سم پاشهاي مزرعه [1]

هر ساله حدود 25 تا 35 درصد كل محصولات كشاورزي دنيا توسط حشرات، علفهاي هرز و عوامل بيماري زاي گياهي از بين ميرود و اين رقم در صورت عدم مبارزه تا 80 درصد افزايش مي يابد. طبق گزارش منابع وزارت كشاورزي ميزان خسارت ساليانه آفات در ايران به حدود 30 درصد مي رسد. با توجه به اين مطالب فوق، زوم مبارزه با آفات ضروري است، به خصوص اين كه هزينه مبارزه در هر هكتار در مقايسه با افزايش راندمان توليد ناچيز مي باشد (در حدود  توليد اضافي). بنابراين اقدام به اين امر، از نظر اقتصادي كاملاً مقرون به صرفه است.

سم پاشهاي مزرعه وسايلي هستند كه از آنها براي پخش مواد شيميايي، به منظور كنترل انواع مختلف حشرات، عوامل بيماري زاي گياهي و دفع علفهاي هرز استفاده ميشود.

ساختمان يك سم پاش

سم پاشها ممكن است داراي اجزاء مهم و مشابه زير باشند (شكل 1-20).

1-مخزن سم

2-بهم زن

3-پمپ

4-شير تنظيم فشار يا سوپاپ اطمينان

5-فشار سنج

6-صافي ها

7-بوم (لوله حامل نازل)

8-لوله هاي فلزي و لاستيكي

9-سوپاپ ها يا شيرهاي كنترل جريان سم

10-نازل ها يا افشانك ها

11-شاسي

مخزن سم

در داخل مخزن، سموم آماده شده (به صورت مايع) ريخته ميشود. مخزن سم پاش ها بايد داراي مشخصات زير باشد:

1-داراي ظرفيت كافي باشد.

2-به آساني پر شود وتميز گردد.

3-در مقابل فرسودگي مقاوم باشد.

4-شكل مخزن طوري باشد كه مخزن به آساني سوار شده و مايع داخل آن به طور موثر بهم زده شود.

جنس مخزن معمولاً از فولاد گالوانيزه، فولاد ضد زنگ، آلومينيوم و پلاستيك نشكن است. بهترين جنس مخزن از فولاد ضد زنگ است. مخازني كه از اين جنس ساخته مي شوند گران ترين نوع مخزن مي باشند.

در بالاي مخزن دهانه نسبتاً بزرگي وجود دارد كه مجهز به قيف صافي دار است. اين دهانه توسط سرپوشي بسته نگهداري ميشود. براي پر كردن مخزن، كنترل وتميز كردن داخل آن از دهانه مخزن استفاده ميشود. ظرفيت مخازن در انواع و مدلهاي مختلف متفاوت است و ممكن است از حدود 20 تا 200 ليتر يا بيشتر تغيير كند. يك دريچه تخليه در كف اغلب مخازن تعبيه ميشود كه بتوان در موقع تميز كردن مخزن مواد داخل مخزن را از طريق آن تخليه نمود.

بهم زن[2]

چون بعضي از سموم در آب حل نمي شوند، و ته نشين مي گردند، براي به تعليق درآوردن ذرات سم لازم است، مايع بهم زده شود. بدين دليل اكثر سم پاشها داراي نوعي بهم زن هستند. بهم زن مكانيكي عبارت از صفحات فلزي يا پرده هاي ضد زنگ و مقاوم است كه بر روي يك محور دوار كه نزديك به ته مخزن قرار گرفته است، سوار شده اند. اين محور در هنگام كار معمولاً با سرعت 100 تا 200 دور در دقيقه مي چرخد و موجب بهم خوردن مايع مي گردد در بعضي از سمپاشهاي موتوري، از بهم زن هيدروليكي استفاده ميشود. در اين نوع بهم زن قسمتي از مايع از طريق لوله اي مشبك نزديك به ته مخزن با فشار پمپ دوباره وارد مخزن مي گردد. اين عمل موجب بهم خوردن مايع داخل مخزن ميشود.

پمپ[3]

پمپ سم پاش يك قطعه بسيار ضروري براي هر نوع دستگاه سم پاش محسوب ميشود و  وظيفه آن تبديل انرژي مكانيكي به جريان مايع سم و تامين فشار مورد نياز مي باشد. براي انتخاب هر پمپ، بايد حجم، استحكام و توانايي ايجاد فشار آن در نظر گرفته شود.

پمپ هايي كه در سم پاشهاي امروزي به كار مي روند عبارتند از:

1-پمپ هاي پيستوني (ساده و موتوري)

2-پمپ هاي ديافراگمي

3-پمپ هاي پره اي

4-پمپ هاي چرخ دنده اي

5-پمپ هاي غلتكي

6-پمپ هاي سانتريفوژي

پمپ پيستوني ساده

اين پمپ از يك استوانه و يك پيستون كوچك كه در داخل استوانه قرار گرفته است، تشكيل ميشود. اين پمپ داراي سوپاپي است كه خروج هوا را از پمپ ممكن مي سازد و از ورود هوا به داخل استوانه به صورت برگشت جلوگيري مي كند. پمپ هاي پيستوني ساده بيشتر در سم پاشهاي دستي، پشتي و چرخدار غير موتوري مورد استفاده قرار مي گيرند.

پمپ هاي پيستوني موتوري

ساختمان كلي اين پمپ ها شامل يك و معمولاً دو تا سه سيلندر و پيستون و ضمايم مربوطه است سيلندرهاي پمپ هاي چند سيلندري، ممكن است به طور عمودي پهلوي يكديگر يا روبروي هم به طور افقي يا خوابيده قرار گرفته باشند. براي به كار انداختن اين پمپ ها از محور توان دهي تراكتور، موتور تيلر يا موتور كوچك جداگانه اي كه روي پمپ نصب ميشود، استفاده مي گردد.

حركت رفت و برگشت پيستون ها از طريق ميل لنگ و دسته پيستون ها تامين مي گردد. دسته پيستون ها به ميل لنگي كه داخل محفظه پر از روغن قرار گرفته متصل مي شوند و حركت دوراني ميل لنگ (از طريق دسته پيستون ها) باعث رفت و برگشت پيستون ها مي گردد. در موقع پايين رفتن هر يك از پيستون ها (تنفس) سوپاپي كه به مخزن سم متصل است باز شده و هنگام بالا آمدن پيستون (تراكم) سوپاپ مذكور بسته ميشود و سوپاپ خروجي باز گرديده و مايع سم با فشار وارد محفظه فشار ميشود.

