زندگی نامه شیخ بهایی

بهاءالدین محمد بن حسین عاملی معروف به شیخ بهائی (زادهٔ ۸ اسفند ۹۲۵ خورشیدی در بعلبک، درگذشتهٔ ۸ شهریور ۱۰۰۰ خورشیدی در اصفهان) حکیم، فقیه، عارف، منجم، ریاضیدان، شاعر، ادیب، مورخ و دانشمند نامدار قرن دهم و یازدهم هجری؛ که در دانش‌های فلسفه، منطق، هیئت و ریاضیات تبحر داشت. در حدود ۹۵ کتاب و رساله از او در سیاست، حدیث، ریاضی، اخلاق، نجوم، عرفان، فقه، مهندسی و هنر و فیزیک بر جای مانده است. به پاس خدمات وی به علم ستاره‌شناسی، یونسکو سال ۲۰۰۹ که مصادف با سال نجوم می‌بوده نام وی در لیست مفاخر ایران ثبت گردید.

شخصیت ادبی شیخ بهایی:

بهائی آثار برجسته ای به نثر و نظم پدید آورده است. وی با زبان ترکی نیز آشنایی داشته است. عرفات العاشقین (تألیف ۱۰۲۲ـ ۱۰۲۴)، اولین تذکره ای است که در زمان حیات بهائی از او نام برده است.
 
بهترین منبع برای گردآوری اشعار بهائی، کشکول است تا جائی که به عقیده برخی محققان، انتساب اشعاری که در کشکول نیامده است به بهائی ثابت نیست. از اشعار و آثار فارسی بهائی دو تألیف معروف تدوین شده است؛ یکی به کوشش سعید نفیسی با مقدّمه ای ممتّع در شرح احوال بهائی، دیگری توسط غلامحسین جواهری وجدی که مثنوی منحول « رموز اسم اعظم » (ص ۹۴ ـ ۹۹) را هم نقل کرده است. با این همه هر دو تألیف حاوی تمام اشعار و آثار فارسی شیخ نیست.

اشعار فارسی بهائی عمدتاً شامل مثنویات، غزلیات و رباعیات است. وی در غزل به شیوه فخرالدین عراقی و حافظ، در رباعی با نظر به ابو سعید ابوالخیر و خواجه عبدالله انصاری و در مثنوی به شیوه مولوی شعر سروده است. ویژگی مشترک اشعار بهائی میل شدید به زهد و تصوّف و عرفان است. ازمثنوّیات معروف شیخ می توان از اینها نام برد: «نان و حلوا یا سوانح سفر الحجاز»، این مثنوی ملمّع چنانکه از نام آن پیداست در سفر حج و بر وزن مثنوی مولوی سروده شده است و بهائی در آن ابیاتی از مثنوی را نیز تضمین کرده است. او این مثنوی را به طور پراکنده در کشکول نقل کرده و گردآورندگان دیوان فارسی وی ظاهراً به علت عدم مراجعه دقیق به کشکول متن ناقصی از این مثنوی را ارائه کرده اند.

«نان و پنیر»، این اثر نیز بر وزن و سبک مثنوی مولوی است؛ «طوطی نامه» نفیسی این مثنوی را که از نظر محتوا و زبان نزدیکترین مثنوی بهائی به مثنوی مولوی است، بهترین اثر ادبی شیخ دانسته و با آنکه آن را در اختیار داشته جز اندکی در دیوان بهائی نیاورده و نام آن را نیز خود براساس محتوایش انتخاب کرده است.

«شیر و شکر»، اولین منظومة فارسی در بحر خَبَب یا مُتدارک است. در زبان عربی این بحر شعری پیش از بهائی نیز مورد استفاده بوده است. « شیر و شکر » سراسر جذبه و اشتیاق است و علی رغم اختصار آن (۱۶۱ بیت در کلیات، چاپ نفیسی، ص ۱۷۹ ـ ۱۸۸؛ ۱۴۱ بیت در کشکول، ج ۱، ص ۲۴۷ ـ ۲۵۴) مشحون از معارف و مواعظ حکمی است، لحن حماسی دارد و منظومه ای بدین سبک و سیاق در ادب فارسی سروده نشده است؛ مثنویهایی مانند «نان و خرما»، «شیخ ابوالپشم» و «رموز اسم اعظم» را نیز منسوب بدو دانسته اند که مثنوی اخیر به گزارش میر جهانی طباطبائی (ص ۱۰۰) از آنِ سید محمود دهدار است. شیوه مثنوی سرایی بهائی مورد استقبال دیگر شعرا، که بیشتر از عالمان امامیه اند واقع شده است. تنها نثر فارسی بهائی که در دیوان های چاپی آمده است، « رساله پند اهل دانش و هوش به زبان گربه و موش » است.
 
