نوستالژی: ۴۷ از ۳۹۹

برای كسانی كه كار با كامپیوترهای شخصی را از اسپكتروم ۴۸ و كمودور ۶۴ شروع كرده‌اند، خاطره نوار‌كاست، خاطره‌ای فراموش نشدنی است. در زمانی كه این نسل از كامپیوترها حكمرانی می‌كردند، متداول‌ترین وسیله ورودی كامپیوتر، بعد از صفحه‌كلید، همین نوارهای كاست بودند.

برای كسانی كه كار با كامپیوترهای شخصی را از اسپكتروم ۴۸ و كمودور ۶۴ شروع كرده‌اند، خاطره نوار‌كاست، خاطره‌ای فراموش نشدنی است. در زمانی كه این نسل از كامپیوترها حكمرانی می‌كردند، متداول‌ترین وسیله ورودی كامپیوتر، بعد از صفحه‌كلید، همین نوارهای كاست بودند. كار با نوار‌كاست كه امروزه ممكن است مضحك به نظر برسد، به ترفندهای خاصی احتیاج داشت و از عهده هر كسی بر نمی‌آمد. برای كامپیوترهای سری‌اسپكتروم، دیسك درایو بسیار كم بود. در مورد كامپیوترهای كمودور نیز با آن‌كه دیسك درایو ۲۵/۵ اینچی وجود داشت، ولیكن به علت قیمت گران آن‌ها، كمتر كسی از استفاده می‌كرد و چون همراه كامپیوتر كمودور یك پخش كاستِ كوچك نیز وجود داشت، تقریباً استفاده از دیسك درایو بلاموضوع بود. باری، برنامه‌های این كامپیوتر‌ها كه عمدتاً در انواع بازی‌ها و گاهی نرم‌افزارهای جانبی نقاشی یا كامپایلر خلاصه می‌شدند، به روی نوارهای كاست كپی می‌شدند و در فروشگاه‌های كامپیوتر به فروش می‌رسیدند. البته این نوارها به سادگی قابل كپی كردن از طریق ضبط صوت‌های دو كاسته نبودند كه علت آن را در ادامه خواهم گفت و در نتیجه بازار فروش این نوارها، رونق خوبی داشت. اما طرز استفاده از نوارها به فوت‌وفن‌های ویژه‌ای احتیاج داشت كه تنها پس از بارها و بارها load كردن برنامه‌ها، كاربران با رموز آن آشنا می‌شدند. پس از آن‌كه یك ضبط صوت خانگی یا ضبط ویژه دستگاه‌های كمودور را به كامپیوتر متصل می‌كردیم و دستور load را وارد می‌نمودیم، ضبط را روشن می‌كردیم تا نوار را پخش كند. بله! تعجب نكنید. این نوار دیتا پخش می‌شد و صدایی كه تولید می‌كرد تقریباً شبیه صدای شماره‌گیری و hand shaking مودم‌های امروزی بود. روند load شدن برنامه بسته به حجم برنامه‌، ۵ تا ۶ دقیقه هم طول می‌كشید.گاهی پس از پایان بارگذاری برنامه، متوجه می‌شدیم كه برنامه به درستی كار نمی‌كند. در نتیجه مجدداً این روند را تكرار می‌كردیم تا به نتیجه مطلوب برسیم. 

