بيدمشك شماره دو:

بيدمشك با نام علمي Salix aegyptiaca درختچه يا درختي بومي كشور ايران است و در جنگل هاي جلگه اي شمال از دره چهل چاي مينودشت در شرق گرگان تا حاجي امير اردبيل و ارسباران و همچنين در نواحي نيمه خشك اصفهان، شيراز، كرمان و ارتفاعات جنوبي البرز مانند توچال ديده مي شود.

ارتفاع بيدمشك تا 8 متر مي رسد و در زير پوست و بر روي چوب اين درخت برجستگي هاي تيزي وجود دارد. شاخه هاي فرعي يكساله آن قطري در حدود 8/1 تا 7/2 ميليمتر دارند و داراي پوست خاكستري كبود، صاف يا كمي شياردار هستند.

برگ هاي بيدمشك كم و بيش در پايه هاي نر و ماده متفاوت است و ابعاد آن بين 5 تا 15 سانتيمتر طول و 5/2 تا 5/5 سانتيمتر عرض در نوسان است. روي برگ سبز تيره و پشت آن كركدار و روشن است. برگ هاي درختان ماده معمولا بيضي شكل و پهن تر از برگ درختان نر است.

بيدمشك طبعي گرم دارد و داراي اثراتي نظير مقوي قلب و اعصاب، مقوي معده، آرام بخش، مسكن سر درد و دردهاي عضلاني، ضدميگرن، مقوي عمومي بدن، تب بر قوي و عرق آور است.

براي افزايش اشتها، بي خوابي، رفع سنگ و ورم كيسه صفرا و درمان دردهاي مفاصل و رماتيسم مي توان از عرق بيدمشك استفاده كرد.

شیرین بیان

مواد خام طبیعی که حاوی گلیکوزید هستند

شیرین بیان یا ریشه مجو(Liquric. Ligwrie root;Regliss)

خصوصیات گیاه شناسی

ماده موثره شیرین بیان از ریشه و ریزومهای خشک شده گیاهی به نام گلیسریزا گلابرا(Glycyrrhiza glabra) از تیره نخود(Leguminosae) به دست می آورند.

این گیاه به صورت بوته و درختچه در طبیعت یافت شده و بیشتر در اسپانیا،ترکیه،یونان، آسیای صغیر،آمریکا،ایران،عراق و بعضی از کشورهای اروپایی یافت می شود ولی

امروز ترکیه،یونان و ایران قسمت اعظم شیرین بیان مصرفی را تولید می کنند.ریشه مجو به صورت تکه هایی به طول یک متر و عرض 5/0 -40 سانتی متر به صورت پوست نکنده در بازار تجارت یافت می شود.مغز ریشه این گیاه زرد و طعم بسیار شیرینی دارد.در بعضی از کشورها به جای ریشه و ریزوم،عصاره های آن که به وسیله آب گرم از ریشه استخراج و محلول حاصل  را پس از تصفیه کردن تبخیر کرده و عصاره به دست آمده را به اشکال مختلف وارد بازار تجارت می نمایند.

ترکیبات

مواد موثره شیرین بیان بیشتر جزءدسته ساپونین گلیکوزید ها بوده و عبارتند از نمک های پتاسیم و یا کلسیم اسیدی تری ترپین کربوکسیلیک،اسید گلیسری ریک(گلیسریزین)(10-5/2 درصد)که در اثر هیدرولیز به اسید گلیسری تینیک و دو مولکول اسید گلوکورونیک تبدیل می گردد که طعم شیرین خود را از دست خواهد داد.اسید گلیسری تینیک یک تری ترپین پنج حلقه ای از مشتقات بتاآمیرین می باشد.علاوه بر ترکیبات فوق دارای مقداری گلیکوزید های فلاووئید می باشد که رنگ زرد شیرین بیان مربوط به این ترکیبات می باشد و اهم آنها عبارتند از لیکوئی ریتین و ایزو لیکوئی ریتین و مشتقات کومارین ،هرنیارین ،آنیلفرون، آسپارژین.

