پروژه و تحقیق رایگان - 141

اين مطلب در تاريخ: پنجشنبه 23 اردیبهشت 1395 ساعت: 9:57 منتشر شده است
برچسب ها : هوش فرهنگی؛ سازگاری با ناهمگون‌ها,

نويسنده:reyhaneh

منبع : سايت علمی و پژوهشي آسمان--صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید

نقش والدین در یادگیری

بازديد: 95

دسته بندي: تحقیق و پروژه رایگان,پروژه و تحقیق رایگان,

نقش والدین در یادگیری

ادامه ی یک زندگی موفق برای همه ی مردم به واسطه ی آموزش مثبت فراهم خواهد شد . زیرا هر لحظه از زندگی ، مستلزم یک رفتار خاص می باشد که بدون پیشرفت غیر ممکن است . دراین خصوص نقش والدین در آموزش کودکان به ویژه درابتدای زندگی اهمیت حیاتی دارد . کودکان باید به منظور نشان دادن اعمال خوبی که پیش از این آنها را بروز نمی دادند ،رفتار خود را اصلاح کرده واعمال بحث برانگیز خود را تغییر دهند .این ساخت و تغییر رفتار می تواند در طی فرایند آموزش ، به وسیله ی کمک والدین ، مربیان و جامعه صورت پذیرد .

والدین ، به ویژه مادران که زمان بیش تری را با کودک می گذرانند ، باید همه ی سعی خود را برای آموزش روش ها ومفاهیم جدید ، به مظور تغییراتی برای بهبود رفتار و زندگی کودکانشان به کار برند .

برای رسیدن به این هدف ، باید نظرات وراه های جدید به کودکان ارائه شود که به وسیله ی آموزش و کاربردشان در آنها می توان رفتاری مثبت به وجود آورد .

در واقع آموزش ، تغییر یکنواخت رفتار است که از تجربه و عمل حاصل می شود . آموزش به کودکان کمک می کند تا قادر شوند خود را با محیط اطراف مطابقت دهند. این مطابقت به وسیله ی حل مشکلات جدید و نیازهای متفاوت ایجاد می شود .

هر تغییری از شرایط زیر که آمده ، نتیجه ی آموزش است :

1- آموزش تقریباً ثابت است و تاثیر آن در رفتارهای کودکان پدیدار می شود .

2- این تغییر نسبی است و مطلق نمی باشد ، بعضی اوقات کودکان آن چه را فرا گرفته اند از یاد می برند .

3 - تغییراتی که به آموزش ایجاد می شود ، هنگامی به وجود می آید که کودک با یک موقعیت جدید روبه رو شده وبرای کسب توانایی های بیشتر تلاش می کند

4- بعد از این تغییرات رفتاری ، که به واسطه ی آموزش به وجود می آید ، لزوماً کودک رفتار صحیحی را از خودنشان نمی دهد.

5- تغییر رفتار در قالب تجربه و عمل به چشم می خورد .

6- این تغییر رفتار نباید نتیجه ی یک حالت جبری باشد .

برای آموزش ویادگیری ، وجود 3 عامل ضروری است .

1- استعداد برای یادگیری

2- شانس و فرصت برای یاد گیری

3- راهنمایی صحیح

والدین باید بدانند که چگونه کودکانشان می آموزند و چگونه می توانند به شکلی عملی آموزش به کودکان خود را هدایت کنند . همچنین آنها باید اطلاعات کافی داشته باشند تا کودکان را برای یادگیری تحریک و علاقمند سازند . به طور اساسی یادگیری اساس زندگی فرد را تشکیل می دهد . به علاوه آموزش پایه واساس یک زندگی اجتماعی خوب می باشد .زیرا افراد در یک جامعه تنها به کمک استعداد یادگیری ، آداب اجتماعی را فرا می گیرند و برای پیروی از آنها تلاش می کنند .

والدین باید بدانندکه کودکانشان با یکدیگر تفاوت دارند .میزان استعدادشان برای یادگیری چه قدر است ؟ چگونه می توان آنرا افزایش داد؟

تعدادی مسائل وجود دارد که باید در نظر گرفته شود ، زیرا زمانی که کودکان برای یاد گیری آماده نیستند ، والدین ومعلمان هیچ گونه موفقیتی را در آموزش آنها بدست نمی آورند . بسیاری از مادران برای وادار کردن کودکان به آموختن یک موضوع خاص دچارمشکل می شوند . هیچ شک وتردیدی وجود ندارد که آموزش مفید و سودمند باید براساس نیازها و علائق کودکان انجام پذیرد.کودکی که برای یادگیری هیجان داردو به یادگیری علاقه ی بیشتری دارد ، را می توان با راه های بهتری به سمت یادگیری هدایت کرد .

