دسته بندي: تحقیق و پروژه رایگان,پروژه و تحقیق رایگان,دانش آموزی,تحقیق دانشجویی,

تحقیق درباره شبکه هاحقیق

كليدواژه‌ها

شبكه‌هاي اطلاعاتي ديسك‌هاي فشرده نوري “CD-ROM”
شبكه‌هاي كامپيوتري مديريت اطلاع‌رساني

چكيده

امروزه هيچكس خدماتي كه شبكه ها در اشتراك منابع سخت افزاري و نرم افزاري انجام مي دهند، نفي نمي كند. براي مراكزي كه به نحوي بخواهند در جهت كاهش هزينه، وقت و انرژي گامهاي اساسي بردارند، آشنائي با شبكه، كاربرد، ريخت‌شناسي هاي مختلف آن، مزايا، مشكلات اجرائي و پياده سازي آنها، لازم است.

براي مراكز اطلاع رساني اي كه وظيفه اصلي شان پشتيباني علمي از محققان و پژوهشگران و استفاده كنندگان از اطلاعات است؛ و ضرورتاً از ابزارهاي ذخيره و بازيابي اطلاعات به شيوه‌هاي نوين (سخت‌افزاري- نرم‌افزاري) بهره مي برند، لازم و ضروري است كه از ساختارهاي شبكه‌اي ديسك‌هاي فشرده نوري و نحوه اشتراك منابع اطلاعاتي در اين محيط، آگاهي داشته باشند.

اين متن، سعي دارد علاوه بر ارائه آگاهي‌هاي بسيار كلي و عمومي در خصوص شبكه‌ها و كاربرد آنها ـ كه بويژه مي تواند مورد استفاده متخصصان حوزه علوم كتابداري و اطلاع‌رساني قرار گيرد ـ در خصوص شبكه‌هاي اطلاعاتي ديسكهاي فشرده نوري و شيوه‌هاي مختلف ارائه خدمات اطلاعاتي از اين طريق، مطالبي را عنوان نمايد. در همين راستا، تجربه مركز اطلاع‌رساني و خدمات علمي جهاد سازندگي (JSIS) در زمينه شبكه اطلاع‌رساني با عنوان (JSISNET) نيز با تاكيد بر شبكه ديسك‌هاي فشرده نوري مطرح مي گردد.

مقدمه:

امروزه بهره‌گيري از اطلاعات سازمان يافته، براي تفوق كشورها از نقطه نظر سياسي، اجتماعي و اقتصادي به سلاحي تبديل گرديده است. گسترش و دامنه گردش اطلاعات و سهم موثر آن در تصميم‌گيريها و پيشرفتهاي اجتماعي در جوامع موجب تحولات بنيادي گرديده است. اطلاعات به همان اندازه كه در تصميم‌گيريها و برنامه‌ريزيها نقش مهمي دارد، موجب بالا رفتن آگاهي‌ها، بينش فردي و تغيير رفتار در اجتماعات نيز مي گردد. بشر از آغاز پيدايش تاكنون، در جهت برقراري ارتباطات اجتماعي با سايرين سعي نموده است. سرآغاز اين تلاشها را مي توان پيدايش زبان، و تحول آن را در اختراع خط، و توسعه‌اش را در اختراع چاپ، و گسترش آنرا در پيدايش علم ارتباطات دانست. مهمترين وظيفه ارتباطات در اطلاع رساني، ايجاد زمينه براي اشتراك منابع است. ازدياد روز به روز منابع اطلاعاتي و به همراه آن صرف هزينه و وقت زياد جهت سازماندهي آنها، كشورها را متوجه هدف ديگري نمود كه همانا پرداختن به اقتصاد اطلاعات است. انفجار اطلاعات، برنامه ريزان را مجبور كرد تا گردش اطلاعات را با استفاده از تكنولوژيهاي جديد مهار نمايند. در اين راستا شبكه هاي اطلاع رساني، مهمترين پايگاه و كانال انتقال و مبادله اطلاعات محسوب مي گردند. رشد و توسعه شبكه هاي اطلاعاتي، از اواخر دهه 1960 معلولي از توليد حجم وسيع اطلاعات به اشكال مختلف و متنوع بود. كاهش دادن و يا صرف درست هزينه ها نيز، يكي ديگر از عوامل مهمي بود كه در رشد و گسترش شبكه هاي اطلاعاتي نقش اصلي ايفا نمود. به همين لحاظ بوده كه گسترش شبكه هاي اطلاعاتي طي سه دهه اخير، از آهنگ چشمگيري برخوردار گرديد. دلايل عمده اين امر را مي توان ورود تجهيزات داده آمايي خودكار، كاهش در هزينه ها، سرعت در عمل و استفاده از منابع ديگران (Resource Sharing) در صحنه فعاليت هاي اطلاع رساني محسوب كرد.

تعريف شبكه:

... نظام تعاوني ايجاد شده توسط كتابخانه‌ها و مراكز اطلاعاتي كه بر حسب موضوعي مشترك، نزديكي جغرافيايي، يا ديگر زمينه‌هاي مشترك گردهم مي آيند تا در منابع اطلاعاتي، منابع انساني، تجهيزات، تكنولوژيها، و ديگر عناصر ضروري براي تدارك خدمات اطلاعاتي كارآمد، سهيم شوند ]"جس شرا" به نقل از اليزابت ميلر[ را شبكه اطلاعاتي گويند.

