تيرگي پوست در زمان حاملگي

آيا تيره شدن قسمت هاي از پوست صورت يا بدن در زمان حاملگي طبيعي است؟
قطعاً. تيرگي پوست بصورت لكه هاي نامنظم در حدود 70% از زنان حامله ديده مي شود. زناني كه پوست تيره دارند بيشتر در معرض اين لكه ها قرار دارند. اين لكه ها بيشتر در نواحي دور لب بالا، بيني، بالاي گونه ها، و پيشاني ديده مي شوند و گاهي به صورت يك ماسك صورت را مي پوشانند. اين لكه ها كه عموماً "ماسك حاملگي" خوانده مي شوند (ولي نام علمي آنها كلوآسما يا ملاسما [chloasma or melasma] است ممكن است در نواحي ساعت و ديگر قسمت هاي بدن كه در معرض نور آفتاب قرار ديده شوند و با هر حاملگي واضح تر مي شوند.

علاوه بر اين، نوك پستان، كك مك يا خال، محل زخم ها، پوست دور ناحيه تناسلي، و نواحي از پوست كه در معرض اصطكاك قرار دارند (نظير زير بغل و كشاله ران) در زمان حاملگي تيره تر يا اصطلاحاً هيپرپيگمانته (Hypertigmanted) مي شوند. تمام اين تغييرات ناشي از افزايش موقتي (و بي ضرر) توليد ملانين در بدن است. ملانين ماده اي است كه رنگ مو، پوست و چشم از آن ناشي مي شود. تيرگي پوست ظرف چند ماه پس از حاملگي از بين مي رود، هر چند در بعضي از زنان اين تغييرات رنگدانه هيچگاه كاملاً برطرف نمي شوند.

خط تيره روي شكم چيست؟
اين خط كه "خط سياه" يا Linea Nigra خوانده مي شود در واقع همان "خط سفيد" يا Linea Alba است كه بطور طبيعي از بالاي شكم و زير آبگاه تا قسمت پاييني شكم و استخوان عانه ادامه دارد و در حالت طبيعي به رنگ پوست بوده و ديده نمي شود. افزايش توليد ملانين باعث سبب تيره شدن اين خط مي شود. اين خط نيز در بيشتر موارد چند ماه پس از زايمان رنگ قبلي خود را باز مي يابد.

براي جلوگيري از تيرگي پوست در زمان حاملگي چه مي توان كرد؟
تيرگي پوست معمولاً بعد از زايمان برطرف مي شود ولي براي به حداقل رساندن آن در زمان حاملگي مي توان توصيه هاي زير را بكار بست:

دوري از آفتاب: اين نكته بسيار مهم است زير قرار گرفتن در معرض آفتاب تغييرات رنگدانه ها را تشديد مي كند. سعي كنيد از يك ضد آفتاب با طيف وسيع كه در مقابل هر دو نوع اشعه هاي UVA و UVB محافظت ايجاد مي كند و SPF آن 30 يا بيشتر باشد بصورت روزانه استفاده كنيد. (SPF خصوصيتي از كرم هاي ضد آفتاب است كه قدرت آنها را در محافظت از پوست در مقابل اشعه نشان مي دهد. اين عدد معمولاً روي جعبه ضد آفتاب نوشته شده است و هر چه عدد آن بزرگتر باشد نشان دهنده قدرت محافظت بيشتر است.) اگر حتي هوا آفتابي هم نباشد بايد از ضد آفتاب استفاده كرد و در صورتيكه ساعاتي را بيرون از منزل مي گذرانيد مي توانيد بيش از يك بار در روز هم استفاده كنيد. در واقع، حتي اگر برنامه نداريد از خانه خارج شويد سعي كنيد ماليدن ضد آفتاب را به برنامه روتين هر روز صبحتان تبديل كنيد. اگر بيرون مي رويد علاوه بر ضد آفتاب از كلاه لبه دار هم استفاده كنيد. همچنين سعي كنيد مدت قرار گرفتن در معرض نور آفتاب را بويژه بين ساعت 10 صبح و 2 بعد از ظهر كاهش دهيد. 
از كرم ها و تميز كننده هاي پوستي ملايم استفاده كنيد. از بكار بردن كرم هايي كه پوستتان را تحريك مي كنند خودداري كنيد زيرا باعث بدتر شدن تيرگي مي شوند. 
بعد از زايمان
بعد از زايمان هم به محافظت پوست خود از نور آفتاب ادامه دهيد. در بيشتر موارد، تيرگي هاي بوجود آمده به آهستگي و بدون هيچگونه درماني برطرف مي شوند. اما بايد توجه داشت كه در تعداد كمي از زنان، داروهاي ضد بارداري كه حاوي استروژن هستند (نظير قرص هاي ضد حاملگي) مي توانند سبب ايجاد كلوآسما شوند. در صورتيكه تيرگي پوست در حد ناراحت كننده باشد بهتر است روش ديگري براي جلوگيري از بارداري بكار رود.

اگر بعد از گذشت چند ماه از زايمان، لكه هاي تيره همچنان وجود داشته باشند مي توان از كرم هاي روشن كننده پوست نظير هيدوركينون (كه بعضي از انواع آن ضد آفتاب هم در خود دارند) و يا يك داروي موضعي حاوي ترتينوئين (Retin-A) و يا داروهاي خوراكي نظير گلوكوليك اسيد استفاده كرد. اگر به متخصص پوست مراجعه كنيد احتمالاً براي شما داروهاي تركيبي تحويز مي كند. البته نبايد انتظار داشته باشيد بسرعت نتيجه بگيريد. درمان ممكن است چندين ماه طول بكشد. (در بعضي موارد نادر، متخصصين پوست براي از بين بردن لكه ها از ليزر استفاده مي كنند ولي اين درمان قدم اول نيست.) درمان هر چه باشد، محافظت در مقابل اشعه خورشيد در طول درمان و بعد از آن نكته اي حياتي است كه بايد به آن توجه داشت.

اگر شير مي دهيد و يا برنامه داريد دوباره به فاصله كوتاهي حامله شويد حتماً قبل از مصرف هر گونه دارو و يا انجام درمان با پزشك مشورت كنيد.

آيا اين لكه ها نشانه اي از يك بيماري هستند؟
بعضي از تغييرات رنگ پوست ممكن است علائمي از بيماري هاي پوستي نظير سرطان پوست يا ديگر مشكلات باشند، بنابراين در صورتيكه همراه با تغيير رنگ پوست درد، حساسيت، قرمزي و يا خونريزي وجود داشت و يا متوجه تغيير رنگ، شكل يا اندازه خالي كه از قبل داشته ايد شديد به متخصص پوست مراجعه كنيد.

