تحقیق درباره DSL:

مقدمه:

امروزه، اينترنت مي رود كه بعنوان جز لاينفك زندگي انسان اين عصر قرار گيرد. بدون شك حتي اگر يكبار هم شده با اين تكنولوژي روز دنيا برخورد كرده باشيد به نقش وسيع و اهميت لازمه حضور آن پي خواهيد برد. همان اندازه كه روز به روز به اهميت وجودي اينترنت افزوده مي شود به موازات آن سرعت دستيابي به اطلاعات از طريق اين تكنولوژي نيز اهميت فراواني پيدا مي كند. به همين جهت راه حل هاي متفاوتي در جهت اتصال به شبكه جهاني پيشنهاد مي شود ه بي شك آسان ترين و كم هزينه ترين روش هميشه مورد توجه قرار مي گيرد. در اين بين تكنولوژي DSI گوي سبقت را از مابقي راه حلها ربوده به نحوي كه روزانه حداقل 20000 نفر در سطح جهان به علاقه مندان اين تكنولوژي افزوده مي شود. اما براستي چرا؟ چرا تكنولوژي DSL به محبوبيتي اين چنين دست يافته است؟

DSL چيست؟

براي اتصال به ايذترنت از روش هاي متفاوتي استفاده مي گردد. مانند استفاده از مدوم معمولي، مودم كابلي، شبكه محلي و يا خطوط DSL )Digital Subscriber Line).DSL روشي براي دستيابي به يك اتصال با سرعت بالا را با استفاده از كابل هاي معمولي تلفن (زوج سيمي كه پشت دستگاه تلفن عادي مي شود) براي كاربران اينترنت فراهم مي نمايد.

DSL چگونه كار مي كند؟

به محيطي كه داده ها از آن انتقال مي يابند يا رسانه گفته مي شود. زوج سيم، كابلهاي كواكسيال (مثل كابل آنتن تلويزيون) موجبر ها (لوله هايي فلزي با سطح مقطع مستطيل يا دايره شكل)، هوا و فيبرهاي نوري مهمترين رسانه هاي مخابراتي هستند. براي هر رسانه مخابراتي پارامترهايي به نام كارنه بالايي و پاييني فركانس تعريف مي شود و منظور از آنها حداكثر و حداقل فركانسي است كه آن رسانه مي تواند با كيفيت مطلوب از خود عبور دهد.

به اختلاف اين دو فركانس پهناي باند يا Band Width مي گويند. زوج سيم كه در سيستم تلفن شهري استفاده مي شود ضعيفترين رسانه مخابراتي از اين نظر مي باشد و محدوده عبور فركانس آن از صفر تا حدود 2 مگاهرتز مي باشد. اما در سيستمهاي تلفن ثابت شهري (PSTN) فقط از 4 كيلو هرتز اين محدود براي عبور صدا استفاده مي شود و بقيه باند فركانسي آن آزاد مي ماند كه در واقع استفاده از اين باند فركانسي بلااستفاده ايده اصلي و اوليه ساخت و استفاده از DSL مي باشد. در روش اتصال عادي Diap-Up از همان ، KHz⁴ پهناي باندي كه در مكالمات صوتي عادي بكار برده مي شود جهت انتقال داده استفاده مي شود .و با استفاده از روشهاي پيچيده مدولاسيون ديجيتال و فشرده سازي اطلاعات، مي توان حداكثر به سرعت 56 كيلو بيت در ثانيه رسيد كه در عصر انفجار اطلاعات سرعتي لاكپشتي است. حالا اگر باند فركانسي ما از KHz⁴ تا KHz² افزايش پيدا كند! يعني تقريبا 500 برابر خواهد شد، واضح است كه سرعت انتقال دادهايمان به شدت افزايش خواهد يافت.

براي ADSL در عمل معمولا باند فركانيس KHz138  KHz³⁰براي فرستادن اطلاعات و باند فركانسي  138 KHz تا 1، 1 Mhz براي گرفتن اطلاعات استفاده مي شود. در اين صورت با توه به روشهاي مدولاسيون مورد استفاده مي توان به پهناي باند ديجيتالي اي تا Mbpz⁸ دست يافت كه معمولا براي بدست آوردن ضريب كيفيت سرويس دهي (QoS) بهتر عملا سرعتي حدود 5،1 تا 2 مگابيت در ثانيه در اختيار كاربران حرفه اي قرار مي گيرد.

با سرعت جت پرواز كنيد آنهم بدون اشغالي خط!

با توجه به اينكه باند فركانسي 0 تا 4 كيلوهرتز كه براي انتقال سيگنالهاي صوتي تلفني استفاده مي شود در ADSL دست نخورده باقي مانده است، مشترك مي تواند در عين اتصال به اينترنت تماسهاي تلفني خود را برقرار سازد. براي اين كار يك سوكت كه در واقع يك فيلتر پايين گدز (LPF) است روي هر پريز تلفن نصب مي شود تا ورود سيگنالهاي فركانس بالا به داخل دستگاه تلفن جلوگيري شود. (در صورت موجود بودن سيم كشي مجزا براي data مي توان از يك Splitter مركزي نيز استفاده كرد) همچنين براي اتصال به اينترنت از طريق DSL به يك مودم DSL احتياج داريد كه نوع معمولي آن قيمتي حدود 20 دلار كه در ايران اكثر شركت هاي ارائه دهنده ADSL و عده امانت رايگان اين مودم در طول اشتراك را به مشتركان خود داده اند.

آن طرف سيم چه خبر است؟

سوئيچهايي كه در مراكز مخابرات براي برقراري ارتباط تلفني نصب شده اند. به هيچ عنوان توانايي عبور فركانسهاي بالاي 4 كيلو هرتز را ندارند. لذا هر اتفاقي كه قرار است بيفتد، بايد قبل از ورود زوج سيم مشترك به سيستمهاي مخابراتي تلفن شهري بيفتد. براي اين كار دستگاههايي به نام DSl Acsess Multiplexer DslAM در مركز مخابرات كار گذاشته مي شود. اين دستگاه توسط فيلترهاي فركانسي، باند KHz⁴اول هر زوج سيم را به سمت سوئچهاي مخابراتي مي فرستد و بقيه پهناي باند را براي اتصال به اينترنت استفاده مي كند. هر DSLAM قابليت اتصال صدها زوج سيم از طرف مشتركين را دارا است و در نهايت از سوي ديگر با يك اتصال با پهناي باند خيلي زياد به اينترنت متصل است و به اين طريق تا وقتي كه اين پهناي بماند اشباع نشود مشتركين مي توانند با سرعت بالا و يكنواخت از اينترنت استفاده كنند و از آن لذت ببرند.

چگونگي عملكرد تكنولوژي DSl:

1-    آشنايي با خطوط معمولي تلفن و مشخصات آنها:

بي شك بين اولين سوالي كه در مورد DSL مطرح مي شود اين است كه چگونه از خط تلفن مي توانيد بطور همزمان براي مكالمات تلفني و ارتباط online با اينترنت استفاده كنيد؟

همانطوريكه همگي مي دانيد سيستم تلفن استاندارد مبتني بر يك زوج سيم مسي مي باشد كه مخابرات منطقه آنرا در خانه شما نصب مي كند. سيمهاي مسي داراي مقدار زيادي فضا براي حمل اطلاعات بيش از مكالمات تلفني هستند. استفاده از بخش بسيار كوچكي از كل عرض باند سيم مسي جنبه تاريخي دارد. همچنين محدود شدن فركانسها شدن فركانسها از طرف ديگر به سوئيچها، تلفنها و ساير تجهيزات، دارد كه مسئوليت انتقال صوت را بر عهده دارند. اما در سيستم DSL مبناي كاركرد بر اساس انتقال ديجيتال اطلاعات و صوت پايه گذاري شده به همين دليل بر محدوديتهاي موجود در سيستم آنالوگ كنوني غلبه كرده است.

2-    تجزيه سيگنال:

اغلب منازل و كاربران تجاري كوچك به يك خط DSl نامتقارن (ADSL)  متصل مي شوند. ADSL فركانسهايي موجود در يك خط را بر اساس اين فرض كه اغلب كاربران اينترنت اطلاعات بسيار بيشترين را نسبت به آنچه كه ارسال مي كنند از اينترنت دريافت مي نمايند. تقسيم مي كند. دو استاندارد تقريبا ناسازگار در مورد تكنولوژي ADSL وجود دارد.

استانداردرسمي ADSL امروزي از اين روش استفاده مي كنند DSL استاندارد قديمي تر بنام Carrie less Amplitude/phase يا سيستم SCAP كه قبلا از آن استفاده مي گرديد.

در سيستم ADSL به منظور استفاده بهينه از پهناي باند 1/1 مگاهرتزي خطوط مسي آن را به 275 كانال 4كيلو هرتزي تقسيم مي نمايند. از آنجا كه براي انتقال صوت (تلفن) تنها 4 كيلو هرتز پهناي باند كافي است لذا كانان آخر را براي انتقال فاكس DSL تلفن (صوت) استفاده مي نمايند و256 كانال ديگر را به صورت 64 كانال براي ارسال اطلاعات DSL 128 كانال براي دريافت اطلاعات (ومابقي 64 كانال براي اطلاعات كنترلي) تقسيم بندي مي نمايند. بطوريكه در بهترين وضعيت (با در نظر گرفتن 192 كانال KHz₄) به سرعتي معادل mbps9 (مگابيت بر ثانيه) مي رسيم كه البته حداكثر سرعت مورد استفاده در ADSL ها معادل mbps3/2 مي باشد.

تجهيزات DSL :

1-    مودم DSL يا ATU-R

اغلب مشتركين خانگي به منظور دريافت اطلاعات از اينترنت از اين مودم بهره مي گيرند شركتي كه سرويس DSL را ارائه مي دهد معمولا مودم را بعنوان بخشي از نيازهاي نصب سيستم عرضه مي نمايد.

2-    Splitter

همانطوريكه ذكر شد صوت وdata به طور همزمان روي خطوط مسي در تكنولوژي xDSL فرستاده مي شود. به منظور جدا كردن صوت وdata در طرف مشترك از Splitter بهره مي گيرند تا data را بسمت كامپيوتر وصوت (تلفن و فاكس) را به سمت تجهيزات مربوطه هدايت كند.

3-    DSLAM

DSLAM، خطوط ارتباطي جهت يافته از سوي تعداد زيادي از مشتركين را دريافت نموده و آنها را روي يك خط ارتباطي واحد با ظرفيت بالا به اينترنت منتقل مي كند.

DSLAM قادر به پشتيباني چندين نوع DSL در يك مركز تلفن واحد و تعداد گوناگوني از پروتكلها و روشهاي مدولاسيون مي باشد بعلاوه DSLAM مي تواند امكاناتي همچون مسير يابي يا تخصيص آدرس ديناميكي IP نيز براي مشتركين فراهم كند. در واقع DSLAM را مي توان دليل اصلي تفاوت بين سرويس دهي از طريق ADSL و از طريق مودم كابلي به حساب آورد.

معايب DSL:

عيب اصلي سيستم DSL  در اين است كه ميزان بهره گيري شما از DSL مبتني بر فاصله ايست كه شما از سرويس ADSL داريد. ADSL يك سرويس حساس به فاصله مي باشد. همچنانكه طول ارتباط افزايش مي يابد كيفيت سيگنال كاهش يافته و سرعت ارتباط كم مي شود. حداكثر فاصله جهت سرويس دهي توسط سيستم ADSL مي تواند به 5460 متر برسد. تكنولوژي ADSL مي تواتند حداكثر سرعت ^Mbps downstream در فاصله حدود 1820 متر و سرعت upstream تا kbps640 را در اختيار كاربران قرار دهد. كه البته در عمل حداكثر سرعت مورد استفاده ADSL ها mbps3/3 مي باشد. اما چرا فاصله يك محدوديت براي سيستم DSL به شمار مي رود در حاليكه اين محدوديت براي مكالمات تلفني وجود ندارد؟ جواب اين سوال در تقويت كننده هاي كوچكي به نام loading coils مي باشد كه شركت تلفن براي تقويت سيگنالهاي صوتي استفاده مي كند. كه اين تقويت كننده ها با سيگنالهاي ADSL سازگاري ندارد. البته پارامترهاي ديگري همچون Birdge Taps و كابلهاي فيبر نوري نيز مي توانند تاثير منفي روي تكنولوژي ADSL بگذارند. همانطوريكه در مقدمه ذكر شد روزانه 20000 نفر به علاقه مندان ارتباط از طريق DSL در سطح جهان افزوده مي شود و  اين به نوبه خود رقابت اين تكنولوژي را با تكنولوژيهايي همچون مودم هايي كابلي و اينترنت ماهواره اي به خوبي نشاني مي دهد. بر طبق تحقيقات انجام گرفته از طرفي شركت IDC تا سال 3003 نعداد مشتركين خانگي استفاده كننده از مودم كابلي فراتر از 8980000 خواهد بود در حاليكه DSL در سال 2003 بيش از 9300000 مشترك خانگي دارد.

در سالهاي اخير كشور كره تنها با داشتن 55 ميليون جمعيت بيشترين مصرف كننده DSL در جهان مي باشد. به نحويكه سوال به بهشت DSL مبدل شده است و شركتهاي فعال در زمينه شبكه در كره پيشرو اين تكنولوژي در جهان مي باشند.

درباره ADSL

ADSL مخفف عبارت  Asymmetric Digital Subscriber Line مي باشد كه يك تكنولوژي جديد و پيشرفته جهت برقراري ارتباط با اينترنت و يا شبكه هاي ديگر از طريق خطوط تلفن معمولي و موجود در هر نقطه بدون ايجاد اختلال در كار تلفن (اشتغال شدن خط تلفن) مي باشد.

در حال حاضر سرويس ADSL به سرعت در كشورهاي پيشرفته در حال رشد و گسترش مي باشد.

سرعت بسيار بالا و مزاياي ديگر از عواملي است كه سرويس ADSL برقراري ارتباط پر سرعت با اينترنت را مهيا نموده به طوريكه با استفاده از خط تلفن موجود در محل كار يا منزل (بدون اينكه خط تلفن اشغال شود) امكان ارتباط دائم و پر سرعت را ارائه مي كند و خط تلفن موجود نه تنها براي استفاده مكالمات تلفني عادي، بلكه بطور همزمان براي استفاده از برقراري ارتباط اينترنت به طور دائم و پر سرعت (بدون هزينه پالس تلفن استفاده مي شود.