بهائی در عربی نیز شاعری چیره دست و زبان دانی صاحب نظر است و آثار نحوی و بدیع او در ادبیات عرب جایگاه ویژه ای دارد. مهمترین و دقیقترین اثر او در نحو، « الفوائد الصمدیه » معروف به صمدیه است که به نام برادرش عبدالصمد نگاشته است و جزو کتب درسی در مرحله متوسط علم نحو در حوزه های علمیه است. اشعار عربی بهائی نیز شایان توجه بسیار است. معروفترین و مهمترین قصیده او موسوم به « وسیله الفوزوالامان فی مدح صاحب الزّمان علیه السلام » در ۶۳ بیت است که هر گونه شبهه ای را در اثناعشری بودن وی مردود می سازد. بهائی در ارجوزه سرایی نیز مهارت داشت و دو ارجوزه شیوا یکی در وصف شهر هرات به نام « هراتیه یا الزّهره » (کشکول، ج۱،ص ۱۸۹ ـ ۱۹۴) و دیگر ارجوزه ای عرفانی موسوم به « ریاض الارواح » (کشکول، ج۱، ص۲۲۵ ـ ۲۲۷) از وی باقی مانده است.

دوبیتیهای عربی شیخ نیز از شهرت و لطافت بسیاری برخوردار بوده که بیشتر آنها در اظهار شوق نسبت به زیارت روضة مقدّسه معصومین علیه السلام است.
 
شیخ محمدرضا فرزند شیخ حرّعاملی (متوفی ۱۱۱۰) مجموعه لطیفی از اشعار عربی و فارسی شیخ بهائی را در دیوانی فراهم آورده است. اشعار عربی وی اخیراً با تدوین دیگری نیز به چاپ رسیده است. بخش مهمی از اشعار عربی بهائی، لُغَز و معمّاست.
 
از بررسی شیوه نگارش بهائی در اکثر آثارش، این نکته هویداست که وی مهارت فراوانی در ایجاز و بیان معمّا آمیز مطالب داشته است. وی حتی در آثار فقهی اش این هنر را به کار برده که نمونه بارز آن «رسائل پنجگانه الاثناعشرّیه »، است. این سبک نویسندگی در « خلاصه الحساب، فوائد الصمّدیه، تهذیب البیان و الوجیزه فی الدرایه » آشکاراتر است. بهائی تبحّر بسیاری در صنعت لغز و تعمیه داشته و رسائل کوتاه و لغزهای متعدّد و معروفی به عربی از وی بر جا مانده است. مانند:

« لغزالزبده » ( لغزی است که کلمه زبده از آن به دست می آید )، « لغزالنحو »، « لغزالکشّاف » ، « لغزالصمدیه »، « لغزالکافیه » و « فائده ». نامدارترین اثر بهائی الکشکول، معروف به « کشکول شیخ بهائی» است که مجموعه گرانسنگی از علوم و معارف مختلف و آینه معلومات و مشرب بهائی محسوب می شود. 
بهائی در شمار مؤلفان پر اثر در علوم مختلف است و آثار او که تماماً موجز و بدون حشو و زواید است، مورد توجه دانشمندان پس از او قرار گرفته و بر شماری از آنها شروح و حواشی متعدّدی نگاشته شده است. خود بهائی نیز بر بعضی تصانیف خود حاشیه ای مفصّل تر از اصل نوشته است.
از برجسته ترین آثار چاپ شده بهائی می توان از اینها نام برد: « مشرق الشمسین و اکسیر السعادتین» ( تألیف ۱۰۱۵)، که ارائه فقه استدلالی شیعه بر مبنای قرآن (آیات الاحکام) و حدیث است. این اثر دارای مقدمه بسیار مهمی در تقسیم احادیث و معانی برخی اصطلاحات حدیثی نزد قدما و توجیه تعلیل این تقسیم بندی است. از اثر مذکور تنها باب طهارت نگاشته شده و بهائی در آن از حدود چهارصد حدیث صحیح و حسن بهره برده است؛ «جامع عباسی»، از نخستین و معروفترین رساله های علمیه به زبان فارسی؛ « حبل المتین فی اِحکام احکام الدّین » (تألیف ۱۰۰۷)، در فقه که تا پایان صلوه نوشته است و در آن به شرح و تفسیر بیش از یکهزار حدیث فقهی پرداخته شده است؛ « الاثنا عشریه » در پنج باب طهارت، صلات، زکات، خمس، صوم و حج است. بهائی دراین اثر بدیع، مسائل فقهی هر باب را به قسمی ابتکاری بر عدد دوازده تطبیق کرده است، خود وی نیز بر آن شرح نگاشته است
 