آموزشی که تنها در یک موقعیت خاص ، ونه برای هر موقعیتی قابل اجرا باشد ، تقریباً آموزشی غیر مفید است . آموزش ، زمانی مناسب می باشد که در موقعیت مختلف زندگی تاثیر گذار باشد . با بررسی رفتارهای کودکان در خانواده ، ما پی می بریم که هر کودک عمل متفاوتی را دوست دارد و در یک مسیر ویژه رفتار می کند. مسائل خاص را ترجیح می دهد واز برخی موضوعات دیگر اجتناب می کند . بنابراین مانمی توانیم دوکودک را که رفتاری کاملاً مشابه به یکدیگر را دارند را پیدا کنیم . بنا براین این سؤالات پیش می آید که : چرا کودکان رفتارهای متفاوتی دارند ؟

براي ديدن ساير اقدام پژوهي هاوگزارش تخصصي ها وتحقيقات ديگر برروي لينک هاي زيرکليک کنيد

اين مطلب در تاريخ: پنجشنبه 23 اردیبهشت 1395 ساعت: 9:55 منتشر شده است
برچسب ها : نقش والدین در یادگیری,

نويسنده:reyhaneh

منبع : سايت علمی و پژوهشي آسمان--صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید

اولین روز مدرسه: اضطراب شکوفه ها

بازديد: 95

دسته بندي: تحقیق و پروژه رایگان,پروژه و تحقیق رایگان,

اولین روز مدرسه: اضطراب شکوفه ها

حتما روز اول مهر کودکان گریانی که با التماس از مادرشان می خواهند آنها را به خانه برگردانند، دیده اید در حالی که بعضی بچه ها با لبخند از پدر و مادر خداحافظی می کنند و وارد مدرسه می شوند؛ ولی علت این تفاوت چیست؟

دکتر فریبا عربگل، فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در این باره به جام جم می گوید: کودک دچار اضطراب جدایی، وقتی کسی که مراقبت از او را به عهده دارد به هر دلیلی از کنارش دور می شود، دچار اضطراب می شود و مدام فکر می کند آیا او را دوباره می بیند یا نه. این اضطراب جدایی تا دو یا سه سالگی طبیعی است و انتظار می رود در مراحل بعدی زندگی فروکش کند، ولی گاهی تا سنین بالاتر و سنین مدرسه هم در کودک باقی می ماند.

چاره اندیشی از سنین خیلی پایین

معمولا والدین از قبل، متوجه احساس اضطراب در فرزند خود می شوند و باید قبل از شروع مدرسه برای آماده کردن او برای چنین جدایی تمهیداتی بیندیشند تا کودک، تجربه جدایی از آنها را در مدت کوتاه داشته باشد. دکتر عربگل راهکارهایی را در این باره پیشنهاد می کند: والدین باید اجازه دهند بعد از دو سالگی کودک در زمان های کوتاه یک تا دو ساعته خانه اقوام نزدیک یا حتی همسایه ای که به او اطمینان دارند، بماند تا محیطی غیر از خانه را بدون حضور پدر و مادر تجربه کند و برای جدایی های طولانی مدت مثل ساعت های حضور در مدرسه آماده شود. حتی می توان بعد از سنین چهار تا پنج سال بچه ها را ۳۰ دقیقه تا یک ساعت در خانه تنها گذاشت، البته به شرطی که محیط خانه امن باشد و مثلا به او آموخته باشند اگر زنگ خانه را زدند چه باید بکند. وی ادامه می دهد: معمولا بچه هایی که مهدکودک رفته اند، راحت تر با رفتن به مدرسه و جدایی چند ساعته از والدین کنار می آیند. بچه هایی که مادرشان شاغل است و در طول روز کسی بجز والدین از آنها مراقبت می کند هم کمتر برای مدرسه رفتن دچار مشکل می شوند.