اولین نكته‌ای كه حین كار با نوارهای كاست می‌آموختیم، همین نحوه load كردن بود. عوامل مهمی در این كار دخیل بودند كه به كیفیت پخش صوت و head ضبط صوت مربوط می‌شدند. به تجربه دریافته بودیم كه ضبط‌صوت‌های استریو برای load كردن داده‌ها اصلاً مناسب نیستند و اغلب اوقات كار را با مشكل مواجه می‌كنند. زیرا آن‌ها مقداری از نویزها را حذف می‌كردند و این نویزها بخشی از همان داده‌های موردنیاز بودند. در نتیجه هر چه ضبط‌صوتِ قدیمی‌تر و بی‌كیفیت‌تری را برای این‌كار پیدا می‌كردیم، احتمال موفقیت بیشتر بود. پخش صوتی كه همراه كامپیوترهای كمودور عرضه می‌شد نیز همین وضعیت را داشت و در حالت mono كار می‌كرد. نكته بعدی، وضعیت head دستگاه بود. اگر هد دستگاه ضبط‌صوت در وضعیت خوب و تمیز قرار داشت یا خیلی تنظیم بود، باز هم كارمان با اشكال روبرو می‌شد. در نتیجه مجدداً به سمت همان ضبط‌های بی‌كیفیت سوق داده می‌شدیم. البته پخش‌های كمودور دارای یك پیچ تنظیم بیرونی بودند كه امكان تنظیم هد را با كمك یك نرم‌افزار فراهم می‌آورد و از آن طریق می‌شد كه ضریب load شدن صحیح برنامه‌ها را افزایش داد. این دو موضوع ما را به آن‌جا رساند كه امكان كپی كردن نوارهای كاست از طریق ضبط‌صوت‌های دو كاسته كه در آن زمان تازه به بازار آمده بودند، وجود ندارد. زیرا كیفیت آن ضبط‌ها آن‌قدر خوب بود كه نوار حاوی دیتا را به چیز بی‌مصرفی تبدیل می‌كرد. حتی در اثر تكرار عمل load كردن نوارها، كم‌كم به آن درجه از مهارت می‌رسیدید كه با شنیدن صدای پخش نوار یعنی همان سوت كشیدن‌ها و قیژقیژها، متوجه می‌شدید كه كار با اشكال روبرو شده است یا با موفقیت در حال جلو رفتن است.اما ماجرا به همین جا ختم نمی‌شد. نوار كاست رسانه‌ای است با امكان دسترسی ترتیبی به جای امكان دسترسی تصادفی. یعنی آن‌كه مثلا‌ً برای رسیدن به برنامه پنجم روی نوار كاست، باید از چهار برنامه قبلی گذر كنید. این عبور كردن وقتی كه شما نمی‌توانید نشانه‌ای روی محل خاصی از نوار بگذارید، معنای بیشتری می‌یابد. اما كسانی كه با اسكپتروم كار می‌كردند در اثر مهارت و با شنیدن صدای نوار و مشاهده چشمی اندازه حلقه‌های نوار متوجه می‌شدند كه آیا به برنامه موردنظر رسیده‌اند یا خیر و مثلاً اگر در طرف A یك نوار تعداد ۱۰ برنامه وجود دارد، مثلاً برنامه هفتم حدوداً كجای نوار قرار دارد. با شنیدن صدای نوار نیز كمابیش حدس می‌زدند كه آیا انتهای برنامه ششم هستند یا ابتدای برنامه هفتم. البته پخش صوت‌های كامپیوترهای كمودور، این مشكل را به طریق دیگری حل كرده بودند زیرا روی آن یك شمارنده سه‌رقمی وجود داشت كه كارِ یافتن برنامه‌ها را آسان می‌كرد. به این ترتیب كه اگر مثلاً پخش شدن یك طرف نوار شصت دقیقه‌ای معادل چهارصد شماره بود، در نتیجه محل هر یك از برنامه‌ها قابل تعیین بود. برای همین هم همیشه در كنار هر نوار، یك یادداشت كوچك با مضمون این‌كه مثلاً برنامه اول از ۱۰ تا ۸۷، برنامه دوم ۹۰ تا ۲۲۰ و الی آخر وجود داشت. در نتیجه هر بار یافتن برنامه، مستلزم بردن نوار به ابتدای آن، صفر كردن شمارنده ضبط و جلو بردن مثلاً ۲۰۰ شماره برای رسیدن به اول برنامه موردنظر بود. خاطرم هست كه برای كار كردن با كامپیوتر اسپكتروم ۴۸، پس از آن‌كه مدت‌های مدیدی با همان شیوه گوش دادن و دیدن، محل برنامه‌ها را می‌یافتم، تصمیم به خریدن یك ضبط‌صوت گرفتم. منتها ضبط‌صوتی كه ضمن داشتن یك شمارنده، كیفیت پخش آن هم مونو باشد. جستجوی بسیار زیاد در فروشگاه‌های لوازم صوتی بالا‡خره نتیجه داد و یك ضبط كوچك بی‌نام و نشان تایوانی واجد مشخصات موردنظر بود. البته چهره فروشندگان نیز دیدنی بود. زیرا در زمانی كه همه در پی یافتن ضبط‌های با كیفیت بالا، دو كاسته، دولبه و استریو می‌گشتند، یك نفر در پی یك ضبط‌صوت مونوی بی‌كیفیت بود. امروزه وقتی می‌بینیم كه یك DVD خام تقریباً به قیمت نوار كاست همان سال‌هاست و به راحتی حجم ۷/۴ گیگابایت را تبادل می‌كند، به یاد همان نوارهای كاست می‌افتم. شاید این هم نوعی نوستالژی است. 
علیرضا صالحی

۵ نکته برای استفاده از کامپیوترهای عمومی

کامپیوترهای عمومی در کتابخانه ها، کافی نت ها، فرودگاهها، و کپی نت ها راحت تر و ارزان تر از خرید کامپیوترهای همراه شخصی هستند. اما آیا آنها به اندازه کافی امن هستند؟ این موضوع به نحوه چگونگی استفاده شما از آنها بستگی دارد.