« زبده الاصول » این کتاب تا مدتها کتاب درسی حوزه های علمی شیعه بود و دارای بیش از چهل شرح و حاشیه و نظم است. « الاربعون حدیثاً » (تألیف ۹۹۵) معروف به اربعین بهائی ؛ « مفتاح الفلاح » (تألیف ۱۰۱۵) در اعمال و اذکار شبانه روز به همراه تفسیر سورة حمد. این اثر کم نظیر که گفته می شود مورد توجه و تأیید امامان معصوم علیه السّلام قرار گرفته است.
 
« حدائق الصالحین » (ناتمام)، شرحی است بر صحیفة سجادیه که هر یک از ادعیة آن با نام مناسبی شرح شده است. از این اثر تنها الحدیقه الهلالیه در شرح دعای رؤیت هلال (دعای چهل و سوم صحیفة سجادیه) در دست است.

« حدیقة هلالیه » شامل تحقیقات و فوائد نجومی ارزنده است که سایر شارحان صحیفه از جمله سید علیخان مدنی در شرح خود موسوم ریاض السالکین از آن بسیار استفاده کرده اند. همچنین فوائد و نکات ادبی، عرفانی، فقهی و حدیثی بسیار در این اثر موجز به چشم می خورد.

خدمات شیخ بهائی
در عرف مردم ایران، شیخ بهائی به مهارت در ریاضی و معماری و مهندسی معروف بوده و هنوز هم به همین صفت معروف است، چنانکه معماری مسجد امام اصفهان و مهندسی حصار نجف را به او نسبت می دهند. و نیز شاخصی برای تعیین اوقات شبانه روز از روی سایه آفتاب یا به اصطلاح فنی، ساعت آفتاب یا صفحه آفتابی و یا ساعت ظلی در مغرب مسجد امام (مسجد ش-ا-ه سابق) در اصفهان هست که می گویند وی ساخته است.

تولد و خانواده
وی از نوادگان حارث همدانی یکی از یاران با وفای امیرالمؤمنین است که در [بعلبک] متولد شد. دوران کودکی را در جبل عامل، از نواحی شام، در روستایی به نام «جبع» یا «جباع» زیست، او از نوادگان «حارث بن عبدالله اعور همدانی» بوده‌است (از شخصیت‌های برجسته آغاز اسلام، متوفی به سال ۶۴ خورشیدی). خاندان او از خانواده‌های معروف جبل عامل در سده‌های دهم و یازدهم خورشیدی بوده‌اند. پدر او از شاگردان برجسته شهید ثانی بوده است.

جشنواره شیخ بهایی

از سال ۱۳۸۳ شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان جشنواره‌ای به نام شیخ بهایی برگزار می‌کند. موضوع این جشنواره فن‌آفرینی و کارآفرینی است و برگزارکنندگان آن معتقدند شیخ‌بهایی نمادی از کارآفرینی است. شیخ‌بهایی در عصر خود دانش را به فناوری تبدیل کرد و خدمات ارزشمند علمی، فرهنگی و عمرانی از خود به یادگار گذاشت. به یاد او این جشنواره شیخ بهایی نامیده شد.