همراه کردن کودک هم کمک کننده است

به گفته دکتر عربگل، راه دیگر آماده کردن بچه ها این است که در تابستان وقتی برای ثبت نام، سوال یا آشنایی با کادر مدرسه می رویم، فرزندمان را همراه ببریم تا محیط مدرسه را ببیند و با آن آشنا شود. این روانپزشک کودک توصیه می کند: وقتی والدین می خواهند وسایل مدرسه مثل کیف، دفتر و نوشت افزار را برای کودک تهیه کنند، حتما او را با خود ببرند تا آمادگی ذهنی پیدا کند. حتی باید از خاطره های خودشان در مدرسه و اتفاق های خوبی که برایشان افتاده و برای او هم می افتد برایش حرف بزنند، ولی هرگز نباید در حضور کودک درباره خاطرات بد از مدرسه یا این که بعضی بچه ها روز اول مدرسه گریه می کنند، صحبت کرد.

علائم آزاردهنده اضطراب جدایی

بعضی بچه ها با وجود همه این اقدام ها و دوراندیشی والدین، پایه اضطرابی قوی دارند و هنگام جدایی از والدین دچار اضطراب شدیدی می شوند که هم خود را با علائم جسمی نشان می دهد و هم علائم روانی و فکری. دکتر عربگل درباره این علائم می گوید: علائم جسمی معمولا زمانی که قرار است کودک از والدین جدا شود، بروز می کند و معمولا حالت تهوع، دل درد و استفراغ است. او ادامه می دهد: گاهی این علائم از شب قبل از مدرسه شروع می شود و بچه ها مدام از مادرشان می پرسند: «می شود فردا به مدرسه نروم و پیش شما بمانم؟» یا مدام گریه می کنند، ولی بعد از این که از مدرسه برمی گردند، این علائم دیگر در آنها دیده نمی شود.

این فوق تخصص روانپزشکی کودک علائم فکری بچه های مضطرب خود را این گونه برمی شمارد: فکرهایی مثل این که نکند مامان دنبالم نیاد، راه مدرسه را گم کنم و هر چیزی که باعث جدایی آنها از پدر و مادر شود، در ذهن بچه های مضطرب تکرار می شود.این علائم فکری گاهی آنقدر شدید می شود که تمرکز بچه را به هم می ریزد.

وقتی علائم اضطراب طول می کشد

اگر این علائم فکری، جسمی و روان شناختی سه ، چهار هفته بعد از شروع مدرسه، پیش دبستانی یا مهدکودک ادامه پیداکند یا در این مدت علائم کودک شدید باشد به طوری که نتواند به مدرسه برود، به مداخله روان شناسی نیاز است. دکتر عربگل تاکید می کند: چنین بچه ای باید حتما درمان شود و نباید بگذاریم این روند ادامه پیدا کند، ولی معمولا پدر و مادر نگران قبل از این که کودک را به روانپزشک ببرند، بارها او را نزد متخصص اطفال، گوارش یا حتی اورژانس می برند در حالی که مشکل جسمی نیست.

وی با اشاره به این که پدر و مادر باید به فرزندشان آرامش و اطمینان بدهند تا علت اصلی ترس و اضطراب که همان جدایی از مادر است، از بین برود، ادامه می دهد: زمانی که بچه قدری به محیط مدرسه عادت کرد، مادر می تواند زمان های کوتاه او را ترک کند و دوباره برگردد. باید به عنوان یک قانون ثابت به کودک بفهمانیم من باید تو را به مدرسه ببرم و تو باید به مدرسه بروی و نمی توانی در خانه بمانی، ولی راس ساعتی که تعطیل می شوی، دنبالت می آیم.

دروغ گفتن به کودک، بدترین رفتار

دکتر عربگل با تاکید بر این که بدترین رفتار این است که به بچه دروغ گفته شود، می گوید: بعضی پدر و مادرها به فرزندشان می گویند کنارت می مانیم و همینجا هستیم، ولی به محض این که حواس او پرت می شود، می روند یا خود را پنهان می کنند. این کار بسیار اشتباه است و باید واقعیت را گفت. این فوق تخصص روانپزشکی کودک تاکید می کند: باید تحت هر شرایطی بچه را در مدرسه نگهداشت. اگر حال او خیلی بد بود، باید بگوییم اگر اینقدر حالت بد است که نمی توانی در مدرسه بمانی، باید برویم بیمارستان. حالا انتخاب کن؛ مدرسه یا بیمارستان؟ این کار باعث می شود فکر نکند، می تواند برگردد خانه چون اگر به خانه برگردانده شود، این رفتارها در او تقویت می شود.