کامپیوترهای عمومی در کتابخانه ها، کافی نت ها، فرودگاهها، و کپی نت ها راحت تر و ارزان تر از خرید کامپیوترهای همراه شخصی هستند. اما آیا آنها به اندازه کافی امن هستند؟ این موضوع به نحوه چگونگی استفاده شما از آنها بستگی دارد.در زیر ۵ نکته درباره بکار بردن کامپیوترهای عمومی بدون به خطر انداختن اطلاعات شخصی و مالی شما آورده می شود: 
۱.اطلاعات مربوط به Login خود را Save نکنید 
همیشه به جای آنکه برای خروج از یک سایت پنجره جستجوگر را ببندید یا آدرس سایت دیگری را در نوار آدرس وارد کنید، پس از اتمام کارتان با فشردن دکمه Logout، بطور کامل از سایت خارج شوید. این کار موجب می شود تا افراد بعدی که از آن کامپیوتر استفاده می کنند، نتوانند به اطلاعات شما دسترسی پیدا کنند.بسیاری از برنامه ها (خصوصاً پیغامبرهای آنی مانند Yahoo! Messenger و MSN Messenger) دارای قابلیت Automatic Login هستند که Username و Password شما را ذخیره می نمایند. همیشه بخاطر داشته باشید که این گزینه را غیرفعال نمائید تا افراد دیگر بصورت تصادفی (یا عمدی) نتوانند بجای شما Logon شوند. 
۲.کامپیوتر را در حالیکه اطلاعات مهمی روی صفحه آن وجود دارد، ترک نکنید 
اگر شما مجبورید که کامپیوتر عمومی را برای مدتی (هرچند کوتاه) ترک کنید، از همه برنامه ها Logout شوید و همه پنجره هایی که ممکن هستند اطلاعات مهمی داشته باشند را ببندید. 
۳.ردپای خود را پاک کنید 
وقتی که کارتان با یک کامپیوتر عمومی تمام شد، بایستی همه فایلهای موقتی (Temporary Files) و تاریخچه اینترنتی (Internet History) را پاک نمائید. 
برای پا کردن Temporary Files و Internet History مراحل زیر را طی نمائید: 
۱. در Internet Explorer روی منوی Tools و سپس Internet Option کلیک نمائید. 
۲. در پنجره Internet Option قسمت General را انتخاب کنید و زیر بخش Temporary Internet Files دکمه Delete Files و سپس Delete Cookies را فشار دهید. 
۳. زیر بخش History روی دکمه Clear History کلیک نمائید. 
۴.مراقب نگاههای دزدکی باشید 
از آنجائیکه هر روزه خبرهای زیادی درباره نحوه دسترسی دیجیتالی هکرها به اطلاعات شخصی می شنویم، گاهی روشهای قدیمی را از یاد می بریم. هنگامی که شما از یک کامپیوتر عمومی استفاده می نمائید، بایستی همواره مراقب کسانی باشید که دزدکی به صفحه نمایشگر و دستانتان می نگرند تا از این طریق اطلاعات شخصی و کلمات عبور شما را به دست آورند. 
۵.سعی کنید اطلاعات مهم و محرمانه خود را در کامپیوترهای عمومی وارد نکنید 
نکته ها قبلی مربوط به هکرهایی بوده که پس از شما از کامپیوتر عمومی استفاده می کنند. اما شما بایستی مراقب افراد قبلی هم باشید! ممکن است که شخصی روی کامپیوترهای عمومی نرم افزار پیچیده ای را نصب کرده باشد که تمام ورودی های صفحه کلید را ذخیره نماید و سپس آنها را برای شخص موردنظری ایمیل کند. بنابراین حتی اگر شما اطلاعات تان را پاک کنید و ردپاهایتان را از بین هم ببرید، باز هم شخص ثالث آنها را در اختیار خواهد داشت.اگر واقعاً می خواهید که محفوظ بمانید، از وارد کردن شماره کارت اعتباری و دیگر اطلاعات مالی و محرمانه در یک کامپیوتر عمومی بپرهیزید. 
نویسنده: صادق جم 
منبع: Microsoft

در جستجوی آینده - نقش R&D در نوآوری و موفقیت شركت‌ها

شركت‌های بزرگ به دو روش در امر تحقیق و توسعه سرمایه گذاری می‌كنند. یا آن كه به پژوهش می پردازند تا محصولات و خدمات جدیدی را پدید بیاورند یا آن كه هزینه زیادی را صرف ظرفیت سازی از طریق خرید دستگاه های جدید، نرم افزار ها و ساختارهای نو می نمایند.بررسی‌ها نشان دادند كه شركت‌های فعال در حوزه بیوتكنولوژی یا زیست‌فناوری، بیشترین بودجه را به امر تحقیق و توسعه اختصاص داده‌اند.

