تحقیق درباره ديسك نوري – مغناطيسي چيست؟

ديسك نوري – مغناطيسي

مقدمه

با تلفيق دو تكنولوژي مغناطيس و نور ، تلاش مي شود تا ديسكهايي ايجاد شوند كه هم خاصيت قابل پاك شدن و باز نويسي ديسكهاي مغناطيسي را داشته باشند و هم چگالي و ظرفيت بسيار بالاي ديسكهاي نوري. به نظر مي‌رسد كه اينگونه ديسكها در توليد انبوه به بازار مصرف عرضه شده است. قطر اين ديسكها 5 اينچ بوده ، از نوع پاك شدني هستند و از سرعت بسيار بالايي برخوردارند ، سرعت انتقال در اين ديسكها حدود يك مگابايت در ثانيه و يا بيشتر است. در سالهاي اخير ديسكهاي نوري بطور وسيعي براي سرگرمي ، برنامه‌هاي تعليم و تربيت و ارتباطات تصويري – صوتي بكار گرفته شده است. در زمينه ذخيره اطلاعات ، سيستمهاي ثبت نوري مستقيم به عنوان تجهيزات يارانه‌اي معروف شده‌اند، جايي كه تركيب ظرفيت اطلاعات خيلي زياد و دسترسي سريع به آنها توسط ديسكهاي نوري يك جايگزين جذاب براي روشهاي ديگر ذخيره حافظه يارانه‌اي است. ظرفيت اطلاعات زياد ، طول عمر زياد و زمان طولاني نگهداري ، كاربردهاي ذخيره و ... را منحصر به خود كرده است.

در تمام سيستمهاي ديسك نوري ، مانند ديسكهاي ضبط صدا (ديسك بسته يا CD) ، ديسكهاي نمايشي (كه معمولا نمايش ليزري يا LV ناميده مي‌شود) و ديسكهاي ذخيره داده‌ها ، ما فرض مي‌كنيم كه اطلاعات بر روي ديسك ثبت مي‌شود يا نوشته مي‌شود و مجددا با استفاده از نور خوانده مي‌شود. در عمل تعداد زيادي از ليزرها مانند ليزر يون - آرگون HeNe ، HeCd و ديود ليزر نيم هادي AlGaAs به عنوان چشمه‌هاي نور براي نوشتن و خواندن بكار گرفته شده‌اند. در حقيقت روشهاي ديگر براي نوشتن و خواندن ديسك وجود دارد كه ما به آن نخواهيم پرداخت.

مزيتهاي ديسكهاي نوري

اصلي‌ترين مزيت ديسكهاي نوري بر ديگر سيستمها مانند ديسكهاي صوتي معمولي و سيستمهاي نوار مغناطيسي ، علاوه بر ذخيره اطلاعات به چگالي بالا ، عدم تماس فيزيكي بين سيستم قرائت و ماده ذخيره اطلاعات است كه از پاره شدن جلوگيري مي‌نمايد. علاوه بر اين در ديسكهاي نوري ، لايه ماده شفافي را مي‌توان روي اطلاعات ذخيره شده نشانيد تا آسيب نبيند. گرامافون اطلاعاتي را در سطح ديسك به صورت مارپيچ ضبط مي‌كند كه رد پا ناميده مي‌شود. اما در عمل در ديسكهاي نوري ، نه شيار و نه خط مداوم وجود دارد بلكه فقط "علامتها" مارپيچهاي شكسته‌اي را شكل مي‌دهد. اين علامتها مساحتهاي كوچكي هستند كه نسبت به اطراف خود فرق نماياني دارد. معمولا حفره‌هايي در سطح ديسك ايجاد مي‌كنند. در نتيجه بازتاب در طول مسير با توجه به توزيع حفره‌ها تغيير مي‌يابد، كه بيانگر ثبت اطلاعات است.

ذخيره و خواندن اطلاعات ذخيره شده

براي خواندن اطلاعات ذخيره شده بازوي اپتيكي تغييرات بازتاب را به سيگنال الكتريكي تبديل مي‌كند. يك عدسي در داخل بازو پرتو كم توان ليزر را به لكه كوچك نوري بر روي مسير متمركز مي‌كند و همچنين نور بازتاب شده از ديسك را مجددا به آشكار ساز نوري هدايت مي‌كند. خروجي آشكار ساز نوري بر اساس توزيع گودالهاي طول مسير تغيير مي‌كند و سيگنال الكتريكي بدست مي‌دهد كه مي‌توان سيگنال صدا ، تصوير و يا داده‌ها را دوباره بدست آورد.
سيگنالهاي صدا به صورت ديجيتال در ديسك ذخيره مي‌شوند. نمونه‌هاي صدا با آهنگ KHz1/44 بدست مي‌آيد و بلندي صدا براي هر نمونه به مقادير عددي به صورت كلمه كد دوتايي ، 16 بيتي در مي‌آيد. بيتهاي اضافي براي اصلاح خط اضافه مي‌شود و بيتهاي فراواني در فركانس MHz3218/4 بر روي ديسك ذخيره مي‌شود.

صفرها بيانگر سيگنال نوري كوچك و "يكها" بيانكر سيگنالهاي قوي هستند، از اين رو مسير از حفره‌ها و فضاهايي با طولهاي مشخص تشكيل يافته است. از سوي ديگر ، سيگنال هاي ويدئويي ، بصورت آنالوگ ذخيره سازي مي‌شوند، زيرا ذخيره سازي به روش ديجيتال احتياح به پهناي باند بسيار بالا دارد. سيگنال تركيبي ويدئو (با رنگ و اطلاعات تابشي) به صورت فركانس مدوله مي‌شود (FM) حدود فركانس حامل MHz5/7 و صدا به آن بعدا با مدولاسيون اضافه مي‌شود. اين باعث مي‌شود تا فاصله گودالهاي (مركز تا مركز) بر اساس مدولاسيون فركانس صورت مربوطه تغيير يابد. در حافظه‌هاي نوري داده‌ها هم به صورت آنالوگ و هم به صورت ديجيتال ذخيره مي‌شود.

براي مفيد واقع شدن در فرآيند كردن داده‌ها در الكترونيك تجهيزات ذخيره سازي بايد قادر به باز سازي داده‌هاي ذخيره شده با حداقل ميزان خطا و در حدود 1 قسمت در ¹²10 باشد، كه ديسكهاي نوري به اين دقت رسيده‌اند. با ديسكهاي نوري به چگالي اطلاعات زيادي از يك لكه متمركز شده بسيار كوچك ليزر دست يافته‌اند. قطر لكه توسط رابطه (λF(π/4 نشان داده مي‌شود. با توجه به محدوديتهاي پراش حداقل قطر لكه نوري تشكيل شده در نقطه كانوني عدسي حدود NA2/λ است كه NA ديافراگم عددي عدسي است (NA = n sinθ كه n ضريب شكست فضاي جسم و θ = φ/s است، φ قطر عدسي و s فاصله جسم تا عدسي است). متقابلا چگالي اطلاعات از مرتبه 2(λ/NA) است.

ثبت كردن

فرآيند ثبت اطلاعات بستگي به اين دارد كه آيا قرار است اساسا ديسك به تعداد زيادي براي مشتريان بازار كپي برداري شود و يا براي ذخيره سازي مهيا مي‌شود. بيشتر ديسكها ، به هر منظوري كه تهيه شوند، حاوي اطلاعات زيادي با كيفيت خوب هستند. لذا كپي كردن آنها نسبتا آسان و ارزان است.

مواد ثبت كننده

گودالها داراي ابعاد ميكرون است و از اين رو مواد ثبت كننده نيز بايد داراي توان تفكيك بالا باشند، و براي آنكه بتوان توان ليزري مورد نياز را به حداقل رسانيد بايد داراي حساسيت خيلي بالا باشند. ترجيحا مواد ثبت كننده بايد بتوانند ثبت زمان واقعي را بدست دهند و اجازه خواندن سريع اطلاعات ذخيره شده را نيز ممكن سازند. يعني بطور ايده‌آل فرآيندهاي مرحله‌اي بين نوشتن و خواندن وجود نداشته باشد. علاوه بر فوتورزيستها ، فيلمهاي فلزي ، مخصوصا آنهايي كه بر اساس آلياژ تلوريم ساخته شوند، داراي دقت خوب و حساسيت بالا هستند. در اين حالت تابش ليزر پالسي ايجاد گودال يا حفره در لايه نازك فلز مي‌كند، (از طريق ذوب يا برداشتن) و بازتاب لايه نازك را تغيير مي‌دهد. از آنجايي كه ايجاد حفره فرآيند حرارتي است، طول موج ليزر خيلي مهم نيست و از هر ليزري كه بتواند توان مورد نياز را بدست دهد براي نوشتن مي‌توان استفاده نمود.

خواندن داده‌ها از ديسكهاي نوري

باريكه ليزر ، معمولا از يك ليزر ديود به دليل اندازه قابل ملاحظه‌اش از طريق زير لايه به لايه بازتاب كننده ديسك متمركز مي‌شود. عدسي متمركز كننده شبيه به يك عدسي شي است و براي جاروب كردن كل ديسك ، با ليزر در سيستم قرائت در نرده‌اي زير ديسك نصب شده است. قسمتي از نور بازتاب شده ، كه توسط ديسك مدوله شده است با همان عدسي گردآوري مي‌شود و بر روي آشكار ساز نوري هدايت مي‌شود. نور به شدت از نواحي كه گودال وجود ندارد (معمولا زمين خوانده مي‌شود) بازتاب مي‌شود و بطور وسيعي توسط گودالها پراكنده مي‌شود. بطوري كه خروجي آشكار ساز وقتي باريكه مسير را طي مي‌كند، تغيير مي‌يابد. براي مثال ، در ذخيره به روش ديجيتال ، تغيير در ميزان سيگنال بازتاب شده بيانگر انتقال از گودال به زمين و يا بالعكس است. در حقيقت اين انتقالات بكار مي‌روند تا يكها را بيان كنند، در حاليكه فاصله بين انتقالات گودالها و يا زمين بيانگر تعداد صفرها است.

مزيتهاي استفاده از نور بازتابي بجاي نور عبوري

استفاده از بازتاب به جاي نور عبوري چندين مزيت دارد. براي مثال از آنجايي كه فقط يك سطح ديسك مورد استفاده قرار مي‌گيرد ساختمان حركت آزاد سيستم ساده مي‌شود و تعداد قطعات نوري مورد نياز كاهش مي‌يابد. لايه نشاني محافظ نيز فقط بر روي يك طرفه لايه اطلاعات لازم است و ساختمان كنده كاري كم عمقتر از حالت عبوري است، اين دو نكته باعث توليد انبوه ديسك مي‌شود. نهايتا ، سيستم كنترل خيلي ساده‌تر ساخته مي‌شود و لكه و خراشهاي سطح محافظ از لايه اطلاعات جدا مي‌شوند و از تمركز خارج مي‌شوند و بدين طريق اثر آن بر روي سيگنال باز خواني حذف مي‌شود.

همچنين سيگنالهاي نوري از ديسك مورد نياز هستند تا ارتفاع عمودي سيستم قرائت را كنترل كنند، يعني مطمئن شويم كه باريكه ليزر به حالت متمركز شده بر روي لايه اطلاعات باقي مي‌ماند و همچنين اطمينان يابيم كه باريكه ليزر بطور دقيقي مسير مارپيچ ثبت اطلاعات را دنبال مي‌كند. كانوني كردن بايد با دقت حدود μm 1 بدست آيد و رديابي با دقت حدود μm1/0 بايد انجام شود. ارتعاشات ناخواسته و حركات نامتعارف ديسك بدين معني است كه سيستم كنترل بسيار دقيقتر براي حداقل خطا مورد نياز است. اين سيگنالها براي تمركز و رديابي به طرق مختلف بدست آمده است.

ديسكهاي نوري قابل پاك شدن

براي خيلي از كاربردها مانند حسابگري و به روز كردن اطلاعات تسهيلات پاك كردن و درباره نوشتن مفيد است. موادي كه مي‌توانند براي ديسكهاي نوري قابل پاك شدن مورد استفاده قرار گيرند شامل مواد مگنتو اپتيك ، ترمو پلاستيكها و لايه‌هاي نازك چالكو جنايد براي ذخيره دائمي و مواد فوتو كروميك ، فوتو فريك و فوتو كانداكتيو براي ذخيره سازي براي زمانهاي محدود بكار مي‌روند. براي مثال باريكه نويسنده ليزر ناحيه كوچكي از فيلم نازك از ماده فرومغناطيس را كه به صورت عمودي مغناطيس شده است (براي مثال Cd TbFe) گرم مي‌كند تا به دماي بالاي نقطه كوري آن مي‌رسد، و خاصيت مغناطيس دائمي خود را از دست مي‌دهد.

اگر ناحيه مجاز به سرد شدن در حضور ميدان خارجي كه در جهت غير موازي با مغناطيس شدن اوليه است باشد، آنگاه نواحي كه پلاريزاسيون را ذخيره كرده‌اند تشكيل مي‌يابند. خواندن در اين حالت معمولا با استفاده از اثر مگنتو - اپتيك كر (كه آن باريكه پلاريزه نور كه از سطح مغناطيس شده بازتاب مي‌شود داراي صفحه پلاريزاسيون است و به ميزاني كه بستگي به شدت مغناطيس شدن و جهت مغناطيس شدن دارد نسبت به جهت پرتوي نور، مي‌چرخد)، انجام مي‌گيرد. باريكه پلاريزه شده داراي چرخشهاي متناوب است، بسته به اينكه كدام قسمت فيلم برخورد مي‌كند و از آن بازتاب مي‌كند، مقدار چرخش فقط چند دهم درجه است و معمولا با روشهاي آشكار سازي حساس ، از عبور نور بازتابي از يك تقسيم كننده پرتو پلاريزه كننده و مقايسه دو نور توليد شده بدست مي‌آيد.

پاك كردن و دوباره نوشتن به سادگي از گرم كردن لايه نازك روي ديسك تا دماي بالاتر از نقطه كوري و در حضور يك ميدان مغناطيسي خارجي به دقت هدايت شده انجام مي‌شود. بطور وضوح ليزري كه براي خواندن بكار مي‌رود بايد داراي توان به مراتب كمتر از توان ليزري كه براي نوشتن بكار مي‌رود، باشد تا از بين بردن داده‌هاي ذخيره شده جلوگيري شود. اخيرا توجه زيادي به ديسكهاي نوري قابل پاك كردن شده است و چندين سيستم چند لايه‌اي ارزيابي شده است. سيستمهاي ديسك نوري بطور رو به افزايشي در سيستمهاي ذخيره سازي انبوه مورد استفاده قرار مي‌گيرد. براي مثال ، سيستم مگاداك ، شامل 64 ديسك كه زمان دسترسي به هر يك از ديسكها حدود ms150 است و زمان ظاهر شدن هر ديسك 20 ثانيه است. ظرفيت چنين سيستمي در ناحيه ¹⁴10 - ¹²10 بيت است كه در مدت حدود چند ثانيه مي‌تواند دوباره بدست آيد.

منبع : سايت علمی و پژوهشي آسمان--صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید
اين مطلب در تاريخ: پنجشنبه 21 اسفند 1393 ساعت: 10:43 منتشر شده است
برچسب ها : تحقیق درباره ديسك نوري – مغناطيسي چيست؟,مزيتهاي ديسكهاي نوري,ذخيره و خواندن اطلاعات ذخيره شده,خواندن داده‌ها از ديسكهاي نوري,

تحقیق درباره همه چيز در باره بايوس كامپيوترتان

 اغلب براي افراد مشکل است که تفاوت بين سخت افزار و نرم افزار را درک نمايند و اين به اين دليل است که اين دو موضوع در طراحي،ساخت وپياده سازي سيستم‌ها بسيار به هم وابسته‌اند . براي درک بهتر تفاوت بين آنها لازم است که ابتدا مفهوم BOIS را درک کنيد. 

BOISتنها کلمه اي است که مي‌تواند تمام درايورهايي را که در يک سيستم به عنوان واسط سخت افزار سيستم و سيستم عامل کار مي‌کنند ، را شرح دهد.
BOISدر حقيقت نرم افزار را به سخت افزار متصل مي‌نمايد . قسمتي از بايوس بر روي چيپ ROM مادربرد و قسمتي ديگر بر روي چيپ کارتهاي وفق دهنده قرار دارد که FIRE WARE(يعني ميانه افزار يا سفت افزار)ناميده ميشود .

يک PC مي‌تواند شامل لايه‌هايي (بعضي نرم افزاري و بعضي سخت افزاري ) باشد که واسط بين يکديگرند. در اکثر اوقات شما مي‌توانيد يک کامپيوتر (PC) را به چهار لا يه تقسيم کنيد که هر کدام از لايه‌ها به زير مجموعه‌هايي کوچکتر تقسيم کنيم . در شکل 1-5 چهار لايه نمونه از يک PC را مشاهده مي‌کنيد . هدف از اين نوع طراحي اين است که سيستم عامل‌ها و نرم افزار‌هاي مختلف بر روي سخت افزار‌هاي مختلف اجرا شوند (حالت مستقل از سخت افزار ) . شکل 1-5 نشان مي‌دهد که چگونه دو ماشين متفاوت با سخت افزار‌هاي مختلف که از يک نسخه بايوس استفاده مي‌کنند ، مي‌توانند انواع نرم افزارها و سيستم عامل‌هاي مختلف را اجرا کنند . بدين طريق دو ماشين با دو پردازنده مختلف، رسانه‌هاي ذخيره سازي متفاوت و دو نوع واحد گرافيکي و غيره ... ، يک نرم افزار را اجرا کنند . 

در معماري اين لايه‌ها برنامه‌هاي کاربردي با سيستم عامل از طريق API(Application Program Interface) ارتباط برقرار مي‌کنند .
API بر اساس سيستم عاملي که مورد استفاده قرار مي‌گيرد و مجموعه توابع و دستورالعملهايي که براي يک بسته نرم افزاري ارائه مي‌دهد ، متغير مي‌باشد . به طور مثال يک بسته نرم افزاري مي‌تواند از سيستم عامل براي ذخيره و بازيابي اطلاعات استفاده کند و خود نرم افزار مجبور نيست که اين کارها را انجام دهد. 
نرم افزارها طوري طراحي شده‌اند که ما مي‌توانيم آنرا بر روي سيستمهاي ديگر نصب و اجرا نمائيم و اين به دليل مجزا شدن سخت افزار از نرم افزار است و نرم افزار از سيستم عامل براي دستيابي به سخت اقزار سيستم استفاده مي‌کند . سپس سيستم عامل از طريق واسط‌ها به لايه‌هاي بايوس دستيابي پيدا مي‌کند .بايوس شامل نرم افزارهاي گرداننده اي است که بين سخت افزار و سيستم عامل ارتباط برقرار مي‌کند . به خودي خود سيستم عامل هيچگاه نمي تواند مستقيما به سخت افزار دستيابي پيدا کند ، در عوض مجبور است از طريق برنامه‌هاي گرداننده اي که به اين کار تخصيص يافته‌اند عمل کند . 
يکي از وظايف توليد کنندگان قطعات سخت افزاري آن است که گرداننده اي براي قطعات توليدي خود ارائه دهند ، و چون گرداننده‌ها بايد بين سخت افزار و نرم افزار عمل نمايند ، بايد گرداننده‌هاي هر سيستم عامل مجزا توليد شوند . بنابراين کارخانه سازنده قطعات بايد گرداننده‌هاي مختلفي ارائه دهد تا قطعه مورد نظر بتواند بر روي سيستم عاملهاي مزسوم کار کند . 

چون لايه‌هاي بايوس همانند يک سيستم عامل به نظر مي‌رسند ، مهم نيست که با چه سخت افزاري کار مي‌کند ، و ما مي‌توانيم سيستم عاملها را بر روي هر کامپيوتري و با هر نوع مشخصات سخت افزاري نصب و استفاده نمائيم . 
براي مثال شما مي‌توانيد Windows 98 را بر روي دو سيستم متفاوت با پردازنده ،هارد ديسک،و کارت گرافيکي و ... که متفاوت از يکديگرند نصب و اجرا کنيد، اما بر روي هر دو سيستم همان کارائي خود را داراست، و زيرا که گرداننده‌ها همان عملکرد پايه را انجام مي‌دهند و مهم نيست که بر روي چه سخت افزاري کار مي‌کنند . 

معماري سخت افزارو نرم افزار بايوس 

البته بايوس ، نرم افزاري است که شامل گرداننده‌هاي مختلفي است که که رابط بين سخت افزار و سيستم عامل هستند يعني بايوس نرم افزاري است که همه آن از روي ديسک بارگذاري نمي شود بلکه قسمتي از آن ، قبلا بر روي چيپهاي موجود در سيستم يا برروي کارتهاي وفق دهنده نصب شده اند. 

بايوس در سيستم به سه صورت وجود دارد :
1-ROM BIOS نصب شده بر روي مادر برد.
2- بايوس نصب شده بر روي کارتهاي وفق دهنده (همانند کارت ويدئويي)
3- بارگذاري شده از ديسک(گرداننده‌ها)
چون بايوس مادربرد مقدمات لازم را براي گردادننده‌ها و نرم افزارها ي مورد نياز فراهم ميکند ،د اکثرا به صورت سخت افزاري که شامل يک چيپ ROM مي‌باشد موجود است.
سالهاي پيش هنگامي که سيستم عامل DOS بر روي سيستم اجرا ميشد خود به تنهائي کافي بود و گرداننده اي (Driver) مورد نياز نداشت . بايوس مادربرد به طور عادي شامل گرداننده‌هايي است که براي يک سيستم پايه همانند صفحه کليد، فلاپي درايو،‌هارد ديسک ، پورتهاي سزيال و موازي و غيره ... است.

به جاي اينکه براي دستکاههاي جديد لازم باشد که بايوس مادربرد را ارتقاء دهيد، يک نسخه از گرداننده آن را بر روي سيستم عامل خود نصب مي‌نمائيد تا سيستم عامل پيکربندي لازم را در هنگام بوت شدن سيستم را براي استفاده ار آن دستگاه انجام دهد ، براي مثال مي‌توانيم CD ROM،Scanner،Printer،گرداننده‌هاي PC CARD را نام برد.چون اين دستکاهها لازم نيستند که در هنگام راه اندازي سيستم فعال باشند ، سيستم ابتدا از‌هارد ديسک راه اندازي مي‌شود وسپس گرداننده‌هاي آنرا بار گذاري مي‌نمايد.
البته بعضي از دستگاهها لازم است که در طول راه اندازي سيستم عامل فعال باشند ، اما اين امر چگونه امکان پذير است مثلا قبل از آنکه گرداننده کارت ويدئويي از ROM BIOS و يا از روي‌هارد ديسک فراخواني شود شما چگونه مي‌توانيد اطلاعات را بر روي مانيتور ببينيد ..
يک جواب اين است که در ROM تمام گرداننده‌هاي کارت گرافيکي وحود داشته باشد اما اين کار غير ممکن نيست زيرا کارتهاي بسيار متنوعي وجو دارد که هر کدام گرداننهده مربوط به خود را داراست که اين خود باعث مي‌شود صدها نوع ROM مادربرد به وجود آيد که هر کدام مربوط به يک کارت گرافيکي مي‌باشد.
اما هنگامي که IBM،PC‌هاي اوليه خود را اختراع نمود راه حل بهتري ارائه داد . او ROM مادربرد را طوري طراحي کرد که شکاف (Slot)کارت گرافيکي را براي پيدا کردن ROM نصب شده روي کارت گرافيکي را جستجو کند .

و اگر ROMروي کارت را مي‌توانست پيدا مي‌کرد ، مرحله اوليه راه اندازي را قبل از اينکه سيستم عامل از روي ديسک فراخواني (Load) شود ،اجرا مي‌نمود. بدين وسيله از تعويض ROM قرار داده شده بر روي مادربرد براي استفاده و فعال کردن دستگاه مورد نظر،ممانعت مي‌کند.
کارتهاي مختلفي که تقريبا بر روي همه آنها ROM وجود دارد ، شامل موارد زير هستند :

 کارتهاي ويدئويي که هميشه داراي BIOS مي‌باشند.

وفق دهنده‌هاي SCSI که امکان استفاده از دستگاههاي با اتصالات SCSI را فراهم مي‌آورد . 

کارتهاي شبکه که امکان راه اندازي سيستم با استفاده از فايل سرور که معمولا Boot Rom يا IPL(Initial Program Load) ROM ناميده مي‌شوند، را فراهم مي‌آورد ..

استفاده از دستگاههاي IDE

بردهاي Y2K که براي کامل کردن CMOS RAM هستند . 

BIOS و CMOS RAM 

اکثر افراد BIOS رابا CMOS RAM اشتباه مي‌گيرند ، اين از آنجا سرچشمه مي‌گيرد که برنامه Setup براي پيکربندي BIOS و ذخيره آن در CMOS RAM مي‌شود استفاده مي‌شود.
در حقيقت BIOS و CMOS RAM دو چيز متفاوت از هم مي‌باشند. بايوس مادربرد در يک چيپ ROM به طور ثابت ذخيره شده است.
همچنين بر روي مادربرد يک چيپ است که RTC/NVRAM ناميده مي‌شود ، که زمان سيستم را نگهداري مي‌کند و يک حافظه فرار و ثابت است که اولين بار در چيپ MC146818 ساخت شرکت موتورلا استفاده شده است، و ظرفيت آن 64 بايت است که 10 بايت آن مربوط به توابع ساعت است ..
اگرچه اين چيپ غير فرار ناميده مي‌شود اما با قطع برق ، ساعت و تاريخ تنظيم شده در آن و داده‌هاي درون RAM پاک مي‌شود . 
در حقيقت غير فرار ناميده مي‌شود چون با استفاده از تکنولوژي CMOS(Complementarry Metal-Oxide Semicondector) ساخته شده است ، در نتيجه با يک جريان بسيار کم که بوسيله باطري سيستم تامين مي‌گردد ، پايدار باقي مي‌ماند که اکثر مردم به اين چيپ ،CMOS RAM مي‌گويند .
هنگامي که وارد BIOS Setup مي‌شويد و پارامترهاي خود راتنظيم و ذخيره مي‌نماييد ، اين تنظيمات در ناحيه اي از چيپ RTC/NVRAM ذخيره مي‌شوند(که همچنين CMOS RAM نيز ناميده مي‌شود).
و در هر موقع که سيستم خود را راه اندازي مي‌کنيد پارامترها از CMOS RAM خوانده مي‌شوند و تعيين مي‌کنند که سيستم چگونه پيگربندي شده است.

BIOSمادربرد :

همه مادربردها شامل يک چيپ مخصوص هستند که بر روي آن نرم افزاري قرار دارد که BIOS يا ROM BIOS ناميده مي‌شود . اين چيپ ROM شامل برنامه‌هاي راه اندازي و گرداننده‌هايي است که که در هنگام راه اندازي سيستم مورد نياز است و يک واسطه به سخت افزار پايه سيستم است . 
اغلب به CMOS RAM (حافظه پاک نشدني NVRAM(Non-Volatile نيز مي‌گويند ، چون با 1 ميلينيوم آمپر فعال مي‌شود و تا هنگامي که باطري ليتيوم فعال باشد ، داده‌ها باقي مي‌مانند.
BIOS مجموعه اي از برنامه‌هايي است که در يک يا چند چيپ ذخيره شده است ، که در طول راه اندازي سيستم اين مجموعه از برنامه‌ها قبل از هر برنامه اي حتي سيستم عامل بارگذاري مي‌شوند . 
BIOS در اکثر سيستمهاي PC‌ها شامل چهار تابع است:
POST(Power Self OnTest): اين برنامه پردازنده، حافظه ،چيپستها ،وفق دهنده ويدوئويي ، ديسک کنترلر ،گرداننده‌هاي ديسکي ،صفحه کليد ،و مدارات ديگر را تست مي‌کند. 
BIOS Setup: برنامه اي است که در طول اجراي برنامه POST بافشار دادن کليد خاصي فعال مي‌شود و به شما اجازه مي‌دهد مادربرد را پيکربندي کنيد و تنظيم پارامترهايي همانند ساعت و تاريخ و پسورد و ... را انجام دهيد. در سيستمهاي 286 و 386 برنامه Setup در ROM آنها وجود ندارد و لازم است که شما سيستم را توسط ديسک مخصوص Setup راه اندازي نمائيد.
بارگذارکننده يا لودر BootStrap :روالي است که سيستم ار براي پيدا کردن سکتور Boot جستجو مي‌کند .
BIOS: که مجموعه اي از گرداننده‌هايي است که واسط بين سخت افزار و سيستم عامل است.

سخت افزار ROM:

ROM نوعي از حافظه است که که داده‌ها را به طور دائم يا غير دائم نگهداري مي‌کند .به آن فقط خواندني مي‌گويند زيرا يک بار بر روي آن مي‌نويسند و بارها آنرا مي‌خوانند و اگر دوباره قابل نوشتن باشد بسيار دشوار است ..
ROM به حافظه غير فرار نيز معروف است ، زيرا هر داده اي که در آن ذخيره شود با قطع برق سيستم پاک نمي شود . توجه داشته باشيد که RAM و ROM تناقضي با يکديگر ندارند . 
در حقيقت تکنولوژي ROM زير مجموعه اي از سيستم RAM مي‌باشد به طور خلاصه قسمتي از فضاي حافظه RAM به يک يا چند چيپ اشاره مي‌کنند.
به طور مثال هنگامي که کامپيوتر را روشن مي‌کنيم پردازنده به طور خودکار به آدرس FFFF0h پرش مي‌کند.که در اين آدرس دستوراتي است که به پردازنده مي‌گويند چه کاري انجام دهد .