تاريخچه بيماری ايدز

در سال 1981 هشت مورد و خيم از ابتلا به بيماري " كاپوسي ساركوما"، يكي از انواع خوش خيم تر سرطان كه معمولا در ميان افراد سالمند شايع است، در ميان مردان هم جنس گراي نيويورك گزارش شد.تقريباً همزمان با اين موارد، شمار مبتلايان به يك عفونت ريوي نادر در كاليفرنيا و نيويورك بالا رفت.با اين كه در آن زمان عامل شيوع ناگهاني اين دو بيماري مشخص نشده بود، اما معمولا از اين دو واقعه پزشكي به عنوان آغاز ايدز ياد مي كنند.در طي يك سال اين بيماري بدون نام، گسترش زيادي داشت تا سرانجام در 1982 آن را ايدز(Syndrome Deficiency Immune (Aquired ناميدند.به مرور شمار بيشتري متوجه اين بيماري جديد شدند، چون گروه هاي گسترده تري از مردم، و نه فقط همجنس گرايان، را مبتلا مي كرد.بيماران هموفيل و معتادان تزريقي با علائمي مشابه ايدز به پزشك مراجعه مي كردند.همزمان با ظهور ايدز درآمريكا، درآن سوي اقيانوس آتلانتيك پزشكان در فقيرترين قاره جهان آفريقا، متوجه شيوع يك پديده جديد بهداشتي شدند.اين بيماري كه در زبان محلي" اسليم"(SLIM) – مرگ در اثرتحليل تدريجي بدن – نام گرفته بود، در آفريقا به معضلي عميق تبديل مي شد.در وهله اول پزشكان دليلي نمي ديدند كه ايدز، بيماري شايع درميان همجنس گرايان آمريكاي ثروتمند، را با اسليم مرتبط بدانند.اما تحقيقات بعدي و شيوع علائمي مشابه درميان زنان و دگر جنس گراها نشان داد كه هر دوي اين بيماري ها يكي بوده وهمان ايدز است.درهياهويي از جنجال ها و ابهامات گسترده درباره اين بيماري كشنده جديد، تلاش ها براي تشخيص علت بروز ايدز و نحوه انتقال آن، با شتابي بي سابقه آغاز شد.در سال 1984 يك گروه محقق آمريكايي به رياست" رابرت گالو" اعلام كرد كه آنها عامل بيماري ايدز را كشف كرده اند، يعني همان ويروسي كه ما آن را حالا اچ آي وي مي خوانيم.البته اين ادعا با اعتراض " لوك موننتير" و گروه محققان فرانسوي او، كه ماه ها قبل اين ويروس را شناسايي كرده بودند، روبرو شد.در بحبوحه اين جنجال ها محققان براي پيدا كردن درمان ايدز بسيج شدند: جستجويي كه هنوز هم ادامه دارد.آزمايش هاي خون نشان داد كه ويروس اچ آي وي سراسر جهان را در پنجه مهلك خود گرفته و در مدت زماني كم به تمام قاره ها گسترش يافته است.تلاش ها براي درك اين ويروس به موضوعي بسيار اضطراري تبديل شد. اين كه از كجا آمده و چرا در قرن بيستم هم زمان در دو نقطه مختلف يعني آفريقا و آمريكا ظهور كرده بود؟

منشا اچ ای وی
طبق شواهد روشن و قانع كننده اي كه وجود دارد، شكي نيست كه ايدز از ويروس اچ آي وي ناشي مي شود. اما درحال حاضر تاكيد بر اين موضوع است كه درك سر منشا ويروس اچ آي وي براي كشف واكسن و درمان هاي موثرتر امري حياتي است.براساس آخرين تحقيقات در زمينه مختصات ژنتيكي اچ آي وي، عامل انتقال ايدز، مشخص شده اين ويروس از تركيب دو ويروس مختلف در ميمون شامپانزه به وجود آمده است.اين ويروس ها از نوع ويروس" اس آي وي"( Virus Simian Immunodeficiency ) هستند كه در ميمون ايجاد بيماري مي كند.اين تحقيقات نظريه اي رايج را كه مي گويد ايدز در طي يك قرن گذشته در جنگلهاي غرب آفريقا ظهور كرده است، تاييد مي كند.درسال 1999 نشريه" نيچر" در شماره ماه فوريه خود يك نظريه عملي را به چاپ رساند كه مورد حمايت گسترده كارشناسان اين رشته قرار گرفت.براساس اين نظريه ويروس عامل ايدز ابتدا از طريق يكي از زير گونه هاي شامپانزه در آفريقا به انسان سرايت كرده است.به اعتقاد دانشمندان انسان اولين بار در نيمه نخست قرن گذشته در نتيجه شكار و تغذيه گوشت شامپانزه، سنتي كه هنوز در آفريقا ادامه دارد، به اين ويروس آلوده شد.اس آي وي در گذشته اي نه چندان دور وارد بدن انسان شد و پس از جهش ژنتيكي به اچ آي وي تبديل شد.به احتمال قريب به يقين ناحيه گينه بيسائو درغرب آفريقا مكاني است كه اين نقل و انتقال درآن صورت گرفته است.بسياري از دانشمندان بر اين باورند كه انتقال ويروس بيش از يك بار روي داده است، چون نمونه هاي گوناگوني از اين ويروس، درانسان باعث بروز ايدز مي شود.اما تعيين زمان دقيق انتقال از حيوان به انسان مشكل آفرين تر است.نكته قابل توجهي كه در تحقيقات مشخص شد اين بود كه در قرن نوزدهم هيچ يك از ميليون ها آفريقايي كه به زور به بردگي كشيده و به كشورهاي خارجي منتقل شدند، به اين ويروس آلوده نبودند.بنابراين ايدز بايد پس ازسال 1860 بروز كرده باشد. ويروس اچ آي وي اولين بار در سال 1959 درنمونه پلاسماي خون يك مرد اهل كنگو رديابي شد.ويروس اچ آي وي، اولين بار در سال 1959 در نمونه خون يك مرد از كشور كنگو رديابي شد.هر چند نخستين نمونه از ايدز در آمريكا، در سال1981 گزارش شد، اما براساس شواهد اولين قرباني ايدز دراين كشور به سال 1969 باز مي گردد.درآن سال يك جوان سياه پوست در شهر " سنت لوئيز" آمريكا دراثر ابتلا به ايدز درگذشت.تحقيقات درمورد سرعت واگرايي ژنتيكي ميان دو خانواده اصلي ايدز، اچ آي وي – 1 و اچ آي وي – 2، نشان مي دهد كه انتقال ويروس به انسان در حدود سال 1940 ( با ضريب خطاي حدود 20) سال روي داده است.مطالعه ژنتيكي بر روي ويروس اس آي وي، كه به درك بهتر انتقال آن از گونه ميمون ها به انسان كمك كرد، توسط گروهي از دانشمند بين المللي انجام گرفت و درنشريه علمي "Science چاپ شد.اين گروه مدعي است كه دو ويروس مختلف از دو نوع ميمون در شامپانزه تركيب شده و ويروس اس آي وي را به وجود آورده است.تنظيم كنندگان اين مقاله علمي مي گويند رشته اي از آلودگي و عفونتهاي پي در پي در ميمون " مانگابي دماغ قرمز" و گونه اي بزرگ تر به نام Spot – Nose منجر به خانواده اي از ويروس ها موسوم به " اس آي وي سي پي زي" (SIVcpz ) شده است.نكته مهم اين كه هر دو اين گونه ها خوراك شامپانزه بوده و زيستگاه آنها در غرب آفريقاي مركزي قرار دارد.اليزاب بيلز از دانشگاه ناتينگام، بريتانيا، و همكارانش مي گويند كشف اين موضوع كه ويروس اس آي وي در شامپانزه داراي منشائي دوگانه است، پيامدهاي مهم علمي را به دنبال دارد.


