بايوس به چه معناست

بايوس اصطلاحي است كه به عبارت (BASIC INPUT/ OUTPUT) اطلاقمي گردد

بايوس در واقع پيوند بين سخت افزار و نرم افزار در يك سيستمكامپيوتري محسوب ميگردد. اغلب مردم اصطلاح بايوس را با نام ديگري تحت عنواندرايورهاي دستگاه يا فقط درايور ميشناسد. بايوس عبارت واحدي است كه همه درايوهايداخل يك سيستم را كه با همكاري يكديگر به عنوان يك اينترفيس بين سخت افزار و نرمافزار سيستم عامل عمل مي نمايند، تشريح ميكند. نكته گمراه كننده آن است كه مقدارياز برنامه بايوس،روي تراشه ROM كه يك حافظه دائمي بوده و از نوع فقط خواندني استضبط ميگردد.اين قسمت، بخش مركزي بايوس ميباشد اما همه بايوس محسوب نمي شود.همچنينبايوس به برنامه موجود روي تراشه ROM نصب شده روي كارتهاي آداپتور و نيز همهدرايوهاي ديگر كه هنگام راه اندازي سيستم از روي ديسك سخت بار مي شوند،اطلاقميگردد.

به مجموعه بايوس مادربرد،بايوس كارت آداپتور و درايوهاي بارشده ازديسك سخت،در مجموع بايوس گفته ميشود.بخشي از بايوس موجود در تراشه ROM روي مادربردو كارتهاي آداپتور،FIRM WARE نام دارند.اين نام به نرم افزارهاي ذخيره شده در تراشههاي غير از ديسك سخت اطلاق ميگردد.اين مسئله سبب ميگرددكه برخي كاربران به غلطبايوس را بعنوان يك عنصر سخت افزاري تلقي كنند.

يك سيستم ‍‍PC ميتواندبعنوان يك مجموع از لايه ها(برخي سخت افزاري و برخي نرم افزاري)تشريح گردد كه بايكديگر ارتباط دارند.در ساده ترين شكل ممكن، شما ميتوانيد يك كامپيوتر شخصي را به 4لايه اصلي تقسيم كنيد كه هر يك از آنها به نوبه خود به زير مجموعه هاي كوچكتريتقسيم ميشوند.شكل(1)چهار لايه مذكور را در يك كامپيوتر شخصي معمولي نشانميدهد.

هدف از طرح لايه بندي،امكان دادن به سيستم عامل و نرم افزارها براياجرا روي يك سخت افزار متفاوت ميباشد.شكل (1) نشان ميدهد كه چگونه دو سيستم با سختافزار هاي مختلف، مي توانند از يك بايوس اختصاصي براي ارتباط اين سخت افزار منحصربه فرد با يك سيستم عامل و نرم افزار هاي عمومي استفاده كنند.بدين گونه دو كامپيوتربا پردازنده ها،حافظه،صفحه نمايش وساير اجزاي سخت افزاري مختلف ميتوانند نرم افزاريكساني را اجرا كنند.

در اين معماري لايه لايه،برنامه هاي نرمافزاري،باسيستم عامل از طريق اينترفيس برنامه كاربردي(API)گفتگو مي كنند.APIوابستهبه نوع سيستم عاملي كه شما استفاده ميكنيد با يك ديگر متفاوت بوده و شامل فرمانها وتوابع گوناگوني است كه سيستم عامل ميتواند از آنها براي ارتباط با نرم افزاركاربردي استفاده كند.براي مثال يك نرم افزار كاربردي ميتواند از سيستم عامل بخواهدتا يك فايل را بار گذاري يا ذخيره نمايد.در اين روش لازم نيست نرم افزار كاربردي،ازنحوه خواندن اطلاعات از روي ديسك،ارسال داده ها به يك چاپگر يا اجراي هر نوع ديگرياز فرمانهاي سيستم عامل اگاه باشد.از آن جايي كه اين نرم افزار بطور كامل از سختافزار ايزوله ميگردد،شما مي توانيد همين نرم افزار را روي سيستمهاي ديگر اجرا كنيد. چرا كه نرم افزار فقط سيستم عامل ارتباط دارد تا با سخت افزار.

سپس سيستمعامل با بايوس ارتباط بر قرار مينمايد.بايوس داراي همه برنامه هاي درايوري كه بينسيستم عامل و سخت افزار عمل ميكنند،مي باشد.بنابر اين سيستم عامل هرگز مستقيما باسخت افزار ارتباط بر قرار نميكند در عوض سيستم عامل مي بايست هميشه درايور مناسب رابيابد اين يك روش مناسب براي ارتباط با سخت افزار ميباشد.سازنده سخت افزار ،مسئوليتتهيه درايورهاي مناسب براي سخت افزار خود را بعهده دارد.از آنجايي كه درايورها ميبايست بين سخت افزار و سيستم عامل قرار گيرند،معمولا هر درايور، مخصوص يك سيستمعامل معين ميباشد.بدين گونه سازنده سخت افزار مي بايست درايورهاي مختلفي را ارائهنمايند،به طوري كه سخت افزار وي تحت سيستمهاي عاملDOS،ويندوز2000،OS/2،لينوكس وغيره كار كند.

از آنجايي كه لايه بايوس فقط سيستم عامل را ميبيند و كاري باسخت افزار سيستم ندارد،شما ميتوانيد سيستم عامل يكساني را روي مجموعه اي ازكامپيترهاي شخصي پياده سازي كنيد.براي مثال شما ميتوانيد ويندوز98را روي دو سيستمبا پردازنده هاي مختلف،ديسكهاي سخت،كارتهاي تصوير و غيره اجرا كنيد و ويندوز 98 رويهر دو آنها به طور يكسان عمل ميكند.اين بدان دليل است كه درايورها بدون توجه به سختافزار سيستم،عمليات يكساني را انجام ميدهند.

همانطور كه در شكل (1) ملاحظهمي كنيد،لايه هاي نرم افزار كاربردي و سيستمهاي عامل از سيستمي به سيستم ديگر ميتوانند مشابه باشند.اما سخت افزار بين سيستمهاي مختلف ممكن است تفاوت زيادي داشتهباشند.از آنجايي كه بايوس داراي درايورهاي نرم افزاري است،براي برقراري ارتباط بينسخت افزار و نرم افزار بكار ميرود.لايه بايوس در يك سمت خود،با يك سخت افزار منحصربه فرد و در انتهاي ديگر،با سيستم عامل واحدي سازگار ميباشد.لايه سخت افزار،جايياست كه اغلب تفاوتها بين سيستمهاي گوناگون در آنجا ظاهر مي گردد.


سختافزار/ نرم افزار بايوس

خود بايوس،نرم افزاري است كه در حافظه اجرا گشته وشامل همه درايورهاي گوناگوني است كه ارتباط بين ارتباط سخت افزار و سيستم عامل رابرقرار مي كنند بايوس در يك سيستمPCاز سه منبع مختلف حاصل ميگردد:

1.ROMمادربرد

2.ROMكارت تصوير

3.برنامه بار گذاري شدهاز ديسك سخت به حافظهRAM (درايوهاي سخت افزاري)بايوس موجود در ROMقرار داشته ودرايور هاي نرم افزاري اوليه مورد نياز براي راه اندازي سيستم را در اختياردارد.سالها پيش هنگام اجراي فقط سيستم عامل DOSروي PCهاي اوليه،اين تراشه ROM(رويمادربرد)كافي بود بطوريكه به هيچ درايور ديگري نياز نبود.بايوس مادر برد همهاطلاعات لازم را در اختيار داشت.بايوس مادربرد معمولا داراي درايورهايي براي همهمولفه هاي اصلي سيستم شامل صفحه كليد،درايور،فلاپي،ديسك سخت،پورتهاي سريالو پاراللو غيره...ميباشد.همچنان كه سيستم ها پيچيده تر شدند،سخت افزارهاي جديدي مطرح گشتهكه براي آنها هيچگونه درايوري روي بايوس مادربرد وجود نداشت.اين قطعات سخت افزاريشامل آداپتورهاي ويدئويي،درايورهايCD-ROM،ديسك هاي سخت ،اسكازي،درگاههايUSBوغيره...بود.

علاوه بر نياز به يك بايوس جديد مادربرد كه بطور ويژه اي ازقطعات سخت افزاري جديد پشتيباني نمايد،راه حل ساده تر و عملي تر ،كپي نمودن هر يكاز درايورهاي جديد روي ديسك سخت سيستم و پيكر بندي سيستم عامل براي بار گذاري درزمان راه اندازي سيستم ميباشد.حالت دومروشي است كه اغلب درايوهاي CD-ROM،كارت هايصوتي،اسكنر ،پرينتر،كارتهايPC-MCIA و غيره پشتيباني ميشود.از آنجايي كه اين قطعاتسخت افزاري در طي زمان BOOT سيستم الزامي به فعال بودن ندارد،سيستم مي تواند ازرويهارد ديسك عمليات راه اندازي سيستم را انجام داده و براي بار گذاري درايورها درزمان بار گذاري سيستم عامل اوليه اين كار صورت پذيرد.