هدف اصلي شبكه:

هدف اصلي يك شبكه اطلاعاتي عبارتست از تشخيص و استقرار بهترين روش براي گسترش و توسعه جريان اطلاعات بين موسسات عضو. در اينصورت شبكه اطلاعاتي‌اي كارآتر است كه سطح ارتباطي بيشتري بين اعضاي آن برقرار باشد.

مزاياي بهره گيري از شبكه:

1- افزايش جريان مبادله و استفاده از اطلاعات به منظور پشتيباني از آموزش و پژوهش.

2- افزايش حجم اطلاعات و ضرورت دستيابي به آنها.

3- دريافت اطلاعات روزآمد.

4- بهره‌گيري از تنوع موضوعات تحت پوشش خدمات مراكز اطلاعاتي گوناگون.

5- كاهش هزينه‌هاي فراهم‌آوري، آماده‌سازي و سازماندهي اطلاعات و به حداكثر رساندن استفاده از منابع.

6- گسترش جريان اطلاعات.

7- ايجاد امكان تماس و برقراري ارتباط بين متخصصان و كاركنان مراكز اطلاعاتي.

8- تقويت زيربناي اطلاعاتي به ويژه در كشورهاي در حال توسعه.

عناصر شبكه:

شبكه‌ها معمولاً با مشكلات اداره افراد و منابع در داخل تشكيلات و در بين اعضاي شبكه مواجه اند. براي تحقق هدفها، بايد گروه‌هاي داوطلب استفاده از خدمات اطلاعاتي، دسته بندي شده و منابع، اعتبارات، تجهيزات، روشها و مهارتها در جهت انجام صحيح كارها، هدايت شوند. موفقيت و يا عدم موفقيت فعاليت‌هاي شبكه بستگي به چگونگي بكارگيري عناصر شبكه اطلاعاتي در ساختار شبكه دارد.

كاركردهاي شبكه:

كاركردهاي شبكه (Network Functions) را انجام خدمات و وظائفي مي دانيم كه توسط شبكه عرضه مي شوند و آنها را به سه مقوله كلي رده بندي مي كنند:

1- كاركردهايي كه مستقيماً در خدمت مشتري هستند مانند امانت بين كتابخانه اي.

2- كاركردهايي كه مستقيماً در خدمت كتابخانه هاي عضو بوده و غيرمستقيم در خدمت مراجعه كننده هستند، مانند فهرست نويسي و مكان يابي مواد و مدارك.

3- كاركردهايي كه ساختار شبكه را پشتيباني مي كنند مانند فعاليت‌هاي ارزيابي از جمله جمع‌آوري آمارها، تعيين هزينه‌ها و غيره.

البته هر شبكه‌اي بنا به اهداف و سياست‌هاي معين خويش، در بدو تاسيس نوع كاركردهاي خود را تعيين مي كند. بنابراين كاركردهاي شبكه يكسان نيستند و در شبكه‌اي با شبكه ديگر تا حدي متفاوت است.

انواع شبكه:

شبكه‌ها را با توجه به گستردگي محيط تحت پوشش خود، به دو دسته كلان زير تقسيم بندي مي نمايند:

الف- شبكه محلي يا (Local Area Network) LAN

ب- شبكه گسترده يا (Wide Area Network) WAN

الف: شبكه محلي “LAN”: عبارتست از ارتباط يكسري كامپيوترهاي شخصي يا ادوات كامپيوتري از طريق يك محيط مخابراتي، تحت يك قانون و به كمك يك سيستم عامل در يك مكان جغرافيايي محدود.

پيشرفت تكنولوژي شبكه هاي محلي در سالهاي مياني دهه 1980 باعث دگرگونيهايي در دو رشته كامپيوتر و ارتباطات شد. پيش از بوجود آمدن شبكه هاي محلي، روش قرار دادن امكانات موجود در اختيار چندين استفاده كننده، فقط سيستم هاي اشتراك زماني “TimeSharing” بود. در اين سيستم ها كه هم اكنون نيز مورد استفاده قرار مي‌گيرند از يك كامپيوتر بزرگ “Main Frame” كه از طريق خطوط ارتباطي به چند ترمينال متصل است، استفاده مي‌شود. تمامي قدرت محاسباتي در كامپيوتر مركزي قرار دارد و ترمينالها فاقد قدرت پردازش هستند.

با پيدايش كامپيوترهاي شخصي كه با استقبال زيادي روبه رو شد، كاربران (Users) توانستند از مزاياي يك كامپيوتر مستقل استفاده كنند. در راستاي توسعه كامپيوترهاي شخصي، به تدريج نياز به ارتباط بين اين كامپيوترها احساس شد. برقراري ارتباط بين كامپيوترها علاوه بر حفظ استقلال هر كامپيوتر موجب صرفه جويي در وقت و هزينه گرديد. امروزه براي مرتبط ساختن كامپيوترهاي كوچك و تشكيل آنچه در اصطلاح "شبكه محلي" خوانده مي شود، سيستم‌هاي نرم‌افزاري و سخت‌افزاري استانداردي يافت مي شود، بصورتي كه تهيه و نصب يك شبكه محلي تقريباً به راحتي و سهولت انجام مي پذيرد. اين پديده به سرعت رشد پيدا كرد، بطوري كه كامپيوترها را مي بايست لوازم جنبي شبكه دانست، نه شبكه را از لوازم جنبي كامپيوترها. دلائل اين پيشرفت سريع را مي توان به صورت زير دسته‌بندي نمود:

1- وجود تعداد زياد ميكرو كامپيوتر.

