دانش آموزی - 83

نقش و جایگاه مربیان پرورشی.. 3

مي پسندم 104 نمي پسندم 0

اين مطلب در تاريخ: یکشنبه 01 آذر 1394 ساعت: 16:52 منتشر شده است
برچسب ها : برای آنکه استخوان آسیب دیده درست جوش بخورد و ترمیم شود چه باید کرد ؟,بهترین غذا برای جوش خوردن استخوان,مدت زمان ترمیم شکستگی استخوان,

نويسنده:مدیریت سایت

نظرات(15)

نقش و جایگاه مربیان پرورشی در مدارس

بازديد: 6379

دسته بندي: تحقیق و پروژه رایگان,پروژه و تحقیق رایگان,دانش آموزی,

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع :

نقش و جایگاه مربیان پرورشی در مدارس

تهیه و تنظیم :

فهرست مطالب

●شاخه های سه گانه «تبلیغ»، «تعلیم» و «تحقیق» برای احیای اندیشه انسانی.. 3

●پرورش، عامل احیای انگیزه در انسان. 3

●سیطره فعالیت اندیشه و انگیزه در فرد و جامعه. 4

●نقش پر اهمیت «تصمیم» در فرد و جامعه. 4

●تأثیر بیشتر دیدار مربی تربیتی با دانش آموز4

●رشد دانش آموزان در سایه تغذیه مربیان پرورشی.. 5

●ضرورت تعامل دو نهاد خانه و مدرسه. 6

●ارائه متون درسی اسلامی، نتیجه پرورش دینی.. 6

ویژگی های یک مربی پرورشی.. 7

ازجمله مهمترین آن ها:7

در پايان يادآوري چند نكته به مربيان پرورشي ضروري به نظر مي‌رسد:8

منابع :9

نقش و جایگاه مربیان پرورشی

یکی از نوآوری های انقلاب شکوهمند اسلامی و تلاش های پیگیر یاران برجسته امام راحل(ره) همچون شهیدان رجایی و باهنر؛ تشکیل و گسترش نهاد مقدس امور تربیتی درسطح مدارس کل کشور بود.

این نهاد تاثیرگذار همواره در جهت تقویت روحیه دینی و پرورش دانش آموزان بر محوری تربیت و اخلاق اسلامی به ایفا نقش پرداخته و منشأ برکات فراوانی بوده است.

اکنون با نزدیک شدن به روز(امور تربیتی و تربیت اسلامی) که مصادف با هشتم اسفند است مقوله تربیت و امور پرورشی درمدارس و چگونگی اسلامی شدن دانشگاهها و مدرسه ها براساس اسلامی شدن علوم گوناگون از دیدگاه حکیم فرزانه آیت ا... جوادی آملی مورد بررسی و کنکاش قرار می گیرد که با هم آن را از نظر می گذرانیم.

●شاخه های سه گانه «تبلیغ»، «تعلیم» و «تحقیق» برای احیای اندیشه انسانی

مستحضرید پرورش غیراز تعلیم است، چه اینکه غیر از تبلیغ است؛ صبغه پژوهش و تحقیق دارد و ثمره تبلیغ و تعلیم.

توضیح مطلب این است که یک وقت کسی مبلغ است، منافع چیزی را ذکر می کند. مضار چیز دیگری را بازگو می کند؛ این در حد «تبلیغ» است که برای توده مردم، تبلیغ اثرگذارتر از تعلیم است. در مراکز علمی تبلیغ کارایی ندارد. آنجا جای «تعلیم» است و حوزه علم. در حوزه تعلیم که بالاتر از تبلیغ است؛ ادله و براهین شیء و ریشه های معرفتی شیء تثبیت می شود؛ مطلبی را به متعلم (یاد) می دهند، نه فقط تبلیغ کنند. فکر او را در بخش اندیشه رشد می دهند، این می شود تعلیم.

بالاتر از تعلیم، «تحقیق» و «پژوهش» است که یک محقق در کنار کتابخانه اش تنها می نشیند، با کتابهای عمیق علمی مأنوس است، با علماء و اندیشوران گذشته و حال مأنوس است. از باب تضارب آراء، آراء آنها را ارزیابی می کند، دست به قلم می برد و یک کتاب تحقیقی می نویسد که آن کتاب تحقیقی برای متعلمان نافع نیست، برای دانش آموزان سودمند نیست، ولی برای اساتیدشان مفید است. پس تبلیغ داریم و تعلیم و بالاتر از هردو، تحقیق. اینها کارهای علمی است.

●پرورش، عامل احیای انگیزه در انسان

اما «پرورش» مستقیما کاری با انگیزه دارد، نه اندیشه. یعنی آنچه که دربخش اندیشه بازگو شده است، آن اندیشه را به انگیزه تبدیل می کند تا به عمل برسد و این نوجوان یا جوان رشد کند و بالا بیاید، او را بپروراند. (تربیت) کاری است که انسان با نوآموزان و دانش آموزان و مانند آن دارد تا اینها با انگیزه رشد پیدا کنند. بخش اندیشه، آن هنر را ندارد که انسان را بپروراند. انسان را آگاه می کند، ولی ممکن است عالم بی عمل درآید. عالم بی عمل چه در جامه روحانیت، چه درکسوت دیگران بیش از اثر علمی بهره ای نخواهد داشت. در حالی که جامعه نیازمند علم صائب و عمل صالح است. اگر کسی عملی داشت، ولی فاقد عمل صالح بود؛ چنین کسی نه به حال خود سودمند است، نه به حال جامعه.

●سیطره فعالیت اندیشه و انگیزه در فرد و جامعه

وقتی جامعه رشد می کند و به ثمر می رسد که انگیزه قوی داشته باشد. رهبر کارها انگیزه است و نه اندیشه. اندیشه آن مواد خام را به انگیزه می رساند، آن محور تصمیم گیری اگر بالغ و عاقل بود؛ مصمم می شود و کاری را انجام می دهد. اندیشه به بخش جزم بر می گردد، انگیزه به بخش عزم. آنجا که سخن از اراده و محبت و نیت و خلوص و مانند آن است، آن را عقل عملی به عهده می گیرد. عهده دارش انگیزه است؛ آنجا که سخن از حس و تجربه و خیال و وهم و استدلال است، آن را اندیشه. جامعه به همان اندازه که به اندیشه و علم محتاج است، به انگیزه و تصمیم و اراده و عمل نیازمند است، بلکه بیشتر.

