تسخير «لانه جاسوسي»

سيزدهم آبان 1358 ساختمان سفارت امريكا در تهران توسط جمعي از دانشجويان معترض تصرف گرديد از زمان پيروزي انقلاب اسلامي ايران تا زمان تسخير سفارت امريكا در تهران ديپلماتهاي امريكايي مستقر در سفارتخانه‌ از هيچ تلاشي در جهت مقابله با نظام نوبنياد جمهوري اسلامي ايران فروگذار نمي‌كردند. تماس با سركردگان گروههاي ضد انقلاب ، ارتباط حمايتي با شبكه‌هاي كودتا و براندازي در داخل كشور و تأمين مالي گروهكهاي تروريستي كه در غرب و جنوب ايران به انفجار در لوله‌هاي نفتي و يا ايجاد نا امني و بي‌ثباتي در مناطق كردنشين مشغول بودند، از عملكردهاي مأموران سياسي فعال در ساختمان سفارت امريكا بود. اين حقايق در اسناد لانه جاسوسي نيز آمده است. بعضي از مقامات بلند پايه دولت كارتر پس از شكست وي در انتخابات 1359 ش. در خاطرات خود، به نقش نامطلوب و مخرب دستگاه حكومتي امريكا عليه ايران كه از طريق سفارتخانه آن كشور در تهران هدايت مي‌شد اقرار كردند. سفارت امريكا در تهران طي زمستان 1357 تا پائيز 1358 به مركز فرماندهي عمليات جاسوسي و خرابكاري عليه جمهوري اسلامي ايران تبديل شده بود؛ نظامي كه عمر سياسي آن به يك سال نمي‌رسيد. با اين حال سفارت امريكا زماني توسط دانشجويان تسخير شد كه امريكا خواست مشروع ملت ايران در استرداد شاه و اموال و دارايي‌هاي بلوكه شده ايران را ناديده گرفت و حتي امكاناتي وسيع در اختيار فراريان حكومت شاه گذاشت تا تشكيلات خود را عليه انقلاب سازماندهي و فعال كنند.

تسخير لانه جاسوسي امريكا در تهران از ابتدا با حمايت امام خميني مواجه گرديد. امام تصرف لانه جاسوسي توسط دانشجويان را «انقلاب دوم» لقب دادند و در سخناني، از اين اقدام حمايت كردند:

«شما مي‌بينيد كه الان مركز فساد ‌امريكا را جوانها رفته‌اند گرفته‌اند و امريكائيها را هم كه در آنجا بودند، گرفتند و آن لانه فساد را بدست آوردند و امريكا هيچ غلطي نمي‌تواند بكند و جوانها مطمئن باشند كه امريكا هيچ غلطي نمي‌تواند بكند.» 2

منابع :

1ـ روزها و رويدادها؛ انتشارات پيام مهدي؛ بهار 1379؛ ص 390

2ـ صحيفه نور، ج 10، صص 157ـ 148؛ 16/8/1358

بررسي موج شكنهاي قائم و مايل

موج شكنها سازه هايي هستند كه از بنادر و سواحل در مقابل امواج و جريانهاي ساحلي محافظت مي كنند. به طور كلي موج شكنها را مي توان به دو دسته جدا از ساحل و متصل به ساحل تقسيم كرد.

در حالت اتصال به ساحل، براي حفاظت ساحل، بندر خارجي و در مواردي بندر داخلي، لنگرگاه و يا حوضچه در برابر امواج مورد استفاده قرار مي گيرد. اين سازه با كاستن از انرژي امواج، ارتفاع آنرا در ناحيه بندر كاهش مي دهد و منطقه حفاظت شده اي براي پهلوگيري و مهار كشتيها و بارگيري و باراندازي آنها و ديگر تاسيسات بندر بوجود مي آورد.

موج شكنها جدا از ساحل عمدتاً براي حفاظت ساحل، از اثر موج يا تسونامي ساخته مي شود. در اين حالت، اين سازه براي حفظ پايداري يك سازه محافظ ساحل نظير ديوار ساحلي يا براي كاستن از فرسايش ساحل و يا براي اهداف نظير آن به كار مي رود.

معمولاً موج شكن دور از ساحل به صورت سازه منقطع است كه تعيين فواصل بين قسمتهاي مختلف آن و طول آنها با توجه به نياز طرح و بر اساس بررسيهاي انجام شده روي مدل هيدروليكي مشخص مي شود.