منابع :www.beytoote.com و wikipedia.org

زندگی نامه فیثاغورس یا فیثاغورث

پیتاگوراس، فیثاغورس یا فیثاغورث فیلسوف و ریاضیدان یونان باستان (۵۶۹–۵۰۰ پیش از میلاد) بود. او نخستین کسی بود که توانست اصول پراکنده ای را که ریاضیدانان نخستین عمدتاً با استقرا و آزمون و خطا کشف کرده بودند، بر پایه ی اصول و براهین قیاسی بنا کند.

مشهورترین اندیشه در هندسه را حدود دو هزار سال پیش فیثاغورس ارائه کرد او دانشمندی از اهالی یونان باستان بود که سر و وضعی بسیار ساده و ثروتی ناچیز داشت ولی صاحب تجربه های فراوان بود.فیثاغورس در جزیره ساموس در دریای اژه به دنیا آمد او به مصر بسیار سفر کرد و برای کسب دانش از بابل نیز دیدن کرد. در حدود 530 سال پیش از میلاد در کروتون - محلی یونانی نشین در جنوب ایتالیا- ساکن شد و شاگردان و طرفدارانی دور خود جمع کرد که به فیثاغورسیان معروف شدند.

فیثاغورس بر این باور بود که طبیعت جهان از قانونهای ریاضی پیروی می کند. وی از این قانونها در مویسقی استفاده کرد و متوجه شد که صدای سازهای زهی به ضریبهای درستی از طول زه این سازها بستگی دارد اگز زه به شکلی نگه داشته شود که قسمت مرتعش شونده نصف طول اولیه آن باشد صدای ایجاد شده یک اکتاو بالاتر خواهد بود. این یافته ها درباره قانونهای ریاضی مویسیقی یا هماهنگها امروزه هم اهمیت دارد.

فیثاغورس در اخترشناسی نیز نظم ریاضی را می دید او اعتقاد داشت که زمان گردش سیارات به دور خورشید متناسب با طول هماهنگ تارهای موسیقی است او فکر می کرد که حرکت سیارات سبب پیدایش صوتهای مویسقی می شود که او آنها را هماهنگ کره ها می نامید. اندیشه موسیقی سیاره ای دوامی نیافت ولی فیثاغورس به درستی دریافت که ستاره صبحگاهی و ستاره شامگاهی یک جسم اند. این ستاره میان یونانی ها به افرودیت و در میان رومیها به ونوس شهرت داشت.

رابطه ی فیثاغورس
فیثاغوس دانشمند و ریاضیدان یونان باستان، هنگامی که بر روی مثلث قائم الزاویه برسی کرد که همواره مساحت مربعی که با وتر یک مثلث قائم الزاویه ساخته می‌شود برابر است با مجموع مساحت دو مربعی که با اضلاع زاویه قائم ساخته می‌شود این قانون بعدها به عنوان رابطهٔ فیثاغورس شناخته شد که در هر مثلث قائم الزاویه، مجذور وتر برابر است با مجموع مجذور دو ضلع زاویه ی قائمه.

تبعید فیثاغورس
با این اعتقادات مرموز فیثاغورسیان از نظر همسایگان خود افرادی عجیب و حتی بنیادستیز به حساب می آمدند و فعالیت های سیاسی آنها سر انجام سبب تبعید فیثاغورس شد. او به مگابونتوم که شهری یونانی در جنوب ایتالیا بود رفت و در همانجا درگذشت. اگرچه طرفداران فیثاغورس نظریات او را ثبت کردند و احتمالا چیزی بر آنها افزودند با این وجود هیچ یک از نوشته های او به جا نمانده است.

منابع:ویکی پدیا

زندگی نامه سعدی

سعدی در شیراز دیده به جهان گشود. خانواده‌اش از دین‌آموختگان بودند و پدرش در دستگاه دیوانی اتابک سعد بن زنگی، فرمانروای فارس شاغل بود. پس از درگذشت پدر، سعدی که هنوز نوجوان بود، به توصیه اتابک برای ادامه تحصیل عازم بغداد شد و در مدرسه مشهور نظامیه و دیگر حوزه‌های علمی آن شهر به دانش‌آموزی پرداخت. تا ۶۲۳ (هجری قمری) (۱۲۲۶ (میلادی)) سعدی به عنوان طالب علم در بغداد ماند و از محضر استادانی چون شیخ ابوالفرج جوزی و شیخ شهاب‌الدین سهروردی بهره برد. پس از دانش‌آموختگی تصمیم به ترک بغداد گرفت ولی چون ایالت فارس ناامن و محل تاخت و تاز مغولان بود، به شیراز بازنگشت و برای حج گزاردن و جهانگردی یک رشته سفرهای طولانی را در پیش گرفت.