كدام شركت‌ها آینده ما را می‌سازند؟ كدام‌یك نوآورترند و كدام‌یك بودجه زیادی را به امر تحقیق و توسعه (R&D) اختصاص می‌دهند؟ یكی از معیارهای سنجش این امر، بررسی میزان سرمایه‌ای است كه شركت‌ها در راه تحقیقات گذاشته‌اند. این سرمایه یعنی بودجه تحقیقاتی، دستگاه‌ها، تجهیزات و همچنین ایده‌هایی كه در این بین وجود دارند. هفته‌نامه بیزنس ویك، به مناسبت هفتاد و پنج سالگی خود، برای نخستین بار پژوهشی را در این زمینه صورت داده است. در این بررسی، بودجه‌های تحقیقاتی شركت‌ها تحت بررسی بوده‌اند و نشان داده شده كه چه سهمی از بودجه كل شركت در اختیار بخش R&D بوده است. 
● درصدسهم تحقیق و توسعه ازoutlayتحقیق و توسعه (میلیون دلار)میزان فروش(میلیون دلار) نام شركت 
▪ Applied Micro Circuits ۱۳۱ ۱۲۸ ۶۴/۳ 
▪ Biogen Idec ۶۷۹ ۲۳۳ ۵۷/۱ 
▪ PMC-Sierra ۲۵۰ ۱۲۰ ۵۴/۶ 
▪ BMC Software ۱۴۱۹ ۵۸۶ ۴۹/۳ 
▪ Gilead Sciences ۸۶۸ ۱۶۵ ۴۸/۵ 
▪ AMD ۳۵۱۹ ۸۵۲ ۴۲/۶ 
▪ Broadcom ۱۶۱۰ ۶۵۳ ۴۱/۵ 
▪ Micron Technology ۳۰۹۱ ۶۵۶ ۳۹/۲ 
▪ Intel ۳۰۱۴۱ ۴۳۶۰ ۳۸/۸ 
▪ inear Technology ۸۰۷ ۱۰۵ ۳۶/۶ 
▪ National Semiconductor ۱۹۸۳ ۳۵۳ ۳۵/۱ 
▪ Adobe Systems ۱۲۹۵ ۲۷۷ ۳۴/۹ 
▪ Microsoft ۱۱۰۹ ۷۷۷۹ ۳۴/۸ 
▪ Comverse Technology ۷۶۶ ۲۲۷ ۳۳/۷ 
▪ Analog Device ۲۰۴۷ ۴۵۰ ۳۳/۱ 
▪ QLogic ۵۲۴ ۸۸ ۳۳/۱ 
▪ Texas Instruments ۹۸۳۴ ۱۷۲۵ ۳۱/۶ 
▪ eritas Software ۱۷۴۷ ۳۰۲ ۳۱/۰ 
▪ eoplesoft ۲۲۶۷ ۴۳۳ ۳۰/۹ 
▪ eBay ۲۱۶۵ ۱۵۹ ۳۰/۶ 
▪ Tellabs ۹۸۰ ۲۸۶ ۳۰/۴ 
● شركت‌های آینده‌گرا 
شركت‌های بزرگ به دو روش در امر تحقیق و توسعه سرمایه گذاری می‌كنند. یا آن كه به پژوهش می‌پردازند تا محصولات و خدمات جدیدی را پدید بیاورند یا آن كه هزینه زیادی را صرف ظرفیت سازی از طریق خرید دستگاه های جدید، نرم افزار ها و ساختارهای نو می نمایند.بررسی‌ها نشان دادند كه شركت‌های فعال در حوزه بیوتكنولوژی یا زیست‌فناوری، بیشترین بودجه را به امر تحقیق و توسعه اختصاص داده‌اند و در این زمینه بسیار فعال هستند (شركت‌های Amgen و Biogen)، پس از آن‌ها، تعجب‌آور نخواهد بود اگر نام شركت‌های فعالIT را ببینیم. شركت‌های Micro Circuits، اینتل و مایكروسافت این زمره هستند. نكته مهم دیگر آن است كه تمامی سی شركت صدر جدول (به غیر از یك شركت) همگی در حوزه‌های فناوری برتر یعنی بیوتكنولوژی، نیمه‌رساناها، نرم‌افزار، IT و بهداشت فعال هستند. حتی حراجی بزرگی مانند eBay نیز كمابیش برخلاف انتظار، در بین اسامی دیده می‌شود. البته اگر بخواهیم سهم بودجه R&D از بودجه كلی شركت را به عنوان ملاك اصلی در نظر بگیریم، نتیجه‌گیری‌ها صحیح نخواهد بود. زیرا مثلاً در مورد شركتی مانند اینتل، عامل فوق به همراه سرمایه‌گذاری‌های انجام شده روی تجهیزات، نرم‌افزارها، ساختمان‌ها و این‌كه این شركت‌ با ایجاد كارخانه‌های جدیدی در راه تولید تراشه‌های جدید گام برمی‌دارد، می‌تواند روی تصمیم‌گیری درخصوص رتبه‌بندی اینتل، تأثیر بگذارد.