احمد شوقی

احمد شوقی در سال 1868 در زمان خدیو اسماعیل در یک خانواده که پدر کرد و مادر ترک و جده پدری و جده مادری یونانی بود , متولد شد .

شوقی چهار ساله بود که به مدرسه ابتدایی رفت و سپس به دوره آمادگی وارد شد هنوز به پانزده سالگی نرسیده بود که تحصیلات خود را در دوره ابتدائی و متوسطه به پایان رساند و با وجود کمی سن به مدرسه حقوق و سپس به مدرسه ترجمه رفت و از آنجا دانشنامه هم گرفت . آنگاه به سال 1887 برای ادامه تحصیل به خرج خدیو توفیق , پسر اسماعیل , راهی فرانسه شد و دو سال در مونپلید به آموختن حقوق پرداخت و در اثناء آن از انگلستان هم دیدار کرد .
سپس برای بهبودی بیماری که بدان دچار شده بود به الجزایر رفت و یک ماه ونیم در آنجا درنگ کرد سپس به فرانسه بازگشت و حقوق را به پایان رساند و در سال 1891 پس از آنکه در بین راه سری هم به آستانه زد , به مصر باز گشت .
شوقی با دختر یکی از توان گران مصر ازدواج کرد و از او صاحب یک دختر شد که او را امینه نامید و همچنین دو پسر به نامهای علی و حسین .
عباس پاشا , پادشاه مصر و فرزند خدیو توفیق در سال 1915 به خاطر ارتباطش با ترکها از مقام خود خلع شد و حسین کامل جای او راگرفت . او شوقی را از نظر انداخت وانگلستان تصمیم گرفت او را که شاعر عباس بود به مالت تبعید کند . عده ای واسطه شدند در نتیجه به او این امکان داده شد که خود تبعید گاهش را در مکانی خارج ا زمصر تعیین کند شوقی نیز به سبب علاقه ای که به اسپانیا داشت شهر بارسلون را برگزید .
زیرا خاطره امجاد عرب را در یاد او زنده میکرد . او در آنجا در برج عاجی که خود را محبوس کرده بود چشم به رهایی خویش در اشتیاق وطنش می سوخت تا آنگاه که جنگ جهانی اول پایان یافت .شوقی به مصر باز گشت اما عقاید سیاسی او دگرگون شده بود . قصر سلطنتی را ترک گفت و پیوند های خود را با آن برید , درخانه اش نشست و به اداره املاک خاص خود پرداخت .
تابستانها سفری به ترکیه یا ییلاقهای اروپایی می کرد ولی از سال 1925 تنها کوهپایه های لبنان را اختیار می کرد . شوقی ساعاتی را که در خانه بود به نظم شعر می پرداخت .
او در عین حال از دیگر بلاد عربی غافل نبود و درباره آنها نیز قصایدی سرود این بود که آوازه اشتهارش همه جا را فرا گرفت و همه سرزمین های عربی با او به عنوان امیر الشعراء بیعت کردند . این عنوان در سال 1927 در جشن بزرگی که در اپرای سلطنتی برگزار گردید به او عطا شد . 
از این تاریخ شوقی همه وقت خود را صرف سرودن شعر کرد ولی به نوعی خاص در چهار سال آخر عمر خود به نوشتن یا سرودن نمایشنامه ها کرد تا آنگاه در سیزدهم تشرین (اول فوریه ) سال 1932 در حالی که از جاه و ثروت عظیمی برخوردار بود, جهان را بدرود گفت .
شوقی همواره پدر نمایشنامه منظوم عربی است زیرا او نخستین کسی بود که شعر را از بند های گرانش آزاد کرد و در خدمت تئاتر جدید در آ ورد .
او شاعری است نابغه و بی مانند . ولی دریغا به سبب اینکه خود را از قیود کهن رها نساخته بود از همه این مواهب نتوانست استفاده کند .
از آشکارترین مظاهر نبوغ او, خیال گسترده بال و آزاد و تصویر گری مبتکرانه او بود او گاه جهانی معانی را به جهانی حرکت , و همین طور حیات را در یک کلمه در پیش چشم خواننده خود می گستراند . اما چنانکه باید به تهذیب این نبوغ نپرداخت و آن را با فرهنگی عمیق استوار نساخت از این رو گاه دچار لغزشهای لغوی و شعری شده است .
 شوقی اگر شاعر جهان نیست , شاعر مشرق زمین است او از بزرگترین ارکان نهضتی است که شعر عربی را به سوی ارزشهای جاودانه سوق داده است .
از آثار شوقی می توان , دیوان شوقیات – در جهار جلد بزرگ - , شش نمایش نامه که در سالهای 1929 تا 1932 سروده شده است مثل : مصرع کلئوپاترا – مجنون و لیلی – قمبیز – علی بیک کبیر – عنتره و کمدی است هدی (هدی خانم (
و از آثار به نثر او : مقالات اجتماعی – اسواق الذهب و امیره اندلس و رمانهای عذارء الهند و ورقه الاس را نام برد .