به همراه مقاله انگليسي

تصاوير و نقشه هاي ADSL در ايران

از ديگر امكانات مهم سرويس ADSL برقراري ارتباط به صورت نقطه به نقطه (Point to Point) و يا نقطه به چند نقطه to Multipoint Point جهت ارتباط داخلي دفاتر شركتها، سازمانها و يا ديگر مراكز مي باشد. موسساتي مانند بانكها، موسسات مالي، اعتباري، صندوق هاي قرض الحسنه، شركتهاي بزرگ و اقماري، موسسات آموزشي و پژوهشي و ديگر موسسات مي توانند جهت برقراري ارتباط داخلي خود از اين سرويس استفاده نمايند.

با تكنولوژي ADSL آشنا شويد ] كامپيوتر و اينترنت[

ADSL يكي از خانواده هاي (Digitl Subscriber Line (DSL يا همان خطوط ديجيتال استيجاري مي باشد. اعضاي DSL معمولا به صورت xDSL نامگذاري مي شوند. اين خطوط از تمامي پهناي موجود در خطوط مسي دو طرفه استفاده مي كنند تا بالاترين سرعت ممكن در ثانيه را بر خلاف خطوط معمول ارائه دهند.

تكنولوژي ADSL (يا Assymetric) در واقع نوعي از DSL ها مي باشد كه ارتباط آن نامتقارن مي باشد. يعني سرعت ارسال داده در ثانيه كمتر از دريافت آن مي باشد. انواع ديگري از xDSL ها هستند كه از جمله آنها مي توان به HDSL يا (High-Speed DSL) و SDSL يا (Symetrc DSL اشاره كرد.

ADSL پهناي باند 1.1 مگاهرتزي خطوط مسي را به كانال هاي 4 كيلو هرتزي تقسيم مي كند و آخرين كانال را جهت ارسال صدا و فاكس معمولي تخصيص مي دهد و 256 كانال ديگر را براي انتقال دو طرفه اطلاعات استفاده مي كند.

به اين  ترتيب كه 64 كانال را براي خط ارسال اطلاعات و 128 كانال ديگر را جهت دريافت اطلاعات استفاده مي كند در بهترين حالت اگر 192 كانال 4 كيلو هرتزي موجود را استفاده كند، در تئوري سرعت بايد به حدود 9 مگابيت در ثانيه برسد.

در حال حاضر سرعت خطوط ADSL در بهترين حالت 2 مگابيت در ثانيه مي باشد. در عمل، اين خطوط اطلاعات زنجيره وار ديجيتال را به اطلاعات پارالل در دو سر انتقال اطلاع تبديل مي كنند. دقيقا مشابه كاري كه در مودم هاي خطوط عادي انجام مي شود البته بايد دانست كه سرعت انتقال اطلاعات در محدوده گفته شده به عواملي از جمله فاصله ارتباطي و نوع سيم استفاده شده بستگي دارد.

مزاياي استفاده از سرويس ADSL:

 مهم ترين مزاياي استفاده از سرويس ADSL در مقايسه با سرويس هاي قديمي Dial-up به شرح زير است.

-         ارتباط پر سرعت (تا 40 برابر سرعت ارتباط Dial up

ارتباط پر سرعت بدون نياز به كابل اختصاصي جديد

ارتباط پر سرعت بدون نياز به شماره گيري

ارتباط پر سرعت بدون هزينه پالس مكالمه

ارتباط پر سرعت بدون اشغال نمودن خط تلفن شما

ارتباط پر سرعت براي ايجاد شبكه مجازي خصوصي VPN

ارتباط پر سرعت براي مصارف ويدئو و صورت ويدئو كنفرانس

ارتباط پر سرعت در حين مكالمه از تلفن (همزمان با مكالمه بطور عادي)

ارتباط پر سرعت بدون قطع اتصال و بطور دائم (هميشه وصل مي باشد.)

وضعيت اينترنتي پر سرعت در ايران

-    جستارگشايي: عصر حاضر عصر انفجار اطلاعات است و پيشتاز ورود و دسترسي افراد به اطلاعات و شبكه جهاني اينترنت زير ساخت مخابراتي مناسب است، در ايران سالهاست كه تنها راه ارتباطي مرسوم استفاده از خدمات كند و لاكپشتي Diap-up است اما دهها راه ديگر براي دستيابي به خدمات باند پهن (Broadband) وجود دارد. Satellite، Wireless، xDSL و .. كه سالهاست كه  با توجه به قوانين، مقررات و زير ساخت هاي مخابراتي موجود تكنولوژي هاي مبتني بر DSL و بيسيم بعنوان روشهاي مقرون به صرفه و در دسترس معرفي و زمزمه مي شوند. يكسال پيش بود كه وزارت پست و تلگراف و تلفن كه حالا ديگر به وزارت فناوري ارتباطات و اطلاعات تغيير نام داده بود به چند شركت خصوصي بعنوان پيمانكار و مجري مجوز راه اندازي و ارائه سرويس هاي اينترنت پر سرعت با استفاده از بستر مخابراتي و بيسيم را ارائه كرد. در گزارش زير و به اختصار بعد از معرفي تكنولوژي DSL به بررسي روند ارائه اش در ايران خواهيم پرداخت.
در حال حاضر عمده خطوط تلفن كشور آنالوگ هستند. اين خطوط كه توسط يك زوج سيم مسي به هر خانه اي انتقال داده شده است، از قابليت هايي بيش از انتقال صداي ساده برخوردارند. به منظور استفاده از اين قابليت ها لازم است تا تكنولوژي هاي ديجيتال بكار گرفته شود. DSL يكي از بهترين تكنولوژي هاي حال حاضر دنياست. روزانه بيش از 20000 نفر مشتركين اين نوع ارتباط در دنيا افزوده مي شود. حسن بزرگ اين تكنولوژي، علاوه بر سرعت بسيار بالا، استفاده  از امكانات و سيم هاي تلفن موجود و عدم نياز به كابل اختصاصي جديد مي باشد.

-         فناوري DSL انواع گوناگوني دارد.

-    رايج ترين اين انواع براي استفاده هاي خانگي ADSL مي باشد. در اين فناوري پهناي باند 1/1 مگاهرتزي سيمهاي مسي به 257 كانال ديجيتالي 4 كيلو هرتزي تقسيم مي شود. تنها يكي از اين كانالها جهت انتقال صوت (تلفن) كافي است. پس 256 كانال ديگر براي انتقال داده و يا اتصال به اينترنت آزاد خواهد بود.

-         بدين ترتيب به كمك اين فناوري سرعت ارسال"، دريافت اطلاعات از اينترنت مي تواند تا 2 مگا بيت بر ثانيه افزايش يابد.

-         مزاياي DSL نسبت به Dial up

-         سرعت بيشتر: همانطور كه گفته شد سرعت اين خطوط تا 2 مگا بيت بر ثانيه (ارسال و دريافت) مي تواند افزايش يابد.

-         اتصال دائم: با اين سرويس، نيازي به شماره گيري براي اتصال به اينترنت نخواهد بود. شما هميشه Online هستيد.

-    اشغال نشدن تلفن: با اين كه اين سرويس بر روي خطوط تلفن موجود ارائه مي شود، و نيازي به كابل و يا خط تلفن جديد نيست.

-         معين كه شما بعد از نصب سرويس با خط تلفن فعلي خود مي توانيد ضمن صحت با تلفن به اينترنت نيز وصل باشيد.

-    كاهش هزينه ها: به كمك اين روش، هزينه تلفن بابت اتصال به اينترنت تا حد يك هزينه ناچيز و ثابت ماهيانه كاهش خواهد يافت.

-         كاربردهاي DSL چيست؟

-         اينترنت پر سرعت: سرعت اتصال شما به اينترنت، قابل مقايسه با آن چه تا كنون داشته ايد نخواهد بود.

-    ديدن وگفتگو با دوستان و آشنايان: مزيت بزرگ اين سرويس (اشغال نكردن خط تلفن) اين امكان را به شما مي دهد تا هم زمان با صحبت با دوستان و آشنايان، بتواند تصوير آنها را نيز از طريق اينترنت پر سرعت دريافت كنيد.

-    راديوهاي اينترنتي: شما هميشه به اينترنت با يك ارتباط پر سرعت متصل هستند پس مي توانيد با يافتن راديوي اينترنتي دلخواه خود، در زمان كار و يا استراحت موسيقي هاي دلخواه خود را نيز گوش دهيد.

-    و اما در نهايت: پرسش و پاسخ در مورد خدمات اينترنت پر سرعت ADSL و تست نمونه عيني آن با همين سيستم مودم خودتان

-    تعريف خدمات ADSL چيست؟ خدمات ADSL راهكاريست كه با استفاده از امكانات موجود مخابراتي، بدون اشغال كردن خط تلفن و بدون نياز به شماره گيري مجدد اتصال به اينترنت با سرعت بالا را به كاربر مي دهد.

-         مزاياي سرويس ADSL نسبت به سرويس Dial up چيست؟

-         سرعت بالا (تا 40 برابر سرعت Dial up)

-         اتصال دائم (فارغ از شماره گيري هاي مكرر و شنيدن بوق اشغال)

-         عدم نياز به شماره گيري

-         عدم اشغال خط تلفن

-         عدم نياز به سيم كشي اضافي

-         جلوگيري از پرداخت هزينه هاي پالس مكالمات در زمان برقراري ارتباط به اينترنت

-         علت دريافت و ديعه به چه منظور مي باشد؟

-         هزينه هاي مخابرات

-         هزينه هاي نصب و راه اندازي

-         هزينه هاي نگهداري

-         بدوت تعهد طولاني مدت

-         سرويس مداوم

-         خاتمه سرويس با ؟ روز اطلاع قبلي

-         پايه و اساس محاسبه ميزان ترافيك ماهانه چيست؟

-         بر اساس Download در ماه مي باشند.

معايب ADSL

مهمترين و مساله ساز ترين مشكل DSL اين است كه كيفيتي و سرعت انتقال داده بستگي به فاصله مشترك از مركز تلفن دارد. يعني اگر محل كاربرد در حوالي مركز تلفن باشد با سرعت بيشتري به اينترنت متصل مي شويد. و بالعكس. اين قضيه وقتي مساله ساز خواهد بود كه فاصله مشترك از مركز تلفن بيش از 5 كيلومتر باشد كه در اين صورت معمولا استفاده از DSL مقدور نخواهد بود. البته در تهران بسبب تراكم بيش از حد جمعيت و مشتركين معمولا فاصله كاربر تا مركز تلفن محلي كمتر از 5 كيلومتر است

-    كيفيت پايين سيمهاي تلفن و پوسيدگي احتمالي آنها نيز اثر نامطلوبي در ارتباط خواهد داشت كه احتمالا و متاسفانه بعد از ارائه عمومي اين سرويس در كشور به بزرگترين معضل و درد سر مشتركين و ارائه كنندگن سرويس تبديل خواهد شد.

-    سرعت دريافت داده  نسبت به ارسال داده بمراتب بيشتر است البته اين موضوع براي مشتركين تك كاربر محسوس نخواهد بود ولي براي شركتها و سازمانهاي كه مي خواهند يك اشتراك را بين چندين كاربر تقسيم مي تواند تا حدود آزار دهنده باشد و آنها را مجبور به خريد كلاس هاي بالاتر و طبيعتا گرانتري خواهد كرد.

-         مشكلات استقرار ADSL در ايران

در نهايت بعد از فراخوان وزارت ICT براي اعطاي مجوز ارائه اينترنت پرسرعت PAP 13 شركت موفق به اخذ مجوز شدند كه دو شركت بعد از اعلام مهلت ابطال مجوز از سوي وزارتخانه در حالي كه چند ماهي بيشتر به پايان مهلت انجام تعهد راه اندازي 20 هزار پورتيشان نمانده بود مجوز خود را باطل كردند. از ابتداي ورود اينترنت پر سرعت به ايران مشكلات فني و اداري مرسوم شروع شد كه در زير به بعضي از آنها مي پردازيم

-         دريافت ضمانت يك و ذيم ميليارد توماني براي اعطاي مجوز PAP

-         مشكل و كندي كار در ثبت سفارش، ترخيص و تحويل تجهيزات وارداتي

-         عدم همكاري و مراكز تلفن ثابت شهري در ورود كارشناسان و نصب تجهيزات مربوطه

-         جلوگيري از نصب تجهيزات در بسياري از مراكز به بهانه كمبود جا و نبود امنيت كافي

-         گلايه از نور چشمي شدن برخي PAP ها و عدم رعايت عدالت و مساوات PAP ها

-    ارائه پيشنهاد خريد ساختمانهاي مجاور يا نصب كانكس در محوطه مراكز محلي و حتي پيشنهاد ادغام و ايجاد كنسرسيوم بين شركتهاي داراي مجوز كه اصل رقابت تجاري و تنوع كيفيت و خدمات را از بين مي برد بظاهر شروع شد.

با وجود تمام اين مشكلات و سختي ها صبح روز شنبه 20 دي ماه 83 مراسمي با عنوان "افتتاح رسيم سرويس اينترنت پر سرعت" با حضور سيد احمد معتمدي وزير IDL، مسعود داوري نژاد معاون ارتباطات راديوي و رئيس سازمان تنظيم مقررات وزارتخانه و مجري وزارتي پروژه و برخي ديگر از مديران مرتبط و روئساي شركت هاي PAP در طبقه دوم هتل بزرگ تهران برگزار شد اما بايد بگويم كه اين مراسم بيشتر نمايشي و. ظاهري بود تا افتتاح واقعي اينترنت پر سرعت موعود.

در گوشه اي از محل برگزاري مراسم چند كامپيوتر و نوت بوك تحت عنوان غرفه شركتهاي PAP بظاهر به اينترنت پر سرعت وصل بودند كه ره بازديد كننده عادي اي هم با قدم زدن بينشان متوجه مي شد كه تنها دو غرفه از 6 غرفه موجود واقعا آنلاين بودند كه يكي از آنها شركتي بود كه از هر چيزي حدود يك سال قبل (بهمن 82) اعلام كرده بود كه سرويس ADSL اش در آن مركز PSTN (شيهد مطهري) آماده ارائه است و تنها منتظر تاييد تعرف هايش از سوي وزارتخانه است و ديگري تنها شركت PAP بود كه شبكه عنكبوتي و بروكراسي اداري ايران را شناخته بود و بجاي استفاده از تكنولوژي ADSL به سراغ wiress broadband رفته بود.