22و23 دی هیدرو استیکماسترول،گلوکز،ساکارز(5تا 15 درصد)مانیتول نشاسته(20 درصد)استروادیول و استرون،پروتئین،رزینها و استئارینها.

موارد مصرف

شیرین بیان دارای خاصیت خلط آور،خاصیت آرام کننده تحریکات،ادرار آور،اسپاسمولیتیک ،و جهت معالجه زخم معده می باشد.در سالهای اخیر مطالعات فارماکولوژیکی زیادی روی عصاره شیرین بیان انجام گرفته است  و به علت داشتن دکسی کورتیکوسترون و اسید گلیسیریزیک برای معالجه روماتیسم،بیماری ادیسون و التهابات مورد استفاده قرار می دهند.

در صنعت،شیرین بیان را در قسمت های مختلف مثل:صنعت آدامس سازی،شکلات سازی ،سیگارها و تو تو نهای پیپ،تنباکوی جویدنی،انفیه،صنعت آبجو سازی ؛مورد استفاده قرار می دهند.

ملاحضات:مطابق فارماکوپه های اروپایی،بیشتر شیرین بیان پوست نکنده را معیار ارزشیابی قرار می دهند و مقدار عصاره آن 25 در نظر گرفته شده است و ارزشیابی آن را بدین ترتیب انجام می دهند که مقدار 5/2 گرم پودر ریشه آن را با 50 میلی لیتر آب مخلوط کرده و مدت دو ساعت در حرارت آزمایشگاه تکان می دهند.بعد آن را صاف کرده 10 میلی لیتر از صافی(=5/0 گرم پودر ریشه)تبخیر کرده تا خشک گردد.سپس آن را وزن می نمایند،مقدار عصاره وزن شده باید 125 میلی گرم باشد و مقدرا خاکستر سولفاته آن 10 درصد و مقدار خاکستر غیر محلول در اسید کلریدریک آن 2 درصد باشد.

گرد پوست کنده شیرین بیان دارای رنگ زرد،بوی ضعیف و کمی معطر،مره شیرین و کمی قابض می باشد.گرد پوست نکنده آن دارای رنگ زرد تیره می باشد،در زیر میکروسکوپ شامل قسمت های زیر می باشد:

الف-بلورهای منفرد منشوری شکل اکسالات کلسیم،خیلی زیاد و اختصاصی می باشد.

ب-الیاف متعدد زرد رنگ که بعضی از آنها تبدیل به اسکلرانشیم شده است و محتوی بلورهای منشوری شکل اکسالات کلسیم،تعداد آنها زیاد و خیلی اختصاصی می باشد.

پ-تکه های فیبر های اسکلرانشیم شده،تعداد آنها زیاد ولی اختصاصی نمی باشند.

ت-تکه های آوندهای چوبی که مشبک یا منقوط به نظر می رسند و مانند الیاف فوق زرد رنگ بوده،تعداد آنها زیاد و اختصاصی می باشند.

ث-دانه های گرد یا بیضی شکل نشاسته که اندازه آنها بین 2 تا 20  میلی میکرون بوده و خیلی زیاد و اختصاصی نمی باشند.

ج-تکه هایی از پارانشیم پوستی که ممکن است محتوی دانه های نشاسته بوده تعداد آنها زیاد و اختصاصی نمی باشد.

توجه:این گرد باید فاقد تار،سلولهای سنگی،قسمت های کلانشیم و کریستالهای شنی شکل باشند.

منبع:تجزیه و شناسایی مواد دارویی گیاهی(ترجمه دکتر هادی صمصام شریعت)

نام چند تن از خطاطان مشهور قرآن کریم

قرآن كريم به انواع خطوط، از كوفي اوليه، تا شكسته نستعليق وجود دارد.

قرآن كريم در ابتدا، به خط كوفي نگارش مي شد. خط كوفي به مرور با تغييراتي روبرو شد و به كمال رسيد، تا اينكه فردي به نام "ابن مقله" (272ـ328 ق) از دل خط كوفي، خطوطي ديگر به نام هاي محقق، ريحان، ثلث ريحان، ترقيع، رقاع و نسخ را اختراع كرد.