البته برخي ازدرايورها مي بايست در طي زمان BOOTسيستم،فعال باشند.براي مثال اگر درايور هاي موردنياز براي رابط ديسك سخت از روي ديسك سخت بار شود،چگونه ميتوان عمليات BOOTرا ازروي اين ديسك سخت انجام داد.واضح است كه درايورهاي ديسك سخت ميبايست از قبل در داخلحافظهROMمادربرد يا كارت آداپتور ذخيره شده باشد.

براي مشاهده اطلاعات،هنگامراه اندازي سيستم روي مانيتور،اگر كارت ويديئويي داراي يك مجموعه درايور در داخلحافظهROMنباشد چگونه اين كار ميسر خواهد بود.يك راه حل ايجاد يكROMمادربرد بادرايورهاي ويدئويي مناسب داخل آن ميباشد البته اين كار غير عملي است زيرا تعدادبسيار متنوعي از كارتهاي ويدئويي وجود دارد كه هر يك به درايورهايخاص خود نيازدارددر نتيجه شما با صدها تراشهROMمادربرد متفاوت روبرو خواهيد شد كه هر كدام درايور يككارت ويدئويي مخصوص را در خود دارد در عوض هنگامي كه شركت IBM كامپيوتر شخصياوليهرا طراحي نمود يك راه حل بهتر را ارائه نمود.IBMحافظهROM مادربردPC را به گونهاي طراحي كرد كه برنامه داخل آن هنگام راه اندازي سيستم،شكافهاي توسعه را اسكننموده و به دنبال كارتهاي آداپتور با حافظهROM روي آنها ميگردد.اگر يك كارت آداپتوربا حافظهROMيافت شود،محتويات ROMدر طي فاز اوليه راه اندازي سيستم(قبل از آنكهسيستم شروع به بار گذاري سيستم عامل،از ديسك سخت بنمايد)اجرا ميشود.با قرار دادندرايورها داخل حافظهROM كارت آداپتور،شما مجبور به تغيير تراشه ROM مادربرد خودنخواهد بود.يك تعداد كارت آداپتوركه اغلب داراي تراشه ROMروي خود ميباشند عبارتنداز:

كارتهاي تصوير :همه اين كارتها يك حافظه بايوس روي خودميباشند.

آداپتورهايSCSI:اين آداپتورها امكان بوت سيستم از درايوهاي سخت SCSI يا CD-ROM كه داراي يك بايوس روي برد ميباشند فراهم ميكنند.توجه كنيد كه دراغلب موارد،بايوس اسكازي از هيچ دستگاه اسكازي غير از يك ديسك سخت پشتيباني نميكند.اگرشما از يك CD-ROM اسكازي، اسكنر،زيپ درايو و غيره...استفاده مي كنيد،مجبوربه بار گذاري درايوهاي مناسب براي اين دستگاهها ازديسك سخت خود ميباشيد.اغلبآداپتورهاي جديدتر اسكازي امكان،بوت سيستم از

CD-ROM اسكازي را فراهمميكنند اما درايورهاي CD-ROM براي دسترسي به CD-ROM(هنگام راه اندازي سيستم ازدرايو يا دستگاه سخت افزاري ديگر ) مورد نياز ميباشند.


كارتهايشبكه

آنهايي كه امكان بوت سيستم را مستقيما از روي يك سرور فايل فراهم مينمايند داراي يكBOOT ROM ياAPL\ROM مي باشند،اين سيستم امكان مي دهد تا PC ها روييك شبكه LAN بعنوان ايستگاههاي كاري بدون ديسك پيكره بندي شوند از اين ايستگاههايكاري گاهي اوقاتNET\PC،NET PC (كامپيوترهاي شبكه) يا حتي ترمينالهاي هوشمند ياد ميشود.

مدارهاي الكترونيIDE يا فلاپي:برد هاي الكترونيكي كه امكان ميدهد تاشما تعداد بيشتري از انواع درايوها را نسبت به آنچه كه معمولا توسط خود مادر بردپشتيباني ميشود به سيستم متصل كنيد.اين كارت هاي الكتروني براي اينكه بتوانند درزمان بوت سيستم فعال باشند،به يك بايوس داخلي نياز دارند.




نكتهاي در مورد بايوس و CMOS ROM

برخي مردم بايوس را باCMOS ROM در يك سيستمكامپيوتري اشتباه مي گيرند.

اين اشتباه از اين ناشي ميشود كه برنامهSETUP درداخل بايوس كه براي تنظيم و ذخيره سازي تنظيمات پيكره بندي سيستم مورد استفاده قرارميگيرد داخلCMOS-ROM قرار دارد.اما اين دو در مولفه كاملامتمايز از يك ديگرميباشد.بايوس روي مادربرد در يك تراشه ثابتROM ذخيره ميشود.همچنين روي مادربردتراشهاي به نام تراشهRTC\NVRAMوجود دارد كه يك حافظه غير فرار محسوب ميشود.با وجودي كهاين حافظه يك حافظه غير فرار ناميده ميشود در واقع اطلاعات آن قابل پاك شدن هستندبدان معنا كه اعمال توان الكتريكي به آن تنظيمات زمان/تاريخ و داده هاي ذخيره شدهدر قسمتRAM پاك خواهد شد.دليل استفاده از صفت غير فراراز آنجا ناشي ميشود كه اينحافظه از تكنولوژي CMOS استفاده ميكند كه توان بسيار بسيار پاييني را مصرفمينمايد.يك باطري داخل سيستم،علاوه بر جريانAC،توان مورد نياز اين تراشه را فراهممي كند.مصرف جريان اين تراشه در حد ميكروآمپر ميباشد و معمولا اين نوع باطري 5 سالدوام مي آورد.

هنگامي كه شما واردSETUP بايوس خود ميشويد و قصد پيكره بنديپارامترهاي ديسك سخت يا ساير تنظيمات بايوس را داريداين تنظيممات در قسمت حافظهتراشهRTC\NVRAM (يا CMOS RAM ) ذخيره ميشود.هر بار هنگام بوت سيستم ،پارامترهايذخيره شده در تراشهCMOS RAM براي تعيين چگونگي پيكره بندي سيستم خوانده ميشود.بينبايوس CMOS RAM يك رابطه منطقي وجود دارد اما آنها دو بخش كاملا متمايز سيستمميباشند.


بايوس مادربرد

همه مادربرد ها ميبايست داراي يك تراشهويژه حاوي نرم افزاري به نامBIOS-ROM باشند اين تراشهROM داراي برنامه هاي راهاندازي سيستم و درايور هاي مورد استفاده براي اجرا و عملكرد سيستم بوده و بعنوانرابطي بين سخت افزار سيستم و سيستم عامل عمل مينمايد.هنگامي كه شما كامپيوترخود راروشن مي كنيدPOST در بايوس،عناصر اصلي سيستم شما را تست مينمايد.بعلاوه شماميتوانيد يك برنامهSETUP را كه براي ذخيره اطلاعات پيكره بندي در حافظهCOMS مورداستفاده و بوسيله يك باطري روي مادربرد تغذيه ميشود،اجرا نماييد.اين حافظهCOMS RAM اغلبNVRAM ناميده ميشود زيرا قادر است با كشيدن يك جريان ميكروآمپر سالهاي سال ايناطلاعات را در خود ذخيره نمايد.بايوس مجموعه اي از برنامه ها است كه وابسته به طرحكامپيوتر شمادر داخل يك يا چند تراشه ذخيره گشته است.مجموعه اين برنامه ها،اولينچيزي است كه هنگام روشن كردن كامپيوتر حتي قبل از سيستمعامل بار ميشوند.به طور سادهمي توان گفتكه در اغلب كامپيوترهاي شخصي ،بايوس كار اصلي را انجام ميدهد:


POST (power on self test). برنامه POST پردازنده،حافظه،چيپست،آداپتورويدئويي ،كنترلرهاي ديسك،ديسك درايوها و ساير عناصر سيستم را تست مينمايد .

SETUP :(برنامه نصب و پيكره بندي سيستم )اين معمولا يك برنامه مبتني برمنو ميباشد كه با فشار دادن يك كليد مخصوص در طي عمليات POST(كه به شما امكان پيكرهبندي مادر برد و تنظيمات چيپست همراه با تاريخ و زمان ،رمز عبور ،ديسك درايوها وساير تنظيمات اصلي سيستم را ميدهد) فعال مي شود.همچنين شما ميتوانيد تنظيمات مديريتتوان و توالي درايو بوت را از برنامه SETUP تحت كنترل داشته باشيد همچنين مي توانيدزمان بنديCPU و تنظيماتclock-muitiolier را پيكره بندي كنيد در گذشته برخي سيستمهايقديمي 286و 386 داراي برنامهsetup در حافظهrom نبوده و شما ملزم بوديد تا بااستفاده از يك ديسكsetup مخصوص، سيستم خود را راه اندازي كنيد.