عليرغم افتتاح رسمي پروژه ظاهر فعلا شهروندان مي توانند با قيمتي در حدود 40 هزار تومام در ماه سرويس نچندان پر سرعت 64/32 آنهم در برخي از 85 مركز تلفن تهران دست پيدا كنند كه اين قيمت به گفته وزير فناوري ارتباطات و اطلاعات براي سبد خانوار كي خانواده متوسط ايراني رقم بالايي است و بايد به زر 20 هزار تومان در ماه برسد. حتي سيد احمد معتمدي در بخش پاياني سخنراني اش در آن مراسم گفت حتي من هم قادر به تهيه اين سرويس با اين قيمت نيستم! البته شايد آقاي داوري نژاد (مجري پروژه از طرف وزارتخانه) وضعش بهتر باشد اما من نمي توانم با اين رنج قيمت از اين سرويس ها استفاده كنم!

البته يكي از ICP هاي بزرگ كشور سرويس ارزان قيمت تري (حدود 25 هزار تومان در ماه) ارائه كرده كه محدوديت ترافيك ماهانه اش يك گيگا بايت است كه براي كاربر خانگي نسبتا حرفه اي نسبتا حرفه اي بسيار كم و نامتناسب است!

ICP  بزرگ ديگري هم اقدام به ارائه اينترنت پر سرعت بي سيم در بخشي از تهران كرده كه سرويس 128/32 اش را ماهيانه 40 هزار تومان ارائه مي كند اما امكان متحركت بودن كاربر و رومينگ بين BTS هاي مختلفش را واگذار نمي كند.

با اين گستره محدود ارائه و قيمت نسبتا بالاي اشتراك ماهيانه احتمالا به صلاح مشتركين مياني و كاربران خانگي حرفه اي است كه تا افزايش مراكز ارائه دهنده و افزايش رقابت در بازار منتظر بمانند و همچنان سرويس لاكپشتي خود را تحمل كنند.

تحقیق درباره زبان فارسي در وبلاگ‌هاي فارسي

زبان فارسي از دو جنبه براي ما ايرانيان و فارسي‌زبانان اهميت دارد. جنبه اول اين است كه زبان فارسي با تاريخ و فرهنگ و تمدن ما پيوندي ديرينه و ناگسستني دارد، به‌طوري كه امروزه زبان فارسي يكي از مهم‌ترين اركان هويت ملي ما ايرانيان به‌حساب مي‌آيد. به‌همين دليل، پاسداشت و تقويت زبان فارسي، ارج نهادن به اين ميراث ارزشمند فرهنگي و استحكام بخشيدن به بنيان هويت ملي ما تلقي مي‌شود. اما جنبه دوم هم اين است كه زبان فارسي زبان رسمي كشور ما و زبان آموزش و ارتباطات فكري و علمي ما است و بخش مهمي از تفكر ما در چارچوب قواعد اين زبان شكل مي‌گيرد. به‌همين علت، كيفيت ارتباطات فكري و رشد علمي و فني ما، كاملاً وابسته به كيفيت زبان ما، يعني زبان فارسي است. مقاله حاضر با تأكيد بر جنبه دوم، كيفيت زباني وبلاگ‌ها را به‌عنوان محلي براي دادوستد فكري مورد بررسي و ارزيابي قرار مي‌دهد.

گسترش زبان فارسي در اينترنت

نزديك به دو سال از ظهور پديده‌اي به نام وبلاگ در جامعه ما مي‌گذرد. رشد وبلاگ‌نويسي در جامعه ما كه از آن با عنوان «موج فارسي وبلاگ‌نويسي» نيز ياد شده است، هرروزه گسترش بيشتري مي‌يابد و ابعاد وسيع‌تري به خود مي‌گيرد.

امروزه وبلاگ‌هاي متعددي با محتواي علمي، آموزشي، ادبي، اجتماعي، سياسي، مذهبي، ورزشي، فكاهي و غيره وجود دارند كه در هر روز ده‌ها و صدها بار مطالب آنها خوانده مي‌شود. سهولت استفاده از ابزار وبلاگ، متخصصان رشته‌هاي گوناگون را به استفاده از وبلاگ به‌منزله يك رسانه تخصصي ترغيب كرده‌است. علاوه بر آن، آزادي نسبي رسانه وبلاگ از قيدوبندهايي كه ساير رسانه‌ها را محدود مي‌كند، در رواج وبلاگ‌نويسي بي‌تأثير نبوده‌است.

شايد بتوان گفت كه اولين موج وبلاگ‌نويسي فارسي با انتشار راهنماي ساخت وبلاگ فارسي آغاز شده‌است. بدون شك، دومين موج نيز با شروع‌به‌كار سايت «پرشين بلاگ» كه امكان راه‌اندازي وبلاگ براي كاربران فارسي‌زبان را با سهولت بيشتري فراهم مي‌كند آغاز شده‌است. اما پيامد قابل‌توجه ديگري كه رشد وبلاگ‌نويسي در ايران داشته‌است، پيدايش سايت‌‌هاي اينترنتي فارسي‌زباني است كه صاحبان وبلاگ‌ها ايجاد كرده‌اند، و اين خود موج جديدي از گسترش كاربرد اينترنت در جامعه ايران به‌حساب مي‌آيد.

يكي از تبعات مهم گسترش سايت‌ها و وبلاگ‌هاي فارسي، انتشار حجم زيادي از اطلاعات به‌زبان فارسي در شبكه جهاني اينترنت، و در نتيجه آن، ارتقاي جايگاه زبان فارسي تا حد زبان اول ارتباطات اينترنتي در نزد ايرانيان و فارسي‌زبانان در سراسر جهان است.

مشخصات زبان وبلاگ‌هاي فارسي

توصيف كلي زبان وبلاگ‌ها كار چندان آساني نيست، زيرا آزاد بودن نويسندگان در شيوه نوشتن و تفاوت‌هاي بسيار زياد در تخصص‌ها و سليقه‌هاي آنها، باعث شده‌است كه هر وبلاگي زبان خاص خودش را داشته باشد. بااين‌حال، به‌نظر مي‌رسد كه بتوان ويژگي‌هايي را ذكر كرد كه در غالب وبلاگ‌ها مشترك باشد. اين ويژگي‌ها به‌شرح زير است.

1- از آنجا كه وبلاگ‌ها عمدتاً از متن تشكيل شده‌اند، زبان آنها طبيعتاً گونه نوشتاري زبان يا زبان نوشتاري است. اما زبان نوشتاري وبلاگ‌ها به زبان گفتاري بسيار نزديك است.

2- زبان وبلاگ‌ها عموماً زبان غيررسمي يا محاوره‌اي است. به‌علاوه، مطالب وبلاگ‌ها عموماً از قول خود نويسنده بيان مي‌شود.

3- زبان وبلاگ‌ها، عمدتاً همان زبان فارسي معيار است كه در تهران به آن تكلم مي‌شود.

4- زبان وبلاگ‌ها حاوي واژه‌هاي متعددي از حوزه فني رايانه يا كامپيوتر است.

5- در زبان وبلاگ‌ها، واژه‌هاي بيگانه متعددي استفاده مي‌شود كه بعضاً با خط بيگانه نيز نوشته مي‌شوند.

6- رسم‌الخط وبلاگ‌ها عمدتاً غيراستاندارد و متغير است، و مثل خود زبان محاوره، در معرض نوآوري‌هاي آني است.

7- نوشته‌هاي وبلاگ‌ها حاوي غلط‌هاي تايپي و نگارشي نسبتاً زيادي است، هرچند كه اغلب وبلاگ‌هاي مهم و پرخواننده، نگارش قابل‌قبولي دارند.

8- رسم‌الخط وبلاگ‌ها، تابع محدوديت‌هاي محيط الكترونيكي و عدم تطبيق آن با الزامات خط فارسي است.

زبان مناسب براي رسانه وبلاگ

اهميتي كه پديده وبلاگ به‌عنوان رسانه‌اي مستقل و مؤثر در دنياي ارتباطات دارد، غيرقابل‌انكار است. به‌نظر مي‌رسد كه اكنون روآوردن برخي از روزنامه‌نگاران به وبلاگ‌نويسي و استفاده منابع خبري مختلف از مطالب وبلاگ‌ها نيز، موجب تقويت نقش رسانه‌اي وبلاگ‌ها شده‌است.

كاركرد اصلي هر رسانه، انتقال «پيام» به مخاطب است. اما آنچه يك رسانه به مخاطب خود عرضه مي‌كند، صرفاً پيام مستقيمي كه در متن جملات و عبارات آورده مي‌شود نيست، بلكه «پيام» متشكل از تمام آن چيزهايي است كه مخاطب به‌صورت مستقيم و غيرمستقيم مشاهده و دريافت مي‌كند. به‌عنوان مثال، حتي طراحي قالب وبلاگ نيز بر ذهن بيننده وبلاگ تأثير مي‌گذارد و چه‌بسا بيش از محتواي مطلب در جذب خواننده مؤثر باشد.

يكي از مهم‌ترين اجزاي سازنده پيام، زبان ارتباطي رسانه است كه نقش مهمي در كيفيت ارتباط و ميزان تأثيرگذاري رسانه بر مخاطب خود دارد. به‌عبارت ديگر، لحن گفتار، طرز جمله‌بندي، واژگان به‌كاررفته، و حتي رسم‌الخط مورداستفاده نيز، بر ذهن خواننده مستقيماً تأثير مي‌گذارد.

با توجه به كاركرد رسانه‌اي وبلاگ، شايسته است كه نويسندگان وبلاگ‌ها، با توجه بيشتر به نقش و كاركرد رسانه‌اي كه در اختيار دارند، دو اصل مهم  زير را مورد توجه قرار دهند.

1- انتخاب گونه زباني مناسب، براي تضمين كيفيت ارتباط و انتقال مؤثر پيام

2- حفظ سلامت زبان و رعايت استانداردهاي آن به‌عنوان يك وظيفه رسانه‌اي

تقويت زبان فارسي در وبلاگ‌ها

كاربرد زبان سالم و استاندارد در همه رسانه‌ها و ازجمله وبلاگ‌ها، بهترين راه تقويت زبان فارسي است. به‌علاوه، توجه به كيفيت زبان هر وبلاگ فارسي، جز آنكه به تقويت زبان فارسي كمك مي‌كند، به تقويت خود وبلاگ هم كمك بزرگي مي‌كند. اين موضوع با توضيح دو اصلي كه در بخش قبلي مطرح شد روشن‌تر مي‌شود.

انتخاب گونه زباني، متناسب با محتواي مطالب وبلاگ و فرم ارائه آن و شخصيتي كه نويسنده براي وبلاگ خود قائل است، اهميت زيادي دارد. به‌عنوان مثال، براي انتشار اخبار غيررسمي و طنز‌آميز، نمي‌توان از زبان ساده علمي استفاده كرد. به‌همين ترتيب، براي بيان مطالب علمي نيز، نمي‌توان زبان پيچيده و پرابهام ادبيات را به‌كار گرفت. به‌علاوه، فراموش نكنيم كه برداشتي كه هر خواننده از شخصيت خود ما و وبلاگ ما مي‌كند، بر اساس اطلاعاتي است كه با مشاهده وبلاگ ما دريافت مي‌كند. بنابراين، اگر مثلاً براي خود شخصيتي جدي قائل هستيم بهتر است كه از نگارش به‌زبان طنز و شوخي خودداري كنيم.

از طرف ديگر، همه نويسندگان وبلاگ‌ها، بنا به اهميتي كه زبان فارسي به‌عنوان زبان رسمي ما دارد و به‌حكم مسئوليتي كه به‌عنوان صاحب رسانه دارند، بايد خود را موظف بدانند كه در جهت حفظ سلامت زبان فارسي در رسانه خود تلاش كنند. براي اين منظور لازم است كه نويسندگان وبلاگ‌ها، بر كاربرد زبان در وبلاگ خود نظارت كنند و استانداردهاي نگارشي زبان فارسي و خط فارسي را رعايت كنند.

منظور از اين حرف اين نيست كه همه نويسنده‌ها با يك سبك بنويسند، يا مثلاً از رسم‌الخط يكساني پيروي كنند، بلكه منظور عدم سهل‌انگاري در كاربرد زبان و خط فارسي است. مثلاً هر نويسنده‌اي مي‌تواند به‌سليقه خود رسم‌الخطي را برگزيند كه پيام موردنظرش را بهتر به خواننده منتقل كند. اما اينكه رسم‌الخط وبلاگ به‌علت اشتباه تايپي دگرگون شود، و نويسنده اهميتي به اين امر ندهد، قابل‌قبول نيست.

بد نيست مجدداً به اين واقعيت اشاره شود كه هر خواننده وبلاگ، ضمن خواندن متن يادداشت‌ها، با مشاهده كيفيت نگارش، درباره شخصيت وبلاگ و نويسنده آن نيز قضاوت خواهد كرد.

بنابراين، آنچه در پايان به دوستان وبلاگ‌نويس در زمينه زبان وبلاگ پيشنهاد و توصيه مي‌شود، به‌طور خلاصه موارد زير است.

1- انتخاب گونه زباني متناسب با شخصيت و محتواي وبلاگ و فرم ارائه آن

2- دقت در انتخاب واژه‌ها و عبارت‌ها، و رعايت قواعد دستوري و نگارشي

3- اصرار بر نوشتن به خط فارسي و به‌كار بردن واژه‌هاي مناسب فارسي به‌جاي واژه‌‌هاي بيگانه

4- رعايت رسم‌الخط يكنواخت در نوشته‌ها، و مرور و ويرايش مطالب قبل از انتشار

تحقیق درباره گريدر

مقدمه:

گريدر در 75 سال قبل بصورت ابتدائي آن يعني تيغه معلقي كه در زير دو چرخي بسته مي شد ساخته مي شد. به تدريج كه موارد استعمال آن در راهسازي ازدياد يافت گريدر هاي بدون موتور كه توسط تراكتور كشانده مي شدند و بالاخره گريدر هاي موتور دار به بازار عرضه شدند.

هر يك از دو نوع فوق داراي معايب و محاسني هستند كه مصرف همه جانبه آنها را محدود مي سازد. در جدول شماره (10) مشخصات عمومي گريدر هاي مختلف ارائه شده است.