فرزندان کنونی که آینده سازان مملکت اند، اینها بیش از آن مقدار که به اندیشه محتاج اند، به انگیزه نیازمندند و مسئولان بزرگوار امور پرورشی عهده دار پرورش این انگیزه اند. یعنی عزم و اراده و نیت ومحبت اینها را سامان می دهند که اینها در چه مداری رشد بکنند، نسبت به چه امر مرید باشند، نسبت به چه امر مخلص باشند، نسبت به چه امر ناوی باشند و نسبت به چه امر عاصم و مصمم.

●نقش پر اهمیت «تصمیم» در فرد و جامعه

اگر کسی اراده اش سست و توخالی باشد، قوی نباشد؛ چنین کسی اهل تصمیم نیست. چون «صمیم» یعنی چیز درون پر. آن سنگ درون پر را می گویند: صخره صما. آن دوستی که در دوستی اش خللی نیست، می گویند: دوست صمیمی که محبت درون او را پر کرده است. چه اینکه گوش ناشنوا که پر است، به صاحب چنین گوشی می گویند: اصم و چنین سامعه ای را می گویند: مبتلا به صمم شده است. صمیمی، تصمیم، اصم، مصمم بودن و مانند آن از درون پرحکایت می کند. اگر کسی درونش پر بود، اهل تصمیم است. تصمیم در جامعه حرف اول را می زند؛ جامعه هم به وسیله جوانهائی که قبلاً دوران پرورشی را گذراندند و هم اکنون مسئول یک اموری هستند، اداره می شود.

کسانی که فعلاً مصدر کارند، یک روزی دانش آموزان مدارسی بودند که زیرنظر مسئولان محترم پرورشی کوشش می کردند. اگر آنها خوب ساخته می شدند، ما دیگر کسی نداشتیم که گرفتار مفاسد اقتصادی بشود، یا مشکلات زیر میزی و رومیزی و رشوه و عشوه و اینگونه از آسیب ها و آفت ها را دریابد. تبلیغ یک بخش کوچکی از تأثیر را به همراه دارد، تعلیم یک بخش ضعیفی را به همراه دارد؛ اساس کار روی پرورش است و تربیت.

●تأثیر بیشتر دیدار مربی تربیتی با دانش آموز

مطلب دیگر آن است که چیزی که انگیزه را زیاد می کند، دیدار آن نوآموز و دانش آموز است. سخن نغز و دلپذیری جناب سهروردی، صاحب عوارف المعارف دارد. می گوید: اگر کسی مسئول تربیت شد، وقتی در تربیت موفق است که کارش را با عمل شروع بکند. یعنی رفتار او، گفتار او، نوشتار او، قیام و قعود او، طرز امتحان کردن او، طرز ورودش در کلاس، خروجش از کلاس، نمره دادن او، سؤال کردن او، آزمون او، برخورد با طبقات گوناگون از نوآموزان (مربیانه) باشد، نه (معلمانه)! معلم در امور تربیتی موفق نیست؛ این ممکن است مسائلی را به شاگرد یاد بدهد، اما توان آن را ندارد که شاگرد را بپروراند.

سخن نغز و دلپذیر صاحب عوارف المعارف این است: من لاینفعک لحظه، لاینفعک لفظه. آن عالم، آن استادی که دیدن او آدم را عوض نکند، سخن او هم قدرت تغییر ندارد. ما برخورد می کنیم، می بینیم؛ کسی طرز نشستنش، رفتنش، آمدنش، نگاهش، برخوردش، این نمی تواند دلپذیر باشد؛ این می تواند معلم خوب باشد، ولی مربی خوب نیست! فرمود: من لاینفعک لحظه، لاینفعک لفظه. کسی که نگاهش در آدم اثر نگذارد، لحاظش جاذبه نداشته باشد؛ لفظش هم اثر ندارد!

●رشد دانش آموزان در سایه تغذیه مربیان پرورشی

مسئولان، برادران و خواهران محترم که بهترین سمت در اختیار شماست به عنوان امور پرورشی؛ شما باید اینها را تغذیه کنید. تغذیه روح، اذکار روحانی است. هرگز روح بدون غذا نخواهد بود، و هرگز روح را نمی شود فریب داد! این روح فریب خور نیست. گفتند: شما طوری باشید که در جمیع شئون زندگی شما آثار پرورش باشد، یک معلم کلاس که دارد تدریس می کند؛ او اگر سخنش عالمانه بود، به وظیفه اش عمل کرده است. ولی مسئولان امور پرورشی اینچنین نیست! اینها نمی خواهند یاد بدهند؛ می خواهند این مطالب را به جان تحویل بدهند، بعد بازتاب این را در جان ببینند، شکوفائی جان را روزانه ارزیابی بکنند، رشد او را ببینند، و برابر رشد او به او غذای جدید عطا کنند.

مادر، پرورنده کودک است؛ خدای سبحان، پرورش کودک را روزانه شروع می کند. حالا ما در روزانه و هفته و ماه سخن نگوئیم؛ مثلا کودکی که امسال به دنیا آمده، با کودکی که پارسال به دنیا آمده، شیرهای مادرهایشان گفتند کاملا فرق می کند. آن شیر، شیر کودک ۲ساله است؛ سنگین تر شده، مواد غذائی بیشتری دارد، برای دستگاه گوارش کودک ۲ساله سازگار است؛ و این کودک نوزاد، شیرش رقیق تر است. در سابق هم از نظر دستورات فقهی می گفتند: وقتی می خواهید دایه بگیرید، کودک نوزادتان را به دایه ای بدهید که او هم دارای نوزاد امسال است. کسی که نوزادش مال پارسال است و او مادر فرزند سال قبل است، شیر پستان او برای فرزندان شما مناسب نیست. این فرزندی که تازه خدا به شما داد، این دستگاه گوارشش رقیق است؛ این باید شیر رقیق بنوشد. مادر پرورنده است، شیر می دهد و کودک رشد می کند.