محفظه فشار، كپسول فلزي مقاومي است كه مايع تحت فشار را درون خود ذخيره مي كند. چون حركت پيستونها و خروج مايع سم به طور متناوب انجام مي گيرد لذا محفظه فشار با ذخيره مايع سم فشرده شده باعث پخش يكنواخت سم مي گردد.

روي محفظه فشار يك يا دو شير خروجي قرار دارد كه به لوله هاي لاستيكي سم پاش متصل است، همچنين فشار سنجي روي محفظه نصب شده تا ميزان فشار درون آن را نشان دهد.

براي جلوگيري از تركيدن محفظه فشار، يك سوپاپ اطمينان روي لوله خروجي نصب شده است تا چنانچه فشار از حد لازم بيشتر شد يا در موقع كار پمپ، شيرهاي خروجي بسته بود، سوپاپ در اثر فشار باز شده و مايع مجدداً به مخزن اصلي برگردد.

فشار توليد شده از پمپ بسته به تعداد سيلندر و توان موتور تا حدود 30 تا 50 اتمسفر مي رسد و مقدار سمي كه پاشيده ميشود بين 26 تا 227 ليتر در دقيقه است.

پمپ ديافراگمي[4]

عمل پمپ كردن در پمپ ديافراگمي به وسيله حركت يك ديافراگم قابل انعطاف به وجود مي آيد. وقتي ديافراگم به طرف پايين حركت مي كند مايع از طريق سوپاپ ورودي به داخل محفظه بالاي ديافراگم كشيده ميشود وهنگامي كه ديافراگم به طرف بالا ميرود، مايع داخل محفظه، با فشار از طريق سوپاپ خروجي خارج مي گردد.

پمپ پره اي[5]

اين نوع پمپ داراي يك چرخ دنده لاستيكي (لاستيك نئوپرين[6]) با پره هاي قابل انعطاف مي باشد كه روي يك محور دوار سوار شده است. محفظه پمپ موجب فشرده شدن پره ها مي گردد. با چرخش محور دوار، پره ها هم به چرخش در مي آيند و باعث پمپ كردن مايع مي شوند.

پمپ چرخ دنده اي[7]

در اين نوع پمپ يك جفت چرخ دنده در داخل محفظه بسته كار مي كند. امروزه از اين پمپ ها كمتر در سم پاشها استفاده ميشود زيرا ميزان فرسودگي اين پمپ ها در مقابل مايعات سم زبر و ساينده بسيار بالاست. پمپ هاي چرخ دنده اي قابل تعمير نيستند و پس از خراب شدن، بايد تعويض شوند.

پمپ غلتكي[8]

اين نوع پمپ داراي يك استوانه دوار است كه شيارهايي در سطح خارجي داشته و غلتكهايي تقريباً به طور آزاد در داخل اين شيارها قرار مي گيرند. شيارها به غلتكها اجازه مي دهند تا درون محفظه اي خارج از مركز چرخش كنند. موقعي كه غلتكها از جلو دهانه ورودي پمپ عبور مي كنند فضاي بين آنها و ديواره محفظه بيشتر شده و مايع داخل محفظه مي گردد. مايع داخل شده، بين دو غلتك قرار گرفته و به طرف دهانه خروجي برده ميشود. با نزديك شدن غلتكها به دهانه خروجي، فضا كاهش يافته و مايع از داخل پمپ به خارج رانده ميشود.

پمپ سانتريفوژي[9]

امروزه پمپ هاي سانتريفوژي معروفيت بيشتري پيدا كرده اند و بيشتر در سم پاشها استفاده مي شوند. اين پمپ ها مي توانند انواع سموم به خصوص سموم زبر و ساينده را پمپ كنند.

پمپ هاي سانتريفوژي داراي طول عمر زيادي هستند و در ظرفيت هاي گوناگون وجود دارند (شكل 4-20).

شير تنظيم فشار يا سوپاپ اطمينان[10]

شير تنظيم فشار كه سوپاپ اطمينان نيز ناميده ميشود روي سمپاشهايي كه با فشار زياد و مداوم كار مي كنند قرار دارد. با تنظيم اين شير، فشار مورد نياز براي انجام هر نوع سمپاشي (در حد ظرفيت پمپ) را مي توان تامين كرد. در پمپ هاي با فشار زياد، از اين سوپاپ به عنوان يك وسيله ايمني نيز استفاده ميشود، در صورتي كه فشار پمپ بيش از حد معين بالا رود، شير يا سوپاپ باز شده و با خارج كردن فشار زيادي، مايع اضافي را از پمپ به مخزن بر مي گرداند.

فشار سنج[11]

يك فشار سنج كه فشار دستگاه را (در حد فشار پمپ) نشان مي دهد در قسمت مايع تحت فشار قرار دارد. فشار سنج، شخصي را كه با سم پاش كار مي كند متوجه فشار ايجاد شده در دستگاه كرده و او را در تنظيم شير تنظيم فشار در به دست آوردن فشار مورد نياز راهنمايي مي كند.

صافي ها[12]

صافي ها معمولاً در سه قسمت سم پاشها به كار مي روند. اين صافي ها عبارتند از:

1-صافي مخزن

2-صافي لوله

3-صافي نازل ها

صافي مخزن عبارت است از يك توري با شبكه نسبتاً درشت كه در هنگام پر كردن مخزن سم، برگهاي ريز و ساير مواد خارجي درشت را مي گيرد.

صافي لوله براي جلوگيري از ورود ذرات زنگ، براده، شن يا ساير مواد خارجي به پمپ و ممانعت از صدمه زدن به آن به كار ميرود. محل صافي بستگي به نوع پمپ دارد.

صافي نازل مواد ريزي را كه موجب مسدود شدن نازل مي شوند از مايع سم جدا مي كند.

بوم[13] (لوله حامل نازل)

در سم پاشهاي تراكتوري و هواپيماهاي سم پاش، بوم عبارت از لوله افقي طويلي است كه در فواصل معين روي آن نازل ها قرار مي گيرند. طول بوم حدود 5/4 تا 24 متر است. بوم ممكن است از جنس فلز ضد زنگ يا نوعي پلاستيك مقاوم ساخته شود. بوم سم پاشها معمولاً از سه قسمت ساخته ميشود، يك قسمت در وسط و دو قسمت در طرفين. قسمتهاي بوم به وسيله لوله هاي كوتاه لاستيكي يا پلاستيكي به يكديگر متصل مي شوند. قسمت مركزي بوم معمولاً ثابت است. دو قسمت انتهايي از طريق اتصال هاي قابل انعطاف  به قسمت مركزي متصل مي شوند و به طور عمودي و افقي حمايت مي گردند. قسمتهاي انتهايي به طرف جلو، عقب يا بالا تا مي شوند. بعضي از بومهاي كوتاه يك قسمت دارند و بعضي ديگر از دو قسمت كه در مركز به يكديگر متصل شده اند، تشكيل مي شوند. در سم پاشهاي بسيار بزرگ طول بومها به 24 متر مي رسد، لذا اين بومها از پنج قسمت تا شونده تشكيل شده اند. بومها معمولاً در جهت عمودي قابل تنظيم هستند و ارتفاع آنها (از سطح زمين) در حدود بين 50 تا 180 سانتيمتر، براي سم پاشي گياهان با ارتفاع هاي مختلف تغيير مي كند.