شناسايي

گريدر موتور دار براي تنظيم شيب ، شكل دادن شيب ها و تسطيح دامنه خاكريز ها و خاك برداري ها ، كندن جوي و مخلوط كردن و پراكندن مخلوط خاك و مواد قيري بكار مي رود.

همچنين براي اجراي كارهاي عمومي ساختماني نظير كانال سازي اعم از كانال با مقطع V   و يا كانال ذوزنقه اي شكل ، براي ايجاد و تنظيم شيب شانه هاي راه ، در روسازي آسفالت ها و راه هاي فرعي به طريق مخلوط كردن در محل و بالاخره براي نگاهداري رويه ي جاده هايشني استفاده مي كنند.

استفاده از گريدرهاي بدون موتور براي كار در زمين هاي سخت و آبدار بر نوع موتور دار آن ارجح است. گرچه طرح رويه راه بر حسب نوع مواد مصرف شده ، شرايط اقليمي و بارهاي طرح تفاوت مي كند ولي اجزاء اصلي تشكيل دهنده را در شكل (1-8) نشان داده شده اند. كار هر لايه از راه بايد قبل از شروع به احداث لايه بعدي كامل به اتمام برسد و شكل بندي شود.

شانه راه                               قسمت اصلي جاده                               شانه راه

گريدر براي برف روبي و برداشتن لايه هاي سست سطح زمين هم بكار مي رود. يك نوع گريدر موتور دار در شكل (3-1) مشاهده مي شود.

(شکل 1-3)

تيغه گريدر داراي دور قابل تعويض مي باشد. تيغه گريدر در حالات مختلفي نسبت به ماشين مي تواند قرار گيرد (شكل 2-3).

(شکل 2-3)

زاويه تيغه[1] را مي توان تغيير داد به طوري كه بتوان گريدر را براي حمل مواد يا كندن جوي بكار برد. زاويه جلو[2] در حالت حمل مواد بكار مي رود كه در برش هاي سطحي و مخلوط كردن عمليات مورد استفاده دارد.

زاويه عقب[3] باعث زياد شدن قدرت حفاري شده ولي سبب مي شود كه مواد حفاري احياناً از روي تيغه سرازير نمايد.

چرخ هاي جلو قادر به متمايل شدن به جهات جانبي مي باشد و بدين ترتيب مي تواند نيروي حاصله از فشار خاك بر تيغه مايل شده را خنثي نمايد و به گردش گريدر هم كمك مي كند.

شاسي هاي مفصل دار (كمر شكن) نيز در ساختمان بعضي انواع گريدر بكار مي رود كه باعث ازدياد قابليت مانور ماشين و كاربردهاي آن مي شود. سه نوع طرز كار معمول با گريدر مفصل دار (كمر شكن) در شكل (3-3) نشان داده شده است.

(شکل 3-3)

در حالت مستقيم (A) ماشين در حال معمولي كار مي كند. در حالت مفصلي (B)  گريدر مي تواند شعاع گردش خيلي كوچكي تحصيل نمايد. در حالت (C) چرخ ها ي عقب روي زمين محكم مستقر بوده و در همان حال ماشين مي تواند با تيغه به كندن جوي و كنار جاده و … مشغول شود.

در ضمن گريدر هاي مجهز به دستگاه كنترل تيغه اتوماتيك نيز هستند كه دقت كارشان براي تنظيم شيب خيلي زياد است اين ماشين ها مجهز به يك دستگاه حساس هستند كه يك سطح يا امتداد ثابت را دنبال كرده و در مواقع لزوم به طور اتوماتيك تيغه را بالا و پايين مي برد تا شيب مطلوب بدست آيد.

عمليات با گريدر:

پخش كردن مواد خاكي:

از گريدر مي توان به منظور پخش كردن مواد خاكي در سطح زمين استفاده نمود البته بايد توجه داشت كه ظرفيت گريدر درمورد اين مقدار مواد خاكي را كه گريدر قادر به حمل و پخش آنست در هر بار خيلي كمتر از مقداريست كه بولدوزر مي تواند پخش نمايد. مواد خاكي كه قرار است توسط گريدر پخش شود بايد قبلاً حتي المقدور روي زمين پخش شده باشد تا ارتفاع توده خاكي خيلي زياد نباشد.

حمل مواد به كناره جاده:

گريدر قادر است مواد خاكي را به كنار مسير حركت خود تغيير مكان دهد اين امر با تغيير زاويه تيغه گريدر (بطوريكه ديگر امتداد آن نسبت به امتداد حركت ماشين عمود نباشد) ميسر مي شود. در اين حالت مواد خاكي در انتهاي عقبي تيغه گريدر ريسه مي شوند و تشكيل يك توده خاكي طولي در امتداد مسير حركت گريدر و در كنار آن مي دهند.

بايد توجه داشت كه توده خاكي بوجود آمده در مسير چرخ عقب گريدر قرار نگيرد چون در اين صورت هم قدرت تراكسيون ماشين كم مي شود و هم زاويه حمله تيغه گريدر تغيير مي يابد. براي كارهاي عادي شكل دادن به جاده و عمليات ترميم و نگهداري جاده ها معمولاً زاويه تيغه گريدر با امتداد عمود بر امتداد حركت حدود 25 تا 30 درجه است.

از عمل ريسه كردن مواد خاكي مي توان در پر كردن جوي ها و پوشاندن روي لوله ها كه در كانال ها كار گذاشته شده اند استفاده نمود.

شيب بندي هاي دقيق:

براي شيب بندي هاي دقيق بايد تيغه را با زاويه كوچكي نسبت به امتداد قائم ثابت كرد و ارتفاع تيغه از سطح زمين بايد طوري باشد كه برآمدگي هاي كوچك را بريده و گودال ها را پر نمايد. بدين منظور همواره بايد مقداري مواد خاكي در جلوي تيغه گريدر موجود باشد.

كندن جوي:

گريدر را مي توان براي كندن جوي هاي V   شكل و ذوزنقه اي  شكل بكار برد. عمق ماكزيمم اقتصادي جوي حدود 3 فوت (يك متر) و عرض قاعده ماكزيمم حدود 4 فوت مي باشد جوي هي با ابعاد بيش از مقادير فوق را بهتر است با استفاده از خندق كن يا انواع ديگر حفار ها احداث نمود. حفر جوي در هنگام احداث جاده يكي از وظايف مهم گريدر مي باشد. يك روش پيشنهادي براي اين كار به شرح زير است:

اول گريدر خط نشانه اي در امتداد جوي مورد نظر و به عمق 3 تا 4 اينچ در روي زمين احداث مي كند. در حين احداث اين خط نشانه بايد امتداد انتهاي جلويي تيغه در امتداد لبه خارجي چرخ جلوي گريدر قرار گيرد سپس در امتداد خط نشانه عمليات لايه برداري مواد خاكي با گريدر به تعداد مورد نياز انجام مي گيرد. اين برش ها بايد تا حد ممكن عميق باشد ولي بايد طوري باشد كه فشار زياد بر روي ماشين وارد نشود. لايه هاي بعدي بايد بيشتر به طرف جاده متمايل شده و به سمت زاويه مورد نظر جوي ميل كند.

آخرين لايه برداشته شده انتهاي تيغه گريدر در امتداد يال كف جوي قرار خواهد داد مواد حفاري شده در زير گريدر ريسه مي شوند و بعد يا توسط گريدر به كنار جاده منتقل مي شوند و يا بوسيله كاميون به نقطه ديگري حمل مي شوند پس از پايان حفاري جوي شيب بندي و عمليات تنظيم دقيق شيب انجام مي گيرد. پس از اتمام كار كندن جوي شكل بندي نهايي شانه و سطح راه انجام خواهد گرفت.

لبه هاي تيغه گريدر:

لبه هاي مستقيم و منحني با ارتفاع هاي مختلف و ضخامت هاي متفاوت جهت گريدر موجودند. لبه هاي دندانه ريز نيز براي كار در خاك هاي يخ زده يا يخ و قلوه سنگ هاي متراكم وجود دارند لبه هاي منحني براي تنظيم دقيق شيب ها و همچنين بريدن مواد سخت توصيه مي شود. لبه هاي مستقيم وقتي بكار مي روند كه فرسايش لبه ها در اثر شرايط كار مهم بوده و نفوذ به داخل مواد به سادگي امكان پذير است. لبه هاي نازك براي انجام كارهاي ظريف مناسب ترند ولي لبه هاي كلفت تر در عوض دوام بيشتري دارند. لبه هاي مخصوصي ساخته مي شوند كه داراي عمر خيلي بيشتري از لبه هاي عادي مي باشند.

نوع موتور دار گريدر از نظر اقتصادي و فني داراي محاسن بسيار زيادي است كه در زير به طور خلاصه به آن ها اشاره مي كنيم:

1. فقط به يك نفر راننده احتياج است.      2. هزينه مالكيت و بهره برداري از آن ها با توجه به اينكه نوع بدون موتور احتياج به تراكتور كششي دارد كم است.3. حركت تيغه و تغيير زاويه و استقرار آن در وضع دلخواه ، همچنين هدايت چرخ هاي جلوي گريدر توسط سيستم كنترل كه در اتاق راننده تعبيه شده است امكان دارد.     4. در محوطه اي محدود نيز مي توان دور بزند.5. برگشت آن با دنده عقب كاملاً ميسر است.6. از روي جاده ها و باند تكميل شده فرودگاه ها بدون آنكه خراشي به آن ها وارد سازد قابل عبور است.7. مصرف آن براي برف روبي جاده ها و باند فرودگاهها امكان پذير است.

تاثير جنس خاك در كار گريدر:

هر چه جنس مواد خاكي و جنس سطح زمين كارگاه كه گريدر با آنها در گير مي شود سخت تر باشد بازده گريدر كمتر شده و امكان مصرف آن نيز تعديل مي شود. در زير بطور خلاصه قابليت كار و بازده گريدر در انواع مختلف زمين و مصالح تشريح شده است:

الف) گريدر ها بدون هيچ گونه اشكالي مي توانند مواد خاكي سبك وزن را كه عاري از ريشه هاي عميق درخت ها و سنگ هاي درشت هستند بدون احتياج به ماشين آلات كمكي ديگر جابه جا و پخش نمايند. بازده گريدر در اين نوع زمينه ها عالي است.

ب) مواد خاكي جابه جا شده به ويژه شن و ماسه براحتي توسط گريدر پخش و مخلوط مي شود بازده گريدر در كار با اين نوع مصالح به حداكثر خود مي رسد.

ج) ماسه ي خشك به علت اينكه در جلوي تيغه گريدر تمايل به انباشته شدن دارد سبب جلوگيري از حركت تيغه مي گردد. بهمين جهت در مواقعي كه راننده گريدر كاملاً ماهر و آزموده نباشد ، استفاده از گريدر بدون اشكال نخواهد بود. به علاوه پخش ماسه خشك با دانه بندي معين روي بستر راه فقط توسط راننده اي مجرب ممكن و ميسر است. چه در غير اين صورت دانه بندي مواد شني بهم مي خورد. بازده گريدر در كار با اين نوع مصالح در صورتي كه راننده ي آن مجرب باشد نسبتاً خوب خواهد بود.

د) در زمين هاي آبدار كار با گريدر ها بسيار محدود بوده و در بعضي موارد غير ممكن مي گردد. زيرا با فرو رفتن چرخ هاي جلو در گل گريدر از جنبش باز مي ماند. گويا در انواع جديد گريدر هاي موتوردار اشكال فوق تا حدودي رفع شده است. بازده گريدر در اين نوع زمين ها بد است.

براي استفاده حداكثر از گريدر در تنظيم شيب و تسطيح رويه ي راه به خصوص بوجود آمدن شيب هاي عرضي به منظور دفع آب هاي بارندگي از روي جاده چند نكته زير قابل توجه هستند:

1) مناسب ترين زمان براي استفاده از گريدر جز در مورد بارندگي هاي شديد در بقيه موارد به خصوص بعد از بارندگي هاي كوتاه مدت و كم شدت تنظيم و تسطيح راه توسط گريدر به سهولت امكان پذير است. لذا گريدر هاي مامور تسطيح جاده ها بايد بعد از هر بارندگي زماني كه راه گلي نبوده و كاملاً خشك نشده است فوراً به كار گمارده شوند.

2) استفاده از چندين گريدر در همكاري با يكديگر-مؤثر ترين روش در كار با گريدر براي تنظيم رويه راه هاي پر آمد و شد آنست كه چندين عدد از آنها در همكاري با يكديگر به كار گمارده شوند. در اين حالت مي بايست نيمي از عرض جاده ها را آزاد گذارده و عبور و مرور را قطع ننموده و در ضمن در نيمه ديگر عمليات تسطيح و تنظيم رويه راه را توسط چندين گريدر كه در همكاري با يكديگر و پشت سر هم كار مي كنند انجام داد.

بدين ترتيب در انتهاي عمليات احتياجي به عبور مجدد گريدر ها نبوده و جاده آماده براي آمد و رفت مجدد خواهد بود.

3) نگهداري راه موقت-در عمليات خاكبرداري و خاكريزي در مواقعي كه از بولدوزر و اسكريپر استفاده مي شود به منظور بالا بردن بازده عمليات ، صلاح در آنست كه جاده را صاف نگه داشت تا از سرعت ماشين آلات كاسته نشود لذا بايد تعدادي گريدر براي انجام چنين عملياتي پيش بيني نموده و به كار گمارده شود.

در جدول شماره 11 حدود تقريبي سرعت حركت گريدر در عمليات مختلف ارائه شده است. نكته اي كه بايد خاطر نشان كرد آن است كه از نظر اقتصادي بايد هميشه سرعت حركت گريدر حداكثر ممكن انتخاب شود.

جدول 11 سرعت حركت گريدر در عمليات مختلف

مخارج ساعتي گريدر هاي موتور دار:

با توجه به مطالبي كه در فصل پنجم گفته مي شود مخارج ساعتي گريدر هاي با قدرت مختلف در جدول شماره 12 خلاصه شده است.