مسئولان محترم پرورشی «تغذیه» می کنند، نه تعلیم! و مستحضرید اگر خدای ناکرده رفتار، گفتار، نوشتار، کیفیت برخورد مسئولان محترم، عالمانه و عاقلانه نباشد، طوری با شاگرد برخورد می شود و مطالبی به شاگرد القاء می شود که شاگرد آن را نمی پذیرد و اگر غذائی مسموم باشد، همانطوری که دستگاه گوارش طبیعی این غذا را بالا می آورد؛ اگر فکری کج راهه بود، منحرف بود، بیراهه بود؛ آن دستگاه فطرت و نه طبیعت، آن را بالا می آورد، این را جذب نمی کند تا بپروراند. اینکه بزرگواری مثل سهروردی فرمود: من لا ینفعک لحظه، لاینفعک لفظه؛ برای آن است که آن با نگاه در درون بیننده اثر می گذارد، آن را می پروراند. مطابق با دستگاه فطری اوست و دلپذیر است. چون می پذیرد، جذب می کند، هضم می کند و رشد می کند. شما شاگردان تان را بیازمائید، نه آن امتحانی که در پایان کار می گیرند! شما تربیتی هستید، نه تعلیمی. اگر چیزهایی را گفتید و آنها در روی کاغذ جواب مثبت دادند، این خلط تربیت با تعلیم است. شما تربیتی حرف می زنید، ولی تعلیمی فکر می کنید، یا تبلیغی فکر می کنید. آن کسی که تربیتی حرف می زند؛ ولی تعلیمی فکر می کند، یا تبلیغی می اندیشد موفق نیست! آنکه تربیتی حرف می زند، تربیتی فکر می کند، او موفق است.

شما امتحان تان باید عملی باشد؛ آن امتحانات علمی که سر جایش محفوظ است، ورقه هایی در اختیارشان هست، مطالبی را بازگو می کنید، آنها هم می نویسند. اما شما در این کلاس باید اینها را بیازمائید که اینها چند درجه بالا آمده اند. از نظر امانت آیا امین اند یا نه، حافظ اسرار هستند یا نه، حافظ نگاه خودشان هستند یا نه، برخوردشان با پدر و مادر چیست.

●ضرورت تعامل دو نهاد خانه و مدرسه

این که گفتند: انجمن اولیای منزل و مدرسه، برای همین جهت است که تعامل باشد. گزارش صحیح از مدرسه به منزل برسد، گزارش جامع از منزل به مدرسه برسد. گاهی ممکن است کودکی در منزل پرورش صحیح داشته باشد، ولی در فضای مدرسه این چنین نباشد؛ دو شخصیتی باشد. یا کودکی در مدرسه منظم باشد، در منزل آشوبگر باشد، دو شخصیتی باشد. تشکیل انجمن اولیا و مربیان برای همین جهت است. شما باید از نزدیک ارزیابی کنید؛ اگر بخواهید این جامعه به سمت سلامت حرکت کند، ما دیگر مشکلی نداشته باشیم، برای اینکه کسی گرفتار مفاسد اقتصادی و زیرمیزی و رشوه نشود؛ باید الآن این را ساخت. در دوران جوانی در دانشگاه ها به زحمت ساخته می شوند. مهم ترین راه برای ساختن، همان دوران راهنمایی و دوران دبیرستان است که این می خواهد شکل بگیرد.

این دستگاه را شما سالم نگه بدارید؛ وقتی سالم نگه داشتید، هر پیشنهاد باطلی در دوران اشتغال به چنین جوانی ارائه کنند، می بینید آن را نمی پذیرد؛ اصلا از گناه منزجر است. چه طور یک انسان سالم، دستگاه گوارشش غذای سمی را بالا می آورد و قبول نمی کند، یک کسی که خوب پرورش شده است، دستگاه فطرت او هم این است.

●ارائه متون درسی اسلامی، نتیجه پرورش دینی

مطلب دیگر آنکه برای اینکه در فضای آموزش و پرورش، تربیت کامیاب تر و موثرتر باشد، بررسی متون درسی است. معنای پرورش دینی این نیست که ما در کنار درس های فیزیک، شیمی، ریاضی؛ یک امور تربیتی داشته باشیم در کلاس یا در یک کتاب جداگانه؛ یا در همان کتاب چند صفحه مسائل تربیتی داشته باشیم! این تقریبا سکولار فکر کردن است؛ یعنی تعلیم را از تربیت جدا کردن است. وقتی تعلیم موثر است و تربیت سودمند است که این تعلیم صبغه تربیتی داشته باشد. یعنی فیزیک ما بشود فیزیک اسلامی، شیمی ما بشود شیمی اسلامی، ریاضی ما بشود ریاضی اسلامی.

این را خوب عنایت کنید؛ الآن تقریبا نزدیک دو دهه است که سخن از اسلامی شدن دانشگاه هاست. برخی ها فکر کردند دانشگاه وقتی اسلامی می شود که نمازخانه داشته باشد، مسئول اقامه نماز داشته باشد، کلاس دخترها و پسرها از هم جدا باشد، نماز جمعه شرکت بکنند، شب های چهارشنبه دعای توسل داشته باشند، شب های جمعه دعای کمیل داشته باشند، مصلی و نمازخانه داشته باشند، این معنای اسلامی شدن دانشگاه نیست. این مسلمان تربیت کردن است، نه اسلامی بودن دانشگاه!

دانشگاه را علوم و متون درسی تشکیل می دهد. عنصر محوری دانشگاه، متون درسی است. وقتی متون درسی اسلامی نبود، کاری به خدا و قیامت نداشت؛ این دانشجو گرچه ممکن است مسلمان بار بیاید، ولی این فضای دانشگاه فضای اسلامی نیست.

ویژگی های یک مربی پرورشی

یک معلم خوب بخصوص معلم پرورشی باید به نکات زیادی در آموزشگاه توجه داشته باشد واین یکی از وظایف مهم اولیای مدارس است

ازجمله مهمترین آن ها:

1-ابتدا توجه به نیازهای مادی مثل وضع اقتصادی دانش آموزان

2- حس نزدیکی به بچه ها مثل نگاه کردن ،سلام کردن،لبخندزدن،دست دادن

3-اینکه بچه ها را فقط با خودشان مقایسه کردن نه با دیگران واین یکی از مهمترین اصول روابط انسانی است همانطورکه خداوند در قرآن اشاره به گوناگون آفریدن انسان ها کرده است.(توجه به تفاوت های فردی)

4-توجه به تشویق وتنبیه که تشویق باید بلافاصله بعد از کار خوب دانش آموز صورت پذیرد ولی تنبیه با تامل وبا دیده اغماض.