در سم پاشهاي پشتي و چرخ دار، بوم وجود ندارد و نازل سم پاش به يك لوله مستقيم منتهي ميشود كه به آن لانس[14] مي گويند. طول اين لوله حدود يك متر يا بيشتر است. لانس معمولاً از جنس فلز ضد زنگ و مقاوم ساخته ميشود. شير كنترل كننده اي در ابتداي لانس قرار دارد كه به وسيله آن مي توان جريان محلول سم را در داخل لانس قطع يا وصل نمود.

لوله هاي فلزي و لاستيكي

لوله هاي فلزي و لاستيكي محلول را در داخل سم پاشها انتقال مي دهند. فشار محلول در نقاط مختلف سم پاش فرق مي كند، بنابراين لوله هاي فلزي و لاستيكي بايد به اندازه كافي قوي باشند تا از تركيدن آنها جلوگيري شود.

سوپاپ يا شير كنترل جريان سم

سوپاپ يا شير كنترل جريان مايع سم براي شروع و پايان جريان مايع سم به بوم و نازلها مورد استفاده قرار مي گيرد.

شير كنترل بيشتر به صورت يك اهرم مكانيكي است. در سم پاشهاي با بوم چند قسمتي، واحد كنترل كننده جريان مايع سم، از چند شير با دسته هاي مجزا تشكيل شده است. هر يك از اين شيرها، جريان مايع سم به يكي از قسمتهاي بوم را كنترل مي كند.

نازل يا افشانك

كار نازل ريز كردن و پخش ذرات مايع سم تحت فشار است. نازل معمولاً از فلز ضد زنگ و مقاوم ساخته شده است.

ساختمان نازل

نازل هاي داراي چهار قسمت اصلي هستند.

1-بدنه[15]

2-درپوش[16]

3-نوك[17]

4-صافي

بدنه و درپوش، معمولاً تشكيل يك واحد را مي دهند و صافي و نوك را نگه مي دارند. بدنه نازل ممكن است به طور مستقيم يا غير مستقيم (از طريق يك لوله لاستيكي) به بوم متصل شود. بعضي از نال ها قابل چرخش به اطراف هستند.

نوك نازل، مايع را به شكلهاي مشخص مي پاشند. اغلب نوك هاي نازل در سم پاشها قابل تعويض و تبديل هستند. نوك هاي نازل با ظرفيت هاي مختلف و با شكلهاي گوناگون پخش وجود دارند. اندازه سوراخ نوك نازل و ميزان فشار سم پاش، مشخص كننده ميزان جريان مايع سم مي باشد.

صافي نازل، قبل از نوك نازل قرار مي گيرد. صافي، آخرين عمل صاف كردن مايع سم را انجام مي دهد و از مسدود شدن نوك نازل جلوگيري مي كند.

طرح نازل ها

نازل ها بر اساس طرح يا شكل پخش محلول سم مشخص مي شوند. انواع نازل ها معمولاً با طرح هاي مختلف عرضه مي شوند و هر طرح پخش مايع سم، كاربرد مخصوصي دارد. مهم ترين انواع طرح هاي پخش مايع سم عبارتند از: بادبزني تخت[18]، مخروطي توخالي[19]، مخروطي توپر[20] و طغياني[21] يا سيلابي.

نازل هاي بادبزني تخت براي پوشش يكپارچه، مانند سم پاشي علفهاي هرز به كار مي روند. براي اين كه پخش مايع سم در عرض نوار پاشش يكنواخت باشد و از كاهش مقدار مايع سم در طرفين نوار جلوگيري به عمل آيد، از نازل هاي بادبزني يكنواخت استفاده ميشود.

نازل هاي مخروطي تو خالي و مخروطي توپر بيشتر براي سم پاشي محصولاتي كه به طريق رديفي كشت مي شوند استفاده مي شوند. زاويه پخش از 30 تا 120 درجه متغير است. نازل هاي مخروطي توپر، در جايي كه نفوذ سم تحت اثر فشار زياد، لازم باشد به كار ميرود.

نازل هاي طغياني يا سيلابي به طور معمول براي پوشش يكپارچه به كار مي روند. اين نازل ها، مايع سم را با ذرات درشت تر پخش مي كنند و گاهي اوقات به تنهايي در سم پاشهاي بدون بوم به كار مي روند.

شاسي

شاسي سم پاشها بايد محكم باشد و قابليت متصل شدن بوم به آن و سوار كردن ساير قسمتها را داشته باشد.

انواع سم پاشها

سم پاشها به دو دسته محلول پاشها و گردپاشها تقسيم مي شوند. هر كدام از اين دو دسته، خود مي تواند در انواع مهم زير طبقه بندي شوند.

1-سم پاشهاي دستي

2-سم پاشهاي پشتي بدون موتور

3-سم پاشهاي پشتي موتوري

4-سم پاشهاي چرخدار موتوري

5-سم پاشهاي تراكتوري سوار

6-تريلرهاي سم پاشي (سم پاشهاي چرخ دار)

7-هواپيماهاي سم پاش

سم پاشهاي دستي

سم پاشهاي دستي كه غالباً ساختماني شبيه به تلمبه امشي دارند در منازل براي مبارزه با حشرات خانگي و در گلخانه ها و باغچه هاي خيلي كوچك به كار مي روند.