روشهاي ديگر تقسيم بندي موج شكنها را مي توان بر اساس مصالح به كار رفته در آنها و يا نوع سازه تقسيم بندي كردو سنگ طبيعي و بتن و يا تركيبي از آنها در بيش از 95% موج شكنهايي كه تاكنون ساخته شده اند به كار رفته است. فولاد، چوب و حتي در بعشي موارد هواي فشرده هم براي شكستن نيروي امواج مورد استفاده قرار گرفته اند.

از نظر نوع سازه مهمترين انواع موج شكنها عبارتند از موج شكنهاي شيبدار (توده اي)، موج شكنهاي ديواره اي (قائم)، موج شكنهاي مركب و موج شكنهاي ويژه.

گاهي از موج شكنها براي حفاظت كانال دسترسي در مقابل رانه ساحلي و پايدار كردن يا ساماندهي يك شاخاب كشندي استفاده مي شود، كه در چنين حالتي Jetty  ناميده مي شود.

انتخاب نوع موج شكن معمولاً با توجه با مواد موجود در محل يا در نزديكي آن انجام مي شود. عمق آب وضعيت كف دريا، وظايف مورد انتظار از موج شكن و سرانجام تجهيزات موجود براي ساخت موج شكن از عوامل تعيين كننده مي باشند. در مورد مساله طراحي موج شكنها هم با يك نگاه كلي مي توان گفت كه عوامل موثر عبارتند از :

-         خطوط تراز بستر

-         تغييرات سطح اب در اثر جزر و مد، بركشند توفان و ساير عوامل

-         مشخصات موج

-         جيانهاي كشندي و بركشند توفان

-         باد

-         شرايط پي

-         رسوبات ساحلي

-         دسترسي به مصالح ساختماني و كيفيت آنها

-         شرايط خاص نظير استفاده از موج شكن، به عنوان اسكله ، مقاصد كشتيراني ، تفريحي و غيره

-         عوامل اقتصادي و سياسي

روشهاي حفاظت سواحل با اشاره خاص به كاربرد ژئوسنتتيكها
 

فصل اول : روش هاي حفاظت سواحل

•            تعريف ساحل

•            ديدگاه جغرافياي

•            ديدگاه مهندسي

•            ديدگاه حقوقي

مسايل و مشكلات در مهندسي سواحل

•      انباشت رسوب در دهانه بنادر

•      رسوب گذاري و پرشدن خورها و تالابها

•      تخريب و فرسايش ساحل

•      جابجايي مصب رودخانه ها در ساحل

•      بالا آمدن آب دريا

•      پيشروي جبهه آب شور

•      انهدام جنگلهاي ساحلي

•      آلودگي محيط زيست 

روشهاي جلوگيري ازسايش سواحل

•            روشهاي سازه اي حفاظت سواحل

•            روشهاي غيرسازه اي حفاظت سواحل

روشهاي سازه اي حفاظت سواحل

•             روشهاي مستقيم

          1- پوششهاي حفاظتي

          2- ديوارهاي حفاظتي

                    الف - ديوارساحلي

                     ب - آب بندها

                     ج - رانه گيرها

                            - آبشكن

                            - هدلند

روشهاي سازه اي حفاظت سواحل

•      روشهاي غيرمستقيم

          1- موج شكن

          2- موج شكن جدا

          3- آبسنگ مصنوعي

روشهاي غيرسازه اي حفاظت سواحل

•      روش پرورش مدام ساحل(تغذيه مصنوعي ساحل)