5- گوش دادن به صحبت های دانش آموزان حتی اگر نتوانیم کاری برایشان انجام دهیم به حرف هایشان گوش دهیم.

6-سعی شود دانش آموزان بخصوص ابتدایی را بیشتر در کارهای گروهی تشویق کنیم.

7- به آن ها احترام بگذاریم تا آن ها نیز به ما احترام بگذارند .

8-یک مربی باید در کار خود صبور و شکیبا باشدواز خطای دانش آموزان در گذرد.

9-مربی باید بتواند ارتباط خوب و دوسویه با دانش آمزان برقرار کند ومورد مقبولیت دانش آموزان واقع شود.

10-اعتماد کردن به دانش آموزان و ودادن مسئولیت به آن ها

در پايان يادآوري چند نكته به مربيان پرورشي ضروري به نظر مي‌رسد:

1 – قدم اول در فعاليت‌هاي امور تربيتي برقراري رابطه حسنه و گرم و صميمي با دانش آموزان و خانواده‌هاي آن‌هاست.

2- توجه به تفاوت‌هاي فردي و نيازهاي مادي و معنوي در روند فعاليت مؤثر است.

3- تربيت، يك جريان و فعاليت مستمر و مداوم و اميدبخش است.

4- با فراهم كردن فضاي فيزيكي و رواني مناسب و با برنامه‌هاي معنوي مي‌توان كلاس‌ها و محيط مدرسه را از حالت بي‌روح و كسل كننده به فضايي پرطراوت و بانشاط تبديل كرد.

5- برقراري رابطه تعاملي، باز و شفاف با دانش‌آموزان تا جايي كه آنان بتوانند صادقانه مسائل و مشكلات خود را بيان كنند.

6- توجه كردن به نظرات و پيشنهادات و افكار دانش‌آموزان و پرهيز از تبعيض و تحقير و توهين و پرخاشگري آنان حائز اهميت است.

7- آموزش خانواده‌ها و برقراري مستمر با آنان، هماهنگي و همكاري با مشاوران مدرسه و بعضاً معرفي دانش‌آموزان به مراكز مشاوره مي‌تواند به روند فعاليت‌هاي امور تربيتي كمك نمايد.

8- تشويق و ترغيب دانش‌آموزان در فعاليت‌هاي گروهي و فعاليت‌هاي سالم و خلاق در تربيت اجتماعي و مذهبي آنان مهم است.

9- تقويت و بالا بردن انگيزه‌هاي خدمت فقط براي رضاي خداوند و بي‌توجهي به بي‌مهري‌هايي كه به امور تربيتي شده مي‌تواند اهداف امور تربيتي و تحقق آن‌ها را سبب گردد.

10- جايگاه و منزلت مربيان امور تربيتي بستگي به فعاليت و تلاش خالصانه و عاشقانه و فداكارانه آن‌ها در امر تربيت دانش‌آموزان در محيط مدرسه و خارج از مدرسه دارد.

منابع :

آیت الله جوادی آملی

سخنرانی در همایش معاونین و مربیان تربیتی استان مازندران؛ حسینیأ هدایت شهرستان آمل- ۱۸بهمن. ۱۳۸۴

(۱) حدید . ۳

(۲) انبیاء . ۳۰

(۳) نهج البلاغه. خطبه ۱۹۸

(۴) برداشت از: نهج البلاغه. خطبه ۱۸۵

منبع : سايت علمی و پژوهشي آسمان--صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید

براي ديدن ساير اقدام پژوهي هاوگزارش تخصصي ها وتحقيقات ديگر برروي لينک هاي زيرکليک کنيد

منبع : سايت علمی و پژوهشي آسمان--صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید

مي پسندم 4 نمي پسندم 0

اين مطلب در تاريخ: دوشنبه 25 آبان 1394 ساعت: 19:30 منتشر شده است
برچسب ها : نقش و جایگاه مربیان پرورشی در مدارس,

نويسنده:مدیریت سایت

نظرات(0)

ترجمه منشور کوروش

بازديد: 127

دسته بندي: تحقیق و پروژه رایگان,پروژه و تحقیق رایگان,دانش آموزی,تحقیق دانشجویی,

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع :

ترجمه منشور کوروش

نام دبیر :

گردآورنده :

ترجمه منشور کوروش

منم کوروش، شاه جهان، شاه بزرگ، شاه دادگر، شاه بابل، شاه سومر و اکد، شاه چهار گوشه جهان.

پسر کمبوجیه، شاه بزرگ، شاه انشان ،نوه کوروش، شاه بزرگ، ...، نبیره چیش پیش، شاه بزرگ ، شاه انشان ... از دودمانی که همیشه شاه بوده اند و فراماروائی اش را « ِ‌بل »و « نبو » گرامی می دارند و [از طیب خاطر، و]با دل خوش پادشاهی او را خواهانند .