2- تعيين استانداردهاي ملي و بين‌المللي در زمينه طراحي نرم‌افزارها و سخت افزارها.

3- امكان جذب آسان نيروي متخصص. زيرا اين سيستم‌ها داراي پيچيدگي خاص در جهت هدايت و راهبري نيستند.

4- امكان آموزش سريع افراد كه مايل به استفاده از شبكه هستند.

5- قابليت سهولت توسعه شبكه.

6- امكان گسترش تدريجي شبكه و به دنبال آن كاهش در هزينه هاي سازمان استفاده كننده.

7- انعطاف پذيري و قابل اطمينان بودن شبكه.

8- امكان استفاده مشترك از سخت افزارهاي گران قيمت و دستگاه هاي تهيه پشتيبان (Backup Devices).

ب: شبكه گسترده WAN:

اتصال چند شبكه محلي (LAN)، تعدادي كامپيوتر يا تلفيقي از هر دو در محيط جغرافيايي وسيعتر را شبكه گسترده (WAN) نامند. اين محيط مي تواند در سطحي ملي، منطقه‌اي و يا بين‌المللي گسترش يابد. شبكه‌هاي بين‌المللي مانند اينترنت (Internet) كه خود شبكه شبكه‌هاست، نمودي گسترده از شبكه WAN است. اين شبكه، كليه ويژگيهاي اعلام شده در شبكه محلي را داراست و بدليل گستردگي زياد، مسلماً امكانات فراوانتري را در اختيار كاربران سيستم قرار مي دهد. هر چه نظام شبكه ها از "محلي" به سوي "بين المللي" گسترش مي يابد، لزوم داشتن سيستم‌هاي ارتباطي (خطوط مخابراتي، ماهواره اي و ...) قوي تر و مطمئن تر بيشتر اجتناب ناپذير مي شود. اصولاً ارتباطات و اطلاعات دو پديده مرتبط هستند كه مانند دو بال پرنده توسعه، بايستي با هماهنگي و يكنواختي به حركت درآيند تا به سر منزل مقصود برسد.

اجزاي شبكه‌ها:

شبكه‌هاي كامپيوتري مانند هر سيستم ديگري، از قسمتهاي گوناگون تشكيل شده اند و از نقطه نظر فيزيكي هر شبكه كامپيوتري را مي توان به قسمت‌هاي زير تقسيم كرد:

1- سرويس دهنده‌ها Servers

2- ايستگاه‌هاي كاري Work Stations

3- بردهاي ميانجي شبكه Network Interface Cards

4- سيستم‌هاي ارتباطي Communication Systems

1- سرويس دهنده، عبارت است از سخت افزار و حداقل قسمتي از نرم افزار لازم براي ارائه يك سرويس به كاربران شبكه و در حالت كلي يك شبكه داراي سرويس دهنده هاي زير است: Communication Server, Data base server, Print Server, File Server

2- ايستگاه هاي كاري، ميكرو كامپيوترهايي هستند كه به شبكه متصل بوده و از امكانات مشترك آن استفاده مي‌كنند. مشخصه اصلي و اساسي ايستگاه هاي يك شبكه، هوشمند بودن آنهاست و اين مورد وجه تمايز بارز بين يك ايستگاه كاري با يك پايانه است.

3- بردهاي ميانجي شبكه، وظيفه برقراري ارتباط بين سيستم ارتباطي و ايستگاه كاري و File Server را بر عهده دارند. از ديگر وظائف اين بردها، تشخيص زمان مناسب براي ارسال اطلاعات به منظور اعمال كنترل لازم بر روي ترافيك اطلاعات در خطوط ارتباطي است. يكي از معروف‌ترين بردهاي شبكه Network NE2000 ساخت شركت Novell است.

4- سيستم ارتباطي شبكه، وظيفه اصلي برقراري ارتباط بين اجزاي گوناگون شبكه را بر عهده دارد. در تشكيل ساختار سيستم ارتباطي، عوامل زير دخالت دارند:

4-1: ريخت شناسي شبكه “Topology”

4-2: نحوه دستيابي به خط ارتباطي

4-3: كانال ارتباطي

ريخت شناسي شبكه (Network Topology):

دو عنصر اصلي هر شبكه اي، گره ها (Nodes) يا مراكز پردازش و پيوندها (Links) يا مسيرهاي ارتباطي ممكن هستند. الگويي كه از بهم پيوستن گره ها و مسيرها حاصل مي شود، ريخت شناسي يا پيكربندي (Configuration) شبكه نام دارد. ريخت شناسي انواع و اقسام گوناگون دارد و آنها را به سه دسته عمده تقسيم بندي مي نمايند.