•      روش حفاظت بيولوژيك

فصل دوم : كاربرد ژئوسنتتيك ها

•            پيدايش ژئوسنتتيك

•            تاريخچه استفاده از ژئوسنتتيك ها

•            معرفي ژئوسنتتيك هاي مهم

          1- ژئوتكستايل

          2- ژئوممبرين

          3- ژئوكامپوزيت

كاربرد ژئوسنتتيك ها

•            كاربرد ژئوتكستايل در جدا سازي لايه هاي خاك

•            كاربرد ژئوتكستايل درتسليح خاك

•            تسليح ديوارهاي حايل بوسيله ژئوتكستايلها

•            پايداري شيروانيهاي خاكي توسط ژئوتكستايل

•            تسليح جاده ها بوسيله ژئوتكستايل

•            افزايش شيب مجاز شيروانيها

•            پايداري سواحل خاكي بوسيله ژئوتكستايل

•            كاربرد ژئوتكستايل به عنوان فيلتر

•            كاربرد به عنوان قالب انعطاف پذير

•            كاربرد ژئوتكستايلها به عنوان زهكش

1- كاربرد ژئوتكستايل در جدا سازي لايه هاي خاك

2- كاربرد ژئوتكستايل درتسليح خاك

3- تسليح ديوارهاي حايل بوسيله ژئوتكستايلها

4- پايداري شيروانيهاي خاكي توسط ژئوتكستايل

5- تسليح جاده ها بوسيله ژئوتكستايل

6- افزايش شيب مجاز شيروانيها

7- پايداري سواحل خاكي بوسيله ژئوتكستايل

8- كاربرد ژئوتكستايل به عنوان فيلتر

9- كاربرد به عنوان قالب انعطاف پذير

10- كاربرد ژئوتكستايلها به عنوان زهكش

11- كاربرد ژئوممبرين درسيستم آبرساني

12- كاربرد ژئوممبرين درزباله چالها حفظ محيط زيست

13- كاربرد ژئوممبرين درسيستم جمع آوري و تصفيه فاضلاب

14- كاربرد ژئوممبرين درتونل سازي

15- كاربرد ژئوممبرين دركنترل خاكهاي تورم پذير

16- كاربرد ژئوممبرين درجلوگيري ازنفوذ گازها

17- كاربرد ژئوممبرين درپوشش سطح مخازن آب

18- سدهاي غشايي شناور

19- كاربردGCL درساخت مدفن زباله

20- كاربردGCL درراهسازي

راهكارهاي علاقمندي دانش آموزان به مطالعه

اصل انضباط در هر كاري سبب ايجاد نظم در فعاليت هاي فردي و اجتماعي است و آن يك قاعده كلي حاكم برزندگي و طبيعت است و مطالعه براي رسيدن به دانايي و توانايي بخشي از روند زندگي بوده و تابع اصل نظم است.