اين محل 16 بايتي درست در انتهاي اولين مگابايت RAM و همچنين در پايان حافظه ROM قرار گرفته است.معمولا سيستم ROM از آدرس F0000h شروع ميشود که 64 کيلو بايت قبل از انتهاي اولين مگابايت مي‌باشد ، و معمولا چون اندازه ROM 64 کيلو بايت است 64 کيلو بايت آخر اولين مگابايت را اشغال مي‌کند و در آدرس FFF0h دستورات راه اندازي سيستم قرار دارد .

افراد بسياري تعجب مي‌کنند که يک PC با اجراي دستورات 16 بايت از حافظه ROM مي‌تواند راه اندازي شود ، اما اين طراحي کاملا حساب شده است.
اين طراحي بدين گونه است که در 16 بايت آخر ROM يک دستور JMP به اول ROM است و کنترل برنامه را به ابتداي ROM مي‌برد ، پس به اين طريق مي‌توانيم اندازه ROM را به هر قدر که بخواهيم افزايش دهيم . ROM BIOS اصلي که برروي مادربرد است شامل يک چيپ ROM است.چون قسمت اصلي BIOS در ROM است ، ما اغلب آنرا ROM BIOS مي‌ناميم . 
کارت‌هاي وفق دهنده اي که در طول راه اندازي سيستم مورد نياز هستند داراي يک ROM بر روي بردشان مي‌باشند . که از اين کارتها مي‌توان کارت ويدئو ،اکثر Small Small Cmputer System Interface) SCSI(‌ها ، کارت کنترلر IDE توسعه يافته، برخي از کارتهاي شبکه (براي راه اندازي توسط Server) .

ROMهايي که بر روي کارتهاي وفق دهنده هستند توسط برنامه POST در طول راه اندازي سيستم اسکن و خوانده مي‌شوند. ROM مادربرد قسمت خاصي ازRAM (از آدرس C00000h-DFFFFh) را رزرو مي‌کند و سپس دوبايت از آدرس 55AAh را مي‌خواند که در آن آدرس شروع ROM قرار دارد .
سومين بايت اندازه ROM را در واحد 512 بايت(که Paragraphناميده مي‌شود) نشان مي‌دهد و چهارمين بايت شروع برنامه راه انداز ميباشد. يکبايت نيز به منظور تست کردن توسط ROM مادربرد استفاده مي‌شود.

ROMShadowing:

چيپهاي RAM طبيعتا در مقابل چيپهاي DRAMها کند مي‌باشند ، زيرا زمان دستيابي به ROM 150 نانوثانيه است، اما زمان دستيابي DRAM‌ها 50 نانوثانيه مي‌باشد .
به همين دليل در بسياري از سيستمها ROM‌ها به صورت پنهان (Shadowing) هستند، بدين معني که ROMها در ابتداي راه اندازي يسيتم در چيپهاي DRAM کپي مي‌شوند که اين باعث دسترسي و اجراي سريعتر عمليات مي‌شود .
زيربرنامه‌ها و روالهايي که به روالهاي پنهاني (Shoadowing Procedure) محتويات ROM را در RAM کپي مي‌کنند و آدرس آن را به عنوان ROM معرفي مي‌کنند و ROM واقعي ار غير فعال مي‌کنند ،که اين باعث مي‌شود که به نظر برسد که سيستم با سرعت 60 نانوثانيه کار مي‌کند.
استفاده از اين روش هنگامي مفيد است که از يک سيستم عامل 16 بيتي مانند ِDOS و يا WIN3.1 لستفاده مي‌کنيم ..و اگر از سيستم عامل 32 بيتي مانند WIN 98,WIN95,WIN NT استفاده مي‌کنيد ، اين روش تقريبا بي حاصل است زيرا اين سيستم عاملها هنگامي که بر روي سيستم اجرا مي‌شوند از کد 16 بيتي ROM استفاده نمي کنند.
اما در عوض از گرداننده‌هاي 32 بيتي که در طول راه اندازي سيستم عامل در حافظه RAM بارگذاري مي‌کنند ، استفاده مينمايند.
چهار نوع چيپ ROM وجود دارد :
* ROM
* PROM
*EPROM 
EEPROM * که نيز Flash ROM نيز مي‌نامند.
 

PROM: 

اين چيپها که از نوع ROM مي‌باشند در ابتداي ساخت خالي مي‌باشند و بايد با داده‌هايي که مي‌خواهيد برنامه ريزي کنيد. اين نوع حافظه‌ها در اواخر سال 1970 به وسيله شرکت Tenas Instruments ساخته شد ودر اندازه‌هاي مختلف 1 کيلو بايت تا 2 مگابايت و بيشتر هستند که شماره شناسايي آنها 27nnnn مي‌باشد كه عدد 27 شماره شناسايي چيپهاي PROM مي‌باشد و nnnn اندازه اين چيپ بر حسب بايت مي‌باشد.
اگر چه مي‌گوييم اين حافظه‌ها در ابتداي ساخت خالي هستند اما به طور تکنيکي داراي مقدار 1 مي‌باشند . بنابراين يک PROM خالي مي‌تواند برنامه ريزي شده باشد و ما مي‌توانيم بر روي آن بنويسيم . براي نوشتن به دستگاه مخصوص که ROMProgramer يا سوزاننده (Burner) نام دارد ، نياز داريم .
برخي اوقات شنيده ايد که به چيپ‌هاي ROM نيز Burning (يعني سوزان) مي‌گويند ، زيرا هر بيت باينري يک فيوز است که سالم بودن آن نشانگر يک و در غيراين صورت صفر مي‌باشد ..

بهتر است که بدانيد اکثر چيپ‌ها با 5 ولت جريان فعال مي‌شوند و هنگامي که ما برنامه اي را بر روي چيپ‌هاي PROM مي‌نويسيم يا اصطلاحا Program مي‌نمائيم جرياني بيشتر از 5 ولت که معمولا 12 ولت است اعمال مي‌کنيم که اين باعث سوختن فيوزهاي آدرسهايي مي‌شود که ما مي‌خواهيم . بايد توجه داشته باشيد که ما مي‌توانيم يک را صفر تبديل کنيم ولي برعکس آن ممکن نيست .
به اين چيپ‌ها OTP (One Time Programmable) نيز مي‌گويند در شکل 2-1 تصوير يک Programmer چند سوکته را مشاهده مي‌کنيد که به آن (Gang Programmer) يا برنامه ريز گروهي نيز مي‌گويند. و مي‌تواند چندين چيپ را در هر بار برنامه ريزي کند.

EPROM: 

نيز يک نوع عمومي از PROM مي‌باشد که قابليت پاک شدن و دوباره برنامه ريزي را داراست . بر روي اين چيپها يک بلور کوارتز قرار دارد که مستقيما بر روي die قرار دارد. اين چيپها با شماره 27xxxx شناسايي مي‌شوند و به وسيله برنامه يا به طور فيزيکي مي‌توان آنها را پاک کرد.(شکل 5-3)
هدف از قرار دادن بلور کوارتز اين است که اشعه فرا بنفش به die برسد ، زيرا چيپ EPROM با تابش اشعه فرا بنفش پاک مي‌شود. اشعه فرا بنفش باعث ايجاد يک واکنش شيميايي مي‌شود که که فيوزها را پشت سر هم ذوب مي‌کند ، بنابراين تمام صفرها به يک تبديل مي‌شوند و چيپ به حالت اوليه خود باز مي‌گردد. براي اين کار بايد ، اشعه فرا بنفش را در طول موج 2537 انگستروم و با شدت يکنواخت 12000 uv/cm2 و در مدت 5 تا 15 دقيقه باشد.
يک دستگاه پاک کننده EPROM ، يک توليد کننده امواج فرا بنفش است که داراي يک فضاي بسته است که داراي يک کشو مي‌باشد و در بالاي کشو توليد کننده امواج فرا بنفش مي‌باشد و چيپها درون کشو قرار مي‌گيرند.

EPROM/Flash ROM : 

يک نوع ديگر از چيپهاي ROM ، چيپهاي EPROM که Flash ROM نيز ناميده مي‌شوند و از خصوصيات مهم آنها اين است که قابل پاک شدن و برنامه ريزي توسط مدارهايي هستند که بر روي آنها نصب مي‌شوند و وسايل و ابزار خاصي نياز ندارند.
اين چيپ‌ها به وسيله شماره‌هاي 29xxxx و 28xxxx شناخته مي‌شوند . هم اکنون در مادربردهاي کامپيوتر از چيپهاي EEPROM استفاده ميشود. اين بدان معني است که BIOS مادربرد خود را مي‌توانيد به وسيله دريافت نسخه به روز درآمده از شرکت سازنده ، به روز رساني نمائيد.

توليد کننده‌هاي ROM BIOS:

تعداد بسياري از توليد کننده‌هاي امروزه اکثر مادربردها را پشتيباني مي‌کنند و چندين کمپاني در زمينه توليد محصولات ROM BIOS ، به طور تخصصي فعاليت دارند.
سه کمپاني بزرگ که در زمينه نرم افزار ROM BIOS فعاليت دارند عبارتند از :
Phonix SoftWare , American Magatrends ..Inc (AMI) , AwardSoftWare
 

به روز رساني BIOS :

سيستم عاملها تقريبا بر روي هر سيستم کامپيوتري با سخت افزارهاي مختلف سازگاري دارند و اين به دليل وجودBIOS است، چون اين BIOS است که با سخت افزار سيستم ارتباط برقرار مي‌کند.
اغلب در سيستمهاي قديمي براي بهره گيري از برخي دستگاههاي جديد همانند گرداننده‌هاي IDE ديسک سختو يا گرداننده‌هاي فلاپي‌هاي LS-120 و يا در سيستمهايي که استفاده از ديسک بيش از 8GB را پشتيباني نمي کنند ،بايد BIOS را به روز رساني نمود.

ليست زير مجموعه اي از دلايلي است که بايد BIOS را به روز رساني نمود:
*استفاده از فلاپي درايوهاي LS-120 که به سوپر درايو نيز معروفند. 
* استفاده از‌هارد ديسک‌هاي بيش از 8GB 
* استفاده از داريور‌هاردديسک Ultra DMA IDE
* استفاده از بوت کردن سيتم با درايو CD-ROM 
* تصحيح خطاي سال 2000 و سال کبيسه 
* تصحيح خطاهاي سازگاري با سخت افزار يا نرم افزار 
* استفاده از پردازنده‌هاي جديد 
 اگر شما يک سخت افزار جديد نصب کرده ايد و حتي دستورات نصب را به درستي انجام داده ايد ، اما نمي توانيد با آن کار کنيد ، اين خطا ممکن است از BIOS باشد و لازم است آن را به روزرساني کنيد. اين موضوع به ويژه در سيستم عاملهاي جدبد صدق مي‌کند . بسياري از سيستم‌هاي قديمي نياز به روزرساني BIOS دارند تا به طور کامل از ويژگي‌هاي Plug-And-Play در ويندوزهاي 95 و98 و 2000 استفاده کنند.
اين مسائل از يک مادربرد به مادربرد ديگر متغير است ، اما ارزش آن را دارد که BIOS سيستم را به روزرساني کنيد براي بروزرساني BIOS يک مادربرد بايد چند نکته را بدانيد:
سازنده و مدل مادربرد 
نسخه فعلي BIOS مادربرد 
نوع CPU(مثلاPentium II , Pentiummmx ) 

نسخه برداري از تنظيمات فعلي CMOS:

بروزرساني نسخه BIOS ممولا تنظيمات فعلي SETUP را به هم مي‌ريزد ، بنابراين بهتر است آن نسخه برداري کنيد ، برخي برنامه‌ها مانند نورتون يوتيليتي مي‌توانند تنظيمات CMOS را ذخيره کنند ، اما اين نرم افزارها اکثرا در بازگرداندن تنظيمات SETUP ناموفق هستند. بهترين راه اين است مه خودتان از تنطيمات SETUP نسخه برداري کنيد و همچنين مي‌توانيد با اتصال چاپگر از تنظيمات SETUP يک کپي تهيه کنيد (با فشار دادن کليدهاي Shift+PRN SCR)
چيپهاي کنترلر صفحه کليد:
علاوه بر ROM اصلي سيستم ، در کامپيوترهاي 286 و پائينتر همچنين يک کنترلر صفحه کليد يا ROM صفحه کليد وجود دارد ، که ميکروپروسسور صفحه کليد در ROM صفحه کليد جاسازي شده است . اين ROM را اغلب مي‌توانيد در Super I/O يا در چيپ South Bridge در مادر بردهاي جديد پيداکنيد. کنترلر صفحه کليد در اصل يک ميکروکنترلر 8042 است که با آن يک ميکروپروسسور ، ROM ، RAM و پورتهاي I/O نيز ملحق کرده‌اند .در مادر بردهاي جديد چيپ 8042 در داخل چيپ Super I/O يا South Bridge تعبيه شده است بنابراين شما چيپ 8042 را نخواهيد ديد. 
در بسياري از سيستم‌هاي قديمي ، يکي از پورتهايي که استفاده نشده است براي انتخاب سرعت ساعت CPU استفاده مي‌شود و اين در سيستم‌هاي قديمي هنگامي که سيستم عامل را به 95/98/2000 ارتقاء مي‌دهيد با کنترلر صفحه کليد مشکلاتي پيدا مي‌کند که بعدها اين مشکل نيز بر طرف شد.

فهرست مطالب

همه چيز در باره بايوس كامپيوترتان. 1

معماري سخت افزار و نرم افزار بايوس.. 3

BIOS و CMOS RAM... 6

BIOS مادربرد :7

سخت افزار ROM:8

ROMShadowing:10

PROM:11

EPROM:12

EPROM/Flash ROM :13

توليد کننده‌هاي ROM BIOS:13

به روز رساني BIOS :14

نسخه برداري از تنظيمات فعلي CMOS:

منبع : سايت علمی و پژوهشي آسمان--صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید
اين مطلب در تاريخ: پنجشنبه 21 اسفند 1393 ساعت: 10:40 منتشر شده است
برچسب ها : تحقیق درباره همه چيز در باره بايوس كامپيوترتان,معماري سخت افزار و نرم افزار بايوس,به روز رساني BIOS,

تحقیق درباره پاک کردن به سازی pcs

کار کردن با BIOS

سیستم BIOS شما ( سیستم ورودی / خروجی )نوعی زبان برنامه‌نویسی کامپیوتری، که اثری روی هر تراشه سیستم شما دارد زیرا رابط اساسی بین CPU و دیگر اجزا است. اگر سیستم کامپیوتر شما قدیمی‌تر است، مزایایی برای به سازی BIOS وجود دارد. اگر سیستم کامپیوتر جدید است، شاید  BIOS یک جریان نسبی باشد. بنابراین نگه داشتن به روز دارد BIOS شما بدون توجه به چگونگی سیستم قدیمی شما مهم است. این فصل یک نگاه بسته به BIOS دارد، توضیح این که آن چه هست و این که چگونه شما می‌توانید سیستم BIOSتان را مرتب و به روز بکنید. این فصل این موضوعات را پوشش می‌دهد.

·        یک چشم انداز BIOS و این که آن چه کار می‌کند. جانشین شدن یک BIOS.

·        ترفیع یک BIOS میان نرم‌افزار.

·         مرتب کردن Award, Phoenix و تنظیمات AMI BIOS..

·     مکانی که اطلاعات و بازیهای BIOS پیدا می‌شود شما باید دقیقا متوجه شوید که BIOS چه کاری را در سیستم انجام می‌دهید.

 

چشم‌انداز BIOS

BIOS در یک یا بیشتر تراشه‌ها روی صفحه مادربرد کامپیوتر وجود دارد. BIOS یک تراشه EEPROM ( حافظه خواندن قابل برنامه‌نویسی قابل پاک کردن الکتریکی) است که تولید کننده  BIOS کد برنامه را می‌نویسد. این برنامه کد شده، firmwar به دلیل این که ترکیبی از سخت افزار و نرم افزار را نشان می دهد نرم افزار دائمی خوانده می‌شود، قادر می‌کند کامپیوتر را برای شکل‌دهی بسیاری از ساختارهای اصلی:

·    POST آزمایشهای سخت‌افزار کامپیوتر است که شما آن شماره هایی که با سرعت حرکت می‌کنند را در طی بالا آمدن سیستم تعیین شده‌اند می‌بینید این یک اجرای آزمایشی حافظه POST است. POSTBIOS به صورت کدها یا نمونه‌های گوناگون صدا برای شاسایی مسائل و مشکلات این کدهای خاص استفاده می‌شود.

·        از یک BIOS تا دیگری متفاوت هستند.

·    بالا آمدن سیستم عامل: BIOS یک برنامه لودر خودراه‌انداز است که مسئول جستجو کردن و آغاز برنامه خودراه‌انداز سیستم عامل است. برنامه خودراه‌انداز سیستم عامل کنترل کامپیوتر و راه‌اندازی سیستم عامل(boot) را بر عهده دارد.

·    فراهم آوردن دسترسی به درجه پایین سخت‌افزار. بعد از این که سیستم عامل پی در پی شد، برنامه کد شده BIOS فراهم می‌کند دسترسی به عملیات زیادی با لول پایین را فراهم می‌کند. این عملیات  cp را برای دسترسی به دیسک هارد کنترل کننده ویدئو، و دیگر دستگاه‌های جانبی قادر می‌سازد. تراشه BIOS روی مادربرد pc's به طور خاصی برای تنظیم تراشه‌های مادربرد طراحی شده است. تنظیم تراشه یک یا گروهی از هدفهای بیشتر تراشه‌ها است که بیشتر جریان تقویت مادربرد را فراهم می‌کند. هر صفحه مادری برای تنظیم تراشههای یکسان استفاده نمی شود، بنابراین هر BIOS نمی‌تواند با دیگری یکسان باشد. این به معنی آن است که 2 BIOS  از تولید کننده یکسان لازم نیست یکسان باشد. زیرا فقط 2BIOS  به وسیله AMI تولید می‌شود برای مثال، این به آن معنی نیست که آنها شامل کدهای یکسان هستند یا در کامپیوتر مشابه کار خواهند کرد. همچنین مرز بین تنظیم تراشه و BIOS به معنی این است که شما نمی‌توانید پایین را با حافظه الکترونیکی کمیسیون شده داخلی قاطی کنید و یک BIOS جدید بردارید. بهینه سازی BIOS باید به طور خاصی برای تنظیم تراشه روی ماردبرد طراحی شده باشد. اما چرا BIOS هرگز بهینه‌سازی نشده؟ کامپیوتری که خوب کار کرده است، بنابراین چرا با این سر هم‌بندی شده است؟ اینجا تعداد کمی از نتایج بهینه‌سازی BIOS وجود دارد:

·    تقویت plug  و play .و play و plug یک کامپیوتر را به صورت اتوماتیکی به شکل دادن آداپتورهایی را که این plug  و play را شامل می‌شوند قادر می‌کند. بهینه‌سازی از هیچ BIOS–Pnp تایک است که تقویت‌های Pnp شما را به منفعت بردن از طراحی اتوماتیکی قادر می کند. تقویت Pnp می‌تواند به مقدار زیاد باعث سادگی شکل دستگاه در طی بهینه‌سازی شود، ولی به آداپتورهایی که Pnp را تقویت کند نیاز دارد. بسیاری از بزرگترین و آخرین ابزارهای تقویت، طرح Pnp را انجام می‌دهند تعیین می‌کنند.

·    تقویت سخت افزار جدید. یکی از نتایج اولیه برای بهینه سازی BIOS این است که کامپیوتر شما را برای تقویت یک سخت افزار جدید وقتی که در ابتدا کامپیوتر ساخته می‌شده  نبوده است قادر می‌کند. این شامل تقویت دیسکهای فلاپی با توان بالا، فراهم آوردن تقویت هارد دیسک و با توان بالاتر، تقویت SuperVGA تقویت سری‌های اضافی (COM) و نقاط متوازی (CLPt . Vniversalserial BU  (USB)  و تعدادی دیگر است. تعدادی از سخت افزارها فقط اگر شما یک Bios نداشته باشید کار نمی‌کنند که کافی است که با این طبیق داده شود.

·    گونه‌های جدید BIOS بیشتر BIOSها شامل گونه‌هایی که به سخت افزار وابسته نیستند که یک بهینه‌سازی مرغوب را می‌سازند. این‌ گونه‌ها برای سیستم و تنظیمات BIOS شامل محافظت ویروسهای داخلی و حافظت از کلمه عبور است.

·    از میان برداشتن یک شکل از :BIOS این خیلی مشترک نیست، ولی بر حسب تصادف شما برخورد خواهید کرد با یک شکل در کد BIOS یا یک مشکل سازش که سخت افزار مطمئن را از کار کردن احتمالی یا هرگز کار نکردن فراهم می‌کند. تولیدکنندگان شکل را به صورت کد در می‌آورند و کد قابل دسترسی بهینه‌سازی شده‌ای از BIOS می‌سازند. این یک ایده خوب برای نگه‌داری جریان وابسته BIOS است زیرا شما مشکلات سازش کمتری را خواهید داشت و می‌توانید فقط plug در آن ابزارهای جدید داشته باشید بدون نگرانی درباره این که آنها چگونه به وسیله BIOS کامپیوتر حمایت خواهند شد.  آن به معنی این نیست که شما باید هر ماه BIOS خود را بهینه سازی کنید ولی به نظر می‌رسد که هر6 ماه یک بار عقیده بدل نباشد. من پیشنهاد نمی کنم که شما هر 6 ماه یک بار BIOS را به طور فیزیکی عوض کنید. من فرض می‌کنم که جریان BIOS شما flash upgradeable جرقه بهینه‌سازی را خواهد زد، به این معنی که شما فقط باید طالب یک برنامه بهینه سازی BIOS باشید، نه عوض کردن فیزیکی BIOS. اگر سیستم شما یک 486 است، شما احتمالا باید در آینده تراشه  BIOS را برای بهینه‌سازیعوض کنید. به دلیل این که شما ممکن است BIOS خود را در حال حاضر بهینه‌سازی کنید و دوباره بهینه‌سازی نکنید مگر اینکه به تعداد از عملیات درآینده نیاز داشته باشد که بهینه‌سازی قبلی نمی‌تواند آنها را فراهم کند.

(توجه: متاسفانه اگر جریان BIOS شما falsh opgrdable، (جرقه بهینه‌سازی شدن) شما می‌توانید آن را با یکی که این خاصیت را داشته باشد عوض کنید. جرقه قابل برنامه‌ریزی تراشه‌هایی که BIOS استفاده می‌شود به صورت یک شکل شماره شناسایی متفاوت از تراشه‌های بدون جرقهBIOS فعلی وظیفه اصلی برای کیفیت خوب است، این همیشه خواهد بود، در این صورت شما می‌توانید BIOS را به وسیله یک تعویض فیزیکی بهینه‌سازی کنید.

 بنابراین چه طور شما تعیین می‌کنید که BIOS که شما دارید چگونه کار می‌کند، جریان آن چگونه است، و چه طور به سمت بهینه‌سازی شدن می‌رود؟ آن را بخوانید.

 

جمع‌آوری اطلاعات درباره BIOS و مادربردش

قبل از این که شما بدانید کجا می‌روید باید بدانید کجا هستید. با BIOS که به این معنی است که شما اول نیاز دارید انواع BIOS و تعداد نسخه‌هایش را بدانید و این آسان است. وقتی که شما کامپیوتر را روشن می‌کنید، به طور تنظیمات آن را نگاه می‌کنید. در حالی این که فرآیندها رخ می‌دهند اگر فقط برای مدتی کوتاه صبر کنیم.، تولید کننده BIOS و تعداد نسخه‌هایش آشکار خواهد شد. وقتی شما ابتدا اطلاعات BIOS را می‌بینید، shift pause را برای نگه داشتن حالات فشار دهید بعد از این که شما همه اطلاعات لازم را یادداشت کردید، شما می‌توانید فاصله‌زن را برای ادامه فرایندهای خود راه‌انداز فشار دهید به علاوه تولید کنندهBIOS و نسخه‌هایش حرف اول صفحه بالا آمده را برای اطلاعات دیگر درباره BIOS چک می‌کند. برای مثال، در زیر نمایشگر احتمالا اطلاعات اضافی درباره BIOS شامل تاریخش و دیگر اطلاعات است را پیدا خواهید کرد. اگر هیچ چیز نبود، فقط هر چیزی را که می‌بینید بنویسید و افراد به شما اجازه می‌دهند به‌سازی را از منبع خارجی که آنها نیاز دارند بخرید. قسمت بعدی اطلاعاتی که شما نیاز دارید تولید کننده مادربرد کامپیوتر است. در اصل شما باید قادر باشید به شرکت بهینه‌سازی BIOS بگوئید، چه نوعی از مادربرد را که این اطلاعات را از اطلاعات موجود در صفحه آغازگر دارید. وگرنه شما می‌توانید اطلاعات را از سیستم راهنماها بگیرید، که باید شامل یک راهنمای مادربرد باشد. اگر شما یک BIOS بهینه‌سازی شده را از تولید کنندهpc تان بخرید، شما احتمالا در آینده فقط باید مدلی را که دارید به آنها بگویید. اگر شما یک کامپیوتر Geteway  یا Dell بخرید، برای مثال همه شما باید در آینده به آنها تعدادی از مشتریان را بدهید و آنها باید بتوانند بگویند شما دقیقا چه سیستمی دارید و برای بهینه‌سازی BIOS چه کار باید انجام دهید. به هیچ وجه، نباید اطلاعات BIOS از نمایشگر اصلی (بالا آمده وجود داشته باشد) boot ، pc's وقتی شما اسم آن را می‌سازید. اما، تولید کننده فقط منبعی برای یک BIOS جدید نیست، همچنان که در آینده خواهید خواند.

 

پیدا کردن یک BIOS بهینه‌سازی شده

در حالی که شما اطلاعاتی درباره جریان BIOS تان و مادربرد دارید، شما برای قرار دادن یک BIOS بهینه‌سازی شده آماده هستید. این برای فهمیدن مهم است که شما فقط روی یک گونه BIOS متمرکز نشده‌اید زیرا جریان سیستم BIOS شما به وسیله آن تولید کننده ساخته شده است. سیستم شما ممکن است شامل یک BIOSAward برای مثال، شما می‌توانستید متصل شوید به یک MRBIOS اگر آن را انتخاب می‌کردید. شما ممکن است BIOS را پیدا کنید. شما از شرکتهای مختلف پیشنهادات اجرا یا گونه‌های متنوع را که در آخرین BIOS  شرکتی است که جریان BIOS را تولید کرده است نیز پیدا نمی‌شود می‌گیرید. نکته مهم این است که شما بدانید که باید به کسی که شما BIOS را از آن گرفتید، بی‌توجه باشید این باید مناسب با مادربرد کامپیوترتان باشد. شما خواهید فهمید که بیشترین تولیدکنندگان BIOS پیشنهاد به بهسازی را تا آخرین یوزرها نمی‌کنند. مخصوصا Microid Research , Microfim ( نرم افزار Unisore) شرطهای خوبی برای قرار دادن یک BIOS به‌سازی شده هستند. این لیست می‌تواند به شما کمک کند تا اطلاعات قرار گرفتن  BIOS تان را به خوبی به‌سازی‌ها کنید.

·    Award شما میزان نسبتا زیادی از اطلاعات درباره Awars BIOS و تنظیماتشان روی سایت Award در Award. Com  http://www. پیدا خواهید کرد. Award از انواع فراهم کننده BIOSهای به‌سازی شده نیست، ولی در عوض شما نرم افزار Unicore را برای BIOS به‌سازی شده داریددر زیر می‌بینیم.

·    Phoenix فونیکس تعدادی از اطلاعات BIOS را روی وب سایتشان در http:// www. Ptltd.com پیشنهاد می‌دهد ولی به فراوانی که شما در تعدادی از سایتهای دیگر سازندگان BIOS می‌یابید نیست. فونیکس به‌سازی user- end را فراهم نمی‌کند، در عوض Micro film ware این کار را می‌کند در زیر می بینیم.

 

شرکت سهامی مگاترنرز

·    آمریکا (AMI). مگاترند آمریکا اطلاعات زیادی را روی وب سایتشان در http://www.megatrends. com: درباره به‌سازی‌های BIOS پیشنهاد می‌کند. شما مقدار زیادی تصاویر و دیگر اطلاعات را پیدا خواهید کرد. AMI به‌سازی‌های BIOSend- user را انجام نمی‌دهد، ولی به جای آن نرم‌افزار Unicore  این کار را می‌کند در زیر می‌بینیم.

·    Micro firm Ware Inc این شرکت وابسته بازارهای به‌سازیهای BIOSرا در همان ابتدا برای Phonenix. سوء استفاده می‌کند. اگر شما یک سیستم با یک Phonenix BIOS دارید، که قدیمی است، Micro firm Ware می‌تواند اطلاعات شما را  تثبیت کند اگر مادربرد طولانی‌تر ساخته شده باشد. شما می‌توانید Micro film ware را در سایت  //www.firm ware. comhttp پیدا کنید. شماره تلفنها 5465-767-855 یا 8333-321-405 هستند. شماره فکس 5535-573-405 است.

·    TechnologiesTTI  این شرکت وابسته به‌سازیها را برای AMTBIOS فرام می‌کند. این شرکت همچنین Research MRBIOS مال Microid را می‌فروشد. شما می‌توانید TTi Technologies  در 1943-5417-855برسید  یا چک کنید آنها را در web سایتشان  //www.ttitech. comhttp: اطلاعات فراوانی از به‌سازی و نکنیک‌های محافظت اطلاعات درباره AMTBIOS. پیدا خواهید کرد.