همچنین درخصوص شركت‌ دیگری مانند eBay این موضوع وارونه است. زیرا این حراجی، سرمایه‌گذاری كمتری را روی ساختمان و مكان‌های فیزیكی می‌كند و بیشترین حجم سرمایه‌گذاری او روی میان‌افزارها و ساختارهای نرم‌‌افزاری دیگر است. در واقع این نحوه محاسبه بیشتر درخصوص كارخانجات یا صنایعی مانند نفت و گاز، به خوبی جواب می‌دهد. نكته دیگر آن است كه حجم سرمایه‌گذاری در امر تحقیق و توسعه، چیزی نیست كه نتایج آن در نگاه اول مشخص شود. در واقع این‌كار، ابزاری است برای ظرفیت‌سازی جهت انجام نوآوری در آینده. در ضمن در بعضی كشورها نظیر آلمان یا ایالات متحده، حجم سرمایه‌گذاری در R&D مقوله بسیار مهم‌تری نسبت به سایر كشورها محسوب می‌شود. زیرا این امر رابط مستقیمی با میزان تقاضا برای كالاهای جدید در آن كشورها دارد. از طرف دیگر برای آن‌كه بتوانیم شركت‌های حوزه‌های مختلف را با یكدیگر مقایسه كنیم. مفهومی را به نام outlay تعریف كردیم. Outlayها در واقع تركیبی از میزان سرمایه‌گذاری مستقیم به‌علاوه بررسی شرایط شركت از نظر میزان پرداخت دستمزدها، هزینه خرید مواد اولیه و نوع تحقیقات است. یعنی حجم سرمایه‌گذاری در امر تحقیق و توسعه فقط بخشی از outlay را شامل می‌شود. پس اگر شركتی بودجه R&D خود را بدون توجه به اثرات آن در امر فروش یا سهم از بازار كم كند، در نتیجه در فهرست ما نیز جایگاه مناسبی نخواهد داشت. از آن‌جایی كه تحقیق و توسعه و تلاش برای ساخت آینده‌ای بهتر، منحصربه ایالات متحده نمی‌گردد، در نتیجه در فهرست‌ ارایه شده، شركت‌های غیرآمریكایی نیز حضور دارند. برای تهیه فهرست‌ها، مطابق معمول برای شركت‌های آمریكایی از لیست پانصدتایی standard &Poor&#۰۳۹;s ۵۰۰ استفاده كردیم. برای شركت‌های غیر آمریكایی نیز آمار مربوط به ۷۰۰ شركت را از لیست S&P ۲۱۰۰ مورد توجه قرار دادیم. 
▪ فهرست شركت‌های غیر آمریكایی آینده‌گرا 
صنعت نیمه رسانا 
ARM Holdings بریتانیا ۲۲۸ ۸۶ ۵۳.۹ 
United Micro electronics تایوان ۲۷۵۸ ۱۷۴ ۴۵.۹ 
STMicro electronics هلند ۷۲۳۴ ۱۲۳۸ ۳۹.۰ 
نرم افزار و خدمات 
Systems Dassault فرانسه ۹۱۳ ۲۶۱ ۴۵.۴ 
SAP آلمان ۸۴۹۵ ۱۲۰۲ ۲۳.۷ 
Sage Group بریتانیا ۹۹۶ ۱۰۳ ۲۲.۸ 
سخت افزار 
Murata Manufacturing ژاپن ۳۷۹۳ ۳۱۳ ۲۰.۴ 
(Ericsson(LM Telefon سوئد ۱۹۳۲۲ ۳۸۸۸ ۱۹.۹ 
Spirent بریتانیا ۸۲۹ ۱۱۷ ۱۹.۸ 
نكته دیگری كه باید خاطر نشان كنیم آن است كه سرمایه‌گذاری در امر تحقیق و توسعه با خطر یا ریسك زیادی روبرو است كه میزان این ریسك با توجه به نوع صنایع متفاوت است. قطعاً نتایج صرف بودجه R&D در صنایع نفت و گاز با صنعت IT كاملاً متفاوت است. مثلاً اگر شركتی مانند مایكروسافت هزینه‌ای زیادی را صرف R&D می‌نماید، قطعاً امید بیشتری به بازگشت سرمایه‌اش دارد. ولیكن این اطمینان باعث نمی‌شود كه این شركت مرتباً بر حجم سرمایه‌گذاری در این حوزه نیفزاید. این غول نرم‌افزاری برای آن‌كه پیشتاز فناوری اطلاعات باشد باید تن به پرداخت چنین هزینه‌هایی بدهد. بیل گیتس به گزارشگر بیزنس ویك گفته است كه مایكروسافت روی هر موضوعی كه قدری جدی به نظر برسد یا نوآورانه باشد آنقدر سرمایه‌گذاری می‌كند كه این كار بیشتر به شرط‌بندی كلان می‌ماند تا یك سرمایه‌گذاری ساده.و البته همه ما می‌دانیم كه همیشه شرط‌بندی، به برنده شدن منتهی نمی‌شود اما آینده متعلق به شركت‌هایی است كه از سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه نمی‌هراسند و می‌توانند آن سرمایه‌ها را به نحو صحیح مدیریت كنند تا در نهایت به آینده‌ای حقیقی برسند.