نقل از: http://robot.ir/blog/mollasadra/pages.php?show&id=000107

خارش پوست در دوران بارداری

آيا خارش پوست در دوران بارداري طبيعي است؟ 
وجود خارش در دوران بارداري در بعضي از نواحي بدن بخصوص دور شكم و پستانها كه در حال بزرگ شدن هستند نادر نيست زيرا پوست بايد براي هماهنگي با رشد اين نواحي كشيده شود. هورمون هاي دوران بارداري نيز تا حدي در اين امر مؤثرند. 

در حدود دوسوم از خانم هاي باردار در طول دوران بارداري دچار قرمزي و گاهـي خارش كـف دست ها و پاها مي شوند. كارشنـاسـان براين باورند كه علت اين اختلالات كه بلافاصله پس از زايمان از بين مي رود افزايش سطح استروژن خون است. خانم هاي سياهپوست نسبت به سفيد پوستان كمتر دچار اين حالت مي شوند. گاهي ممكن است بيماريهاي پوستي كه بطور طبيعي با خارش همراه است نظير خشكي پوست، اگزما، يا آلرژي غذايي در دوران بارداري، با خارش شديدي بروز كند. 

چگونه ميتوان خارش را تسكين داد؟ 
از گرفتن دوش و حمام داغ بپرهيزيد زيرا مي تواند پوست را خشك تر كرده و خارش را تشديد كند. از صابون هاي ملايم استفاده كنيد و دقت كنيد كه آنرا بخوبي آب كشي كنيد و سپس به آرامي پوست را خشك كنيد. پس از استحمام از كرم هاي مرطوب كننده استفاده كنيد و ترجيحاً انواعي را كه معطر نيستند انتخاب كنيد زيرا بعضي از انواع عطريات مي توانند پوست را تحريك كنند. گاهي از وان شاه بلوط استفاده كنيد (فرآورده هاي شاه بلوط مخصوص استحمام را مي توانيد از داروخانه ها تهيه كنيد). لباسهاي نخي و گشاد بپوشيد و هنگام گرماي روز از خانه خارج نشويد زيرا حرارت خارش را تشديد مي كند.

آيا بروز بثورات برآمده و خارش دار بر روي شكم امري شايع است؟ 
در حدود 1 درصداز خانم ها به چنين عارضه اي دچار مي شوند. اين بثورات بصورت لكه هاي قرمز رنگ، برآمده و خارش دار شبيه به كهير در طول ماه آخر يا دو ماه آخر سه ماهه دوم بارداري بر روي شكم ظاهر مي شوند. اين بثورات كه پاپول ها يا كهيرهاي خارش دار دوران بارداري (PUPPP) يا بثورات چند شكلي دوران بارداري ناميده مي شوند، ابتدا در محل خطوط كشيدگي پوست شكم ظاهر مي شوند و بعد به ران ها، باسن و گاهي بازوها كشيده مي شوند. اين بثورات خطري براي شما يا جنين ندارند ولي ممكن است خارش شديدي داشته باشند. 

پزشك يا ماما پوست شما را معاينه مي كند و احتمالاً يك پماد تجويز مي كنند تا خارش تسكين يابد. در موارد شديد بايد يك دوره استروئيد خوراكي به شما تجويز شود. PUPPP در اكثر خانم ها در عرض چند روز پس از زايمان از بين مي رود و ناپديد مي شود و خوشبختانه بندرت در بارداري هاي بعدي ظاهر ميگردد.

بيماري پوستي كه با شيوع كمتري خانم هاي باردار را گرفتار مي كند خارش بارداري (prurigo gestationalis) نام دارد كه با برآمدگي هاي كوچك و متعدد شبيه گزش حشره تظاهر مي كند. اين بثورات ممكن است هر يك از نواحي بدن را گرفتار سازد ولي احتمال بروز آنها در روي دست ها، پاها، بازوها، و ساق پاها بيشتر است. اين بثورات با وجود اينكه آزاردهنده و خارش دار هستند خطري براي جنين ندارند. خارش بارداري در هر زماني در طول بارداري ممكن است بوجود آيد ولي احتمال بروز آن در سه ماهه دوم بارداري بيشتر است.

در موارد بسيار نادر بثورات بسيار خارش داري بوجود مي ‌آيند كه ابتدا به شكل كهير هستند و بعد تبديل به تاول هاي بزرگي مي شوند. اين بثورات كه به نام pemphigoid gestationalis ناميده مي شوند (عليرغم آنكه اين بيماري هيچ ارتباطي با ويروس تبخال (هرپس) ندارد herpes gestationalis نيز ناميده مي شود)، معمولاً از ناحيه شكم و اغلب دور ناف شروع مي شوند و گاهي به بازوهـا و ساق پاها كشيده مي شوند. اين بيماري جدي تر از PUPPP است زيرا احتمال زايمان زودرس و نيز احتمال اختلال رشد جنين در آن بيشتر است. اين بيماري معمولاً در سه ماهه سوم بارداري شروع مي شود ولي ممكن است در هر زمان ديگري حتي در هفته اول پس از زايمان نيز شروع شود. اين بثورات در طول دوران بارداري ممكن است چند بار ظاهر شوند و سپس فروكش كنند و اغلب بعد از زايمان نيز شعله ور مي شوند. بروز اين بثورات در بارداري هاي بعدي امري شايع است و معمولاً در بارداري هاي بعدي شديدتر خواهد بود. 