BOOTSTRAP LOADER يك برنامه كه ديسك درايوها به منظور يافتن يك سكتور معتبرmaster boot ميخوانند. با يافتن اين سكتور معين كد داخل آن اجرا ميشود. اين برنامه اصلي در بوتسكتور، پروسه بوت را با بار گذاري يك برنامه سيستم عامل بوت سكتور ادامه ميدهد كهپس از آن فايلهاي سيستم عامل بار ميشوند.

بايوس(basic input/output system):بايوس،مجموعه اي از درايورها ميباشد كه بعنوان يك اينترفيس پايه بين سيستمعامل و سخت افزار شما(هنگام راه اندازي اوليه)سيستم مورد استفاده قرار ميگيرد.هنگاماجراي سيستم عاملDOS يا ويندوز درsafe mode))شما اغلب درايوهاي بايوس موجود داخلحافظهROMرا اجرا مي كنيد زيرا هيچ يك از درايورهاي موجود در ديسك سخت روي حافظهROM بار نشده اند.


ارتقاءبايوس

در اين بخش شما ياد ميگيريد چگونهارتقاء بايوس موجود در حافظهROMميتواند يك سيستم را از جنبه هاي زيادي بهبوددهد.همچنين خواهيد فهميد كه چرا اين كار ميتواند مشكل جلوه نموده و كاري فراتر ازنصب مجموعه اي از تراشه هايROM ميباشد.يك ارتقاء ساده بايوس ميتواند عملكردي بهتر وويژگيهاي پيشرفته تري براي سيستم به ارمغان آورد.

بايوس باعث ميگردد تاسيستم هاي عامل گوناگون بتوانند بطور مجازي علي رغم تفاوتهاي سخت افزاري روي همهسيستم هاي سازگار باpc اجرا شوند.به دليل ارتباط بايوس با سخت افزار،بايوس ميبايستبه لحاظ كاركرد سازگاري كاملي با سخت افزار مربوطه داشته باشد.همانطور كه قبلاگفتيم، به جاي ايجاد بايوسهاي اختصاصي،بسياري از سازندگان كامپيوتر يك بايوس را ازشركتهاي متخصص همانندphoenix technologies ياsafe mode خريداري ميكنند. يك سازندهمادربرد كه مايل به دريافت يك مجوز بايوس ميباشد،ميبايست پروسه طولاني را به لحاظكاري با شركت ارائه كننده نرم افزار بايوس طي نمايد.اين پروسه همان چيزي است كهارتقاءنرم افزار بايوس را تا حدي مشكل ميسازد.بايوس معمولا روي تراشهROM مادربردقرار گرفته و مخصوص مدل يا نسخه اي از مادربرد ميباشد.به عبارت ديگر شما ميبايستنسخه هاي ارتقاء يافته بايوس را از سازنده مادربرد خود يا از شركت ارائه دهندهنرمافزار بايوس كه از بايوس مادربرد پشتيباني ميكند خريداري كنيد.

اغلب درسيستمهاي قديمتر شما ميبايست به منظور بهره گيري كامل از قابليتهاي نسخه هايارتقاءيافته بايوس،نرمافزار بايوس خود را ارتقاء دهيد براي مثال براي نصب برخي درايوهايسخت بزرگتر و سريعترIDE و درايوهاي فلاپيLS-120( 120مگابايتي)روي كامپيوترهاي قديميتر شما نياز به ارتقاء بايوس سيستم فعلي خود داريد.برخي از كامپيوترها كه دارايبايوسهاي قديمي تر ميباشند ممكن است ازدرايوهاي سخت بزرگتر از GB8 بعنوان مثالپشتيباني نكنند.فهرست ذيل،وظايف اصلي يك پروسه ارتقاء بايوس در حافظهROM را نشانميدهد:

افزودن قابليت پشتيباني از درايو فلاپيLS-120 (120مگابايت) برايsuper disk

افزودن قابليت پشتيباني از درايوهاي سخت بيش از GB 8

افزودنقابليت پشتيباني از درايوهاي سخت كد 9

افزودن قابليت پشتيباني از درايوهايكد 10

افزودن يا بهبود پشتيباني از كد 11 و قابليت سازگاري باآن

تصحيح خطاهاي مربوط به تاريخ

تصحيح خطاهاي شناخته شده يا مشكلسازگار پذيري با سخت افزار و يا يك نرم افزار معين

افزودن قابليت پشتيبانيبراي پردازنده هاي سريع نوع جديدتر

افزودن قابليت پشتيباني از مديريتتوان


نسخه هاي روز آمد شده بايوس را از كجا تهيه كنيم؟

براي اغلبموارد ارتقاء بايوس،شما ميبايد با سازنده مادربرد خود تماس حاصل نموده يا نسخهارتقاء يافته بايوس را از سايت وب سازنده مادربرد بدست آوريد.سازندگان بايوس نسخههاي ارتقاء يافته بايوس را ارائه نمي كنند زيرا بايوس موجوددر مادربرد شما واقعاتوسط آنها عرضه نگرديده است.بعبارت ديگر با وجودي كه ممكن است شما تصور كنيد كه نرمافزار بايوس شركتهايي همچون فونيكس،AMI ياAward را در اختيار داريد اما واقعااينطور نيست بلكه شما يك نسخه سفارشي از يكي از اين بايوسها را كه مجوز آن دراختيار سازنده مادربرد شما قرار گرفته است و كاملا با سخت افزار اين شركت سازگارگشته است در اختيار داريد.


تعيين نسخه بايوس

هنگام جستجو براي يكنسخه جديد بايوس مناسب براي مادربرد،خاص شما ميبايست اطلاعات ذيل را بدستآوريد:

ساخت و مدل مادربرد

نسخه بايوس موجود

نوعcpu(پنتيوم II،پنتيوم III،پردازنده آتلون)

شما معمولا ميتوانيد بايوس خود را با مشاهدهصفحه نمايش كامپيوتر (هنگام روشن نمودن كامپيوتر)شناسايي كنيد بعلاوه اغلب ميتواناطلاعاتID بايوس را در اسكرين هاي صفحهBIOS SETUP مشاهده نماييد.

تهيه نسخهپشتيبان از تنظيماتCMOS در بايوس

يك نرمافزار جديد بايوس مادربرد معمولاتنظيمات(CMOS RAM)را پاك ميكند بنابر اين شما ميبايست اين تنظيمات بويژه موارد مهميهمانند پارامتر ديسك سخت را ضبط نماييد.برخي برنامه هاي نرمافزاري همانندنورتون،تنظيماتCMOS را ظبط و بازيابي نمايد اما متاسفانه اين نوع برنامه اغلب درارتقاء بايوس قابل استفاده نيستند.زيرا گاهي اوقات بايوس جديد،تنظيمات جديدي ارائهنموده يا مكان داده هاي ذخيره شده در كد 12را تغيير ميدهد بدان معنا كه شما قادر بهبازيابي اطلاعات موجود در حافظه(CMOS RAM)كه روي همه سيستمها عمل نمايد وجود نداردپس بهتر است كه شما پارامترهاي bios setup را بطور دستي يادداشت كنيد يا با استفادهاز پايين نگه داشتن شيفت وprtsc اطلاعات روي صفحه نمايش را (تنظيمات بايوس)چاپنماييد.


استفاده از يك FLASH BIOS

به طور مجازي كامپيوترهايشخصي عرضه شده از سال 1996 داراي يكflash rom براي ذخيره نمودن برنامهBIOS ميباشند.يكflash rom نوعي تراشهEEPROMميباشد كه شما ميتوانيد آن را در داخل سيستمبدون تجهيزات ويژهاي پاك نموده و مجددا برنامه ريزي كنيد.

EEPROMهاي قديميتر به يك منبع نور ماوراي بنفش مخصوص و يك دستگاه برنامه ريزي نياز داشته اند تابوسيله آن محتوياتflash rom را پاك نموده و دوباره آن را برنامه ريزي كنند درحاليكهflash romها مي توانند بدون برداشتن آنها از روي سيستم پاك گشته و دوبارهبرنامه ريزي شود.

