زنی که توقع دارد شوهرش که از صفر زندگی را با او شروع کرده باید یکساله هم خانه و هم ماشین بخرد معلوم است با دیدن واقعیت دلزده می شود.

 

2- گذشتن از فاز هیجانی اول ازدواج

وقتی زن و شوهر از فاز هیجانی و عاطفی اول ازدواج بیرون می آیند، هر حادثه کوچکی را بهانه می کنند تا به همسرشان یک برچسب منفی بزنند. در این مواقع سکوت مردها نشانه بی احساسی شان تلقی می شود و یک بار محبت نکردن زن ها نشانه نامهربانی شان.

 

3- نگفتن احساسات به یکدیگر

اگر همسران نیازهای خود را مطرح نکنند یا در رابطه با همدیگر پی به نیازهای یکدیگر نبرند و به راه حل مثبتی برای برآورده کردن نیازهایشان نرسند، خطر دلزدگی دو چندان می شود.

 

با دلزدگی زناشویی چه کار کنیم؟

 

1- توقع هایتان را منطقی و منصفانه کنید

روانشناسان می گویند توقع های غیرمنطقی بیشترین ارتباط را با دلزدگی زناشویی دارد. اینکه ما باور داشته باشیم توافق نداشتن باعث تخریب رابطه است اولین باور غیرمنطقی است. باید یاد بگیریم اختلاف نظر طبیعی است و نباید آن را منفی تفسیر کنیم. اینکه باور داشته باشیم رفتارهای همسرمان تغییر نمی کند هم غیرمنطقی و غیرمنصفانه است. اینکه توقع داشته باشیم همسرمان ذهن ما را بخواند هم غیرمنطقی است. باید خودمان نیازهای مان را به زبان بیاوریم و توقع نداشته باشیم همسرمان ذهن مان را بخواند.

 

کمال گرایی جنسی هم از جمله باورهای غیرمنطقی است که به دلزدگی زناشویی می انجامد. اینکه همیشه از همسرمان توقع داشته باشیم در همه شرایط و مواقع با ما رابطه جنسی تام و تمام داشته باشد. در نهایت اگر ما تفاوت های بین جنسیت خودمان و جنسیت همسرمان را نشناسیم و توقع داشته باشیم همسرمان هم مثل خودمان مردانه یا زنانه عمل کند باعث دلزدگی زناشویی می شود.

 

2- خودتان رابطه را تازه نگه دارید

در روزهای اول ازدواج همه چیز تازه و هیجان برانگیز است اما وقتی که همه چیز تکراری شد، زن و شوهر کم کم از هم دلزده می شوند. در این مواقع گذاشتن انرژی برای رابطه می تواند آن را همچنان هیجان برانگیز نگه دارد. سعی کنید همسرتان را غافلگیر کنید، هر چند وقت برنامه دو نفره هیجان برانگیزی برای هم بگذارید. به هم ابراز احساسات کنید. اگر مشکلی هم پیش آمد با هم مطرحش کنید یا با مشورت گرفتن از یک مشاور خانواده آن را حل کنید.

 

دلایل خواب آلودگی هنگام مطالعه ممکن است:
- وضعیت و حالتی باشد که ما هنگام خواندن داریم.
- خواندن در یک زمان نامناسب باشد.
- نوع کتابی که ما می‌خوانیم، باشد.

بیشتر مردم هنگام خواندن یک مطلب، یک حالت راحت دارند که از فعالیت بدنی جلوگیری می کند. این عامل باعث می شود که اسید لاکتیک وارد خون و مایع بین سلولی شود و بدن خسته شود.
اسیدلاکتیک، مقدار زیادی از اکسیژن خون را جذب می کند.
با توجه به کاهش اکسیژن خون، مغز خسته می شود و ما هنگام مطالعه، احساس خواب آلودگی می کنیم.

برای جلوگیری از خواب آلودگی هنگام مطالعه به توصیه های زیر عمل کنید:
- سعی کنید هنگام مطالعه، صاف و درست بنشینید.
- از مطالعه، در وضعیت درازکشیده خودداری کنید، چون مغز باید همزمان دو وظیفه خوابیدن و مطالعه را اجرا کند.
- از ماندن در یک وضعیت ثابت برای مدت طولانی اجتناب کنید. زمانی که برای مدت طولانی مطلبی را می خوانید، یک تاثیر خواب آور روی ذهن دارد.
- هنگام مطالعه، به طور پی در پی وضعیت بدنی خود را تغییر دهید تا تمرکزتان افزایش یابد.
-  هنگام مطالعه، در فاصله های زمانی کوتاه، فعالیت بدنی داشته باشید.
- گاهی اوقات با صدای بلند مطلب را بخوانید.
- مطالعه در زمان مناسب بسیار مهم است.
- وقتی احساس خواب آلودگی می کنید، موضوع های جالب را بخوانید.
- اگر ممکن است یک دوش آب ولرم مایل به سرد بگیرید. این کار انرژی مغز شما را بالا می برد.