فاطمه پوراسمعيل
دانش آموزان را بايد به مطالعه علاقمند كرد چه كتب درسي را در دست بگيرند و چه كتاب هاي ديگر را. در اين نوشتار تلاش شده است كه راهكارهايي براي مطالعه صحيح آينده سازان ارائه شود. بي شك عمل به اصول مطالعه مي تواند بهره وري بيشتري را براي دانش آموزان داشته باشد.
اصول مطالعه
1- استمرار در مطالعه: مطالعه به طور مستمر بدون وقفه در ساعات برنامه ريزي انجام گيرد.
2- انضباط در مطالعه: اصل انضباط در هر كاري سبب ايجاد نظم در فعاليت هاي فردي و اجتماعي است و آن يك قاعده كلي حاكم برزندگي و طبيعت است و مطالعه براي رسيدن به دانايي و توانايي بخشي از روند زندگي بوده و تابع اصل نظم است.
3- تنوع در موضوع: ثبات موضوع مطالعه براي مدت زيادي سبب كاهش فعاليت مغزي است. براي ايجاد تنوع چندين موضوع را بايد مورد مطالعه قرار داد. اين بدان معني نيست كه در يك ساعت برنامه ريزي چندين نوع كتاب خوانده شود.
4- تنظيم برنامه مطالعه: در تنظيم برنامه بايد به اهداف و احساس نياز مطالعه كننده توجه كرد.
5- برنامه بايد انعطاف داشته باشد (مطالعه كننده احساس اجبار نكند).
6- براي مطالعه هر درس وقت كافي منظور شود.
7- در طول برنامه به منظور ايجاد فرصت طبقه بندي، سازماندهي مطالب قبلي و آمادگي ذهني براي مطالب بعدي بايد زمان معيني استراحت در نظر گرفت.
8- مطالعه هر درس، نزديك به ساعت آموزشي همان درس باشد.
زمان ها و موقعيت هاي نامناسب براي مطالعه
مسائلي كه در مطالعه بايد از آن اجتناب كرد به شرح زير است:
الف- از ايجاد فاصله زياد بين مطالعه خودداري شود.
- مطالعه به دليل خستگي اندام هاي حسي در آخر شب صورت نگيرد.
- مقدار زمان مطالعه 1.5 تا 2 ساعت بوده و سپس با استراحت كوتاه مطالعه دوم صورت گيرد.
- مطالعه نبايد در زمان خستگي حاكم بر بدن باشد.
- در طول سال مطالعه روزانه مفيد بوده و در شب امتحان ايجاد اضطراب مي كند و اضطراب سبب كاهش قدرت حافظه است.
- در صورت محدود بودن زمان نبايد با سرعت بيشتري مطالعه نمود.
- زمان مطالعه بايد دور از تشويش و نگراني باشد.
عوامل مؤثر در يادگيري
1- احساس نياز و علاقه و اشتياق.
2- داشتن دانش و اطلاعات قبلي از دروس پيش نياز و درك آن.
3- فهميدن اهداف درس و نقش و تأثير آن در زندگي روزمره.
4- تمرين، تكرار و ممارست و تعميم دادن مفاهيم به مصداق ها.
5- داشتن يك چهارچوب كلي و تقسيم آن به مواد آموزشي.
6- رعايت زمان و مكان يادگيري كه عاري از هرگونه عوامل مخل باشد.
7- صحيح خواني، درك مفهوم و تجزيه و تحليل مفاهيم.
همان طور كه مي دانيد توانايي خواندن يكي از اساسي ترين مهارت ها براي كسب موفقيت تحصيلي است. بنابراين چگونه مي توانيم انگيزه وعلاقه لازم براي مطالعه را در فراگيران ايجاد كنيم؟ بايد گفت، بهترين راه ايجاد علاقه به ادبيات، درك اهميت و تأثير مطالعه در زندگي روزمره است. معلمان به اين امر آگاهند و به همين دليل در كلاس هاي درس با اهداف برنامه ريزي شده قبلي، وقت زيادي را صرف ايجاد علاقه و عشق به مطالعه در دانش آموزان مي كنند اما ايجاد انگيزه و تقويت عشق به مطالعه دائمي، تنها وظيفه معلمان نيست بلكه والدين نيز در اين امر نقش مهمي برعهده دارند.
توصيه هايي براي تقويت مطالعه:
1- قبل از هر چيز، مطالعه را بين اعضاي خانواده به صورت يك عادت هميشگي درآوريد و از دوران كودكي و در طول دوران تحصيلي سعي كنيد به صورت مستمر و بدون وقفه ادامه داشته باشد.
2- با استفاده از امكانات موجود در كتابخانه هاي شهر و با راهنمايي هاي كتابدار، كتاب هاي مناسب گروه سني و مقطع تحصيلي دانش آموزان را انتخاب كنيد.
3- بهترين و پربارترين اوقات براي شما و فرزندتان زماني است كه مطالعه مي كنيد.
4- رفتن به كتابخانه را بخشي از برنامه هفتگي خود قرار داده و اجازه دهيد فرزندتان در كتابخانه با داشتن فرصت كافي به سراغ قفسه هاي كتاب رفته، با نگاه كردن به آن ها كتاب مورد علاقه اش را انتخاب كند.
5- بسياري از فيلم هاي سينمايي و برنامه هاي تلويزيوني براساس كتاب هاي منتشر شده، ساخته مي شوند. اگر فرزندتان به فيلم يا برنامه خاصي علاقه مند است او را به خواندن فيلمنانه يا قصه مربوط به آن فيلم تشويق كنيد.
6- در دنياي امروز كه عصر اطلاعات است ما با انبوه اطلاعات در قالب كتاب، مجله، روزنامه و... مواجهيم كه اين منابع وسايل ترغيب نوجوانان و جوانان به مطالعه مي باشد.
7- و بالاخره اين كه ميزان اهميت و ضرورت مطالعه در زندگي انسان ها را يادآوري كنيد.