مقدمه فردوسی

بنا به نظر پژوهشگران امروزی، فردوسی در حدود سال ۳۱۹ هجری خورشیدی (329 ه.ق./940 میلادی) در روستای باژ (پاز کنونی) در ناحیه توس خراسان متولد شد.

استدلالی که منجر به استنباط سال ۳۱۹ شده‌ است شعر زیر است که پژوهشگران بیت آخر را اشاره به قدرت رسیدن سلطان محمود غزنوی در سال ۳۷۵ شمسی می‌دانند:بدانگه که بُد سال پنجاه و هشت نوان‌تر شدم چون جوانی گذشت 
فریدون بیداردل زنده شد زمین و زمان پیش او بنده شد
و از این که فردوسی در سال ۳۷۵، پنجاه و هشت ساله بوده‌ است، نتیجه می‌گیرند او در حدود سال ۳۱۹ به دنیا آمده ‌است.

سرودن شاهنامه
مقاله اصلی: شاهنامهٔ فردوسی شاهنامه مهم ترین اثر فردوسی و یکی از بزرگ ترین آثار ادبیات کهن فارسی می‌باشد. فردوسی برای سرودن این کتاب در حدود پانزده سال بر اساس شاهنامهٔ ابومنصوری کار کرد، و آن را در سال ۳۷۲ شمسی پایان داد. فردوسی از آنجا که به قول خودش هیچ پادشاهی را سزاوار هدیه کردن کتابش ندید («ندیدم کسی کش سزاوار بود»)، مدتی آن را مخفی نگه داشت و در این مدت بخش‌های دیگری نیز به مرور به شاهنامه افزود.
پس از حدود ده سال (در حدود سال ۳۸۲ هجری شمسی در سن شصت و پنج سالگی) فردوسی که فقیر شده بود و فرزندش را نیز از دست داده بود، تصمیم گرفت که کتابش را به سلطان محمود تقدیم کند. ازاین رو تدوین جدیدی از شاهنامه را شروع کرد و اشاره‌هایی را که به حامیان و دوستان سابقش شده بود، با وصف و مدح سلطان محمود و اطرافیانش جای‌گزین کرد. تدوین دوم در سال ۳۸۸ هجری شمسی پایان یافت (به حدس تقی‌زاده در سال ۳۸۹) که بین پنجاه هزار و شصت هزار بیت داشت. فردوسی آن را در شش یا هفت جلد برای سلطان محمود فرستاد.
به گفتهٔ خود فردوسی سلطان محمود به شاهنامه نگاه هم نکرد و پاداشی را که مورد انتظار فردوسی بود برایش نفرستاد. از این واقعه تا پایان عمر، فردوسی بخش‌های دیگری نیز به شاهنامه اضافه کرد که بیشتر به اظهار ناامیدی و امید به بخشش بعضی از اطرافیان سلطان محمود از جمله «سالار شاه» اختصاص دارد. آخرین اشارهٔ فردوسی به سن خود یکی به حدود هشتاد سال است («کنون عمر نزدیک هشتاد شد/امیدم به یک باره بر باد شد») و یکی به هفتاد و شش سال («کنون سالم آمد به هفتاد و شش/غنوده همه چشم میشار فش»)