ترجمه و تلخیص: علیرضا صالحی

سوار كردن تا سوار شدن بر كامپیوتر

بسیاری در مورد سوار كردن كامپیوتر و یا خرید یك كامپیوتر آماده سر دوراهی قرار دارند.آنها می‌دانند كه اگر خودشان سیستم را سوار كنند از مزایای بسیاری برخوردار خواهند شد، اما اگر این عمل با شكست مواجه شود، تمام هزینه و تلاشی كه برای مونتا‌ژ كامپیوتر صرف كرده‌اند به هدر می‌رود.

بسیاری در مورد سوار كردن كامپیوتر و یا خرید یك كامپیوتر آماده سر دوراهی قرار دارند.آنها می‌دانند كه اگر خودشان سیستم را سوار كنند از مزایای بسیاری برخوردار خواهند شد، اما اگر این عمل با شكست مواجه شود، تمام هزینه و تلاشی كه برای مونتا‌ژ كامپیوتر صرف كرده‌اند به هدر می‌رود.سوار كردن سیستم، همچون هر مقوله دیگری كه در دنیای كامپیوتر مطرح است به عواملی بستگی دارد كه اگر این عوامل رعایت گردد و درست و به موقع به كار برده شود، می‌توان به نتایج مطلوبی چون درست كردن یك سیستم دلخواه، صرفه‌جویی در هزینه‌ها و آشنایی بیشتر با فناوری‌های كامپیوتری دست پیدا كرد.اما چه مواردی می‌توانند مونتا‌ژ یا سوار كردن یك سیستم را موفق سازند؟ 
●ابزار و مهارت‌‌های مورد نیاز 
اولین چیزی كه هنگام سوار كردن سیستم باید مدنظر قرار داد این است كه آیا شما از مهارت لازم برای این كار برخوردار هستید یا خیر؟ در حقیقت مهارت، حرف اول را می‌زند. پس از آن كه از داشتن مهارت كافی برای سرهم كردن سیستم مطمئن شدید دیگر نباید نگران تهیه ابزار باشید، چون برای سرهم كردن سیستم جز تعدادی ابزار اولیه و ساده به ابزار دیگری نیاز نیست.برای مثال شما به ابزاری مانند لحیم، ولت‌سنج و... نیاز ندارید، چون قرار نیست كه برد مدار یا مادربرد سرهم كنید بلكه یك سری مدار و قطعات آماده را باید به هم وصل كرده و كامپیوتر دلخواهتان را به وجود آورید.برای سر هم كردن سیستم به ابزار ساده‌ای مانند پیچ‌گوشتی دو سو و چهارسو، انبردست و دم‌باریك احتیاج دارید.مچ‌بند ضد الكتریسیته ساكن هم می‌تواند در لیست ابزاری كه برای سر هم كردن سیستم تهیه می‌كنید قرار گیرد.البته می‌توان از این مچ‌بند استفاده نكرد، اما در آن صورت باید حواستان دائما به تخلیه الكتریسیته ساكن موجود در بدنتان باشد.مچ‌بندهای ضدالكتریسیته ساكن قیمت زیادی ندارند، اما مقدار كمی الكتریسیته ساكن می‌تواند موجب سوختن مادربرد و cpu شما (كه از گران‌ترین اجزای موجود در كامپیوتر هستند.) شود.به همین دلیل نیز باید قبل از دست زدن به هر كدام از قطعات داخل كامپیوتر، الكتریسیته خود را تخلیه كنید. یكی از مسائل دیگری كه هنگام سرهم كردن یك سیستم باید به آن توجه كنید مطالعه دقیق دفترچه همراه هر قطعه و دنبال كردن دستورالعمل‌های ذكر شده در آن است.امروزه مستندات دقیق و كاملی همراه هر قطعه ارائه می‌شود به گونه‌ای كه كاربر مبتدی می‌تواند با تكیه بر دستورالعمل‌‌های موجود در آنها از كمك افراد دیگر بی‌نیاز باشد. 
●قطعات مورد نیاز 
هر كامپیوتر یك <سیستم> به حساب می‌آید. همانطور كه می‌دانید هر سیستم مجموعه‌ای از قطعات مختلف است كه با هم كار می‌كنند تا وظایف خواسته شده از آن سیستم كامپیوتری خصوصا برای یك كاربر بستری پیچیده به نظر می‌رسد، اما در واقع چنین نیست. قطعاتی كه برای سر هم كردن یك كامپیوتر نیاز دارید، عبارتند از: مادربرد، CPU ، RAM ، درایور هارد، درایو CD-RAM ، كارت تصویر و كارت صدا <البته برخی از كاربران از كارت تصویر و كارت صدای onboard استفاده می‌كنند و چنین كاربرانی نیاز به كارت صدا و یا كارت تصویر جداگانه ندارند>، یك یا دو فن (به غیر از فنی كه همراه cpu است)، مانیتور، صفحه كلید، ماوس، درایو فلاپی و تعدادی كابل.به این ترتیب بین ۱۰ تا ۱۲ قطعه برای سر هم كردن یك كامپیوتر كافی است و تنها چیزی كه شما نیاز دارید آشنایی با نحوه اتصال این قطعات به یكدیگر است. دانستن الكترونیك درون هر قطعه به دردتان نمی‌خورد، چون قرار نیست كه شما آن قطعه را بسازید. 
●نگران چه چیزی باشیم؟ 