نرم‌افزار Unicore(Microid Research) نرم‌افزار Unicore شرکت اصلی Microid Research است Unicore به‌سازیهای BIOS گوناگونی را فراهم می‌کند و Microid Research یک BIOS به‌سازی شده را با انواع سیستمها تطبیق می‌دهد. شماره تلفن‌ نرم‌افزار Unicore (2467-BIOS -800-855-6468-686-508- هستند. شماره فکس 1635-683-508 است. شما وب سایتشان را در//www. Unicore. comhttp: و //www mrbios. comhttp: پیدا خواهید کرد. ؟فروشنده یعنی کسی که کامپیوتر را می‌فروشد چک کنید و ببینید تحت یک به‌سازی چقدر است و شما چند نسخه خواهید گرفت. سپس یک فروشنده سه قسمتی مانند Microfim ware  یا Unicoresoftware خوانده می شود و یک قیمت / گونه ترکیبات را می‌دهد.

 

درباره تنظیمات Cmos چطور؟

BIOS در اتصالات با دیگر تراشه‌ها دخیرة اطلاعات سیستم  کار می‌کند. وقتی که شما برنامة BIOS Setup  را برقرار می‌کنید تا تنظیمات انواع دیسک‌ها، حافظه، و دیگر تنظیمات در خود تراشه ذخیره نمی‌شوند BIOS ولی نسبتاً هیچ RAM یا (NVRAM)  دستگاه نیز روی مادربرد هستند. دستگاه روی مادربردNVRAM  دستگاه ساعت سیستم را تشکیل می‌دهد که سیستم را به نگهداری اثر تاریخ و زمان قادر می‌سازد. شما غالباً خواهید شنید که این تنظیمات به «حافظه در CMOSE» مقاومتهایرجوع داده می‌شود CMOSE به صورت مکمل فلز اکسیدنیم رسانا هستند و به انواع مواد استفاده شده در ساختن تراشه NVRAM.بر‌می‌گردد. این هیچ کاری را با این ساختارش انجام نمی‌دهد سائیس (به جز اینکه تراشه‌های CMOSE  می‌تواند ذخیره کند و داده ‌ها را به مقدار بسیار کمی نگه دارد و بنابراین در دستگاههای ذخیره تأثیر خیلی موثرند.) تنظیمات CMOSE فقط تنظیمات اشکال سیستم است که شما این تنظیمات در برنامه BIOS Setup استفاده می‌کنید، در NVRAM روی مادربرد ذخیره می‌شوند. تنظیمات سیستم بوسیلة یک باطری کمکی که اشکال مختلفی دارد. تأمین می‌شود در بسیاری از طرحهای قدیمی‌تر، این باطری کمکی مرکب از یک دسته باطری از باطریهای AA است. تعدادی از سیستمها یک دسته باطری مهر شده که روی مادربرد بسته شده‌‌اند را استفاده می‌کنند. بقیه استفاده می‌کنند یک باطری که لحیم شده است روی مادربرد یا یک دیسک قابل تعویض مشابه با آنهایی که در دوربین‌ها تلویزیونهای سیستم‌های دیگر یک خازن استفاده می‌کنند، که یک دستگاه الکتریکی است که ذخیره می‌کند یک شارژ الکتریکی را و ساختارهایی مثل یک باطری. در سیستم‌های دیگر، باطری در تراشه NVRAM ساخته مي شود كه شامل سيستم قفل و ذخيره تنظيمات سيستم مي باشد. وقتي كه سيستم روشن است، باطري (يا خازن) به طور مداوم شارژ مي‌شوند. وقتي سيستم خاموش است، باطري كمكي اطلاعات مرتب شده را در NVRAM ذخيره مي كند. اگر شما منبع باطري را وصل نكنيد يا باطري بد كاركند، تنظيمات در NVRAM فقط براي يك دوره كوتاهي از زمان باقي مي ماند (در نوعي كمتر از يك ساعت). بنابراين آنها خاموش شده وشما بايد همه چيز را دوباره سرجاي خود برگردانيد.

توجه:

اگر شما سيستمتان را يك روز روشن نگه داريد نمي تواند به hard disk (ديسك فشرده) دسترسي پيدا كند، باطري كمكي ممكن است دشارژ شود و تنظيمات سيستم از دست برود ممكن است تثبت به آساني تعويض باطري و به حالت اول برگرداندن تنظيمات باشد.

بنابراين، چرا همه اينها مهم هستند؟ از جهت ديگر شما مي فهميد كه كجا همه آن تنظيمات در کجا قرار دارند، اين تنظيمات در برنامه Bios set up ذخيره شده، همچنين كمك خواهد كرد به مطلوب کردن یک مشکل پنهان آن هم: از دست دادن كلمه رمز Bios است. تعدادی از Bios ها شامل يك قسمتی هستند که به شما اجازه می‌دهد که یک سیستم کلمه عبور یا یک کلمه عبور BIOS نعیین کنید. كلمه عبور سيستم باعث تقویت سيستم در زمان خود راه اندازي می‌شود، اگر درست كلمه عبور را وارد نكنيد، سيستم دستي خود راه انداز نمي‌شود. كلمه عبور Bios برنامه BIos setup را تقویت می‌کند. اگر شما كلمه عبور مخصوص را درستتعیین نکنید، نمي توانيد وارد برنامه BIos set up براي انجام تغييرات شويد. اگر شما كلمه عبور را گم كنيد ، مي توانيد تنظيمات CMOS را بوسيله عدم اتصال باطري و جدا كردن آن، برای زمان کوتاهی پاک کنید. یک سيستم اگر دارای يك باطري داخلی باشد، شما بايد واقعا باطري را شارژ كنيد. اين مي تواند به بوسيله جابجا كردن يك جفت روپوش روي مادربرد(جامپر) به اتمام برسد، ولي انواعي نياز دارندكه شما يك مقاومت را برای این که سوختگي روي ندهد استفاده كنيد. بنابراين ما به شما نخواهیم گفت که اين كار چطور انجام می‌گیرد، همچنين براي هر سيستمي اين كار متفاوت است. اگر شما اين مسائل را پشت سرگذاريد، که محافظت تکنیکی سازنده PC. خوانده می شود. مقابل شماره 2 راه حل درست وجود خواهد داشت.

به سازيهاي فيزيكي BIOS

اگر سيستم شامل يك جرقه قابل برنامه نويسي  BIOS نيست و شما مي خواهيد Bios را به سازي كنيد، بايد در آينده آن را با يك نو (جديد) آن عوض كنيد. عوض كردن يك تراشه روي مادربرد به مشكلي كه شما ممكن است فكر كنيد نيست. در حقيقت، اين به آساني بهينه سازيهاي ديگر است. ما به شما چشم انداز مختصري قبل از اينكه شما به طور واقعي وارد روال بهينه سازي شويد خواهيم داد.BIos تركيبي از 1 تا 4 تراشه روي مادربرد است. رجوع كنيد به دفترچه راهنمای ماربرد سیستم براي قرار دادن تراشه‌هاي Bios. معمولا ، آنها قرار داده فقط مقابل قطعه‌های آداپتور قرار داده می‌شوند. (در شكل 1. 7 مي بينيد). در همه فايلها، ايستاهايتان را شارژ كنيد و به دقت بسته بهينه سازي شده Bios را باز كنيد، دقت نكردن باعث مي شود رسيدن به شماره شناسايي هاي روي تراشه‌ها هرگز ممكن نشود.

شكل 1. 7 تراشه‌هاي  BIos معمولا نزديك پورتهاي دسته آداپتورها قرار گرفته اند. بعد از اينكه شما تراشه‌هاي Bios را قرار داديد ، نياز داريد موقعيت خودتان را تا اندازه اي به چگونگی نصب آنها تعیین کنید. به تراشه‌ها توجه کنید و پورت را روي بالاترين قسمت قرار دهید. اين پورت با قرار دادن شماره شناسايي 1 روي تراشه شناسایی می‌شود ، كه فقط روي پورت است (ديدن تراشه با پورت نماي بالا). شماره شناساييها سپس به طور منظم به صورت عددهای ساعت اطراف تراشه شماره گذاري ميشوند. پورت مطابق با يكي از شناساگرها روي صفحه به شما كمك مي كند كه آن تراشه را در قطعه در موقعیت درستش نصب کنید. شكل 2. 7 موقعيت پورت روي بالاترين يك تراشه را نشان مي دهد، در اين ميان تراشه‌ي كه نشان داده شده يك تراشه VART1550 از يك I/O كارت است، كه يك تراشه از Bios نيست.اگر به دقت به سوكت و صفحه نگاه كنيد، يك پورت در سوكت به خوبی آنهایی که در ردیف خارجی تهیه شده‌انداتصال پورتها باعث می‌شود که شما تراشه‌ اضافه شده را در موقعیت صحیح داشته باشید.

شكل702 اين تراشه VART يك پورت در پايان دارد كه موقعيت شماره شناسايي 1 وموقعيت آن تراشه را در سوكتش نشان مي دهد.

توجه: مطمئن شويد كه قطعه را در موقعيت درست در سوكتش نصب كرديد. اگر اين كار را نكرديد، آن قطعه را به محض اينكه PC را روشن كنيد خواهيد سوزاند ، و بايد براي ديگر بهينه سازي Bios دیگر این مسئله را جبران كنيد.

 به علاوه اگر هيچ قطعه اي موقعيتش درست نباشد، نياز داريد اثر جايي را كه هر قطعه مي رود نگه دارید. (اگر در سيستمتان بيشتر از يك تراشه در تنظيم Bios) استفاده مي‌شود. مادربرد يا راهنماي مادربرد ممكن است يك نشانه كه يكي بالا است و ديگري پايين، يا يكي تك است و يكي جفت را نشان دهد. اگر شما قطعه هاي Bios را در سوكتهاي قطعه Bios غلط نصب كرده باشيد، شما به قطعه ها صدمه نخواهيد زد، ولي سيستم آغاز به كار نخواهد كرد. اگر اين اتفاق بيفتد، در قطعه ها را سوكتهايتان عوض كنيد و دوباره تلاش كنيد. وقتي تراشه‌ها درست را شناسايي كرديد، حالا چطور آنها را بايد تعيين موقعيت كنيد، شما آماده تعويض آنهايي كه قديمي هستند و نصب آنهایی که جديد هستند(باید مطمئن باشید به تنظيمات اوليه Bios قديمتان برگشته‌اند).اغلب يك Bios بهينه سازي شده با يك قطعه گزيده‌گر مي آيد، كه يك ابزار مخصوص براي تعويض قطعه هاي قديمي است. اگر شما يك قطعه گزيده گر را نگرفتيد، نگران نباشيد. شما مي توانيد این کار را با کوچکتر آن انجام دهيد، مانند پیچ گوشتی تیغه مسطح يا يكي از پوشش هاي پايه از نمونه قبلي . شكل 703 يك قطعه سوکت UART .که از سوکتش در حال تعویض است را نشان می‌دهد. شما مي توانيد از تكنيكهاي يكسان براي تعويض يك قطعه Bios استفاده كنيد.

شكل 703 مي توانيد يك قطعه را از سوكتش بوسيله دقت در شماره شناسايي هر قطعه تا آخر با يك پيچ گوشتيتیغه مسطح کوچک تعویض کند.

توجه: هر وقت روي مادربرد يا يك آداپتور كار مي كنيد ، دقت كنيد كه سطح نرم صفحه را نخراشيد. اين كار باعث ضرر به تسمه هاي هدايت گر مي شود، كه آنها تعداد نامتناهی از  خطوط روي صفحه هستند كه مثل سيستمهاي كوچك به نظر می‌رسند (واساسا، آن است كه باعث وجود بقيه مي شود).

برای  خارج كردن قطعه، ابتدا مقاومتتان را شارژ کنید، وسپس نوك پيچ گوشتي را زير انتهاي قطعه بين قطعه و سوكت قرار دهید. خيلي آهسته انتهاي خارجی قطعه سوکت را مقداری با اهرم بلند کنید، و سپس كار كنيد روي ديگر انتهاي قطعه. فقط يك كم قطعه را زماني كه از شماره شناسايي هاي زياد اجتناب شود حرکت دهید.

توجه: شما متوجه خواهید شد که مقدار کوتاهی از آنها پوشش دارد. (قسمتی كه در رابطه است با ساختن یک تراشه خوب. شما مي توانيد انتهاي پايه را زير قطعه قرار دهيد وبا اهرم بلند كنيد مثل همانيكه شما با پيچ گوشتي انجام مي داديد. براي اجتناب از درهم و برهم كردن سوكت و شماره شناسايي هاي قطعه به دقت استفاده کنید.

وقتي كه قطعه هاي خارجي داريد، آنها را كنار هم جائيكه آنها فشرده، ناقص، يا از ضايع نشده نشوند تنظيم كنيد. بعد از اينكه شما يك قطعه جديد Bios را نصب كرديد، مي توانيد قديمي‌ها را در بسته اي كه جديدها  وارد مي شوند قرار دهيد. ممكن است بخواهيد آنهايي را كه در گره ، گوشه، آويزهای، الكترونيكي يا سوكتهاي که با كيفيت خارق العاده درست شده‌اند ذخيره كنيد. قبل از اينكه قطعه هاي Bios جديد را نصب كنيد، نياز داريد تا مطمئن شويد كه شناساگرهاي مخصوص هستند. قبل از اينكه قطعه ها را برداريد، مقاومتتان را دشارژ كنيد، سپس به قطعه ها از يك انتها توجه كنيد. بيشتر به طور مثال، ميخ‌ها كمي به خارج از قطعه خم خواهند شد (در شكل 704 مي بينيد). نگه داريد انتهاي قطعه، را نگه دارید، سنجاق‌ها را در مقابل، بالای يك ميز يا ديگر سطوح مسطح فشار دهید تا ميخ ها به قطعه. عمود شوند به قطعه تلنگر بزنید و همان كارها را براي ديگر كنارها انجام دهيد.

توجه: ميخ ها نبايد دقيقا عمود باشد. اگر ميخ ها به خيلي دور خم نشده اند، شما مي‌توانيد به سادگي رديف ميخ‌ها را جلوي سوكت قرار دهيد، و سپس فشار دهيد قطعه را طوری که گویی دارید آن را پایینتر م‌آورید فشار دهید، ردیف مخالف را مرزبندی کنید. شكل 705 اين تكنيكهاي استفاده شده VART روي يك كارت I/O را نشان مي دهد.

شكل 704: ميخ ها را مقابل يك سطح مسطح نرم تا آنها فشار دهيد به بدنه قطعه عمود شوند.

شكل 705 : بالای یک طرف قطعه را مرزبندی کنید، سپس باز رنگي تنظيمات ديگر را در موقعيت درست فراهم کنید.

بعد از اينكه شما روي هر دو كناره ميخ ها را به درستي مرزبندی کردید، بيشتر توجه كنيد تا از اينكه ميخ ها صف بسته شده اند و هيچ كدام به خارج يا به زير قطعه خم نشده‌اند. مطمئن شوید سپس، با استفاده از شصت یا انگشتتان قطعه را محکم به سوکتش فشار دهید. شکل 706 استفاده دوباره یک قطعه سوکت UART را برای مثال نشان می‌دهد.

شكل 706 وقتي شما مطمئن هستید که همه ميخ ها به درستي صف بسته شده اند، با ملایمت قطعه را به پایین فشار دهید ولی محکم آن را در سوکتش بنشانید. بعد از اينكه قطعه ها در مكانشان قرار گرفتند، دوباره كارتان را چك كنيد تا مطمئن شويد شما قطعه هايي در پورتهاي درست داريد و اينكه آنها در موقعيتشان در پورتهايتان قرار گرفته اند. وقتي كه هر چيزي درست به نظر برسد، شما براي روشن كردن سيستم و تنظيم تنظيمات Bios مطابق با مرتب كردن سخت افزار PVC آماده ايد.

 

براي تعويض Bios ، شما نياز داريد:

·      قطعه هاي صحيح به سازي شده Bios

·      پيدا كردن قطعه هاي كهنه Bios روي مادربرد

·      قطعه خلاصه شده يا كوچك، پيچ گوشتي با تيغه مسطح براي تعويض قطعه ها

·      يك پيچ گوشتي فيليپس

·      بند ضد ايستاي يا تقویت مقاومت مناسب

حالا كه شما مقداري زمينه داريد، اينجا مراحل مخصوص براي تعويض Bios است:

1-   مطمئن شويد كه شما تنظيمات قبل Bios را داريد و يك كپي هارد آماده  تنظيمات Bios ديسك هاردتان را داريد. فصل 2 را که می‌بینیم که Software safety kit است «ساختن يك نرم افزار مناسب kit»، در صورتی که شما چگونگی انجام دادن آن را دقیقا بلد نباشید.

2-        قطع و خاموش كردن سيستم

3-        تعويض پوشش PCLS و تنظيم به يك طرف آن

4-        دشارژ كردن مقاومتتان و لغزش روي يك بند ضد ايستا در صورتی که یکی وجود داشته باشد.

5-   قرار دادن قطعات Bios روي مادربرد، اگر شما به كمك براي قرار دادن آنها نياز داريد استفاده از دفترچه راهنماي مادربردتان استفاده کنید. قطعات احتمالا نزديك به کناره چپ مقابل دسته پورتها قرار داده شده اند.

6-   اگر هيچ كارت آداپتوري در راه قطعات Bios وجود ندارد، آنها را تعويض كنيد و آنها را به يك طرف تنظيم كنيد. اين به قطع كابلهاي خارجي ، اگر نه، از كارتها نياز خواهد داشت ، ولي شما ممكن است نتوانيد هيچ كابل داخلي را براي متصل كردن به كارتها بردارید در این حالت کارتها را به خارج هول دهید.

7-   همچنين از قطعه گزيده گر يا كوچك، پيچ گوشتي تيغه مسطح با نرمی  و با دقت استفاده كنيد قطعه Bios را تعويض كنيد. یکی را بلافاصله جایگزین کنید.

8-   مطمئن شويد كه ميخ ها روي قطعه جايگزيني راست هستند، سپس قطعه را نصب كنيد، مراقب باشيد كه پورتهای روي قطعه با پورت روي سوكت هم به رديف باشد.

9-        توجه داشته باشيد كه همه ميخ ها به رديف شده باشند، سپس قطعه را به سوكتش فشار دهيد.

10-           مراحل 8-6 را براي ديگر قطعات Bios در صورتی که سيستم شما بيشتر از يكي استفاده مي كند را دوباره تكرار كنيد.

11-           كارتان را چك كنيد تا مطمئن شويد قطعات درست نصب شده اند، مخصوصا موقعيت قطعات در سوكتشان.

12- هيچ آداپتوري را که در مرحله 6 تعویض کردید دوباره نصب نکنید.

13- كارتان را چك كنيد تا مطمئن شويد همه كابلها دوباره وصل شده اند.

14- کاورها را جایگزین کنید و سیستم را روشن کنید.

15- اگر Bios احتمالا نصب شده است، سيستم شروع به خود راه اندازي مي كند. وارد شدن به هر توالي كليد نياز دارد با Biosتان وارد برنامه Bios set up شود(چك كنيد دفترچه راهنماي بهينه سازي Biosتا را براي اينكه به ضربه هاي كليد نياز داريد.

16- به تنظيمات ديسك هارد وارد شويد و هيچ كدام از اطلاعات مرتب شده سيستم پايه، تنظيمات مكمل را به تنهايي رها كنيد. حالا، شما فقط مي خواهيد اثبات كنيد كه سيستم مي تواند هنوز ديسك هارد را بخواند و احتمالا خود راه اندازي كند.

17- تنظيمات مرتب شده Bios set up ذخيره كنيد و به سیستم دوباره اجازه دهید دوباره خودراه‌اندازی شود.

 

جرقه بهينه سازيهاي Bios

اگر مال شما يك pc جديد نسبتا درست و حسابي است، اين احتمالا شامل يك جرقه Bios قابل برنامه نويسي است. همچنان كه شما در اين فصل به زودي خواهيد خواند، يك جرقه قابل برنامه نويسي Bios يك نوع از EEpROM است كه مي تواند به درستي در كامپيوتر با استفاده از يك برنامه مخصوص كه لودر Bios ناميده مي شود. برنامه نويسي شود. وقتي كه شما يك Bios را برنامه ريزي مي كنيد (گاهي اوقات جرقه زدن Bios خوانده مي‌شود) ، شما كارهاي يكساني را كه به طور فيزيكي يك Bios را تعویض می‌کردید انجام مي دهيد. شما يك كد برنامه Bios جديد را نصب ميكنيد. فقط فرق آن با يك بهينه سازي فيزيكي اين است كه شما بايد قطعه را با يكي كه شامل كد Bios جديد است تعويض كنيد. با يك قطعه قابل برنامه نويسي، شما فقط تعويض مي كنيد كد قديمي را با كد جديد عوض کنید، ولي قطعه همان جور باقي مي ماند.

توجه: قبل از اينكه شما Bios را به سازي كنيد، يك لپي هارد از تنظيمات اوليه تان را بسازيد که  شامل تنظيمات ديسك هارد است.

حتي با يك جرقه Bios قابل برنامه نويسي، شما هنوز نياز داريد كه مطمئن شويد نسخه درست نرم‌افزار طراحی شده امروزی Bios  بر دو تراشه تنظیمتان را گرفتید. همچنين شما نياز داريد برنامه لودر صحيح را براي Bios مخصوصتان استفاده كنيد. اين لودر، كه واقعا عمليات امروزي ظرفيتهاي قطعه Bios است، با نرم افزار Bios امروزي خواهد آمد. جائيكه شما Bios امروزي را می‌گیرید به نوع Bios كه شما استفاده مي كنيد وابسته است. دراصل، pcBios قابل دسترسی امروزی را از BBS یا وب سایتشان درست می‌کنید. به خيلي دلايل، Bios هاي امروزي آزاد هستند ، مخصوصا اگر سيستمشما خيلي جديد باشد. به بعضي از دلايل فروشنده ممكن است شما را گاهي اوقات براي امروزيها (تحريك كند)، مخصوصا اينكه فروشنده بايد به شما يك ديسك را كه امروزي است بفروشد. روش واقعي و وجهاي مشترك كه براي به سازي Bios استفاده می‌شود مطابق Bios و لودر استفاده شده تغییر خواهد کرد، ولي با تعدادي روشهاي راهمنايي اصلي مطابقت خواهد كرد. اول، تقریبا همه سيستم هايي كه شامل جرقه Bios قابل برنامه نويسي هستند نياز دارند كه يك سوئيچ يا پرشگر روي مادربردشان تنظيم شود كه Bios را قادر مي كند به اينكه دوباره برنامه نويسي شود. بدون اين حفاظ، هيچ برنامه اي نمي داند كه چطور Bios را دوباره برنامه نويسي كند. تصور مي شود كه يك ويروس برنامه نويسي Bios شما را مهمل كند، و شما مي توانيد دلیل پوشش بسيار پهني که استفاده مي شود متوجه شوید. مچ چيز نمي تواند Bios را دوباره برنامه نويسي كند مگر این که سوئیچ یا جامپر تنظیم شوند. شما چك خواهيد كرد مادربرد و دفترچه راهماي سيستمتان را براي تعيين كردن اينكه سوئيچ يا پرشگر تنظيم شده Bios را قادر به دوباره برنامه نويسي مي كند. چک خواهید کرد سوئيچ يا پرشگر را تنظیم کنید، Bios را دوباره برنامه نويسي كنيد، و پس از تنظيم كردن سوئيچ يا پرشگر به موقعیت اصلی‌اش بازگردانید. فرايندی که  شما استفاده مي كنید واقعا Bios را دوباره برناه نويسي می‌کند كه وابسته به Bios و برنامه لودر است. به طور نمونه، در مورد باید سیستم را به یک فرمان فوری راه‌اندازی کنید. و به سمت برنامه به‌سازي شده‌اي كه شما آن را دانلود كرده ايد يا اينكه روي ديسك از شركت Bios آمده است بروید. ولي، اگر شما به windows 95 يا windows NT برويد اين ممكن است براي شما مشكلي را ایجاد كند. اين مانع اصلي نيست، ولي ممكن است به يك مقدار كار خارجي روي آن قسمت نياز داشته باشد. بي اعتنا بودن به اينكه سيستم عامل pc شما را مي برد، شما بايد سیستم را خود راه اندازي كنيد بدون هيچ درايوهايي که محافظت می‌کند از برنامه‌هایی که در حافظه وجود ندارد كه ممكن است باعث تلاش براي نوشتن روي ديسك يا اجراي تعداد ديگر از فعاليتها در حالي كه Bios در حال برنامه نويسي دوباره است بشود. اگر سيستم شما Dos 6.x را مي برد، كليد عمل كننده F5 را وقتي كه شما پيغام Starting  MS-Dos را ديديد فشار دهيد. برای گذراندن فایلهای CONFI6.SYSAUTO EXE.BAT. در صورتی که نسخه DOS جلوتر از 6.X باشد فایلهای، فقط CONFIG.SYSAUTO EXE.BAT را به COMFI6.BACK و AUTOEXE.BACK تغيير نام دهيد. سپس سيستم را دوباره راه اندازي كنيد. بعد از اينكه شماره BI به سازي شده را اجرا كرديد، فايلها را به اسمهاي اصلي شان تغيير دهيد و سيستم را دوباره راه اندازي كنيد.

اطلاعات:‌ شما ممكن است بخواهيد از AUTOEXE.aaa , CONFI6.aaa استفاده بكنيد، جائيكه aaa بوسيله حرف ؟ جايگزين مي شود. اين ممكن است به شما در يادآوري کردن فايلهایی که كپيهاي كمكي هستند کمک کند. اگر شما Windows را استفاده مي كنيد، شما مي توانيد سيستم را به يك فرمان فوري بوسيله فشار دادن shift+f5 وقتي كه شما پيغام startingو windows,5 را روي صفحه مي بينيد. خود راه اندازي كنيد با windows NT ،شما حق انتخاب خود راه اندازي به يك فرمان فوري نداريد. بنابراين، شما به ايجاد ديسكت سيستم خود راه انداز نياز داريد كه به شما اجازه خواهد داد سيستم را به يك فرمان فوري خودراه اندازي كنيد اين به اين معني است كه شما به يك سيستم متداوم Dos يا Sindows  برای تولید ديسك خود راه انداز نیاز دارید. اگر شما چنين سيستمي نداريد، يك شركت كارگر يا دوستي كه دارد را پيدا كنيد و از آن آقا يا خانم بخواهيد كه يك سيستم ديسك براي شما درست كنند. اگر همه فايلها، در حافظه كامپيوتر محلي تان به هم ربط داشته باشد می توانید از آنها درخواست درست کردن یک سیستم دیسک را بکنید.

 

شکل کلی اطلاعات Bios

تراشههاي باقي مانده اين فصل 4 Bios عالي كه امروزه در pc استفاده مي شوند را پوشش مي دهد، Awardphoenix ، AMI ، و Microid Re search . اين تراشه مقداري از اطلاعات كلي را درباره شكل ديسك درايو و شكل Bios فراهم مي كند كه همه انواع Bios درخواست مي كنند.

شكل ديسك اصلي

زوجي از نكات وجود دارد كه شما بايد درباره شكل هاردديسك قبل از آغاز كار با برنامه Bios set up بفهمید. اول ، سیستم‌هایی را که به طور مثال 2 کنترل‌گر IDE  را حمایت می‌کنند پیدا خواهید کرد که به يك رشته IDE برگشت داده می‌شود.  هر رشته مي تواند شامل 2 يا تعداد بيشتری هاردديسك باشد. با درايوهاي IDE که، يك روش است که  ترجمه ناميده مي شود به تغيير دادن مكانهاي فيزيكي ديسك به قسمت‌هایی با نشانی‌های منطقی نیاز دارد. درايوهاي قديمي تر IDE به كمتر از M504 محدود مي شوند. بسياري از درايوهاي امروزي بزرگتر از آن هستند، و Bios به طور نمونه پشتيباني (حمايت) را براي يك روش انتقال طولاني برای تولید ظرفیت بزرگتر را فراهم می‌کند  شما در اصل محافظت از ترجمه را که به یک LAB (آدرس بلوک)، مطابقت گردش سر بخش رجوع داده می‌شود را می‌بینیدECHS يا large وقتي شما يك درايو يا نوع نرمال انتقال را مي بينيد، اين به طور نمونه به استاندارد انتقال CHS (گردش سربخش ) برمي گردد كه شكل قديمي با كمتر از 504 مگابايت است.

توجه: روش Bios استفاده شده در انتقال گردشی، سر و اطلاعات بخشی برای توانایی‌اش در خواندن صحیح داده، از دیسک بسیار مورد انتقال قرار گرفته است. زمانی که شما از تنظیمات مطمئن شدید باید حق انتخاب اتوماتيكي را استفاده کنید تا بتوانید Bios را به انتخاب تنظيمات اتوماتيكي درست قادر کنید. . اگر شما اين حالت را انتخاب كيند باز هم نمي‌توانيد درايو را بخوانيد، براي اينكار بايد آن را در تراشه bios setup تنظيم كنيد تا درست شود. مي توانيد تنظيمات صحيح را از دفترچه راهنما ديسك بگیرید. من به جزئيات درباره تفاوتهای بين روشهاي انتقال نمي پردازم زيرا شما واقعا به دانستن آنها نياز نداريد فقط آگاه باشيد كه ديسك شما بزگتر از 504 مگابايت است، براي تغيير دادن روشهاي انتقال Bios نياز به تغيير دارد. همچنين دستاورهاي جديد درايورهاي IDE روش انتقال سریع داده ها را از درايوهاي IDE استاندارد تقویت می‌کند. اين روشها روشهاي برنامه نويسي شده I/O (PIO) خوانده مي شوند. جدول 7-1 ليست روشهاي PIO و مقادير شان را نشان مي دهد.