آنگاه که بدون جنگ و پیکار وارد بابل شدم، همه مردم مقدم مرا با شادمانی پذیرفتند. در بارگاه پادشاهان بابل بر تخت شهریاری نشستم . مردوک خدای بزرگ دل های مردم بابل را به سوی من گردانید، ...، زیرا من او را ارجمند و گرامی داشتم . او بر من ، کوروش که ستایشگر او هستم و بر کمبوجیه پسرم ، و همچنین بر کَس و کار [و ، ایل و تبار]، و همه سپاهیان من ، برکت و مهربانی ارزانی داشت . ما همگی شادمانه و در صلح و آشتی مقام بلندش را ستودیم . به فرمان « مردوک » ، همه شاهان بر اورنگ پادشاهی نشسته اند . همه پادشاهان از دریای بالا تا دریای پائین [مدیترانه تا خلیج فارس ؟] ، همه مردم سرزمین های دوردست ، از چهارگوشه جهان ، همه پادشاهان « آموری » و همه چادرنشینان مرا خراج گذاردند و در بابل روی پاهایم افتادند [ پا هایم را بوسیدند] . از... ، تا آشور و شوش من شهرهای « آگاده » ، اشنونا ، زمبان ، متورنو ، دیر ، سرزمین گوتیان و همچنین شهرهای آنسوی دجله که ویران شده بود ــ از نو ساختم . فرمان دادم تمام نیایشگاه هایی را که بسته شده بود، بگشایند. همه خدایان این نیایشگاه ها را به جاهای خود بازگرداندم . همه مردمانی را که پراکنده و آواره شده بودند، به جایگاههای خود برگرداندم و خانه های ویران آنان را آباد کردم . همچنین پیکره خدایان سومر و اکد را که « نبونید » ، بدون هراس از خدای بزرگ، به بابل آورده بود، به خشنودی مردوک «خدای بزرگ» و به شادی و خرمی به نیایشگاه های خودشان بازگرداندم. باشد که دل ها شاد گردد ...

بشود که خدایانی که آنان را به جایگاههای نخستین شان بازگرداندم،... [ قبل از « بل » و « نبو »] هر روز در پیشگاه خدای بزرگ برایم خواستار زندگی بلند باشند ، چه بسا سخنان پُربرکت و نیکخواهانه برایم بیابند ، و به خدای من « مردوک » بگویند: کوروش شاه ،پادشاهی است که تو را گرامی می دارد و پسرش کمبوجیه [نیز]...

اینک که به یاری «مزدا» تاج سلطنت ایران و بابل و کشورهای چهارگوشه جهان را به سرگذاشته ام اعلام می کنم که تا روزی که زنده هستم و مزدا توفیق سلطنت را به من می دهد دین و آئین و رسوم ملت هائی را که من پادشاه آنها هستم محترم خواهم شمرد و نخواهم گذاشت که حکام و زیر دستان من دین و آئین و رسوم ملت هائی که من پادشاه آنها هستم یا ملت های دیگر را مورد تحقیر قرار بدهند یا به آنها توهین نمایند.من از امروز که تاج سلطنت را به سر نهاده ام تا روزی که زنده هستم و مزدا توفیق سلطنت را به من می دهد هرگز سلطنت خود را بر هیچ ملتی تحمیل نخواهم کرد و هر ملتی آزاد است که مرا به سلطنت خود قبول کند یا نکند و هرگاه نخواهد مرا پادشاه خود بداند من برای سلطنت آن ملت مبادرت به جنگ نخواهم کرد. من تا روزی که پادشاه ایران هستم نخواهم گذاشت کسی به دیگری ظلم کند و اگر شخصی مظلوم واقع شد من حق وی را از ظالم خواهم گرفت و به او خواهم داد و ستمگر را مجازات خواهم کرد.من تا روزی که پادشاه هستم نخواهم گذاشت مال غیر منقول یا منقول دیگری را به زور یا به طریق دیگر بدون پرداخت بهای آن و جلب رضایت صاحب مال ، تصرف نماید و من تا روزی که زنده هستم نخواهم گذاشت که شخصی دیگری را به بیگاری بگیرد و بدون پرداخت مزد وی را به کار وا دارد.

من امروز اعلام می کنم که هر کسی آزاد است که هر دینی را که میل دارد بپرستد و در هر نقطه که میل دارد سکونت کند مشروط بر اینکه در آنجا حق کسی را غصب ننماید و هر شغلی را که میل دارد پیش بگیرد و مال خود را به هر نحو که مایل است به مصرف برساند مشروط بر اینکه لطمه به حقوق دیگران نزند. هیچ کس را نباید به مناسبت تقصیری که یکی از خویشاوندانش کرده مجازات کرد .من برده داری را برانداختم. به بدبختی های آنان پایان بخشیدم .

من تا روزی که به یاری مزدا زنده هستم و سلطنت می کنم نخواهم گذاشت که مردان و زنان را به عنوان غلام و کنیز بفروشند و حکام و زیر دستان من مکلف هستند که در حوزه حکومت و ماموریت خود مانع از فروش و خرید مردان و زنان بعنوان غلام و کنیز بشوند و رسم بردگی باید به کلی از جهان برافتد.

از مزدا خواهانم که مرا در راه اجرای تعهّداتی که نسبت به ملت های ایران و بابل و ملل چهار جانب جهان بر عهده گرفته ام موفق گرداند..........

براي ديدن ساير اقدام پژوهي هاوگزارش تخصصي ها وتحقيقات ديگر برروي لينک هاي زيرکليک کنيد

منبع : سايت علمی و پژوهشي آسمان--صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید

مي پسندم 2 نمي پسندم 0

اين مطلب در تاريخ: جمعه 22 آبان 1394 ساعت: 17:09 منتشر شده است
برچسب ها : ترجمه منشور کوروش,

نويسنده:مدیریت سایت

نظرات(0)

خشم در کودکان و راه های درمان

بازديد: 245

دسته بندي: تحقیق و پروژه رایگان,پروژه و تحقیق رایگان,دانش آموزی,تحقیق دانشجویی,

خشم در کودکان و راه های درمان

خشم و طغیان خشونت آمیز در میان کودکان خطر فزاینده ای برای آنها شمرده می شود. اغلب والدین نمی دانند چگونه از عهده ی خشم کودک خود برآیند. در اینجا چند راهنمایی جهت فرونشاندن خشم آنان یادآور می شویم که اگر پیگیری شود آرامشان می کند.

آیا تاکنون فکر کرده اید که چرا بچه ها خشمگین می شوند؟

خوب، علت اصلی عصبانیت آنها این است که آنها برای کشف بسیاری از چیزها در باره ی خود و جهان پیرامونشان به بزرگ-سالان وابسته هستند. این فقدان دانایی و وابستگی به دیگران، بعد از مرحله ای آنان را ناامید می کند. چون به دلیل مهارت های توسعه نیافته ی ارتباطی قادر به بیان احساسات خویش نیستند در نتیجه آن را از طریق عصبانیت بیان می کنند.