1- ريخت شناسي شبكه متمركز كه در آن يك گره، نقش اصلي دارد و كليه فعاليت ها و خدمات زير نظر آن انجام مي‌گيرد. بقيه گره ها براي برقراري ارتباط با يكديگر لازم است كه ابتدا با اين گره ارتباط برقرار نمايند، مانند ريخت‌شناسي ستاره (Start)، درختي (Tree)، سلسله مراتبي (Hierarchy) و مسير يا اتوبوسي (Bus).

2- ريخت شناسي شبكه غيرمتمركز، در اين ساختار، مجاز است كه هر گره مستقيماً با گره مورد نظرش ارتباط برقرار نمايد، مانند ريخت شناسي حلقه دار (Ring) و شبكه دار (Network).

3- ريخت شناسي شبكه هاي آميخته، شبكه هاي آميخته تلفيقي از دو يا چند نوع شبكه است، مانند شبكه آميخته اختروار.

عيب يابي شبكه ها

بررسي فعاليت كلي Segment ها

اگر ترافيك شبكه در جريان باشد. LinkRunner آن را به صورت نوارهاييروي صفحه نمايش خودش نشان مي دهد. اگر مي خواهيد شبكه اي را آزمايش كنيدكه در آن به جاي سوييچ از هاب استفاده شده است, آنگاه اين شبكه از نظر حجمترافيك, شبيه شبكه اي خواهد بود كه در حالت HalfDuplex كار مي كند. شبكهاترنت HalfDuplex (يا اصطلاحاً يك طرفه) به تعداد ايستگاههايي كه به طورهمزمان مي توانند داده ها را ارسال كنند, محدود است و همچنين اندازه frame هاي اين شبكه نيز محدود خواهند بود و احتمالاً مي دانيد كه اگر تعدادزيادي از ايستگاهها به طور همزمان شروع به تبادل داده بنمايند, به علتپديد آمدن مكرر پديده تصادم يا Collision , كار آيي كل شبكه به شدت افتخواهد كرد. البته بروز تعداد متعادلي پديده تصادم در شبكه هاي اترنت Half Duplex امري طبيعي است وليكن هنگامي كه تعداد اين تصادم ها رو به افزايشمي گذارد, ترافيك شبكه نيز بالا مي رود و بالا رفتن ترافيك شبكه كه به علتارسال مجدد پكت ها مي باشد, افت كيفي شبكه را به دنبال دارد.

در چنين شبكه اي منحني كارآيي شبكه به يك باره سقوط مي كند و نحوهتغيير اين منحني به تعداد فريم هاي ارسالي , تعداد تصادم ها و تعداد پكتهايي كه به ارسال مجدد نياز دارد, بستگي دارد. با كاهش كارآيي شبكه ,كاركردن براي كاربران شبكه مشكل مي شود و انتقال داده ها نيز با وقفه و كنديصورت مي گيرد. براي انجام رفع فوق, شناخت قطعات يا Segment هاي شبكه وبررسي ترافيك آن ها ضروري است. Link Runner براي انجام اين تست ها , ابزاري مناست است.

استفاده از DHCP به عنوان ابزار تشخيص دهنده

اگر لينك شبكه برقرار باشد و به آزمونهاي اوليه پاسخ دهد, در نتيجهكاربر مي تواند آزمايشهايي را با ping انجام دهد. اگر از Link Runner استفاده مي كنيد, اين دستگاه در اينجا سعي مي كند كه ابتدا يك IP Address از سرور DHCP شبكه به دست بياورد. DHCP در واقع يكي از معمولترين روشهايمبتني بر انتشار (Broadcast) است. به طور معمول, براي هر subnet, يك سرور DHCP مجزا نياز است(كه اين امر پر هزينه است و از نظر مديريت نيز مشكل ميباشد ) و يا اينكه DHCP رله كننده پراكسي هايي است كه وظيفه نقل وانتقالدر خواست ها را بين كلاينت ها وسرورها برعهده دارند( هنگامي كه كلاينت هاو سرورها به طور فيزيكي در يك subnet قرار ندارند). اين انتشار جهت دار ميتواند راهنماي خوبي براي اطلاع از اوضاع ترافيك شبكه باشد. عدم مؤفقيت هركلاينت يا Link Runner در اتصال خودكار به DHCP مي تواند نشانه اي از بروزمشكل در سيستم رله كننده DHCP باشد.

DHCP در اغلب شبكه هاي امروزي وجود دارد و دستگاه نيز مي تواند باپيكر بندي IP دستي يا ايستا نيز كار كنند. پروسه كاري نيز شامل به دستآوردن يك نشانه DHCP براي سنجش صحت كار كرد كابل هاي محلي, هاب محلي, پورتسوييچ و نهايتاً كل زير ساخت شبكه باشد.

Ping محلي

Ping , پركاربردترين ابزار عيب يابي شبكه ها است و تقريباًهمه كسانيكه درگير رفع اشكال شبكه هستند با اين دستور و نحوه استفاده از آن آشنا ميباشند, اما چرا اين ابزار ساده, اين قدر مفيد است؟ ping را مي توان بهدستگاه سونار زيردريايي ها تشبيه كرد كه از آن به منظور شناخت جغرافيايعمق اقيانوسها استفاده مي شود. Ping سيگنالي را سمت مقصد ارسال مي كند (كهبه طور معمول يك فريم «Echo Request » مربوط به ICMP است) تا در مقصد نيزيك «Echo Request » در پاسخ به آن در خواست توليد شود تا به در خواستكننده بگويد كه سيستمي در اينجا وجود دارد و اين كه رفت و برگشت اين پيامچه قدر به طول انجاميده است.