اگر کودک به خانه برگشت

ولی اگر والدین به هر دلیلی مجبور شدند بچه را به خانه ببرند، چه؟ دکتر عربگل می گوید: نباید شرایط طوری باشد که به بچه خوش بگذرد یا حتی اوضاع مثل همیشه باشد، یعنی نباید اجازه داد تلویزیون تماشا کند یا پای رایانه بنشیند و حتی بازی کند! والدین باید به او بگویند: «تو مریضی! پس نمی توانی بازی کنی. برو روی تختت». علاوه براین، تکالیف مدرسه اش را هم باید انجام دهد. او توضیح می دهد: شرایط نباید طوری باشد که بچه فکر کند چون مریض است، توجه بیشتری می گیرد، ولی نباید با کودک مقابله هم کرد و مثلا به او گفت: «تو داری ادا درمی آوری!» درواقع باید به کودک فهماند که می دانیم ناراحت هستی و دلت برای ما تنگ می شود، ولی هر جا باشی، ما هستیم و دوستت داریم.

بچه هایی که بیشتر دچار اضطراب جدایی می شوند

معمولا بچه هایی که مادر و پدرشان را به هر علتی از تنبیه کلامی درباره آنها استفاده و مدام آنها تهدید به ترک یا دوست نداشتن کرده اند، در چنین مواقعی بیشتر احساس اضطراب و نگرانی می کنند. دکتر عربگل تاکید می کند: بچه هایی که در خانواده پرتشنج که در آنها مدام از طلاق و جدایی صحبت می شود یا مادر یکی، دو بار خانه را ترک کرده و رفته، بزرگ شده اند، بیشتر چنین رفتارهایی را نشان می دهند.

گاهی اضطراب ذاتی است

این روانپزشک کودک به نکته مهم دیگری نیز اشاره می کند: بعضی بچه ها به طور ذاتی و سرشتی مضطرب هستند؛ یعنی پدر و مادر رفتار مناسبی با آنها داشته اند و در محیط سالمی هم بزرگ شده اند، ولی چنین خصوصیتی به طرز ذاتی در آنها وجود دارد و از دوره نوزادی وابسته والدین بوده اند؛ مدام روی پای مادر می نشسته اند و هرگز تجربه جدایی از پدر و مادر را نداشته اند. برای چنین بچه هایی، روز اول مدرسه یا پیش دبستانی بسیار غم انگیز است. دکتر عربگل به پدر و مادرهای این بچه ها توصیه می کند: باید قبل از شروع مدرسه یعنی قبل از شش، هفت سالگی، چنین بچه هایی را آماده جدایی کرد. مثلا اگر تا این سنین هنوز کودک پیش والدینش می خوابد یعنی وابستگی زیاد است، باید کم کم جای او را جدا کرد؛ چون جدایی فیزیکی باعث جدایی روانی هم می شود و بچه ای که شب تا صبح در اتاقش جدا از مادر می خوابد، جدایی چند ساعته در روز را بهتر تحمل می کند و کمتر دچار اضطراب می شود.

براي ديدن ساير اقدام پژوهي هاوگزارش تخصصي ها وتحقيقات ديگر برروي لينک هاي زيرکليک کنيد

اين مطلب در تاريخ: پنجشنبه 23 اردیبهشت 1395 ساعت: 9:45 منتشر شده است
برچسب ها : اولین روز مدرسه: اضطراب شکوفه ها,

نويسنده:reyhaneh

منبع : سايت علمی و پژوهشي آسمان--صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید

زندگینامه بزرگان روان شناسی: اریک فروم

بازديد: 115

دسته بندي: تحقیق و پروژه رایگان,پروژه و تحقیق رایگان,

زندگینامه بزرگان روان شناسی: اریک فروم

زندگی و نظریات اریک فروم
اریش فروم (Erich Fromm) از برجسته ترین نمایندگان مكتب روانشناسی اومانیستی است. زندگی اریش فروم در سال ۱۹۰۰ در شهر فرانكفورت / ماین آلمان متولد شد. در سال 1927 تحصیلات خود را در رشتة روانکاوی دانشگاه برلین به پایان رسانید. بین سالهای 1929 تا 1932 به عنوان استاد روانشناسی در دانشکدة علوم اجتماعی فرانکفورت تدریس کرد و در سال 1934 یعنی یک سال پس از به قدرت رسیدن نازیها در آلمان، راهی آمریکا شد. او در این کشور، در دانشگاههای معتبر نیویورک، کلمبیا و کلرادو به عنوان استاد روانشناسی به تدریس پرداخت.