ساختمان مولکول DNA
در اواخر قرن نوزدهم یک بیوشیمیست آلمانی نشان داد که اسیدهای نوکلئیک ( مولکولهای زنجیری بلند که از واحد های ساختمانی کوچک تری به نام " نوکلئوتید" تشکیل شده اند . ) دارای قند، اسید فسفریک و چند باز نیتروژن دار می‌باشند. اندکی بعد مشخص شد که قند موجود در اسیدهای نوکلئیک می‌تواند ریبوز یا دئوکسی ریبوز باشد و لذا اسیدهای نوکلئیک به دو دسته DNA ( DeoxyriboNucleic Acid ) - که قند موجود در آنها دئوکسی ریبوز است - و ( RNA RiboNucleic Acid ) - که قند موجود در آنها ریبوز است - تقسیم می‌شوند. پس از کشف اسوالد اوری لازم شد تا ساختار دقیق مولکول DNA و شیوه عمل آن معین شود. 
در سال 1948 لینوس پاولینگ (Linus Pauling) کشف کرد که بسیاری از مولکولهای پروتئینی به شکل یک مارپیچ (helix) هستند، و تقریباً شکلی شبیه فنر دارند. در سال 1950 نیز اروین شارگاف (Erwin Chargaff) نشان داد که اگرچه آرایش بازهای موجود در ساختار DNA بسیار متنوع است، اما همواره نسبت باز ادنین (A) و باز تیمین (T) موجود در آن با هم برابر است و همین طور نسبت باز سیتوزین (C) با باز گوآنین (G). این دو اکتشاف نقش مهمی را در آشکار شدن ساختمان مولکول DNA ایفا نمود.
در دهه 1950 همچنان رقابت برای کشف ساختار DNA ادامه داشت. در دانشگاه کمبریج کریک (Francis Crick) و واتسون (James Watson) تحت تأثیر کارهای پاولینگ سعی داشتند تا با ارائه مدلهای فیزیکی ساختارهای احتمالی ممکن برای DNA را محدود کنند تا سرانجام به ساختار صحیح دست یابند. گروه دیگری متشکل از ویلکینز (Maurice Wilkins) و فرانکلین (Rosalind Franklin) نیز در کالج کینگ لندن به طور همزمان مشغول مطالعه DNA بود. روش کار این گروه با گروه قبلی متفاوت بود. آنها سعی داشتند تا با روش آزمایشگاهی به ویژه با استفاده از تصاویر پراش اشعه X از مولکول DNA، ساختار آن را معین کنند.
در سال 1951، فرانکلین دریافت که DNA با توجه به میزان رطوبت هوای محیط، می‌تواند دو شکل متفاوت داشته باشد و بنابراین نتیجه گیری کرد که بخش فسفات مولکول در سمت خارجی آن قرار دارد. اندکی بعد او با استفاده از تصاویر اشعه X فهمید که DNA در حالت " مرطوب " (Wet) از تمامی ویژگی های یک مارپیچ (helix) برخوردار است؛ این احتمال که حالت دیگر مولکول DNA نیز به شکل مارپیچی باشد به ذهن او خطور کرد، اما نمی خواست تا زمانی که شواهد قطعی برای این حدس پیدا کند آن را اعلام نماید. در ژانویه 1953 ویلکینز که از به نتیجه رسیدن تحقیقات ناامید شده بود، نتایج تحقیقات فرانکلین را بدون اطلاع و رضایت او، با واتسون در میان گذاشت.
واتسون و کریک با استفاده از این نتایج مدلی بسیار شگفت انگیز را برای ساختار DNA پیشنهاد نمودند. آنها مولکول را به صورت دو زنجیر مارپیچی متشکل از نوکلئوتیدها تصور کردند که یکی از آنها بالا می‌رفت و دیگری پایین می‌آمد. کریک که به تازگی یافته های شارگاف را هم مطالعه کرده بود سعی کرد با استفاده از آنها نحوه قرار گرفتن بازها را در مولکول DNA مشخص کند.
او اظهار کرد که بازها در میانه این مارپیچ دوتایی دو به دو به هم متصل می‌شوند تا فاصله بین دو مارپیچ ثابت بماند. آنها ادعا کردند که هر یک از این دو مارپیچ مولکول DNA می‌تواند به عنوان قالبی برای ایجاد دیگری استفاده شود.
در تقسیم سلولی این دو رشته از هم جدا می‌شوند و بر روی هر یک از آنها یک نمونه جدید شبیه رشته مقابل قبلی ساخته می‌شود. با این روش بدون اینکه ساختار DNA عوض شود، یک DNA شبیه آن تولید می‌شود. در اندک مواردی که در این روند خطایی پیش بیاید، شاهد " جهش " خواهیم بود. مدل آنها چنان با اطلاعات حاصل از آزمایش‌ها مطابقت داشت که بلافاصله مورد قبول همه واقع شد. کشف ساختار DNA را می‌توان مهمترین اکتشاف زیستی در صد سال اخیر دانست. در سال 1962 واتسون، کریک و ویلکینز موفق به دریافت جایزه نوبل شدند، اما متأسفانه فرانکلین در گذشته بود.