ساختمان تلمبه امشي از يك مخزن و يك پمپ تشكيل شده و پيستون پمپ به وسيله دست در داخل سيلندر به حركت درآمده و هوا را ضمن حركت به جلو به دو قسمت نامساوي تقسيم مي كند. پيستون، يك قسمت از هوا را وارد مخزن كرده و قسمت ديگر را مستقيماً در انتهاي استوانه از روزنه كوچكي به خارج مي فرستد. لوله باريكي در داخل مخزن تعبيه شده و مايع به وسيله فشاري كه از هواي بالا در اثر حركت پيستون حاصل ميشود وارد لوله باريك شده و در انتهاي لوله در اثر برخورد با قسمت دوم هوا به صورت ذرات بسيار ريزي در مي آيد. هواي درون مخزن مايع را به صورت قطرات درشت درآورده و پشت سر هم به خارج پرتاب مي كند و هواي قسمت دوم اين قطرات را به صورت ذرات ريز در مي آورد. در بعضي ديگر از انواع تلمبه امشي، تمام جريان هوا از روزنه اصلي با فشار خارج مي گردد، در اين تلمبه ها مايع بر اثر ايجاد خلاء در سر لوله باريك و فشار جو موجود در مخزن از لوله باريك بالا آمده و در مقابل روزنه به صورت ذرات ريز در مي آيد. در اين صورت بايد روي سرپوش مخزن سوراخ ريزي براي ورود هوا وجود داشته باشد (شكل 16-20).

سم پاشهاي پشتي بدون موتور

اين سم پاشها به وسيله دو بند مثل كوله پشتي روي شانه هاي شخصي كه سم پاشي مي كند قرار مي گيرند و معمولاً شامل دو نوع با فشار متناوب و با فشار دايم هستند.

سم پاش پشتي با فشار متناوب (كتابي)

در اين سم پاش كه به سم پاش كتابي معروف است، مايع سم به وسيله فشار موجود در منبع كوچكي از سم پاش خارج ميشود. فشار در آن متناوب مي باشد، يعني، كسي كه با اين سم پاش كار مي كند با يك دسته تلمبه مي زند و با دست ديگر سم پاشي مي نمايد.

درپوش دهانه مخزن مجهز به يك صافي توري سيمي است. ظرفيت مخزن معمولاً 10 ليتر يا كمي بيشتر است.

پمپ اين سم پاش ها از نوع پيستوني يا ديافراگمي است. فشار پمپ سم پاش در اين نوع سم پاشها معمولاً حدود 3 تا 4 اتمسفر است.

در اثر حركت دسته اهرمي شكل سم پاش، ديافراگم داخل سم پاش منبسط ميشود و مايع سم از روزنه اي كه در حد فاصل بين مخزن اصلي و ديافراگم قرار دارد مكيده شده و سپس در اثر انقباض ديافراگم، مايع از محفظه بالاي ديافراگم، از روزنه ديگري وارد محفظه فشار مي گردد. از آنجا كه محفظه فشار به لوله لاستيكي و لانس متصل است مايع از محفظه فشار به نازل مي رسد و پخش مي گردد. بهم زن درون مخزن نيز حركت رفت و برگشتي خود را از اهرم دسته سم پاش مي گيرد.

سم پاش با فشار دايم (استوانه اي)

مخزن اين سم پاش معمولاً استوانه اي است و ظرفيت آن حدود 10 تا 19 ليتر است. جنس مخزن از فلز ضد زنگ و معمولاً از برنج يا فولاد ضد زنگ است. فشار سم پاش به وسيله يك پمپ پيستوني ساده دستي كه در قسمت داخلي بالاي مخزن قرار دارد تامين ميشود. شخصي كه سم پاشي مي كند، پس از اين كه مخزن را در حدود نصف تا  از مايع سم پر كرد، تلمبه مي زند و هوا تحت فشاري در حدود 5 تا 6 اتمسفر در داخل مخزن (در بالاي مايع) حبس مي گردد، سپس شير خروجي مايع سم را باز مي نمايد و شروع به سم پاشي مي كند. اين سم پاشها بهم زن ندارند و براي بهم زدن مايع سم كافي است كه هر چند دقيقه يكبار شخصي كه سم پاشي مي كند خم و راست شود تا مايع داخل سم پاش بهم زده شود.

سم پاشهاي پشتي موتوري (اتومايزر)

اين سم پاشها به نامهاي مختلف، سم پاش پشتي موتوري، سم پاش با حجم كم يا سم پاش اتومايزر ناميده مي شوند. به طور كلي سم پاشهايي كه مايع سم در آنها تحت فشار نباشد و قطرات مايع سم در اثر برخورد با جريان شديد هوا تبديل به ذرات بسيار ريز شوند، اتومايزر ناميده مي شوند. قطر ذرات مايع سم در اين نوع سم پاشها در حدود 100 ميكرون است. بنابراين مي توان با حجم معيني از مايع سم سطح بيشتري را سم پاشي نمود مشروط به اين كه غلظت محلول سم نيز زياد باشد.

مخزن مايع سم سم پاشهاي پشتي موتوري معمولاً پلاستيكي بوده و ظرفيت آنها حدود 5/7 تا 23 ليتر است. مايع سم از مخزن به نازل، توسط يك شير قابل تنظيم كنترل مي شود.

موتور سم پاش از نوع دو زمانه بنزيني بوده و در زير مخزن مايع سم نصب شده است. توان موتور معمولاً حدود 2 تا 3 اسب بخار است. موتور، پروانه دمنده اي را كه به طور عمود قرار گرفته است، به حركت در مي آورد. پروانه، چرياني از هوا را با سرعتي در حدود 92 تا 100 متر در ثانيه با حجمي در حدود 650 تا 700 متر مكعب در ساعت ايجاد مي كند. جريان هوا از يك زانويي با زاويه 90 درجه عبور مي كند و وارد لوله تخليه قابل انعطاف (لوله جريان هوا) ميشود. نازل سم پاش، نزديك دهانه خروجي لوله تخليه هوا يا در انتهاي زانويي 90 درجه قرار دارد. مايع سم خارج شده از نازل، در اثر برخورد با جريان هوا، به ذرات بسيار ريز تبديل شده و به خارج از لوله تخليه هوا هدايت مي گردد.

با سم پاش پشتي موتوري در شرايط مساعد، روزانه در حدود 2 تا 3 هكتار را مي توان سم پاشي كرد.

سم پاشهاي چرخ دار موتوري

اين سم پاشها داراي يك موتور بنزيني دو زمانه با توان 2 تا 3 اسب بخار مي باشند. مخزن آنها بزرگ بوده و در حدود 100 تا 200 ليتر ظرفيت دارد. پمپ مولد فشار معمولاً از نوع پمپ هاي پيستوني موتوري چند سيلندر است كه به وسيله موتور سم پاش كار مي كند. روي محفظه فشار اين سم پاش سنجي نصب شده است. فشار توليد شده در حدود 30 اتمسفر است.

مقدار مايع پاشيده شده معمولاً در حدود 15 تا 30 ليتر در دقيقه است. مايع سم به وسيله سوپاپ اطمينان و لوله برگشت مرتباً بهم زده ميشود، زيرا در موقعي كه پمپ كار مي كند ولي سم پاشي انجام نميشود، سوپاپ اطمينان مايع را به مخزن بر مي گرداند. سم پاشهاي چرخدار موتوري براي سم پاشي مزارع بزرگ و باغات ميوه مناسب هستند.