پس از آن قرآن كريم، به اين خطوط به ويژه خط نسخ، نگارش يافت. ابن تواب (م 413 ق)، ياقوت مستعصمي (م 698 ق)، احمد سهروردي (654ـ741)، احمد نيريزي (1151 ق)، استاد محمدرضا قنبري، عثمان طه و... از مشهورترين افرادي هستند كه قرآن را به اين خطوط كتابت كرده اند.

در عصر جديد برخي از خوش نويسان به نگارش نستعليق قرآن كريم روي آورده اند. در اين رشته فضل تقدم با شادروان استاد حسن ميرخاني است كه بيش از پنجاه سال از كتابت هاي او به نستعليق مي گذرد.

برخي از استادان خوشنويس معاصر كه غالباً قرآن را به قلم نسخ (مكرر) كتابت كرده اند، عبارتند از:

حاج محمود اشرفي تبريزي، علي اكبر اسماعيلي قوچاني، محمد خالقي، طاهر خوشنويس، حبيب الله فضايلي، حجة الاسلام مصباح زاده، و... (*)

مزاياي پرورش آبزیان وويژگيهاي ماهي پرورشي

با وجود رشد كنوني جمعيت دنيا,توليد هر چه بيشتر پروتئين حيواني از اهميت زيادي برخوردار است. كشت آبزيان بدلايل زيادي به عنوان عمومي ترين و موثرترين راهكار جهت توليد پروتئين درآينده دنيا شناخته شده است.با مقايسه حيوانات پرورشي مهم دنيا مثل مرغ , خوك , ماهي وگاو با توجه به موارد ذيل اهميت پرورش ماهي روشن مي گردد.

1-      صرف انرژي كمتر:

-ماهي وساير آبزيان جزو حيوانات خونسرد هستند وبراي تنظيم وثابت نگهداشتن حرارت بدن خود هيچ گونه انرژي صرف نمي كنند ودر مقايسه با حيوانات ديگر استعداد رشد بيشتري دارند(بجزبعضي از گونه ها).

-وزن مخصوص بدن ماهي وديگر آبزيان شناور تقريباً نزديك به وزن مخصوص آب بوده از اين رو انرژي زيادي براي شناور كردن خود نياز نداشته وانرژي به دست آمده از طريق غذا را صرف رشد مي كنند.

 2-  استفاده از زمين براي رشد :ماهي نسبت به ساير موجودات پرورشي زمين كمتري براي رشد استفاده مي كند.

ماهي      هر ماهي كمتر از 2/0 متر مربع

جوجه      حدود 4/0 متر مربع

خوك        حدود 20 متر مربع

 گاو          حدود 4000 متر مربع

ضمن اینکه پرورش ماهي اغلب در اراضي درجه 3و4 غير قابل استفاده در امر كشاورزي صورت مي گيرد ويا اينكه از آب هاي داخلی مثل درياچه هاي طبيعي ومصنوعي , رودخانه ها , آبگيرها وآب بندان ها براي پرورش ماهي استفاده مي شود كه اختلالي در امر كشاورزي ايجاد نخواهد كرد.

 3-      قابليت توليد مثل:

هر ماهي ماده تيلاپيا (از مهمترين ماهيان آب شيرين پرورشي در دنيا) در يك سال در طول 3 ماه دوره زاد آوري تعداد 2000 بچه ماهي توليد مي كند.هر ماهي سوف قرمز(ماهي رودخانه اي پرورشي) در طول يك سال در مدت سه هفته دوره زادآوري تعداد 3 ميليون بچه ماهي توليد مي كند. در حاليكه هرمرغ مادر در طول سال در يك دوره زادآوري 100 جوجه توليد مي كند, هر خوك ماده حدوداً سالي 12 بچه وهر گاو يك بچه توليد مي كند.