در این که سعدی از چه سرزمین‌هایی دیدن کرده میان پژوهندگان اختلاف نظر است و به حکایات خود سعدی هم نمی‌توان چندان اعتماد کرد، زیرا بسیاری از آنها پایه نمادین و اخلاقی دارند نه واقعی. مسلم است که شاعر به عراق، شام و حجاز سفر کرده است و شاید از هندوستان، ترکستان، آسیای صغیر، غزنه، آذربایجان، فلسطین، یمن و افریقای شمالی هم دیدار کرده باشد. او در این سفرهای سخت ماجراهای بسیار از سر گذراند که اسارتش به دست فرانک‌ها و بردگی در کار ساختمان برج و باروی شهر طرابلس از آن جمله است.

پس از حدود سی سال جهانگردی، وقتی سعدی به زادگاه خود بازگشت، مردی کهنسال بود (۱۲۵۵ (میلادی)) و ابوبکر بن سعد بن زنگی بر فارس حکومت می‌کرد. سال‌های باقیمانده عمر سعدی به موعظه و نگارش گذشت. با استفاده از تجربه‌ها و آموخته‌هایش کتاب بوستان را در سال ۶۵۵ (هجری قمری) (۱۲۵۷ (میلادی)) به نظم، و گلستان را در سال ۶۵۶ (هجری قمری) (۱۲۵۸ (میلادی)) به نظم و نثر نگاشت.

گلستان سعدی

گلستان سعدی نام کتابی است که سعدی در میانه‌های عمر و یک سال پس از نوشتن بوستان (کتاب نخستش) آن را به نثر روان فارسی نوشت. از نثرهای روان، و بی‌مانند گلستان است که آن را استاد سخن می‌دانند. سعدی در همان ابتدا و در دیباچه‌ گلستان، کتاب خود را با نثری آغاز می‌کند که به واقع نشان دهنده چیرگی او در سخنوری و دانش او در واژه گزینی فارسی است. رفتار شاهان، منش درویشان، مزایای سکوت، جوانی و پیری از جمله موضوعاتی است که سعدی در هشت باب گلستان از آنها سخن می‌راند. پایان یافتن گلستان به دست سعدی برابر است با زمانی که مغولان به وسیله هلاکوخان موفق به فتح بغداد شدند

اولین رایانه الکترونیکی جهان 70 ساله شد

اولین رایانه الکترونیکی جهان که توسط انگلیسی‌ها برای رمزگشایی پیامهای سری آدولف هیتلر در طول جنگ جهانی دوم ساخته شده بود، هفتادمین سالگرد تولد خود را جشن گرفت. 



به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، برخی از شناخته‌شده‌ترین کدشکنهای انگلیس که رایانه «Colossus» را بکار انداخته بودند، روز چهارشنبه(16 بهمن) در موزه ملی محاسبات بریتانیا برای جشن گرفتن هفتامین دهه موجودیت آن دور هم جمع شدند. 



رایانه Colossus که توسط تامی فلاورز، مهندس تلفن انگلیسی طراحی شده، برای تسریع شکستن کد رمزنگاری پیچیده لورنز ساخته شد که در ارتباطات میان هیتلر و ژنرالهایش در طول جنگ جهانی دوم مورد استفاده بود. 



تصورها بر این است که اینکار به کوتاه شدن جنگ و نجات جان بسیاری از انسانها کمک کرده است. 



در روز پنجم فوریه 1944، رایانه Colossus Mk I بر روی اولین پیام رمزگذاری شده لورنز کار کرد. تا پایان جنگ، 63 میلیون کاراکتر از پیامهای درجه بالای آلمان توسط 550 نفری که بر روی 10 رایانه colossus در حال کار بودند، رمزگشایی شده بود. 