سم پاشهاي بادبزني[22]

سم پاشهاي بادبزني نوع جديدي از سم پاشهاي تراكتوري هستند كه مجهز به بادبزنهاي قوي مي باشند. اين سم پاشها در انواع سوار و كششي وجود دارند. ظرفيت سم پاش ها بر اساس مقدار و سرعت هوايي كه دميده ميشود تعيين مي گردد. مقدار هوا در انواع بزرگ معمولاً از 140 تا 1700 متر مكعب در دقيقه تغيير مي كند. سرعت هواي دميده شده در حدود 130 تا 240 كيلومتر در ساعت مي باشد.

بادبزن، هوا را با سرعت زياد در مسير نازل ها به جريان مي اندازد. هوا ضمن برخورد به قطرات سم، آنها را به صورت ذرات بسيار ريز پراكنده مي سازد.

نازل ها معمولاً روي نيم دايره نصب مي گردند. مايع سم، توسط پمپ، با فشار به صورت قطرات ريز پخش ميشود و وزش باد شديد توسط بادبزن نيز آنها را ريزتر مي كند. سمپاشهاي مخصوص درختان مي توانند مايع سم را به يك طرف (طرف راست يا چپ) يا همزمان به هر دو طرف بپاشند. برد متوسط در هنگام پاشيدن مايع سم بسته به توان سم پاش متفاوت بوده و از 3 تا 6 متر در هر طرف تغيير مي كند.

تريلرهاي سم پاش يا سم پاشهاي چرخ دار[23]

اين سم پاشها به شكل تريلر هستند و مخزن بزرگ مايع سم بر روي يك شاسي با دو چرخ حامل لاستيكي قرار دارد. سم پاش به وسيله تراكتور كشيده ميشود. ظرفيت مخزن سم در سم پاشهاي مختلف متفاوت بوده و در حدود 200 تا 3800 ليتر است. پمپ اين سم پاشها روي تراكتور مستقر شده يا در كنار مخزن نصب مي گردد و حركت خود را از محور توان دهي تراكتور يا يك موتور هيدروليكي مي گيرد. در جلو مالبند بعضي از اين سم پاشها چرخ كوچكي قرار دارد كه ارتفاع آن قابل تنظيم است. اين چرخ براي تعادل سم پاش در موقعي كه به تراكتور متصل نيست به كار ميرود. در دو طرف مخزن و در امتداد طول تريلر دو لوله براي خروج مايع سم تحت فشار قرار دارد كه سر لوله ها در عقب مخزن به دو شير ختم ميشود. از اين دو شير مي توان به منظور سم پاشي درختان بلند، درختان باغات ميوه و مزارعي كه به صورت رديفي كشت مي شوند استفاده كرد. براي سم پاشي درختان هر يك از شيرهاي خروجي به يك نازل فشار قوي كه مايع سم را به صورت فواره پخش مي كند متصل ميشود. براي سم پاشي مزارع رديفي بوم نسبتاً طويلي با طول 5/3 تا 15 متر بسته به نوع سم پاش به اين شيرها متصل مي گردد. اين سم پاش ها براي مزارع بزرگ و درختان بلند بسيار مفيد و قابل استفاده مي باشند. تريلرهاي سم پاش در انواع بادبزني نيز وجود دارند.

سم پاشي با هواپيما[24]

استفاده از هواپيما براي سم پاشي، يكي از متداول ترين و با صرفه ترين روشهاست. مهم ترين مزاياي هواپيما در مقايسه با سم پاشهاي معمولي عبارتند از:

1-سم پاشي با هواپيما سريع تر انجام ميشود.

2-در زمان هايي كه به علت نامساعد بودن وضعيت زمين زير كشت، سم پاشهاي معمولي نمي توانند داخل مزرعه شوند، سم پاشي با هواپيما به سهولت مقدور است.

3-در مزارع بزرگ ( با سطح مساوي)، سم پاشي با هواپيما در مقايسه با سم پاشي معمولي با صرفه تر است.

پخش شدن مواد سمي پاشيده شده توسط باد يكي از معايب مهم سم پاشي با هواپيما محسوب مي شود. سم پاشي با هواپيما در مقايسه با سم پاشي به وسيله سم پاشهاي معمولي خطر ناكتر بوده، بيشتر تابع مستقيم شرايط جوي است و در سطوح كوچك و پراكنده، به هزينه بيشتري نياز دارد.

امروزه از هليكوپتر نيز براي سم پاشي باغات ميوه و مناطقي كه هواپيماهاي سم پاش با اشكال مانوردهي روبرو مي شوند استفاده مي گردد. هليكوپتر مي تواند تا حد لازم آهسته حركت كرده و مواد سمي را به طور موثرتر پخش كند. هليكوپترهاي سم پاش همچنين داراي ايمني بيشتري نسبت به هواپيماهاي سم پاش بوده، قادر به مانور دهي بهتري هنگام پرواز در سطح پايين مي باشند و نشست و برخاست آنها آسانتر انجام مي گيرد. عيب هليكوپتر سم پاش گراني قيمت اوليه آن بوده و هزينه خريد آن حدود دو برابر هزينه خريد هواپيما مي باشد.

ساختمان سم پاش هواپيما

مخزن سم معمولاً در مركز ثقل هواپيما يعني زير كابين خلبان نصب شده است و ظرفيت آن در هواپيماهاي نوع پايپر[25] حدود 230 ليتر است.

نازل در سم پاش هواپيما با نازل سم پاشهاي معمولي كمي فرق دارد. هر يك از نازلها داراي يك سوپاپ يك طرفه مي باشند كه با از بين رفتن فشار لازم (كم شدن فشار پمپ) خود به خود بسته شده و جريان مايع قطع مي گردد. وقتي قطرات مايع سم از دهانه نازل خارج مي شوند در مقابل جريان هوا قرار گرفته و به ذرات ريزتر تبديل مي گردند.

نازل ها اندازه هاي مختلفي دارند و مقدار مايع سم خارج شده از هر يك بر حسب اندازه آنها متفاوت است. نازلها معمولاً داراي پولك اضافي هستند كه مي توان در موقع لزوم آن را روي سوراخ نازل نصب كرد تا از پاشيدن مايع سم از آن نازل جلوگيري شود.