یکی دیگر از دلائل خشم آنها حس تنهایی است. آنها خواهان جلب توجه والدین خویش هستند و زمانی که والدینشان به آنان توجه دارند موقعی است که داد و فریاد می کنند.

امکان دارد عصبانیت گاهی اوقات به خشونت منجر شود. مهار خشم کودکان بسیار مهم است. در زیر چند راهنمایی برای مهار عصبانیت کودکان به همراه شیوه نامه ی خاص والدین به منظور دوری جستن در موقعیت فوق العاده می آوریم:

آیا می دانید چه کارهایی در مقام والدین باید برای فرو نشاندن خشم کودکان انجام دهید؟

قبول مشکل:

نخستین و مهمترین چیز برای مهار عصبانیت کودکان این است که به آنها بفهمانیم که گاهی عصبانیت خیلی خوب است و به کودکان خود بگوییم که این حالت یکی از انواع هیجان ها مثل عشق، حسادت و شادمانی است که ما هر روز در زندگی تجربه می کنیم.

اما خشم، مثل همه ی هیجانات دیگر، باید به شیوه ای مهار شده بیان شود. به کودکان تفاوت بین عصبانیت و خشونت را توضیح دهید و به آنها بگویید احساس عصبانیت اشکالی ندارد، اما ابراز آن از طریق خشونت یعنی آزار رساندن به دیگران و شکستن اشیاء و ایجاد آشوب پذیرفتنی نیست!

توضیح درباره ی خشونت و متمایز ساختن آن از خشم، یکی از بهترین شیوه ها برای مهار خشم کودکان است.

پشتیبان آرامش کودکتان باشید:

یکی از مهمترین راهنمایی ها برای مهار خشم کودکان، عشق بدون قید و شرط شما به آنهاست. وقتی که مقادیر جیوه شان شروع به افزایش می کند با استفاده از حالات جسمانی مانند: ابراز عشق، در آغوش گرفتن و دستی به پشت آنها کشیدن و از طریق اعمال و سخنان خود به کودکان نشان دهید که به فکر آنها هستید و هر وقت به شما نیاز داشته باشند، پشتیبانی شان می کنید. با اطمینان از عشق و پشتیبانی خواهید دید که خشم کودک به تدریج به پایان خواهد رسید.

تنبیه کودک به هنگام عصبانیت او، واکنش منفی دارد. به جای آن راجع به آنچه خوب و بد است با وی صحبت کنید. برخی قواعد در خانه، میتواند نمونه ی سرمشق کودک برای پیروی کردن از آنها شمرده شود.

اگر کودکان ببینند که والدینشان فریاد می زنند و با هم نزاع می کنند، آنها هم همان رفتار را تقلید می کنند. در چنین مواقعی، خیلی مهم است که پدر و مادر شیوه های مهار خشم را به کار ببندند. با این کارها از پس فشارهای روحی بر می آیند. سهیم شدن والدین با کودکان در این راهبردها در زندگی روزمره نیز خیلی مفید خواهد بود.

رهنمودها و روش های سریع مهار خشم در کودکان:

قبل از اینکه به بچه ها بگویید که چگونه با خشم خود مقابله کنند، این نکته بسیار مهم است که به ایشان اطمینان خاطر دهید که دوستشان دارید و به آنها افتخار می کنید و مهم نیست چه خواهد شد و این امر به خلق و خوی آنان کمک خواهد کرد.

در اینجا چند رهنمایی برای مهار خشم کودکان می آوریم:

• به کودک بگویید که نفس عمیق بکشد و تا شماره 10 بشمارد. اگر خشم ادامه یابد از او بخواهید به پشت بخوابد و از یک تا ده برعکس بشمارد این عمل کمک میکند تا توجه کودک منحرف شده و بدو فرصت آرامش دهد.

• به فرزندتان جایگزینی برای خشم بدهید. به عنوان مثال شما می توانید به او بگویید که اگر احساس خشم می کند، به جای اقدام پرخاش جویانه باید بینی خود را لمس و یا شروع به پریدن نماید تا خشم خود را فرونشاند. تمام اینها سرکوب کردن نیروی جسمانی منفی است. اگر او عصبانی است و به این علت قادر به انجام کاری نیست، به او بگویید که شما به کمک فوری-اش نیاز دارید. کودکان را با فعالیت های خلاق مانند هنر سرگرم کنید. گاهی کودک قادر به بیان احساسات دشوار خود، در قالب های مهارتی ارتباطی رو به توسعه نیست، با استفاده از هر یک از این ابزار و وسایل سازنده ی کودک احساسات خود را به شیوه ی نکوتری ابراز می دارد.

• کودک را از طریق افزایش تلاش های جسمانی هدایت کنید. گاهی او را برای قدم زدن در بوستان و یا دوچرخه سواری ببرید. در ورزش هایی مانند بیسبال یا فوتبال دخالت دهید. به خاطر داشته باشید که برگزیدن هر یک از فعالیت ها طبق میل خود او باشد.

• هرگاه کودک از خویش رفتار خوبی نشان داد به او پاداش دهید، وی را به سینما ببرید یا از او تعریف کنید و چیزهایی بگویید مانند: «من تو را به خاطر ... تحسین می کنم» یا « از تو به خاطر ... متشکرم» تقویت نقاط مثبت، او را از اعمال پرخاشگرا منع می کند.

• یکی دیگر از مؤثرترین روش های مهار خشم کودکان و نوجوانان یوگا است. تمرین یوگا، مراقبه با فرزندان است. با ثبت نام شما و فرزندتان در کلاس یوگا، در عرض چند روز تفاوت را در خود حس می کنید.

• اگر به دلائلی کودک، عصبانی و مهار نشدنی باشد، ممکن است شما او را در صحنه از نظر جسمی حذف کرده باشید. در این مواقع کمک کنید تا آرامش را به دست آورد. کودک را بشناسید تا وی احساس تنهایی نکند. به او بگویید که شما در گذشته خیلی عصبانی می شدید اما حالا کاملاً جلوی خشم خود را می-گیرید، آنگاه کودک با شما احساس راحتی می کند و خشم خود را فرو می نشاند.

