اعتیاد، مهترین عامل طلاق در‌ایران '

محمد علی زنگانه، معاون اجتماعی و پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی سازمان بهزیستی ایران می گوید از هر شش و نیم ازدواج در ایران یک مورد به طلاق می‌انجامد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) آقای زنگانه با اشاره به اینکه اعتیاد مهمترین علت طلاق در ایران است، افزود: آموزش پیش از ازدواج و مهارت‌های زندگی در پیشگیری از طلاق بسیار موثر است.

به گفته معاون اجتماعی و پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی سازمان بهزیستی برای پیشگیری از طلاق، باید برنامه‌های جامع توانمند سازی و یادگیری از سنین پائین در کشور آغاز شود.

مشکلات جنسی علت ۳۰ تا ۴۰ درصد طلاق‌ها در ایران است

رسول روشن، دبیر علمی پنجمین کنگره سراسری "خانواده و سلامت جنسی" اعلام کرد: "علت ۳۰ تا ۴۰ درصد طلاق‌ها در ایران مشکلات جنسی است."

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران( ایسنا)، آقای روشن با اشاره به برگزاری این کنگره افزود: " از جلمه اهداف برگزاری کنگره خانواده و سلامت جنسی شکستن تابوی پرداختن به مسائل جنسی، ایجاد بستر برای انجام پژوهش‌های کاربردی و آماده سازی و ارائه بسته‌های آموزشی و اخلاق جنسی است."

آقای روشن همچنین ادامه داد: "باید توجه داشت که مسائل جنسی یک کارکرد طبیعی میان زن و مرد است و می‌تواند بنا به دلایلی دچار نقصان شود."

ازدواج در ایران ۳ درصد و طلاق ۱۰ درصد رشد داشته است

بر اساس اعلام سازمان ثبت اسناد و املاک در ایران تعداد ازدواج‌های این کشور در چهار ماهه ابتدای سال جاری نسبت به مدت مشابه سال گذشته سه درصد رشد داشته است.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، براساس این گزارش تعداد طلاق‌های ثبت شده نیز در این مدت نسبت به چهارماهه ابتدای سال قبل ۱۰ درصد افزایش یافته است.

اظم چند نفر از «بدها»ى کلاس را به زیرزمین تاریک مدرسه برده بود. بچه ها در کلاس گریه مى کردند و قسم مى خوردند در آنجا حیوانات وحشى دیده اند. ناظم به بچه هاى کلاس هشدار مى داد که اگر درس نخوانید و شیطنت کنید در زیرزمین کنار آن حیوانات زندانى مى شوید. معلم بعد از رفتن ناظم از بچه هاى تنبیه شده پرسید که آیا شما واقعاً در زیرزمین حیوانات وحشى دیدید؟ آنها گفتند بله. او گفت ولى چنین چیزهایى در زیرزمین وجود ندارد. آنجا فقط یک زیرزمین تاریک است. بعداً خودتان بروید و با دقت نگاه کنید.

این دست برخوردها از سوى معلمان چالشى براى نظام تعلیم و تربیت سنتى است. نگرشى که مى کوشد نگاه کودکان را به دنیاى اطراف واقع گرا و مشاهده گر کند چالشى براى این نظام است. اما تلاش دوچندانى از سوى معلمان لازم است تا شکل سنتى آموزش و پرورش ما به سیاق دنیاى مدرن درآید. ما در خاطراتمان معلمان زیادى را به یاد داریم که فقط گوینده بوده اند، درنتیجه ذهن ما مدام درخارج از درس و کلاس سیر مى کرده است. در کلاس بسیارى از معلمان از ترس به خود لرزیده ایم چون موقع درس پرسیدن به ازاى هر «واوى» که جا مى انداختیم یک نمره از ما کم مى شد. در محضر بسیارى از معلمان از اظهار نظر مى ترسیدیم چون ممکن بود مسخره شویم یا به اصطلاح به ما گیر بدهند. به طور کلى در بیشتر کلاس ها ما شنونده صرف و معلم، گوینده صرف بوده است.

نمى خواهیم بسیارى از این تجربیات براى کودکان عصر جدید تکرار شود، ولى واقعیت این است که نوع نگرش برخی از معلمان به حرفه شان مدتهاست که تغییر نکرده است. در حالى که اصولاً نحوه اداره کلاس هاى درس در کشورهاى پیشرفته به کلى با آنچه ما در ذهن داریم و کودکان ما تجربه مى کنند متفاوت است. درجهان امروز در حرفه معلمى تحولات عمده اى به وجود آمده است تا معلمان خود را با مقتضاى عصر جدید و تحولات علمى و فنى و فلسفى دنیا تطبیق دهند.