اگر دراوير شما PIO را تقويت مي كند، استفاده كردن بالاترين روش تقويت به شما بهترين اجرا را مي دهد. همچنین استفاده كردن يك روش بالا، به هر حال در آخرين داده ها و داده هاي تعريف شده نتيجه مي دهد. از سريعترين روش كه دفترچه راهنماي درايوتان نشان مي دهد استفاده كنيد اين موضوع باعث تقويت مي شود ولی بیشتر نمی‌شود (یعنی فقط همان مقدار را تقویت می‌کند)

توجه: خيلي مهم است كه شما يك كپي از هارد ديسك سيستم تان قبل از تعويض BIOS درست كنيد و سپس  تنظيمات مادربرد ويا نصب هارد ديسك جديد را نصب كنيد.

 

شکل اصلی یک Bios

به دلیل اینکه یک Bios به طور مخصوص برای قطعه تنظیم استفاده شده روی مادربرد مناسب است، بسیاری از تنظیمات Bios فقط به یک قطعه تنظیم مربوط است. این تنظیمات آماده هستند به وسیله تولید کنندگان برای سیستم بهینه شوند سیستم هستند. بنابر این شما باید از پر کردن  تنظیمات Bios قطعه تنظیم اجتناب کنید مگر اینکه تحت راهنمایی تکنیک تولید کنندهکامپیوتر که استفاده کننده را حمایت می کند کار کنید.

نسبتا همه تنظیمات bios برای هر نوعی از Bios است ملاحظه تعداد قطعه‌های تنظیم که شامل بخشهایی ‌اند که تنظیمات کلی را شامل می‌شوند که با بسیاری از نسخه‌های Bios مشترک است شکل بات. بخشهای چگونگی ورود به برنامه Setup را برای Bios توضیح می دهند و همچنین قطعه‌هایی را که شما باید در Bios برای بهینه‌سازی اجرای سیستم به ان توجه کنید نیز توضیح می‌دهد.

شکل یک Award BIOS

شما به برنامه setup  Award BIOS با فشار دادن Delate  به محض این که کامپیوتر را روشن کردید یا به وسیله فشار دادن Delate   یا Ctri + Alt +Esc وقتی که شما یک پیغام یکسان مطابق زیر را می‌بینید وارد می شوید.To enter setup Betxp Boot pvessCTRL –ALT- Ecs

 برای وارد شدن به setup   قبل از خودراه‌آندازی کلید Ctri + Alt +Esc یا Delate   را فشار دهید. وقتی برنامه setup  آغاز می‌شود شما می‌توانید از کلیدهای عملیات، کلیدهای بالا و پایین و چپ و راست مکان‌نما، کلیدهای down/Pageup/  Page و کلیدهای -/+ برای حرکت کردن در برنامه و انتخاب اختیارات خود استفاده کنید.

Award / 3IOS یک بخش فیلد شده است که به شما اجازه می‌دهد که تنظیمات BIOS ذخیره شده را با نواقص سیستم نادیده بگیرید. استفادهکردن از نواقص سیستم شما را قادر به ذخیره دوباره تنظیمات ناقص می‌کند وقتی که شما یک تغییر در تنظیمات سیستم ایجاد می‌کنید باعث مشکلات یا باث hdng هنگ سیستم می‌شود. برای اخطار به تنظیمات ناقص، کلید Insert را به محض اینکه سیستم شروع به خود راه‌اندازی کرد فشار دهید.

 

تنظیمات BIOS

موضوعات مخصوص منو در برنامه Award BIOS setup از یک نوع مادربردبه دیگری تغییر می‌کند زیرا آنها در مادربردطراحی شده‌اند، ولی بیشترین تراشه Award BIOSها شامل یک تنظیم کلی (نوعی) تراشه setup   هستند. این ها شامل مواد زیر هستند.

·    CMos setup Standart cmos setup   استاندارد: این صفحه شامل تنظیمات مشترک سیستم همچون تاریخ در زمان، نوع hard dickنوع فلاپی دیسک، و دیگر اشکال تنظیمات پایه سخت‌افزار است.

·    BIOS Features setup : این صفحه شامل اشکال مخصوص BIOS همچون نوع هشدار ویروس، رشته راه‌انداز سیستم C:A  یا A:C: LA، Ouickpost و تنظیمات  کلی دیگر است.

·    تنظیمات کلمه عبور: این صفحه به شما اجازه می‌دهد یک کلمه عبور مخصوص را برای سیستم یا برای خود برنامه setup  BIOS بگذارید.

·    قطعه تنظیم محصول setup  Featureschipsetsetup  : این صفحه شما را قادر به تنظیم قطعه‌های تنظیم مخصوص محصولات BIOS می‌کند. شما باید فقط این ها را اگر کاملا نشانه‌های تغییر را متوجه شدید به دستار یک متخصص تکنیکی تغییر دهید.

·    توان مدیریت Setup power mangy emont setup : این فقره فقط اگر اگر سیستم استانداردهای Power manage met Greenpc را تقویت کند آشکار می‌شود. تنظیماتش توان مدیریت محصولات سیستم را کنترل می‌کند.

·    Pclunfingnration setup   این فقط در صورتی که سیستم شما یک دسته PCI باشد ظاهر می‌شود این شما را قادر به کنترل جنبه‌های گوناگون دسته PCI که شامل چگونگی انتقال پورتهای PIC است را می کند.

·    حمل کردن نواقص BIOS: این تظیمات به وسیله سیستم تولید کنندهطرح شده‌اند، و باید Load BIOs default بهترین اجرا را برای سیستم‌تان فراهم می‌کند اگر شما فکر می‌کنید تعدادی از جریان تنظیمات BIOS دلایل متکلمات سیستم هستند این اختیار را استفاده کنید.

·    بار کردن قصورهای Setup: Load Setup Default این تنظیمات محصولات  مخصوص تنظیم BIOS را درخواست می‌کنند این قصورها را اگر شما فکر می‌کنید اجرای سیستم تاثیر منفی دارد به وسیله تعدادی از جریان تنظیمات قطعه تنظیم این نواقص را ببرید.

·        کشف اتوماتیکی IDEHDD: Idt – Hdp Auto Detectection: hdk این اختیار BIOS را قادر می‌کند که به طور اتوماتیکی تنظیمات را برای Id دیسک هارد شما کشف و طرح کند.

·        Lowlevel HDD فورمت: این گزینه یک دیسک هارد را فراهم می‌کند. سیستم شما آن را حمایت کند.

·    ذخیره و خروج Setup: این سر فصل به شما اجازه می‌دهد تغییرات تنظیمات را در CMOS ذخیره کنید و از Setup خارج شوید.

·    خروج بدون ذخیره: این سر فصل به شما اجازه می‌دهد همه تغییرات تنظیمات را بدون ذخیره آنها رها کنید و از Setup خارج شوید.

بسیاری از تنظیمات کلی خودتان گوناگونند . برای مثال، من نیاز ندارم که به شما بگویم چه تاریخی و زمانی تنظیمات شکل گرفته‌اند. به هر حال، تعدادی از تنظیمات ممکن است برای شما مقداری پیچیده باشند به خصوص اگر شما جدید با درون کامپیوتر آشنا شده باشید بر طبق تراشهها تعدادی از این تنظیمات را توضیح می‌دهیم:

 

تنظیمات BIOSAward پیشرفته:

بر طبق لیست تعدادی از تنظیمات BIOS پیشرفته را که شما ممکن است بخواهید اصلاح کنید توضیح می‌دهیم. (همه تنظیمات شامل موارد زیر نیستند).

·    هشدار ویروس: Virus Warning: ارگ شما قادر به این تنظیمات هستند، صفحه‌سازی نمایشگر BIOS بخش را خود راه‌اندازی می‌کند به هیچ عنوان تغییر نمی‌کند. و صفحه تقسیم اگر یک برنامه تلاش تغییر کند، سیستم ایست می‌کند و یک پیغام فوری تعیین می‌کند که یا آثار را می‌پذیرد یا به هیچ برنامه‌ای نمی‌تواند بخش خودراه‌انداز یا صفحه تقسیم را تغییر دهد. به دلیل این که بسیاری از برنامه‌های دیسک تشخیص فوری ؟ به بخش خودراه‌انداز یا صفحه تقسیم نوشته می‌شدند، شما باید این تنظیمات BIOS را قبل از این که نرم‌افزار دیسک سخت را تشخیص از کار بیندازید.

·    توان OUick paner onself test روی آزمایش خود. این تنظیمات را به فرایندهای خودراه‌انداز قادر می‌کند وقتی که این تنظیمات قادر شدند، BIOS را کوتاه‌تر می‌کنند و تعدادی از آزمایش‌های سخت‌افزار را حذف می‌کنند.

·    سرعت بالا آمدن سیستم:تنظیمات ناقص، بالا، مکانهای CPu در سریعترین سرعت‌تان هستند. در اصل، تنها نتیجه استفاده سرعت آهسته آمدن یک برنامه قدیمی Dos است که نمی‌تواند به سرعت بالاتر برود.

·    IDE HDD Block Mode: اگر فعال شوند، BIOS می‌تواند از دیسک هارد با استفاده کردن از روش بلوک بخواند و بنویسد که داده ها را به بلوک‌ها نسبتا در بایت‌ها انتقال می‌دهید. این به  آن معنی است که بیشتر داده‌ها می توانند در یک عمل خواندن / نوشتن با سرعت بالای اجرا انتقال داده شوند. این تنظیمات فقط در صورتی که دیسک شما انتقال دهنده‌های بلوک را تقویت کند فعال می‌شوند.

·    چک کردن مشابهت حافظه: Memory Parity check: وقتی که سیستم خودراه‌اندازی می‌شود آزمایشهای BIOS حافظه سیستم برای مشابهت خطاها هستند ما که آزمایشها را برای اثبات حافظه تحت تاثیر خود قرار می‌دهند. اگر این تنظیمات فعال شوند و با یک خطا مشابه مواجه شوند، سیستم ایست می‌کند. از طرفی، سیستم به خودراه‌اندازی ادامه می‌دهد، به شما انتخاب استفاده از سیستم را با حافظه قابل سوال می‌دهد ممکن است برای از بین بردن مشکلات سودمند باشد.

·    سیستم عامل مطمئن: استفاده کردن از این تنظیمات برای تعیین کردن جا یا برنامه Setup BIOS است که به وسیله کلمات عبور محافظت خواهند شد. در ذهن تصور می‌شود که اگر شما کلمه عبور را فراموش کنید، شما قادر نخواهید بود سیستم را خودراه‌اندازی کنید یا برنامه Setup را فعال کنید. چاره شما فقط در شارژ کردن CMOS برای پاک کردن تنظیمات است. اگر شما سیستم عامل را انتخاب کنید و یا وقتی که شما وارد برنامه Setup می‌شوید کلمه عبور نیازمند خودراه‌اندازی است. انتخاب برنامه Setup به کلمه عبور نیازمند است فقط وقتی شما وارد Setup می‌شوید به انتخاب کلمه عبور تنظیمات دیگر از منوی اصلی برای تعین کردن کلمه عبور است. برای از کار انداختن کلمه عبور، فقط Enter را در Enter pase word  بدون تایپ کلمه عبور فوری فشار دهید.

·    سیستم ShaowBIOS: اگر این تنظیمات فعال شوند کد BIOS سیستم برای سریعترین اجرا به RAM کپی شود، سرعت سیستم بالا می رود.

·    Video BIOS Shadow: اگر این تنظیم فعال شوند، کد BIOS ویدئو به RAM کپی می‌شود، سرعت اجرا ویدئو بالا می‌رود.

·    Annnn- annnn Shadow : میزان حافظه تحت نظر این تنظیمات است (همچون در فرم C8000 – Cffff) کد به شما اجازه می‌دهد هر چه در سیستم است یا هیچ رنجی از  Rom BIOS تعیین شده را که در RAM برای سریعترین اجرا کپی خواهد شد را تعیین کنید. اگر شما یک گروه آداپتور Scsl  در میزان C8000- CFFFF برای مثال دارید، Shadowing را برای آن رنجی که می‌تواند عملیات دیسک را افزایش دهد فعال می‌شود. به علاوه این تنظیمات، رنج وسیعی از تنظیمات قطعه مخصوص را تقویت می‌کند. در اصل، شما باید نواقص را زیر آنها برای سیستم به وسیله تولید کننده بهینه شده‌اند.

·    BitI/O32: این تنظیم ارتباطات Bit32 بین آداپتور CPU و IDe فعال را از کار می‌اندازد یک 32 بایت سرعت اجرا را انتقال می‌دهد ولی به یک PCI یا دسته VL احتیاج دارد.

·    روش انتقال: Trans fev mode: این تنظیمات روش را که برای انتقال داده‌ها بین دیسک و حافظه استفاده می‌شود را تعیین می‌کند. آپشن‌های قابل دسترسی وابسته به گنجایشهای (توانهای) سیستم جزئی دیسک است. اگر دیسک یک روش انتقال PIO  یا SMA را تقویت کند، انتخاب یکی از این آپشن‌ها بهترین اجرا را می‌دهد.

·    مخفی کردن سیستم BIOS: فعال کردن این تنظیمات برای مخفی کردن مناطق RAM در حالی که سیستم BIOS اثر جزئی دارد (کپی شده است) است. مخفی کردن می‌تواند باعث اجرای سیستم بشود.

·    مخفی کردن Video BIOS: فعال کردن این سیستم باعث مخفی کردن مناطق RAM است در حالی که Video BIOS اثر جزئی دارد. این می‌تواند باعث اجرای ویدئو شود.

·    مخفی کردن annnn- annnn: همه یا هیچ رنج مخصوصی از حافظه را که مخفی شده است نشان می‌دهد. استفاده کردن این تنظیمات برای مخفی کردن ثانویه BIOS است.، ؟ فرم یک آداپتور Scsi که عملیات را فراهم می‌کند. فعال شدن این تنظیمات باعث کپی کردن سیستم BIOS از RAM به Ram است برای ایجاد اجرای بهتر.

·     Video Shadow: فعال شدن این تنظیمات باعث کپی کردن ویدئو BIOSاز RAM به RAM برای اجرای بهتر ویدئو می‌شود.

·    Shadow option Rams: با این تنظیمات Shadowing ( سایه‌اندازی) قادر به رنجهای انفرادی می‌شود. شما BIOSثانوی را در سیستم داشته باشید، مانند آن که یک آداپتور دیسک هارد Scsi وجود داشت. تاریک کردن RAM می‌تواند دستگاهی با اجرای بهتر شود.

·    رشته خودراه‌انداز: استفاده کردن از این سیستم‌ها برای فرانهای مخصوص در جستجوگرهای BIOS برای یک دستگاه خود راه‌انداز است. شما می‌توانید A: سپس C، C سپس A، یا فقط C را انتخاب کنید. انتخاب فقط C: سیستم را برای تلاش به خودراه‌اندازی از یک فلاپی آماده می‌کند و می‌تواند به اجتناب از تاثیرات ویروس بخش خودراه‌اندازی کمک کند، وقتی اتفاق می‌افتد  که خودراه‌اندازی از یک دیسک ویروس موثر باشد.

·    Setup فوری: وقتی که این تنظیمات فعال می‌شوند، پیغام Pless < F2> Forsctup در طی خودراه‌اندازی آشکار می‌شود. اگر شما نمی‌خواهید این پیغام ظاهر شود این تنظیمات را از کار بیندازید ( درست کردن این بالقوه برای کسی که برنامه Setup  و BIOS شما را در غیابتان یاری می‌کند سخت‌تر است.

·    درخواست فلاپی: اگر شما نمی‌خواهید BIOS به آشکار کردن درایوهای فلاپی در خودراه‌اندازی مبادرت کند این تنظیمات را از کار بیندازید درایوها را برای عملیات و سرعت فرایندهای خودراه‌انداز تحت تاثیر قرار نمی‌دهد.

·    Summury scerrn: اگر شما نمی‌خواهید Summury scerrn سخت افزار در طی خودراه‌اندازی آشکار شود این تنظیمات را از کار بیندازید به طور مستقیم سرعت فرایندهای خودراه‌انداز را بالا می‌برد.

·        شکل یک Phoenix BIOS

وقتی شما یک سیستم را خودراه‌اندازی می‌کنید که شامل یک Phoenix BIOS است، شما باید یک پیغامی را نمایش داده می شود ببینید که شما می‌توانید F2 را برای وارد شدن به برنامه Bios setup فشار دهید:

Press (f2 > to Enter setup   بعد از این که برنامه Setup آمد، شما می‌توانید کلیدهای مکان‌نما، کلیدهای +- و دیگر کلیدهایی که در زیر صفحه Setup از موضوعات و آپشن‌ها نشان داده می‌شوند انتخاب کنید و استفاده کنید.  

برنامه‌ی phoenix Setup شامل موضوعات منوی اصلی مطابق زیر می باشند:

·    Main: این موضوع شامل اطلاعات اصلی سیستم مانند تاریخ و زمان، نوع دیسک هارد، انواع دیکس فلاپی، و دیگر تنظیمات مشترک سخت‌افزار است.

·        Advansce: این موضوع شما را به تنظیم قطعه تنظیم پشرفته قادر می‌کند.

·    Security: شما می‌توانید این آیتم را برای تنظیم کلمات عبور user  و super visor استفاده کنید. به خوبی پشتیبانی ویروس تقویت.

·        Power: شما می توانید این آیتم را برای تنظیم توان مدیریت محصولات انتخاب کنید.

·        Exit: این گزینه را برای خروج از برنامه Setup انتخاب کنید.

مطابق لیست زیر تعدادی از تنظیماتی را که شما ممکن است برای خودراه‌اندازی جریانهای سیستم‌ بخواهید تعیین کنید توضیح داده شده است.

·    Plug os  و Play : شما می توانید این را به طور اتوماتیکی روی بله یا نه تنظیم کنید. اگر شما آن را روی بله تنظیم کنید سیستم عامل دستگاه‌های Pnp شکل خواهد گرفت. اگر آن را روی نه تنظیم کنید، BIOS دستگاه‌های PNP شکل می‌گیرد. اگر PNP  و OS فعال است به طور اتوماتیکی بله انتخاب می‌شود.

Windows NTPNP را تقویت می‌کند، این فقط به ویندوز 95 مربوط است. ( که PNP را تقویت می‌کند). اگر شما مشکلاتی با تنظیم صحیح دستگاه‌های ویندوز 95 ندارید نه را انتخاب کنید و اجازه دهید BIOS آنها را شکل دهد.

·    Auto type fixted Disk: این گزینه BIOS را قادر می‌کند که به طور اتوماتیکی تنظیمات دیسک هارد را تغییر یا طرح کند، و به BIOS اجازه می‌دهد به طور صحیح نوع دیسک را شناسایی کند. اگر BIOS احتمالا نمی‌تواند نوع دیسک شما را تغییر دهد، نوع صحیح را از تنظیمات Type انتخاب کنید، یا user را برای تغییر تنظیمات انتخاب کنید. شما مبحث تنظیمات دیسک را در فصل یازده "Hard dis" پیدا خواهید کرد.

·    کنترل روش LBA: این تنظیمات Logical BLOCK ADDRESsING را فعال یا از کار می‌اندازد، و تقویت دیسکهای بزرگتر از M504 را فراهم می‌کند. Deafault را از کار بیندازید، اگر دیسک شما به آدرس کردن LBA نیاز دارد، شما باید این تنظیمات را فعال کنید.

·    کلمه عبور ناظر مقابل super visorpassword : این گزینه برای تعیین کردن یک کلمه عبور برای ورود مطابق با دسترسی به برنامه BIOS Setup تعیین می‌کند. وقتی که شما وارد کلمه عبور ناظر می‌شوید، محدودیتی در دسترسی به همه منوهای Setup ندارید.

·    Sey user password: این گزینه را برای تعیین کردن یک کلمه عبور user برای دسترسی به برنامه BIOS Setup استفاده کنید. وقتی که شما وارد user password می‌شوید در دسترسی به برنامه Setup محدودیت پیدا می‌کنید. (تاریخ، زمان و بقیه را تغییر دهید.)

·    Password on BOOT: فوری سیستم را برای یک کلمه عبور در خودراه‌اندازی فعال کنید همچنین باید super visorpassword را تنظیم کرده و در زمان خودراه‌اندازی برای سیستم بالا آمده وارد آن شوید.

·    Diskette AkCESS: شما می‌توانید این را به صورت super visor یا user تنظیم کنید. تنظیم کردن آن به super visorباعث تولید یک user از دسترسی به درایوهای فلاپی می شود. یک راه خوب برای فراهم کردن معرفی ویروس‌ها و نرم‌افزار ناخواسته است، و باعث سرقت داده‌ها یا برنامه‌ها می‌شود.

·    Fixed Disk BOOT SECTOR: اگر شما می‌خواهید وقتی که بخش بالا آمده شناسایی شده به سیستم اخطار دهید این را  به صورت Writ protected تنظیم کنید ( یک اثر احتمالی از حمله ویروس است).

·    Sistem BACKUP REMINDR AND VIRUS CHECK REMINDR: شما می توانید آن را به Disabele تنظیم کنید، روزانه، هفتگی یا ماهانه. اگر از کار نیافتد باعث می‌شود که سیستم یک پیغامی را برای تقویت تعیین کند و ویروس نرم‌افزار از بین برود.

 

شکل یک AMI BIOS

American MEGATRENDS INC: نه فقط پیشرفت می‌کند و به BIOS اجازه می‌دهد، یک ردیف از مادربردها را نیز می‌فروشد، AMI بهسازی‌های BIOS را برای مادربرد خودش فراهم می‌کند، ولی بهسازی‌های آخرین userها را برای مادربرد دیگر که AMI BIOS استفاده می‌کند را فراهم نمی کند. در عوض، نقاط AMI شما به TTi Technologies  و microid research برای یک بهسازی BIOS منتقل می‌شود. وقتی که سیستم شما یک سیستم خودراه‌انداز است که شامل یک AMI BIOS است، شما باید پیام زیر را ببینید.

Hit < del> to run Setup. کلید Delate را برای وارد شدن به برنامه Setup فشار دهید.

 

تنظیمات کلی BIOS

سیستم شما یک تراشه از تنظیمات تصاویر دیسک هارد را برای هر درایوی در سیستم تقویت می‌کند مراحلی را در صفحه‌های BIOS Setup وابسته به درایوهای دیسک می باشد را در زیر خواهید دید.

Primuster: درایو Master   روی رشته ابتدایی است سیستم دو رشته را تقویت می‌کند هر کدام می‌تواند دو دستگاه را تقویت کند.  

·    Pri slave : درایو slave روی رشته ابتدایی است. متن slave به سادگی به درایو ثانویه رجوع داده می شود و به درایوی که اصلا فیزیکی یا محلی نباشد رجوع داده نمی‌شود.

·        Secondn master: درایو master روی دومین رشته قطعه IDE است.

·    Secondn slave: درایو slave روی دومین رشته است. لیست زیر به شما کمک خواهد کرد که گزینه‌ها را در پارامترهای درایو کشف کنید.

·        روش LBA/ Large: مقاومت‌های LBA برای Logical BLOCK Addressing است و این روش دیسکهای هارد IDE را با ظرفیت‌های بزرگتر از M504 تقویت می‌کند. روش LBA  برای IDE با تعیین ATA – 2 معرفی شده‌اند ولی همیشه برای دیسکهای SCCI  استفاده می شود.  Lrg mode انتقال Extendechs ( بخش گردشی سرد، و تقویت یکسانی را برای درایوها با ظرفیت بالا مثل LBA فراهم می کند.  

·    روش Large برای دیسکهایی با بیشتر از گردش‌های 1024 است اما آن دیسکهایی که LBA را تقویت نمی‌کند دلایل را در لیست زیر می‌بینید.

·    روش BLOCK: روش BLOCK دیسک را به خواندن مقادیر بیشتری از داده‌ها در یک زمان قادر می‌کند ( که یک BLOCK نامیده می‌شود.) بیشتر از بایت‌های منفرد. این تنظیمات باید برای درایوهایی باشد که روش بلوک را تقویت می‌کنند و برای آنهایی که این روش را انجام نمی‌دهند خاموش است.

·    روش 3/2 بایت: این تنظیمات دسترسی 3/2 بایت را به درایو BIOS فعال می‌کند که به سرعت اجرا می‌شود. بیشتر درایوهای IDE دسترسی به 3/2 بایت را تقویت می‌کند، به هر حال سیستم همچنین باید شامل یک دسته VL یا PCI باشد.

·    روش PIO: مراحل گوناگونی برای PIO وجود دارد که زمانهای گردشی متفاوت را تقویت می‌کند و مقادیر را انتقال می‌دهد ( به جدول 1-7 رجوع شود). انتخاب AutoBIOS را به طور اتوماتیکی قادر به تعیین و ترتیب روش درست می‌کند.

توجه: اگر سیستم شما خوب کار می‌کند و می‌تواند دیسک را بخواند، از یک روش دیسک به دیگری متصل نشوید. انجام دادن این کار می‌تواند توانایی سیستم را به خواندن دیسک کم کند.

تنظیمات زیر در اصل روی صفحه   Setup    Advance هستند:

 

·    Quicka BOOT بالا آمدن سریع: این گزینه اگر فعال شود باعث اجرای هر چه سریعتر POST است که بسیاری از آزمایشها این را ثابت کرده.

·    BOOT up sequence: رشته خودراه‌انداز. این تنظیمات فرمانهایی را که BIOS برای یک دستگاه خودراه‌اندازپیدا خواهند کرد تعیین می‌کنند. Deafualts: C: , A:,CD RoM هستند، که به این معنی است که این روی درایو C سپس درایو A و سپس درایو CD RoM برای سیستم عامل اولیه   دیده می‌شود.

·    سرعت خودراه‌انداز CPU: این تنظیمات برای تعیین آن چه CPU در سرعت بالا و پایین آمدن آغاز می‌کند است. تنها نتیجه استفاده سرعت پایین آوردن یک برنامه DOS است که سریع نیز آورده نمی‌شود.

·    جستجو کردن درایو فلاپی: این تنظیمات همه یا هیچ کدام از اجراهای BIOS یک تست جستجو روی  درایوهای دیسک فلاپی را در خود راه‌اندازی تعیین می‌کند. ار کار انداختن آن سرعت زمان خودراه‌اندازی را بالا می برد. ( اثری روی توانایی‌های دیسک ندارد)

·    چک کردن کلمه عبور: این تنظیمات آن چه را که یک کلمه عبور در خودراه‌اندازی برای آوردن برنامه Setup نیاز دارد تعیین می کند. در هر زمانی که دستگاه روشن است همیشه باید یک کلمه عبور وجود داشته باشد. انتخاب کلمه عبور Setup فقط برای آوردن برنامه Setup تقاضا می‌شود.

فهرست مطالب

پاک کردن به سازی pcs. 1

کار کردن با BIOS. 1

چشم‌انداز BIOS. 1

جمع‌آوری اطلاعات درباره BIOS و مادربردش.... 5

پیدا کردن یک BIOS بهینه‌سازی شده6

شرکت سهامی مگاترنرز7

درباره تنظیمات Cmos چطور؟. 8

به سازيهاي فيزيكي BIOS. 10

جرقه بهينه سازيهاي Bios. 16

شکل کلی اطلاعات Bios. 18

شکل اصلی یک Bios. 20

شکل یک Award BIOS. 21

تنظیمات BIOS. 21

تنظیمات BIOSAward پیشرفته:23

شکل یک AMI BIOSتنظیمات کلی BIOS

منبع : سايت علمی و پژوهشي آسمان--صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید
اين مطلب در تاريخ: پنجشنبه 21 اسفند 1393 ساعت: 10:37 منتشر شده است
برچسب ها : تحقیق درباره پاک کردن به سازی pcs,

            تحقیق درباره جستجوی پیشرفته در اینترنت

ماشین جستجو گر چگونه کار می کند؟

            محتويات ماشين جستجوگر

            وجوه تمايز ماشين هاي جستجوگر

            روشهای ارائه نتایج

            نحوه رتبه بندی اسناد وب

            آموزش جستجو در شبکه اینترنت

            معرفی مهمترین موتورهای جستجو

            ارزیابی عملکرد موتورهای جستجو

 

مقدمه:

كاربري كه وارد اينترنت مي شود با تنوع رنگارنگ و چشم گيري از سايت هاي متنوع روبرو مي شود و با هيجان و علاقه با موس خود بر لينكهاي جذاب اشاره مي كند تا سايت هاي جديدتر و جالب تر كشف كند.... اما اين طراح يا مدير سايت است كه با زحمت و هزينه آن را طراحي و برنامه نويسي كرده، بر اينترنت نصب نموده و حال مشتاقانه به انتظار نشسته تا كاربران و يا در واقع مشتريان احتمالي، با كليك هاي تصادفي خود وارد سايت او شوند.

اما دليلي ندارد كه اين انتظار بطور انفعالي و يا با توسل به دعا و نذر بگذرد، زيرا نكات و ريزه كاريهاي زيادي است كه به مديران وب سايت امكان آن را مي دهد در بازار پر رقيب اينترنت سايت خود را عرضه و ارتقاء دهند و پايه و زير بناي اعمال اين گونه ريزه كاريها، دانشي عميق و كارا از طرز جستجوي ماشين هاي جستجوگر كه ابزار اصلي هر كاربر اينترنت به مشار مي روند، است.