قوانين بازى:
بازى بيسبال بين دو تيم نه نفره انجام مى شود و هر تيم زير نظر مربى خود كه خارج زمين است بازى مى كند. برنده تيمى است كه تعداد «دورهاى بيشترى» را برده باشد.
زمين بازى:
زمين داخلى، مربعى شكل است و ۹۰ فوت (حدوداً ۲۷ متر) طول دارد. زمين خارجى، فضايى است كه از امتداد دو طرف مربع داخلى به وجود مى آيد. زمين داخلى درجه بندى مى شود تا خط هاى زمينه و محدوده تيم خودى مشخص شود. محدوده پرتاب كننده توپ (pitcher) ۲۴ سانتيمتر بالاتر از خط زمينه محدوده خودى است.
زمين داخلى و زمين خارجى شامل خطوط مرزى و منطقه بى طرف مى شوند، بقيه زمين، محدوده مسابقه است. منطقه زمين خودى با نوار فلزى مشخص مى شود و نسبت به آن، زمين دوم را (كه تا زمين اول ۲۷ متر فاصله دارد) مشخص مى كنند. تقاطع اين خطوط، زمين اول را مى سازند. از زمين خودى ۲۷ متر به سمت زمين سوم و از زمين دوم ۲۷ متر به سمت زمين سوم، تقاطعى ايجاد مى كنند كه منطقه سوم است، خلاصه اين كه زمين به چهار بخش تقسيم مى شود. تمام اندازه گيرى هاى زمين بايد از نقطه اى كه خط هاى زمين اول و سوم همديگر را قطع كرده اند صورت بگيرد. محل گيرنده توپ (catcher)، ضربه زننده ها به توپ (batters)، جايگاه مربى، سه خط اول زمين و محدوده دوم ضربه زننده به توپ بايد مشخص شوند. خطوط مسابقه و تمام خط هاى بازى با گچ سفيد مشخص مى شوند.
زمين خودى را با يك قطعه پنج گوشه پلاستيكى سفيد رنگ كه البته شكل خاصى دارد (دو گوشه آن كامل نيست) و تقريباً ۴۲ سانتيمتر طول آن است علامتگذارى مى كنند. اين علامت ها در محل تقاطع خطوط زمين خودى با زمين اول و سوم قرار مى گيرند.
زمين هاى اول، دوم و سوم را با كيسه هاى پارچه اى كه روى زمين مى گذارند، علامتگذارى مى كنند. كيسه هاى زمين اول و سوم در زمين داخلى (infield) و كيسه هاى زمين دوم در مركز زمين دوم قرار مى گيرد. اين كيسه ها پر از شن هستند.
روش بازى:
هر تيم نه بازيكن دارد از يك توپ سفت با پوشش چرمى، يك باتوم چوبى (در بازى هاى حرفه اى جنس آن فقط از چوب است) يا آلومينيومى و دستكش هاى حفاظ دار استفاده مى كنند. به علاوه، ضربه زننده، گيرنده و رهبر محدوده خودى، لباس هاى محافظ مخصوص مى پوشند. در زمين بازى، يك پرتاب كننده توپ، يك گيرنده توپ، چهار بازيكن داخلى و سه بازيكن خارجى قرار مى گيرند. هر تيم تلاش مى كند كه امتياز بيشترى بياورد كه در بيسبال به اين كار اصطلاحاً «بردن هر دور» score runs مى گويند. تيم اول، بازى را با يك - اصطلاحاً - «حمله» شروع مى كند. بازيكن هاى اين تيم به نوبت هر كدام نقش ضربه زننده به توپ (batter) را بازى مى كنند. ضربه زننده، تنها بازيكن مهاجمى است كه اجازه دست زدن به توپ را دارد. تيم دوم بازى خود را با ۹ نفر در حالت دفاعى شروع مى كند بيشتر مواقع توجه بيشتر معطوف به دو بازيكن اصلى است: يعنى پرتاب كننده تيم دوم كه توپ را پرتاب مى كند و ضربه زننده تيم اول كه بايد توپ او را پاسخ بدهد.
اما توضيحى هم درباره وظيفه مهم ضربه زننده:
او مى تواند يك ضربه (hit) بزند. كلاً سه نوع ضربه در بيسبال وجود دارد: الف) ضربه به توپ (بى طرف) كه توپ اگر از ديوار بگذرد يك امتياز براى ضربه زننده مى آورد (homerun) ب) اگر ضربه طورى باشد كه توپ از روى ديوار بپرد علاوه بر امتياز homerun يك امتياز زمين دوم با عنوان (runner) براى ضربه زننده ارمغان مى آورد. ج) ضربه اى كه قبل از دفاع، توپ در هر يك از زمين ها بيفتد كه در اين حالت ضربه زننده بيرون از بازى مى رود (out اوت)