در صورت وجود هر گونه بثورات آن را به اطلاع پزشك خود برسانيد. حتما اگر بثورات به بارداري مربوط نباشد بازهم بهتر است كه پزشك آن را بررسي كند و در اين زمينه توصيه هاي لازم را به شما بدهد و يا شما را به متخصص پوست ارجاع دهد. 

آيا مي توان خارش شديد را نشانه اي از يك اختلال شديد تلقي نمود؟ 
خارش شديد در سه ماهه دوم و يا از آن شايعتر، در سه ماهه سوم مي تواند نشانه اي از كلستاز داخل كبدي در دوران بارداري محسوب شود كه اختلالي كبدي است كه 2% خانم هاي باردار به آن مبتلا مي شوند و جنين را در معرض خطر قرار ميدهد. اين اختلال هنگامي بوجود مي آيد كه صفرا بطور عادي در داخل مجاري صفرا به جريان در نمي آيد و در نتيجه املاح صفراوي در پوست تجمع مي يابند و به خارش كلي بدن مي انجامد. 

خارش ممكن است خيلي شديد باشد. اين حالت بخودي خود بثوراتي ندارد ولي ممكن است بعلت خاراندن، پوست قرمز و ملتهب شود و خراشيدگي هايي در آن ديده شود. اگر تصور مي كنيد كه كلستاز داريد، بايد خيلي سريع به پزشك يا ماما خبر دهيد و تحت آزمايشات كبدي براي بررسي كار كبد و سونوگرافي براي كنترل وضعيت جنين قرار گيريد. درمان بستگي به جواب آزمايش و وضعيت جنين دارد و ممكن است لازم باشد كه زايمان زودتر از موقع انجام گيرد. بعد از زايمان مشكل از بين مي رود و البته ممكن است در بارداري هاي بعدي مجدداً اين مشكل بوجود آيد.

چرا محصولات تغییریافته ژنتیکی خوب هستند؟

چرا محصولات تغییریافته ژنتیکی خوب هستند؟
::کسری اصفهانی::

مجله نيوزويك در شماره ۲۰ مارس ۲۰۰۶ خود مطلبى درباره ارزش محصولات تغييريافته ژنتيكى يا Genetically Modified كه به اختصار GM خوانده مى شوند، چاپ كرده است. گرچه مطالب بخشى از اين مقاله درباره يك پروژه مهندسى ژنتيك بر روى خوك است كه در كشورهاى اسلامى مصرف خوراكى ندارد، ولى كليت مقاله براى روشن شدن ذهن خوانندگان مفيد است.

LeeM.Silver استاد زيست شناسى مولكولى دانشگاه پرينستون است و در حال حاضر هيچ گونه ارتباطى با هيچ شركت تجارى بيوتكنولوژى ندارد. وى مدعى است شايد غذاهاى تغييريافته ژنتيكى حتى از غذاهاى ارگانيك سبزتر باشند. 