 

مباحثي عميق تر در باب جستجو در اينترنت

اگر چه مبحث جستجو در اينترنت از نظر مفهومي ساده به نظر مي رسد،‌ اما در عمل به وسعت و پيچيدگي شبكه اينترنت، مسائل و معضلات خاص خود را به همراه دارد. اگاهي از اين مسائل براي كساني كه به طور جدي خواهان استفاده از اينترنت هستند (يعني مثلا مي خواهند براي خود وب سايتي را – حقوقي يا حقيقي- نصب و از آن به عنوان يك ابزار قوي اطلاع رساني استفاده كنند) واقعا لازم است. امروزه ديگر فقط حضور داشتن در اينترنت و نصب يك وب سايت اطلاعات كافي نيست بلكه بايد سعي كرد به طور فعالانه مخاطبين و يا در حقيقت بازديدكنندگان بيشتري را به وب سايت خود جذب نمود. ارائه اطلاعات در اينترنت تنها زماني مفيد است كه كاربران و جستجوگران و محققان اينترنت از وجود اين اطلاعات، اگاه، و حاضر باشند وقت و منابع كامپيوتري خود را صرف بازديد از وب سايت حاوي آن اطلاعات نمايند. روشهاي گوناگون ارتقاء وب سايت در شبكه اينترنت مساله اي است كه هم اكنون ذهن و قواي بسياري از متخصصين اينترنت را مشغول كرده است زيرا امروزه ديگر در اين مورد كه اينترنت يك رسانه بسيار قوي اطلاع رساني است ترديدي وجود ندارد بلكه مساله اصلي، آن است كه چگونه مي توان با ايجاد استراتژيهاي موثرتر براي انجام جستجوهاي بهينه و سريع، اطلاعات موجود در وب سايتها را به بهترين نحو ارائه داد. يك شركت، دانشگاه، تاجر، محقق، كتابخانه، خطاط و يا نمايشگاه به راحتي مي تواند با صرف هزينه اي مشخص وب سايتي براي خود طرح و در اينترنت نصب نموده و ظرفيت هاي خدماتي و توليداتي خود را معرفي كند اما چگونه مي تواند مطمئن باشد كه تمام مخاطبيني كه ممكن است اين وب سايت برايشان جالب باشد از وجود آن آگاهي پيدا كرده و از آن بازديد به عمل مي آورند و در نهايت خدمات آنها را بر مي گزينند؟ اهميت اين سئوال هنگامي روشن مي شود كه انبوه وب سايتهاي متنوع و رقيب دراينترنت را به خاطر بياوريم.

در چنين بازار آشفته اي كه هيچ معياري براي ارزيابي جز سليقه شخصي بر آن حكمفرما نيست، لازم است هر كس كه مي خواهد به نحوي نامش در اينترنت مطرح شود نكات و راهنمايي هاي تكنيكي و منطقي خاصي را به كار بندد تا تلاش او براي عرضه اطلاعات بي نتيجه نماند و بهترين بازدهي را برايش داشته باشد.

گرافيستي را در نظر بگيريد كه براي خود يك وب سايت طرح و در اينترنت نصب كرده باشد. اين وب سايت ممكن است شامل نمونه هايي از كار خود، اطلاعات تماس، تخصص هاي ويژه و مسائل مربوط ديگر باشد. آنچه براي اين گرافيست اهميت دارد اين است كه، كسي که به دنبال خدمات گرافيكي مي گردد بتواند زودتر به وب سايت او برسد. به عبارت ديگر و عملي تر، هنگامي كه كسي عبارتي چون "خدمات گرافيكي" را به ماشين جستجوگر معتبي چون Alta Vista يا  Lycos وارد مي كند، سايت وي در فهرست نتايج حتما موجود باشد تا بدين ترتيب، ‌جوينده بتواند آن را مشاهده و انتخاب كند.

پس در واقع دو عامل اصلي در اجراي موثرتر و بهتر جستجوها دخيل هستند: اول ساختار خود ماشين جستجوگر (يعني اينكه اصولا نرم افزار آن چگونه كار مي كند و كدام سايتها را برمي گزيند.) و ديگري خود وب سايت، و اينكه از چه اصولي بايد پيروي كند تا در جستجوها مطرح شود و ترجيحا با يك رتبه بالا معرفي گردد.

ماشين جستجو گر چگونه كار مي كند؟

ماشين جستجوگر در حقيقت يك بانك اطلاعات از منابعي است كه طي يك فرآيند كاوشگرانه اتوماتيك از اينترنت استخراج شده اند. اين بانك، از طريق پرسشهاي كاربران قابل جستجو است؛ بدين ترتيب كه كلمات يا عباراتي كه كاربر در ناحيه مخصوص جستجو (Search Box) وارد مي كند با منابعي از بانك اطلاعات كه حاوي آن عبارات يا كلمات هستند تطبيق داده مي شوند. سپس اين منابع بر اساس ربطي كه با پرسش  كاربر مي توانند داشته باشد مرتب و ارائه مي شوند؛ به طوري كه سايت هايي كه احتمال داده مي شود ربط بيشتري دارند در ابتداي فهرست نتايج ظاهر مي شوند. به عبارت ساده تر، پس از آن كه ماشين جستجوگر با استفاده از عبارات وارد شده، سايت هايي را از بانك اطلاعات خود بازيابي نمود،‌ اين سايت ها را بر اساس یك الگوريتم خاص –كه مربوط بودن آن سايت را به عبارت كاربر تخمين مي زند- مرتب كرده و در قالب فهرست نتايج به كاربر باز مي گرداند. اما بايد توجه كرد كه رويه ها و عواملي كه اين رتبه بندي را تعيين مي كنند معمولا جزو اسرار شركت ها هستند و در نتيجه معمولا مشكل مي توان فهميد كه دقيقا چرا يك سايت در فهرست نتايج برتر ظاهر مي شود.

 

پيش بيني ربط

عواملي كه براي پيش بيني مربوط بودن يك سايت با عبارت جستجوي كاربر استفاده مي شود را مي توان به طور كلي به دو قسمت تقسيم كرد: عوامل دروني (يعني عواملي كه مربوط به صفحه وب مي شوند) و عوامل بيروني (يا عواملي كه خارج از صفحه وب هستند)

 

عوامل دروني

·        فراواني كلمات در سند موجود؛ يعني فهرستي از تمام كلماتي كه در سند به كار رفته اند و ميزان فراواني هر كلمه در سند.

·        محل كلمات مورد جستجو در سند؛‌ يعني اينكه كلمات كليدي و تعريف كننده در عنوان (title)، سرتيتر (heading)، پاورقي (footer) و ... آمده اند يا خير.

·        خوشه بندي رابطه اي (Relation Clustering)؛ يعني اينكه چند صفحه از اين سايت حاوي كلمات مورد جستجو هستند.

·        طرح HTML سند؛‌ چگونگي فريم ها و لينك ها، سرعت انتقال، Metatags و ALT.

 

عوامل بيروني

هر ماشين جستجوگر از الگوريتم خاص خود با انديس بندي و امتياز دادن به صفحات وب استفاده مي كند و سعي مي كند كه با بهبود بخشيدن به اين فرمول، به جستجوگران، مربوط ترين نتايج را بازگرداند. در اين راستا عوامل مطرح شده ارزيابي مي شوند و با يكديگر تركيب مي شوند تا بهترين فرمول براي بازيافت بهترين نتايج پيدا شود. كساني كه تمايل دارند وب سايت آنها در زمره 20 سايت اولي كه يك ماشين بر ميگرداند باشد بايد با دقت اين عوامل را بررسي نمايند.

·        محبوبيت لينكي: هر چه لينك هاي بيشتري به يك سايت نشانه رفته باشند بدين معني است كه محبوبيت آن سايت بيشتر و در نتيجه رتبه آن بالاتر است.

·        محبوبيت كليكي: سايت هايي كه به لحاظ تعداد دفعات و مدت زمان بيشتر مورد بازديد عموم قرار گرفته باشند از محبوبيت بيشتر و در نتيجه رتبه بالاتري برخوردار هستند.

·        محبوبيت گروهي: با ردگيري مسيرهاي كليك قشرهاي خاص جامعه مشخص مي شود كه كدام گروه ها بيشتر از اين سايت بازديد مي كنند و در نتيجه رتبه سايت براي گروه هاي مورد جستجو كننده مختلف، متفاوت است.

·        پيوندهاي بازرگاني ميان شركتهاي خدماتي: يعني سايتهايي كه مربوط به شركاي بازرگاني و يا خدمات خاصي باشند رتبه هاي بالاتري دارند.

·        امكان كسب جايگاه در ازاي پول: بعضي ماشين هاي جستجوگر مي پذيرند كه در ازاي دريافت وجهي مشخص، سايت را در مرتبه بالاتري قرار دهند.

·        اسم URL: برخي ماشين هاي جستجوگر سايتي را كه URL آن حاوي كلمات كليدي مورد جستجو باشد را رتبه بالاتري مي دهند.

 

 

 

 

محتويات ماشين جستجوگر

محتويات يك ماشين جستجوگر در واقع همان بانك اطلاعات آن است. اما اين بانك اطلاعات چگونه تشكيل مي شود؟ ماشين هاي مختلف از روشها و تكنولوژيهاي مختلفي استفاده مي كنند و اين باعث مي شود كه اگر يك عبارت جستجو را در دو ماشين مختلف وارد كنيم با دو نتيجه متفاوت رو به رو بشويم. اين مساله ناشي از تفاوت در برنامه ريزي نرم افزارهايي است كه ماشين هاي جستجوگر براي گزينش و بازيابي اطلاعات از آنها استفاده مي كنند.

اما به طور كلي همه ماشين هاي جستجوگر از سه قسمت مجزا تشكيل شده اند:

قسمت اول «عنكبوت» (spider) نام دارد. عنكبوت نرم افزاري است كه يك صفحه وب را ملاقات مي كند، آن را مي خواند و لينك هاي به صفحات ديگر را دنبال مي كند. به اين كار اصطلاحا كاوش مي گويند. عنكبوت به طور منظم، مثلا هر ماه يا دو ماه يكبار مجددا به سايتها و فضاي وب سر مي زند. به عنكبوتها، كاوشگر و روبات نيز مي گويند. اين روبات ها مثل تمام بازديدكنندگان ديگر در «كارنامه دسترسي» سايت ثبت مي شوند (بدين معني كه روبات از آن سايت ديدن كرده است). بر طبق همين كارنامه است كه مي توان متوجه شد يك ماشين جستجوگر از سايت بازديد كرده است يا خير.

البته بايد توجه كرد كه عنكبوتها نيز اسامي خاص خودشان را دارند و در اينجا، فهرست كوتاهي از اسامي عنكبوتهاي معروف ترين ماشين ها ذكر گرديده است. با مشاهده اين اسامي در كارنامه دسترسي وب سايت، مي توان فهميد كه آيا ماشين جستجوگر، آن وب سايت را تا به حال بازديد كرده است يا خير.

AltaVista                       Scooter

HotBot                           Slurp

Netscape                        Mozilla

InfoSeek                         Infoseek Sidewinder /0.9

WebCrawler                            Robot libwww /5.0

در سايت Market ware (با آدرس www.marketware.com) ابزاري عرضه شده كه براي تحليل كارنامه دسترسي و گرفتن اطلاعاتي كامل تر در مورد بازديد عنكبوتها از يك محل، قابل استفاده است. با اين ابزار حتي مي توان فهميد كه جويندگان از كدام كلمات كليدي براي جستجوهاي خود استفاده مي كنند.

هر چند كه از نظر طراحان و صاحبان وب سايت، عنكبوت مهم ترين قسمت ماشين جستجو گر است، اما هر ماشين دو قسمت اصلي ديگر نيز دارد:

تمام اطلاعاتي كه عنكبوت مي يابد وارد قسمت دوم ماشين جستجوگر، يعني انديس (index)   مي شود. انديس يا كاتالوگ مثل كتاب بزرگي است كه صفحات آن كپي همان صفحه- وب هايي است كه عنكبوت بازديد كرده. اگر صفحه وبي عوض شود، اين كتاب نيز تغيير مي كند.

بعضي وقتها بين زمان يافت شدن يك صفحه توسط عنكبوت و اضافه شدن آن به انديس، فاصله اي مي افتد. به عبارت ديگر، ممكن است عنكبوت از يك صفحه بازديد كرده باشد، اما هنوز آن صفحه به انديس وارد نشده باشد. تا زماني كه صفحه به انديس نرفته باشد، مورد جستجو و بازيابي قرار نخواهد گرفت.

سومين قسمت ماشين، نرم افزار جستجوگر آن است. اين برنامه قادر است ميليونها صفحه اي كه در انديس وجود دارد را گشته و موارد هماهنگ با كلمات جستجو را بيابد و آنها را بر اساس موارد هماهنگ با كلمات جستجو را بيابد و آنها را بر اساس الگوريتم خاص خود، رتبه بندي نمايد.

 

وجوه تمايز ماشين هاي جستجوگر

دو عامل مهمي كه كيفيت يك ماشين را تعيين مي كنند، «وسعت» و «عمق» جستجو هستند:

وسعت: منظور از وسعت، محدوده جغرافيايي اينترنت است كه مورد جستجو قرار مي گيرد. به طور كلي سه رده جغرافيايي براي جستجو وجود دارد : 1- سرورهايي كه در كشور مبدا ماشين جستجوگر وجود دارند. 2-سرورهايي از تمام قاره 3-سرورهايي از تمام دنيا

عمق: منظور از عمق ماشين اين است كه چه مقدار از سايت بازيابي شده در اختيار كاربر قرار مي گيرد. اين موضوع مي تواند چند سطح به ترتيب زير از حداقل تا حداكثر را در بر بگيرد:

·        فقط URL (http://...)

·        عنوان (title)

·        سر تيتر اول

·        اولين 200 كلمه ابتدايي

·        متن كامل سند

·        متن كامل به همراه برخي از لينك هاي اتصالي آن

·        متن كامل به همراه تمام لينك هاي اتصالي آن

جستجو بر اساس موقعيت كلمه در سند

برخي ماشين ها به جوينده اين امكان را مي دهند كه محل مورد جستجو در سند درخواستي را تعيين كند. اين ويژگي بسيار مفيدي است زيرا از يك طرف به كارگيري صحيح آن باعث مي شود كه نتايج متمركزتر و مربوط تري بازيافت شود و از طرف ديگر، تهيه كنندگان صفحه وب مي توانند با جاسازي دقيق كلمات كليدي، احتمال بازيابي صفحه وب خود را افزايش دهند. به عنوان مثال، با محدود كردن جستجو به اسنادي كه عبارت مورد جستجو را در عنوان (title) خود دارند يقينا نتايج بهتري عايد شما خواهد شد.

هر سند از اجزايي تشكيل شده كه هر كدام مي توانند به عنوان محل جستجو مورد استفاده قرار بگيرند. البته بايد دقت كرد، زيرا هر ماشين جستجوگر روش خاص خود را براي انجام جستجو دارد و ممكن است همه اين اجزا اساسا قابل جستجو نباشد. اجزا تشكيل دهنده سند عبارتند از:

-                    URL

-                    عنوان

-                    قلمرو يا كشور

-                    سرور اينترنتي

-                    لينك

-                    تصوير

با توجه به اين توضيحات، مي توانيد جستجويي را آغاز كنيد كه در آن عبارت «lit» در URL آن قيد شده باشد. چنين جستجويي ممكن است وب سايتي با آدرس www.literary.com را برگرداند يا مي توانيد جستجوهايي را انجام دهيد كه قلمرو يا كشور وب سايت را قيد كرده باشد مثلا سايتهاي كه مربوط به كشور انگلستان هستند، قلمرو آنها .uk است. با توجه به اين امر، به صاحبان وب سايت ها توصيه مي شود كه حتي المقدور اسامي و عناوين مربوط و با مسمايي براي وب سايت خود برگزينند.

از ديگر امكاناتي كه ماشين هاي جستجوگر مختلف ارائه مي دهند، امكان محدود كردن جستجو بنابر «تاريخ سند» است. اين امكان براي كساني كه به دنبال جديدترين اخبار، پيرامون موضوعي خاص يا اخبار مربوط به زماني مشخص هستند بسيار مفيد است. اما بايد به مفهوم «تاريخ»  دقت كرد، زيرا تاريخي كه در يك سند وب مشاهده مي شود ممكن است يكي از چند معني زير را داشته باشد:

-                    تاريخي كه آن سند ساخته شده

-                    تاريخي كه در سرور قرار گرفته

-                    آخرين باري كه تغيير داده شده

-                    تاريخي كه به بانك اطلاعات ماشين جستجوگر اضافه شده

 

جستجو بر اساس نوع فايل

در بعضي ماشين هاي جستجوگر اين امكان وجود دارد كه جستجو بر اساس نوع فايل يا رسانه پايه ريزي شود. اين بدين معني است كه جوينده مي تواند نوع فايل درخواستي خود را در بدو جستجو مشخص كند. فايل هاي مختلفي در اينترنت وجود دارند كه از جمله رايج ترين آنها عبارتند از:

-                    تصاوير (فايلهايي با پسوند jpg، gif و ...)

-                    فايلهاي صوتي و تصويري

-                    فايلهاي MP3

-                    آكروبات

-                    جاوا

 

روشهاي ارائه نتايج

نحوه ارائه فهرست نتايج و نوع اطلاعات داده شده در آن، در هر ماشين، شكل خاص خود را دارد، اما اغلب ماشين ها به كاربر اين امكان را مي دهند كه نحوه ارائه نتايج را تا حدي كنترل كنند تا بتوانند آن را حتي المقدور به شكل مطلوب خود مشاهده كنند. اين كنترل به طرق زير انجام پذير است:

 

à                    دسته بندي نتايج

برخي ماشين ها براي آنكه بتوانند تعداد بيشتري وب سايت در فهرست نتيجه نشان دهند، تمام صفحات مربوط به يك سايت را تحت يك عنوان، جمع كرده و فقط يكي از آنها را نشان مي دهند. براي مشاهده بقيه صفحات مربوط به آن سايت معمولا لينكي تحت عنوان More from this site وجود دارد كه با كليك روي آن ظاهر مي شوند.

 

à                    بازيابي از ساير صفحات مشابه

در بعضي ماشين ها مي توان صفحات شبيه به صفحات موجود در فهرست نتايج را بازيابي كرد. براي اين منظور، معمولا لينكي تحت عنوان More like this وجود دارد كه با كليك روي آن، صفحات مشابه ديگر ظاهر خواهند شد.

 

à                    جستجو در فهرست نتايج

"Search Within these results" يك ويژگي براي متمركز كردن فهرست نتايج است. با اين ويژگي، مي توان جستجوي دومي را درون فهرست نتجه اي كه حاصل جستجوي اول بوده، انجام داد.

فرض كنيد جوينده اي عبارتي چون "modern art" را وارد يك ماشين جستجوگر كرده باشد. چنين عبارتي كه بسيار كلي است ممكن است چند ميليون سايت در فهرست نتايج معرفي نمايد. با استفاده از امكان فوق، مي توان اين فهرست وسيع را كوچك تر نمود. وارد كردن يك عبارت جستجوي ديگر، مثلا Ancdy" Warhol" يا "France" باعث مي شود تمام سايت هاي بازيابي شده از جستجوي اول براي يافتن اين كلمات مورد جستجو قرار بگيرند.

 

à                    توصيف سايت هاي پيدا شده

با توجه به افزايش حجم اطلاعات در اينترنت، يك بررسي اجمالي و كوتاه سايت، قبل از ورود به آن مي تواند در صرفه جويي در وقت و رسيدن به اطلاعات صحيح بسيار مفيد باشد. معمولا در فهرست نتايج فقط چند كلمه اول سايتهاي بازيافت شده نمايش داده مي شوند و به سختي مي توان كيفيت و ارزش يك سايت را از اين چند كلمه فهميد. لذا بسياري از ماشين هاي جستجوگر اين امكان را به جويندگان مي دهند كه ميزان توصيفات سايت ها را به اختيار خود تنظيم كنند،‌ كه البته چنين امري روي تعداد سايت هايي كه در هر صفحه از فهرست نتايج قابل ارائه هستند تاثير خواهد گذاشت.

 

نحوه رتبه بندي اسناد وب توسط ماشين هاي جستجوگر

معمولا در فهرست نتايجي كه در پايان جستجو ارائه مي شود، تعدادي وب سايت كاملا بي ربط به موضوع وجود خواهد داشت و اين تعداد شايد كم هم نباشد. اما اين مساله، كاملا هم تقصير ماشين جستجوگر نيست. فرض كنيد وارد كتابخانه اي بشويد و از كتابدار بخواهيد كتابهاي مربوط به مسافرت را به شما معرفي كند. طبيعي است كه او عكس العمل جالبي نخواهد داشت، و بايد در نظر گرفت كه ماشين جستجوگر، برخلاف كتابدار قادر نيست با چند سئوال، محدوده جستجو را مشخص تر سازد‌، اگرچه امروزه عوامل هوشمند در اين راه نيز قدم گذاشته اند اما در حال حاضر فقط چند قاعده از پيش تعيين شده وجود دارد كه به نكات اصلي آنها در بالا اشاره شد و در ادامه به توضيح دقيق تر اين نكات مي پردازيم.

 

راههاي هل دادن صفحه وب به رده هاي بالاتر

اين موضوع هميشه ذهن صاحبان وب سايت را مشغول كرده كه جويندگان معمولا فقط 10 سايت اولي را از زير نظر مي گذرانند و غالبا ميان همان 10 سايت اول يكي را برمي گزينند بنابراين همه مي خواهند جزو 10 سايت اول باشند، زيرا گرفتن رتبه 11 به بالا بدين معني است كه وب سايت در صفحه اول فهرست نتايج، نمايش داده نمي شود و از نظرها دور مي ماند.

در اين ميان، كلمات كليدي از اهميت بسيار حياتي برخوردارند. ماشين هاي جستجوگر تاكيد بسياري روي «محل» و «دفعات تكرار» اين كلمات دارد. پس لازم است كه صاحبان و طراحان وب بر اين موضوع تاملي كنند تا بتوانند رتبه اي كه نمايانگر ارزش واقعي سايت شان باشد را به دست آورند.

 

Ø        انتخاب كلمات كليدي مهم

فكر مي كنيد جويندگان، چگونه به دنبال صفحه وب شما مي گردند؟ كلماتي را كه تصور مي كنيد آنها وارد ناحيه جستجو مي كنند،‌ كلمات كليدي استراتژيك شما هستند.

معمولا كلمات كليدي استراتژيك بايد بيشتر از دو كلمه باشند، زيرا صفحات وب بسيار زيادي هستند كه فقط در حد يك يا دو كلمه قابل تعريف هستند و همه اين صفحات، رقيب صفحه شما محسوب مي شوند. هر چقدر رقابت بيشتر باشد طبيعتا احتمال موفقيت در ماشين جستجوگر كمتر مي شود اما با انتخاب كلمات كليدي طولاني تر و مشخص تر، مي توان ضريب اين احتمال را افزايش داد.

 

Ø        مكان و تكرار كلمات كليدي- دو عامل اصلي

به طور كلي مي توان گفت كه قاعده اصلي براي تعيين رتبه يك صفحه، مكان و ميزان تكرار كلمات كليدي آن است.

à               در مثال كتابدار،‌ همان طور كه منطقي به نظر مي رسد كه او براي آوردن كتابي در مورد «مسافرت» در مرحله اول به كتابهايي مراجعه كند كه لغت «مسافرت» يا «سفر» در عنوان آن به كار رفته باشد، يك ماشين جستجوگر هم معمولا ابتدا عنوان (title) يك سند را چك مي كند، با اين فرض كه عنواني كه حاوي عبارت جستجو باشد، حتما به نوعي مربوط تر به خواسته جوينده است. در مرحله بعدي، خطوط اول صفحه و سرتيتر آن (heading) مورد جستجو قرار مي گيرند. در اينجا فرض بر اين است كه اگر سندي مربوط به عبارت جستجو باشد، از همان ابتداي صفحه آن را مطرح مي كتد.

يكي از دلايل اصلي پايين بودن رتبه صفحات در عين مربوط و موجه بودن آنها اين است كه اين صفحات، كلمات كليدي استراتژيك را در عنوان صفحه به كار نبرده اند. به جرات مي توان گفت كه عنوان صفحه، مهمترين محل براي جادادن كلمات كليدي است. ماشين هاي جستجوگر عموما صفحاتي را ترجيح مي دهند كه كلمات كليدي در قسمتهاي اول يا بالاي آن ظاهر شده باشند. بنابراين، فقط درج كلمات كليدي در عنوان كافي نيست و حتي الامكان بايد آنها را در سر تيتر (heading) و پاراگرافهاي اول صفحه نيز شامل كرد. در برخي سايت ها با عناوين بزرگي روبه رو مي شويم كه فرمت گرافيكي دارند، اين گونه صفحات اگر چه ظاهري جذاب دارند ولي ماشين جستجوگر قادر به خواندن گرافيك نيست.

à               ميزان تكرار، عامل اصلي ديگري است كه چگونگي رتبه بندي از نظر ماشين جستجوگر را تعيين مي كند. يك ماشين جستجوگر، صفحه وب را تحليل مي كند تا دريابد كلمات كليدي نسبت به كلمات ديگر چه مقدار تكرار مي شوند، و صفحاتي كه كلمات كليدي در آنها بيشتر شده باشند، مربوط تر فرض مي شوند. به عنوان يك اصل كلي، بايد سعي كنيد كه تا حد ممكن، از متون HTML استفاده كنيد. به علاوه بايد مطمئن شويد كه متن HTML قابل رويت باشد. برخي طراحان سعي مي كنند با تكرار بيش از حد كلمات كليدي با يك قلم بسيار ريز و يا همرنگ با رنگ زمينه، مشاين جستجوگر را فريب دهند اما امروزه ماشين ها به اين گونه شگردها هوشيار شده اند و مي توانند در برابر آنها واكنش نشان دهند به طوري كه اگر متني در مرورگر، قابل رويت نباشد به احتمال قوي توسط ماشين جستجوگر انديس نمي شود.

 

Ø        محبوبيت لينكي

ماشين جستجوگر Excite، جستجوهاي مفهومي بسيار قدرتمندي انجام مي دهد. Excite، سايتي را كه لينك هاي بيشتري به آن اشاره مي كنند را رتبه بالاتري مي دهد، زيرا فرض مي كند صفحه اي كه داراي لينك هاي زيادي است و افراد متعددي با آن  پيوند برقرار كرده اند، احتمالا از اعتبار بيشتري برخوردار خواهد بود.

اندازه گيري محبوبيت صفحه

یک راه خوب برای پی بردن به محبوبیت یک سایت این است که با استفاده ماشین های جستجوگر، لینک های پیوند داده شده را پی گیری کنیم، بدین ترتیب معلوم می شود که ماشین جستجوگر آن سایت را تا چه اندازه محبوب و پر طرفدار می داند و این عاملی است که می تواند در رتبه بندی سایت بسیار موثر باشد. در ماشین های متفاوت، دستورات مختلفی برای این موضوع به کار می رود به عنوان مثال در ماشین های AltaVista و InfoSeek هر دو از طریق یک دستور صفحات متصل به صفحه مورد نظر را بر میگردانند.

در قسمت جستجو باید نام حوزه (domain) را بدون عبارت www پس از کلمه link: وارد کنید:

Link: yourdomain.com

این دستور تمام صفحاتی را که حاوی لینک هایی به نام حوزه مورد نظر شما هستند را برمی گرداند.

منابع دیگر برای تعیین محبوبیت لینکی

در سایت www.linkpopularity.com یک سرویس رایگان برای محاسبه آسان و تقریبی محبوبیت لینکی وجود دارد. کافی است اسم حوزه را وارد کنید و گزارشی از لینک های متصل به آن حوزه را تحویل بگیرید.

 

Ø        لينك هاي HTML

طراحان صفحات وب معمولا در صفحه شروع سايت وب خود لينك هايي قرار مي دهند كه به صفحات دروني سايت پيوند داده شده اند. اگر اين لينك ها به صورت تصوير باشند، ماشين هاي ناآشنا با لينك هاي تصويري طبيعتا نخواهند توانست به سايت وارد شوند و اين مساله به ضرر صاحب سايت تمام مي شود زيرا اغلب صفحات مفيد (ومربوط به كلمات مورد جستجو) درون سايت قرار دارند نه صفحه شروع. راه حل مشكل،‌اضافه كردن لينك با استفاده از زبان HTML است. اين راه حل مي تواند براي بازديدكنندگان غير روباتيك و انسانها نيز مفيد واقع شود. لينك ها را مي توان در پايين صفحه گذاشت و ماشين ها حتما آنها را پيدا و دنبال مي كنند.

يك راه حل جامع تر آن است كه يك صفحه از نقشه سايت (site map page) با لينك هاي منتهي به تمام صفحات وب سايت خود درست كرده و به ماشين جستجوگر مورد نظر ارسال نماييد. چنين صفحه اي مي تواند به يافتن صفحات شما توسط ماشين كمك زيادي بكند.

 

Ø        احتياط در مورد فريم

بعضي از بزرگترين ماشين هاي جستجوگر قادر به دنبال كردن لينك فريم ها نيستند. با طراحي دقيق و استفاده از Metatags سعي كنيد راههاي ديگري به جز فريم را براي وارد شدن به سايت خود در اختيار بازديدكنندگان قرار دهيد.