این رایانه فضایی به اندازه یک اتاق پذیرایی (2*5*3) را اشغال کرده و وزن آن با 2500 سوپاپ و 10 هزار مقاومت که با هفت کیلومتر سیم‌کشی به هم مرتبط بودند، پنج تن است. موجودیت این رایانه به دلیل حساسیت اطراف پیامهای رمزگشایی شده آن، برای 30 سال بصورت بسیار مخفیانه نگهداری شد. 



سیگنالهای دور نویس آلمانی رمزگذاری‌شده توسط دستگاه لورنز برای اولین بار توسط پلیس که در سال 1940 در بریتانیا به دنبال انتقالات جاسوسی ممکن بود، کشف شد. 



در اوت 1941، یک خطای رویه‌ای توسط اپراتور آلمانی به سرهنگ جان تیلتمان، کدشکن بزرگ بریتانیایی اجازه داد تا یک پیام آلمانی را رمزگشایی کند. بیل توت، ریاضیدان انگلیسی سپس کار را بر روی این پرونده آغاز کرده و توانست ساختار منطقی کامل دستگاه کدشکن را استنباط کند. کدشکن‌ها سپس کار بر روی شکستن کدها را بطور دستی آغاز کردند که بسیار زمان‌بر بود. 



فلاورز که در آن زمان یک مهندس الکترونیک اداره پست بود، به طراحی رایانه Colossus پرداخت که ظرف چند ساعت کدها را رمزگشایی می‌کرد و از این رو بسیار به کوتاه‌شدن فرآیند و رمزگشایی تعداد بیشتری از پیامها کمک کرد. 



تیم رینولدز، رئیس موزه ملی محاسبات بریتانیا اظهار کرد: دستاوردهای افرادی که در پارک بلچلی کار می‌کردند، فروتنانه بوده است. نبوغ توت در استنتاج چگونگی عملکرد دستگاه لورنز بدون دیدن آن، مهارت کسانی که کدها را بطور دستی می‌شکستند و طراحی Colossus، اولین رایانه الکترونیک جهان توسط فلاورز برای سرعت بخشیدن به فرآیند رمزگشایی، دستاوردهایی تقریبا فراتر از درک و فهم است. 



تونی سیل، یکی از موسسان موزه ملی محاسبات، به افتخار زنان و مردانی که در پارک بلچلی در طول جنگ جهانی دوم کار می‌کردند، تیمی را برای بازسازی Colossus در سال 1994 راه انداخت. آنها با هشت تصویر از این رایانه که در سال 1945 گرفته شد، کار می‌کردند. همچنین چند نمودار مدار که توسط مهندسانی که با رایانه اصلی کار کرده بودند، بدست آمد. 



در 15 نوامبر 2007، یک رایانه کاملا کاربردی Colossus Mark II برای عموم رونمایی شد. 

بزرگ‌ترین انفجارهای جهان

انفجارات طبیعی یا انفجاراتی که بشر عامل اصلی آنها بوده ، قرن‌هاست که موجب بروز وحشت و شگفتی در انسان شده است. 



به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، گزارش حاضر به تشریح 10 مورد از قدرتمندترین انفجاراتی می‌پردازد که جهان تاکنون به خود دیده است. 



فاجعه شهر تگزاس 



در سال 1947، وقوع یک آتش‌سوزی در محموله کشتی SS Grandcamp گزارش شد که در شهر تگزاس لنگر انداخته بود. بر اثر این حادثه، 2300 تن نیترات آمونیاک منفجر شد. 



نیترات آمونیاک ترکیبی است که در کودها و مواد منفجره خطرناک به کار می‌رود. 



این سانحه دو هواپیما را که در آسمان پرواز می‌کردند، منفجر کرد و چنان موج انفجاری ایجاد کرد که پالایشگاه‌ها و یک کشتی باری مجاور را به هوا برد. این کشتی باری نیز حامل 1000 تن دیگر نیترات آمونیاک بود. 



این فاجعه حدود 600 تن را به کام مرگ فرستاد و به 3500 فرد دیگر آسیب رساند و بدترین حادثه صنعتی تاریخ امریکا به شمار می‌آید. 



انفجار هالیفاکس (Halifax) 



در سال 1917، یک کشتی باری فرانسوی که حامل مواد منفجره برای جنگ جهانی اول بود، با یک کشتی بلژیکی در بندر هالیفاکس کانادا برخورد کرد. 