مزرعه پرورش خوك بسيار كثيف است، بوى بد حيوانات در فضا مشمئز كننده است. اين حيوانات محيط زيست را هم به مخاطره مى اندازند. كود حاصل از خوك ها داراى مقادير بالايى فسفر است كه اگر شسته شده و به درياچه ها و حاشيه رودخانه ها وارد شود، اكسيژن را كاهش مى دهد، ماهى ها را مى كشد، باعث رشد بى رويه جلبك ها شده و گازهاى گلخانه اى آزاد مى كند.
در خلال دهه ۸۰ ميلادى آلودگى فسفر تمامى جانوران آبزى اطراف Mariager Fjord در دانمارك را تا شعاع ۴۲ كيلومترى نابود كرد به طورى كه اين فاجعه اكولوژيكى دولتمردان اروپايى را وادار به وضع قوانين سختگيرانه اى براى مزارع پرورش خوك كرد، گرچه اين قوانين مشكل را حل نشده باقى گذاشت.
پرورش خوك در كشورهاى اروپايى اجتناب ناپذير است زيرا قسمت عمده پروتئين مردم اين قاره را تامين مى كند و از همه مهم تر اينكه اين منبع پروتئين از همه منابع ديگر ارزان تر است.
اروپاى شمالى بيشترين نسبت خوك به انسان را دارا است به طورى كه اين نسبت در دانمارك ۲ به ۱ است. در خلال دهه ۹۰ ميلادى توليد گوشت خوك در كشورهاى آسياى شرقى به خصوص در چين و ويتنام رشد بى سابقه اى داشته است و آلودگى حاصل از آن تهديدى براى زيستگاه هاى شكننده ساحلى و اقيانوسى انواع موجودات آبزى است. اين موضوع حتى در گزارش سازمان كشاورزى و غذاى سازمان ملل متحد (FAO) در بهمن سال ۱۳۸۴ منعكس شده است. توقف توليد خوك راه حل اين مسئله است ولى راه حل ديگر تبادل افكار بين طرفداران محيط زيست و افكار عمومى است.
دو دانشمند كانادايى موفق به خلق خوك هايى شده اند كه مدفوع آن داراى مقادير بسيار پايين تر فسفر است. اگر اين نژاد جديد توانايى سازش با محيط هاى مختلف را بيابد، مى تواند راه حلى براى كاهش آلودگى باشد. اما اين خوك كه Enviropig يعنى خوك دوستدار محيط زيست ناميده شده است، محصول تغيير ژنتيكى و مهندسى ژنتيك است كه طرفداران محيط زيست در كشورهاى غربى با آن مخالف هستند.
Enviropig يكى از محصولات متعدد فناورى هاى جديد است كه طرفداران محيط زيست و حاميان غذاهاى ارگانيك را درمانده كرده است. سئوالى كه آنان بايد به آن پاسخ دهند اين است: آيا بايد همانند گذشته با محصولات مهندسى ژنتيك مبارزه كرد حتى به قيمت نابودى محيط زيست ؟
در حال حاضر امكان دست ورزى خوك ها براى توانمند كردن آنها در هضم علوفه مانند گاو و گوسفند وجود دارد. با اين تغيير مى توان از ذرت كه گياهى باارزش غذايى بالا است به عنوان خوراك خوك ها استفاده كرد.
كاربرد ديگر مهندسى ژنتيك در گياهان غيرمثمر مورد نياز صنعت كاغذسازى است كه به ايجاد فرآيند موثرتر كاهش انرژى مصرفى و ايجاد مواد شيميايى سمى كمتر حاصل از كارخانه هاى كاغذسازى مى انجامد.
شاخص ترين كاربردهاى دست ورزى ژنتيكى، كاهش مشكلات بخش كشاورزى خواهد بود؛ بخشى كه ۳۸ درصد خشكى ها را دربر مى گيرد و زيستگاه و زيست بوم هاى طبيعى را اشغال مى كند. غلات اصلاح ژنتيكى شده مى توانند به صورت كارآمدتر توليد شده به نحوى كه بخشى از اين زمين ها به صاحب اصلى آن كه طبيعت است، بازگرداند.
ايستادن در صف مخالفان اين دستاوردهاى ارزنده مهندسى ژنتيك بر مبناى هوادارى از فلسفه غذاهاى ارگانيك است كه ناشى از يك برداشت ساده لوحانه است: هر چه طبيعى است خوب است و هر چه مصنوعى است، بد. مهندسى ژنتيك در نظر كشاورزان ارگانيك غيرقابل قبول است فقط به خاطر اينكه دستاوردهاى آن از آزمايشگاه بيرون مى آيد. به طور مثال «چارلز مارگوليس» سخنگوى صلح سبز شاخه آمريكا مى گويد: «ما فكر مى كنيم Enviropig فرانكشتاينى در لباس مبدل است.»
از لحاظ فنى هر گياه يا جانور حاصل از انتخاب انسان در بين موتاسيون هاى اتفاقى در طبيعت هم ممكن است ايجاد شود. پرتوهاى پرانرژى كيهانى كروموزوم ها را به قطعات كوچك مى شكنند و آنها دوباره به طور اتفاقى به يكديگر متصل مى گردند. بدين طريق طبيعت برخى اوقات نسخه هايى از ژن ها را خلق مى كند كه قبلاً وجود نداشته اند.
كارهاى آزمايشگاهى تفاوت هايى با آنچه طبيعت انجام مى دهد، دارند: دانشمندان مى توانند تغييرات ظريف و دقيقى در DNA موجودات ايجاد كنند [البته نظريه آفرينش هوشمند مسائل جديدى را در اين زمينه مطرح كرده است كه در اين مقاله به آن اشاره نشده است.] اين موضوع در مورد تحقيقات دانشمندان كانادايى نيز صدق مى كند. به طور مثال آنها يك تركيب جديد مولكول DNA ايجاد كرده اند كه وقتى در داخل جنين خوك قرار گيرد، باعث توليد Enviropig مى شود كه توانايى ترشح آنزيم آزادكننده فسفر را در بزاقش دارا است. نتايج به دست آمده هيجان انگيز بوده است: خوك هاى جديد مى توانند تمامى فسفر مورد نياز خود را از خوراك معمول دام تامين كنند و نيازى به افزودن مكمل هاى غذايى كه امروزه دامداران به طور فزاينده اى از آنها استفاده مى كنند، نيست. اين عمليات ميزان فسفر موجود در فضولات دام را تا ۷۵ درصد كاهش مى دهد. 



البته آزمايش قانع كننده اى لازم است كه نشان دهد يك فعاليت مهندسى ژنتيك و محصول حاصل از آن براى انسان خطرناك نيست. دانشمندان مى توانند موارد كار را با فنونى كه به آنها امكان آزمايش و مقايسه ساختار و عمل تك تك ژن هاى يك جانور را مى دهد، انجام دهند. 
مزيت افزوده شده به Enviropig يك آنزيم اضافى در بزاق آن است كه به طور طبيعى در ميلياردها باكترى موجود در دستگاه گوارش هر انسان وجود دارند؛ بنابراين Enviropig براى مصرف انسان به اندازه خوك هاى غيرتغيير يافته ژنتيكى بى خطر است. 
كشاورزان ارگانيك مدعى هستند كه رهيافت هاى آنان در كشاورزى كاملاً طبيعى بوده و براى محيط زيست بسيار بهتر از زراعت به قول آنها سنتى است. تعريفى كه كميسيون اروپا از كشاورزى ارگانيك ارائه مى دهد به اين صورت است: «بهره بردارى از فنونى در كشاورزى كه به زيست بوم هاى پايدار و كاهش آلودگى محيط زيست كمك مى كند.» حال اگر فكر مى كنيد كه كشاورزان ارگانيك Enviropig يا هرگونه جاندار اصلاح ژنتيكى شده ديگر را كه آلودگى محيط زيست را كاهش مى دهند بپذيرند، سخت در اشتباه هستيد. براساس قوانين خودساخته فلسفه ارگانيك، تغييرات ژنتيكى از هر نوع و با هرگونه هدفى كاملاً مردود و ممنوع است. 
حال اگر كشاورزان سنتى شروع به پرورش Enviropig كنند، مزارع پرورش خوك ارگانيك آلودگى بسيار بيشترى نسبت به آنان ايجاد خواهند كرد و در اين صورت سازمان هاى حفاظت از محيط زيست وارد عمل خواهند شد و مزارع ارگانيك را تعطيل خواهند كرد. 