وقتي كه LinkRunner يك آدرس سرور DHCP به دست مي آورد,بلافاصلهبا سرور DNC و روتر پيش فرض آزمايش, ping را انجام مي دهد كه آدرس آنها راقبلاً از طريق DHCP به دست آورده است. Ping كردن مؤفقيت آميز سرويس هاياصلي شبكه نظير Web applicationها و User authentication نشان خواهد دادكه سرويس ها به تنهايي از محل كلاينت ها قابل دسترسي هستند. در واقعمؤفقيت انجام يك ping ساده نشان مي دهد كه ارتباط مستقيم يا End-to-End بين دو دستگاه درلايه 3 مشكلي ندارد. انجام كامل اين عمل در شبكه مي تواندنمايي كامل از وضعيت شبكه را به دست بدهد. البته درخواست هاي ICMP درترافيك داده ها اولويت پاييني دارند و اگر روتري در مسير دستگاههاي پركاربرد باشد , ممكن است آن دستگاهها را به موقع ارسال ننمايد. سرورهايخارج از شبكه يك سازمان بزرگ نيز مي تواند از جانب كلاينت ها به عنوانمقصد Ping براي بررسي صحت ارتباط شبكه WAN مورد استفاده قرار گيرند. اگرسرورهاي سمت داخلي فايروال به ping پاسخ دهند اما سرورهايي كه پشت فايروالهستند, تقاضاي ping را ناديده بگيرند, تكنسين هاي شبكه را به اين نتيجه مي‌رسانندكه بايد نگاهي به مسيرياب ها يا ساير ادوات مربوط به زير ساخت شبكهبيندازند و اشكال را در آنها جستجو كنند اگر نتيجه برعكس باشد يعنيسرورهاي پشت فايروال به ping پاسخ مي دهند ولي سرورهاي سمت داخل, تقاضاي ping را ناديده مي گيرند, آنگاه تكنسين شبكه بايد در پي پاسخ اين سؤالباشد كه چرا بعضي از بخشهاي شبكه در دسترس نيستند. اگر حالت سوم روي دهديعني همه سرورهاي دو طرف فايروال به ping پاسخ دهند, اما كلاينت ها بهدرستي پاسخ نمي دهند , نتيجه مي گيريم كه در نقل و انتقال فيزيكي داده هااشكالي وجود دارد.

قدم بعدي چيست؟

اگرنتوانستيم مشكل پيش آمده را به درستي تشخيص دهيم يا از طريق «آزمون مستقيم» آن را حل كرديم, مي توانيم به دو نتيجه مشخص برسيم:

• اگر آزمايش ها نشان داده كه امكان برقراري يك لينك اترنت وجود ندارد, آنگاه بايد به طور جدي به بررسي كابل شبكه بپردازيم.

• اگر همه «آزمون مستقيم» مؤفقيت آميز بودند, لينك ها به درستي نشانداده مي شدند و سطح ترافيك Segment ها مطلوب بود, آدرس IP سرور DHCP پيداشد و ping به سرورهاي اصلي شبكه جواب داد, آن گاه نتيجه مي گيريم كه بايدمشكل را در جاهاي ديگري از شبكه جستجو كنيم و به سراغ مدير شبكه كه account كاربران را در اختيار دارد برويم يا از متخصص ديگري كه اطلاعاتخوبي را درباره پيكر بندي ايستگاههاي كاري دارد, كمك بگيريم.

تست كابل

اولين كابلي كه بايد سلامت آن مورد بررسي قرار گيرد Patch Cable استكه ارتباط ايستگاه كاري يا هرگونه تجهيزات شبكه را با پريز ديواري برقرارمي كند. براي اين كار, يك طرف Patch Cable را به پورت شبكه دستگاه Link Runner و طرف ديگر آن را به پورت Wiremap متصل مي كنيم تا سلامت آن بررسيشود. قدم بعدي دنبال كردن مسير كابل ها براي يافتن ,ايراد است.