استفاده از flash rom به شما امكان برداشتن نسخه هايارتقاء يافته از سايت سازنده مادربرد يا دريافت آنها روي ديسك را فراهم ميكند شماسپس مي توانيد اين نسخه ارتقاء يافته را داخل تراشهflash rom در مادربرد خود ذخيرهنماييد.معمولا اين نسخه هاي ارتقاء يافته از سايت سازنده برداشته ميشوند و سپسيوتيليتي در داخل آن براي ايجاد يك ديسك فلاپي قابل بوت مورد استفاده قرار ميگيرندكه در داخل اين ديسك يك كپي از بايوس جديد قرار دارد. اجراي اين روند از روي يكديسك فلاپي بوت اهميت دارد بطوري كه هيچ نرم افزار يا درايور ديگري در اين مسير بااين نسخه تداخل پيدا نكند. اين روش سبب صرفه جويي در زمان و پول هم براي سلزندهسيستم و هم كاربر نهايي ميگردد.گاهي اوقاتflash rom در يك سيستم در مقابل نوشتنمجدد اطلاعات روي آن حفاظت مي گردد و شما ميبايست آنرا از حالتprotection خارجنموده يا آن را غير فعال كنيد اين كار قبل از اجراي روز آمد سازي صورت گرفته ومعمولا با استفاده از جامپر يا سوئيچ كه قفل ROM update را محافظت مي كند،صورت ميپذيرد.بدون اين قفل هر برنامه كه دستور العملهاي صحيح را بشناسد ميتواند اطلاعاتروي حافظهROM در سيستم شما را پاك نموده و اطلاعات آنرا تغيير دهد.

protection برنامه هاي ويروس ميتوانند مستقيما خودشان را داخل كدROM\BIOS در سيستم شما كپي نمايند.حتي بدون يك قفل فيزيكيwrite-protection بايوسهايجديدflashROM داراي يك الگريتم امنيتي هستند كه از روز آمد سازيهاي غير مجازجلوگيري مينمايد.اين همان تكنيكي است كه انيتل روي مادربردهاي خود مورد استفادهقرار ميدهد.توجه كنيد كه سازندگان مادربرد،عرضه بايوسهاي جديد را به شما اطلاع نميدهند شما ميبايست به طور متناوب به سايت وب آنها مراجعه كرده و وجود يا عدم وجودنسخه هاي روزآمد شده بايوس مادربرد خود را مورد بررسي قرار دهيد معمولا اين نسخه هابصورت رايگان در اختيار كاربر قرار ميگيرد.

قبل از ادامه كار براي روز آمدنمودن بايوس،شما ابتدا ميبايست اين نرم افزار روزآمد شده بايوس را روي سايت وبسازنده شناسايي نماييد.

يوتيليتي BIOS Upgrade بصورت يك فايل آرشيو self-extractiy موجود ميباشد كه ميتوان آن را ابتدا از روي سايت به روي ديسك سختكامپيوتر خود منتقل كنيد اما قبل از اينكه انجام عمل ارتقاء بايوس ادامه يابدميبايست اين فايل از حالت فشرده خارج شده و روي يك فلاپي كپي گردد.سازندگان مختلفمادربرد داراي روندهاي كمي متفاوت براي اجراي يك ارتقاء flash ROM ميباشد بنابراينشما ميبايست دستورالعملهاي داخل اين نسخه روزآمدسازي را مطالعه كنيد.بعنوان مثال مادر اينجا دستورالعملهاي مربوط به مادربردهاي انيتل را كه عموميت دارند را ارايهميكنيم.

نسخه هاي روز آمدسازي flashROM از شركت انيتل و ساير شركتها روي يكديسك فلاپي bootable قابل ذخيره سازي ميباشد.

قدم اول در ارتقاء بايوس پس ازبرداشتن فايل جديد بايوس از روي سايت وب وارد شدن به CMOS setup بوده و يادداشتنمودن تنظيماتCMOS ميباشد زيرا آنها در طي عمل روزآمد سازي پاك ميشوند سپس شما يكديسك فلاپي DOS boot را ايجاد نموده و فايلهاي ارتقاء بايوس را از حالت فشرده خارجمي كنيد.سپس سيستم را با استفاده از ديسك ارتقاء جديد راه اندازي مجدد نموده و ازمنوهاي مربوط به روند reflash procedure پيروي ميكنيد.

در اينجا پروسه قدمبه قدم مربوط به روزآمدسازي بايوس iflash شركت اينتل را ارائه مي كنيم.

پيكربندي نصبCMOS RAM را در يك جا ذخيره كنيد شما ميتوانيد با فشردن يك كليد مناسب درطي عمليات بوت وارد برنامه BIOS setup گرديد.و همه تنظيمات فعلي داخل اين برنامه رايادداشت كنيد.و يا با استفاده از پرينتر اين اطلاعات را چاپ كنيد.

از برنامه BIOS setup خارج گشته و سيستم را مجددا راه اندازي نماييد.اجازه بدهيد تا سيستمكاملا ويندوز را بالا آورده و در آنجا وارد Dos prompt شويد.و يا اينكه هنگام راهاندازي كامپيوتر با استفاده از كليد F8 پرامپت داس را ظاهر نماييد.

يك ديسكفلاپي فرمت شده خالي را در درايو فلاپي قرار دهيد.در صورتي ديسك داراي اطلاعات آنرافرمت نماييد.

4) فايلي را كه شما از روي سايت شركت اينتل برداشتهايد يك فايلآرشيو فشرده شده self-extractiy ميباشد كه داراي فايلهاي ديگري است كه ميبايست ازحالت فشرده خارج شود.

اين فايل را در يك دايركتوري DOS prompt قرار دهيد وسپس در داخل اين دايركتوري روي فايل بايوس دو بار كليك كنيد يا اينكه نام فايل رانوشته كليد اينتر را فشار دهيد اين كار باعث ميشود تا فايل بطور اتوماتيك از حالتفشرده خارج شود.براي مثال فايلي را كه شما برداشته ايد داراي CB-PQB.EXE باشد فرمانزير را تايپ نماييد:

CB-PQb<ENTER

5)فايلهاي از حالت فشردهخارج شده در پرونده BIOS Upgrade قرارميگيرد نسخه هاي روز آمد شده فلاش بايوس دارايفايلهاي زير ميباشد:AMI BIOS

6) براي ايجاد يك ديسك فلاپي قابل بوت،فايل Run.bat را باز كنيد اين فايل باعث ميگردد تا فايلهاي موجود در SW.EXE از حالتفشرده خارج شده و فايلهاي مورد نياز به فلاپي ديسك خالي منتقل شود.

7)اكنونشما ميتوانيد سيستم را با استفاده از بوت مجددا راه اندازي نموده چرا كه اين فلاپيدر برگيرنده فيلهاي جديد بايوس ميباشد.

8)هنگامي كه به شما اعلام ميشودبايوس بطور رضايت بخشي نصب شده است،فلاپي مذكور را از درايو خارج نموده و كليدايبتر را به منظور استارت مجدد سيستم بزنيد.

9)براي ورود به SETUP كليدF1 يا F2 را فشار دهيد روي اولين پنجره داخل setupنسخه بايوس را به منظور تضمين نصب نسخهصحيح بايوس مورد بررسي قرار دهيد.

10)در برنامه setup مقادير پيش فرض راوارد كنيد اگر شما داراي AMI BIOS ميباشيد كليد F5 را فشار دهيد و در صورتي كهداراي بايوس phoenix ميباشد به منوي فرعي exit مراجعه نموده و گزينه Load setup Defaults را انتخاب و سپس كليد اينتر را فشار دهيد.

11)اگر اين سيستمتنظيمات منحصر بفردي دارد اين تنظيمات اكنون مجددا وارد ميشوند براي ذخيره نمودناين مقادير كليد F10 را زده و از برنامه setup خارج گشته و سيستم را مجددا استارتكنيد.سيستم شما ميبايست اكنون بطور كامل با تكيه به بايوس جديد فعالگردد.