بوم به طور افقي در امتداد بالهاي هواپيما و در زير آن قرار گرفته است و معمولاً داراي 30 نازل است كه هر كدام بر روي يك پايه كوچك نصب شده اند. فاصله نازلها از يكديگر 30 سانتيمتر است و مي توان با مسدود كردن بعضي از نازلها فاصله بين آنها را زيادتر كرد. طول اكثر بوم هاي هواپيماهاي سم پاش كمي كوتاه تر از طول بال آنها است. طول بوم در بعضي از هليكوپترها گاهي اوقات 3 تا 5/4 متر بيشتر از قطر روتور هليكوپتر مي باشد.

پمپ سم پاش معمولاً از نوع سانتريفوژي است. پمپ حركت لازم خود را از چرخ دنده اي مي گيرد كه داراي يك پروانه است. پروانه به نوبه خود توسط باد ملخ هواپيما به حركت در مي آيد.

به علت محدود بودن ظرفيت حمل هواپيماهاي سم پاش، مواد سمي كه بايد پاشيده شود معمولاً داراي غلظت بيشتري نسبت به مواد سمي است كه با سم پاشهاي معمولي پخش مي شوند.

سم پاشي به وسيله هواپيما و هليكوپتر از فاصله 9/0 تا 6/7 متري گياهان و با سرعتي در حدود 130 تا 220 كيلومتر در ساعت انجام ميشود.

گردپاشها

گردپاشها[26] نيز مانند سم پاشهاي مايع پاش داراي انواع دستي، پشتي، چرخ دار و تراكتوري مي باشند. به طور كلي هر نمونه از سم پاش مايع پاش يا داراي همان نمونه گردپاش نيز مي باشد و يا اكثر مايع پاشها با تغييري مختصر تبديل به گردپاش مي شوند.

در تمام گردپاشها، طرز ايجاد يك جريان مداوم هوا به وسيله يك بادبزن يا دمنده، شبيه يكديگر است. بر اثر حركت دمنده يا بادبزن، گرد از محفظه اصلي مكيده شده و با فشار به خارج پاشيده ميشود. نازل در گردپاشها به صورت لوله اي قطور است كه در جلو آن مانعي مورب يا شبيه به سر آب پاش براي پخش سم، قرار دارد.

در درون مخزن گردپاش، يك بهم زن وجود دارد تا از بهم چسبيدن ذرات گرد و كپه شدن آن جلوگيري نمايد. دريچه خروج سم از مخزن داراي يك تنظيم كننده مقدار تغذيه مي باشد كه مي توان به وسيله آن ميزان گرد خارج شده را كم يا زياد نمود.

امروزه استفاده از گردپاشهاي موتوري (تراكتوري) با ظرفيت زياد براي بسياري از محصولات باغي معمول است. سرعت ثابت بادبزن و سرعت ثابت حركت رو به جلو ماشين براي توزيع يكنواخت لازم است.

منابع و مآخذ

1-  تراكتورها و ماشين هاي كشاورزي –تاليف مهندس داود منصوري راد

2-  ماشينهاي كشاورزي –جان برايان بل

آفتاب دهی خاک ( soil solarization  )

مقدمه:

بيماريهاي خاكزي و آفات خسارات بسيار زيادي را در زمينهاي كشاورزي و محصولات كشاورزي در دنيا بوجود مي آورند.در مورد گياهان جاليزي و ميوه ها و … برخي از بيماريهاي خاكزي علفهاي هرز و نماتد بطور نسبي با آفتكش ها، قارچكش ها و علف كشها در خاك كنترل شده اند مانند متيل برومايد كلر، كلرين و   .

 اما استفاده از ضدعفوني كننده هاي خاك براي كنترل آفات هميشه آثار زيانباري برروي جانوران و انسان داشته است و باعث شده كه علاوه بر هزينه بالا و پيچيده بورن روشهاي آفت زدايي اثرات سمي مهم برروي گياهان و خاك بجا بگذارد.

  Soil solarizationيك روش غير شيميايي است كه بسياري از آفات و پاتوژنهاي خاكزاد را كنترل مي كند. از اين تكنيك ساده انرژي حرارتي خورشيد جذب ميشود و تغييرات فيزيكي و شيميايي و بيولوژيك در خاك بوجود مي آيد. صفحات پلاستيكي شفاف از جنس پلي اتيلن برروي سطح خاك مرطوب در ماههاي گرم تابستان گذاشته مي شود و درجه حرارت خاك را به سطحي مي رساند كه براي بسياري از پاتوژنهاي خاكزاد گياهي و بذر علفهاي هرز و نماتدها و جوانه هاي گياهان انگل و كنه هاي ساكن در خاك كشنده است.

 اين روش براي گياهان جاليزي و يكساله بهترين نتايج بهتري را داشته است. هرچه كرت بزرگتر باشد كنترل  مؤثرتر است. 

مناطق بزرگتر از 30 اينچ بهتر جواب مي دهد زيرا كرتهاي كوچكتر از 30 اينچ داراي يك اثر مسيريابي در لبه هاي خارجي دارند.

عمليات     soil solarization:

   soil solarizationدر كارونياي جنوبي بخوبي انجام ميشود. بهمين دليل هرچه درجه حرارت در ماههاي تابستان بالاتر باشد و هر چقدر پلاستيك را بمدت بيشتري در جاي خود    بگذاريم به نتايج بهتري مي رسيم. مدت زمان طولاني لازم است تا نتايج قابل قبولي براي از بين بردن علفهاي هرز مقاوم بدست آيد.

    Soil solarizationشامل 5 مرحله مي باشد كه مي بايست همه را بدقت و بترتيب انجام دهيم.كه شامل مراحل زير است:

1-آماده سازي خاك

اولين گام در انجام فرايند   soil solarizationشخم زدن بستر زمين و آماده سازي آن براي كشت مي باشد تا بعد از عمليات soil solarization از تغيير دادن و بهم زدن خاك جلوگيري شود. چنانچه بعدأ خاك را شخم زديم دانه هاي علفهاي هرز را به سطح خاك مي آوريم و اين در شرايطي است كه بذر برخي از علفهاي هرز كه در عمق مي باشند از بين نرفته اند.

  بهترين نتايج فقط تا عمق 3-2 اينچ بالايي سطح خاك بدست مي آيد بهتر است تجهيزات آبياري و كودها را قبل از soil solarization به خاك اضافه كنيم.