اگر ضربه زننده اولين و دومين اوت خود را در نيمه دور اول مرتكب شود بايد روى نيمكت بنشيند! و اگر اوت سوم را بزند تيم او كاملاً از حالت حمله خارج شده و بايد به حالت دفاعى بازى كنند. اگر بازيكنان دفاعى توپ بى طرف يا مسابقه را قبل از اين كه از هوا بر زمين فرود آيد، بگيرند هم يك نوع خطاى اوت مرتكب شده اند كه fly-out ناميده مى شود.
يك نوع خطاى ديگر پرتاب اوت يا strikeout است كه در مواقع زير رخ مى دهد: ضربه زدن به يك پرتاب ولى گم كردن توپ، ضربه نزدن به پرتاب در منطقه ضربه (strike zone). ضربه زدن به يك توپ بى طرف كه هيچ كس قبل از پرت شدن توپ آن را نمى گيرد. حالا برگرديم به بازى، وقتى كه حمله شروع مى شود اعضاى تيم هر كدام سعى مى كنند كه در هر دور تيمشان را برنده كنند. وقتى كه نوبت به يك نفر مى رسد، چوبش را برمى دارد و در نقطه مشخصى خيلى نزديك به محدوده خودى، در سمت چپ يا راست مى ايستد. ترتيبى كه ۹ بازيكن در موقعيت ضربه زننده (batter) قرار مى گيرند بايد در طول بازى رعايت شود.
تيم دوم بازى خود را با ۹ بازيكن دفاعى شروع مى كند. يكى از آن ها كه pitcher يا پرتاب كننده نام دارد بايد مهارت خاصى در پرتاب كردن توپ از نقطه اى معين به سمت محدوده خودى و ضربه زننده تيم مخالف داشته باشد.
اگر ضربه زننده تيم اول، موفق به ضربه زدن به توپ و رد كردن آن نشود، گيرنده يا catcher كه ماسك و ساير لباس هاى محافظ مى پوشد توپ را گرفته و آن را براى هم تيمى خودش يعنى پرتاب كننده مى فرستد تا دوباره آن را به سمت ضربه زننده پرتاب كند.
در حالى كه بازى تيم دفاعى توسط دو بازيكنش (پرتاب كننده و گيرنده توپ) انجام مى شود ۲ بازيكن ديگر مى توانند در هر جاى محدوده بى طرف قرار بگيرند كه البته در يك الگوى قابل پيش بينى پخش مى شود: هر كدام در حالت آماده براى گرفتن توپ تيم حريف از محدوده خاصى محافظت مى كنند. همه بازيكنان دفاعى، خصوصاً اين هفت نفر، بازيكن ميدان (fielder) ناميده مى شوند چرا كه همگى در زمين بازى field پخش هستند.
در طول هر يك از توقف هاى بازى، هر تيم مى تواند يك جانشين به جاى بازيكن خود به زمين بفرستد كه ديگر براى بازيكن تعويضى امكان بازگشت به زمين وجود نخواهد داشت.
تيم اول هر بار كه ضربه زننده يك دور كامل دور چهار نقطه مشخص كه base يا زمينه ناميده مى شوند حركت مى كند امتياز يك دور را مى برد. گاهى ضربه زننده يك دور را يكجا مى زند و گاهى هم از يك base به base بعدى تأخير مى كند تا هم تيمى هايش جاى او را در موقعيت ضربه زننده بگيرند تا فرصت پيشروى در يك دور كامل را داشته باشند.
معمولاً هر تيمى با دو يا سه خطا جايش را به تيم مقابل مى دهد و در طول يك بازى ۹ موقعيت دفاعى و بين ۸ ، ۹ موقعيت حمله (بسته به اين كه كداميك مى برند) براى هر تيم ايجاد مى شود. (تيم دوم يك فرصت نهايى براى برد هم دارد) درست مثل يك نمايش كه ۹پرده و هر پرده آن دو صحنه داشته باشد. هر نيمه سه خطا مى تواند داشته باشد. هيچ محدوديت زمانى و هيچ ساعتى براى بازى بيسبال وجود ندارد، بستگى به اين دارد كه چقدر طول مى كشد تا خطاها رخ بدهند، معمولاً بازى ها تا سه ساعت طول مى كشند.
شما تنها در صورتى دورها را مى بريد كه در موقعيت حمله قرار گرفته باشيد. در خيلى از ورزش ها تيم مدافع مى تواند يكباره كل بازى را در دست بگيرد (مثل فوتبال، واليبال، بسكتبال و ...) و به سرعت امتياز به دست آورد اما در بيسبال اينطور نيست و تيم مدافع در حالى كه مى تواند توپ را بگيرد نمى تواند آن را تبديل به امتياز كند.
چيزى از توضيحات ما نفهميده ايد؟! مجله را ببنديد و برويد سراغ برنامه هاى ورزشى تلويزيون و همان فوتبال را تماشا كنيد، هر كس توپ را بيشتر توى گل كرد برنده است،