فروم تلاش نمود مکتب روانکاوی زیگموند فروید را سنجشگرانه مورد ارزشیابی قرار دهد و آن را گسترش بخشد. او خود را متوجه پرسشهای اجتماعی و فرهنگی ـ فلسفی روانشناسی اعماق نمود و بویژه تلاش ورزید پیش شرطهای روانشناسانه برای ساختارهای اجتماعی را مورد پژوهش قرار دهد. اریش فروم تحولات سیاسی و اجتماعی زادگاه خویش را در زمان تسلط هیولای فاشیسم به دقت زیر نظر داشت و رساله ها و جستارهای موشکافانه ای در تحلیل روانشناسی توده ای فاشیسم به نگارش درآورد. فروم در سال 1980 در تسین چشم از جهان فروبست.

آثار

اکثر آثار بزرگ فروم برای نخستین بار به زبان انگلیسی در آمریکا منتشر و سپس به زبانهای دیگر ترجمه شد. از آن میان می توان به موارد زیر اشاره کرد: - روانکاوی و دین - روانشناسی و فرهنگ - زبانهای فراموش شده - رسالت فروید - بودیسم و روانکاوی - جزمیات مسیحی - کالبد شکافی تخریب گرایی انسان

اندیشه عشق

اریک فروم به از جمله کسانی است که در زمینه عشق و مطالعه علّی و روانشناختی آن فعالیت بسیاری نموده است. تا جایی که یکی از قدرتمند ترین و بهترین تئوریهای روانشناختی را در مورد عشق مطرح میکند. وی در کتاب هنر عشق ورزیدن میگوید: "علت اینکه میگویند در عالم عشق هیچ نکته آموختنی وجود ندارد این است که مردم گمان می کنند که مشکل عشق مشکل معشوق است و نه مشکل استعداد . مردم دوست داشتن را ساده می انگارند و برآنند که مساله تنها پیدا کردن یک معشوق مناسب یا محبوب دیگران بودن است. هیچ فعالیتی، هیچ کار مهمی وجود ندارد که مانند عشق با چنین امیدها و آرزوهای فراوان شروع شود و بدین سان به شکست بینجامد." اریک به وضوح عشق ورزیدن را یک هنر میداند و میگوید: "اولین قدم این است بدانیم که عشق ورزیدن یک هنر است، همانطور که زیستن هنر است." اگر ما بتوانیم یاد بگیریم که چگونه میتوان عشق ورزید، باید همان راهی را انتخاب کنیم که برای آموختن هر هنر دیگر چون موسیقی، نقاشی، نجّاری، یا هنر طبابت یا مهندسی بدان نیازمندیم.

فروم در کتاب خود به نام« انسان برای خویشتن» می نویسد: "شخص به طور اتفاقی مورد عشق ورزی قرار نمیگیرد بلکه نیروی عشق اوست که تولید عشق میکند." همانگونه که علاقه داشتن سبب مورد علاقه واقع شدن میگردد. مردم میخواهند از میزان مورد توجه بودن خود آگاه شوند اما فراموش میکنند که منشاء این توانایی و جوهر این کیفیت در توانایی آنها در عشق ورزیدن است. عشق ورزیدن به کسی، نشانه احساس توجه و مسئولیت به زندگی آن شخص چه از نظر فیزیکی و چه از لحاظ رشد و تکامل کلیه نیروهای انسانی وی میباشد.