 

Ø        متا تگ ها (Metatags)

يكي ديگر از عناصري كه بسياري از طراحان وب به اشتباه مي پندارند كليد موفقيت و راهي مطمئن براي اخذ رتبه هاي بالا در ماشين جستجوگر است، Metatags مي باشد. قبل از هر چيز، بهتر است اين نكته را متذكر شويم كه Metatags يك راه حل معجزه آسا نيست! و حداكثر مي توان گفت كه روش مفيدي براي كنترل خلاصه (Summary) وب سايت شما در بعضي از ماشين هاي جستجوگر است. استفاده از كلمات كليدي در اين برچسب ها بدون شك تا حدودي باعث ارتقاء صفحه وب از نظر برخي ماشين ها مانند Hotbot و Infoseek است، اما بايد در نظر گرفت كه نه تنها ماشين Lycos به آنها اصلا اعتنا نمي كند بلكه موارد و نمونه هاي زيادي از صفحات وب وجود دارند كه به رتبه هاي بالا دسترسي پيدا كرده اند بدون آنكه از Metatags استفاده اي بكنند. به عبارت واضح تر، اگر چه استفاده صحيح از Metatags بي تاثير در رتبه صفحه وب نيست، اما اتكاء به آن به تنهايي كافي نيست و نبايد آن را به منزله «عنصر جادويي» براي ارتقاء صفحه وب پنداشت.

بايد توجه داشت كه ماشين هاي جستجوگر غالبا صفحاتي را كه با استفاده نادرست از Metatags سعي مي كنند به رتبه هاي بالايي دست پيدا كنند امتياز منفي مي دهند و گاهي حتي از انديس خود حذف مي كنند.

در يكي از ساده ترين و رايج ترين حقه ها، كلمه اي را كه نقش كليدي دارد به طور بي ربط و بي معني چند بار در صفحه تكرار مي كنند. يا در حقه اي ديگر، عباراتي محبوب اما بي ربط (نظير اسامي ستارگان سينما و قهرمانان ورزشي) را در Metatags اضافه مي كنند.

هر چند اين ترفندها در كوتاه مدت ممكن است جواب دهد و افراد بيشتري را جذب صفحه وب نمايد اما چون يك افزايش كاذب است در دراز مدت نه تنها تاثير مثبت نخواهد داشت بلكه با دادن امتياز منفي به آن صفحه و يا حذف مطلق آن از انديس كاشين هاي جستجوگر، نتيجه منفي به بار خواهد آورد.

 

دو Metatag اصلي

چند نوع Metatag وجود دارد اما از نظر انديش شدن توسط ماشين جستجوگر،‌ دو Metatag وصفي و كليدي از همه مهمتر هستند.

Metattag وصفي: توصيفي كوتاه از صفحه شما را به طور خلاصه ارائه مي دهد. اين توصيف، جايگزين خلاصه اي مي شود كه ماشين جستجوگر طي روند كاوش تهيه مي كند.

Metatag كليدي: كلمات كليدي مربوط به صفحه شما را براي ماشين جستجوگر تعيين مي كند.

در زير نمونه كدنويسي يك سايت مربوط به اطلاعات تمبر و استفاده از Metatag را مشاهده مي كنيد:

<HEAD>

<TITLE> My World </TITLE>

<META name = "description" content = "Every thing you wanted to know about stamps, from prices to history.">

<META name = "keywords" content = "stamps, stamp collecting, stamp history, prices, stamps for sale">

</HEAD>

 

Ø        حروف بزرگ و كوچك در ماشين هاي جستجوگر

برخي از ماشين ها نسبت به حروف بزرگ حساس بوده و در نتيجه جستجو با عبارت مثلا "Game" نتايج متفاوتي از جستجو با عبارت "game" باز مي گرداند. اين مساله به ويژه هنگام طرح Metatagهاي وصفي و كليدي مطرح مي شود و چاره اي كه بسياري از مردم در پيش گرفته اند اين است كه تا حد امكان تمام اشكال متفاوت يك عبارت را با توجه به حروف بزرگ و كوچك در Metatag خود بگنجانند.

اما اين روش يك اشكال عمده دارد و آن اين است كه تكرارهاي فراوان يك لغت ممكن است ماشين جستجوگر را به اشتباه به اين فكر بيندازد كه سايت، مي خواسته آن را فريب دهد و در نتيجه مانع از انديس شدن آن بشود. اين مساله هنگامي حاد مي شود كه با چند كلمه سروكار داشته باشيم در اين صورت به راحتي مي توان مجسم كرد كه ماشين با چه فهرست عظيم تكراري روبه رو خواهد شد. و اگر بخواهيم موضوع جمع و مفرد را نيز در نظر بگيريم قضيه از اين هم پيچيده تر مي شود. راه حل چيست؟ با توجه به اينكه فقط دو ماشين جستجوگر وجود دارد كه چند درصد ميان حروف بزرگ و كوچك تمايز قائل مي شود و اصولا كاربران، عبارات جستجو را با حروف كوچك وارد مي كنند،‌ توصيه مي شود كه فقط از حروف كوچك براي تعيين كلمات كليدي استفاده كنيد.

نكته ديگر آن است كه گر چه اسامي خاص به لحاظ دستور زبان بايد با حروف بزرگ شروع شوند اما عموما مردم به هنگام جستجو به اين قاعده توجه نمي كنند.

 

Ø        رمز عبور یا ثبت نام در سایت

سایت هایی که برای ورود به آنها نیاز به «رمز عبور» یا « ثبت نام» باشد، ماشین های جستجوگر را متوقف می کنند. Crawlerها یا همان روبات ها (که وظیفه شکار کلمات و تحویل آنها به سیستم بانک اطلاعات ماشین جستجوگر را دارد) نمی تواند هیچ نوع فرمی را پر کند. اگر برای رسیدن به صفحه بعد باید فرمی را پر کنیم، روبات همانجا متوقف شده و برمیگردد. اگر می خواهید درباره کاربران یا اعضاء سایت خود اطلاعاتی را جمع آوری کنید و همچنین مایلید صفحاتتان ایندکس بشوند، عملیات ثبت نام را به صورت اختیاری عرضه کنید.

 

Ø        استفاده از صفحه شروع

حتما از صفحه شروع یا چیزی معادل آن استفاده کنید. صفحه ای که به عنوان یک مرکز ناوبری یا دروازه ورود به سایت شما عمل کند و صفحات دیگر به آن اشاره داشته باشند. به عنوان یک قاعده کلی، نباید بیشتر از سه کلیک صرف شود تا از هر صفحه ای در یک سایت به هر صفحه دیگری در همان سایت برویم.

 

Ø        متن درون تصاویر و فایل های چندرسانه ای

متن درون تصاویر و همچنین نوشته هایی که در فایل های چندرسانه ای (یعنی صوتی/ تصویری) ظاهر می شوند نمی توانند ایندکس شوند ولی خود این فایل ها در قسمت MP3/Audio و Video قابل ایندکس هستند.

 

 

 

 

آموزش جستجو در شبکه اینترنت 

 

شما چگونه در اینترنت جستجو (Search) میکنید ؟

احتمالا به یک سایت جستجو همچون گوگل وارد می شوید ، عبارت مورد نظر را وارد می کنید و با فشردن دکمه، کار تمام است. بله این راه اشتباه نیست اما اگر بخواهید دانش بهینه سازی یا SEO را بیاموزید بهتر است روش درست جستجو را بیاموزید.

راهنمای جستجو در اینترنت:

اینترنت بیش از 10 میلیون دامنه و 9 میلیارد صفحه (تخمینی) را شامل می شود.   

تقریبا هر عبارتی را که در یک موتور جستجو وارد کنیم نتیجه هایی را در بر دارد. حتی اگر اشتباه تایپی داشته باشیم!و خیلی طبیعی است اگر برای جستجوی یک عبارت، چند میلیون نتیجه ظاهر شود. در زیر به روشهایی برای بدست آوردن بهترین نتایج اشاره شده:

مبانی و اصول اولیه جستجو  در وب

1-   کلمات کلیدی:

برای پیدا کردن هر صفحه،وب سایت یا هر مطلبی نیاز به تایپ کلید واژه‌هایی است. انتخاب کلید واژه‌های مناسب به شما کمک خواهد کرد به سرعت به نتیجه دلخواه خود برسید. اما این کلمات کلیدی را چگونه انتخاب کنیم؟بهترین کلماتی که میتوانید به عنوان کلمات کلیدی به کار برید واژه‌ها و نامهای تخصصی یک حوزه علمی یا مبحث است.معمولا اینگونه کلمات در عنوان و یا متن مقالات و یا صفحات وب سایتها بکار میروند.هر چقدر این کلمات تخصصی‌تر باشند نتایج جستجو به درخواست شما نزدیک‌تر خواهد بود. دقت داشته باشید که گوگل به طور خودکار از جستجوی کلمات بسیار رایج مثل a ، for و how صرف نظر می کند. همچنین نوشتن کلمات با حروف بزرگ یا کوچک با یکدیگر فرقی نمی کنند.

در صورتی که بدنبال مبحثی میگردید که چندان تخصصی نیست و یا واژه‌های بکار گرفته در آن جنبه عمومی دارد میتوانید کلماتی که احتمالا در عنوان مطالب یا صفحات بکار می‌رود را انتخاب کنید حتی به صورت پیشرفته تر میتوانید یک جمله را که احیانا عنوان  مقاله است را به صورت کامل انتخاب و برای جستجو وارد کنید. به خاطر داشته باشید که استفاده از واژگان رایج مثل ضمایر ، افعال و... چه در زبان فارسی و چه در زبان انگلیسی نمیتواند بعنوان یک واژه کلیدی مهم به حساب آید چرا که استفاده از آنها آنقدر زیاد است که دیگر تاثیری در جستجو ندارد.

 

2-   نحوه ورود کلمات کلیدی و استفاده از عملگرها:

در صورتی که تنها مایلید یک کلمه را جستجو کنید نیازی به استفاده از عملگرها ندارید اما معمولا برای حصول نتیجه دلخواه نیاز به انتخاب و جستجوی چند واژه به صورت همزمان است.ساده ترین راه برای جستجوی چند واژه، ورود همه آنها ولی با فاصله ای بین کلمات است برای نمونه با جستجوی عبارت WORD1 WORD2 صفحات یا متونی که در بخشی از آنها کلمات WORD1 و WORD2 استفاده شده باشد در نتیجه جستجو ظاهر خواهد شد. توجه کنید که در این حالت کلمات میتواند در هر جای صفحه باشند و حتما در کنار هم نیستند. همانطور که در بالا اشاره شد ورود کلمات با فاصله و در کنار هم یک روش ساده و مناسب برای جستجوی صفحاتی است که  کلمات کلیدی مورد نظر در آنها باشد. اما زمانی نیاز است که واژه ها عیناً و به همان ترتیبی که نوشته شده اند جستجو شوند برای نمونه میخواهید یک جمله را جستجو کنید یا بدنبال اطلاعات فیلمی مثل (Terminator 3) و یا حتی در جستجوی نام شخصی  هستید در این حالت میتوانید با استفاده از امکانات موتورهای نتایج دقیقتری را کسب کنید. برای جستجوی دقیق چند کلمه کلیدی می‌بایست آنها را در بین کوتیشن قرار دهید برای نمونه "Terminator 3" ، "X Men" ، "what iscomputer" ،"persian weblogs" ، "صادق هدایت" و ... در موارد بالا صفحات سایتهایی در نتیجه جستجو ظاهر خواهند شد که کلمات بالا دقیقاً و به همان ترتیب بین کوتیشنها در متن آنها آمده باشد. 

3-   استفاده از عملگرهای منطقی برای جستجو در وب:

جستجو در اینترنت یک فن است و افراد موفق در این زمینه کسانی هستند که نهایت توانایی جستجوگر مورد علاقه خود را بدانند. یکی از قابلیتهای جستجوگرهای پیشرفته امکان استفاده از عملگرهای منطقی در عبارت جستجو است. استفاده از این عملگرها علاوه بر اینکه فهم آن برای کاربران فارسی زبان راحتتر است استفاده از آن در بین کلمات فارسی نیز راحتتر است. عملگر  و  و یا + و یا AND با استفاده از این عملگرها و استفاده از آن در کنار دو واژه میتوانید برای جستجوگر تعیین کنید که به دنبال صفحاتی بگردد که دو واژه فوق در آنها باشد (در واقع واژه اول و واژه دوم در محتوای صفحات باشند) . در صورتی که واژه ها را  با فاصله  و کنار هم بنویسد نیز نتیجه ای مشابه با استفاده از این عملگر خواهید داشت.بنابراین معمولا نیازی به استفاده از این عملگر نمی باشد. مانند iran+culture ، iranandculture ، iranculture    و یا  فرهنگ و ایران ،  فرهنگ ایران  عملگر   یا  ویا  | ویا ORبا استفاده از این عملگرها و استفاده از آن در کنار دو واژه میتوانید برای جستجوگر تعیین کنید که به دنبال صفحاتی بگردد که یکی از دو واژه فوق در آنها باشد (در واقع واژه اول یـا واژه دوم در محتوای صفحات باشند) . مانند iran | iranian و یا iranoriranian و یا   ایران یا ایرانیان  عملگر  ونه  ویا ANDNOTاستفاده از این عملگر به شما توانایی جستجوی صفحات وبی را میدهد که در آن یک واژه مشخص باشد اما محتوای آن  صفحه شامل یک واژه بخصوص نباشد.(در واقع واژه اول باشد اما واژه دوم نباشد). مانند iranandnotfarsi ویا   ایران  ونه فارسی. نکته ای که باید به آن توجه داشته باشید اینست: در صورتی که مایلید جمله‌ای را جستجو کنید که در آنها کلمات و یا حروف عملگرهای منطقی آمده است مانند AND و یا ونه ,... و میخواهید که این کلمات عیناً جستجو شوند و نه به عنوان عملگر در جستجو تاثیر داشته باشند میتوانید عبارت خود را داخل کوتیشن قرار دهید برای مثال در عبارت (Iran And iranian , IRAN AND IRANIAN ) یک نتیجه را خواهند داد.

اگر قصد جستجوی یک عبارت خاص را دارید باید این عبارت در دابل کوتیشن یعنی "" قرار بگیرد. مثلاً اگر می خواهید عبارت classic music را جستجو کنید این عنوان به صورت  "classic music" خواهد بود.

 

4-   فیلتر کردن یک عبارت خاص:

خیلی طبیعی است که شما بخواهید یک دسته از نتایج را حذف کنید. این کار زمانی به درد میخورد که شما بدانید یک عبارت نا مطلوب ممکن است شما را از نتایج مورد انتظار دور کند. در چنین مواقعی کلمه نامطلوب را با عملگر - بکار ببرید. بله با یک علامت «منها»  صفحه های حاوی آن عبارت از نتایج جستجو حذف می شوند.

برای مثال اگر با رشته زیر به دنبال مقاله ای در زمینه تحلیلسیستمها می گردید که فاقد مطالب مهندسی برق باشند بسیاری از مطالب تحلیل سیستمها در زمینه مهندسی الکترونیک را به عنوان نتیجه بدست خواهید آورد که مطلوب نیستند.

"مهندسی صنایع"  +"تحلیل سیستمها"  -"الکترونیک" 

به این ترتیب تنها صفحاتی نشان داده میشوند که حاوی عبارت مهندسی صنایع به صورت کنار هم و همچنین عبارت تحلیل سیستمها باز هم درکنار هم باشند ولی فاقد عبارت الکترونیک هستند.

نتایج در این حالت صدها برابر محدود تر و بسیار دقیقتر خواهد بود.

اگر به دنبال فایل خاصی هستید چه باید بکنید ؟

ممکن است شما به دنبال نوع خاصی از فایل باشید. مثلا یک سند WORD با پسوند DOC. و یا فایلهای PDF. در این حالت بایستی نوع فایل مورد نظر را به کمک این عبارت به موتور جستجو معرفی نمایید.

عبارت مورد جستجو filetype:ppt  مشاهده می کنید که پسوند فایل مورد نظر را پس از عبارت مورد نظر درج می کنیم. انواع پسوند های معتبر عبارتند از :

DOC. یا فایلهای Word

PPT.  یا فایلهای پاور پوینت

XLS. یا فایلهای نرم افزار اکسل مایکروسافت

PDF. یا فایلهای مقاله (مستقل از فونت) که با نرم افزار آکروبات قابل مشاهده هستند.

فایلهای دیگری همچون TXT. یا RTF. نیز که هر دو متن هستند توسط بزخی موتورهای جستجو قابل گزینش اند.

 

 

معرفی مهمترین موتورهای جستجو در اینترنت

تنوع موضوعات در شبکه اینترنت و توسعه روزافزون حجم اطلاعات و ایستگاههای مختلف سبب پدید آمدن موتورهای جستجوی مختلفی شده است که هر یک از آنها به کمک امکانات نرم افزار کاوش خود سعی دارد اطلاعات دقیق تری را در اختیار کاربران قرار دهد. لیکن باید توجه داشت پوشش موضوعی هیچیک از این نرم افزارها کامل نیست و به همین دلیل نیز برای دریافت اطلاعات بهتر و کاملتر لازم است از چند موتور کاوش برای جستجوی منابع مورد نیاز، بهره برد. در ذیل به چند نمونه از موتورهای جستجو اشاره شده:

GOOGLE

ترتیب ارائه نتایج در جستجوهای Google به صورت خودکار از روع عوامل متعددی از جمله الگوریتمی موسوم به PageRank تعیین می شود. با توجه به ماهیت تجاری بودن سایت Google و توجه آنها به حفظ یکپارچگی نتایج جستجو، این اطلاعات، تنها اطلاعاتی هستند که مسئولین Google در زمینه سیستم رده بندی خود به بیرون انتشار داده است.

Google ایندکس خود را هر چهار هفته یکبار به روز می کند. هر دفعه که این ایندکس به روز می شود، سایت های جدیدی پیدا شده و سایت هایی از دست می روند و رده بندی آنها ممکن است تغیر کند. رتبه هر سایت طبیعتا با تغییر رتبه سایت های دیگر بالا یا پایین می رود ولی مطمئنا هیچ کس در Google هرگز به طور دستی رتبه سایتی را نه بالا نه پائین می آورد. ترتیب ارائه نتایج به طور خودکار بر اساس عوامل مختلف تعیین می شود.

www.google.com

این موتور کاوش دارای سرعت و دقت فراوان و حاوی اطلاعات جدید بوده و بیش از یک میلیارد و پانصد میلیون صفحه وب را نمایه سازی کرده است. همچنین به منظور ارسال و دریافت پیامهای خدمات اینترنت بی سیم (Nextle online internet service) مورد استفاده قرار می گیرد و دارای کاملترین و جدیدترین فناوری کاوش در Planet Google Hiring می باشد.

Google یکی از مهمترین موتورهای جستجو با رشد بسیار سریع در اینترنت است که امروزه ارتباطات Nextle را سازماندهی می کند و به دلیل نمایه بزرگ آن بسیار مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است.

شکل زیر قسمت های مختلف شروع سایت Google (با آدرس www.google.com) را نشان میدهد.

A.    جستجوی پیشرفته: با کلیک روی این لینک، صفحه ای باز می شود که با استفاده از امکانات آن می توانید جستجوی خود را دقیق تر کنید. امکانات این سایت بعدا گفته خواهد شد.

B.    اولویت ها: با کلیک روی این لینک، صفحه ای باز می شود که اولویت های جستجوی شما را تنظیم می کند؛ مثلا تعداد نتایج در صفحه، زبان مورد استفاده و فعال بودن یا نبودن فیلتر safesearch برای نمایش دادن نتایج.

C.    فیلد جستجو: برای طرح سئوال خود از Google، کافی است کلمه کلیدی را در این ناحیه تایپ کنید. پس از آن، کلید ENTER را زده یا روی دکمه Google Search کلیک کنید.

D.    دکمه جستجویGoogle: با کلیک روی این دکمه، جستجو آغاز می شود. به جای این دکمه، می توانید کلید ENTER روی صفحه کلید را فشار دهید.

E.     زبانه ها: با کلیک روی هر زبانه، جستجو تغییر می کند. زبانه Web برای جستجوی اسناد وب، زبانه Image برای جستجوی فقط تصاویر، زبانه Video برای جستجوی فایلهای ویدیویی و زبانه Maps برا ی جستجو در نقشه جغرافیایی Google به کار می رود.

F.     اطلاعات آماری: در این خط، جستجوی شما و تعداد نتایج حاصله، به علاوه مدت زمان جستجو نشان داده می شود.

G.    عنوان صفحه: اولین خط نتیجه جستجو عنوان صفحه وب پیدا شده را نشان می دهد. گاهی اوقات به جای چنین عنوانی، یک URL را خواهید دید که بدین معنی است که یا صفحه هیچ عنوانی نداشته و یا Google تمام محتویات صفحه را ایندکس نکرده است. چنین صفحاتی با این که به طور کامل ایندکس نشده اند ولی Google می داند که به جستجوی شما مربوط می شود زیرا اگر سایر صفحات وب (که ایندکس شده اند) با این مطابقت داشته باشند، آن صفحه به عنوان نتیجه جستجو ظاهر خواهد شد، گرچه محتوای کامل آن ایندکس نشده باشد.

H.    نوشته های زیر عنوان: این نوشته ها از محتوای صفحه حاصله بازگشتی اقتباس شده و کلمات جستجوی شما را به صورت پررنگ نشان می دهد تا ثابت کند این کلمات در صفحه مزبور به کار رفته اند. این گزیده ها، فرصتی را در اختیار شما می گذارند تا قبل از ورود به آن سایت، بخشی از محتوای صفحه را بخوانید.

I.        آدرس نتیجه: URL صفحه ای که پاسخ پرسش شما در آن یافت نشده است.

J.       نسخه ذخیره شده: با کلیک روی این لینک، محتوای صفحه در زمانی که ایندکس شده است به نمایش درمی آید. اگر به هر دلیلی لینک سایت شما را به صفحه فعلی آن نبرد، می توانید با کلیک روی cached نسخه ذخیره شده آن را (هر چند قدیمی) ببینید و احتمالا اطلاعات مورد نیاز خود را در آن جا پیدا کنید. کلمات جستجوی شما در نسخه ذخیره شده با رنگ متفادت مشخص می شوند.

K.    صفحات مشابه: با کلیک روی این لینک، Google به طور خودکار صفحاتی را نشان میدهد که با این نتیجه ارتباط دارند.

L.     نتایج بیشتر: اگر بیشتر از دو نتیجه از یک سایت وجود داشته باشد، آدرس آنها در ادامه، لیست می شوند و یا کلیک روی لینک More results from که در صفحه وجود دارد قابل دسترسی هستند.

 

جستجوی فارسی

اگر می خواهید گوگل را به صورت فارسی ببینید یعنی کلمات و توضیحات آن به فارسی باشد، به سایت گوگل فارسی بروید. این سایت از بخش Language Tools در صفحه اصلی گوگل و در قسمت Persian نیز قابل دستیابی است.

اما اگر قصد دارید کلید واژه شما به فارسی باشد برای تغییر زبان از انگلیسی به فارسی می توانید از کلیدهای میانبر Shift + Alt استفاده کنید. ( البته در این مورد در ویندوز 98 کلید Shift سمت راست و چپ با هم فرق می کنند )

راه دیگر این است که اگر قابلیت فارسی در ویندوز شما راه اندازی شده است، برای تغییر زبان در نوار Taskbar گزینه مربوط به زبان را از EN  به FA تغییر دهید.

به این ترتیب گوگل صفحاتی با محتوای فارسی را برای شما پیدا خواهد کرد.

جستجوی پیشرفته

در صفحه اصلی گوگل، پیوند Advanced search مربوط به جستجوی پیشرفته می شود. استفاده از علائم ویژه و عملگرهای خاص را می توان مستقیما در ناحیه جستجوی Google وارد کرد یا از طریق این صفحه انتخاب شوند که مهمترین گزینه های آن به شرح زیر هستند:

کادر مربوط به withallof the words مربوط به وجود تمامی کلید واژه ها در صفحه نتایج است. یعنی کلماتی که در این کادر وارد می شوند همان نتایج وجود +  در بین خود را در پی خواهند داشت.
کادر مربوط به with theexact phrase همان نقش  ""  را دارا می باشد. و کلیدواژه ها را به صورت یک عبارت در نظر می گیرد.

کادر withatleast oneof the words صفحاتی را جستجو می کند که حداقل یکی از کلیدواژه ها در آن باشد.

و کادر withoutthe words کلیدواژه هایی را که در آن تایپ می کنید از صفحات جستجو حذف می کند.
قسمت language جستجو را به یک زبان خاص محدود می کند.

در قسمت File Format می توانید نتایج جستجو را به یک فرمت خاص از جمله PDF محدود کنید.
اگر قصد دارید جستجو را فقط به یک سایت خاص محدود کنید، در بخش Domain  آدرس این سایت را وارد کنید.

 

 

 

Lycos

www.lycos.com

 

این موتور جستجو اطلاعات مختلفی را در زمینه های کامپیوتر (سخت افزار و نرم افزار)، اطلاعات تجاری و مالی، ارتباطات سرمایه گذاری، ورزش، تفریح و سرگرمی، قوانین حمایت از کاربران و ... پوشش می دهد.

امکانات:

این موتور جستجو، پایگاه داده بسیار گسترده ای از شناسه یکنواخت منابع موجود در ایستگاههای وب، گوفر و پروتکلهای انتقال فایل را در برمی گیرد.

s       مزایای ویژه این ایستگاه عبارت است از: سرعت بالا، سهولت کاربری آن و حجم وسیع نمایه های آن، لیکن نقطه ضعف این موتور عدم توانایی در استفاده از عملگرهای بولی در هنگام جستجو است.

s       در صفحه اصلی این موتور، ابزارهای جستجوی مستقلی وجود دارد. ابزارهای حساس به زمینه، امکان جستجو در ناحیه معین شده را فراهم می کند. هنگار آغاز عمل جستجو، نرم افزار این ایستگاه، کلیه اطلاعات مربوط به کلیدواژه های مورد نظر و ایستگاههای پیوند یافته به صفحه نتایج را نمایش می دهد.

s       نوع فایل: بخش نوع فایل در این موتور جستجو دارای بیش از یکصد هزار فایل است که راههای سریع و ساده ای را برای یافتن نرم افزارهای مختلف موسیقی و تصویر ارائه می کند.

s       جستجوی فایل های قابل انتقال: FTP پیمانی به منظور کپی کردن فایلها در شبکه وب است. این موتور، امکان جستجو در بزرگترین فایل این موتور جستجو را (که شامل بیش از یکصد میلیون فایل است) فراهم می سازد. کاوش در فایلهای قابل انتقال این موتور، اطلاعات مختلفی را در زمینه های نرم افزارهای MP3، بازیها، محافظ صفحه نمایش، تصاویر و ... ارائه می کند.

 

 

 

AskJeevs

www.askjeevs.com

این موتور جستجو مرجعی برای پاسخ به سئوالات مربوط به موضوعهای مختلف هنر، امور تجاری، کامپیوتر، بیماری و درمان، جهان، خانه و خانواده، اخبار، منابع اطلاعاتی، علوم مختلف، مسائل ورزشی، تفریح و سرگرمی و جامعه است. ضمنا به کمک این موتور می توان پاسخ سئوالات مربوط به نحوه پیوند و اتصال به شبکه های مختلف را نیز یافت.

امکانات:

خدمات این موتور عبارت است از:

s       امکانات جستجو ویژه کودکان.

s       امکان جستجوی اختصاصی در انگلستان.

s       امکان خرید از طریق پایگاه های اطلاعاتی این موتور.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

AltaVista

www.altavista.com

این موتور جستجو اطلاعات مختلفی را در زمینه های علمی، منابع اطلاعاتی و کتابخانه ای، افراد، گفتگوی همزمان بر روی اینترنت، بازی، هنر، تفریح و سرگرمی، کار، خرید و فروش، ورزش و ... ارائه می کند و یکی از قویترین، جامع ترین و مهمترین موتورهای جستجو در شبکه اینترنت محسوب می شود.

امکانات:

s       امکانات جستجو در وب و بسیاری از گروههای مختلف خبری یوزنت را ارائه می کند.

s       این موتور دارای یکی از بزرگترین و بیشترین تعداد نمایه های موضوعی است که اطلاعات مفید را به صورت پیوسته در اختیار کاربر قرار می دهد.

s       در این ایستگاه امکان انتخاب سی و دو زبان مختلف برای کاوش وجود دارد.

s       این موتور جستجو امکان ترجمه متنهای مختلف را از یک زبان به زبان دیگر فراهم می سازد.

Galaxy

www.galaxy.com

این ابر موتور جستجو اطلاعات مختلفی را که به طور عمده در زمینه موضوعهای علمی هستند در بر می گیرد، ضمن اینکه موضوعهای مربوط به امور مالی، قانون، ورزش، بهداشت، اخبار، سفر، آموزش و پرورش، مسائل پزشکی ، خانواده و ... را نیز پوشش می دهد. این ابر موتور جزء بهترین موتورهای جستجو برای بازیابی اطلاعات علمی در وب و در دسته موتورهای جستجو راهنما بوده که با استفاده از شجره ها و رده های موضوعی کار می کند. این راهنماها سبب می شوند کاربر بتواند صفحات وب، دسته ها و رده های موضوعی از پیش تعریف شده را مرور نماید و به کمک آنها به اطلاعات دقیق تری دست یابد.