از زمانى که کودک صورت ناقصى از انسان بالغ تصور مى شد و دائماً به هر وسیله اى از جمله تنبیه و توبیخ، تربیت مى شد زمان زیادى سپرى شده است. در آن عصر کودکان و نوجوانان باید در مقابل بزرگسالان تسلیم محض مى بودند، ولى اینک به قدرت مشاهده، تعقل و تخیل آنها مانند بزرگسالان احترام گذاشته مى شود. کودک دیگر لازم نیست در کلاس شنونده صرف باشد. او باید در کلاس مشارکت کند. نقش معلم نیز با وجود این که همچنان مهم و تعیین کننده است، ولى در دادن یک سرى مطالب بسته و محدود خلاصه نمى شود.

دکتر «محمدرضا بهرنگى» کارشناس آموزشی مى گوید: «در جهان امروز به کارگیرى واژه تدریس به عنوان وظیفه معلم پذیرفته شده نیست، بلکه امروزه باید به شاگردان کمک شود تا به چارچوب ذهنى موردعلاقه برسند و به طور مستقل این چارچوب را توسعه دهند. معلم وسیله و راهنماست نه همه چیز گوى مقتدر. در کلاس جدید نباید بفهمى معلم کجاست. او راه را نشان مى دهد و کمک مى کند تا زمینه هاى فکرى را گسترش دهد. او مى گوید از این راه برو تا به نتیجه برسى. معلم ارتباط مفهومى با ذهن بچه ها دارد و متوجه است که آنها در چه مرحله اى از ساختن مفهوم ذهنى هستند. معلم باید استعدادهاى درونى را بشناسد تا خودش به دنبال مفاهیم برود و شاگردانش نیز داراى چیدمان مفهومى ذهنى شوند و با آن بتوانند با جهان بیرون از ذهن برخورد کنند. معلم باید به شاگردانش کمک کند تا ذهنى پویا داشته باشند. به نحوى که با افزایش سن، ذهنى جوان بر شانه هاى پیر داشته باشند. درحالى که الآن روشها به کودکان مى آموزد که چطور تست بزنند. حتى در آموزش رایانه کودک یاد مى گیرد که تست بزند و مى آموزد چطور نمره اش را بالاتر ببرد.

بچه هاى جدید قبل از مدرسه مى توانند مفاهیم را انتقال دهند و جمله بسازند. در حالى که وقتى وارد مدرسه مى شوند دوباره کتاب شنیدن و گفتن را به آنها مى دهیم. به آنها مى گوییم آنچه را ما مى گوییم بگویید، بشنوید، بخوانید و بنویسید. در حالى که الآن آموزش «الف ب» معنى ندارد. به جایش در جهان از شیوه تجربه و آزمایش استفاده مى شود. دانش آموزان باید مسأله پیداکنند. دنبال حل آن بروند، نتیجه گیرى کنند و بعد مفاهیم را بیان کنند. ما به فناورى اطلاعات و ارتباطات در تدریس نیازمندیم.»

براى این که یک معلم تأثیر بگذارد باید از ویژگى ها و مهارت هاى خاصى برخوردار باشد. دکتر «على اکبر شعارى نژاد» استاد دانشگاه در تحقیقاتى درباره ویژگى هاى معلمان در کتابش باعنوان «مبانى روانشناختى تربیت» مى گوید: «معلم باید یک سرى ویژگى هاى شخصیتى داشته باشد. این ویژگى ها شامل این موارد است: عشق به تغییر یافتن و تغییر دادن، جرأت متفاوت اندیشیدن، بازاندیشى و فراتراندیشى، استعداد ، آمادگى حواس و مغز سالم، ایمان به کار ، به مردم، به علم و ...، امید به تغییر، اعتماد به خود، مردم ، علم و...، اعتدال، شناخت خویشتن، مدیریت زندگى و برخوردارى از فلسفه زندگى روشن. معلم باید از ویژگى هاى حرفه اى خاصى نیز برخوردار باشد. معلمى به ویژه در دنیاى امروز مهارتهاى پیچیده و مستلزم یادگیرى و تمرین است.» این مهارت ها عبارتند از: «مهارت برقرارى و مدیریت ارتباط ها، مهارت یادگیرى مداوم، مهارت مدیریت تغییر رفتار، مهارت مدیریت یادگیرى و آموزش، مهارت مدیریت زمان و مکان، مهارت مدیریت بحران، مهارت مدیریت استعدادها و توانایى ها، مهارت شناخت مخاطب، مهارت شناخت منابع معتبر یادگیرى، مهارت مدیریت تغییر موقعیت ها، مهارت تحلیل و تبیین مسائل واقعى زندگى امروز، مهارت آینده شناسى و آینده نگرى، مهارت مدیریت اختلاف هاى فرهنگى، مهارت مدیریت وسایل و ابزارهاى یادگیرى، مهارت مدیریت کلاس و انضباط یا کلاسدارى، مهارت مدیریت اولیاى دانش آموزان، مهارت مدیریت ارزشیابى، مهارت مدیریت انگیزش ها، مهارت مدیریت روابط و ارتباطات، مهارت جامع نگرى، مهارت مدیریت خدمات اجتماعى و حساسیت و فعالیت و خلاقیت.»