بازيابي اطلاعات فلاش

هنگامي كه شما حافظه فلاش را مجددابرنامه ريزي نموديد ميبايست با يك برنامه هشدار مشابه با پيام ذيل مواجهگرديد:

اگر شما به اين پيام توجه نكنيد يا هنگام انجام روند عمليات اينمراحل دچار وقفه گردد سيستم داراي يك بايوس تخريب شده خواهد بود اين بدان معناست كهشما قادر به استارت مجدد سيستم نبوده و نمي توانيد اين روند را به عقب باز گردانيدوابسته به نوع مادربرد شما مجبور به تعويض تراشه فلاش ران با يك تراشه كه بوسيلهسازنده مادربرد برنامه ريزي شده است گرديد

1 معرفي

هم اكنون ما در حال توليد نسل دوم صفحات وب قرار داريم. همانطوريكه مي دانيم در نسل اول صفحات HTML توسط دست بشر طراحي مي شد مستقيماً توسط وي مورد پردازش قرار مي گرفت. در حالي كه صفحات وب در نسل دوم به صفحات وب با اطلاع معروف هستند يعني صفحات كه از طريق ماشين اطلاعات آن تفسير مي شود و اين همان چيزي است كه در (1) تحت عنوان وب معنايي نام گرفته است. در وب با اطلاع توانايي انجام سرويس هاي هوشمندي از قبيل: عامل هاي جستجو، فيلترهاي اطلاعات و غيره وجود دارد. آنتوژيها نقش اساسي در توانايي پردازش و اشتراك دانش بين برنامه ها در وب ايفا مي كنند. و اصولاً به عنوان نمايشي از يك مفهوم در دامنه هاي خاص تعريف مي شوند. در (2) و (3) و (4) جوانب مختلفي از آنتولوژيها را پوشش مي دهند به عنوان يك مثال از كاربرد آنتولوژيها، در مورد موتورهاي جستجو مي توان از شيوه هاي رايج كنوني يعني لغات كليدي رهايي يافته و صفحاتي را پيدا كنند كه از نظر نحوي متفاوت بوده اما از نظر معنايي مشابه باشند. (WWW. hot bot. com) . براي نمايش آنتولوژيها بايد از زبانهاي مخصوص براي اين كار استفاده كرد يكي از اين زبانها، زبان OIL(Ontology Intrfoce Layer) مي باشد. OIL اولين زبان نمايش آنتولوژي است كه بر پايه استانداردهايي از قبيل RDF- Shema و XML-Schema ساخته شده است. در ادامه اين مقاله با هر دوي اين استانداردهاي بيشتر آشنا خواهيم شد.

شكل 1- مثالي از يك آنتولوژي را به زبان OIL نشان مي دهد.

اين زبان به گونه اي طراحي شده است كه: 1- بيشترين سبك هاي اوليه مدلسازي را ارايه مي دهد كه به طور رايج در زبان منطقي مبتني بر آنتولوژيها بكار مي رود. 2- به ساده و معناي مرتبه اول را به خوبي تعريف مي كند.3- حمايت از استدلال خودكار (سازگاري كلاس و چك كردن فرضيات) را ارائه مي دهد در اين راستا مي توان به مثال هاي موجود در (5) و (6) اشاره كرد. چك آنتولوژي در OIL بوسيله دو قسمت Ontology defenition , Ontology Container نمايش داده مي شود.

در قسمت تعريف آنتولوژي شامل يك جمله ورودي (اختياري)، يك بخش قانون (اختياري) و تعاريف و كلاس و اسلات مي باشد. براي دسيابي به جزييات بيشتر به (7) مراجعه كنيد.

شكل 1

ساختار نحوي OIL به سمت RDF, XML جهت گرفته است (8) و (9) و (10) لذا در ادامه اين زبان با استانداردهاي RDF, XML مقايسه كرده و نقاط قوت به اين صورت سازماندهي شده است:

در 2 به معرفي XML و مقايسه آن با OIL مي پردازيم و در 3 به معرفي RDF و مقايسه آن با OIL پرداخته و در 4 به بيان كلي از نمايش اطلاعات در وب نقاط ضعف و قوت با استفاده از RDF و يا XML مي پردازد و در انتها نتيجه حاصله را بيان خواهيم كرد.

2 XML و رابطه كلي آن با OIL

XML و آنتولوژيها براي اهداف متفاوتي استفاده مي شوند زبانهاي آنتولوژي وسيله اي براي تعيين تئوريهاي دامنه اي مي باشند. و XML وسيله اي براي فراهم ساختن قيود جامعيت در مورد منابع اطلاعاتي است (1) و (12) و (13) بنابراين تعجب آور نيست كه در هنگام مقايسه XML و زبان OIL داراي يك هدف مشترك مي باشند يعني هر دوي آنها را مقايسه كرده و رابطه بين آنها را بررسي نمايي. اين كار در طي دو مرحله انجام مي گيرد. در مرحله اول ما به مغرفي XML و به ؟؟؟ اشتراك هاي و تفاوت هاي آن با OIL مي پردازيم. و در مرحله دوم رويه اي را براي تبديل مشخصات OIL به XML فراهم مي كند.

201 XML در مقايسه با OIL:

يك توضيح ساده و آسان براي XML را مي توان در (14) ديد. شكل 2 بيانگر يك مثال از XML مي باشد همانطور كه مي بينيم XML داراي مزاياي زير مي باشد: تعاريف XML همان اسناد XML هستند: با توجه به برچسب آدرس در شكل مي بينيم كه خود يك سند XML مي باشد و بنابراين اين ابزارهايي كه براي اسناد XML ايجاد شده اند مي تواند براي اين تعاريف نيز به كار رود. XML يك مجموعه اي از غني از انواع را فراهم مي كند:

انواع داده در (15) آمده است. در شكل 2 نوع داده String بكار برده شده است. به طور كلي هر نوع داده شامل سه قسمت: فضاي مقدار، فضاي معنوي و مجموعه اي از Facet ها مي باشد.

XML داراي ابزاري قوي براي تعريف برچسب است: ساختارها تسهيلاتي را براي گنجاندن محتواي اعضاء و مقادير صفحات و همچنين براي تحكيم مجموعه اطلاعات مربوط به نمونه ها را فراهم مي كند. (16) به عنوان يك مثال در شكل 2 عضو Zip كه از نوع Zipcode استفاده كرده است.

XML از مكانيزم Namespace براي تركيب اسناد XML با اسناد ديگر:

براي اسمبل كردن مولفه هاي كامل از <schema> مختلف XML از مكانيزم استفاده مي كند. يك عضو <schema> ممكن است حاوي يك يا چند عضو <include>include:= UR6 باشد.

شكل 2

براي مقايسه XML با OIL از عبارات زير بهره مي بريم:

هم XML و هم OIL داراي ساختار نحوي XML هستند:

XML در OIL براي حمايت از تبديلات آنتولوژي تعيين شده در OIL مفيد هستند.

طرح XML داراي نوع داده هاي غني مي باشد اما OIL اينطور نيست:

به همين دليل OIL با دامنه هايي استدلال مي كند كه به سرعت كاراي خود را از دست مي دهد اما XMLدر اين مورد نگراني ندارد زيرا همه نيازها به صورت آشكار را تعريف مي شود.

XML ساختارها را ارائه مي دهد. اعضاء اوليه هاي اصلي مدلسازي در XML اعضاء هستند در حالي كه در OIL اوليه هاي اصلي مدلسازي مفاهيم و slot ها هتسند.

Slot ها در OIL داراي هيچ مترادفي در XML نمي باشند.

XML ساختارها را ارايه مي كند: گرامره OIL هيچ گونه گرامري را براي مفاهيم فراهم نمي كند.

XML ساختارها را ارايه مي كند: اشتقاق نوع XML معرف اشتقاق نوع است. اگر چه اين مورد تنهايي مي تواند به صورت جزيي با آنچه كه در زبانهاي مانند OIL تحت عنوان وراثت وجود دارد مقايسه شود. اما وارثت بالا به پايين صفات را به سختي مي توان مدلسازي كرد زيرا اشتقاق نوع در برنامه XML مي تواند باعث مقيد كردن نمونه اصلي شود و يا آن را گسترش دهد همچنين وراثت پايين به بالا نمونه هاي، سوپر كلاس ها به صورت خودكار در برنامه XML قابل دسترس نمي باشد. به هر حال با استفاده از يك سفت اضافي اين امكان وجود دارد.

XML مي تواند Nmaes space را ارايه كند: همچنين OIL اين توانايي را دارد.

پيام اين قسمت در يك اين كه OIL به XML به هم مرتبط مي شوند.

OIL كلاس ها، solt ها و روابط بين آنها را تعريف مي كند. و XML از اوليه هاي مدلسازي غني تري با توجه به تنوع انواع داده و گرامر جهت مدلسازي اعضاء فراهم مي كند.

ما اين مطلب را با فراهم ساختن يك شيوه تبدليلي نشان مي دهيم:

202 ترجمه مشخ هاي OIL به تعاريف XML:

مثال موجود درشكل 1 طي مراحل زير به XML تبديل خواهيم كرد:

اول: بوجود آوردن سلسله مراتب: اين كار از طريق آشكار ساختن همه فرضيه هاي موجود در كلاس و solt در OIL مي باشد. (شكل 3)

دوم: تعريف يك نوع پيچيده براي هر يك از تعاريف solt در OIL:

اضافه كردن دامنه اسم و range به اعضاء اگر مولفه هاي doman , range در OIL موجود باشند. (شكل 4)

سوم: تعريف يك نوع پيچيده براي هر تعريف كلاس در OIL: اضافه نمودن اسامي solt- constraint به عنوان عضو (شكل 5).

چهارم: ايجاد يك تعريف عضو براي هر كلاس و solt: (شكل 6)

پنجم: تعريف يك گرامر براي هر موجوديت، ارتباط دادن نوع داده هاي بنيادي با نوع داده هاي ساخته شده و در صورت لزوم قيود لغوي.