بايد اذعان كرد كه از نظر بهداشتى هم كشاورزى ارگانيك ارزش قابل توجهى ندارد. مصرف كنندگان تمايل دارند محصولات ارگانيكى اى را خريدارى كنند كه همان گونه كه در تبليغات ادعا مى شود بدون استفاده از آفت كش هاى شيميايى توليد شده باشند. اين يك تصور اشتباه است، كشاورزان ارگانيك می­توانند از مواد شیمایی مثل آفت­کش بسیار سمی Pyrethrin و نوروتوکسین بسیار قوی Rotenone استفاده كنند كه مورد دوم با بيمارى پاركينسون مرتبط است. استفاده از اين مواد در مزارع ارگانيك پذيرفته شده است، چرا كه اين مواد در طبيعت وجود دارند. Pyrethrin توسط نوعى گل داوودى (Chrysanthemum) توليد مى شود و Rotenone از يك نوع انگور محلى هندى به دست مى آيد. واقعيت اين است كه تمامى آفت كش هاى مرسوم مورد استفاده در كشاورزى سريعاً از بين مى روند و خطرناچيزى براى مصرف كنندگان دارند، اما حساسيت به غذاهاى طبيعى سالانه جان صدها كودك را مى گيرد. غذاهاى دست ورزى شده ژنتيكى تا حد زيادى مى توانند اين خطرات احتمالى را كاهش دهند. 
«اليوت هرمان» دانشمند آمريكايى در پروژه‌اى كه در وزارت كشاورزى آمريكا انجام شد، موفق به توليد نوعى سويا با ميزان حساسيت زايى پايين شده است. اين دانشمند موفق شده است، ژن مسئول ۶۵ درصد از موارد آلرژى زايى سويا را از كار بيندازد. 
لازم به ذكر است كه سويا جزء مهم بيشتر غذاهاى مخصوص كودكان است. سوياى اصلاح ژنتيكى شده مذكور نه تنها كمتر حساسيت زا است بلكه به گفته «هرمان» در آزمايش هاى انجام شده، از نظر عملكرد تغيير نكرده و رشد محصول به حالت عادى بوده و به نظر مى آيد نوع و مقدار پروتئين، روغن و ساير تركيبات مشابه سوياى معمولى است. 
دانشمندان ديگرى نيز خاموش كردن ژن هاى مسئول حساسيت زايى بادام زمينى و ميگو را گزارش كرده اند. اگر اين محصولات به بازار بيايند، سويا و بادام زمينى ارگانيك خطرات بيشترى نسبت به اين محصولات براى سلامت انسان خواهند داشت. 
متاسفانه اين موضوع به زودى اتفاق نخواهد افتاد، چون تاكنون هيچ مجمعى توليد غذاهاى حساسيت زا را ممنوع اعلام نكرده است و كشاورزان سنتى هيچ انگيزه اى براى كشت محصولات با حساسيت زايى كمتر ندارند، در عين حال جامعه به سمتى سوق داده شده است كه همه باور كنند محصولات تغييريافته ژنتيكى احتمالاً خطراتى براى سلامت انسان دارند.
در اين شرايط، اكثر تحقيقات مورد نياز مورد تاييد قرار نمى گيرند، كشاورزان به پرورش خوك هايى كه محيط زيست را آلوده مى كنند ادامه مى دهند، سوياى ارگانيك حساسيت زا كشت شده و نوروتوكسين هاى ارگانيك بر روى محصولات اسپرى مى شوند، بدتر اينكه طرفداران سرسخت محصولات ارگانيك و دوستداران متعصب محيط زيست فكر مى كنند هيچ كس غير از آنها نمى تواند شرايط زندگى بشر بر روى زمين را بهبود بخشد؛ مگر اينكه اشخاص ديگرى در مقابل آنها بايستند و راه حل جايگزينى را پيشنهاد دهند. 

منبع: NewsWeek, Mar.2006

این مقاله در شماره ۷۹۲ روزنامه شرق مورخ ۴ تیر نیز چاپ شده است
به نقل از http://genetics.persianblog.com/

دیابت حاملگی

ديابت حاملگي چيست؟
ديابت حاملگي نوعي ديابت است كه زنان حامله به آن مبتلا مي شوند. بين 2 تا 7 درصد زنان حامله دچار اين نوع ديابت مي شوند و به اين دليل اين بيماري يكي از شايعترين عوارض حاملگي است.

سيستم گوارش بيشتر غذاي خورده شده را به نوعي قند به نام گلوكز مي شكند. گلوكز وارد خون شده و با كمك انسولين (هورموني كه از لوزالمعده يا پانكراس ترشح مي شود) سوخت لازم براي سلول هاي بدن را فراهم مي كند. در ديابت حاملگي هم نظير ديابت هاي تيپ 1 و 2 (كه در افراد غير حامله بروز مي كند)، گلوكز به جاي رفتن به درون سلول ها و تبديل شدن به انرژي در داخل خون باقي مي ماند. اما چرا در حاملگي چنين اتفاقي رخ مي دهد؟

در طي حاملگي، هورمون ها استفاده از انسولين را براي بدن سخت مي كنند و از اين رو لوزالمعده بايد انسولين بيشتري توليد كند. در بيشتر زنان حامله اين مسئله مشكلي ايجاد نمي كند و پانكراس انسولين بيشتري ترشح مي كند. ولي در صورتيكه پانكراس نتواند به اندازه لازم انسولين ترشح كند و سطح گلوكز در خون بالا رود ديابت حاملگي رخ مي دهد.

بيشتر زنان مبتلا به ديابت حاملگي بعد از تولد كودك بهبود مي يابند. با اين حال ابتلا به اين بيماري احتمال ابتلا در حاملگي هاي بعدي و يا در آينده را افزايش مي دهد.

تأثير ديابت بر روند حاملگي
امروزه بيشتر زنان مبتلا به ديابت حاملگي كودكان سالمي بدنيا مي آورند. پزشك معالج بيمار را تحت نظر گرفته و قند خون با استفاده از رژيم درماني و ورزش و در صورت لزوم تزريق انسولين در حد طبيعي نگه داشته مي شود. اما در صورتيكه ديابت بخوبي كنترل نشود مي تواند عواقبي جدي براي مادر و كودك به همراه داشته باشد.

در بيشتر زنان حامله مهمترين نگراني اين است كه قند خون بالا سبب بالا رفتن قند خون جنين مي شود. در نتيجه، لوزالمعده جنين بايد براي سوزاندن گلوكز اضافي انسولين بيشتري ترشح كند. مجموعه اين اتفاقات سبب مي شود بدن جنين چربي بيشتري توليد كرده و وزن جنين بويژه در بالا تنه افزايش يابد.

افزايش وزن در بالا تنه جنين منجر به وضعيتي به نام ماكروزومي مي شود. كودك ماكروزوم ممكن است خيلي بزرگ باشد بطوريكه در زايمان طبيعي نتواند از كانال زايماني خارج شود. يا سر كودك در هنگام زايمان وارد كانال شود ولي شانه هايش گير كند. در اين وضعيت كه "ديستوشي شانه" خوانده مي شود پزشك بايد براي خارج كردن جنين از رحم از مانور هاي خاصي استفاده كند. زايمان طبيعي گاهي در اين وضيعت منجر به شكستگي استخواني يا آسيب به اعصاب مي شود كه در هر دو حالت مشكل در 99% كودكان متولد شده بدون بجاي گذاشتن عوارض دائمي بهبود مي يابد. (در بعضي موارد خيلي نادر كودك ممكن است بدليل نرسيدن اكسيژن كافي در حين زايمان دچار مشكلات مغزي گردد.) مانور هاي انجام شده همچنين ممكن است سبب آسيب به ناحيه مهبلي مادر نيز شده و يا نيازمند يك اپيزيوتومي بزرگتر باشد.