نکاتی که در بالا ذکر شد برای جلوگیری از خواب آلودگی به هنگام مطالعه مثلا موقع درس خواندن دانش آموزان بود.

 

 

ولی این را هم باید بگوییم که تحقیقات نشان می دهد که خوابیدن بعد از خواندن و یادگرفتن یک مطلب، باعث می شود که آن مطلب بیشتر و بهتر در یادتان بماند.

پس اگر فکر می کنید که به اندازه کافی مطلبی را خوانده اید و یاد گرفته اید و دیگر خوابتان می آید، بخوابید تا آن مطلب بهتر در ذهنتان بماند و از شب بیداری های طولانی مدت در شب امتحان خودداری کنید.

 

اگر می خواهید مطلبی را که در بیداری آموخته اید یادتان بماند، پس از مطالعه اش بخوابید

 

اگر پس از یادگیری مطلبی بخوابید، آن مطلب در یادتان می ماند
خبرهای شگفت انگیز درباره خواب کم نیستند، مثلا این که تقریبا یک سوم عمر انسان ها در خواب می گذرد؛ 12 درصد مردم دنیا فقط خواب های سیاه و سپید می بینند و تلویزیون های رنگی نقش مهمی در افزایش شمار خواب های رنگی مردم داشته اند؛ 5 دقیقه بعد از بیداری نیمی از رویایی را که دیده اید و 10 دقیقه بعد از آن، 90 درصدش را فراموش می کنید؛ یا این که نابیناها هم خواب می بینند، فقط خواب های شان بدون تصویر و پر از عواطف، حس لمس اشیاء، بوها و صداهاست.

از دیگر اخبار عجیب این که کمبود خواب، طول عمر را کم و افراد را مستعد چاقی و سکته می کند؛ اختلال خوابگردی در خواب فقط محدود به راه رفتن نیست و مبتلایان به انواعی از آن ممکن است مطالبی ناجور در خواب بنویسند یا رانندگی کنند یا مرتکب تجاوز و حتی قتل شوند؛ و یا فقط آدمیزاد خواب نمی بیند، بلکه حیوانات هم خواب می بینند، مثلا گربه ها به طور متوسط 70 درصد عمرشان را در خواب می گذرانند.

بیشتر این اخبار را شنیده اید، اما احتمالا خبر ما به گوش تان نخورده است : «اگر بخوابید، یاد می گیرید!»

این خبر، حاصل پژوهش های پروفسوری به نام متیو ویلسون در دانشکده مغز و علوم شناختی دانشگاه کمبریج است.

او مشغول پژوهش درباره فعالیت های مغزی موش ها هنگام سرگردان شدن در ماز بود که وسط کار، به طور تصادفی آزمایشگاه را ترک کرد، در حالی که فرصت نکرده بود، دستگاه ثبت فعالیت های مغزی را از موش ها جدا کند.

پروفسور وقتی برگشت، مدتی در سکوت موش ها را تماشا کرد که خسته از بازی در ماز خواب شان برده بود، اما ناگهان چشمش به دستگاه ثبت فعالیت های مغزی افتاد و نکته ای شگفت انگیز کشف کرد.

پروفسور فهمید که فعالیت مغزی موش هایش در خواب دقیقا مانند زمانی است که آنها در ماز دنبال حل مساله و پیدا کردن راه فرار هستند.

ویلسون بعد از این مشاهدات، مجموعه ای از آزمایش ها را بر روی انسان ها انجام داد تا مطمئن شود وضع فعالیت های مغزی آدمیزاد پس از فکر کردن به یک مساله ، مثل موش، در خواب و بیداری تفاوتی ندارد.

او سرانجام با قطعیت نتیجه گرفت که مغز انسان ها در خواب، تجربیات آموخته شده در بیداری را مرور می کند و در طول این دوره کردن، آموخته هایش را بهتر، کامل تر و عمیق تر یاد می گیرد.

بر این اساس ویلسون و همکارانش پیشنهاد کردند که اگر می خواهید مطلبی را که در بیداری آموخته اید یادتان بماند، پس از مطالعه اش بخوابید.

ضمن این که خوابیدن پیش از امتحان هم به یادآوری مطالب کمک می کند و شاید به همین خاطر در برخی کشورها، کودکان در مدرسه بین ساعت های درسی، ساعتی برای یک چرت کوتاه ظهر دارند.

به این ترتیب اگر در مقطعی از زندگی هستید که باید امتحان هایی را پشت سر بگذارید، یا درس پاسخ بدهید، به جای ریاضت دادن به خودتان در شب بیداری های طولانی و سخت پیش از امتحان، آسوده و با خیال راحت بخوابید و مطمئن باشید آنچه را یاد گرفته اید، پس از خواب بهتر به یاد می آورید.