مهار خشم کودک توأم با راهنمایی او بیشتر مؤثر است. اگر یکی شدن با کودک در روزهای پیش از نوجوانی باشد، شخصیت کودک را در هفت سال اول زندگی می سازد. وقتی کودک عصبانی می شود پدر و مادر ابتدا، علت عصبانیت را مشخص کرده، سپس راه حل آن را پیدا کنند. توضیح به کودک قبل از اینکه خشم او را مهار کنید بسیار دشوار است. در عین حال برخی روش های از بین بردن خشم می تواند به آنها در ایجاد خُلق نیکو کمک کند.

براي ديدن ساير اقدام پژوهي هاوگزارش تخصصي ها وتحقيقات ديگر برروي لينک هاي زيرکليک کنيد

منبع : سايت علمی و پژوهشي آسمان--صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید

مي پسندم 1 نمي پسندم 0

اين مطلب در تاريخ: سه شنبه 19 آبان 1394 ساعت: 8:55 منتشر شده است
برچسب ها : خشم در کودکان و راه های درمان,

نويسنده:مدیریت سایت

نظرات(0)

جاه طلبی کودکان و درمان

بازديد: 125

دسته بندي: تحقیق و پروژه رایگان,پروژه و تحقیق رایگان,دانش آموزی,

جاه طلبی کودکان و درمان

بعضی از كودكان بیمار گونه مایلند كه همیشه بهترین باشند. در حالی كه بعضی دیگر برایشان مهم نیست كه بدترین هستند.لغت جاه طلبی دو احساس كاملاً متفاوت در انسان به وجود می آورد. این صفت در بعضی افراد اصلاً وجود ندارد و در بعضی آن قدر زیاد است كه سبب ناراحتی می شود.

آن هایی كه اصلاً جاه طلب نیستند كودكانی تنبل به شمار می روند و معمولاً كودكان هر دو دسته در مدرسه محبویت ندارند.البته جاه طلبی طبیعی لازمه ادامه زندگی اجتماعی است، زیرا همین جاه طلبی است كه كودك را وادار به سعی و كوشش می كند.

متخصص روانشناسی و مدیر مدرسه ای می گوید: «كسی كه یاد نگیرد هدفی را دنبال كند هیچ وقت زندگی مستحكمی نخواهد داشت.»از آنجایی كه لغت جاه طلبی معمولاً جنبه منفی دارد، روانشناسان لغت «انگیزه موفقیت» را جایگزین آن كرده اند.این انگیزه در كودكان متفاوت است، در حقیقت این انگیزه در تمام كودكان وجود دارد.

مثلاً برای كودكان دو تا سه ساله با مسابقات كوچكی مثل «چه كسی می تواند تندتر بدود» یا «چه كسی می تواند سریع تر یك برج بسازد» می توان به خوبی تشخیص داد كه آیا كودكان بیشترین سعی شان را می كنند یا نه. البته در این سنین برای آن ها برنده یا بازنده شدن معنی ندارد و بیشتر جنبه تفریح و بازی مدنظر آن هاست.

چهار تا شش سالگی آغاز رشد انگیزه ها است و از این زمان است كه آن ها درك می كنند اگر بیشتر سعی كنند می توانند كاری را با موفقیت به انجام برسانند، خصوصاً كودكانی كه اعتماد به نفس دارند درك می كنند كه فقط سعی خودشان است كه سبب موفقیت آن ها می شود.

مقایسه كردن از دید بچه ها با مقایسه كردن از دید بزرگسالان فرق دارد، مثلاً وقتی كودكی می گوید: «من می خواهم خوب باشم» بدان معنا نیست كه «من می خواهم از دیگران بهتر باشم.» اگر كودكی سعی كند ۵۰متر شنا كند و آن را خوب بداند دلیلش این است كه دفعه قبل ۳۰متر را موفق شده شنا كند، این بدان معنا نیست كه او خود را با همكلاسی هایش مقایسه كرده و می خواسته است از آن ها طولانی تر شنا كند.

اگر كودكی سعی می كند ۲۰بگیرد، به این معنی نیست كه می خواهد از دیگران بهتر باشد بلكه علتش این است كه دفعه قبل ۱۸گرفته است و حالا می خواهد ۲۰بگیرد. كودكانی كه سعی می كنند و اهل خطر كردن هستند، به مرور زمان پی به توانایی های خود می برند. كنجكاوی این كودكان نكته بسیار مثبتی در شخصیت آنان است و آن ها شانس بزرگی در زندگی آتی دارند.

كودكانی كه با سعی و كوشش، توجه والدین و معلمان را به خود جلب می كنند قابل قدردانی هستند، خصوصاً بچه های كلاس اول و دوم دبستان با تمام نیرو می كوشند توجه دیگران را به خود جلب كنند.

جاه طلبی، مثبت و سازنده است در صورتی كه با انتظارهای والدین و توانایی كودك برابر باشد. در صورتی جاه طلبی منفی است كه والدین كودك را تشویق كنند كه باید بهترین نتیجه را به دست بیاورد. اگر تشویق والدین و معلمان به كلی قطع شود یا انتظارها بیش از توانایی های كودك باشد، در این صورت جاه طلبی از سیر طبیعی خارج می شود و احتمالاً كودك سعی می كند به هر وسیله ای حتی با خشونت و تقلب به نتایج بالا برسد و توجه دیگران را به خود جلب كند یا ممكن است از ترس عدم موفقیت هیچ تلاشی نكند.

روان شناسان مدرسه معتقدند كودكانی كه شدیداً جاه طلبند آن قدر حواسشان متمركز هدفشان می شود كه سایر بخش های زندگی را نادیده می گیرند افراط در جاه طلبی بار سنگینی بر دوش كودك می گذارد كه به شخصیت او صدمه می زند. برای روشن شدن مطلب، چند مورد را به عنوان نمونه ذكر می كنیم.

محصل كلاس چهارم كه دایم نمرات عالی و خوب می گرفت یك بار در انشا نمره پایینی گرفت. وی بر آن شد كه دیگر به مدرسه نرود. او بد خواب شده و دایم گریه می كرد. بعد از این كه وادارش كردند به مدرسه برود از ترس، هیچ تكلیفی انجام نداد. او آن قدر از عدم موفقیت ترسیده بود كه در مدت كوتاهی تمام نمراتش به طور تأسف آوری پایین آمد.