4- ضريب تبديل غذايي  و صرفه اقتصادی آبزي پروري :

:ضريب تبديل غذایی انواع ماهيان پرورش به طور متوسط 1 به 3 است ,جوجه 3 به 6 , خوك 5 به 12 وگاو 12 به 45 است واين در حالي است كه با انتخاب روشهاي مختلف پرورش ماهي وبا توجه به رژيمهاي غذايي متفاوت درماهيان مي توان در پرورش هاي توام از تمامي توليدات آب استفاده كرد كه موجب بالا رفتن توليد در واحد سطح خواهد شد.

هزينه توليد ماهي خيلي ارزان تر از هزينه توليد گوشت هاي ديگر خواهد بود.

 5-      هزينه پرورش ميزان معيني ماهي به مراتب كمتر از هزينه صيد آن از منابع آبي است.

 ويژگيهای ماهيان پرورشي

1_ ماهيان پرورشي بايد سريع الرشد بوده ودر دوران پرورش به وزن متعارف مورد انتظار برسند.

2- متناسب با ذائقه مردم منطقه بوده وبازارپسند باشند.

3- علاوه بر مصرف غذاي طبيعي از اقلام غذايي ارزان قيمت ومصنوعي نيز تغذيه كنند.

4- نسبت به شرايط نامناسب رژيم فيزيكوشيميايي آب وتغييرات حاصله از آن مقاوم بوده وسازگاري نشان دهد.

5- در مقابل توركشي ودستكاري وبيماري ها مقاوم باشد.

6-      زندگي در شرايط متراكم وفوق متراكم را به خوبي بتوانند تحمل نمايند.

7-      امكان تكثير انبوه آنها وجود داشته باشد.

8-      امكان تهيه غذا وديگر احتياجات پرورش در منطقه وجود داشته باشد.

پرورش ماهی در سيستم های باز:

 منظور از قفس يا كيج بخشي از آب دريا, سراب ,آب پشت سد و… است كه از اطراف و كف توسط ابزارهاي مختلفي مثل توري با چشمه هاي مختلف محصور گردد ودر آن محيط محصور ماهي پرورش داده شود.

 اولين بار ماهيگران از قفس براي نگهداري موقت ماهي (تا زمان آماده شدن براي فروش) استفاده مي كردند.پرورش در قفس , پديده اي است نو كه در سالهاي اخير در نواحي ساحلي انجام مي شود.

 تنوع زيادي در اندازه ها وطرح هاي قفس ديده مي شود. قفس ها با شرايط مختلف محيطي تطابق پذيري زيادي دارند واز آنها به طرق مختلف استفاده مي شود.

   1-انواع قفس:

   قفس ها در مقايسه با انواع اوليه آن توسعه زيادي يافته وامروزه انواع وطرح هاي متنوعي از آنها وجود دارد.

 چهار نوع قفس وجود دارد: ثابت , شناور, قابل غوطه وري وغوطه ور واستفاده از 2 مدل ثابت وشناور رايج تر است.

 -قفس هاي ثابت : از يك كيسه توري تشكيل شده اند كه بوسيله تيرك هايي در كف درياچه يا رودخانه در آب نگهداري مي شود. اين قفس ها نسبتاً ارزان وساختن آنها آسان است , ولي از لحاظ اندازه وشكل محدوديت دارند وفقط در محل هاي كم عمق با بستر مناسب مستقر مي شود.

-قفس هاي شناور: كيسه قفس هاي شناور توسط يك حلقه يا چارچوب شناور نگهداري مي شود. كاربرد اين قفس نسبت به ساير انواع قفس بيشتر است ومي توان آنها را در اشكال واندازه هاي مختلف طراحي كرد.

-قفس هاي قابل غوطه وري: كيسه توري يا شبكه هاي توري قفس قابل غوطه وري , متكي به يك چارچوب يا دكل است ومي تواند در عمق هاي مختلف آب قرار گيرد. اين مزيت باعث مي شود كه در شرايط آب وهوايي بد از صدمات در امان باشد. اين مدل قفس در زمان آرامش آب , در سطح آب نگهداشته مي شود وهنگام بدي آب وهوا درون آب غوطه ور مي گردد.