بسيار مهم است كه منطقه اي كه مي خواهد عمليات soil solarization روي آن انجام صاف باشد و از دانه هاي علفهاي هرز و باقيمانده، گياهان و كلوخ پاك باشد زيرا اين مواد باعث مي شود كه پلاستيك از سطح زمين بلند شود و حداكثر ميزان حرارت موقعي بدست مي آيد كه پلاستيك به سطح زمين نزديك باشد و بايد از بوجود آمدن محفظه هاي هوايي بوسيله كلوخ هاي بزرگ و شكافهاي عميق در سطح زمين جلوگيري كرد. سطح خاك بايد مسطح و نرم شود و يك سطح صاف بوجود آيد تا در زمان آبياري آب بطور يكنواخت در خاك نفوذ كند و آنرا مرطوب سازد.

2- آبياري خاك   

خاك بايد بخوبي آبياري شود و چون باعث مي شود كه ارگانيسمها به حرارت حساس تر شوند و به علاوه رطوبت باعث ميشود كه گرما سريع تر و در عمق بيشتري در خاك نفوذ كند.

  خاك را مي توان پس از گذاشتن لوله هاي پلاستيكي بوسيله روش آبياري قطره اي آبياري كرد.

  آبياري در زير سطح پلاستيكي معمولاً آفت ها را كمي زودتر و بمقدار بيشتري كنترل مي كند.

  آبياري باراني، قطره اي بهترين نتايج را دارند. آبياري بايد بمقداري انجام     كه آب روي خاك نايستد و تماماً نفوذ كند. 

3- كندن شيار ( گودال )

مي بايست يك گودال به عمق 8-6 اينچ دور تا دور محيط كرت خود حفر كنيم كه براي قرار دادن لبه هاي پلاستيك درون آن مورد استفاده قرار ميگيرد.

 4- پوشاندن

 سطح خاك را با پلاستيكي كه توسط اشعه uv تشعشع ديد را مي پوشانيم. اين پلاستيك ها مي بايست شفاف باشند ( نه سياه و نه رنگي ) و داراي ضخامت 4-1 متر مي باشند.

  پلاستيك را تا آنجا كه ممكن است مي كشيم و وقتي كاملاً در محل خود قرار گرفت گودال را از خاك پر مي كنيم و لبه هاي پلاستيك را مي پوشانيم.

  اين كار باعث ميشود كه پلاستيك در جاي خود ثابت بماند و از رفتن هوا به زير آن يا دزيدن و حركت هوا در زير آن جلوگيري مي كند.

  چنانچه از يك پلاستيك در لوله استفاده شود تأثير soil solarization بيشتر ميشود. و در اينصورت بهتر است كه يك فاصله هوايي بين دو لوله وجود داشته باشد. مي توانيم با قرار دادن دو جسم كوچك بين پلاستيكها اين فاصله را بوجود آوريم.

  مدت زماني لازم است تا به سطح بالايي از كنترل برسيم بستگي به درجه حرارت دارد. با استفاده از پلي اتيلن شفاف نور خورشيد مستقيماً از پلاستيك عبور كرده و خاك را گرم مي كند.

   پلاستيك شفاف و نازك به قطر 2-1 ميلي متر به نور خورشيد بيشتر اجازه مي دهد كه از آن عبور كند. پلاستيك شفاف و نازك بيشتر از پلاستيك سياه به اشعه خورشيد اجازه عبور مي دهد و خاك بيشتر گرم ميشود.

  پلاستيك بمدت 8-4 هفته در گرمترين ماههاي تابستان در محل مورد نظر مي بايست قرار گيرد.

در كاروليناي جنوبي بهترين زمان برا ي انجام soil solarization  از ماه ژوئن تا آگوست ميباشد.

 ميزان موفقيت soil solarization  بستگي به ميزان درجه حرارت خاك و ميزان تشعشع دارد.

افزايش زمان در زير soil solarization  براي كرت مضر نيست. چنانچه نخواهيم كه زمين را زير كشت ببريم باقي گذاشتن پلاستيك ميتواند كنترل را بيشتر كند و بعنوان يك مانع بر عليه آلودگي مجدد عمل كند

5-بر داشتن پلاستيك وكشت

پس از اينكه كرت ما بمدت 8-4 هفته در معرض تشعشع خورشيد قرار گرفت مي توان سطح پلاستيكي را برداشت . برداشتن پلاستيك بايد با دقت خاص و بدون آسيب زدن به خاك همراه باشد . هيچگاه خاك را دوباره شخم نزنيم زيرا باعث مي شود بذرهاي گياهان هرز و ارگانيسمهاي بيماريزا كه در اعماق زمين بوده اند و تحت تا ثير حرارت قرار نگرفته اند دوباره كرت را آ لوده كنند . به همين دليل است كه آماده سازي خاك و اضافه كردن كودهاي شيميايي و يا قرار دادن تجهيزات سيستم هاي آبياري بايد قبل از پو شاندن سطح زمين بوسيلة پلاستيك صورت گرفته باشد رها سازي پلاستيك در محيط باعث الوده سازي محيط زيست ميشود .

پلاستيك پلي اتيلن شفاف قادر است كه در مقابل درجات بالاتري از حرارت نسبت به پلاستيك سياه مقاومت كند . ميتوان پلاستيك را برداشت و براي بار دوم ازآن استفاده كرد . براي استفاده مجدد از پلاستيك در برخي موارد براي گياهاني نياز به درجه حرارت بالاتري براي كشت دارند مي توان پلاستيك را به رنگ سفيد در آورد در مورد گياهاني به خاك خنك تري نياز دارند بايد به موقع پلاستيك را برداشت تا خاك قبل از كشت خنك شود زماني كه پلاستيك را برداشتيم مي توانيم كشت را شروع كنيم .

فاكتورهاي مؤ ثر در ميزان موفقيت : 

مشخصات خاك مانند رنگ خاك ، ساختار و عمق تا ثير زيادي بر روي soil solarizationدارند. خاك تيره گرماي بيشتري را نسبت به خاك روشن جذب مي كند . خاكهاي داراي خلل و فرج باعث مي شود حرارت بخوبي از خاك عبور داده شود و حرارت به اعماق نفوذ كند .

كنترل در چند اينچ بالايي خاك بسيار بهتر از اعماق خاك انجام مي شود و سطح كنترلي كه به دست مي آيد بستگي به تركيب ، طول مدت زمان انجام  soil solarization ، ميزان درجه حرارت و ميزان حساسيت گروههاي علفهاي هرز به حرارت دارد قارچهايي مثل Rhizoctonia كه در 3-2 اينچ بالايي خاك زندگي مي كنند در اين روش بهتر كنترل ميشوند .

فوايد انجام soil solarization براي كنترل بيماريها:

    انجام دادن  soil solarization در ماههاي ژوئن يا ژولاي درجه حرارت خاك را تا 140 درجه فارنهايت در دو اينچي و 102 فارنهايت در 18 اينچي بالا مي برد .  در نتيجه بسياري پاتوژنهاي بيماري زا حتي در عمق 18 اينچي از بين ميروند .