جدول شماره 12-مخارج ساعتي مالكيت و بهره برداري گريدر هاي موتور دار در شرايط عادي كار بر حسب تومان *

تحقیق درباره انواع لودر و ساير حفار ها:

مقدمه:

انواع مختلف ماشين آلات حفاري كه در كارهاي ساختماني به كار مي رود همچنين انواع ماشين آلات جهت بار كردن كاميون ها وجود دارند. يكي از ماشين هاي باركن كه به طور وسيع به كار مي رود در شكل 1-2 نشان داده شده است. اين ماشين لودر با بيل باركن چرخدار ناميده مي شود بيل باركن هايي كه بر روي زنجير حركت مي كنند نيز وجود دارد.   (شکل 1-2)

شناسايي:

لودر عبارتست از تراكتوري كه در قسمت جلوي آن جامي كه به طور هيدروليكي قابل كنترل است نصب شده است. لودر را در دو نوع مي سازند چرخ لاستيكي و چرخ زنجيري.

ولي امروزه عموماً لودر ها از نوع چرخ لاستيكي مي باشد كه داراي سرعت مانور پذيري بيشتري مي باشند. از نظر سوخت نيز لودرها در دو دسته گازوئيلي و بنزيني طبقه بندي مي شوند.

مكانيزم حركت جام لودر هيدروليكي بوده و شامل تلمبه موتوردار مخزن روغن و سيستم كنترل مي باشد. ظرفيت لودر ها بين 76/0 متر مكعب الي 4 متر مكعب بسته به كوچكي و بزرگي جام و قدرت آن تغيير مي كند. در جداول 5 و 6 مشخصات لودرهاي مختلف و در شكل 2-2 وضع ظاهري لودر نشان داده شده است.

(شکل 2-2)

بسياري از اين ماشين ها به خصوص نوع زنجيردار آن خيلي شبيه به تراكتور مي باشد عوامل مؤثر در سرعت و قدرت قابل استفاده در مورد لودر و تراكتور مشترك هستند. اين عوامل نظير اصطكاك غلطشي و مقاومت شيب و … است. بنابر اين در اين فصل فرض مي كنيم كه لودر در زمين سخت و مسطح فعاليت مي كند و در اين حالت مي توان از عوامل مذكور چشم پوشي كرد.

موارد استعمال:

به طور كلي لودر ها قادرند كارهاي مختلفي را كه در چهار دسته زير خلاصه مي شوند انجام دهند:

1 بارگيري ماشين آلات حمل مواد خاكي:

با لودر مي توان مواد خاكي نظير شن ، خاك معمولي ، سنگ شكسته ، پس مانده كارخانجات و واحدهاي صنعتي و غيره را داخل كاميون و تريلي ريخته و آنها را پر كرد.

2 بلند كردن بار و انتقال آن:

در كارهاي ساختماني با لودر مي توان مصالح بنائي از قبيل آجر ، بلوك بتني ، پيش ساخته شده و غيره را در محوطه كارگاه حمل و جابجا نمود.

3 خاكبرداري:

در كارهاي خاكبرداري ساختمان ها بخصوص گودبرداري زيرزمين بنا ها بسيار سودمند تشخيص داده شده است زيرا كندن و جابجا نمودن خاك و انباشته و بارگيري كردن آن با لودر سريع تر از كار با ساير ماشين آلات صورت مي گيرد.

4 تميز كردن قشر سطحي زمين كارگاه:

در زمين هايي كه جنس آن زياد سخت نبوده و تا حدودي نرم باشد از لودر جهت كندن و تميز كردن محل كار استفاده مي كنند. بايد توجه داشت كه با مجهز كردن لودر و تعويض جام آن مي توان كارهاي مختلفي كه بيل مكانيكي ، بولدوزر ، و تا حدودي اسكريپر انجام مي دهد اجرا نمود.

به علاوه در تخريب آسفالت خيابان ها جهت تجديد بناي آن مي توان از لودر هاي با جام و دندانه دار استفاده نمود. در مواقعي كه ضخامت آسفالت زياد باشد بهتر است لودر را با خراشنده اي (Ripers) كه به پشت آن بسته مي شود كامل نمود بدين ترتيب هم مي تواند زمين را بكند و هم بارگيري نمايد.

در جدول شماره 7 نيز حجم عمليات ساعتي بر حسب ظرفيت هاي مختلف لودر چرخ زنجيري و كاميون براي مواردي كه خاكبرداري نظير شكل 3-2 انجام گيرد ارائه شده است.

جدول 7- حجم خاكبرداري (خاك كنده شده) در يك ساعت بر حسب متر مكعب

(شکل 3-2)

ظرفيت جام:

ظرفيت جام لودر به طريق غير از جام جرثقيل و دراگلاين تعيين مي شود ظرفيت اسمي جام در مورد لودر عملاً مساوي با حجم مواد حفاري گود شده (heaped volume) در جام لودر با در نظر گرفتن استانداردهاي مؤسسه Society of Automotive Enginears   است.

اين حجم بر حسب يارد مكعب (متر مكعب)‌ است. Lcy بيان مي شود و براي تبديل آن به حجم مواد در محل دو نوع تصحيح بايد در ظرفيت جام به عمل آورد. عامل اول توسط ضريب راندمان جام كه براي تبديل ظرفيت اسمي جام به متوسط مواد سست موجود در هر محموله جام بيان مي شود.

ضريب دوم براي تبديل حجم مواد سست به حجم مواد در محل حفاري (BCY) بكار مي رود. مقادير پيشنهادي براي ضريب راندمان جام در جدول 8 به نظر مي رسد. جام لودر در حجم هاي مختلف عرضه مي شود. حجم جام از كمتر از يك يارد تا بيش از 20 يارد مكعب تغيير مي كند.

جدول 8 : ضرائب راندمان جام براي لودر ها

ولي جام هايي كه بيش از ساير جام ها مورد استفاده قرار مي گيرد داراي حجم بين 2 تا 5 يارد مكعب مي باشد. دو نوع جام وجود دارد. يك نوع جام يكپارچه و ديگري چند پارچه. جام چند پارچه انعطاف پذيري بيشتري نسبت به جام يكپارچه دارد چون مي توان آن را مانند كلامشل مورد استفاده قرار داد. علاوه بيل بار كن الحاقات زيادي به انتهاي ماشين لودر مي توان متصل نمود نظير بالابر (فورك ليفت) ، بيل معكوس ، تيغه هاي برف روب و … .

بعضي انواع لودر بصورت پاشن دوگانه لودر و بيل معكوس ساخته شده اند. اين نوع ماشين در شكل4-2 مشاهده مي شود.

(شکل 4-2)

بار مجاز در حين عمليات:

تحت استاندارد SAE  بار مجاز لودر با چرخ لاستيكي در حين عمليات نبايد هيچگاه از 50% بار استاتيك واژگوني در حاليكه لودر در حال گردش كامل است تجاوز كند. اين مقدار براي لودر با چرخ زنجيري 35% بار استاتيك واژگوني مي باشد. البته بار واژگوني را مي توان با استفاده از سربار يا افزودن ملحقات بر انتهاي ماشين بالا برد و لذا مشاهده مي شود كه وزن ماشين هم علاوه بر قدرت بالا بردن بار در تعيين حجم جام مؤثر است.

انتخاب لودر:

براي انتخاب لودر جهت يك كار بخصوص بايد عوامل مختلفي را در نظر داشت بعضي از اين عوامل عبارتند از: ميزان متوسط و ماكزيمم مقدار مواد حفاري با بارگيري مورد نظر، نوع مواد بارگيري ، وسعت ميدان مورد لزوم جهت بار كردن يا بار اندازي ، ظرفيت و ارتفاع باربند كاميون و ….

انواع لودر:

لودر با چرخ لاستيكي:

چرخ بزرگ لاستيكي به اين نوع لودر قدرت تحرك فراوان مي بخشد. سرعت اين لودر ها در شاهراه به 25 مايل در ساعت (40 كيلومتر در ساعت) مي رسد. فشار وارد بر زمين كم بوده و مي توان اين فشار را با تغيير اندازه و باد لاستيك تغيير داد با اينهمه آسيب پذيري اين لاستيكها در موقع كار در زمين هاي داراي سنگ هاي تيز (يا محلهايي كه در اثر انفجار سنگ به صورت تيز و دندانه دار در آمده اند)‌ باعث بريده شدن لاستيك مي گردد و استفاده از آن را در اين نوع زمين ها محدود مي كند.

در زمين هاي مرطوب (خيس) نيز كار كردن با آن نسبتاً مشكل است البته زنجيرهاي سيمي مخصوص جهت حفاظت لاستيك ها وجود دارد كه مي توان براي ازدياد اصطكاك لاستيك ها و زمين آنها را بكار برد.

لودر مفصلي داراي نوعي شاسي است كه اين شاسي بين محور چرخهاي عقب و جلو مفصل شده است اين حالت مفصلي قدرت مانور و شعاع گردش ماشين را نسبت به شاسي هاي ثابت (غير مفصلي) زياد مي كند. فرمان و كنترل هيدروليك براي لودر ها موجود مي باشد.

تخمين ميزا ن كار ، قاعده 9000 :

ميزان كار لودر معمولاً از روي ظرفيت جام و سيكل لودر تخمين زده مي شود. با اينهمه گاهي اوقات قاعده اي بنام قاعده 9000 بكار برده مي شود بر اساس اين قاعده در بارگيري از يك دپو (توده خاكريزي شده) يك لودر لاستيك دار با راندمان 100% در ازاء 2000 ساعت كار ساليانه قادر به بارگيري 9000 تن در سال بازاء هر قوه اسب توان موتور مي باشد.

براي استفاده از اين قاعده بايد يك ضريب راندمان كار در نظر گرفت بعلاوه اگر قسمتي از وقت لودر براي ساير امور (از قبيل پاك كردن سطح كار و …) صرف شود بايد يك ضريب كاهش (يا ضريب كاهش مربوط به شرايط كار)‌ نيز بكار برد. براي دقت بيشتر يك ضريب ديگر هم براي جبران وقت تلف شده جهت يافتن كاميون ها و وسائط نقليه ناقل خاك در نظر گرفته مي شود.

بنابر اين مثلا در مورد لودر با ضريب راندمان 75%‌ و ضريب شرايط كار 70% و 90% زمان صرف شده براي پيدا كردن محل كاميون ها ، ميزان توليد برابر خواهد بود با:

9000*0.75*0.70*0.90=4252  تن در سال بازاء هر قوه اسب

پس از تعيين قدرت موتور لودر بر حسب نياز حجم جام با توجه به قدرت مزبور و بار مجاز لودر و وزن مواد تعيين مي گردد. در ضمن در تعيين حجم جام بايد به مشخصات كاميون ها نيز توجه داشت.

لودر با چرخ هاي زنجيري:

بطور كلي اين نوع لودر ها همانند لودر هاي با چرخ لاستيكي عمل مي كنند منتها فشار كم وارد از آنها بر زمين باعث مي شود كه لودر هاي با چرخ زنجير بتوانند در زمين هايي كار كنند كه قابل استفاده براي لودر هاي لاستيك دار نيستند. اصطكاك زياد آنها با زمين باعث مي شود كه آنها بتوانند منتهاي استفاده را از قدرت موتور در كندن زمين بنمايند. و چون زنجير دارند در هنگام كار در مناطق داراي سنگهاي تيز خطر پاره شدن لاستيك در بين نمي باشد.

لودر هاي زنجير دار قادر به حركت بر روي سطح هاي با شيب جانبي 35% مي باشند. در صورتي كه اين رقم در مورد لودر چرخ لاستيكي 15% است. همچنين لودر زنجير دار از شيب 60% مي تواند بالا برود در حاليكه اين رقم براي لودر لاستيك دار در حدود 30% محدود مي شود.

سرعت لودر زنجير دار خيلي كمتر از لودر داراي لاستيك بوده و بهمين علت در مواردي كه فواصل حمل مواد و بازگشت به محل بارگيري زياد باشد راندمان اين ماشين نسبت به نوع لاستيك دار پايين مي باشد.

تخمين ميزان كار:

روش كار تخمين نظير روشي است كه در مورد لودر لاستيك دار شرح داده شد. در مورد اين ماشين ها سيكل پايه 35/0 دقيقه پيشنهاد مي شود. زمان سفر از روي جداول مخصوصي تعيين مي شود كه نمونه اي از آن در شكل (5-2) به نظر مي رسد. عوامل تصحيح نظير مقادير پيشنهادي براي لودر لاستيك دار مي باشد.

(شکل 5-2)

بيل لودري – بيل راست:

بيل راست را معمولاً در ايران لودر مي نامند. هر عمليات خاكبرداري پس از اينكه بولدوزر خاكها را هل داد و پوك كرد معمول ترين كار بارگيري با لودر مي باشد. براي كارهاي متعدد باكت هاي مختلف به لودر وصل مي شود. مثلاً براي حمل چوب ، جعبه گيره دار ، براي حمل مواد سبك ، توري بزرگ و …   استفاده مي شود. لودر ماشين چند كاره است.

كه مي تواند براي كشتي بارگيري كند يا كشنده و هل كننده باشد. مي تواند گود برداري زمين هاي بيلي و نرم و نيمه كلنگي را انجام دهد. معمولاً داراي دندانه هاي قابل تعويض مي باشد. داراي قدرت حدود 50 تا 500 اسب مي باشد. در ايران بترتيب سرويس دهي ماركهاي : كماتسو ، كاترپيلار ، O,K   ، ليمبر ، اطلس ، ولو (ساخت ايران) كار مي كنند.

ساير انواع لودر ها و حفار ها:

حفار ها عبارتند از خندق كن ها ، ماشين هاي لاروب و اسكريپر. اين نوع ماشين هاي حفار به استثناء لاروب و اسكريپر تلفيقي هستند از يك قسمت انتهاي برنده و يك تسمه نقاله جهت حمل مواد حفاري شده به ماشين هاي حمل مواد نظير كاميون ها.

تسمه هاي نقاله جفتي هم به كار برده مي شود تا امكان بار زدن ماشين را از هر دو طرف حفار تأمين نمايند.

لودر با تسمه نقاله[1]:

اين ماشين شامل سر حفار و يك سيستم تسمه نقاله مي باشد. معمولاً اين دستگاه را توسط يك يا چند تراكتور به محل حفاري حمل مي كنند. هر چند گاهي اوقات اين ماشينها داراي موتور حركت نيز هستند.

اين نوع ماشين ها در شرايط مطلوب قادر به حفاري به ميزان تا چندين هزار متر مكعب مواد در ساعت مي باشند.