گروه ششم سوال متن درس چهارم ديني
١- چرا مردن در نظر ما ناپسند است؟ ابوذر به این سوال چه پاسخی داد؟
به این علت که شما دنیای خود را آباد کرده و آخرت را خراب و ویران نموده اید. در این دنیا به هوس ها و معصیت ه پرداخته اید ، هر چه داشته اید ، مصرف کرده اید و زاده و نوشه ای برای آخرت خود نفرستاده اید. البته برای شما گران و ناگوار خواهد بود که از محل آباد به محل خراب و ویران کوچ کنید.
٢- « حال نیکو کاران هنگام ورود به جهان آخرت چگونه است؟ » پاسخ ابوذر به این سوال چه بود؟
نیکوکاران مانند کسانی هستند که مدت ها از خانه و کاشانه و آشنایان و بستگان خود دور بوده اند و اکنون وارد خانه و کاشانه ی خویش می شوند و بستگان و خانواده ی خود را دیدار می کنند. چه نشاط و سروری به آن ها دست می دهد ؛ چه قدر خوش حال و خشنود می شوند. نیکوکاران این چنین هستند.
٣- « حال گنه کاران هنگام ورود به آخرت چگونه است؟ » پاسخ ابوذر به این سوال چه بود؟
گنه کاران و زشت کاران مانند مجرمان و جنایتکارانی هستند که از چنگ قانون گریخته اند وقتی آن ها را دستگیر کنند و باز گردانند تا به جزای جرم و جنایت خود برسند ، چه حال دارند؟ آن ها خود را گرفتار اعمال خود می بینند. گنه کار این گونه است.
٤- « حال ما پیش خدا چگونه است؟ » پاسخ ابوذر به این سوال چه بود؟
اعمال خود را به کتاب خدا عرضه کنید ببینید خدا در کتابش چه می گوید و شما چگونه اید. خدا می گوید : «ابرار» بهشتی اند و «فجار» جهنمی. بنگرید که شما از ابرارید یا از فجار.
٥- پس رحمت خدا چه می شود؟ پاسخ ابوذر به این سوال چه بود؟
رحمت خدا به افراد نیکوکار بسیار نزدیک است.
٦- با توجه به آیات قرآنی که در درس آمده ، بهشت را توصیف کنید؟
مثل بهشتی که به متقین وعده داده شده ، چنین است : پیوسته از زیر شاخه های انبوهش نهرهایی زیبا روان است. خوردنی هایش همیشه آماده و سایه ی نخلش پیوسته پایدار. چنین بهشتی عاقبت پرهیزکاران می باشد. ولی پایان کار کافران آتش است.
٧-قرآن شریف از بهشت غالبا" با لفظ ............. یاد کرده است. جنت ............. ؟ / جنة ، باغ ، بوستان
٨- فرشتگان مصالح کار خود را در بهشت چه چیزهایی بیان کرده اند؟
مصالح کار ما ذکر « الله اکبر » و « لااله الا الله ». مصالح کار ما یاد خدا و اعمال نیکوست که مؤمن از دنیا برای ما می فرستند.
٩- نعمت ها و زیبایی های بهشتی از ....... ما ساخته می شود؟ اعمال دنیایی
١٠- بالاترین و برترین نعمت های بهشتی چیست؟ 
رضایت و خشنودی خداوند.
١١- بهشتیان از چه نظر با یکدیگر تفاوت دارند؟
از نظر میزان ایمان و خلوص و مقدار اعمال صالح با یکدیگر تفاوت دارند.
١٢ -عذابهای جهنمی نمود چیست؟
نمود کفر و نفاق و ستم و زشتی اعمال جهنمیان است.
١٣-پیامبر ( ص ) بهشت و جهنم را چگونه توصیف کرده اند؟ 
بهشت پوشیده از کوشش ها و رنج ها و مشکلات است. هر کس که بکوشد و رنج ها و مشکلات دنیا را در راه خدا و انجام کارهای خیر و خدمت به خلق خدا تحمل کند ، وارد بهشت شود و جهنم پوشیده است با لذت ه و هوس ها و شهوت ها کسی که به هوس ه و شهوت های خود پاسخ بی حساب و غیر مشروع دهد ، آتش جهنم در آید.
١٤-نعمت های بهشتی نمود چیست؟
نمود اخلاق ئ اعمال خوب بهشتیان است.