ششم: جايگزين ساختن مفهوم ماژول OIL با Namesopace:

رابطه بين RDF و OIL خيلي به هم نزديك است به اين دليل كه RDF وسيله اي است كه براي دريافت معاني از وب مورد استفاده قرار مي گيرد (17) در واقع RDF به منظور تعريف زبان آنتولوژي كاربرد دارد در ادامه اين بخش خواهيم ديد كه چگونه هسته OIL منطبق با RDF مي باشد و در واقع RDF بيان كنترل كننده ساختار نحوي OIL مي باشد. اين بخش شامل دو زير بخش مي باشد در بخش اول RDF معرفي و در بخش دوم مشخصه هاي OIL را به RDF ترجمه مي كنيم.

301 معرفي RDF:

با اضافه كردن اوليه هاي مدلساز بيشتر در RDF از قبيل: كلاس، زير كلاس با روابط بين الملل بين كلاس ها، قيود domaen , range براي خصوصيات RDF به زبانهاي آنتولوژي نزديكتر شده است در ادامه با اوليه هاي اصلي RDF بيشتر آشنا خواهيم شد.

3.1.1 مدل داده RDF6:

شكل 7 زير كلاس سلسله مراقبي RDFS را به تصوير مي كشد و شكل 8 نمونه روابط اوليه ها در RDFS را بر اساس (18) نشان مي دهد و پيشوند radf به نمونه هاي جديد تعريف شده توسط RDFS اشاره مي كند.

شكل 7- شكل 8

301.2 اوليه هاي مدلسازي RDFS:

شامل كلاس هاي اصلي، خصوصيات و قيود در RDFS مي شود:

كلاس ها شامل rdf: Property , rdfs: resource و rdfsa: class است.

خصوصيات : شامل rdfs: subproprrty of , rdfs: subclossof , rdf : type است.

قيود: شامل rdfs: doman , rdfs: range , rdfs: constraint Resorce هستند.

در بخش بعدي به تبديل مشخصه هاي RDF , OIL خواهيم پرداخت.

302 ترجمه مشخصه هاي OIL به تعاريف RDF:

اول: Ontology Container، مكانيزم rule base, import:

سرآغاز مشخصه هاي OIL در RDFS از طريق Xlmn: rdfs, Xlmn: rdf تعريف مي شود.

برنامه ص 12

قسمت Ontology Container از OIL باعث فراهم نمودن توصيف داده يك آنتولوژي در OIL مي شود. از آنجايي كه از ساختار و شكل RDF مربوط به publin core استفاده مي شود، كافي است كه name space مجموعه مولفه publin در Import كنيم.

تعريف Import: يك فهرست ساده عبارت است از ادجاعات به ماژولهاي ديگر تا همه آنها در اين آنتولوژي گنجانده نشوند. براي اين كار ما از مكانيزم name space در XML استفاده مي كنيم.

هيچ قيدي در مورد شكل يا محتواي قانون در OIL وجود ندارد. اين مورد مي تواند به سادگي از يك سري از قوانين چاپ نشده تشكيل شده باشد يا متشكل از قوانين ساختاري بر اساس يك ساختار تعريف شده بيروني باشد.

برنامه ص 13

دوم: تعريف صفت و كلاس:

در OIL تعريف يك كلاس، كلاس را به نام، اسناد، نوع، سوپر كلاس، صفات آن كلاس متصل مي كند. در RDFS، كلاس ها به سادگي با دادن نام آنها اعلام مي شوند. (جدول 1) مثلاً: برنامه ص 13 (2)

ما با ترجمه سر آغاز تعريف شروع مي كنيم و براي اين كار از خصوصيات rdfs: class و rdf: type استفاده مي شود. برنامه ص 13 (3)

در اين تعريف هنوز كلاس تعريف نكرده ايم، براي تعريف كلاس از خاصيت rdf: type استفاده مي شود. برنامه ص 13 (4)

براي قيد subclass- of  موجود در مثال ها در RDF براي هر اتيم يك بر چسب subclassof استفاده مي كنيم. برنامه ص 14

در RDFS مكانيزمي براي مقيد كردن صفحات يك كلاس وجود ندارد به دليل آنكه صفات در RDF به صورت سراسري تعريف مي شوند براي غلبه بر اين مشكل ما از خصوصيت Oil: has slor Contractin استفاده مي كنيم.

برنامه ص 15 (1)

سوم: تعريف slot ها:

تعاريف slot در OIL به خوبي با تعاريف موجود در RDF نگاشت مي شود. جدول 2 برنامه ص 15 (2)

مثال:

4- نمايش دانش روي وب با استفاده از XML يا RDF؟

در دو زير قسمت بعدي RDF , XML را با توجه به قدرت آنها در استفاده از نمايش اطلاعات در وب و مرتفع كرد ن كليه نيازهاي مورد نياز مقايسه مي كنيم.

401) استفاده از XML:

XML يك فرم براي تعريف گرامر مي باشد به طوري كه هر چيزي در XML كد مي شود اگر يك گرامر بتواند براي آن تعريف شود و اين بر قدرت XML براي نمايش اطلاعات مي افزايد.

از آنجايي كه يك پارسر XML مي تواند هر داده XML را پارس كند و معمولاً يك مولفه قابل استفاده مجدد مي باشد. (19)، XML داراي Syntatic Interoperability مي پردازيم، XML داراي معايبي هم مي باشد. XML به منظور ساختارسازي اسناد در نظر گرفته شده است. و هيچ گونه تفسير مشتركي از داده موجود در اسناد ارايه نمي كند. اين مسئله محدوديت بزرگي براي XML مي باشد زيرا XML فقط گرامرها را توصيف مي كند و هيچ روشي بريا تشخيص معناي يك واحد ندارد. ما اين مطلب را در دو مقوله نشان مي دهيم:

مقوله اول: در اين مقوله دو برنامه كاربردي سعي مي كند سعي مي كند تا با هم ارتباط برقرار مي كنند (شكل 9) هر دوي برنامه هاي كاربردي بر استفاده و معناي مورد نظر ساختار ارائه شده توسط DTDA اتفاق نظر دارند. به هر حال، قبل از اينكه تبادل داده بين دو برنامه كاربردي بوجود آيد، يك مدل براي دامنه اي از داده هاي مورد علاقه بايد ساخته شود زيرا لازم است كه مشخص نماييم كدام نوع از اطلاعات از كاربرد اول به دوم فرستاده شده است. (20)

از روي مدل دامنه اي يك XML يا DTD ساخته مي شود. از آنجايي كه يك DTD فقط يك گرامر را توصيف مي كند و با توجه به اينكه چندين امكان براي كد كردن مدل به DTD وجود دارد (21) بنابراين ارتباط مستقيم از DTD به مدل از دست رفته و نمي توان به سادگي آن را مجدداً ايجاد نمود. بنابراين مزيت استفاده از XML در اين مقوله به قابليت استفاده مجدد از مولفه هاي نرم افزاري پارسر مربوط مي شود.

شكل 9

مقوله دوم:

اين مقوله كه در شكل 10 نشان داده شده است مكرراً در وب روي مي دهد. همكاران جديد بايد به رابط وجود اضافه شوند، منابع جديد اطلاعاتي در دسترس قرار گيرند و غيره.

از آنجايي كه اين عمليات بسيار متداول است، مهم است كه تا حد امكان از هزينه هاي اضافه نمودن همكاران ارتباطي جديد بكاهيم «شكل 11» اين كافي نيست كه تنها يك مدل دامنه اي را به مدل ديگر نگاشت كنيم. به دليل مدلهاي دامنه اي در DTD ها كد مي شوند. و بايد در ابتدا دوباره بازسازي شوند به يك نگاشت مستقيم بين DTD ها امكان پذير نيست، زيرا مي توان يك گرامر را به گرامر ديگر نگاشت كرد. اما مي توان اشياها و روابط از يك مدل به مدل ديگر نگاشت كرد. تعريف نگاشت بين DTD ها يك گام اضافي است كه پس از نگاشت بين مدلهاي دامنه اي به آن مي پردازيم. بنابراين مراحل زير بايد انجام شود: 1- بازسازي مدل دامنه اي از روي طرح XML يا DTD (به شكل 11 مرحله اول مراجعه كنيد) از آنجايي كه لازم موجوديت حال معنايي ار نگاشت كنيم لازم است تا مدل دامنه اي را بازسازي كنيم. 2- برقراري نگاشت بين موجوديت در مدل دامنه اي : مفاهيم و روابط مربوط به دامنه اي بايد با هم نگاشت شوند در انجام اينكار شيوه هاي ايجاد شده در زمينه مهندسي دانش (22) و بانك اطلاعاتي مفيد خواهند بود. 3- تعريف رويه ترجمه اي براي اسناد XML: از آنجايي كه اسناد XML مبادله مي شوند نگاشت ايجاد شده در مرحله دوم بايد رويه نگاشت مربوط به اسناد XML ترجمه مي شوند.