امکانات:

s       امکان مشاهده و مرور فهرست عناوین عمومی، ذیل موضوعهای: تجارت و بازرگانی (محصولات و خدمات مصرف کنندگان، خدمات تجاری و ...)، سرگرمی (بازی، موسیقی، عکاسی، سفر و ...) جامعه (فرهنگ، بهداشت، دین و مذهب، جوامع و جهان،...) پزشکی (بیماری، درمان، بیمارستان و ...)، مهندسی (فناوری کامپیوتر و ...)، منابع اطلاعاتی (فرهنگ واژگان، اینترنت و ...)، حکومت (قانون، مسائل نظامی، تدبیر سیاسی و ...)، علوم (کشاورزی، زیست شناسی، نجوم و ...)، علوم اجتماعی (تعلیم و تربیت، جغرافیا، تاریخ و ...).

s       راهنماهای موضوعی این ابرموتور با استفاده از جدیدترین روشهای نمایه سازی و مبتنی بر خبرگی کارشناسان ماهر انسانی سازماندهی می شوند، لذا اطلاعات مورد نیاز با سادگی و دقت زیادی قابل کاوش و دستیابی به اطلاعات در زمانی کمتر فراهم می گردد.

s       ساختار پردازش اطلاعاتی این موتور به صورت سلسله مراتب عمودی بنا شده است و از این رو قابلیت فراوانی را برای کاوش عمیق و دستیابی به اطلاعات دقیقتر در دسترس قرار می دهد.

s       این ابرموتور دارای قابلیت کاوش سریع می باشد که بر اساس آن امکان دستیابی به اطلاعات در زمانی کمتر فراهم می گردد.

 

Yahoo

www.yahoo.com

این موتور جستجو راهنما، اطلاعات مختلفی را در زمینه اطلاعات عمومی، سرگرمی، اخبار، کتاب، خرید و فروش، کامپیوتر و اینترنت، فرهنگ امریکا، کشورهای اروپایی و آسیایی، سیاست و حکومت و ... پوشش می دهد. مرور در این موتور بهترین راه یافتن ایستگاههای مهمی است که قصد ورود به آن را داشته ولی اطلاعاتی از آن در دسترس نیست و یا اطلاعات مربوط به آن کم و ناقص است. علاوه بر این یکی از راهکارهای مهمی است که به کمک آن می توان ایستگاههای آغازین مفیدی را یافت که از طریق آنها به ایستگاههای دیگر راه یافت.

Yahoo از سال 1994 میلادی به عنوان یک راهنمای شخصی از سوی چند تن از دانشجویان دانشگاه اسنتفورد پا به عرصه حضور گذاشت اما اندک اندک به عنوان یک راهنمای قوی تجاری_ تبلیغاتی گسترش یافت و در حال حاضر با افزودن امکانات جدید مانند صوت، تصویر، امکانت پیام نگار و ... یکی از پرکاربردترین و محبوبترین موتورهای جستجوی اینترنت است. علاوه براین صاحبان این موتور یکی از بزرگترین تاجران آمریکایی هستند که 21 مجتمع بزرگ بین المللی را اداره می کنند. این موتور دارای مراکزی در اروپا، آسیا، آمریکای لاتین و کانادا نیز می باشد و مرکز آن در ایالت کالیفرنیای آمریکاست.

امکانات:

s       این موتور از جمله کاراترین موتورهای جستجوی وب است و دارای کامل ترین منبع اطلاعاتی در مورد نمایه های موضوعات مختلف در اینترنت می باشد، حسن ویژه این موتور جستجو، حضور فهرستهای مختلف راهنما در مورد موضوعات گوناگون است که این امکان را برای کاربر فراهم می سازد که با ورود به هر یک از این راهنماها به صورت شاخه ای به موضوع مورد نظر دست یابد. از این رو حتی اگر اطلاعات کاربر در مورد موضوعی اندک نیز باشد فهرستهای موضوعی موجد، او را گام به گام به موضوع مورد جستجو نزدیک می گرداند.

s       امکان دریافت شناسه پیام نگار از این موتور جستجو بر حسب منطقه جغرافیایی محل سکونت.

s       این موتور جستجو سه نوع اطلاعات را ارائه می کند:

o       اطلاعاتی در مورد عبارتهای هماهنگ با کلیدواژه

o       اطلاعاتی در مورد هماهنگی های مربوط به موتورهای جستجوی دیگر

o       اطلاعاتی درباره عبارتهای صفحات متنوع نمایه

 

 

 ارزیابی عملکرد موتورهای جستجو

 

جدول 1- میزان پوشش موضوعی ده موتور جستجو پرکاربرد

 

 

جدول 2- میزان محبوبیت موتورهای جستجو

 

منا بع و ماخذ:

کتاب جستجوی پیشرفته در اینترنت

کتاب موتورهای کاوش اینترنت

www.parseek.com

http://www.namabazar.net/Help/internet/internet.as

http://seo.knowledge.ir/search_lesson.aspx

منبع : سايت علمی و پژوهشي آسمان--صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید
اين مطلب در تاريخ: پنجشنبه 21 اسفند 1393 ساعت: 10:33 منتشر شده است
برچسب ها : تحقیق درباره جستجوی پیشرفته در اینترنت,ماشین جستجو گر چگونه کار می کند؟,محتويات ماشين جستجوگر,وجوه تمايز ماشين هاي جستجوگر,نحوه رتبه بندی اسناد وب,آموزش جستجو در شبکه اینترنت,معرفی مهمترین موتورهای جستجو,

تحقیق درباره پروتکل اینترنت خط سری (SLIP)

پروتکل اینترنت خط سری (SLIP) و پروتکل نقطه به نقطه (PPP) در میان پروتکل‌های ICP/IP منحصر به فرد هستند زیرا عملکرد کامل لایه پیوند داده را در اختیار می‌گذارند. سیستم‌های که به یک LAn وصل می شوند برای کنترل اتصال واقعی به شبکه به یکی از پروتکلهای استاندارد لایه پیوند داده مثل اینترنت TokenRing  وابسته‌اند. دلیل آن این است که سیستم‌ها معمولا از یک رسانه به صورت اشتراکی استفاده  می کنند. پس باید یک مکانیزم MAC برای تنظیم دستیابی به ان وجود داشته باشد.

SLIP و PPP برای استفاده  با مودم‌ها و اتصالات مستقیم دیگر که نیازی به کنترل دستیابی به رسانه ندارند طراحی شده‌اند. از آنجا که SLIP و PPP فقط دو سیستم را به هم وصل می کنند پروتکل‌های نقطه به نقطه یا انتها نامیده می‌شوند. در پشته پروتکل را تعریف می‌کنند، غیر از لایه فیزیکی که به یک استاندارد سخت افزاری مثلا برای واسط درگاه سری RS – 232  وابسته است که اتصال به مودم را در اختیار می‌گذارد.

معمولا سیستم‌ها ار SLIP یا PPP برای برقراری اتصال به انینترنت یا WAN استفاده  می‌کنند، چه به LAN وصل باشد و چه نباشند. تقریبا همه Pc های مستقل که برای دستیابی به انیترنت از مودم برای وصل شدن به یک ISP استفاده  می‌کنند این کار را با استفاده  از یک اتصال PPP انجام می دهند هر چند برخی انواع سیستم‌ها هنوز از SLIP استفاده  می‌کنند. LAn ها  نیز در مسیریابهای خود برای وصل شدن به یک ISP و برقراری امکان دستیابی به اینترنت برای کل شبکه یا برای وصل شدن به یک LAn دیگر و تشکیل یک اتصال WAN از اتصالات SLIP  یا PPP  استفاده  می کنند. هر چند این دو پروتکل تداعی کننده اتصالات مودم هستند، ولی فناوریهای دیگر لایه فیزیکی از جمله  خطوط استیجاری ، ISDN ، رله فریم و TM هم می توانند از SLIP و PPP استفاده  کنند.

SLIP و PPP پروتکل‌های اتصال‌گرا هستند که به ساده‌ترینن بیان یک پیوند داده را بین دو سیستم برقرار می‌سازند. آنها دیتاگرام‌های IP را برای انتقال بین کامپیوترها کپسوله می‌کنند، همان کاری که اترنت و Token Ring هم انجام می‌دهندع ولی آنها از فریم خیلی ساده‌تری استفاده  می‌کنند. دلیل ان این است که این پروتکل‌ها مشکلات پروتکل‌های LAn را ندارند. آنجا که پیوند فقط از یک اتصال بین دو ک تشکیل می‌شود نیازی به مکانیزم‌های کنترل دستیابی به رسانه‌ای همچون CSMA /CD یا تبادل توکن نخواهد بود. همچنین در رابطه با آدرس‌دهی بسته‌ها به یک مقصد خاص مشکلی وجود ندارد، از آنجا که فقط دو کامپیوتر در اتصال شرکت دارند داده‌ها فقط به یک جا می‌توانند بروند.

SLIP

SLIP  در اوایل دهه 1980 به عنوان ساده‌ترین راه حل ممکن برای ارسال داده به روی اتصالات سرای ایجاد شد. هیچ استاندارد رسمی این پروتکل را تعریف نمی‌کند، به خاطر این که چیز زیادی برای استاندارد کردن وجود ندارد و مشکلی در زمینه قابلیت همکاری وجود ندارد. اما در یکی از مستندات IETD تحت عنوان   Nonstadard for Transmission of IPDatagrams over Serial Lines" ( 1055 RFC) عملکرد این پروتکل تعریف شده است.

فریم SLIP خیلی ساده است. یک فیلد یک بایتی با مقدار هگزادسیمال c0 به عنوان مرز  END عمل می کند، که به دنبال تمام دیتاگرام‌های IP که به روی پیوند ارسال می‌شوند می‌آید. کاراکتر END به سیستم دریافت کننده اطلاع می‌دهد بسته که هم اینک ارسال می شد به پایان رسیده است. بعضی از سیستم‌ها پش از هر دیتاگرام IP هم یک کاراکتر END قرار می دهند. به این ترتیب اگر نویز خطی بین دیتاگرام‌ها پیش بیاید سیستم دریافت کننده با آن مثل یک بسته رفتار می‌کنند زیرا در دو طرف آن کاراکترهای END قرار گرفته‌اند. آن گاه وقتی پروتکل‌های لایه‌های بالاتر سعی می‌کنند که این بسته نویز را پردازش کنند می‌فهمند که آشغال است و آن را دور می‌ریزند.

شکل

اگر دیتاگرامی حاوی بایتی c0 باشد سیستم آن را پیش از ارسال به رشته دو بایتی db dc تغییر می‌دهد بسته به اشتباه خاتمه نیابد. بایت db  به کاراکتر ESC(escape) اشاره می‌کند، که وقتی با کاراکتر دیگری جفتشود هدر خاصی را تامین کند. اگر دیتاگرام در قسمتی از داده خود حاوی یک کاراکتر ESC واقعی باشد سیستم پیش از ارسال رشته db dc را جایگزین آن می کند.

نکته: کاراکتر ESC تعریف می‌شود معادل کاراکتر ESC اسکی نیست.

نقایص SLIP

پیاده‌سازی SLIP به دلیل سادگی ان آسان است و سربار کمی را به ارسالات داده اضافه می‌کند، ولی در ضمن فاقد ویژگیهایی است که می توانستند آن را به پروتکل مفیدتری تبدیل نمایند. مثلا SLIP این قابلیت را ندارد که آدرس IP هر سیستم را در اختیار سیستم دیگر بگذارد، و این بدان معنی است  که هر دو سیستم باید با آدرس IP سیستم دیگر پیکگربندی شوند. همچنین SLIP هیچ راهی برای شناسایی پروتکلی که فریم آن را منتقل می‌کند ندارد، این امر مانع از خطا را نیز ندارد، که پروتکل‌های لایه شبکه (مثل IP و IPX) روی یک اتصال می‌‌شود.. SLIP قابلیتهای تشخیص یا خطا را نیز ندارد، که باعث می‌شد این تکالیف به پروتکل‌های لایه‌های بالاتر سپرده شوند و در نتیجه تاخیر بیشتری نسبت به یک مکانیزم تشخیص خطای لایه پیوند داده حاصل شود.

SLIP فشرده (CSIP)

هنگامی که دو سیستم با استفاده  از SLIP با هم ارتباط برقرار می‌کنند بیشتر سربار کنترلی که پروتکل‌های لایه‌های شبکه و انتقال ایجاد می‌کنند تکرار می شود، به خصوص در اتصالات TCP مثلا در هر دیتاگرام Ip، حاوی 64 بیت داده است که به آدرس‌های IP سیستم‌های مبدا و مقصد اختصاص داده می‌شوند. اما از آنجا که فقط دو کامپیوتر روی شبکه هستند لزمی ندارد که این آدرس‌ها در تمام بسته‌ها تکرار شوند. در مدتی که اتصال SLIP برقرار است دو سیستم به مبادله صدها یا هزاران بسته می‌پردازند که اطلاعات موجود در سرآیندهای پروتکل‌های لایه‌های شبکه و انتقال آنها مشابه است.

"Compressing TCP / IP Headers for Low- Speed SerialLinks " RFC 1144 مکانیزمی را تعریف می کند که توسط آن سیستم‌های شرکت کننده در یک اتصال SLIP بیشتر اطلاعات اضافی را از سرایندها حذف می‌‌کنند و سربار از 40 بایت به پنج بایت یا کمتر کاهش می‌دهند. به این ترتیب کارایی اتصال به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.

این نوع فشرده سازی سرآیند در بسیاری از پیاده‌سازی های PPP نیز تحت عنوان فشرده‌سازی سرآیند ون جکسون یافت می‌شود، نامی که از مولف " RFC 1144 گرفته شده است.

PPP

PPP به عنوان انتخاب دیگری در مقابل SLIP ایجاد شد، که کارایی بیشتری دارد، از جمله قابلیت ترکیب پروتکل‌های مختلف لایه شبکه و پشتیبانی از پروتکل‌های تایید اعتبار مختلف. طبیعی است که هزینه این ویژگیهای افزوده یک سرایند بزگتر است، ولی PPP فقط حداکثر هشت بایت به هر بسته اضافه می کند ( با فریم اترنت مقایسه کنید که 16 بایت برای آن لازم است ) برای بیشتر اتصالات به فراهم کنندگان خدمات اینترنت، همچنین توسط سیستم‌های مستقل و چه توسط مسیر یابها، از PPP استفاده  می شود، زیرا ISP را قادر می سازد تمهیداتی را برای کنترل دستیابی پیاده‌سازی کند که شبکه‌های آنها را از ورود کاربران غیر مجاز محافظت می‌نمایند. هر نشست PPP شامل چند عملیات برقراری و خاتمه اتصال است، که برای انجام آنها از پروتکل‌هی دیگر غیر از PPP نیز استفاده  می شود این عملیات عبارتند از:

برقراری اتصال

سیستمی که می‌خواهد اتصال را به راه اندازد از پروتکل کنترل پیوند (ICP) استفاده  می‌کند تا درباره پارامترهای ارتباطی مشترک بین دو دستگاه مذاکره نماید.

تایید اعتبار – هر چند ضروری نیست، ولی سیستم می تواند برای مذاکره درباره دستیابی به سیستم دیگر از یک پروتکل تایید اعتبار مثل PAP  (Challenge HandshakeAuthention Protocol ) CHAP , (Passwprd Authention Protocol استفاده  کند.

برقراری اتصال پروتکل لایه شبکه – برای هر پروتکل لایه شبکه که سیستم‌ها در طی نشست از آن استفاده  می‌کنند یک عملیات برقراری اتصال جداگانه با استفاده  از یک پروتکل کنترل شبکه (NCP) مثل IPCP (پروتکل کنترل پروتکل اینترنت) انجام می دهند.

بر خلاف SLIP ، PPP استاندارد شده است، ولی مشخصه‌های آن بین چند REF تقسیم‌ شده‌اند. مستندات مربوط به این پروتکل در جدول  فهرست شده‌اند.

 فریم PPP

REF 1661 فرمی که پروتکل PPP  به کار می برد تا پروتکل‌های دیگر را کپسوله کند و به مقصد ارسال نماید تعریف می‌کند. این فریم کوچک است، با اندازه 8 ( یا گاهی 10 ) بایت و در شکل  نشان داده شده است.

 

 

فیلدهای آن عبارتند از:

پرچم: (یک بایت) : حاوی مقداری هگزادیسمالV e است و به عنوان مرز بسته عمل می‌کند، مثل کاراکتر  End که در SLIP همین نقش را دارد.

آدرس: (یک بایت)  حاوی مقداری هگزادیسمال ff است به نشانه این که بسته به همه ایستگاه‌ها ارسال شود.

کنترل ( یک بایت) حاوی مقدار هگزادیسمال 03 است، که نشان می‌دهد بسته حاوی یک پیغام اطلاعاتی شماره‌گذاری شده HDLC است .

پروتکل ( دوبایت) – حاوی کدی است که پروتکلی را مشخص می‌کند که اطلاعات داخل فیلد را تولید کرده است. مقادیر فیلد در محدوده 0xxx تا 3xxx برای مشخص کردن پروتکل‌های لایه شبکه، مقادیر از 4xxx تا 7xxx برای مشخص کردن پروتکل‌های لایه شبکه low – volume که NCP متناظر ندارند، مقادیر از 8xxx تا bxxx برای مشخص کردن پروتکل‌های شبکه که NCP متناظر دارند و مقادیر fxxx تا cxxx برای مشخص کردن پروتکل‌های کنترل پیوند مثل LCP و پروتکل‌های تایید اعتبار به کار می‌روند. کدهای مجاز که در سند TCP / IP "Assined  Numbers" ( 1770 REF) مشخص شده ‌اند.

0021- دیتاگرام‌ IP فشرده نشده  وقتی به کار می‌رود که فشرده‌سازی وم جکوبسن فعال باشد.)

B002 – دیتاگرام IPX ناول

D002- دیتاگرام‌های IP با سرایندهای IP , TCP فشرده شده ( به کار می‌رود که فشرده سازی جکوبسن فعال باشد) .

8021- پروتکل کنترل  پروتکل اینترنت  (IPcP)

802 b - پروتکل کنترل Novell IPX  (IPXP)

021C -پروتکل کنترل پیوند (LCP)

021c -پروتکل تایید کلمه عبور (PAP)

223C -  پروتکل تایید اعتبار لا مصافحه مطالبه‌ای (CHAP)

داده و پد ( متغیر تا 1500 بایت) – حاوی بار تحویل شده بسته است، با طول حداکثر پیش فرض 1500 بایت ( که حداکثر واحد دریافتی ، یا MRU نامیده می شود) این فیلد ممکن است حاوی بایت‌های بی‌معنی باشد تا اندازه‌اش به MRU برسد.

دنباله بررسی فریم(FCS) ( 2 یا 4 بایت ) حاوی یک مقدار  CRC است که به منظور تشخیص خطا روی کل فریم غیر از فیلدهای پرچم  و دنباله بررسی فیلد محاسبه می شود.

پرچم ( یک بایت) – حاوی همان مقدار پرچم فیلد پرچم فریم است. وقتی سیستمی دو بسته را پشت سر هم ارسال می‌کند از فیلدهای پرچم حذف می‌شود، زیرا دو فیلد پرچم پشت سر هم به جای یک فریم خالی اشتباه گرفته می شود. در نتیجه مذاکرات LCP بین دو سیستم، چند فیلد فریم PPP ممکن است تغییر کنند، از جمله فیلدهای طول پروتکل و FCS  وMRU فیلد داده. سیستم‌ها می‌توانند بر سر استفاده  از فیلد پروتکل یک بایتی یا فیلد FCS بایتی توافق کنند.

فریم LCP

سیستم‌های PPP در طول فرایند برقراری اتصال برای مذاکرده درباره قابلیت‌‌هایشان از LCP  استفاده  می‌کنند تا بتوانند بهترین اتصال ممکن را داشته باشند. پیغامهای LCP در فریم‌های PPP  انتقال می‌یابند و حاوی انتخابهای پیکربندی برای اتصال هستند. پس از آنکه  دو سیستم درباره یک پیکربندی که هر دو قادر به پشتیبانی آن هستند به توافق رسیدند فرایند اطلاعات اضافی در سرایند تمام بسته‌های داده معاف می‌شوند.

فرمت پیغام LCP در شکل نشان داده شده است. و فیلدهای آن عبارتند از :

 

 

کد بایت– نوع پیغام LCP را با استفاده  از این کدها مشخص می‌کند.

1-    تقاضای پیکربندی

2-    تصدیق پیکربندی

3-    عدم تصدیق پیکربندی

4-    رد پیکربندی

5-    تقاضای خاتمه

6-    تصدیق خاتمه

7-    رد کد

8-    رد پروتکل

9-    تقاضای اکو

10-پاسخ اکو

11-تقاضای دور ریختن

شناسه: ( یک بایت) حاوی کد است که برای برقراری تناظر بین تقاضا و پاسخهای یک مبادله LCP خاص به کار می رود.

طول  ( دوبایت) – طول پیغام شامل فیلدهای کد، شناسه، طول و داده را مشخص می‌کند.

طول (متغیر) – حاوی چند انتخاب پیکربندی است که هر یک از سه فیلد تشکل می شوند. هر یک از انتخاب‌های  داخل فیلد داده پیاغم LCP شامل زیر فیلدهایی است که در شکل نشان داده شده‌اند. این زیر فیلدها عبارتند از :

 

 

نوع ( یک بایت) – انتخابی که قرار است پیکربندی شود را مشخص می کند، این کار را با استفاده  از یکی از کدهای Assigned Number RFC که در زیر آمده است انجام می‌دهد:

0-    خاص سازنده

1-    حداکثر واحد دریافتی

2-    نقشه کاراکتر کنترل ناهمگام

3-    پروتکل تایید اعتبار

4-    پروتکل کیفیت

5-    عدد جادویی

6-    رزرو

7-    فشرده سازی فیلد پروتکل

8-    فشرده سازی فیلد آدرس و کنترل

9-    جانشینهای FCS

10-پد توصیف کننده خود

11-مد شماره گذاری شده

12-عملیات چند پیوندی

13-تماس مجدد

14-زمان اتصال

15-فریم‌های ترکیبی

16-کپسوله‌های اسمی داده

17-MRRN چند پیوندی

18-فرمت سرآیند شماره دنباله کوتاه

19-تمیز دهنده نقطه انتهایی چند پیوندی

20-اختصاصی

21-شناسه DCE

طول ( یک بایت) طول پیغام LCP شامل فیلدهای کد، شناسه، طول و داده را مشخص می کند.

داده(متغیر) – حاوی اطلاعات مربوط به نوع خاص پیغام  LCP است، که در فیلد مشخص شده است.

پروتکل LCP چنان طراحی شده است که قابل توسعه نیز باشد. با استفاده  از مقدار صفر سازندگان می‌توانند از انتخابهای خود بدون این که توسط IANA استاندارد شده باشند استفاده  کنند، به طوری که رد 2153 RFC ، "PPP Vendor Extensions" آمده است.

پروتکل های تایید اعتبار

در اتصالات PPP می توان در صورت تمایل با استفاده  از یک پروتکل خارجی که در مدت مبادله پیغامهای پیکربندی LCP بر سر آن توافق می‌شود و در فریم‌های PPP  کپسوله می شود، تایید اعتبار را الزامی می‌کرد تا جلوی دستیابی‌های غیر مجاز گرفته شود. دو تا از متداولترین پروتکل‌های تایید اعتبار، PAP و CHAP در مشخصه های TCP / IP  تعریف شده‌اند،ولی سیستم ها می‌توانند از پروتکل‌های اختصاصی دیگر که توسط سایر سازندگان تدوین شده‌اند نیز استفاده  کنند.

فریمPAP– PAP در میان دو پروتکل اصلی تایید اعتبار، پروتکل ضعیفتر است زیرا فقط از یک مصاحفه دو مرحله‌ای استفاده  می کند و نام اکانت و کلمات عبور را به صورت متنی روی پیوند ارسال می‌کند. سیستم‌ها معمولا فقط وقتی از PAP استفاده  می‌کنند که هیچ پروتکل تایید اعتبار مشترک دیگری نداشته باشند . در بسته‌های PAP در فیلد پروتکل سرایند PPP مقدار 023 قرار دارد و فرمت پیغام انها  اساسا همان فرمت LCP است، غیر از انتخابها، فیلدهای پیغم PAP عبارتند از:

کد ( یک بایت) نوع پیغام PAP را با استفاده  از این مقادیر مشخص می‌کند.

1-    تقاضای تایید اعتبار

2-    تصدیق تایید اعتبار

3-    عدم تصدیق تایید اعتبار

شناسه ( یک بایت)- حاوی کدی است که برای برقراری تناظر بین تقاضا و پاسخهای یک مبادله PAP به کار می رود.

طول (دو بایت) – طول پیغام PAP، شامل فیلدهای کد، شناسه، طول و داده را مشخص می کند.

داده (متغیر) – بسته به مقدار فیلد کد، حاوی تعدادی زیر فیلد است که عبارتند از:

طول ID همتا ( یک بایت) – طول فیلدهای ID همتا را مشخص می کند. ( فقط در پیغامهای تقاضای تایید اعتبار)

IDی همتا ( متغیر ) – اکانتی که کامپیوتر مقصد برای تایید اعتبار سیستم مبدا از آن استفاده  خواهد کرد را مشخص می‌کند. (فقط در پیغامهای تقاضا تایید اعتبار)

طول کلمه عبور( متغیر) کلمه عبور متناظر با نام اکانت واقع در فیلد ID همتا را مشخص می‌کند ( فقط در پیغامهای تقاضاي تائيد اعتبار.)

 

طول پیغام ( یک بایت) – طول فیلد پیغام را مشخص می‌کند ( فقط در پیغامهای تصدیق تایید اعتبار و عدم تصدیق تایید اعتبار)

پیغام ( متغیر) – حاوی یک پیغام متنی است که روی واسط کاربر به نمایش درخواهد آمد و موفقیت یا شکست عملیات تایید اعتبار را توصیف می‌کند ( فقط در پیغامهای تصدیق تایید اعتبار و عدم تصدیق تایید اعتبار)

فریم CHAP- امنیت پروتکل CHAP به میزان قابل توجهی از PAP بیشتر است زیرا از مصاحفه سه مرحله‌ای استفاده  می کند و هرگز نام اکانت و کلمات عبور را به صورت متنی ارسال نمی‌نماید. در بسته های CHAP در فیلد پروتکل سرایند PPP  مقدار 223c قرار دارد و فرمت پیغام آنها تقریبا مشابه PAP است. فیلدهای پیغام CHAP عبارتند از:

کد ( یک بایت)- نوع پیغام CHAP را با استفاده  از مقادیر زیر مشخص می کند.

1- مطالبه

2- پاسخ

3- موفقیت

4- شکست

شناسه ( یک بایت) –حاوی کدی است که برای برقراری تناظر بین تقضا و پاسخهای یک مبادله CHAP خاص به کار می رود.

طول ( دو بایت) – طول پیغام CHAP شامل فیلدهای کد ، شناسه، طول و داده را مشخص می‌کند.

داده (متغير):بسته به مقدار فيلد كد حاوي تعدادي زير كد است كه عبارتند از:

مقدار (متغیر) – در یک پیغام حاوی یک رشته بایتی یکتاست که دریافت کننده ازآن و محتوای فیلد شناسه و یک «ورد» رمزنگاری استفاده  می کند تا  فیلد مقدار را برای پیغام پاسخ تولید کند ( فقط در پیغامهای مطالبه و پاسخ )

نام متغیر– حاوی رشته‌ای است که سیستم ارسال کننده را مشخص می کند ( فقط در پیغامهای مطالبه و پاسخ )

پیغام متغیر – حاوی یک پیغام متنی است که روی واسط کاربر به نمایش درمی‌اید و موفقیت یا شکست عملیات تایید اعتبار را توصیف می‌کند ( فقط در پیغامهای موفقیت و شکست)

فریم IPCP

سیستم‌های برای مذاکره درباره اتصالات هر یک از پروتکل‌هی لایه شبکه که در مدت نشست از آنها استفاده  خواهند کرد از پروتکل‌های کنترل شبکه (NCP) استفاده  می‌کنند. برای آن که یک سیستم بتواند ترکیب بارهای تولید شده توسط پروتکل‌های مختلف را که روی یک اتصال PPP در جریانند حل و فصل کند باید برای هر پروتکل با استفاده  از NCPهای مناسب یک اتصال را برقرار نماید.

پروتکل کنترل پروتکل اینترنت IPCP که NCPی IP است مثال خوبی از ساختار این پروتکل‌ها می باشد . فرمت پیغام NCP ها تقریبا مشابه LCP است غیر از این که برای فیلد کد (مقادیر پیکربندی پیوند، خاتمه پیوند و رد کردن کد) فقط مقادیر 1 تا 7 را پشتیبانی می‌کند و در فیلد داده از انتخاب‌های مختلفی استفاده  می کند . مثل LCP پیغامها در فریم‌های PPP منتقل می شوند، ولی مقدار فیلد پروتکل سرایند PPP 8021 است.

انتخابهایی که می توانند در فیلد داده یک پیغام IPCP قرار گیرند در فیلد نوع از مقادیر زیر استفاده  می‌کنند:

2 ( پروتکل فشرده سازی IP)– پروتکلی که سیستم باید برای فشرده سازی سرایندهای IP از آن استفاده  کند را مشخص می‌کند که تنها انتخاب معتبر برای آن فشرده سازی ون جکسون است.

3( آدس IP)– توسط سیستم ارسال کننده برای تقاضای یک آدرس IP خاص به کار می‌رود، یا اگر مقدار آن 0000 باشد برای تقاضای این که سیستم دریافت کننده آدرس را در اختیار بگذارد استفاده  می‌شود. ( جانشین انتخاب آدرس‌های IP نوع 1 شده است، که دیگر به کار نمی‌رود)

برقراری اتصال PPP

وقتی اتصال لایه فیزیکی ( از طریق مصافحه مودمی یا به صورتی دیگر) بین دو سیستم برقرار  شد فرایند برقراری اتصال PPP آغاز می‌شود. در مدت این نشست دو سیستم از چند فاز مجزا می‌گذرند، همان طور که در شکل 7- 13 نشان داده شده  و در بخشهای آتی مورد بررسی قرار گرفته است.