ماشين هاي لاروب:

اين ماشين ها براي حفاري در زير آب بكار مي روند. لاروب را براي حفاري در خارج از آب نيز مي توان بكار برد. بشرط اينكه آب موجود ذرات خاك را بصورت اشباع شده در آورده باشد. حمل مواد معمولاً بصورت تلمبه كردن مواد معلق در آب و حمل آنها توسط لوله به محل تخليه انجام مي گيرد.

بواسطه مسائل مربوط به حفظ محيط زيست بايد توجه داشت كه آب هاي خارج از محوطه عمليات بر اثر حفاري و حمل آلوده نگردد.

اداره كار:

شامل مسائل زهكشي ، قابليت دسترسي به محل كار ، شرايط سطح كار و شرايط جبهه حفاري مي شوند. تعيين موضع اپتيمم كاميون ها نسبت به لودر مورد لزوم است تا اينكه حداقل اتلاف وقت واقع شود.

در حين كار با مواد چسبنده معمولاً استفاده از يك جام چند پارچه مؤثر تر از جام يك پارچه (صلب) مي باشد. ميزان توليد در مواد سخت معمولاً با انفجار مواد قبل از بارگيري بالا مي رود.

مخارج ساعتي لودر:

جدول شماره 35 مخارج ساعتي مالكيت و بهره برداري لودر هاي با قدرت مختلف ارائه شده است. البته براي محاسبه دقيق مخارج ساعتي مربوط به يك لودر معين بايد تمام اطلاعات مذكور در جدول مذكور را تعيين نموده و سپس مخارج ساعتي را محاسبه كرد.

جدول شماره 9– مخارج ساعتي مالكيت و بهره برداري لودر هاي با قدرت مختلف – در شرايط عادي كار (بر حسب تومان)*

تحقیق درباره شبکه هاحقیق 

كليدواژه‌ها

 شبكه‌هاي اطلاعاتي  ديسك‌هاي فشرده نوري “CD-ROM”
 شبكه‌هاي كامپيوتري مديريت اطلاع‌رساني

 چكيده

امروزه هيچكس خدماتي كه شبكه ها در اشتراك منابع سخت افزاري و نرم افزاري انجام مي دهند، نفي نمي كند. براي مراكزي كه به نحوي بخواهند در جهت كاهش هزينه، وقت و انرژي گامهاي اساسي بردارند، آشنائي با شبكه، كاربرد، ريخت‌شناسي هاي مختلف آن، مزايا، مشكلات اجرائي و پياده سازي آنها، لازم است.

براي مراكز اطلاع رساني اي كه وظيفه اصلي شان پشتيباني علمي از محققان و پژوهشگران و استفاده كنندگان از اطلاعات است؛ و ضرورتاً از ابزارهاي ذخيره و بازيابي اطلاعات به شيوه‌هاي نوين (سخت‌افزاري- نرم‌افزاري) بهره مي برند، لازم و ضروري است كه از ساختارهاي شبكه‌اي ديسك‌هاي فشرده نوري و نحوه اشتراك منابع اطلاعاتي در اين محيط، آگاهي داشته باشند.

 اين متن، سعي دارد علاوه بر ارائه آگاهي‌هاي بسيار كلي و عمومي در خصوص شبكه‌ها و كاربرد آنها ـ كه بويژه مي تواند مورد استفاده متخصصان حوزه علوم كتابداري و اطلاع‌رساني قرار گيرد ـ در خصوص شبكه‌هاي اطلاعاتي ديسكهاي فشرده نوري و شيوه‌هاي مختلف ارائه خدمات اطلاعاتي از اين طريق، مطالبي را عنوان نمايد. در همين راستا، تجربه مركز اطلاع‌رساني و خدمات علمي جهاد سازندگي (JSIS) در زمينه شبكه اطلاع‌رساني با عنوان (JSISNET) نيز با تاكيد بر شبكه ديسك‌هاي فشرده نوري مطرح مي گردد.

مقدمه:

 امروزه بهره‌گيري از اطلاعات سازمان يافته، براي تفوق كشورها از نقطه نظر سياسي، اجتماعي و اقتصادي به سلاحي تبديل گرديده است. گسترش و دامنه گردش اطلاعات و سهم موثر آن در تصميم‌گيريها و پيشرفتهاي اجتماعي در جوامع موجب تحولات بنيادي گرديده است. اطلاعات به همان اندازه كه در تصميم‌گيريها و برنامه‌ريزيها نقش مهمي دارد، موجب بالا رفتن آگاهي‌ها، بينش فردي و تغيير رفتار در اجتماعات نيز مي گردد. بشر از آغاز پيدايش تاكنون، در جهت برقراري ارتباطات اجتماعي با سايرين سعي نموده است. سرآغاز اين تلاشها را مي توان پيدايش زبان، و تحول آن را در اختراع خط، و توسعه‌اش را در اختراع چاپ، و گسترش آنرا در پيدايش علم ارتباطات دانست. مهمترين وظيفه ارتباطات در اطلاع رساني، ايجاد زمينه براي اشتراك منابع است. ازدياد روز به روز منابع اطلاعاتي و به همراه آن صرف هزينه و وقت زياد جهت سازماندهي آنها، كشورها را متوجه هدف ديگري نمود كه همانا پرداختن به اقتصاد اطلاعات است. انفجار اطلاعات، برنامه ريزان را مجبور كرد تا گردش اطلاعات را با استفاده از تكنولوژيهاي جديد مهار نمايند. در اين راستا شبكه هاي اطلاع رساني، مهمترين پايگاه و كانال انتقال و مبادله اطلاعات محسوب مي گردند. رشد و توسعه شبكه هاي اطلاعاتي، از اواخر دهه 1960 معلولي از توليد حجم وسيع اطلاعات به اشكال مختلف و متنوع بود. كاهش دادن و يا صرف درست هزينه ها نيز، يكي ديگر از عوامل مهمي بود كه در رشد و گسترش شبكه هاي اطلاعاتي نقش اصلي ايفا نمود. به همين لحاظ بوده كه گسترش شبكه هاي اطلاعاتي طي سه دهه اخير، از آهنگ چشمگيري برخوردار گرديد. دلايل عمده اين امر را مي توان ورود تجهيزات داده آمايي خودكار، كاهش در هزينه ها، سرعت در عمل و استفاده از منابع ديگران (Resource Sharing) در صحنه فعاليت هاي اطلاع رساني محسوب كرد.

تعريف شبكه:

... نظام تعاوني ايجاد شده توسط كتابخانه‌ها و مراكز اطلاعاتي كه بر حسب موضوعي مشترك، نزديكي جغرافيايي، يا ديگر زمينه‌هاي مشترك گردهم مي آيند تا در منابع اطلاعاتي، منابع انساني، تجهيزات، تكنولوژيها، و ديگر عناصر ضروري براي تدارك خدمات اطلاعاتي كارآمد، سهيم شوند ]"جس شرا" به نقل از اليزابت ميلر[ را شبكه اطلاعاتي گويند.

 هدف اصلي شبكه:

 هدف اصلي يك شبكه اطلاعاتي عبارتست از تشخيص و استقرار بهترين روش براي گسترش و توسعه جريان اطلاعات بين موسسات عضو. در اينصورت شبكه اطلاعاتي‌اي كارآتر است كه سطح ارتباطي بيشتري بين اعضاي آن برقرار باشد.

مزاياي بهره گيري از شبكه:

 1- افزايش جريان مبادله و استفاده از اطلاعات به منظور پشتيباني از آموزش و پژوهش.

2- افزايش حجم اطلاعات و ضرورت دستيابي به آنها.

 3- دريافت اطلاعات روزآمد.

 4- بهره‌گيري از تنوع موضوعات تحت پوشش خدمات مراكز اطلاعاتي گوناگون.

 5- كاهش هزينه‌هاي فراهم‌آوري، آماده‌سازي و سازماندهي اطلاعات و به حداكثر رساندن استفاده از منابع.

 6- گسترش جريان اطلاعات.

7- ايجاد امكان تماس و برقراري ارتباط بين متخصصان و كاركنان مراكز اطلاعاتي.

8- تقويت زيربناي اطلاعاتي به ويژه در كشورهاي در حال توسعه.

 عناصر شبكه:

 شبكه‌ها معمولاً با مشكلات اداره افراد و منابع در داخل تشكيلات و در بين اعضاي شبكه مواجه اند. براي تحقق هدفها، بايد گروه‌هاي داوطلب استفاده از خدمات اطلاعاتي، دسته بندي شده و منابع، اعتبارات، تجهيزات، روشها و مهارتها در جهت انجام صحيح كارها، هدايت شوند. موفقيت و يا عدم موفقيت فعاليت‌هاي شبكه بستگي به چگونگي بكارگيري عناصر شبكه اطلاعاتي در ساختار شبكه دارد.

 كاركردهاي شبكه:

 كاركردهاي شبكه (Network Functions) را انجام خدمات و وظائفي مي دانيم كه توسط شبكه عرضه مي شوند و آنها را به سه مقوله كلي رده بندي مي كنند:

 1- كاركردهايي كه مستقيماً در خدمت مشتري هستند مانند امانت بين كتابخانه اي.

 2- كاركردهايي كه مستقيماً در خدمت كتابخانه هاي عضو بوده و غيرمستقيم در خدمت مراجعه كننده هستند، مانند فهرست نويسي و مكان يابي مواد و مدارك.

3- كاركردهايي كه ساختار شبكه را پشتيباني مي كنند مانند فعاليت‌هاي ارزيابي از جمله جمع‌آوري آمارها، تعيين هزينه‌ها و غيره.

 البته هر شبكه‌اي بنا به اهداف و سياست‌هاي معين خويش، در بدو تاسيس نوع كاركردهاي خود را تعيين مي كند. بنابراين كاركردهاي شبكه يكسان نيستند و در شبكه‌اي با شبكه ديگر تا حدي متفاوت است.

 انواع شبكه:

 شبكه‌ها را با توجه به گستردگي محيط تحت پوشش خود، به دو دسته كلان زير تقسيم بندي مي نمايند:

 الف- شبكه محلي يا (Local Area Network) LAN

ب- شبكه گسترده يا (Wide Area Network) WAN

الف: شبكه محلي “LAN”: عبارتست از ارتباط يكسري كامپيوترهاي شخصي يا ادوات كامپيوتري از طريق يك محيط مخابراتي، تحت يك قانون و به كمك يك سيستم عامل در يك مكان جغرافيايي محدود.

 پيشرفت تكنولوژي شبكه هاي محلي در سالهاي مياني دهه 1980 باعث دگرگونيهايي در دو رشته كامپيوتر و ارتباطات شد. پيش از بوجود آمدن شبكه هاي محلي، روش قرار دادن امكانات موجود در اختيار چندين استفاده كننده، فقط سيستم هاي اشتراك زماني “TimeSharing” بود. در اين سيستم ها كه هم اكنون نيز مورد استفاده قرار مي‌گيرند از يك كامپيوتر بزرگ “Main Frame” كه از طريق خطوط ارتباطي به چند ترمينال متصل است، استفاده مي‌شود. تمامي قدرت محاسباتي در كامپيوتر مركزي قرار دارد و ترمينالها فاقد قدرت پردازش هستند.

 با پيدايش كامپيوترهاي شخصي كه با استقبال زيادي روبه رو شد، كاربران (Users) توانستند از مزاياي يك كامپيوتر مستقل استفاده كنند. در راستاي توسعه كامپيوترهاي شخصي، به تدريج نياز به ارتباط بين اين كامپيوترها احساس شد. برقراري ارتباط بين كامپيوترها علاوه بر حفظ استقلال هر كامپيوتر موجب صرفه جويي در وقت و هزينه گرديد. امروزه براي مرتبط ساختن كامپيوترهاي كوچك و تشكيل آنچه در اصطلاح "شبكه محلي" خوانده مي شود، سيستم‌هاي نرم‌افزاري و سخت‌افزاري استانداردي يافت مي شود، بصورتي كه تهيه و نصب يك شبكه محلي تقريباً به راحتي و سهولت انجام مي پذيرد. اين پديده به سرعت رشد پيدا كرد، بطوري كه كامپيوترها را مي بايست لوازم جنبي شبكه دانست، نه شبكه را از لوازم جنبي كامپيوترها. دلائل اين پيشرفت سريع را مي توان به صورت زير دسته‌بندي نمود:

 1- وجود تعداد زياد ميكرو كامپيوتر.

 2- تعيين استانداردهاي ملي و بين‌المللي در زمينه طراحي نرم‌افزارها و سخت افزارها.

 3- امكان جذب آسان نيروي متخصص. زيرا اين سيستم‌ها داراي پيچيدگي خاص در جهت هدايت و راهبري نيستند.

 4- امكان آموزش سريع افراد كه مايل به استفاده از شبكه هستند.

 5- قابليت سهولت توسعه شبكه.

6- امكان گسترش تدريجي شبكه و به دنبال آن كاهش در هزينه هاي سازمان استفاده كننده.

7- انعطاف پذيري و قابل اطمينان بودن شبكه.

 8- امكان استفاده مشترك از سخت افزارهاي گران قيمت و دستگاه هاي تهيه پشتيبان (Backup Devices).

ب: شبكه گسترده WAN:

اتصال چند شبكه محلي (LAN)، تعدادي كامپيوتر يا تلفيقي از هر دو در محيط جغرافيايي وسيعتر را شبكه گسترده (WAN) نامند. اين محيط مي تواند در سطحي ملي، منطقه‌اي و يا بين‌المللي گسترش يابد. شبكه‌هاي بين‌المللي مانند اينترنت (Internet) كه خود شبكه شبكه‌هاست، نمودي گسترده از شبكه WAN است. اين شبكه، كليه ويژگيهاي اعلام شده در شبكه محلي را داراست و بدليل گستردگي زياد، مسلماً امكانات فراوانتري را در اختيار كاربران سيستم قرار مي دهد. هر چه نظام شبكه ها از "محلي" به سوي "بين المللي" گسترش مي يابد، لزوم داشتن سيستم‌هاي ارتباطي (خطوط مخابراتي، ماهواره اي و ...) قوي تر و مطمئن تر بيشتر اجتناب ناپذير مي شود. اصولاً ارتباطات و اطلاعات دو پديده مرتبط هستند كه مانند دو بال پرنده توسعه، بايستي با هماهنگي و يكنواختي به حركت درآيند تا به سر منزل مقصود برسد.