در پايان به اين نتيجه مي رسيم كه XML براي تبادل اطلاعات بين برنامه هاي كاربردي كه هر دو طرف درباره ماهيت اطلاعات داراي آگاهي هستند مناسب تر است، اما براي موقعيت هاي كه همكاران جديد مكرراً اضافه مي شوند مناسب نمي باشد.

402 استفاده از RDF:

RDF يك ساختار مبتني بر مقدار – ويژگي را تعريف مي كند. RDF داراي قدرت بيان فوق العاده است و از اين حيث با XML مشابه است. پارسرهاي متفاوت RDF در دسترس هستند و مستقل از برنامه هاي كاربردي مي باشند بنابراين داراي Syntactic Interoporalility هستند در اين مقوقله نيز با XML مشابه است اما زماني كه صحبت از Semantic Interoperability مي شود RDF نسبت به XML داراي مزيت هاي مي باشد يك مدل دامنه اي كه اشياء و روابط مربوط به دامنه اي خاص را تعريف مي كند مي تواند در RDF نمايش داده شود بنابراين مراحل ترجمه اي كه در هنگام استفاده از XML مورد نيزا بودند لازم نمي باشند. براي نگاشت بين دو RDF مي تواينم دو RDF از شيوه هاي موجود در مهندسي دانش استفاده نماييم (22).

علاوه بر اين از آنجايي كه RDF لايه اي مستقل از XML توصيف مي كند، مدل RDF را مي توان هنوز مورد استفاده قرار داد، حتي اگر ساختار نحوي XML تغيير كرده باشد. به طور كلي ما به زبان نمايش به طور مشترك براي حمايت از وب معنايي نياز داريم كه بنا به دلايل تكنولوژيكي نمي توانيم به اين مطلوب در محمل دست پيدا كنيم و بايد با يك نمايش چند گانة داده سر و كار داشته باشيم. RDF داراي حداكثر فن آوري در زمينه نمايش دانش مي باشد كه مي تواند به صورت گسترده بين زبانهاي متفاوت داده اي سهيم شود.

5- نتيجه گيري:

از آنجايي كه ما به دنبال استخراج معنايي محتوايي صفحات وب مي باشيم لذا در اين رابطه دو علم معناشناسي اظهاري و معناشناسي رواني وجود دارد. در يك معناشناسي اظهاري، معناي يك عبارت مثلاً E بوسيله نگاشت با يك فرمول و يا بوسيله ذكر نتايج و ويژگيهاي كه به دنبال دارد بدست مي آيد. در اين حالت معنايي عبارت E را مي توان بدون رجوع به روال محاسباتي خاص دريافت با استفاده از معناشناسي رواني معناي عبارت E با رجوع به رفتاريكه يك روال حقيقي يا مجازي بر روي E نمايش مي دهد، بدست مي آيد. اين تفاوت بين يك معناشناسي اظهاري و روالي نسبتاً با تفاوت بين شيوه هاي RDF , XML درباره معناشناسي صفحات وب هماهنگي دارد. همانطور كه بحث شد يك عبارت XML داراي هيچ معنايي نمي باشد و معناي آن تنها به فعاليتهايي كه يك يا چند برنامه روي XML انجام مي دهند مشخص مي شوند در صورتي كه RDF داراي يك معناشناسي اظهاري مي باشد و اين بصورت مستقل از هر پردازش كننده عبارت RDF تعيين مي شود. هوش مصنوعي بر اين باور است كه شيوه معناشناسي اظهاري منجر به اطلاعات گسترده تر و با قابليت اشتراك بهتري مي شود در ادامه بايد بگوييم كه مكانيزم توسعه نوع XML نمي تواند بهاي مدل كردن زير نوع هاي آنتولوژي بكار برده شود در حالي كه اين درست متمايز با رابطه subclassof در طرح RDF مي باشد يعني subclassof را مي توان بعنوان وسيله اي براي مدلسازي زير نوع در آنتولوژي بكار برد.

انواع ميكروفن

ميكروفون ها مبدل هايالكتروآكوستيك هستند كه تغييرات فشار صوتي را به توان الكتريكي تبديل

. ميكنند

انواعميكروفون ها از نظر ساختمان

ــ ميكروفن ذغالي
ــ ميكروفنكريستالي يا پيزوالكتريك

ــ ميكروفن خازني و الكترتخازني 

ميكروفون نواري -

از ميان ميكروفن هاي فوق انواعالكتروديناميك با سيم پيچ متحرك و خازني در  استوديوها وكارهاي صدابرداري مورد استفاده قرار ميگيرند

عواملي كه مرغوبيتو كيفيت ميكروفنها را تعيين مي كنند عبارتنداز

( Frequency response)       پاسخ فركانس  20-20000 خطي

 حداقل ( Distortion  )        ديستورشن يا واپيچيدگي
حداقل (  Background noise )  نويز زمينه  

ميكروفنهايذغالي
  تشكيل مي شودDC  اين ميكروفن از ديافراگم مخزن ذغال و منبعتغذيه
ميكروفون مقاومت الكتريكي مخزن زغال را تغييرارتعاشات ديافراگميا Membrance مي دهد به دنبال آن جريان عبوري از مدار تغيير ميكند 

اين تغييرات بعنوان هماهنگ با صدا مورد استفاده قرار مي گيرند اينميكروفن منحصرا 
در گوشي تلفن مورد استفاده داشته است زيرا پاسخ فركانسي محدود وديستورشن زيادي دارد

ميكروفن هاي كريستالي ياپيزوالكتريك

ارتعاشات ديافراگم ميكروفن به پيزوالكتريك منتقلمي شود و بنابر خاصيت پيزوالكتريك ولتاژ متناسب با ارتعاشات توليد مي شود كه پس ازتقويت بعنوان سيگنال الكتريكي هماهنگ با صدا مورد استفاده قرار مي گيرد به علت پاسخفركانس محدود و ديستورشن زياد اين ميكروفن مورد استفاده حرفه ايندارد

microphoneميكروفن خازني و الكترت
دراين نوع ميكروفن ديافراگم يكي از صفحات خازن است كه با ارتعاشات صوتي مرتعش
شدهو باعث تغيير فاصله دو صفحه خازن و به دنبال آن تغيير ظرفيت خازن مي شود تغييرظرفيت تغييرات ولتاژ را بوجود مي آورد از اين تغيرات ولتاژ پس از تقويت بعنوانسيگنال هماهنگ با صدا استفاده مي شود

معمولا48 ولتاستفاده DCدر ميكروفونهاي خازني براي پلاريزاسيون صفحات از ولتاژ 
مي شود
درميكروفن هاي الكترت پلاريزاسيون صفحات توسط ماده الكترت انجام ميشود
ميكروفونهاي خازني مي توانند يك پاسخ خطي 20-20000 هرتز را تامين نمايندديستورشن و نويز زمينه ناچيز اين ميكروفونها را در رديف نخست ميكروفونهاي حرفه ايو Broadcasting قرار دارند 

ميكروفونديناميك
e = B . L . V    اين ميكروفنبراساس
   شدت ميدان مغناطيسي  B
طول سيم      L
سرعت نوسان     V

اين ميكروفونها مي توانند پاسخ فركانسي وسيعتر 100-18000هرتز راتامين نمايند و نيز ديستورشن كمي دارند لذا موارد استفاده حرفه ايوBroadcasting
دارند

انواع سيستم هاي اطلاعاتي

در نخستين سالهاي اختراع رايانه متخصصان توجه چنداني به نيازهاي اطلاعاتي مديران نداشته و از رايانه ها فقط جهت پــردازش داده ها در امور حسابداري استفاده مي شد. در طول اين دوره كه تا اواسط دهه 60 به طول انجاميد بيشترين تاكيد بر قدرت محاسباتي و پردازش رايانه بود. درحال حاضر به اين نوع كاربرد رايانه پردازش داده ها، گفته مي شود و بايد توجه داشت كه سيستم هاي پردازش داده مقـــــداري اطلاعات نيز توليد مي كنند.

در اوائل دهه 1960 و پس از اختراع انواع رايانه هاي جديد كه با هزينه كمتر اطلاعات بيشتري را پردازش مي كردند روشهاي جديدتري براي معرفي تجهيزات جديد ترويج داده شده؛ يعني سيستم هاي اطلاعاتي مديريت. پس از گذشت يك دهه و به دليل به وجود آمدن نيازهاي اطلاعاتي جديد، سيستم اطلاعاتي جديد به نام سيستم پشتيباني تصميم گيري يا (DECISION SUPPORTSYSTEM)DSS به وجود آمد. پس از تكميل سيستم پشتيباني تصميم گيري باتوجه به پيشرفتهاي حاصله در تجهيزات رايانه اي، موضوع افزايش بهره وري و كارايي دفاتر مديران و تسهيل ارتباطات بين مدير و كاركنان ازطريق به كارگيري تجهيزات رايانه اي و الكترونيك مطرح گرديد و در سال 1980 سيستم هاي اتوماسيون اداري طراحي گرديدند.