به دليل اين خطرات، در صورتيكه پزشك به بزرگ بودن جنين مشكوك باشد ممكن است سزراين توصيه شود. خوشبختانه، در صورتيكه ديابت حاملگي كنترل شود، تنها در درصد كمي از موارد جنين بيش از حد بزرگ مي شود.

به فاصله كوتاهي پس از تولد، قند خون كودك ممكن است افت كند زيرا بدن وي همچنان در حال توليد مقادير اضافي انسولين است. به همين دليل، بلافاصله در اتاق زايمان، قند خون كودك با استفاده از خون گرفته شده از پاشنه پايش كنترل مي شود. در صورتيكه قند خون پايين باشد كودك بايد در اسرع وقت چه با شير مادر و چه با شير خشك و يا آب قند تغذيه شود. (در موارد شديد افت قند خون ممكن است گلوكز وريدي به كودك داده شود.)

در اين كودكان خطر ابتلا به يرقان نوزادي، پلي سيتمي (بالا بودن تعداد گلبول هاي قرمز خون)، و هيپو كلسمي (پايين بودن كلسيم خون) نيز بيشتر است. در صورتيكه ديابت حاملگي بخوبي كنترل نشود ممكن است بر عملكرد قلب جنين نيز تأثير بگذارد. بعضي مطالعات نشان داده اند كه ميان ديابت حاملگي شديد و افزايش خطر مرده زايي در دو ماه آخر حاملگي رابطه وجود دارد. و در نهايت، ديابت حاملگي خطر ابتلابه پره اكلامپسي را دو برابر مي كند.

تحت نظر گرفتن جنين براي جلوگيري از عوارض ديابت حاملگي
بسته به شدت بيماري و اينكه مادر مشكلات ديگري در زمينه حاملگي دارد يا خير، پزشك معالج ممكن است جنين را با دقت بيشتري در دو يا سه ماه آخر حاملگي تحت نظر بگيرد. پزشك به مادر آموزش خواهد داد كه چگونه در سه ماهه سوم حاملگي تعداد دفعات حركت جنين را بشمارد و در صورت برخورد با كاهش تحرك جنين بلافاصله وي را مطلع سازد.

در صورتيكه قند خون كنترل نشود و يا بقدري بالا باشد كه نياز به انسولين وجود داشته باشد و يا مشكلات ديگري وجود داشته باشد، احتمال نياز به كنترل قلب جنين (nonstress test) يا سونوگرافي دوره اي در حدود هفته 32 وجود دارد. (اين نوع از سونوگرافي "بيوفيزيكال پروفايل" خوانده مي شود.) در صورتيكه قند خون بدون نياز به تزريق انسولين در حد مجاز كنترل شود و بيمار مشكل ديگري نداشته باشد ممكن است نيازي به اين تست ها تا چند هفته آخر حاملگي يا زمان زايمان وجود نداشته باشد.

پزشك معالج همچنين ممكن است حوالي هفته هاي 29 تا 33 يك سونوگرافي به منظور اندازه گيري جنين و تخمين وزن او درخواست كند. در اين زمان، اگر جنين بيش از حد بزرگ باشد ممكن است انسولين تجويز شود. در صورتيكه پزشك به بزرگ بودن جنين مشكوك باشد ممكن است سونوگرافي ديگري در نزديكي زمان زايمان انجام دهد، هرچند سونوگرافي در اواخر حاملگي چندان در تخمين اندازه جنين دقيق نيست. بسته به شرايط، ممكن است زايمان قبل از موعد مقرر القاء شود يا سزارين انجام گردد.

توجه: اگر ديابت حاملگي در نيمه اول دوران حاملگي تشخيص داده شود احتمال اينكه بيمار از قبل از حاملگي دچار ديابت بوده ولي تشخيص داده نشده است بيشتر است. در اين موارد، پزشك ممكن است يك اكوكارديوگرافي از قلب جنين درخواست كند زيرا خطر نواقص زايماني بويژه ناهنجاري هاي قلبي در مواردي كه قند خون در طي 8 هفته اول حاملگي بالا باشد (زماني كه بدن جنين در حال شكل گرفتن است) بيشتر است.

تشخيص ديابت حاملگي
مادر ممكن است متوجه شود كه نسبت به شرايط معمول بيشتر تشنه، گرسنه و خسته مي شود و يا دچار تكرر ادرار شده است ولي اينها همگي علائم شايعي در زمان حاملگي هستند و طبيعي تلقي مي شوند. واقعيت اين است كه ديابت حاملگي اغلب بدون علامت است. به همين دليل است كه تقريباً در تمام زنان حامله بين هفته هاي 24 و 28 قند خون اندازه گيري مي شود.

با اين حال، در صورتيكه خطر ابتلا به ديابت در مادر بيشتر باشد و يا علائمي از آن را داشته باشد (نظير وجود قند در ادرار ) اندازه گيري قند خون در اولين ويزيت زمان حاملگي و بعد از آن در صورتيكه نتيجه آزمايش اول منفي باشد بين هفته هاي 24 و 28 انجام مي شود. مثبت بودن آزمايش قند خون دليل بر ابتلا به ديابت حاملگي نيست ولي بيمار بايد براي تشخيص قطعي مجدداً مورد آزمايش قرار گيرد.

