زندگی نامه شاعر و عارف خسرو
زندگی نامه شاعر و عارف خسرو
خسرو از عارفان و شاعران پارسي گوي بزرگ هندوستانست. خاندانش در حمله مغول از بلخ بهند رفت و خسرو از آن خاندان بسال 651 هجري (=1253ميلادي) در دهلي ولادت يافت. وي در علوم ادبي استاد بود و در تصوف از شيخ نظام الدين محمد بداؤئي معروف به «نظام الدين اوليا» پيروي مي كرد. بعد از بلوغ در شاعري پادشاهان دهلي را مدح مي گفت تا بسال 725 هجري (=1324ميلادي) در گذشت. امير خسرو بنم و نثر آثار فراوان دارد. در غزل از پيروان سعدي بود ،در قصيده شاعران قرن ششم خاصه سنائي و خاقاني را تقليد مي كرد و در مثنوي تابع نظامي بود. ديوان قصائدوغزلهاي او بپنج قسمت مي شود (تحفه الصغر ، وسط الحيوه ، غره الكمال ، بقيه نقيه ، نهايه الكمال) خمسه يي كه بتقليد از نظامي سخت متصمن اشعار دلنشين است (مطلع الانوار ، شيرين و خسرو ، مجنون و ليلي ، آيينه سكندري ، هشت بهشت) مثنويهاي ديگر از قبيل قرآن السعدين حضرخان و دولراني ، مفتاح الفتوح ؛ و كتب و رسالات منثور متعدد دارد. وي بحق بزرگترين شاعر پارسي گوي هند و صاحب قريحه يي وقاد و اشعغار بسيارست.
وداع
ابر مي بارد و من مي شوم از يار جدا
چون كنم دل بچنين روز زدلدار جدا
ابر باران ومن و يار ستاده بوداع
من جدا گريه كنان ،ابر جدا ، يار جدا
سبزه نوخيز و هوا خرم و بستان سرسبز
زاغك روي سيه مانده ز گلزار جدا
نعمت ديده نخواهم كه بماند پس ازين
ماند چونديده زآن نعمت ديدار جدا
حسن تودير نماند چو زخسرورفتي
گل بسي دير نماند چو شد از خار جدا
منبع : سايت علمی و پژوهشي آسمان--صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنیداين مطلب در تاريخ: چهارشنبه 09 مهر 1393 ساعت: 20:12 منتشر شده است
برچسب ها : زندگی نامه شاعر و عارف خسرو,