-قفس هاي غوطه ور: قفس هاي غوطه ور ساده , معمولاً, از تعدادي جعبه هاي چوبي ساخته مي شوند كه در ميان آنها شكاف هايي وجود دارد و آب از درون آنها عبور مي كند. اين قفس ها توسط سنگ يا پايك به بستر آب محكم مي شوند.

2- معيارهاي انتخاب محل استقرار قفس:

سه دسته معيار براي انتخاب محل قفس وجود دارد كه بايد رعايت شوند:

·       بررسي مقدماتي شرايط فيزيكوشيميايي محيط كه تعيين مي كند آيا يك گونه مي تواند در آن محيط به لحاظ دما , شوري , اكسيژن , جريان ها و… پرورش يابد يا خير.

·     عواملي هستند كه با موفقيت يك سيستم قفس ارتباط دارند (آب وهوا, محفوظ بودن , عمق وبستر

·      بررسی مسائل مربوط به احداث وسوددهي مجتمع پرورشي همانند جنبه هاي حقوقي , دسترسي , تاسيسات محلي ,امنيت وبحث هاي اقتصادي _ اجتماعي.

 -كيفيت آب محل استقرار قفس :

دما , شوري , اكسيژن ,  , گل آلودگي و آلودگي آب پارامترهايي هستند كه قبل از نصب قفس در محل مورد نظر , بايد مورد توجه قرار گيرند.هر گونه ماهي در رنج معيني از دما, شوري , اكسيژن و  ...بهتر رشد مي كند.

ميزان گل آلودگي كمتر از 100 ميلي گرم در ليتر براي بيشتر گونه ها قابل تحمل است.البته , مدت در معرض قرار گرفتن نيز مهم است.پرورش دهندگان بايد از محل هايي كه ميزان گل آلودگي بالايي دارند پرهيز كنند.اصولاً رودخانه ها احتمال گل آلودگي بالايي دارند ومقدار مواد جامد معلق آن ها ممكن است به چندين هزار ميلي گرم در ليتر برسد.

از نقطه نظر پرورش ماهي در قفس ، يك آلوده كننده چيزي است كه به ساختمان قفس صدمه بزند, اثرات منفي روي ماهي هاي درون قفس يا غذاي مصرفي بگذارد يا در بدن ماهي به مقداري جمع شود كه ديگر قابل مصرف نباشد. در نتيجه محل استقرار قفس بايد تا حد امكان دور از صنايع ونقاط پر جمعيت باشد تا خطر اين آلودگي ها كاهش يابد.

3-شرايط محل استقرار قفس:

-عمق:

قفس هاي ثابت در مناطق كم عمق درياچه ها ومخازن يا رودخانه ها ودر عمق هاي كمتراز 8 متر مستقر مي شوند. زيرا پيدا كردن تيرك هاي بلندتر كه بتواند قدرت كافي براي نگهداشتن قفس ها را در عمق بيشتر را داشته باشد مشكل است.

عمق آب براي قفس هاي شناور چندان مهم نيست اما با افزايش عمق , هزينه ها ومشكلات مهار كردن بالا مي رود. براي اكثر انواع پرورش در قفس , قفس ها بايد در عمق كافي مستقر شوند تا تبادل آب حداثر باشد, ودر عين حال كف قفس به اندازه كافي با بستر فاصله داشته باشد.

در اثر رسوب مواد زايد در زير قفس وكيفيت آب اطراف قفس نامساعد مي شود, بنابراين بهتر است ماهي هاي درون قفس را 4 الي 5 متر بالاتر از رسوبات نگهداري كرد.

عمق مناسب را مي توان با ابزارهايي ساده مثل نخ وشاقول يا پيچيده مثل اكوساندردبه سرعت تعيين كرد.

قفس هاي شناور اين مزيت را دارند كه مي توان آنها را به آب هاي عميق تر منتقل كرد.

 -بستر:

وضعيت بستر, روي انتخاب طرح قفس تاثير مي گذارد. درآب هاي شيرين فرو كردن پايه هاي قفس ثابت مشكل است واز قفس هاي شناور استفاده مي شود.