اما درواقع اتوماسيون اداري در سال 1964 وقتي كه IBM محصول جديد خود، يعني نوار مغناطيسي/ ماشين تايپ سلك توري (MT/ST) را معرفـــي كرد شروع شد، ماشين تايپي كه مي توانست به صورت اتوماتيك از روي حروف ضبط شده بر روي نوار مغناطيسي تايپ كند. اين عمليات تايپ اتوماتيك خيلي زود به سيستم هاي كوچك در ريزپردازنده ها تبديل شد. و تكاملهاي بعدي در اين زمينه ايجاد شد. و نياز واقعي به تكامل اين بود كه طي دهه 1970 كارايي كارخانه ها 90 - 85 درصد افزايش يافت، درحالي كه كارايي دفتري تنها 4 درصد افزايش داشت، پس بايستي سيستم هايي به وجـــــود مي آمدند كه موجب افزايش بهره وري و كارايي دفاتر هم مي شدند.

سير تكامل فناوري اداري

سير تكامل فناوري اداري شامل دوره هاي فناوري اداري، فناوري رايانه اي و فناوري ارتباطات است. در دوره اول كارفرمايان در تلاش بودند تا محيطي را به وجود آورند كه جدا از مسائل كارخانه اي و درمعناي عام محيط توليد، كليه امور اداري، پرسنلي و تجارتي در آن صورت گيرد، از مهمترين شاخصهاي اين دوره انجام مطالعاتي درمورد جايابي و فضاسازي براي محيطهاي اداري بود. (دهه 20 به بعد) درحقيقت در اين دوره سعي در جداساختن فعاليتهاي اداري از فعاليتهاي توليدي بود و درنهايت واحدهاي ستادي از لحاظ مكاني از واحدهاي اجرايي جدا گرديدند. تفكر اين دوره اين چنين بود كه محيطي با شرايط بهتر براي انجام امور اداري كه در آن زمان، بيشتر امور محاسباتي نظير حسابداري، حقوق و دستمزد و مالي بود، فراهم گردد.

در دوره دوم؛ يعني فناوري رايانه، با ورود رايانه هاي كوچك كه از سرعت و دقت بالايي بهره مند بودند،‌ مديران تصميم گرفتند كه با استفـــاده از اين وسايل و سرمايه گذاري در رايانه اي كردن سازمان خود از سرعت و دقت رايانه در كاهش زمان كار و حذف اشتباهات انساني استفاده كــــــرده و پيامد اين حركت به وجود آمده اين بود كه كاربران را براي انجام امور روزمره شان به خوبي ياري كرد.

در دوره سوم؛ يعني فناوري ارتباطات، با گسترش روزافزون و همه جانبه علوم و فناوري رايانه و استفاده از وسايل جانبي آن و يكپارچه شدن و ادغام هريك از اين سيستم ها در يكديگر. درحقيقت امروزه سيستم هاي اداري سيستم هاي جهاني هستند كه وظيفه اصلي شان ايجاد ارتباط و بهبود ارتباطات هستند. نوعاً ارتباطات از لحاظ اطلاعات تجاري از اهميت بسزايي برخوردار است. از مشخصات ديگر اين دوره كه الان در آن به سر مي بريم، اين است كه سازمانها و شركتها به ارزش واقعي اطلاعات به هنگام و يا كيفيت پي برده اند و در بازارهاي پيچيده امروزي نبود ارتباط با منابع اطلاعات به معناي از دور خارج شدن سازمان است. به دست آوردن ارتباطات درست و با كيفيت و مربوط به معني هماهنگي و سازگار بودن سازمان با محيط و جوابگو بودن نسبت به تغييرات است.

تعريف اتوماسيون اداري: بسياري عقيده دارند كه سيستم و چارچوبي به نام اتوماسيون اداري وجود ندارد، بلكه

تركيبي از وسايل و تجهيزات گوناگون براي تسهيل درامور مرتبط با فعاليتهاي اداري را اتوماسيون اداري مي نامند.
اما از دهه 1960 كه جنبه هاي بيشتري از كاربردها و فعاليتهاي اداري و بازرگاني گسترش يافت، وجود يك سيستم يكپارچه اداري، مناسب كه حجم عظيم اطلاعات، مكاتبات، مراسلات را دربرگيرد به وضوح احساس شد كه با نامهاي مختلفي همچون سيستم هاي اداري، سيستم هاي اطلاعات اداري، سيستم هاي كاربر نهايي و سيستم هاي محاسباتي كاربر نهايي ناميده شده است. ولي عمومي ترين و بالاترين درجه از اتوماسيون سيستم هاي اداري به نام اتوماسيون اداري ناميده مي شود. سيستم هاي فوق تعريف مشخصي ندارند بلكه منحصر به تعيين ديدگاههاي كاربر است و اين خود بدين معني است كه سيستم هاي اتوماسيون اداري داراي تعاريف بي شماري است. در اينجا به برخي از آنها اشاره مي كنيم.

اتوماسيــــون اداري، مشتمل بر تمام سيستم هاي الكترونيك رسمي و غيررسمي بوده كه به برقراري ارتباط اطلاعات بين اشخاص در داخل و خارج موسسه و بالعكس مربوط مي شود. كلمه اصلي كه اتوماسيون اداري را از داده پردازي، سيستم اطلاعات مديــــريت و سيستم پشتيباني تصميم متمايز مي سازد ارتباطات است. اتوماسيون اداري به منظور تسهيل انواع ارتباطات به هر دو صورت شفاهي و كتبي است. (RAYMOND,1998)
سيستم هاي اطلاعات اداري (OFFICEINFORMATION SYSTEM=OIS) از امور اداري ازطــــريق فناوري اطلاعاتي حمايت مي كند. سيستم هاي اطلاعات مدرن ازجمله اجزا سيستم اطلاعاتي مديريت (MIS) است كه ابزارهايي را براي ارتباطات و هماهنگي مابين كارگران دانشي به وسيله ايجاد مديريت اثربخش اسناد و پيامها و جلسات الكترونيك فراهم مي كند. (ZWASS, 1992) اتوماسيون اداري عبارت است از كاربرد وسايل الكترونيك در فعاليتهاي دفتري به منظور افزايش كارايي؛ كارايي افزايش يافته ناشي از تكامل تبادل اطلاعات، در داخل دفتر و بين دفاتر و محيط آنها بوده و درنتيجه با ارائه اطلاعات بهتر براي تصميم گيري مي تواند به مدير سود برساند. (بهشتيان،1378)

مقايسه انواع سيستم هاي اطلاعاتي

اتوماسيون اداري براي جريان اطلاعات در داخل سازمان مناسبت تر است تا بين سازمان و محيط؛ زيرا خيلي از كاربردهاي اتوماسيون اداري به فرستنده و دريافت كننده براي استفاده از وسايل سازگار و يا پروتكل هاي ارتباطات نياز دارد. البته بايد مدنظر داشت كه اتوماسيون اداري تمام ارتباطات را فراهم نمي سازد. مديران هنوز از تلفن، جلسات حضوري و خواندن گزارشهاي اداري استفاده مي كنند. اتوماسيون اداري راهي براي تكميل و ايجاد ارتباطات خاص است، ولي هنوز مديران به استفاده از گزارشهاي غيررسمي ادامه مي دهند.

اتوماسيون اداري عمدتاً يك سيستم رسمي با رويه تعريف شده است كه بايستي در ارتباط با ديگر سيستم هاي رسمي مانند سيستم پشتيباني تصميم گيري مورداستفاده قرار گيرد. كاربرد اتوماسيون اداري بسيار ساده است. بنابراين، احتمال استفاده مدير از آن بيشتر است. يك مدير بايستي هم رايانه و هم دانش MIS را به منظور استفاده از بعضي از ابزارهاي پيچيده سيستم پشتيباني تصميم گيري دارا باشد. ولي استفاده از اتوماسيون اداري احتياج به چنين ابزار پيچيده توسط مدير را ندارد به همين دليل اتوماسيون اداري از جذابيت خاصي برخوردار است.

از لحاظ حل مسئله و فضاي حل مسئله نيز مي توان كاربردهاي انواع سيستم هاي اطلاعاتي را با هم موردمقايسه قرار داد، شكل شماره 2 نشان دهنده اين تفاوت است. كاربردهاي اتوماسيون اداري با شخص مديران انطباق يافته و بهترين شكل براي مسائل كمتر ساختاريافته كه ارتباطات غيررسمي فراوان است وفق مي يابد. با وجود آنكه سيستم اتوماسيون اداري اطلاعات حل مسئله را دراختيار قرار مي دهد، تصميم درمورد نحوه به كارگيري آن به مديران محول مي شود.