 اجزاي شبكه‌ها:

 شبكه‌هاي كامپيوتري مانند هر سيستم ديگري، از قسمتهاي گوناگون تشكيل شده اند و از نقطه نظر فيزيكي هر شبكه كامپيوتري را مي توان به قسمت‌هاي زير تقسيم كرد:

 1- سرويس دهنده‌ها Servers

2- ايستگاه‌هاي كاري Work Stations

3- بردهاي ميانجي شبكه Network Interface Cards

4- سيستم‌هاي ارتباطي Communication Systems

1- سرويس دهنده، عبارت است از سخت افزار و حداقل قسمتي از نرم افزار لازم براي ارائه يك سرويس به كاربران شبكه و در حالت كلي يك شبكه داراي سرويس دهنده هاي زير است: Communication Server, Data base server, Print Server, File Server

2- ايستگاه هاي كاري، ميكرو كامپيوترهايي هستند كه به شبكه متصل بوده و از امكانات مشترك آن استفاده مي‌كنند. مشخصه اصلي و اساسي ايستگاه هاي يك شبكه، هوشمند بودن آنهاست و اين مورد وجه تمايز بارز بين يك ايستگاه كاري با يك پايانه است.

3- بردهاي ميانجي شبكه، وظيفه برقراري ارتباط بين سيستم ارتباطي و ايستگاه كاري و File Server را بر عهده دارند. از ديگر وظائف اين بردها، تشخيص زمان مناسب براي ارسال اطلاعات به منظور اعمال كنترل لازم بر روي ترافيك اطلاعات در خطوط ارتباطي است. يكي از معروف‌ترين بردهاي شبكه Network NE2000 ساخت شركت Novell است.

4- سيستم ارتباطي شبكه، وظيفه اصلي برقراري ارتباط بين اجزاي گوناگون شبكه را بر عهده دارد. در تشكيل ساختار سيستم ارتباطي، عوامل زير دخالت دارند:

 4-1: ريخت شناسي شبكه “Topology”

 4-2: نحوه دستيابي به خط ارتباطي

4-3: كانال ارتباطي

ريخت شناسي شبكه (Network Topology):

 دو عنصر اصلي هر شبكه اي، گره ها (Nodes) يا مراكز پردازش و پيوندها (Links) يا مسيرهاي ارتباطي ممكن هستند. الگويي كه از بهم پيوستن گره ها و مسيرها حاصل مي شود، ريخت شناسي يا پيكربندي (Configuration) شبكه نام دارد. ريخت شناسي انواع و اقسام گوناگون دارد و آنها را به سه دسته عمده تقسيم بندي مي نمايند.

1- ريخت شناسي شبكه متمركز كه در آن يك گره، نقش اصلي دارد و كليه فعاليت ها و خدمات زير نظر آن انجام مي‌گيرد. بقيه گره ها براي برقراري ارتباط با يكديگر لازم است كه ابتدا با اين گره ارتباط برقرار نمايند، مانند ريخت‌شناسي ستاره (Start)، درختي (Tree)، سلسله مراتبي (Hierarchy) و مسير يا اتوبوسي (Bus).

2- ريخت شناسي شبكه غيرمتمركز، در اين ساختار، مجاز است كه هر گره مستقيماً با گره مورد نظرش ارتباط برقرار نمايد، مانند ريخت شناسي حلقه دار (Ring) و شبكه دار (Network).

3- ريخت شناسي شبكه هاي آميخته، شبكه هاي آميخته تلفيقي از دو يا چند نوع شبكه است، مانند شبكه آميخته اختروار.

عيب يابي شبكه ها

بررسي فعاليت كلي Segment ها

اگر ترافيك شبكه در جريان باشد. LinkRunner آن را به صورت نوارهاييروي صفحه نمايش خودش نشان مي دهد. اگر مي خواهيد شبكه اي را آزمايش كنيدكه در آن به جاي سوييچ از هاب استفاده شده است, آنگاه اين شبكه از نظر حجمترافيك, شبيه شبكه اي خواهد بود كه در حالت HalfDuplex كار مي كند. شبكهاترنت HalfDuplex (يا اصطلاحاً يك طرفه) به تعداد ايستگاههايي كه به طورهمزمان مي توانند داده ها را ارسال كنند, محدود است و همچنين اندازه frame هاي اين شبكه نيز محدود خواهند بود و احتمالاً مي دانيد كه اگر تعدادزيادي از ايستگاهها به طور همزمان شروع به تبادل داده بنمايند, به علتپديد آمدن مكرر پديده تصادم يا Collision , كار آيي كل شبكه به شدت افتخواهد كرد. البته بروز تعداد متعادلي پديده تصادم در شبكه هاي اترنت Half Duplex امري طبيعي است وليكن هنگامي كه تعداد اين تصادم ها رو به افزايشمي گذارد, ترافيك شبكه نيز بالا مي رود و بالا رفتن ترافيك شبكه كه به علتارسال مجدد پكت ها مي باشد, افت كيفي شبكه را به دنبال دارد.

در چنين شبكه اي منحني كارآيي شبكه به يك باره سقوط مي كند و نحوهتغيير اين منحني به تعداد فريم هاي ارسالي , تعداد تصادم ها و تعداد پكتهايي كه به ارسال مجدد نياز دارد, بستگي دارد. با كاهش كارآيي شبكه ,كاركردن براي كاربران شبكه مشكل مي شود و انتقال داده ها نيز با وقفه و كنديصورت مي گيرد. براي انجام رفع فوق, شناخت قطعات يا Segment هاي شبكه وبررسي ترافيك آن ها ضروري است. Link Runner براي انجام اين تست ها , ابزاري مناست است.

استفاده از DHCP به عنوان ابزار تشخيص دهنده

اگر لينك شبكه برقرار باشد و به آزمونهاي اوليه پاسخ دهد, در نتيجهكاربر مي تواند آزمايشهايي را با ping انجام دهد. اگر از Link Runner استفاده مي كنيد, اين دستگاه در اينجا سعي مي كند كه ابتدا يك IP Address از سرور DHCP شبكه به دست بياورد. DHCP در واقع يكي از معمولترين روشهايمبتني بر انتشار (Broadcast) است. به طور معمول, براي هر subnet, يك سرور DHCP مجزا نياز است(كه اين امر پر هزينه است و از نظر مديريت نيز مشكل ميباشد ) و يا اينكه DHCP رله كننده پراكسي هايي است كه وظيفه نقل وانتقالدر خواست ها را بين كلاينت ها وسرورها برعهده دارند( هنگامي كه كلاينت هاو سرورها به طور فيزيكي در يك subnet قرار ندارند). اين انتشار جهت دار ميتواند راهنماي خوبي براي اطلاع از اوضاع ترافيك شبكه باشد. عدم مؤفقيت هركلاينت يا Link Runner در اتصال خودكار به DHCP مي تواند نشانه اي از بروزمشكل در سيستم رله كننده DHCP باشد.

DHCP در اغلب شبكه هاي امروزي وجود دارد و دستگاه نيز مي تواند باپيكر بندي IP دستي يا ايستا نيز كار كنند. پروسه كاري نيز شامل به دستآوردن يك نشانه DHCP براي سنجش صحت كار كرد كابل هاي محلي, هاب محلي, پورتسوييچ و نهايتاً كل زير ساخت شبكه باشد.

Ping محلي

Ping , پركاربردترين ابزار عيب يابي شبكه ها است و تقريباًهمه كسانيكه درگير رفع اشكال شبكه هستند با اين دستور و نحوه استفاده از آن آشنا ميباشند, اما چرا اين ابزار ساده, اين قدر مفيد است؟ ping را مي توان بهدستگاه سونار زيردريايي ها تشبيه كرد كه از آن به منظور شناخت جغرافيايعمق اقيانوسها استفاده مي شود. Ping سيگنالي را سمت مقصد ارسال مي كند (كهبه طور معمول يك فريم «Echo Request » مربوط به ICMP است) تا در مقصد نيزيك «Echo Request » در پاسخ به آن در خواست توليد شود تا به در خواستكننده بگويد كه سيستمي در اينجا وجود دارد و اين كه رفت و برگشت اين پيامچه قدر به طول انجاميده است.

وقتي كه LinkRunner يك آدرس سرور DHCP به دست مي آورد,بلافاصلهبا سرور DNC و روتر پيش فرض آزمايش, ping را انجام مي دهد كه آدرس آنها راقبلاً از طريق DHCP به دست آورده است. Ping كردن مؤفقيت آميز سرويس هاياصلي شبكه نظير Web applicationها و User authentication نشان خواهد دادكه سرويس ها به تنهايي از محل كلاينت ها قابل دسترسي هستند. در واقعمؤفقيت انجام يك ping ساده نشان مي دهد كه ارتباط مستقيم يا End-to-End بين دو دستگاه درلايه 3 مشكلي ندارد. انجام كامل اين عمل در شبكه مي تواندنمايي كامل از وضعيت شبكه را به دست بدهد. البته درخواست هاي ICMP درترافيك داده ها اولويت پاييني دارند و اگر روتري در مسير دستگاههاي پركاربرد باشد , ممكن است آن دستگاهها را به موقع ارسال ننمايد. سرورهايخارج از شبكه يك سازمان بزرگ نيز مي تواند از جانب كلاينت ها به عنوانمقصد Ping براي بررسي صحت ارتباط شبكه WAN مورد استفاده قرار گيرند. اگرسرورهاي سمت داخلي فايروال به ping پاسخ دهند اما سرورهايي كه پشت فايروالهستند, تقاضاي ping را ناديده بگيرند, تكنسين هاي شبكه را به اين نتيجه مي‌رسانندكه بايد نگاهي به مسيرياب ها يا ساير ادوات مربوط به زير ساخت شبكهبيندازند و اشكال را در آنها جستجو كنند اگر نتيجه برعكس باشد يعنيسرورهاي پشت فايروال به ping پاسخ مي دهند ولي سرورهاي سمت داخل, تقاضاي ping را ناديده مي گيرند, آنگاه تكنسين شبكه بايد در پي پاسخ اين سؤالباشد كه چرا بعضي از بخشهاي شبكه در دسترس نيستند. اگر حالت سوم روي دهديعني همه سرورهاي دو طرف فايروال به ping پاسخ دهند, اما كلاينت ها بهدرستي پاسخ نمي دهند , نتيجه مي گيريم كه در نقل و انتقال فيزيكي داده هااشكالي وجود دارد.

قدم بعدي چيست؟

اگرنتوانستيم مشكل پيش آمده را به درستي تشخيص دهيم يا از طريق «آزمون مستقيم» آن را حل كرديم, مي توانيم به دو نتيجه مشخص برسيم:

• اگر آزمايش ها نشان داده كه امكان برقراري يك لينك اترنت وجود ندارد, آنگاه بايد به طور جدي به بررسي كابل شبكه بپردازيم.

• اگر همه «آزمون مستقيم» مؤفقيت آميز بودند, لينك ها به درستي نشانداده مي شدند و سطح ترافيك Segment ها مطلوب بود, آدرس IP سرور DHCP پيداشد و ping به سرورهاي اصلي شبكه جواب داد, آن گاه نتيجه مي گيريم كه بايدمشكل را در جاهاي ديگري از شبكه جستجو كنيم و به سراغ مدير شبكه كه account كاربران را در اختيار دارد برويم يا از متخصص ديگري كه اطلاعاتخوبي را درباره پيكر بندي ايستگاههاي كاري دارد, كمك بگيريم.

تست كابل

اولين كابلي كه بايد سلامت آن مورد بررسي قرار گيرد Patch Cable استكه ارتباط ايستگاه كاري يا هرگونه تجهيزات شبكه را با پريز ديواري برقرارمي كند. براي اين كار, يك طرف Patch Cable را به پورت شبكه دستگاه Link Runner و طرف ديگر آن را به پورت Wiremap متصل مي كنيم تا سلامت آن بررسيشود. قدم بعدي دنبال كردن مسير كابل ها براي يافتن ,ايراد است.

در اين وضعيت به سوييچ و رك مي رسيم. اگر رك بزرگ و شلوغ باشد, معمولاً يافتن كابل مورد نظر در آن مشكل است خصوصاً اگر به درستي نيزعلامت گذاري نشده باشند. براي رفع اين مشكل, دستگاه Link Runner دو گزينهدارد. اول آنكه دستگاه يك آواي صوتي را روي كابل منتشر ميكند.اين صدا با tone probe قابل شنيدن است. از اين طريق مي توان كابل مرتبط را يافت و بهخصوص براي موقعي مناسب است كه نمي دانيم كابل به سوييچ متصل است يا خير. به غير از اين وقتي طرف دورتر كابل مشخص است, آداپتور Wiremap دستگاه ميتواند براي بررسي سلامت كابل افقي و نحوه اتصالات آن مورد استفاده قرارگيرد. در همين حال, دستگاه اقدام به ارسال سيگنال نيز ميكند. در اين صورتچراغ مربوط به آن پورت روي سوييچ, هر 3 ثانيه يك بار چشمك مي زند و به اينطريق مي توان فهميد كه كدام پورت از سوييچ به كابل مورد نظر ما متصل است. وقتي محل پورت مشخص شد, كابل را مي توان روي پورت بدون استفاده ديگري تستكرد. اگر اشكال از پورت روي سوييچ باشد, ممكن است با تغيير كابل از پورتيبه پورت ديگر , مشكل شبكه حل شود. اگرپورت هاي هاب يا سوييچ نيز سالمباشند, آنگاه بايد به سراغ ايستگاههاي كاري رفت, با اتصال مستقيم Link Runner به كارت شبكه مي توان به درستي كاركرد آن را بررسي كرد. Link Runner با اتصال به كارت ,لينكي را برقرار مي كند و نوع و سرعت لينك رابررسي و گزارش مي كند.اگر كارت شبكه سالم باشد , بايد ايستگاه كاري را بوتكرد و از خط فرمان وبا استفاده از دستوري مانند ping , اين امكان را فراهمكرد كه Link Runner ترافيك شبكه را مشاهده كند. اگر دستگاه وجود هيچگونهترافيكي را گزارش نكرد بايد به تنظيمات خود PC دقت كرد كه ممكن است اشكالدر آنجا نهفته باشد. اگر گزارش لينك و ترافيك همه چيز را به خوبي نشاندهد, آن گاه بايد به تنظيمات شبكه اي PC مشكوك شد.