عشق ورزی با منفعل بودن و تماشاگر زندگی معشوق بودن سازگار نیست، بلکه مستلزم رنج کشیدن و احساس توجه و مسئولیت در راه رشد و تکامل اوست. جوهر عشق رنج بردن برای چیزی و پروردن آن است یعنی عشق و رنج جدایی ناپذیرند. آدمی چیزی را دوست میدارد که برای آن رنج برده باشد و رنج چیزی را بر خود هموار میکند که عاشقش باشد. فروم دلسوزی در راه عشق و رنج ناشی از آن را از عناصر اساسی عشق میشمارد. دلسوزی جنبه دیگری از عشق را به دنبال دارد و آن احساس مسئولیت است، انسان میخواهد از سهم فعل پذیرانه ی خود فراتر رود، طبیعی ترین و آسان ترین آنها دلسوزی و عشق مادر به مخلوق خویش (فرزند)است، اگر قبول کنیم که عشق به خود و دیگران در اصل پیوند دهنده اند، خود خواهی را که فاقد دلسوزی به دیگران است چگونه میتوان توجیه کرد؟

سومین عنصر عشق که فروم به آن اشاره می کند احترام است. منظور از احترام به معشوق احترام به فردیت و علایق اوست و پذیرفتن او به صورتی که هست و علاقه به رشد و شکوفایی او. اگر جزء سوم عشق وجود نداشته باشد احساس مسئولیت به آسانی به سلطه جویی و میل به تملک دیگری سقوط می کند. چهارمین عنصر عشق دانش است، دانش که زاده عشق است یعنی نفوذ به اعماق روح و روان معشوق و شناخت او و آگاهی از انگیزه ها و احساسات درونی و واقعی او. فروم می خواهد بگوید دانش واقعی به معشوق هنگامی میسر است که انسان بتواند خود خواهی را قربانی کند یعنی نفس اماره خود را از میان بردارد تا فاصله بین عاشق و معشوق از میان برداشته شود و امکان یکی شدن آنها فراهم گردد. نهایتا فروم عشق را اینگونه تعریف می کند: "عشق عبارت است از رغبت جدی به زندگی و پرورش آنچه که به آن مهر می ورزیم، آنجا که این رغبت وجود ندارد عشق هم نیست."

شخصیت اقتدارگرا

روم در در تحلیل و بررسی موشکافانه نقش اقتدارگرایی در جامعه را مورد بررسی قرار داده است. او با تکیه بر دیدگاه کانتی از فلسفه روشنگری، به تفکیک میان انسان این عصر به مثابه ذات خردگرایی که خود را از نابالغی معنوی رها می سازد و خطر کرده و مسوولیت آزادی خویشتن را پذیرا می شود و انسان نابالغی که کماکان به گردن مرجع اقتدار دیگری می آویزد تا مسوولیت تصمیم گیری مستقل را نداشته باشد، دست می زند. فروم با دقت علل روانی این نابالغی را مورد بحث قرار می دهد و بر خلاف تصور عمومی نشان می دهد که میان شخصیت اقتدارگرای فعال و کنشگر یا به تعبیر خود او مرجع اقتدار دگرآزار (سادیست) و شخصیت اقتدارگرای منفعل و کنش پذیر یا خودآزار (مازوخیست) به رغم تفاوت ظاهری، پیوند تنگاتنگی وجود دارد. فروم خاطر نشان می سازد که هر دو گونه شخصیت اقتدارگرا دارای خصوصیات مشترکی هستند که همانا عدم بلوغ معنوی و هراس عمیق درونی است. او در عین حال تفاوت میان اقتدارگرایی خردگرایانه و خردگریزانه را به روشنی تصویر می کند.

چند گفتار از اریش فروم

- آنچه در خدمت حیات قرار گیرد خیر و آنچه در خدمت مرگ قرار گیرد شر است.

- عشق به زندگی بیشتر در جامعه ای پرورش می یابد که در آن امنیت، عدالت و آزادی برقرار باشد.

- امنیت به معنی مورد تهدید قرار نگرفتن شرایط اسا سی مادی برای یک زندگانی آبرومندانه است.

- عدالت به معنی هیچکس نتواند هدف مقاصد دیگران واقع شود.

- آزادی به معنی هر کس بتواند در جامعه عضوی فعال و مسول باشد.

- عشق نیروئی است که تولید عشق میکند.

- ناتوانی عبارت است از عجز در تولید عشق.

فروم تاکید می کند که منش فرد از تاثیر فرد از تاثیر و نفوظ فرهنگی و نه از موجبات و نیروهای موثر درونی ، شکل می گیرد .وی پنج طرح شخصیتی راتوصیف می نماید :

- پذیراReceptiveکه به حمایت از دیگران متکی است .