 

 

 

 

 

 

 

 

پیوند مرده– هر دو سیستم نشست را در فاز پیوند مرده آغاز می‌کنند و به پایان می رسانند، که نشان می دهد هیچ اتصال لایه فیزیکی بین دو دستگاه وجود ندارد. در هر نشست برنامه یا سرویسی از یک سیستم با شماره گیری مودم یا به طریق دیگر اتصال لایه فیزیکی را به راه می‌اندازد. وقتی فرایند اتصال سخت‌افزاری کامل شد سیستم‌ها به فاز برقراری پیوند می‌روند.

برقراری پیوند– در فاز برقراری پیوند، سیستمی که اتصال را به راه انداخته است یک پیغام LCP تقاضای پیکربندی را به مقصد ارسال می کند، که حاوی انتخابهایی است که او می‌خواهد فعال شوند، از جمله استفاده  از تایید اعتبار خاص، نظارت بر کیفیت پیوند، و در صورت لزوم پروتکل‌های لایه شبکه، و این که آیا لازم است سیستم‌ها ویژگی‌های استاندارد از جمله اندازه فیلد FCS را تغییر دهند یا از یک مقدار MRNی دیگر استفاده  کنند. اگر سیستم دریافت کننده قادر به پشتیبانی همه انتخابهای  مشخص ده باشد در پاسخ یک پیغام تصدیق پییکربندی می فرستد که حاوی همان مقادیر انتخاب است و این فاز فرایند اتصال کامل می شود.

اگر سیستم دریافت کننده انتخابهای داخل پیغام تقاضا را تشخیص  دهد، ولی نتواند مقادیر ان انتخاب‌ها را که فرستنده تعیین کرده است پشتیبانی نماید ( مثلا اگر سیستم تایید اعتبار را پشتیبانی می‌کند، ولی نه با پروتکلی که فرستنده مشخص کرده است) در پاسخ یک پیغام عدم تصدیق پیکربندی می‌فرستد که حاوی انتخاب‌ها با مقداری است که نمی‌تواند پشتیبانی کند. با این انتخابها سیستم پاسخ گوینده همه مقادیری که پشتیبانی می‌کند، را تعیین می نماید و ممکن است انتخابهای رد شده، نیست، و عملیات به همان صورتی که قبلا شرح داده شد ادامه می‌یابد. سرانجام سیستم‌ها یک مبادله موفق  تقاضا / تصدیق را انجام می‌دهنده و فرایند وارد فاز بعد می شود.

تایید اعتبار– فاز تایید اعتبار فرایند اتصال، اختیاری است و در صورت وجود انتخاب پروتکل تایید اعتبار در پیغام تقاضای پیکربندی  LCP به کار می‌افتد. در مدت فرایند برقراری پیوند LCP، دو سیستم بر سر استفاده  از یک پروتکل تایید اعتبار توافق می کنند برای تایید اعتبار  معمولا از پروتکل‌های PAP و CHAP استفاده  می شود، ولی پروتکل‌های  اختصاصی دیگری نیز وجود دارند.

فرمت پیغام و عملیات مبادله برای فاز تایید اعتبار توسط پروتکل انتخاب شده  دیکته می شوند. مثلا در تایید اعتبار PAP سیستم فرستنده یک پیغام تقاضای تایید اعتبار را که حاوی یک نام اکانت  و کلمه عبور است ارسال می‌کند، و گیرنده در پاسخ به آن پیغام تصدیق تایید اعتبار یا عدم تصدیق تایید اعتبار را ارسال می نماید.

CHAP از PAP امنیت بیشتری دارد و مبادله پیغام آن پیچیده‌تر است. سیستم فرستنده یک پیغام مطالبه ارسال می کند که حاوی داده‌ای می باشد که گیرنده از آن و کلید رمزنگاری خود استفاده  می کند تا مقداری را محاسبه کند که در پیغام پاسخ برای فرستنده می فرستد. بسته به این که این مقدار موجود در پاسخ با محاسبات خود فرستنده هماهنگی داشته باشد یا خیر، او پیغام موفقیت یا شکست را ارسال می نماید.

یک مبادله موفق باعث می‌شود که عملیات اتصال وارد فاز بعد شود، ولی این که در نتیجه شکست چه کاری انجام می شود توسط پیاده سازی پروتکل دیکته می شود. برخی سیستم‌ها در صورت شکست تایید اعتبار به طور مستقیم به فاز خاتمه پیوند  وارد می شوند، در حالی که دیگران ممکن است اجازه تلاش مجدد یا دستیابی مجدد به شبکه را به یک زیر سیستم کمکی بدهند.

نظارت بر کیفیت  پیوند– استفاده  از یک  پروتکل نظارت بر کیفیت پیوند نیز یک عنصر اختیاری در فرایند اتصال است که در صورت وجود انتخاب پروتکل کیفیت در پیغام‌ تقاضای پیکربندی LCP به کار می افتد. هر چند این انتخاب سیستم فرستنده را قادر می سازد تا هر پروتکل دلخوهی را به این منظور مشخص نماید اما فقط یکی از این پروتکل‌ها استاندارد شده است، که پروتکل  گزارش کیفیت پیوند نام دارد. فرایند مذاکره که در این فاز اتفاق می‌افتد سیستم‌ها را قادر می سازد بر سر یک بازه زمانی توافق کنند تا در مدت نشست در آن به ارسال پیغامهای حاوی اطلاعات آماری بار پیوند و خطا بپردازند.

پیکربندی پروتکل لایه شبکه–PPP استفاده  از چند پروتکل لایه شبکه روی یک اتصال را پشتیبانی می کند، و در مدت این فاز سیستم‌ها برای هر یک از پروتکل‌های لایه شبکه که در فاز برقراری پیوند بر سر استفاده  از آنها توافق کرده‌اند یک عملیات جداگانه نبرقراری اتصال لایه شبکه را انجام می دهند. هر پروتکل لایه شبکه، پروتکل کنترل شبکه (NCP) خود را بدین منظور دارد، مثلا پروتکل کنترل پروتکل اینترنت IPCP یا پروتکل کنترل مبادله بسته بین شبکه‌ها IPXCP ساختار یک مبادله پیغام NCP مشابه LCP است فقط انتخاب‌هایی که در پیغام تقاضای پیکربندی انتقال می‌یابند بر اساس نیازهای پروتکل منحصر به فرد هستند. مثلا در مدت یک مبادله IPCP سیستم‌ها یکدیگر را از آدرس‌های
IP  خویش خبردار می‌کنند و نیازهای خاص خود را دارند که سیستم‌ها به مذاکره درباره آنها می پردازند. عملیات آغاز و خاتمه NCP می‌تواند در مدت اتصال در هر زمانی انجام شود.

پیوند باز– وقتی مبادلات NCP کامل شدند اتصال کاملا برقرار می شود و سیستم‌ها وارد فاز پیوند باز می شوند. اکنون داده پروتکل لایه شبکه می‌تواند در دو جهت روی پیوند حرکت کند.

خاتمه پیوند- هر گاه یکی از سیستم‌ها به نشست خاتمه بدهد، یا شرایط دیگری          پیش بیاید مثلا قطع  لایه فیزیکی شکست تایید اعتبار، یا اتمام مهلت عدم فعالیت، سیستم‌ها به فاز خاتمه پیوند وارد می شوند. برای قطع کردن پیوند، یکی از سیستم‌هخا یک پیغام تقاضای خاتمه LCP را ارسال می‌کند، که سیستم دیگر با یک پیغام تصدیق خاتمه به آن پاسخ می‌دهد. آن گاه هر دو سیستم به فاز پیوند مرده باز می‌گردد.

NCP نیز پیغام‌های تقاضای خاتمه و تصدیق خاتمه را پشتیبانی می‌کنند، لی از آنها وقتی استفاده  می‌شود که اتصال ppp برقرار بماند. در حقیقت اتصال ppp می‌تواند حتی با وجود خاتمه همه اتصالهای پروتکل‌های لایه شبکه فعال بماند لزومی ندارد که سیستم‌ها پیش از خاتمه دادن به اتصال ppp اتصالات پروتکل‌های لایه شبکه را خاتمه دهند.

 

 

The point – to point protocol (PPP) suite  include  the following protocols :

BAP Bound  width Allocation Protocol

Bap  unix Compress Command Source

CHAP Challenge  Hanshake Authentication protocol

DESE DES Encryption Algorithm

IPHC IP Header Comporession

LCP Link Control protocol

LQR Link Quality report.

Lzs stac  Lsz Algorithm

Multippp ppp Moltilink protocol

Ppp – BPDU ppp Bridge protocol Data unit

 

 

 

 

The ppp suite is illustrated here in relation to the   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

BAP,PPP Bandwidth Allocation Protocol

Protocol suite:ppp

Type:PPP Link Protocol

پروتکل تخصیص پهنای باند

پروتکل BAP برای مدیریت تخصیص پهنای باند برای پیاده‌سازی و تحقق حمایت (PPP Maltl –Linke Ptotocol ) Mp  طراحی شده است. پروتکل BAP می‌تواند برای مدیریت تعدادی خط ارتباطی در یک بسته چند اتصالی استفاده  شود. BAP دیتاگرام‌هایی برای اضافه کردن و حذف کردن پیوندهای انفرادی در یک بسته چند پیوندی تعریف می کند. به خوبی این که کدام دستگاه همتا یا نظیر برای مدیریت رعایت تصمیمات پهنای باند در طول یک اتصال چند پیوندی مسئول است.

RFC2125 : این سند یک روش را برای مدیریت تخصیص پهنای باند پویا برای حمایت پیاده‌سازی پروتکل چند  پیوندی PPP پیشنهاد و مطرح می‌کند و این به وسیله تعریف پروتکل تخصیص پهنای باند BAP و به خوبی پروتکل کنترل وابسته‌اش پروتکل همان اندازه که پیاده‌سازی چند پیوندی PPP به طور افزاینده عمومی شد یک نیاز اصلی برای مطابقت و برابری در چگونگی مدیریت کردن پهنای باند فراتر از چندین لینک وجود دارد. BAP   و BAP یک راه مقاوم انعطاف پذیر برای مدیریت پهنای باند بین دو دستگاه همت و نظیر تامین می کنند BAP این کار را به وسیله تعریف بسته های call – Control  ( کنترل فراخوانی ) و یک پروتکل که اجازه این انتخاب پیکربندی LCP  (Lince – contol  Proced ure)  ( 23 برای ممیز پیکربندی) برای توصیف یک ممیز یکتا برای  پیوندی که امکان فرستاده شدن دو را دارد، استفاده  شده است. این انتخاب باید به وسیله LCP روی هر پیوند ذکر شود.

BAP ممیز پیوند را برای مشتق گرفتن پیوندهای مختلف و متنوع در بسته استفاده  می‌کند.

هر پیوند ممیز پیوند در بسته چند پیوندی باید یک فرق‌گذار یکتا داشته باشد. ممیز به هر دستگاه نظیر وابسته است. بنابراین هر پیوند ممکن است دو ارزش ممیز پیوند LCP داشته باشد، یکی برای هر دستگاه نظیر دریافت شده در بسته BAP هر دستگاه نظیر می فرستد.

BAP بسته‌ها ، پارامترها و روال‌های مذاکره را برای اجازه دادن دو نقطه انتهایی برای مذاکره کردن اضافه و حذف پیوندها از یک بسته چند پیوندی معرفی می کند یک پیاده‌سازی می تواند

§        مجوز برای اضافه کردن یک پیوند به بسته درخواست کند.

§        درخواست کند گه دستگاه نظیر یک لینک به بسته از طریق  بازفراخوانی اضافه کند.

§   با دستگاه نظیر برای حذف یک پیوند  بسته ( این ایجاب می کند که دستگاه نظیر می‌تواند امتناع کند) مذاکره کند.  (Link Drop Query Reguent)

BAP ` پیاده سازی دو دستگاه نظیر را برای مدیریت کردن پهنای باند در دسترس را برای پروتکل‌ها اجازه می دهد که بسته چند پیوندی را به وسیله مذاکره کردن هنگام  اضافه کردن و حذف کردن پیوندها استفاده  کنند.

تمام درخواست‌های  BAP و بسته‌های وابسته به پاکت در پاسخ در پاسخگویی قبل از انجام هر عمل نیاز دارند.

به منظور تطبیق وضعیت رقابت یک پیاده‌سازی باید امکان پیکربندی دستکاه نظیر هوا و سازگار BACP را انجام دهد. قبل از این که ارتباط هر پاکت BAP برقرار شود، PPP باید به فاز پروتکل شبکه برسد و BCAP باید به وضعیت باز برسد.

BAP header:

Type. 8 bits. Binary coded hexadecimal.
Specifies the BAP message.

 

 

Type       Description

01           Call - Resguest

02           Call - Resguese

03           Call back  - Resguest

04           Call back  - Resguese

05           Call Drop  - Query-  Resguest

06           Call Drop  - Query-  Resguese

07           Call – status - Jndication 

08           Call – status - Jndication 

Type : پیام BAP را تعریف می کند.

Identifier : شناسه: 8 Bit

 این فیلد به تطبیق درخواست‌ها و نشانه‌ها با پاسخ‌ها کمک می کند. بسته‌هایCall – 8 tatus – Indication  باید شناسه یکسان که به وسیله درخواست فراخوانی یا درخواست  بازفراخوانی استفاده  شده استفاده  کنند که برای آغاز کردن فراخوانی استفاده  شده است. تمام درخواست‌های دیگر یا بسته‌های دیگر باید یک شناسه یکتا برای هر درخواست جدید یانشانه استفاده  کند. تمام بسته‌های پاسخ باید یک شناسه مثل شناسه در بسته درخاست یا نشانه که پاسخگو شده است استفاده  کند. هنگامی که یکدرخواست یا نشانه ارسال مجدد می شود، شناسه‌ای که در انتقال قبلی درخواست یا نشانه استفاده  شده، یکسان شود.

16 bit : Langth

بر طور بسته ای که شامل نوع، شناسه طول و فیلد آپشن است دلالت دارد. بایت‌های خارج از رنج فیلد طول باید مثال پر شدن لایه پیوند داده رفتار کند و بر دریافت چشم پوشی شود.

Data : طول متغیر

این فیلد معمولا لیستی از صفر یا بیشتر از آپشن BAP شامل خواهد شد که فرستنده مایل به انتقال است. بایت اول فیلد دیتا در دیتاگرام پاسخ را شامل خواهد شد.

Response cod : کد پاسخ که کد باینری است

Code      Description

00          Reguest – Ack

01          Reguest – Nak

02          Reguest – Rej

03          Reguest – Full – Nak

BAp Datagram Dption   طول مغیر

آپشن دیتاگرام BAP در بسته متغیر BAP استفاده  می شود. فرمت این آپشن از فرمت تبدیل آپشن پیکربندی LCP پیروی می کند . هنگامی که آپشن چندگانه BAP در یک بسته BAP وجود دارد، آپشن‌ها در هر دستوری ارسال شوند.

 

 

Binary coded hexadecimed, 8 bite: Option  

نوع درخواستی آپشن دیتاگرام BAP را تعریف می‌کند.

Option     Length     Description  

1                    1                 :ink – Type

2                    1                phone – Delta

3                    2                No – phone – Number - Nrrded

4                    1                Reason

5                   4                 Link - Diiscriminator

6                   4                Call – Status

 

7         bite : Length

بر طول این آپشن  BAP که شامل نوع ، و فیلد داده آپشن دلالت دارد.

Data: طول متغیر

شامل اطلاعات بهویژه آپشن BAP می‌شود. فرمت و طول این فیلد به وسیله نوع و طول مشخص شده است.

PAP ,PPP Password Authentication Protocol

Description:

Protocol suite :ppp

Type:ppp link control protocol

 

پروتکل تصدیق پسورد (PAP) 

پروتکل تصدیق (PAP) می‌تواند یک هویت و پسورد را برای  نتیجه یک دستگاه نظیر در پیروزی، یا شکست تصدیق می‌کند.

RFC 1339 : به منظور تاسیس ارتباطات روی یک پیوند نقطه به نقطه هر نقطه پایان پیوند PPP باید ابتدا بسته‌های LCP را برای پیکربندی پروتکل تصدیق در طول فاز تاسیس خطوط شماره‌گری متصلند نامرد هستند. اما ممکن است به خوبی در پیوندهای اختصاصی به کار بسته شوند. سرویس دهنده می‌تواند مشخصه اتصال میزبان یا مسیریاب را در مجموعه انتخابات برای مذاکره لایه استفاده  کند.

پروتکل تصدیق پسورد (PAP) یک روش ساده برای دستگاه نظیر برای ساخت هویتش  فراهم می‌کند. دو راه دستور را استفاده  می‌کند. این فقط با تاسیس روی پیوند نخستین انجام می‌شود. بعد از این که فاز تاسیس پیوند کامل شد، یک صف Id پسورد به طور تکراری فرستاده می شوند به وسیله دستگاه نظیر برای تصدیق کننده تا زمانی تصدیق پذیرفته شود یا اتصال پایان پذیرد.

(PAP) یک روش تصدیق قوی نیست. پسورد روی مدار به طور واضح فرستاده می‌شود و حمایتی از پخش یا تکرار حمله‌های آزمون سعی و خطا وجود ندارد.

هر پیاده سازی که یک روش قویتر تصدیق مثال (CHAP) را شامل می‌شود باید برای مذاکره آن روش قبلی برای (PAP) پیشنهاد شود. این روش تصدیق به طور مناسب بیشتر جایی استفاده  می‌شود که پسورد متن عادی باید برای شبیه‌سازی یک اتصال به سیستم در یک میزبان دوردست در دسترس باشد در چندین استفاده  این روش یک سطح مشابه از امنیت برای اتصال به سیستم کاربر معمولی در میزبان دوردست فراهم می‌کند.

Packet Format

(PAP) Configuration Options:

 

 

Option: 8 bite

Options     Length     Description

3               4              Authentication_protocol

Length 8 bite

Data . Vaniable Length

 

RFCS

[RFC 1334] ppp Authentication Pmtocols

 

 

 

 

 

ChAP , PPP Challenge handshake Authentication protocol

Protocol suite : ppp

Type ppp protocol : QXC 223

 پروتکل تایید و دستداد شروع کننده ارتباط

از (CHAP) برای بازبینی کردن هویت دستگاه نظیر که از 3 راه دستداد توافق نهایی استفاده  می‌کند، به طور تناوبی استفاده  می شود. این روی نخستین تاسیس پیوند انجام می شود و ممکن است هر زمان بعد از این که پیوند تاسیس شده است. تکرار شود. 

1-             بعد از این که فاز تاسیس کامل شد ، تصدیق کننده یک پیام Challenge یا شروع برای دستگاه نظیری می فرستد.

2-             دستگاه نظیر با یک ارزش محاسبه شده توسط تابع One – way  hash پاسخ می‌دهد.

3-      تصدیق کننده پاسخ را بر خلاف محاسبه خود از ارزش درهم مقدار منتظره چک می‌کند اگر ارزش مطابقت داشت تصدیق مورد تایید است. در غیر این صورت اتصال باید پایان پذیرد.

4-      در فاصله‌های زمانی تصادفی، تصدیق کننده یک شروع جدید به دستگاه نظیر می‌فرستد و مراحل 1 تا 3 را تکرار می‌کند.

RFC 1224 به منظور تاسیس ارتباطات روی پیوند نقطه به نقطه: هر نقطه انتهایی پیوند PPP باید ابتدا بسته‌های LCP را برای پیکربندی پیوند داده در طی فاز تاسیس پیوند بفرستد. بعد از این که پیوند ساخته شد PPP برای یک فاز تصدیق اختیاری ، قبل از پیش رفتن در فاز پروتکل لایه شبکه تامین می شود.

به صورت پیش فرض تصدیق الزامی نیست، اگر تصدیق پیوند مطلوب باشد پیاده‌سازی باید امکان پیکربندی پروتکل تصدیق در طول فاز تاسیس پیوند تعیین گردد.

این پروتکل‌های تصدیق برای استفاده  اولیه به وسیله میزبان و مسیریاب که به وسیله یک سرویس دهنده شبکه ppp از طریق مدارهای سوئیچ شده یا خطوط شماره‌گیری متصلند نامزد هستند، اما ممکن است به خوبی در پیئندهای اختصاصی به کار بسته شوند. سرویس دهنده می‌تواند مشخص اتصال میزبان یا مسیریاب را در مجموعه انتخابات برای مذاکره لایه استفاده  کند.

این سند یک پروتکل تصدیق ppp را تعریف می کند تاسیس پیوند و فاز تصدیق آپشن پیکربندی پروتکل تصدیق در پروتکل نقطه به نقطه تعریف شده است.

(CHAP) حفاظت بر خلاف حمله پخش را به وسیله دستگاه نظیر در میان استفاده  از یک شناسه تغییر یافته‌ی نموی ( دارای رشد) و ارزش شروع متغیر را تامین می‌کند.

استفاده  از شروع‌های تکراری برای محدود کردن زمان آشکار سازی برای هر حمله مجرد نامزد است.

تصدیق کننده در کنترل فرکانس و زمانبندی بسته‌های شروع است. این روش تصدیق روی یک راز secret شناخته شده فقط بین تصدیق کننده و ان دستگاه نظیر بستگی دارد. این راز روی ارتباط خطی فرستاده نمی‌شود. اگر چه تصدیق فقط یک راه است به وسیله مذاکره (CHAP) در دو جهت مجموعه محرمانه یکسان ممکن است به طور آسان برای تصدیق دو جانبه استفاده  شود.

از زمانی که (CHAP) ممکن است برای تصدیق کردن بسیاری از سیستم‌های متفاوت استفاده  شود، فیلدهای نام ممکن است مانند یک  ایندکس برای مکان یابی راز مناسب در یک جدول بزرگ از محرمانه‌ها استفاده  شود.

این همچنین این را برای پشتیبانی کردن بیشتر از یک جفت (راز /نام ) در سیستم و برای عوض کردن راز در استفاده  در هر زمان در طول جلسه ممکن می‌سازد.

CHAP نیاز دارد راز فرم متن عادی در دسترس باشد. پسورد رمز دار شده به طور تغییر ناپذیر پایگاه داده‌ها که به طور مشترک در دسترسند. نمی‌توانند استفاده  شوند. این برای نصب‌های بزرگ مفید نیست، از زمانی که هر راز ممکن است در هر دو انتهای پیوند نگه داشته شود.

پاکت شروع، برای شروع پروتکل CHAP استفاده  می‌شود. تصدیق کننده باید یک پاکت CHAP

 با مجموعه فیلد کد تا 1 (Challenge) انتقال دهد. به طور افزاینده بسته‌های شروع باید تا زمانی که یک پاکت پاسخ درست دریافت می شود، یا یک شماره تلاش مجرد اختیاری خاتمه می یابد، فرستاده شود.

یک پاکت شروع همچنین ممکن است در هر زمان در طول فاز پروتکل لایه شبکه برای مراقبت کردن که اتصال تغییر پیدا نکند، ارسال شود. دستگاه نظیر باید منتظر بسته‌‌های شروع در طول فاز تصدیق و فاز پروتکل لایه شبکه باشد. هر وقت یک پاکت شروع دریافت شود، دستگاه نظیر باید یک بسته CHAP با فیلد که کد در (Response) نشسته است، ارسال کند. هر وقت یک پاکت پاسخ دریافت شود تصدیق کننده ارزش پاسخ را با محاسبه خود از ارزش منتظره مقایسه می‌کند. بر پایه این مقایسه، تصدیق کننده باید یک پاکت موفقیت یا شکست بفرستد.

CHAP header:

 

bite: code 

تابع را برای اجرا شدن تعریف می‌کند.

Code    Discription    Response

1          Challenge      RFC 1994

2          Response     RFC 1994

3          Success       RFC 1994

4          Failure         RFC 1994

8 bite : Identifier(شناسه )

برای تطبیق بسته های شروع پاسخ و جواب استفاده  می شود.

16 bite : Lenth  

اندازه بسته‌های CHAP شامل فیلدهای شناسه طول داده است. بایت‌های خارج از رنج فیلد طول باید مثل پر شدن لایه پیوند داده رفتار می‌کند و بر دریافت چشم پوشی شود.

Data  : طول متغیر

صفر یا بیشتر بایت‌های دیتا توسط فیلد طول مشخص شده است.

Authentication: تصدیق کننده

 RFC 1994 انتهای پیوند تصدیق نیاز دارد. تصدیق کننده، تصدیق پروتکل را که در پیکربندی درخواست در طول فاز تاسیس پیوند استفاده  شده است، مشخص می‌کند.

Peer  : دستگاه نظیر

RFC 1994 نقطه دیگر پایان :پیوند نقطه به نقطه پایانی است که به وسیله تصدیق کننده تصدیق شده است.

Silentlt discard: ترک کردن آهسته

RFC 1994 این معني كه  پیاده سازی بسته را بدون پیش رفتن دورتر ترک می‌کند. پیاده‌سازی باید قابلیت خطای اتصال به سیستم را فراهم کند که شامل محتویات پاکت ترک کردن آهسته است و باید رخداد را در شماره‌گر آمار ضبط کند.

RFCS

[RFC 1994] ppp challage Handohake Authntican protocol CHAP

Obsoletse: RFC 1334

 

Obsoletse: RFCS

[RFC 1994] ppp Authetiation Protocols

PPP_BPDU   :   Bridge Protocol Data Unit  

واحد داده پروتكل پل

BPDU پيام هاي داده است كه درميان سوئيچ ها دريك LAN توسعه يافته كه يك توپولوژي درخت پوشا استفاده مي كند مبادله شده است. بسته هاي BPDU شامل اطلاعاتي روي پورت ها , ادرسها, دوره هاي تناوب وقيمت ها است ومراقبت مي كند كه داده ها درجايي پايان يابند كه براي رفتن نامزد شده اند .پيام هاي BPDU درميان پل ها در حلقه هاي اشكار در توپولوژي شبكه مبادله مي شود حلقه ها توسط  خاموش كردن رابط پل انتخاب شده وقرار گرفتن پورتهاي سوئيچ  زائد در پشتيبان , يا وضعيت بلاك شده حذف مي شوند .

واحد داده پرتوكل پل  )BPDU) يكپروتوكل در مجموعه يPPP چند  

بسته سلام از پروتوكل درخت پوشا است كه در فاصله ي زماني براي تبديل اطلاعات در طول پلها درشبكه فرستاده شده است .BPDU درتوصيف وتعريف خصوصيات پورت سوئيچ كمك مي كند وبه سوئيچ ها دربدست اوردن اطلاعات درمورديكديگر كمك مي كند .  

دونوع پايه ازپل وجود دارد , انهايي كه به طور مستقيم  باLAN ها اتصال داخلي دارند , پلهاي محلي ناميده مي شوند وانهايي كه از طريق

يك رسانه WAN مياني مثل خط اجاره اي , اتصال داخلي دارند , پل

دوردست ناميده مي شوند .

PPP_BPDU براي اتصال پلهاي دوردست استفاده مي شود .

فرمت بسته PPP_BPDU درنمونه ي زيرنشان داده شده است .

 

 

F: پرچم F, اگر فيلد LANFCS حاضر باشد, مي نشيند.

I :پرچم I اگرفيلد LANID حاضرباشد, مي نشيند .

Z : پرچم Z اگرلايه 38O2.  IEEE   صفربه كمترين اندازه پر شود ,

 

 

مي نشيند .

O :پرچم  رزرو شده O بايد صفر باشد .

Pads    : صفحه ها ,هرفريمPPP ممكن است به صورت پرشونده درفيلد پركننده لايه پيوند داده اختياري وارد شود . اين عدد مي گويد كه سيستم دريافتي چند صفحه هشتايي خالي شود.

MAC TYPE :نوع MAC

 

1     Bridge_Identification

2     Line_Identification

3    MAC_Support

4    Timygram_Compression

5    LAN_Identification

6    MAC_Address

7    Spanning_Tree_Protocol

 

LANID:

فيلد 32 بيتي اختياري كه ارتباط LAN ها كه ممكن است علاقه مند در دريافت اين فريم باشد , تعريف ميكند اگر پرچم LANID نشيند , سپس اين فيلد حاضر نيست و PDU, چهارتا هشتايي كوچكتر است .

Frame Control

فريم كنترل , در 802.4 و 802.5 و FDDI LAN, چندتا هشتايي وجود دارد كه آدرس مقصد MAC را مقدم ميشمارد, يكي از آن بوسيله FCS حفاظت شده است.نوع فريم MAC, محتويات فيلد فريم كنترل را مشخص مي كند.يك صفحه هشتايي براي تهيه همترازي بسته 32 بيتي حاضر است.

Destination MAC Address :

آدرس مقصد MAC, بوسيله IEEE تعريف شده است.فيلد نوع MAC بيت دستور را تعريف مي كند.

 

Source MAC Address :

آدرس منبع MAC, بوسيله IEEE تعريف شده است.فيلد نوع MAC بيت دستور را تعريف مي كند.

LLC data :

اين باقيمانده فريم MAC است كه توسط LAN FCS حفاظت شده است.

منبع : سايت علمی و پژوهشي آسمان--صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید
اين مطلب در تاريخ: پنجشنبه 21 اسفند 1393 ساعت: 10:25 منتشر شده است
برچسب ها : تحقیق درباره پروتکل اینترنت خط سری (SLIP),نقایص SLIP,SLIP فشرده (CSIP),برقراری اتصال,