تحقیق در مورد ویروس و ضدویروس 

حجم عظیم ویروس ها، کرم ها، ایرادات نرم افزارها و تهدیدهای ناشی از آنها، نرم افزارهای ضدویروس را تبدیل به یکی از ابزارهای لازم برای همه کامپیوترها نموده است. در صورت آلوده شدن یک کامپیوتر به ویروس بسته به نوع آن ممکن است مصائب مختلفی برای سیستم کامپیوتری بوجود آید که در پاره ای موارد جبران آن ها هزینه های زیادی را تحمیل می کند. آسیب های بعضی از ویروس ها به گونه ای است که آثار سوء آن ها را به هیچ وجه نمی توان از بین برد. مستقل از نوع ویروسی که باید با آن مقابله شود نیاز به برنامه های ضد ویروس همواره وجود دارد و در شرایطی که محصولات ضد ویروس متنوعی تولید شده اند، انتخاب نرم افزار مناسب دغدغه کاربران می باشد.

این مقاله ضمن معرفی انواع ویروس ها، نحوه عمل کرد برنامه های ضدویروس و انواع ویروس هایی که ضدویروس ها شناسایی و پاکسازی می کنند را معرفی می کند. همچنین اطلاعاتی که برای انتخاب ابزار مناسب لازم است بیان شده و تعدادی از برنامه های ضد ویروس با هم مقایسه  خواهند شد.

ویروس چیست؟

ویروس های کامپیوتری برنامه هایی هستند که مشابه ویروس های بیولوژیک گسترش  یافته و پس از وارد شدن به کامپیوتر اقدامات غیرمنتظره ای را انجام می دهند. با وجودی که همه ویروس ها خطرناک نیستند، ولی بسیاری از آنها با هدف تخریب انواع مشخصی از فایل ها، برنامه های کاربردی و یا سیستم های عامل نوشته شده اند.

 ویروس ها هم مشابه همه برنامه های دیگر از منابع سیستم مانند حافظه و فضای دیسک سخت، توان پردازنده مرکزی و سایر منابع بهره می گیرند و می توانند اعمال خطرناکی را انجام دهند به عنوان مثال فایل های روی دیسک را پاک کرده و یا کل دیسک سخت را فرمت کنند. همچنین یک ویروس می تواند مجوز دسترسی به دستگاه را از طریق شبکه و بدون احراز هویت فراهم آورد.

برای اولین بار در سال ۱۹۸۴ واژه «ویروس» در این معنا توسط فرد کوهن در متون آکادمیک مورد استفاده قرار گرفت. د‍ر این مقاله که «آزمایشاتی با ویروس های کامپیوتری» نام داشت نویسنده دسته ای خاص از برنامه ها را ویروس نامیده و این نام گذاری را به لئونارد آدلمن نسبت داده است. البته قبل از این زمان ویروس ها در متن داستان های عملی و تخیلی ظاهر شده  بودند.

انواع ویروس

انواع ویروس های رایج را می توان به دسته های زیر تقسیم بندی نمود:

boot sector:

 boot sector اولین Sector بر روی فلاپی و یا دیسک سخت کامپیوتر است. در این قطاع کدهای اجرایی ذخیره شده اند که فعالیت کامپیوتر با استفاده از آنها انجام می شود. با توجه به اینکه در هر بار بالا آمدن کامپیوتر Boot sector مورد ارجاع قرار می گیرد، و با هر بار تغییر پیکربندی کامپیوتر محتوای boot sector هم مجددا نوشته می شود، لذا این قطاع مکانی بسیار آسیب پذیر در برابر حملات ویروس ها می باشد.

این نوع ویروس ها از طریق فلاپی هایی که قطاع boot آلوده دارند انتشار می یابند. Boot sector  دیسک سخت کامپیوتری که  آلوده شود توسط ویروس آلوده شده و هر بار که کامپیوتر روشن می شود، ویروس خود را در حافظه بار کرده و منتظر فرصتی برای آلوده کردن فلاپی ها می ماند تا بتواند خود را منتشر کرده و دستگاه های دیگری را نیز آلوده نماید. این گونه ویروس ها می توانند به گونه ای عمل کنند که تا زمانی که دستگاه آلوده است امکان boot کردن کامپیوتر از روی دیسک سخت از بین برود.

این ویروس ها بعد از نوشتن بر روی متن اصلی boot سعی می کنند کد اصلی را به قطاعی دیگر بر روی دیسک منتقل کرده و آن قطاع را به عنوان یک قطاع خراب (Bad Sector) علامت گذاری می کند.