- بهره کش Exploitativeکه با اعمال قدرت و زورگویی و یا سود بردن از تزویر و حیله به مقاصد خود می رسند .

- سودا گرMarketingملاک توفیق در نظر او ثروت است و مردم از دید او کالاهایی برای داد و ستداند.

- محتکر hoarding( تملک طلب ) که اساس بنیاد امنیت را بر پایه اندوختن بی حساب و نگاه داشتن همه چیز می پندارند .

- سازنده Productive( مولد ) که تمام نیرو و توان خویش را در عشق و خلاقیت به کار می برد و هم از این رو به کمال رشد نائل می شود

براي ديدن ساير اقدام پژوهي هاوگزارش تخصصي ها وتحقيقات ديگر برروي لينک هاي زيرکليک کنيد

اين مطلب در تاريخ: پنجشنبه 23 اردیبهشت 1395 ساعت: 9:44 منتشر شده است
برچسب ها : زندگینامه بزرگان روان شناسی: اریک فروم,

نويسنده:reyhaneh

منبع : سايت علمی و پژوهشي آسمان--صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید

اما و اگرهای خرید تلفن همراه برای کودکان

بازديد: 75

دسته بندي: تحقیق و پروژه رایگان,پروژه و تحقیق رایگان,

اما و اگرهای خرید تلفن همراه برای کودکان

گوشی تلفن همراه ابزار جذابی است که امروزه علاوه بر بزرگسالان نظر کودکان را نیز به خود جلب کرده است. اما آیا باید این وسیله حتماً برای کودکان تهیه شود و یا این که به طور کلی باید از خرید آن اجتناب کرد؟ همچنین کودک چقدر می تواند در استفاده از این ابزار آزادی عمل داشته باشد؟

در واقع، پاسخ به این سوال که " آیا می توان برای کودکان تلفن همراه تهیه کرد" تنها به یک آری یا نه ختم نمی شود. زیرا تملک یک گوشی برای کودکان، دارای جنبه های پیچیده مثبت و منفی گوناگونی است. انواع بازی ها، ارسال پیام کوتاه، دریافت بلوتوث، استفاده از اینترنت و امکانات فیلم برداری و عکس برداری و... هم می تواند به فعالیت هایی لذت بخش منجر شود و هم مشکلات زیادی را به همراه داشته باشد. در واقع، زمانی که از منظر سلامت روان به این امکانات توجه می شود، استفاده نامناسب از گوشی تلفن همراه می تواند به یک تهدید جدی تبدیل شود.

بازی های موجود در گوشی ها، اغلب بخش زیادی از اوقات کودک را به خود اختصاص می دهد، که این خود مشکل جدیدی را برای والدین به وجود می آورد و به خصوص در انجام تکالیف مدرسه اختلال ایجاد می کند. همچنین این بازی ها معمولاً خشونتی بی پروا و هیجانی بیش از حد را در کودک برمی انگیزد. بلوتوث های نامطلوب نیز از طریق گوشی ممکن است در دسترس کودک قرار گیرد، در این زمینه بیشتر پژوهشگران تاکید دارند دیدن تصاویر نامناسب، به بلوغ زودرس کودک منجر می شود یا پرخاشگری را در او تشدید می کند. همچنین برقراری تماس هایی که با ارزش های خانواده هم سو نیست می تواند دردسرهای ناشی از این تعاملات را تشدید کند. در مقابل اطلاعات اندک والدین نسبت به امکانات این فناوری یا حتی ناآگاهی از معضلات جو اجتماعی، همگی از جمله مواردی است که به گفته دانشمندان می تواند این ابزار را به اسباب بازی خطرناک نسل امروز تبدیل سازد و مشکلات متعددی را برای کودک ایجاد کند که والدین حتی اندکی از آن مطلع نباشند.