این کشتی با نیرویی بیش از هر انفجار ساخته دست بشر، منفجر شد و قدرت انفجار آن معادل سه کیلوتن تی‌ان‌تی بود. 



این حادثه موج دودی به ارتفاع 6100 متر را بر فراز شهر به هوا فرستاد و سونامی ایجاد کرد که بالغ بر 18 متر ارتفاع داشت. 



چنین انفجاری باعث نابودی هر آنچه در فاصله دو کیلومتری اطراف آن بود،شد؛ حدود 2000 نفر کشته شده و همچنین 9000 تن آسیب دیدند. 



این رویداد بزرگ‌ترین انفجار تصادفی مصنوعی جهان لقب گرفت. 



انفجار چرنوبیل 



در سال 1986، یک رآکتور هسته‌ای در چرنوبیل اوکراین منفجر شد. این کشور در آن زمان بخشی از اتحاد جماهیر شوروی بود. 



این حادثه ناگوارترین سانحه هسته‌ای در جهان است که درب 2000 تنی رآکتور را به هوا برد و موجب انتشار 400 برابر مواد رادیواکتیو بیشتر از بمب هیروشیما شد. 



چنین سانحه‌ای بیش از 200 هزار کیلومتر مربع از اراضی اروپا را آلوده کرد و تقریبا 600 هزار نفر در معرض مقادیر بالای تشعشع قرار گرفتند و بیش از 350 هزار نفر مجبور به ترک نواحی آلوده شدند. 



انفجار ترینیتی 



نخستین بمب اتمی تاریخ ملقب به «گجت» در مکانی به نام ترینیتی و در نزدیکی آلاموگوردو (Alamogordo) منفجر شد. 



این بمب در سال 1945 تقریبا با قدرت انفجار 20 کیلو تن تی‌ان‌تی منفجر شد. 





تسلیحات هسته‌ای بعدا به جنگ جهانی دوم خاتمه دادند و دهه‌های بعد، ترس از نابودی هسته‌ای را رقم زدند. 



دانشمندان اخیرا دریافته‌اند که غیرنظامیان مکزیکوسیتی ممکن است در معرض هزاران برابر سطوح استاندارد تشعشع عمومی قرار گرفته باشند. 



انفجار تونگوسکا 



انفجار مرموز در نزدیکی رودخانه «پودکامنیایا تونگوسکا» (Podkamennaya Tunguska) در سال 1908 حدود 2000 کیلومتر مربع از اراضی جنگل‌های سیبری را با خاک یکسان کرد. این ناحیه به اندازه توکیو گزارش شده بود. 



دانشمندان بر این باورند این انفجار توسط برخورد یک شهاب‌سنگ یا دنباله‌دار با قطر 20 متر و جرم 185 هزار تن (بیش از هفت برابر جرم کشتی تایتانیک) رخ داد. 



انفجار حاصل تقریبا به بزرگی انفجار چهار مگاتن تی‌ان‌تی بود که این میزان 250 برابر قدرتمندتر از بمب اتمی هیروشیما گزارش شد. 



کوه تامبورا 





در سال 1815، کوه تامبورا در اندونزی با نیروی هزار مگاتن تی‌ان‌تی منفجر شد که بزرگ‌ترین فوران آتشفشانی تاریخ لقب گرفته است. 



این انفجار حدود 140 میلیارد تن مواد مذاب را به هوا پرتاب کرد و نه تنها موجب مرگ 71 هزار تن در جزیره سومباوا و جزیره مجاور آن به نام لومبوک شد، بلکه خاکستر آزادشده ناشی از آن، بروز نابهنجاری‌های آب و هوایی در سراسر جهان را به همراه داشت. 



سال بعد (1816) به عنوان «سال بدون تابستان» لقب گرفت و شاهد موجی از بارش برف در ماه ژوئن در آلبانی بود و رودخانه‌ها در ماه جولای در پنسیلوانیا یخ زدند . صدها هزار نفر نیز به دلیل قحطی در سراسر جهان جان باختند. 