پسر ۱۰ساله ای آن قدر فعال و جاه طلب بود كه در كنار درس مدرسه عضو چند تیم مختلف شد، مثل تنیس، عكاسی و... وی به عنوان عضو فعال گروه جوانان همیشه می گفت كه آن ها را با میل انجام می دهد و همیشه می خواست كه بهترین باشد. هر روز ساعت ها در خانه تمرین می كرد و اصلاً وقتی برای بازی با سایر بچه ها نداشت. با تمام موفقیت ها به علت این كه این فعالیت ها خارج از توانایی اش بود عاقبت به شب ادراری مبتلا شد.

محصل ۱۴ساله ای به مدیر مدرسه زنگ می زند و با دلایل زیاد خواهش می كند كه چون همه نمره های او ۲۰است تنها نمره ۱۸او را به ۲۰تبدیل كنند. وی طی صحبت هایی به مدیر می گوید كه او دیگر با این نمره آدم بی ارزشی شده و ادامه زندگی برایش بی معنی است.

والدین به عنوان الگو: والدین كودكان جاه طلب معتقدند كه آن ها به هیچ وجه فرزندان خود را مجبور به كوشش بیشتر نمی كنند حتی روان شناسان هم معتقدند كه والدین حقیقت را می گویند. ولی اظهارنظرهای آن ها آگاهانه نیست، بلكه كافی است با اشاره كوچكی كودكشان را با دیگری مقایسه كنند. مثلاً بگویند «فلانی بچه خیلی زرنگی است» یا «فلانی همه نمره هایش ۱۸شده است» یا اشاره كنند كه «تو در ریاضی باید سعی بیشتر بكنی». ممكن است انتقادهایی خارج «از مسایل مدرسه باشد. مثلاً چرا تو آن قدر نامرتب هستی.»

شاید تمام این اظهارنظرها را والدین آگاهانه اظهار نكرده باشند ولی در كودك این احساس را به وجود می آورد كه او خودش را باید اصلاح كند و به اندازه كافی خوب نیست و از آنجایی كه هر كودك به طور انفرادی با جاه طلبی بیمارگونه این خلأ را پر كند مخصوص به خود دارد و نمی تواند مثل دیگری باشد.

سعی می كند والدینی كه خیلی پركار هستند، مثلاً پدری كه همیشه آخر هفته در خانه هم كار اداره را انجام می دهد و مادری كه سعی می كند كارهای خانه را به نحو احسن انجام دهد، یا والدینی كه مرتباً تاكید می كنند با دقت و زرنگی انسان می تواند به چیزی كه دلش می خواهد برسد، خودبه خود این معنا را به كودك القا می كنند كه جاه طلبی برای والدین اهمیت دارد و همین مساله روی بعضی از كودكان تاثیر منفی به جا می گذارد.

جاه طلبی بیمارگونه: معمولاً والدین خیلی دیر متوجه می شوند كه كودكشان به جاه طلبی بیمارگونه گرفتار است و زمانی به این موضوع پی می برند كه كودك در بند مشكلات گوناگون است.

آنان به این نتیجه رسیده اند كه به طور روزافزونی شاگردان مدارس در نتیجه ترس از مدرسه و فشار ناخودآگاه والدین به بدخوابی، شب ادراری، اسهال و دل درد مبتلا می شوند.

روان شناس مدرسه ای طی تحقیقاتی دیگر می گوید: «۶۵درصد از شاگردان معتقدند كه بدتر از نمره های دلسرد كننده، واكنش تند والدین است.» نكته بسیار مهم، این موضوع است كه همیشه انتظارهای والدین باید با توانایی فرزندشان مطابقت داشته باشد.

والدین می توانند جاه طلبی بیمارگونه فرزندشان را متوقف كنند، در صورتی كه خودشان را در حد منطقی و با سطح توانایی فرزندشان هماهنگ سازند. والدین نباید تصور كنند كه موقعیت فرزندشان وقتی خوب است كه نمره او خوب باشد، آن ها باید این احساس را به فرزندشان انتقال دهند كه فقط پیشرفت و سلامتی و شادابی او را می خواهند و باید برنامه روزانه او را طوری تنظیم كنند كه وی بعد از انجام تكالیف مدرسه بقیه وقتش را به بازی یا ملاقات با دوستان یا گردش و تفریح اختصاص دهد و به او نشان دهند كه غیر از نتایج خوب تحصیلی مسایل دیگری هم در زندگی جالب و قابل توجه است.

سركوب شدن علاقه و انگیزه: والدین باید سعی كنند علت بی علاقگی كودكی كه در ظاهر اصلاً جاه طلب نیست و نمره های بد هم ناراحتش نمی كند را بیابند و بفهمند كه آیا فرزندشان واقعاً تنبل است یا توقع بیش از حد آن ها علت این رفتار است. والدین انتظار دارند كودكانی كه همیشه موفق هستند قاعدتاً بهترین باشند و اگر آن ها دچار خطایی بشوند خود را شخصاً مقصر می دانند و نمی بخشند. كودكان در این وضعیت بعد از یك یا دو عدم موفقیت به كلی منصرف می شوند كه بدون توجه به عدم موفقیت، آن ها تشویق شوند و دیگر ادامه نمی دهند. در این موقعیت وظیفه والدین است كه نشان دهند كه تمام زندگی با موفیت همراه نیست و شكست هم بخشی از زندگی است.

والدین باید امكانات دیگری برای فرزندانشان فراهم كنند مانند تسهیل شرایطی برای انجام نوعی فعالیت ورزشی مثل فوتبال، شنا و... زیرا موفقیت های كوچك در سایر زمینه ها اعتماد به نفس كودك را تقویت می كند. در عین حال كه بهترین روش تشویق، قدردانی از زحمت های كودك است. اگر می خواهید به او پاداشی بدهید سعی كنید چیزی كه وی آرزوی داشتن آن را دارد تهیه كنید باز هم تذكر می دهیم كه تشویق نباید برای نمره خوب باشد، بلكه فقط بگویید اجازه می دهید به شنا یا با دوستانش به سینما برود.

براي ديدن ساير اقدام پژوهي هاوگزارش تخصصي ها وتحقيقات ديگر برروي لينک هاي زيرکليک کنيد