چه عواملي خطر ابتلا به ديابت حاملگي را افزايش مي دهند؟
طبق نظر انجمن ديابت آمريكا عوامل زير خطر ابتلا به ديابت حاملگي را افزايش داده و قند خون در اين موارد بايد زودتر اندازه گيري شود:

چاقي (اندكس توده بدن - body mass index بالاي 30) 
سابقه ابتلا به ديابت حاملگي در حاملگي هاي قبلي 
سابقه خانوادگي ديابت 
بعضي پزشكان عوامل زير را نيز به ليست بالا اضافه مي كنند:

وجود قند در ادرار (آزمايش ادرار در تمامي ويزيت هاي زمان حاملگي انجام مي شود) 
سابقه بدنيا آوردن نوزاد بزرگ (بعضي 4 كيلوگرم و بعضي 4 كيلو و 400 گرم را مرز در نظر مي گيرند) 
مرده زايي بدون دليل 
سابقه بدنيا آوردن كودك دچار نواقص زايماني 
بالا بودن فشار خون 
توجه داشته باشيد كه بسياري از زناني كه به ديابت حاملگي مبتلا مي شوند هيچيك از اين فاكتور ها را ندارند. به همين دليل است كه بيشتر پزشكان اندازه گيري قند خود را براي تمام بيمارنشان در هفته هاي 24 تا 28 بصورت روتين درخواست مي كنند. از سوي ديگر، در درصد كمي از زنان حامله ممكن است احتمال ابتلا بقدري كم باشد كه اصلاً نيازي به آزمايش نداشته باشند. خصوصيات اين زنان عبارتند از:

سن كمتر از 25 سال 
وزن منتاسب 
نبود سابقه خانوادگي ديابت 
نبود سابقه بالا بودن قند خون 
نبود سابقه بدنيا آوردن كودك بزرگ يا هر گونه عوارض ديگري كه معمولاً همراه ديابت حاملگي ديده مي شود 
درمان ديابت حاملگي
درمان ديابت حاملگي به شدت بيماري بستگي دارد. بيمار بايد قند خود را با استفاده از دستگاه هاي خانگي كنترل قند خون و يا نوار هاي حساس به قند خون كنترل كند. رژيم غذايي برنامه ريزي شده مي تواند كمك كننده باشد.

در رژيم غذايي، بايد تعادل صحيحي ميان پروتئين، چربي و كربوهيدرات وجود داشته باشد. همچنين ويتامين هاي لازم، مواد معدني و كالري لازم بايد تأمين شود. از مصرف مواد شيرين بايد پرهيز كرد و يا مصرف آنها را به حداقل رساند. همچنين پرهيز از حذف وعده هاي غذايي، بويژه صبحانه، بر ثابت نگه داشتن قند خون مؤثر است.

رعايت رژيم غذايي ممكن است در ابتدا كمي نگران كننده باشد ولي اگر به آن عادت كنيد ديگر چندان سخت نيست. همچنين مادر نبايد خود را تحت رژيم غذايي خاص يا محدود كننده بداند. اصول حاكم بر رژيم غذايي ديابتي براي همه افراد مفيد است بنابراين اگر ديگر اعضاء خانواده هم اين رژيم غذايي را رعايت كنند فرصتي فراهم شده است تا همه از يك تغذيه سالم تر بهره مند شوند.

مطالعات نشان مي دهند كه ورزش سبك هم به بهبود توانايي بدن در سوزاندن گلوكز كمك كرده و سبب كاهش قند خون مي شود. 30 دقيقه فعاليت هوازي در روز، نظير پياده روي يا شنا، براي بسياري از زنان مبتلا به ديابت حاملگي سودمند است. ورزش شديد براي همه توصيه نمي شود، بنابر اين براي آگاهي از ميزان فعاليت ورزشي مناسب و مفيد بهتر است با پزشك مشورت شود.

در صورتيكه قند خون با رژيم غذايي و ورزش كنترل نشود پزشك ممكن است انسولين تزريقي نيز تجويز كند. حدود 15 درصد زنان مبتلا به ديابت حاملگي به انسولين نياز پيدا مي كنند. اخيراً بعضي پزشكان به جاي انسولين، داروهاي خوراكي نظير قرص هاي گليبنكلاميد يا متفورمين تجويز مي كنند ولي هنوز در مورد مؤثر بودن اين داروها ترديدهايي وجود دارد.

آيا ديابت بعد از زايمان هم باقي مي ماند؟
احتمالاً نه. فقط درصد كمي از زنان مبتلا به ديابت حاملگي بعد از زايمان ديابتيك باقي مي مانند و به عقيده محققين بيشتر اين زنان قبل از حاملگي دچار ديابت تشخيص داده نشده بوده اند. براي اطمينان، بايد حدود 6 تا 12 هفته پس از زايمان قند خون اندازه گيري شود. اين آزمايش بايد ناشتا انجام شود (مثل بسياري از آزمايشات خون بيمار بايد حداقل 12 تا 14 ساعت چيزي نخورد. به عبارت ديگر شام زود صرف شود و صبحانه هم خورده نشود).

آيا ابتلا به ديابت حاملگي خطر ابتلا به ديابت را در آينده افزايش مي دهد؟
بله. حدود دو سوم زنان مبتلا به ديابت حاملگي در حاملگي هاي بعدي نيز به اين عارضه مبتلا مي شوند. تعداد كمي از مطالعات نشان داده اند كه حدود 50% زناني كه به ديابت حاملگي مبتلا مي شوند طي 5 سال اول بعد از زايمان دچار ديابت تيپ 2 مي شوند. وجود شرايط زير خطر ابتلا را افزايش مي دهد:

چاقي 
قند خون بسيار بالا در دوران حاملگي (بويژه اگر بيمار به انسولين نياز پيدا كرده باشد) 
تشخيص ديابت در اوايل حاملگي 
مقادير مرزي قند خون در آزمايشات بعد از زايمان (قند بالا ولي نه به اندازه اي كه تشخيص ديابت داده شود) 
پزشك معالج به بيمار توصيه خواهد كرد كه چند وقت يك بار بايد آزمايش قند خون بدهد. اين زمان در صورتيكه آزمايشات بعد از زايمان طبيعي باشند معمولاً هر يك تا سه سال است. پايين نگه داشتن وزن، رژيم غذايي سالم، و ورزش مي توانند بسيار كمك كننده باشند. همچنين ممكن است لازم باشد بيمار از مصرف قرص هاي ضد بارداري كه فقط پروژستين دارند خودداري كند. در زناني كه به تازگي ديابت حاملگي داشته اند، خطر ابتلا به ديابت حاملگي تيپ 2 افزايش مي يابد.

در كودك نيز احتمال چاقي در سنين كودكي يا بزرگسالي و نيز ابتلا به ديابت افزايش مي يابد. كمك به كودك براي داشتن يك تغذيه خوب، نگه داشتن وزن در حد مناسب، و تحرك فيزيكي كافي بسيار مهم است. در صورت ابتلا به ديابت حاملگي اين مسئله را حتماً به متخصص كودكاني كه كودك خود را پيش او مي بريد اطلاع دهيد