انقراض کی تی (کرتاشیوس ترینیتی) 



عصر دایناسورها 65 میلیون سال پیش و طی یک آشوب به پایان رسید و این رخداد تقریبا نیمی از گونه‌های موجود بر روی زمین را از میان برد. 



گرچه تحقیقات نشان می‌دهد سیاره زمین در آستانه یک بحران محیطی پیش از انقراض کی تی بود، آنچه دایناسورها را از میان برداشت، برخوردی کیهانی با یک سیارک یا یک دنباله‌دار بوده که عرض آن 10 کیلومتر گزارش شده است. 



این برخورد موجب انفجاری با نیروی تقریبا 10 هزار گیگاتن تی‌ان‌تی یا هزار برابر اندازه زرادخانه‌های هسته‌ای جهان بود. 



چنین برخوردی موجب پوشیده شدن جهان با غبار، روشن‌شدن توفان‌های آتش در سراسر دنیا و همچنین موجب بروز سونامی‌هایی با ارتفاع هزاران متر شده است. 



یک دهانه برخوردی عظیم به عرض تقریبا 180 کیلومتر در ساحل مکزیک احتمالا محل برخورد جرم کیهانی با زمین بوده است. 



دنباله‌دار شومیکر-لوی 9 



این دنباله‌دار در سال 1994 با مشتری برخورد کرد و میدان گرانشی این سیاره غول‌پیکر، آن را به قطعاتی با عرض سه کیلومتر خرد کرد. 



این قطعات با سرعت 60 کیلومتر در ثانیه پراکنده شدند و موجب بروز 21 برخورد مرئی شدند. 



بزرگ‌ترین برخورد موجب ایجاد توپی آتشین در 3000 کیلومتری بالاتر از ابرهای فوقانی مشتری و همچنین ایجاد یک نقطه تاریک عظیم با عرض بیش از 12 هزار کیلومتر (به اندازه زمین) شد. 



گفته می‌شد، این انفجار با نیروی 6000 گیگاتن تی‌ان‌تی به وقوع پیوسته است. 



ابرنواختر سایه‌انداز 



ابرنواخترها ستارگان در حال انفجاری هستند که اغلب به مدت کوتاهی در سراسر کهکشان‌ها می‌درخشند. 



درخشان‌ترین ابرنواختر ثبت‌شده در طول تاریخ در صور فلکی گرگ و در بهار سال 1006 مشاهده شد. 



این انفجار طلایی خارق‌العاده هم‌اکنون به SN 1006 شهرت دارد و در فاصله 7100 سال نوری از زمین و در بخش مجاور کهکشان راه شیری رخ داد. 



این رخداد به حدی شفاف بود که سایه‌های قابل مشاهده را در شب ایجاد کرد و برای ماه‌ها در طول روز مرئی بودند. 



دورترین انفجار ثبت‌شده 



انفجارهای پرتو گاما قدرتمندترین انفجارهای شناخته‌شده جهان هستند. 



نوری که از دورترین انفجار پرتو گامایی که تاکنون مشاهده شده است، GRB 090423 نام دارد و سال 2013 از فاصله 13 میلیارد سال نوری به زمین رسید. 



این انفجار که اندکی بیش از یک ثانیه طول کشید، تقریبا 100 برابر انرژی بیشتری را در مقایسه با انرژی که خورشید در طول عمر 10 میلیارد ساله‌اش آزاد کرده، ساطع کرد. 



به نظر می‌رسد، چنین انفجاری ناشی از یک ستاره در حال مرگ بود که 30 تا 100 برابر بزرگتر از خورشید است. 



انفجار بزرگ(BigBang) 



نظریه‌پردازها بر این باورند جهان در انفجار متولد شده است و گرچه این رویداد اغلب اوقات به عنوان یک انفجار تصور می‌شود، اما در واقع، یک انفجار نبود. 



در آغاز، جهان فوق‌داغ و بی‌نهایت متراکم بود و سوءبرداشت معمول این است که جهان در آن زمان از یک نقطه منفرد و بزرگ در فضا منفجر شد. 



اما واقعیت بسیار عجیب‌تر از آن است و به نظر می‌رسد که ساختار خود جهان منبسط شده است و همزمان با انبساطش، کهکشان‌ها را مانند کشمش‌های موجود در یک قرص نان در حال تورم، با خود حمل کرده است.