در اين وضعيت به سوييچ و رك مي رسيم. اگر رك بزرگ و شلوغ باشد, معمولاً يافتن كابل مورد نظر در آن مشكل است خصوصاً اگر به درستي نيزعلامت گذاري نشده باشند. براي رفع اين مشكل, دستگاه Link Runner دو گزينهدارد. اول آنكه دستگاه يك آواي صوتي را روي كابل منتشر ميكند.اين صدا با tone probe قابل شنيدن است. از اين طريق مي توان كابل مرتبط را يافت و بهخصوص براي موقعي مناسب است كه نمي دانيم كابل به سوييچ متصل است يا خير. به غير از اين وقتي طرف دورتر كابل مشخص است, آداپتور Wiremap دستگاه ميتواند براي بررسي سلامت كابل افقي و نحوه اتصالات آن مورد استفاده قرارگيرد. در همين حال, دستگاه اقدام به ارسال سيگنال نيز ميكند. در اين صورتچراغ مربوط به آن پورت روي سوييچ, هر 3 ثانيه يك بار چشمك مي زند و به اينطريق مي توان فهميد كه كدام پورت از سوييچ به كابل مورد نظر ما متصل است. وقتي محل پورت مشخص شد, كابل را مي توان روي پورت بدون استفاده ديگري تستكرد. اگر اشكال از پورت روي سوييچ باشد, ممكن است با تغيير كابل از پورتيبه پورت ديگر , مشكل شبكه حل شود. اگرپورت هاي هاب يا سوييچ نيز سالمباشند, آنگاه بايد به سراغ ايستگاههاي كاري رفت, با اتصال مستقيم Link Runner به كارت شبكه مي توان به درستي كاركرد آن را بررسي كرد. Link Runner با اتصال به كارت ,لينكي را برقرار مي كند و نوع و سرعت لينك رابررسي و گزارش مي كند.اگر كارت شبكه سالم باشد , بايد ايستگاه كاري را بوتكرد و از خط فرمان وبا استفاده از دستوري مانند ping , اين امكان را فراهمكرد كه Link Runner ترافيك شبكه را مشاهده كند. اگر دستگاه وجود هيچگونهترافيكي را گزارش نكرد بايد به تنظيمات خود PC دقت كرد كه ممكن است اشكالدر آنجا نهفته باشد. اگر گزارش لينك و ترافيك همه چيز را به خوبي نشاندهد, آن گاه بايد به تنظيمات شبكه اي PC مشكوك شد.

تست پيشرفته تر

اگر ايستگاه كاري مي تواند با شبكه لينك برقرار كند, بايد بررسي كنيدكه آدرس دهي ايستگاه كاري متناسب با subnet مرتبط با آن است يا خير. سپسبررسي اينكه از protocol stack درستي استفاده مي كند و به درستي نيزپيكربندي شده است يا نه. سپس بايد همه اجزاي برنامه هاي مورد نياز رابررسي نمود. اين كار معمولاً از طريق حذف كردن پروتكل ها يا حذف تنظيماتكارت شبكه و نصب مجدد آنها صورت مي گيرد تا از صحت كاركرد آنها اطمينانحاصل شود. اگر همه اين موارد نيز به درستي كار ميكنند, احتمالاً رفع مشكلبه دانش تخصصي بيشتر و پيشرفته تري نياز دارد.

نتيجه گيري

هر كاري ابزار مناسب خود را طلب مي كند. Link Runner ابزاري است كهبايد همواره همراه تكنسين شبكه باشد و با آن مجموعه آزمونهايي كه گفتيم راانجام هد. رفع مشكل روز مره كاربران شبكه كه مي تواند از كار افتادنايستگاههاي كاري آنها يا اختلال در كارهايشان, صدمات و خساراتي را به شركتيا سازمان وارد كند, گاهي اوقات كاري ساده اما حساس است كه با داشتنابزارهاي مناسب , اين مسير كوتاه تر و كم هزينه تر خواهد شد.

راه هايي آسانتر براي عيب يابي شبكه ها

راهنماي عيب يابي

اولينچيزي كه باعث مي شود تكنسين شبكه بتواند ايراد احتمالي را تشخيص دهد ،بررسي اين موضوع است كه پيش از اين شبكه در چه شرايطي به طور صحيح كار ميكرده است . شناخت آن شرايط باعث تشخيص آسانتر عامل پديد آورنده خطا ميگردد . اما متاسفانه بعضي از تجهيزات شبكه فاقد داده هاي فني لازم برايرفع عيب يا مستنداتي براي آگاهي يافتن از شرايط كاركرد صحيح آن ها هستند ومتخصصان هنگامي در كار با آن هاموفق هستند كه نمونه هاي مختلفي از آن هارا ديده ، نصب كرده و با شرايط كاركرد آن ها آشنا باشند . اما همانمتخصصان هم ممكن است فراموش كنند كه كدام يك از دستگاه ها ، در كدام شرايطبهترعمل مي كردند يا كدام پيكر بندي براي كدام محيط مناسب تر بوده است . براي آنكه فاصله بين تكنسين هاي مختلف با يكديگر كمتر شود و راه يافتن خطاها كوتاه تر گردد ، رعايت نج نكته ضروري است . اين موارد را مي توان پنجگام براي كسب موفقيت در كشف خطا نام گذاشت .

گام اول : مستند سازي شبكه

دردست داشتن آخرين نقشه هاي فيزيكي و منطقي شبكه ، كمك شاياني به شناختوضعيت فعلي شبكه مي نمايد . با اين نقشه ها مي توان ادوات مختلف ، پيكربندي ها ، و آدرس ها راتحت نظارت داشت . ضمن آنكه از اين طريق كار عيبيابي آسانتر مي گردد.

گام دوم : جمع آوري كليه اطلاعات و تحليل خطاي پيش آمده

فرضكنيد كه اشكال كار مي دانيد ، آيا مي توانيد آن را مستند كنيد ؟ آيا قبلازبروز خطا ، هشداري از ايستگاه هاي كاري صادر نشده است ؟ براي اين كه اينمرحله را ساده تر كنيئ . مي توانيد از دستگاه LinkRunner، محصول شركت Fluke Networks استفاده كنيد . اين ابزار كه به سادگي قابل حمل است ميتواند اشكالات اوليه درلايه فيزيكي را نشان دهد . اين ابزار مي تواند درخدمت تكنسين ها باشد تا در صورتي كه اشكال شبكه ، فراتر از اشكالات معموليبود ، از متخصصان مجرب تري استفاده گردد. پس در گام دوم ، با استفاده ازابزارهاي كمكي به جمع آوري كليه اطلاعات موجود مي پردازيم و اشكالات لايهفيزيكي رابررسي مي نماييم .