اهميت دريا با بستر صخره اي وجود جريان لايروبي كننده مناسب وكمترين احتمال ايجاد مولد زائد مي باشد.

وليكن مهاركردن قفس در اين محل ها مشكل است.

 -جريان آب:

تبادل خوب آب هم از لحاظ تامين اكسيژن وهم از لحاظ برطرف كردن مواد زائد حاصل از سوخت و ساز, اهميت دارد.

سرعت آب بين 1/0 تا 5/0 متر در ثانيه مناسب است وسرعت هاي متوسط بين 2/0 تا 3/0 نيز نتايج رضايت بخشي نشان داده اند. با افزايش سرعت جريان آب هزينه هاي مهار وساختمان قفس افزايش مي يابد.

 4-مواد مناسب ساخت قفس:

مواد مناسب براي ساخت كيسه قفس بايد داراي شرايط ذيل باشند:

- قوي

- سبك

-مقاوم در برابر پوسيدگي , ساييدگي وهوازدگي

-مقاوم در برابر مواد چسبيده به تور

- راحتي كار وقابل تعمير بودن

-خاصيت كشيدگي زياد

- بافت صاف وغير خشن براي ماهي

- ارزان

يك ماده تمام كيفيت هاي ذكر شده را ندارد اما بي شك بعضي مواد براي برخي گونه ها محل ها و هدف ها مناسبترند. عموماً كيسه قفس را از توري هاي قابل انعطاف كتابي يا نايلوني مي دوزند بعلاوه از شبكه هاي توري غير قابل انعطاف , از مواد مختلف وبه اشكال مختلف براي مكان وهدف هاي مختلف استفاده مي شود.

تور مناسب قفس بايد مقداری سنگين تر از آب باشد تا به راحتي از حلقه شناور آويزان شود وبه قدركافي محكم باشد وتوانايي تحمل وزن مقداري ماهي را در هنگام بالا كشيدن تور در زمان صيد داشته باشد.

5-جنبه های پرورش در قفس:

از قفس مي توان در پرورش متراكم , نيمه متراكم وگسترده استفاده كرد. در پرورش گسترده , ماهي ها متكي به غذاهاي طبيعي و قابل دسترس آبي هستند ولي در روش هاي متراكم ونيمه متراكم غذاي دستي كاربرد دارد.

در پرورش گسترده ونيمه متراكم در قفس , از گونه ماهي هاي علفخوار و همه چيزخوار ودر پرورش متراكم از گونه هاي گوشتخوار استفاده مي شود. بيش از 130 گونه ماهي و12 گونه ميگو , خرچنگ دريايي وخرچنگ معمولي در قفس پرورش داده مي شوند.

گونه انتخابي پرورش تجاري در ايران ماهي قزل آلا رنگين كمان است.

ماهي قزل آلا براحتي به غذاي دستي عادت كرده وارزش اقتصادي بالايي دارد وهمچنين تهيه بچه ماهي به مقدار مورد نياز براحتي امكان پذير است.

-طول دوره پرورش:

در كشور ما با توجه به دماي آب , پرورش دهندگان ماهي در قفس بين 4-8 ماه فرصت دارند تا ماهيان مزارع خود را به وزن بازار برسانند.

-حمل ونقل ورهاسازي ماهي در قفس :

24-48 ساعت قبل از حمل ونقل بچه ماهي ها , غذادهي قطع مي شود وبوسيله مناسبي بچه ماهي ها به محل استقرار قفس منتقل مي شوند. پس از رسيدن وسيله حمل ونقل ماهي به منبع آبي , يا قفس را به كنار ساحل نزديك كرده وماهي ها را توسط لوله هاي پلاستيكي يا برزنتي به داخل قفس تخليه مي كنند يا اينكه ماهي ها را توسط قايق به محل مورد نظر مي برند.

پيش از رهاسازي بايد دماي آب ماهي با دماي محيط جديد تقريباً برابر باشد.بلافاصله پس از انتقال ماهي در قفس , نبايد به آن ها غذا داد.