پس از كسب مهارت، تهیه قطعات و لوازم موردنیاز، آیا باز هم جایی برای نگرانی وجود دارد؟بسیاری از كاربران دوست دارند بدانند سوار كردن یك سیستم چه مزایایی برایشان دارد، آنها بیشتر نگران این موضوع هستند كه آیا فواید حاصل از سوار كردن سیستم به زحمتی كه برای آن كشیده می‌شود می‌ارزد یا خیر. در پاسخ به چنین كاربرانی باید ابتدا از آنها پرسید كه هدفشان از سر هم كردن سیستم چیست؟ازجمله اهدافی كه اكثر كاربران به آنها اشاره می‌كنند می‌توان از صرفه‌جویی در هزینه، كسب تجربه در زمینه مونتا‌ژ سیستم، ایجاد سیستمی برای انجام اهداف خاص و آگاهی از آنچه كه واقعا در درون كامپیوتر وجود دارد نام برد. هر یك از این اهداف به جای خود قابل تامل است و می‌تواند هدف مهمی برای كاربر به حساب آید. كاربری كه دارای وقت و مهارت كافی است می‌تواند با درست كردن سیستم دلخواه خود از تمام اهداف بالا یكجا بهره‌مند شود.او می‌داند كه چگونه سیستم خود را ارتقا دهد و اگر قطعه‌ای خراب شد، جای آن كجاست و چگونه آن را تعمیر كند.در میان اهدافی كه در بالا برای مونتا‌ژ سیستم ذكر شد، صرفه‌جویی در هزینه‌ها از كم اهمیت‌ترین آنها است. چون امروزه فروشگاه‌های كامپیوتری بسیاری وجود دارند كه با گرفتن مبلغ اندكی (۱۰ تا ۱۵هزار تومان) كار مونتا‌ژ كردن قطعات را برای كاربر انجام می‌دهند.به این ترتیب با وجود چنین شرایطی نمی‌توان بر هدف مذكور تاكید كرد. اما اهداف دیگری چون ایجاد یك سیستم دلخواه برای آن كه بتواند اهداف خاصی را انجام دهد و آگاهی از آنچه كه در درون كامپیوتر وجود دارد ازجمله اهداف بسیار مهم در كار مونتا‌ژ به حساب می‌آیند.وقتی برای اولین بار عمل مونتا‌ژ را انجام می‌دهید در حین این كار اطلاعات و دانش بسیاری كسب می‌كنید. شما ناچار هستید كه با هر قطعه، عملكردها و خصوصیاتش آشنا شوید. همچنین سیستم مونتا‌ژ شده می‌تواند دقیقا نیازی را برآورده كند كه به دنبالش هستید.برای مثال اگر شما كارهای گرافیكی سطح بالا انجام می‌دهید، سیستمی كه می‌بندید با سیستمی كه برای انجام عملیات‌های ریاضی پیچیده مونتا‌ژ می‌شود تفاوت خواهد داشت. 
●چند توصیه‌ 
-۱گارانتی را فراموش نكنید: از آنجایی كه شما برای اولین بار است كار مونتا‌ژ را انجام می‌دهید، برخورداری از گارانتی برای تمام قطعات، یك امر ضروری به حساب می‌آید. همچنین محصولاتی را تهیه كنید كه از پشتیبانی فنی شركت‌های تولیدكننده برخوردار هستند. پشتیبانی فنی می‌تواند از طریق تلفن، اینترنت و یا سایر امكانات ارائه شود.اگر در حین سر هم كردن سیستم، قطعه‌ای بسوزد می‌توانید با تكیه بر گارانتی، آن را مجددا تهیه كنید. همچنین اگر پس از آن كه سیستم را سر هم كردید قطعه‌ای كار نكرد و یا عملكرد كلی سیستم دچار مشكل شد می‌توانید با بخش پشتیبانی فنی یك قطعه و یا قطعات مختلف تماس گرفته و ایراد به وجود آمده را شناسایی و بر طرف سازید. 
-۲سازگاری قطعات مهم است: با یك هزینه‌‌ مشخص می‌توان سیستم‌های مختلفی را به وجود آورد، چون در بازار شما برای هر قطعه جایگزین‌های بسیاری را پیدا می‌كنید كه قیمت‌شان با هم یكی است. در چنین مواقعی باید قبل از هر چیز از سازگاری قطعات مختلفی كه انتخاب می‌شوند، مطمئن‌شوید. وقتی قطعه‌ای را انتخاب كردید، مدل و نوع آن درباره‌ قطعات دیگری كه انتخاب می‌شوند، تصمیم می‌گیرد. میزان این تصمیم‌گیری درباره قطعات مختلف متفاوت است. 
●سخن آخر 
مونتا‌ژ سیستم برای كاربرانی كه به دنبال شناخت قطعات سیستم هستند و یا افرادی كه می‌خواهند سیستم‌های اختصاصی به وجود آورند پروژه مهمی به حساب می‌آید. اگر در منزل قطعات كامپیوتری بدون استفاده‌ای وجود داشته باشد می‌توان با تهیه چند قطعه دیگر و مونتا‌ژ آنها سیستم كارآمدی به وجود آورد. چنین اقدامی یك حركت هوشمند به حساب می‌آید و می‌تواند فواید بسیاری برای شما داشته باشد. اما اگر در مونتا‌ژ سیستم شتاب به خرج داده و ناآگاهانه عمل كنید در آن صورت خود را به مخمصه‌ای گرفتار می‌كنید كه چیزی جز یك خاطره ناخوشایند به همراه ندارد.‌ 
نویسنده: امیرحسین كریمی رادمردی