تست پيشرفته تر

اگر ايستگاه كاري مي تواند با شبكه لينك برقرار كند, بايد بررسي كنيدكه آدرس دهي ايستگاه كاري متناسب با subnet مرتبط با آن است يا خير. سپسبررسي اينكه از protocol stack درستي استفاده مي كند و به درستي نيزپيكربندي شده است يا نه. سپس بايد همه اجزاي برنامه هاي مورد نياز رابررسي نمود. اين كار معمولاً از طريق حذف كردن پروتكل ها يا حذف تنظيماتكارت شبكه و نصب مجدد آنها صورت مي گيرد تا از صحت كاركرد آنها اطمينانحاصل شود. اگر همه اين موارد نيز به درستي كار ميكنند, احتمالاً رفع مشكلبه دانش تخصصي بيشتر و پيشرفته تري نياز دارد.

نتيجه گيري

هر كاري ابزار مناسب خود را طلب مي كند. Link Runner ابزاري است كهبايد همواره همراه تكنسين شبكه باشد و با آن مجموعه آزمونهايي كه گفتيم راانجام هد. رفع مشكل روز مره كاربران شبكه كه مي تواند از كار افتادنايستگاههاي كاري آنها يا اختلال در كارهايشان, صدمات و خساراتي را به شركتيا سازمان وارد كند, گاهي اوقات كاري ساده اما حساس است كه با داشتنابزارهاي مناسب , اين مسير كوتاه تر و كم هزينه تر خواهد شد.

راه هايي آسانتر براي عيب يابي شبكه ها

راهنماي عيب يابي

اولينچيزي كه باعث مي شود تكنسين شبكه بتواند ايراد احتمالي را تشخيص دهد ،بررسي اين موضوع است كه پيش از اين شبكه در چه شرايطي به طور صحيح كار ميكرده است . شناخت آن شرايط باعث تشخيص آسانتر عامل پديد آورنده خطا ميگردد . اما متاسفانه بعضي از تجهيزات شبكه فاقد داده هاي فني لازم برايرفع عيب يا مستنداتي براي آگاهي يافتن از شرايط كاركرد صحيح آن ها هستند ومتخصصان هنگامي در كار با آن هاموفق هستند كه نمونه هاي مختلفي از آن هارا ديده ، نصب كرده و با شرايط كاركرد آن ها آشنا باشند . اما همانمتخصصان هم ممكن است فراموش كنند كه كدام يك از دستگاه ها ، در كدام شرايطبهترعمل مي كردند يا كدام پيكر بندي براي كدام محيط مناسب تر بوده است . براي آنكه فاصله بين تكنسين هاي مختلف با يكديگر كمتر شود و راه يافتن خطاها كوتاه تر گردد ، رعايت نج نكته ضروري است . اين موارد را مي توان پنجگام براي كسب موفقيت در كشف خطا نام گذاشت .

گام اول : مستند سازي شبكه

دردست داشتن آخرين نقشه هاي فيزيكي و منطقي شبكه ، كمك شاياني به شناختوضعيت فعلي شبكه مي نمايد . با اين نقشه ها مي توان ادوات مختلف ، پيكربندي ها ، و آدرس ها راتحت نظارت داشت . ضمن آنكه از اين طريق كار عيبيابي آسانتر مي گردد.

گام دوم : جمع آوري كليه اطلاعات و تحليل خطاي پيش آمده

فرضكنيد كه اشكال كار مي دانيد ، آيا مي توانيد آن را مستند كنيد ؟ آيا قبلازبروز خطا ، هشداري از ايستگاه هاي كاري صادر نشده است ؟ براي اين كه اينمرحله را ساده تر كنيئ . مي توانيد از دستگاه LinkRunner، محصول شركت Fluke Networks استفاده كنيد . اين ابزار كه به سادگي قابل حمل است ميتواند اشكالات اوليه درلايه فيزيكي را نشان دهد . اين ابزار مي تواند درخدمت تكنسين ها باشد تا در صورتي كه اشكال شبكه ، فراتر از اشكالات معموليبود ، از متخصصان مجرب تري استفاده گردد. پس در گام دوم ، با استفاده ازابزارهاي كمكي به جمع آوري كليه اطلاعات موجود مي پردازيم و اشكالات لايهفيزيكي رابررسي مي نماييم .

گام سوم : دامنه مشكل ايجاد شده را محدود كنيد

قدمبعدي محدود كردن دامنه مشكل ايجاد شده است . بايد يررسي كنيم كه مشكلمربوط به بخشي از شبكه است يا فقط به يك كانيت محدود است ؟ مثلا اگر مشكلمربوط ب هكلانيت است پس به كابل فيزيكي يا ايستگاه كاري محدود مي گردد. يعني پس از جمع آوري اطلاعات،بايد آن را به مشكل پيش آمده محدود نماييم .

گام چهارم : مشكل را رفع كنيد

پساز محدود كردن دامنه مشكل ، رفع آن آسان خواهد شد . در مورد ادوات سختافزاري ، معمولا بايد آن را تعويض نمود . مثلا تعويض Patch Cable يا تغييرپورت سوئيچ يا تعويض كارت شبكه كلانيت . اين گام وقتي تكميل مي شود كه پساز رفع عيب ، شبكه مجددا تست شودتا ازرفع كامل اشكال اطمينان حاصل گردد.

گام پنجم :

 كارهاي انجام نشده را مستند كنيد

حالابايد مجددا گام اول را تكرار كنيد . يعني مشكل پيش آمده و نحوه رفع آن رامستند سازي كنيد . اين كاربر براي مراجعات بعدي بسيار مفيد خواهد بود .

اما آيا انجام اين دادن همه اين مراحل لازم است ؟

گاهيپيش مي آيد كه مشكلات شبكه ، ناشي از اشكلات سيستم عامل است . غلب تكنسينهايي كه در واحدهاي فني مستقر هستند ، هنگام انجام راهنمايي تلفني ، بهكاربران مي گويند كه «يك بار كامپيوترتان را بوت كنيد .» اين راه حل ، دربعضي موارد مشكل را مرتفع مي كند و ديگر نياز به طي كردن گام هاي پنج گانهنيست . حسن اين كاردر اين است كه تكنسين بدون اين كه محل كارش را ترك كند، مشكل را برطرف نموده است .

اما بعضي مشكلات با بوت كردن ساده ازبين نمي روند . در اين موقع ، در صورتي كه كاربر كامپيو تر بتواند از خطفرمان (Command Prompt) سيستم عامل استفاده نمايد ، راهنمايي تلفني راهمچنان مي توان ادامه داد . يعني فرمان IPCONFIG مي تواند وجود اتصالفيزيكي را بررسي نمايد .

مثلا وقتي PC براي پروتكل DHCPپيكر بندي شدهاما آدرس پيش فرض ويندوز (169.254.X.X) را بر مي گرداند ، مشخص مي شود كهكلانيت نمي تواند با سرورDHCP ارتباط برقرار كند .

يا وقتي يككامپيوتر پر تابل را به شبكه متصل مي كنيم ، بايستي آدرس همان شبكهراداشته باشد . اما آگاهي اوقات DHCP ارتباط برقرار كند .

يا وقتي يككامپيوتر پرتابل را به شبكه متصل مي كنيم ، بايستي آدرس همان شبكه راداشته باشد . اما گاهي گاهي اوقات DHCP، آدرس subnet ديگري را به آناختصاص مي دهد . اكنون كاربر مي تواند دودستور C:\>ipconfig/release و C:\>ipconfig/renew را وارد مي نمايد. يعني مي خواهد كه آدرس lP جديديداشته باشد . اگر سيستم پاسخ دهد كه انجام عمل DHCP ميسر نيست . آن گاهاين احتمال وجو دارد كه كاربر از پيكر بندي lP ااستاتيك استفاده كرده باشد . در اين حالت جهت بررسي صحت گزارش ، بايد به مستندات شبكه مراجعه نمود .

درحالتي ديگر ، اگركاربر يك آدرس lP را اعلام كند ، بايد از طريق ping كردن، آن بررسي نمود . اگر PC كاربر ، پاسخ مناسب مي دهد ، يعني آ ن كه انجامفعاليت هاي متداول نظير باز كردن صفحه وب انجام پذير است . در غيراين صورتبايستي كامپيوتر را از نزديك مورد بررسي قرارداد.

بررسي مشكل به صورت حضوري

پساز حضور در محل كاربر ، كار جمع آوري اطلاعات شروع مي شود . سؤال اول ايناست كه انجام كدام عمل باعث بروز مشكل شد ه است . گاهي اوقات پاسخ اينسؤال، چندان روشنگرنيست . زيرا كاربرمي گويد كه وي كارخاصي انجام ندادهاست و همه كارها صورت گرفته در حد كارهاي معمولي روزانه بوده است يا آن كهدقيقا مي داند چه اتفاقي افتاده ولي ترجيح مي دهد درباره آن توضيحي ندهد ،يا مسئووليت انجام آن را بر عهده نگيرد . در اين مواقع بايد كاربر رامطمئن سازيد كه توضيح درباره نحوه بروز مشكل به رفع سريع آن كمك خواهد كرد . به غير از اين ها از انجام تغييرات محلي نيز سؤال كنيد . مثلا اين كه بهتازگي دكوراسيون اتاق محل كار تغيير كرده است ي يك برنامه محافظ نمايشجديد نصب شده است يا مواردي از اين دست .

بعد از آن كه تا حد ممكندانسته هايتان را افزايش داديد ، موارد ي كه تلفني به كاربر گفتيد رامجددا خودتان آزمايش كنيد . اگر عمل ping به سرور شبكه به درستي انجام ميشود يا ادوات شبكه به درستي پاسخ مي دهند ، نشان دهنده آن است كه ايستگاهكاري در لايه 3، به درستي به شبكه متصل است و در نتيجه به انجام تست درلايه هاي پايين تر نيازي نيست . پس بايد توجه را به لايه هاي بالايي شبكهمعطوف نمود . اگر اين قسمت درست جواب ندهد يعني اين كه بايد به سراغ لايههاي پايين تر رفت . حالا بايد از يك لايه شروع كنيد . اگراتصال شبكه قطعباشد ، دستورping اين موضوع را به خوبي نشان مي دهد . براي ديدن زمان پاسخ (response Time) ، دستور زير استفاده مي شود : C:\ping-t x x x x

نتيجه حاصله را مي توان با استفاده ازTERACERT و PATHPING براي بررسي مسير ها به سمت device مورد نظر تحليل نموده است .

Trace route نمودن به شما مي گويد كه چگونه در طول مسير شبكه ، پكت ممكن است ازبين برود . يعني رفع عيب لايه يك شبكه را مي توان از همين راه آغاز كرد . دستور C:\>tracert x.x.x.x يا C:\>patping اين كار را انجام ميدهند.

آيا به سطح پيشرفته تري از اشكال يابي احتياج است ؟

اگر هنوز ايراد مشخص نشده است يا براي تعيين آن به اطلاعات يا به جزييات بيشتري نياز است ،بايد چند آزمايش ديگر را نيز انجام داد .

پساز اطمينان از اين كه ، وارد نشدن كاربربه شبكه دراثرجابه جايي كابل يتجدا شدن كابل و اتصالات آن نمي باشد ، به اين نتيجه مي رسيد كه مشكل پيشآمده ، پيچيده تر از اشكلات معمولي شبكه هااست.
در اين جا داشتن ابزاري مانند LinkRunner مي تواند به سرعت به كشف اشكالات كمك كند .

آزمون هاي مستقيم

1. تست لينك

2. بررسي فعاليت Segmentها

3. استفاده از DHCP به عنوان ابزار تشخيص

4. انجام ping به صورت محلي و راه دور

تست لينك

بعضياز تكنسين هاي شبكه معتقد ند كه روشن بودن چراغ (LED) روي كارت شبكه نشاندهنده برقرار بودن لينك است . اما اين مساله در مورد تجهيزات مختلف ،معاني متفاوتي دارد . در بعضي تجهيزات ، چراغ هاي لينك ( Link LED) توسطنرم افزارهاي مستقر در سيستم ميزبان كنترل مي شوند و وقتي روشن مي شوند كهلايه هاي بالايي شبكه مشغول فعاليت باشند . بعضي كارت هاي شبكه چراغ لينكرا وقتي روشن مي كنند كه ترافيكي روي شبكه در جريان باشد . در نتيجه روشنبودن LED ، دليل محكمي بر سالم بودن يا سالم نبودن لينك ارتباطي نيست . حتي بعضي از تجهيزات از LEDها براي نشان دادن يك طرفه يا دو طرفه بودنارتباط (haft or full Dplex) يا نشان دادن سرعت ارتباط (00/10) استفاده مي‌كنند .

برقراري لينك از طريق انجام روندي به نام Negotiation-Auto انجام مي شود كه در طي آن ، طرف لينك اطلاعاتي را با يكديگر تبادل مي كنند . اين اطلاعات شامل سرعت ارتباط يا يك طرفه / دو طرفه بودن آن مي شود . درحين اين تبادل ، دو طرف ارتباط قابليت هاي يكديگر را مقايسه مي كنند و سعيمي كنند ارتباط رابابالاترين سرعت ممكن برقرار نمايند . اگر يكي از طرفينارتباط نتوانند به درستي خود را پيكر بندي كنند يا درايو هاي مورد نيازنداشته باشند . اينارتباط نمي تواند ادامه پيدا كند . آن گاه يا روند فوقمجددا تكرار مي گردد و يا ارتباط به كلي قطع مي گردد.

وقتي ارتباط دريك شبكه قطع شده است . Link Runner سعي مي كند ابتدا ارتباط خودش را با هريك از طرفين لينك برقرار سازد . مثلا خودش را به كارت شبكه يا سوئيچ ( دوطرف يك ارتباط ) متصل مي كند . سپس روند NegotiationـAuto را بااستفاده ازاستاندارد lEEE 802.3 آغاز مي كند . اين ارتباط در سطح سخت افزار خواهدبود و توسط نرم افزار كنترل نخواهد شد . پس از انجام اين كار ، چراغ سبزرنگ LinkRunner روشن مي شود و سرعت و نوع ارتباط ( يك طرفه / دو طرفه ) روي صفحه نمايش دستگاه نشان داده مي شود.

فهرست منابع

1. http:// www alan . coml

2. http:// www /bu.ed vlGomeslgames. Htm1