گام سوم : دامنه مشكل ايجاد شده را محدود كنيد

قدمبعدي محدود كردن دامنه مشكل ايجاد شده است . بايد يررسي كنيم كه مشكلمربوط به بخشي از شبكه است يا فقط به يك كانيت محدود است ؟ مثلا اگر مشكلمربوط ب هكلانيت است پس به كابل فيزيكي يا ايستگاه كاري محدود مي گردد. يعني پس از جمع آوري اطلاعات،بايد آن را به مشكل پيش آمده محدود نماييم .

گام چهارم : مشكل را رفع كنيد

پساز محدود كردن دامنه مشكل ، رفع آن آسان خواهد شد . در مورد ادوات سختافزاري ، معمولا بايد آن را تعويض نمود . مثلا تعويض Patch Cable يا تغييرپورت سوئيچ يا تعويض كارت شبكه كلانيت . اين گام وقتي تكميل مي شود كه پساز رفع عيب ، شبكه مجددا تست شودتا ازرفع كامل اشكال اطمينان حاصل گردد.

گام پنجم :

كارهاي انجام نشده را مستند كنيد

حالابايد مجددا گام اول را تكرار كنيد . يعني مشكل پيش آمده و نحوه رفع آن رامستند سازي كنيد . اين كاربر براي مراجعات بعدي بسيار مفيد خواهد بود .

اما آيا انجام اين دادن همه اين مراحل لازم است ؟

گاهيپيش مي آيد كه مشكلات شبكه ، ناشي از اشكلات سيستم عامل است . غلب تكنسينهايي كه در واحدهاي فني مستقر هستند ، هنگام انجام راهنمايي تلفني ، بهكاربران مي گويند كه «يك بار كامپيوترتان را بوت كنيد .» اين راه حل ، دربعضي موارد مشكل را مرتفع مي كند و ديگر نياز به طي كردن گام هاي پنج گانهنيست . حسن اين كاردر اين است كه تكنسين بدون اين كه محل كارش را ترك كند، مشكل را برطرف نموده است .

اما بعضي مشكلات با بوت كردن ساده ازبين نمي روند . در اين موقع ، در صورتي كه كاربر كامپيو تر بتواند از خطفرمان (Command Prompt) سيستم عامل استفاده نمايد ، راهنمايي تلفني راهمچنان مي توان ادامه داد . يعني فرمان IPCONFIG مي تواند وجود اتصالفيزيكي را بررسي نمايد .

مثلا وقتي PC براي پروتكل DHCPپيكر بندي شدهاما آدرس پيش فرض ويندوز (169.254.X.X) را بر مي گرداند ، مشخص مي شود كهكلانيت نمي تواند با سرورDHCP ارتباط برقرار كند .

يا وقتي يككامپيوتر پر تابل را به شبكه متصل مي كنيم ، بايستي آدرس همان شبكهراداشته باشد . اما آگاهي اوقات DHCP ارتباط برقرار كند .

يا وقتي يككامپيوتر پرتابل را به شبكه متصل مي كنيم ، بايستي آدرس همان شبكه راداشته باشد . اما گاهي گاهي اوقات DHCP، آدرس subnet ديگري را به آناختصاص مي دهد . اكنون كاربر مي تواند دودستور C:\>ipconfig/release و C:\>ipconfig/renew را وارد مي نمايد. يعني مي خواهد كه آدرس lP جديديداشته باشد . اگر سيستم پاسخ دهد كه انجام عمل DHCP ميسر نيست . آن گاهاين احتمال وجو دارد كه كاربر از پيكر بندي lP ااستاتيك استفاده كرده باشد . در اين حالت جهت بررسي صحت گزارش ، بايد به مستندات شبكه مراجعه نمود .

درحالتي ديگر ، اگركاربر يك آدرس lP را اعلام كند ، بايد از طريق ping كردن، آن بررسي نمود . اگر PC كاربر ، پاسخ مناسب مي دهد ، يعني آ ن كه انجامفعاليت هاي متداول نظير باز كردن صفحه وب انجام پذير است . در غيراين صورتبايستي كامپيوتر را از نزديك مورد بررسي قرارداد.

بررسي مشكل به صورت حضوري

پساز حضور در محل كاربر ، كار جمع آوري اطلاعات شروع مي شود . سؤال اول ايناست كه انجام كدام عمل باعث بروز مشكل شد ه است . گاهي اوقات پاسخ اينسؤال، چندان روشنگرنيست . زيرا كاربرمي گويد كه وي كارخاصي انجام ندادهاست و همه كارها صورت گرفته در حد كارهاي معمولي روزانه بوده است يا آن كهدقيقا مي داند چه اتفاقي افتاده ولي ترجيح مي دهد درباره آن توضيحي ندهد ،يا مسئووليت انجام آن را بر عهده نگيرد . در اين مواقع بايد كاربر رامطمئن سازيد كه توضيح درباره نحوه بروز مشكل به رفع سريع آن كمك خواهد كرد . به غير از اين ها از انجام تغييرات محلي نيز سؤال كنيد . مثلا اين كه بهتازگي دكوراسيون اتاق محل كار تغيير كرده است ي يك برنامه محافظ نمايشجديد نصب شده است يا مواردي از اين دست .