گروه ششم سوال متن درس ششم ديني
١- محتواي آياتي را كه پيامبر در حضور شش نفر خزرج تلاوت كرد چه بود؟
آياتي در زمينه ي خدا پرستي و نفي شرك و بت پرستي ، آياتي درباره ي دعوت به خير و نيكي ، آياتي در ياد خدا و آينده ي خطير انسان در آن جهان ، آياتي براي هوشياري خرد و بيداري دل.
٢-در پيمان اول عقبه چه كساني با پيامبر ديدار كردند ، در كجا و در چه زمان؟
دوازده نفر خزرجي ، در كوه منا در جاي بنام عقبه. در نيمه شب.
٣- دو نفر از كساني كه در پيمان عقبه اول بودند را نام ببريد؟
اسعد بن زراره و عبادة بن صامت.
٤- چرا پيامبر ( ص ) مصعب را براي تبليغ به مدينه فرستاد؟
دوازده نفرخزرجي پس از مدتي به پيامبر نامه نوشتند كه فردي را به سوي آنان بفرستد.
٥- دلايل دگرگوني مردي از تبليغ مصعب جلوگيري مي كرد را بيان كنيد؟
حقايق نوراني و آسماني قرآن ، جذابيت و زيبايي آيات آن ، اخلاق و صبر و استقامت مصعب و قدرت منطق و بيان او مرد را دگرگون كرد.
٦- بعد از پيمان دوم عقبه مشركان در كجا جمع شدند و چرا؟
در « دارالندوه » جمع شدند و تصميم گرفتند از ريشه بر كندن اسلام و نابودكردن مسلمانان نقشه اي طرح كنند.
٧- چرا شش نفر خزرجي به پيامبران ايمان آوردند؟
اين شش نفر با شنيدن سخنان پيامبر و مشاهده ي رفتار پر مهر او با سابقه ي ذهني كه داشتند به اسلام گرويدند.
٨- در پيمان دوم عقبه چه كساني با پيامبر ديدار كردند و در كجا و در چه زماني؟
هفتاد نفر مسلمان خزرجي ، مناجاي به نام عقبه ، در زمان سيزدهم ذي الحجه نيمه ي شب.
٩- در كدام حادث پيامبر اظهار اميدواري كرد كه مي خواهد به يثرب برود؟
در پيمان دوم غقبه.
١٠- « ان الذين قالوا ربنا الله ثم استقاموا فلا خوف عليهم و لا هم يحزنون »؟ سوره ي احتاف ، آيه ١٣ 
كساني كه گفتند « پروردگارما الله است ». سپس استقامت كردند ، نه ترسي براي آنان است و نه اندوهگين مي شوند.

بينديشيد و پاسخ دهيد درس ششم
١- شش نفر خزرجي كه اسلام را در حضور رسول خدا پذيرفتند ، از يهوديان مدينه چه شنيده بودند؟
اينان از يهوديان شنيده بودند كه حضرت موسي در كتاب آسماني خود خبر داده كه پيامبري از مكه برانگيخته خواهد شد و آيين ، يكتاپرستي و توحيد را ترويج و با بت پرستي مبارزه خواهد كرد.
٢- آن ها هنگام خداحافظي با پيامبر ، درباره ي چه مسئله اي اظهار اميدواري كردند؟
گفتند : سال هاي طولاني است كه بين ما و قبيله ي «اس» جنگ و ستيز است. اميدوارم خدا به وسيله ي شما و آيين آسماني تان اين آتش را فرونشاند. ما اكنون به شهرمان ، يثرب ، باز مي گرديم و آيين آسماني را به مردم آن سامان عرضه مي كنيم.