جان مك‌كارتی - هوش ماشینی و هوش انسانی‌

John McCarthy از جمله پیشروترین محققان در حوزه هوش مصنوعی است، ولی بیشتر شهرت وی به دلیل ابداع زبان LISP است كه كاربرد گسترده‌ای را در حوزه هوش مصنوعی (AI) دارد. وی همچنین نخستین كسی است كه به فكر استفاده اشتراك زمانی همه منظوره از كامپیوترها افتاد.

John McCarthy از جمله پیشروترین محققان در حوزه هوش مصنوعی است، ولی بیشتر شهرت وی به دلیل ابداع زبان LISP است كه كاربرد گسترده‌ای را در حوزه هوش مصنوعی (AI) دارد. وی همچنین نخستین كسی است كه به فكر استفاده اشتراك زمانی همه منظوره از كامپیوترها افتاد. 
پروفسور جان مك‌كارتی در سال ۱۹۲۷ در بوستون متولد شد. وی درجه كارشناسی ارشد ریاضیات خود را در سال ۱۹۴۸ از انستیتو تكنولوژی كالیفرنیا دریافت كرد و با ادامه تحصیل در رشته ریاضیات، در سال ۱۹۵۱ مدرك دكترای خود را از دانشگاه پرنیستون اخذ نمود. وی سپس با ادامه تحصیل و مطالعه در رشته علوم كامپیوتر، درجه استادی خود را از دانشگاه استنفورد در سال ۱۹۶۲ دریافت نمود و از سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۸۰ سرپرستی آزمایشگاه هوش مصنوعی همان دانشگاه را عهده‌دار بود. 
مك‌كارتی در زمان مطالعه درخصوص هوش مصنوعی كه وی از جمله بنیانگذاران آن محسوب می‌شود، زبانی را برای توصیف و توسعه آن با عنوان List Processing یا همان LISP ابداع نمود. این زبان در سال ۱۹۵۸ در دانشگاه MIT توسعه داده شد. مك‌كارتی در آن زمان معتقد بود كه می‌توان كاری كرد كه ماشین نیز هوشی همانند هوش انسانی داشته باشد و LISP زبانی است كه می‌تواند این هوش را توصیف كند. 
البته علاقمندی مك‌كارتی به مقوله هوش مصنوعی به قبل از این دوران برمی‌گردد. وی در سال ۱۹۴۸ از كارهای جان فون‌نویمان (پدر منطق كامپیوترهای امروزی) مطلع می‌شود به آن‌ علاقمند می‌گردد. ولیكن آنچه وی به آن می‌اندیشید آن بود كه می‌توان یافته‌های فون‌نویمان را به نحوی به‌كار بست كه بتوان هوش انسانی را روی ماشین شبیه‌سازی نمود. او در اواسط دهه پنجاه میلادی با كمك مالی بنیاد راكفلر، كار روی شبیه‌سازی هوش انسانی را آغاز كرد و بدین ترتیب هوش مصنوعی زاده شد. 
در سال ۱۹۵۶، مك‌كارتی با همكاری كلود شانون و ماروین مینسكی یك كارگاه آموزشی را با موضوع هوش مصنوعی برگزار می‌كند و این موضوع را در آنجا مطرح می‌نماید. پس از آن‌كه موضوع هوش‌مصنوعی به‌طور جدی مطرح می‌گردد، مك‌كارتی كار روی بازی‌های هوشمندانه ماشینی را آغاز می‌كند و از حاصل این كار، زبان LISP پدیدار می‌گردد، زبانی برای توصیف خواسته‌های هوشمندانه از ماشین. زبان LISP به جای آن‌كه از منطق ریاضی و كار روی اعداد استفاده كند، علامات و سمبل‌ها را به اشیاء تغییر می‌دهد، یعنی از تعدادی لیست‌ برای توصیف منطق كاری برنامه بهره می‌برد و در نهایت، خروجی این زبان تعدادی جمله یا عبارت توصیفی خواهد بود. 
البته امروزه هم از شكل‌های تازه‌تری از زبان LISP در سیستم‌های خبره (Expert) و برنامه‌های پردازش زبان طبیعی(NLP) استفاده می‌شود. در ضمن این زبان به قدری سطح بالا بود كه تازه در اواخر دهه هشتاد میلادی كامپیوترهایی پدید آمدند كه توان كامل پردازش دستورات این زبان را داشتند. 
همه كسانی كه نخستین گام‌ها را در راه معرفی هوش مصنوعی برداشتند، یك هدف را در سرداشتند و آن رساندن سطح هوش ماشینی به سطح هوش انسانی بود. اما امروزه می‌دانیم كه مطالعه در زمینه هوش و درك عملكرد آن، بسیار پیچیده و دشوار است. اكنون موضوع هوش را می‌توان از دو جنبه بررسی نمود. جنبه نخست آن است كه آگاهی از جهان اطراف چگونه به دست می‌آید و چگونه می‌توان از یافته‌ها، و حقایق نتیجه‌گیری هوشمندانه نمود. یك سیستم هوشمند نیازمند دریافت دانسته‌ها، تئوری‌هایی تخمینی و غیرمشخص از اطراف است. ولیكن از چیزهایی كه به‌طور دقیق و نامشخص تعریف شده‌اند، بایستی نتایج دقیقی استنتاج گردد. جنبه دیگر این بررسی، حالت كشف و شهود هوشمندانه است. یعنی باید به طریقه كشف و شهود، راهی به سمت مقصد یافت كه این راه از میان هزاران راه ممكن و غیرممكن بایستی انتخاب گردد. این موضوعات هنوز هم دلمشغولی‌های مك‌كارتی هستند و راه‌حل‌های دقیقی برای حل آن‌ها یافت نشده است. 
جان مك‌كارتی، پروفسور دانشگاه استنفورد، با انتشار صدها مقاله در حوزه كامپیوتر و هوش منصوعی و انتشار كتاب "فرموله كردن احساسات عمومی" تاكنون جوایز و مدال‌های متعددی را نیز كسب كرده است. جایزه انجمنACM، جایزه تورینگ، جایزه انجمن هوش مصنوعی آمریكا، جایزه پژوهش برگزیده در حوزه هوش مصنوعی، جایزه كیوتو و مدال ملی علوم از این جمله‌اند. وی همچنین عضو آكادمی علوم و هنر و آكادمی ملی مهندسی و آكادمی ملی علوم نیز می‌باشد.

علیرضا صالحی