در كاليفرنيا پروژة  soil solarization كنترل بسيار بالا و خوبي براي بيماريها به وجود آورده است . اين كنترل براي حد اقل يك فصل رويش ادامه مي يابد. برخي شواهد نشان ميدهد كه برخي از پاتوژنها ممكن است كه خاك soil solarization شده را دوباره    كنند اما با سرعت كمتري نسبت به خاكهاي soil solarization شده اين عمل انجام مي شود .

كنترل علفهاي هرز:

بذر و جوانه هاي بسياري از علفهاي يكساله و چند ساله به روش  soil solarizationكنترل شده اند.

بذر برخي از علفهاي هرز بسيار حساس به soil solarization هستند و برخي براي كنترل نياز به رطوبت بالا و پلاستيك كاملا پوشانده و نزديك به سطح زمين و تشعشع گرماي زياد براي كنترل دارند. كنترل گونه هاي علفهاي هرز زمستاني معمولاً براي بيش از يك سال امكان پذير است در حاليكه علفهاي هرزي مانند  melilotus alba  ،cyperus esculentus،c. rotundus   نسبتاً كنترل مي شوند .

  چنانچه  soil solarization در فصلهاي سرد انجام شود معمولاً رشد علفهاي هرز افزايش ميث يابد و گاهي اوقات قبل از شخم زدن زمين soil solarization انجام مي شود.

كنترل نماتدها:

  soil solarizationجمعيت نماتدها را كاهش مي دهد اما به قارچها و علفهاي هرز بيشتر اثر ميكند . نماتدها در برابر گرما مقاوم ترند و كنترل كردن آنها در خاكهايي با عمق بيشتر از 12 اينچ سخت است.

  در نتيجه soil solarization  در مورد گياهان با ريشه كوتاه و با غنچه هاي خانگي با صرفه تر است و معمولاً نبايد از آن براي كاهش جمعيت نماتدها به ميزان 99% -90 %  درعمق 18 اينچ خاك استفاده كرد.

افزايش رشد گياه:

در مناطق  شده گياهان معمولاً سريعتر رشد مي كنند و برگهاي بيشتري، با كيفيت تري از نظر ظاهر بوجود مي آورند.

اين پديده را ميتوان به از بين رفتن پاتوژنها و علفهاي هرز نسبت داد اما تا اندازه زيادي غير قابل توجيه مانده است.براي مثال زمانيكه از هر نوع آفتي عاري است

اگر پديده Soil solarization  انجام شود باز هم رشد قابل ملاحظه اي در گياه مشاهده ميشود.

 يك توجيه نسبي براي اين پديده را مي توان به تركيب چند مكانيسم ارائه داد:

1-     به دليل اينكه زماني كه پاتوژنهاي اصلي كنترل مي شوند. پاتوژنهاي غيراصلي و كوچك هم كنترل مي شوند

2-       در خاكي كه   شده برخي از مواد مغذي قابل حل در آب مانند نيتروژن  ، كلسيم    (ca++ ) ، NH4,NO3) ),منيزيم( mg++ )‌افزايش مي يابد و بمقدار بيشتري در دسترس گياه قرار ميگيرد.

3-       برخي از ميكروارگانيسم هاي سودمند مانند قارچهاي mycorrhizal و    Trichoderma  sp. و اكتينوميست ها و برخي از باكتري هاي مفيد طي فرايند  soil solarization زنده مي مانند و سريع وارد خاك مي شوند كه اين علاوه بر از بين بردن پاتوژنها باعث افزايش تحريك رشد گياه مي شود.

 سؤالات

 1. آیا می توان روش soil solarizationرا با روش كنترل شيميايي تركيب كرد؟بلي- تحقيقات مقدماتي نشان داده كه با تركيب كردن روش soil solarization و مقادير كمي قارچكش و ضدعفوني كننده ها و علف كشها باعث افزايش كنترل پاتوژنها، نماتدها و علفهاي هرز شده است.

 روش soil solarization - chemical مي تواند در نواحي سردتر و براي ارگانيسمها مقاوم به حرارت استفاده شود و تأثير فرايند soil solarization  را افزايش دهد.

 2. آياsoil solarization    برخي از ارگانيسمهاي سودمند خاكي را از بين مي برد؟

 جمعيت برخي از ارگانيسمهاي مفيد مثل   .Trichoderma  spp يا اكتينومايست ها با روش           Soil solarization افزايش مي يابد. برخي ديگر از ميكروارگانيسمهاي خاكزاد مانند قارچهاي mycorrhizal در سطوح بالاي خاك كاهش مي يابند اما نه به آن اندازه كه اثر مفيد آنها كاهش مي يابد.

 جمعيت برخي از ميكروارگانيسمهاي مفيد مانند  Bacilius و pseudomonas   بمقدار نسبي كاهش  مييابد كه بعداً سريع دوباره وارد خاك مي شود . اما جمعيت باكتري هاي  Rhizobium Spp كه باعث فيكس شدن نيتروژن در گره هاي ريشه ميشود از بين مي رود و بايد با دانه هاي لگومينوز آنرا به خاك اضافه كرد.

زنده ماندن و فعاليت ارگانيسمهاي سودمند نقش بسيار مهمي در افزايش رشد گياه در روش          soil solarization دارد.

 3. آيا ميتوان از روش Soil solarization  در نواحي سردتر مانند نواحي نزديك ساحل استفاده كرد؟

 Soil solarization ممكن است تا اندازه اي در نواحي سرد و سواحل نزديك دريا مؤثر باشد چنانچه اين كار در ماههايي كه دما ميزان حداكثر است و آسمان صاف است انجام مي شود. اما بهر حال ممكن است كنترل آفات در عمق بيشتري از خاك مانند نواحي گرمسير امكانپذير نباشد و برخي از ارگانيسها كنترل نشود.

 4. آيا مي توان پلاستيك را براي مدت زيادي روي زمين باقي گذاشت؟

بلي- اما اگر پلاستيك پلي اتيلن شفاف 1ميلي بدون داشتن ممانعت كننده هاي   uv براي مدت زيادي در روي خاك باقي بماند ذوب و سوراخ سوراخ مي شود و جدا كردن پلاستيك ذوب شده از زمين مشكل است . براي حل اين مشكل مي توان از پلاستيكهايي كه داراي ممانعت كننده هاي UV هستند استفاده كرد.

اما استفاده از اين پلاستيكها زماني امكانپذير است كه در مقادير بالا خريداري شوند