بر مبناي توليد نهايي هر قفس ومحاسبه تعداد تلفات , ماهي ها را در قفس رهاسازي مي كنند.

-غذادهي در قفس:

از غذادهي در هنگام سرما يا گرماي شديد وهنگام طوفان خودداري شود, زیرا ماهي ها در اين مواقع اشتهاي مناسبي ندارند. ماهي هاي قفس را بايستي به زمان هاي مشخص غذادهي عادت داد. متوسط طولي ووزني هر ماهي غذا با سايزمشخصي استفاده مي شود. از دادن غذا در مواقع تاريكي يا كدورت آب بايد خوددداري شود.

-صيد ماهيان در قفس:

صيد ماهي هاي قفس, براساس چرخه توليد, يا به صورت يك جا يا به صورت مرحله اي انجام مي شود. اگر ماهي ها در زمان رهاسازي يك وزن باشند، يكجا برداشت وبه بازار ارسال مي شوند اما اگر ماهي ها درهنگام رهاسازي اختلاف وزن داشته باشند يا در دوره هاي مختلف رهاسازي شده باشند ودر دوره هاي مختلف به وزن بازاری برسند , مرحله اي صيد مي شوند.24 ساعت قبل از صيد غذادهي قطع مي شود.

براي صيد ماهي از قفس ، تور را بالا مي كشند، تا حدي كه ماهي ها در يك حجم كوچك از آب جمع شوند سپس با يك ساچوك ماهی ها را از داخل تور خارج مي كنند. در قفس هاي بزرگ ، از چرثقيل باي بالا كشيدن تور استفاده مي شود.

عمليات بعدي ، جايگزاري قطعات خرد شده يخ لابلاي ماهيها وفرستادن آنها به بازار مصرف است.

6-رعايت چند نكته مديريتي در طول دوره پرورش در قفس:

-بررسي كيفيت آب:

آگاهي از كيفيت آب در طول دوره پرورش بخصوص براي مزارع قفس كه به صورت متراكم در آن ماهي پرورش داده مي شود اهميت زياد دارد.

مهمترين پارامترهاي آب اكسيژن محلول ودماست . دما بايد به طور روزانه در اول صبح وسط روز واوايل شب , اندازه گيري ودر جدول مشخصي ثبت شود. اندازه گيري ساير پارامترها از قبيل عمق شفافيت , PH ,نيتروژن نيز الزامي است.

- بيومتري ماهي ها:

به منظور آگاهي از ميزان رشد ماهي هاي قفس , بايستي در فواصل منظم از ماهي ها نمونه گيري ووزن وطول آنها تعين شود.

- بهداشت ودرمان ماهي ها:

آگاهي از سلامتي ماهيان پرورشي در طول دوره قابل اهميت است. هر گونه تغيير در ظاهر , پوست , چشم , باله ها ودم مهم و مي تواند علامت بيماري باشد . جمع آوري ماهي هاي مرده در قفس مي تواند در جلويري از سرايت بيماري كمك كند.

جهت جلوگيري از شيوع بيماريهاي مسري پرورش دهندگان بايد نكات بهداشتي را رعايت نموده وباكارشناسان بهداشت مشاوره نمايند.

-تعمير ونگهداري قفس:

  قفس در اثر طوفان ,جانوران شكارچي , اشياي شناور روي آب , كشتيراني ودزدان فرسوده وخراب شده وبراي استفاده مجدد در فصول بعدي پرورش نياز به تعمير دارد.

پارگي هاي كوچك توري قفس را مي توان با نخ هاي ابريشمي , در محل ترميم كرد, اما اگر صدمه ديدگي زياد باشد بايد كيسه تور تعويض شود يا در ساحل تعمير گردد.

براي جلوگيري از گرفتگي چشمه ها وتعويض سريعتر آب در قفس , بهتر است همراه با افزايش وزن ماهي ها , بويژه در محيط هاي دريايي كيسه هاي توري رابا توري چشمه بزرگتر تعويض كرد.