Macro viruses:

 این نوع ویروس ها مستقیما برنامه ها را آلوده نمی کنند. هدف این دسته از ویروس ها فایل های تولید شده توسط برنامه هایی است که از زبان های برنامه نویسی ماکرویی مانند مستندات Exel یا Word استفاده می کنند. ویروس های ماکرو از طریق دیسک ها، شبکه و یا فایل های پیوست  شده با نامه های الکترونیکی قابل گسترش می باشد.

ویروس تنها در هنگامی امکان فعال شدن را دارد که فایل آلوده باز شود، در این صورت ویروس شروع به گسترش خود در کامپیوتر نموده و سایر فایل های موجود را نیز آلوده می نماید. انتقال این فایل ها به کامپیوتر های دیگر و یا اشتراک فایل بین دستگاه های مختلف باعث گسترش آلودگی به این ویروس ها می شود.

File infecting viruses:

 فایل های اجرایی (فایل های با پسوند .exe و .com) را آلوده نموده و همزمان با اجرای این برنامه ها خود را در حافظه دستگاه بار نموده و شروع به گسترش خود و آلوده کردن سایر فایل های اجرایی سیستم می نمایند. بعضی از نمونه های این ویروس ها متن مورد نظر خود را به جای متن فایل اجرایی قرار می دهند.

ویروس های چندریخت(Polymorphic):

این ویروس ها در هر فایل آلوده به شکلی ظاهر می شوند. با توجه به اینکه از الگوریتم های کدگذاری استفاده کرده و ردپای خود را پاک می کنند، آشکارسازی و تشخیص این گونه ویروس ها دشوار است.

ویروس های مخفی:

این ویروس ها سعی می کنند خود را از سیستم عامل و نرم افزارهای ضدویروس مخفی نگه دارند. برای این کار ویروس در حافظه مقیم شده و حائل دسترسی به سیستم عامل می شود. در این صورت ویروس کلیه درخواست هایی که نرم افزار ضدویروس به سیستم عامل می دهد را دریافت می کند. به این ترتیب نرم افزارهای ضدویروس هم فریب خورده و این تصور به وجود می آید که هیچ ویروسی در کامپیوتر وجود ندارد. این ویروس ها کاربر را هم فریب داده و استفاده از حافظه را به صورت مخفیانه انجام  می دهند.

ویروس های چندبخشی

رایج ترین انواع این ویروس ها ترکیبی از ویروس های boot sector و file infecting می باشد. ترکیب انواع دیگر ویروس ها هم امکان پذیر است.

سایر برنامه های مختل کننده امنیت

برخی از محققین اسب های تروا(Trojan)، کرم ها و بمب های منطقی را در دسته ویروس ها قرار نمی دهند ولی واقعیت این است که این برنامه ها هم بسیار خطرناک بوده و می توانند خساراتی جدی به سیستم های کامپیوتری وارد نمایند.

اسب های تروا تظاهر می کنند که کاری خاص را انجام می دهند ولی در عمل برای هدف دیگری ساخته شده اند، به عنوان مثال برنامه ای که وانمود می کند که یک بازی است ولی در واقع اجازه دسترسی از راه دور یک کاربر به کامپیوتر را فراهم می آورد.

  کرم ها برنامه هایی هستند که مشابه ویروس ها توان تکثیر کردن خود را دارند، ولی برعکس آنها برای گسترش خود نیاز به برنامه هایی دیگر ندارند تا آنها را آلوده کرده و تحت عنوان فایل های آلوده اقدام به انتقال و آلوده کردن دستگاه های دیگر نمایند. کرم ها معمولا از نقاط آسیب پذیر برنامه های e-mail برای توزیع سریع و وسیع خود استفاده می نمایند.

  بمب های منطقی برنامه هایی هستند که در زمان هایی از قبل تعیین شده؛ مثلا یک روز خاص؛ اعمالی غیر منتظره انجام می دهند. این برنامه ها فایل های دیگر را آلوده نکرده و خود را گسترش نمی دهند.

علی رغم تنوع انواع برنامه های مخرب، برنامه های قوی ضد ویروس می توانند نسخه های مختلف آنها را شناسایی و از بین ببرند. در ادامه این متن برای سادگی به همه انواع این برنامه ها عنوان عمومی ویروس اطلاق می شود.

در بخش های بعدی نرم افزارهای ضدویروس مورد بررسی قرار خواهند گرفت