۷ نکته برای والدینی که می خواهند برای کودک خود تلفن همراه بخرند

با این حال ساعات طولانی دور بودن کودک از خانواده به دلیل شرکت در کلاس ها یا شغل والدین، ارتباط با او از طریق تلفن را ضروری می سازد. علاوه بر این باید زمانی وجود داشته باشد که کودک استفاده صحیح از فناوری را بیاموزد و این امر محقق نخواهد شد مگر آن که این آموزش ها به او ارائه شود. بنابراین شاید بتوان با رعایت نکات ذیل از امکانات سودمند این فناوری بهره گرفت:

1- بررسی کنید و دریابید که فرزند شما به چه علتی برای داشتن این وسیله اصرار می ورزد؟! آیا او تنها به دنبال وسیله ای برای بازی است؟ آیا می خواهد از این طریق به جلب نظر دوستان خود بپردازد؟ یا آن که می خواهد حریم خصوصی بدون نظارتی را برای مکالماتش فراهم کند؟! چنانچه هدف کودک شما در بر گیرنده این موارد است باید در تهیه تلفن همراه تردید کنید و در گام نخست به دنبال راه حل مشکل زیر بنایی کودک خود باشید؛ مثلا مشکلات مربوط به اعتماد به نفس در کودک را مورد توجه قرار دهید یا اگر فرزندتان تلفن همراه را برای بازی های هیجان انگیز آن می خواهد؛ در این صورت می توان یک وسیله مخصوص بازی که مناسب سن او باشد، تهیه کرد.

2- گاهی این خود والدین هستند که نیازهای کاذبی را برای کودک شان ایجاد می کنند؛ مثلا هر گاه والدین حوصله رسیدگی به کودک را ندارند تلفن همراه خود را به عنوان یک ابزار بازی در اختیار او قرار می دهند و از این طریق او را عادت می دهند که به عنوان ابزاری سرگرم کننده به آن نگاه کند.

3- سن کودک در استفاده از این ابزار حائز اهمیت است اما باید رشد روانی، اجتماعی و عقلی کودک را هم در نظر داشت. در واقع نمی توان یک مرز واضح سنی را در تعیین صلاحیت کودک برای داشتن تلفن همراه مشخص کرد. ممکن است کودکی در 10 سالگی از قدرت تاثیرپذیری و تاثیرگذاری خود در یک مکالمه تلفنی آگاه باشد اما کودک دیگری در همان سن، نتواند زمان خود را برای استفاده از تلفن همراه مدیریت کند. در حقیقت باید کودک به حدی از بلوغ فکری رسیده باشد که تفکر منطقی در او پیشرفت هایی را داشته باشد.

4- همان گونه که در تمامی امور کودکان نیازمند نظارت والدین هستند در این زمینه خاص نیز باید قدرت و درایت والدین اعمال شود. بنابراین در ابتدا اطلاعات خود را از امکانات نوع گوشی تهیه شده، افزایش دهید سپس اصول صحیح استفاده از این فناوری را به کودک خود بیاموزید زیرا نظارت عالمانه و از روی آگاهی بسیار مفید است.

5- بهتر است قواعدی برای کاربرد تلفن همراه تعیین کنید و به این قواعد نیز با مهربانی و در عین قاطعیت پایبند باشید. ثبات داشتن در ارائه پاداش یا بر عکس ممنوعیت استفاده از تلفن همراه در صورت رعایت نکردن قوانین می تواند مفهوم اهمیت رعایت قوانین را برای کودک آسان سازد.

6- در صورت تهیه تلفن همراه، مدل و امکانات آن را با توجه به نیاز کودک تعیین کنید و صرفاً بر اساس در خواست کودک اقدام به خرید نکنید. زیرا چشم و هم چشمی در این زمینه بین کودکان شایع است. در ضمن استفاده بی حد و مرز از امکانات جانبی گوشی تلفن همراه است که می تواند مضراتی داشته باشد و نه صرفاً خود تلفن.

۷- ضرورتی وجود ندارد که در ابتدای امر، در هر شرایط و هر زمانی گوشی تلفن در اختیار کودک باشد. یا حتی ضروری نیست که کودکان تلفن همراه اختصاصی داشته باشند. در واقع شما می توانید تلفن را به صورت مقطعی در اختیار او قرار دهید؛ مثل زمان هایی که کودک به کلاس های فوق برنامه می رود.

براي ديدن ساير اقدام پژوهي هاوگزارش تخصصي ها وتحقيقات ديگر برروي لينک هاي زيرکليک کنيد

اين مطلب در تاريخ: پنجشنبه 23 اردیبهشت 1395 ساعت: 9:44 منتشر شده است
برچسب ها : اما و اگرهای خرید تلفن همراه برای کودکان,

نويسنده:reyhaneh