بعد از آن كه تا حد ممكندانسته هايتان را افزايش داديد ، موارد ي كه تلفني به كاربر گفتيد رامجددا خودتان آزمايش كنيد . اگر عمل ping به سرور شبكه به درستي انجام ميشود يا ادوات شبكه به درستي پاسخ مي دهند ، نشان دهنده آن است كه ايستگاهكاري در لايه 3، به درستي به شبكه متصل است و در نتيجه به انجام تست درلايه هاي پايين تر نيازي نيست . پس بايد توجه را به لايه هاي بالايي شبكهمعطوف نمود . اگر اين قسمت درست جواب ندهد يعني اين كه بايد به سراغ لايههاي پايين تر رفت . حالا بايد از يك لايه شروع كنيد . اگراتصال شبكه قطعباشد ، دستورping اين موضوع را به خوبي نشان مي دهد . براي ديدن زمان پاسخ (response Time) ، دستور زير استفاده مي شود : C:\ping-t x x x x

نتيجه حاصله را مي توان با استفاده ازTERACERT و PATHPING براي بررسي مسير ها به سمت device مورد نظر تحليل نموده است .

Trace route نمودن به شما مي گويد كه چگونه در طول مسير شبكه ، پكت ممكن است ازبين برود . يعني رفع عيب لايه يك شبكه را مي توان از همين راه آغاز كرد . دستور C:\>tracert x.x.x.x يا C:\>patping اين كار را انجام ميدهند.

آيا به سطح پيشرفته تري از اشكال يابي احتياج است ؟

اگر هنوز ايراد مشخص نشده است يا براي تعيين آن به اطلاعات يا به جزييات بيشتري نياز است ،بايد چند آزمايش ديگر را نيز انجام داد .

پساز اطمينان از اين كه ، وارد نشدن كاربربه شبكه دراثرجابه جايي كابل يتجدا شدن كابل و اتصالات آن نمي باشد ، به اين نتيجه مي رسيد كه مشكل پيشآمده ، پيچيده تر از اشكلات معمولي شبكه هااست.
در اين جا داشتن ابزاري مانند LinkRunner مي تواند به سرعت به كشف اشكالات كمك كند .

آزمون هاي مستقيم

1. تست لينك

2. بررسي فعاليت Segmentها

3. استفاده از DHCP به عنوان ابزار تشخيص

4. انجام ping به صورت محلي و راه دور

تست لينك

بعضياز تكنسين هاي شبكه معتقد ند كه روشن بودن چراغ (LED) روي كارت شبكه نشاندهنده برقرار بودن لينك است . اما اين مساله در مورد تجهيزات مختلف ،معاني متفاوتي دارد . در بعضي تجهيزات ، چراغ هاي لينك ( Link LED) توسطنرم افزارهاي مستقر در سيستم ميزبان كنترل مي شوند و وقتي روشن مي شوند كهلايه هاي بالايي شبكه مشغول فعاليت باشند . بعضي كارت هاي شبكه چراغ لينكرا وقتي روشن مي كنند كه ترافيكي روي شبكه در جريان باشد . در نتيجه روشنبودن LED ، دليل محكمي بر سالم بودن يا سالم نبودن لينك ارتباطي نيست . حتي بعضي از تجهيزات از LEDها براي نشان دادن يك طرفه يا دو طرفه بودنارتباط (haft or full Dplex) يا نشان دادن سرعت ارتباط (00/10) استفاده مي‌كنند .

برقراري لينك از طريق انجام روندي به نام Negotiation-Auto انجام مي شود كه در طي آن ، طرف لينك اطلاعاتي را با يكديگر تبادل مي كنند . اين اطلاعات شامل سرعت ارتباط يا يك طرفه / دو طرفه بودن آن مي شود . درحين اين تبادل ، دو طرف ارتباط قابليت هاي يكديگر را مقايسه مي كنند و سعيمي كنند ارتباط رابابالاترين سرعت ممكن برقرار نمايند . اگر يكي از طرفينارتباط نتوانند به درستي خود را پيكر بندي كنند يا درايو هاي مورد نيازنداشته باشند . اينارتباط نمي تواند ادامه پيدا كند . آن گاه يا روند فوقمجددا تكرار مي گردد و يا ارتباط به كلي قطع مي گردد.

وقتي ارتباط دريك شبكه قطع شده است . Link Runner سعي مي كند ابتدا ارتباط خودش را با هريك از طرفين لينك برقرار سازد . مثلا خودش را به كارت شبكه يا سوئيچ ( دوطرف يك ارتباط ) متصل مي كند . سپس روند NegotiationـAuto را بااستفاده ازاستاندارد lEEE 802.3 آغاز مي كند . اين ارتباط در سطح سخت افزار خواهدبود و توسط نرم افزار كنترل نخواهد شد . پس از انجام اين كار ، چراغ سبزرنگ LinkRunner روشن مي شود و سرعت و نوع ارتباط ( يك طرفه / دو طرفه ) روي صفحه نمايش دستگاه نشان داده مي شود.