«محبت الله همتى » کارشناس آموزشى نیز درباره ویژگى هاى معلم در دوره آموزش ابتدایى مى گوید: «اولین عنصر یا ویژگى، علاقه مندى به شغل معلمى است که در غیر این صورت این کار، کارى مشقت بار خواهد بود. علاقه مندى سبب موفقیت و درنتیجه پیشرفت خواهدبود. ویژگى بعدى ارتباط مؤثر با دانش آموزان است. در واقع یکى ازمهارت هاى اساسى یک فرد براى احراز شغل معلمى در دوره آموزش ابتدایى مهارت و برقرارى ارتباط با دیگران است. معلم باید بتواند با دانش آموزانش در درجه اول و سپس با محیط خود ارتباط مؤثر برقرارکند.

درک حقیقى به نام تفاوت هاى فردى دانش آموزان و به رسمیت شناختن آن در کار معلمى بسیار مهم و راهگشاست و سبب توجه به نیازهاى گوناگون دانش آموزان مى شود و معلم مى تواند استعدادهاى گوناگون بچه ها را کشف و درک کند و آنها را به درستى در مسیر رشد و تعالى قراردهد. معلم هاى خلاق هم موفق ترند. خلاقیت درکار معلمى معجزه مى کند. اطلاعات به روز از رشته مورد تدریس و کسب آگاهى از تغییرات برنامه درسى معلم را تواناترمى کند، لذا کنجکاوى که محرک اصلى چنین ویژگى است براى یک معلم موهبتى الهى است. کنجکاوى سبب مى شود تا معلم بتواند زمینه پرسشگرى را در فضاى یاددهى - یادگیرى دامن بزند.

تعلیم و تربیت آدمى در بستر زمان معنا و مفهوم پیدامى کند و عینیت مى یابد. از ویژگى هاى یک معلم در دوره آموزش ابتدایى، صبر و بردبارى است. معلمان صبور و بردبار بهتر نتیجه مى گیرند. معلمان با نشاط فضایى سرشار از شادى و شور و شوق یادگیرى را در دانش آموزان ایجاد مى کنند.

این نشاط چه در ظاهر معلم و چه در رفتار باید نمود داشته باشد و نکته آخر اینکه شرافت و حیثیت معلم را نباید به بازى گرفت. تأمین حداقل معیشت بدون دغدغه بسترساز فعالیت هاى یک معلم موفق است.

اما به گمان بسیارى از کارشناسان کمتر معلمى از چنین ویژگى ها و مهارت هایى برخوردار است. درحالى که فناورى هاى جدید، شیوه آموزش درمدارس را متحول کرده است، معلمان آمادگى چندانى براى ورود به عصرجدید ندارند و به تبع آن نمى توانند نسلى را متناسب با این مقتضیات تربیت کنند.

دکتر «بهرنگى» مى گوید: «درحال حاضر از آموزش و پرورش حساس به سرنوشت کشور فاصله داریم. ما نیاز به معلمان حرفه اى با مدارک بالا و آموزش علمى دانشگاهى داریم تا نظم علمى دانشگاهى را با ساخت فکرى دانش آموزان تطبیق دهند. نه چون بیکارى بسیار است عده اى معلم شوند. البته در شوراى آموزش و پرورش شرط معلمى را حداقل لیسانس قرارداده است. ما تقریباً دیگر معلم دیپلمه نداریم و تسهیلاتى قائل شده ایم که دیپلمه ها لیسانس بگیرند. خوشبختانه به این دلیل که تعداد فارغ التحصیلان زیاد شده، هجوم به سمت آموزش و پرورش صورت مى گیرد. منتها یک علت این هجوم آن است که بسیارى آموزش و پرورش را جایى مى دانند که نظارتى برآن نیست. درعین اینکه تحصیلات دانشگاهى هم درآن مطرح است. براى رفع این مشکل لازم است حقوق و مزایا بر مبناى صلاحیت و استعدادهاى حرفه اى به معلمان تعلق گیرد و موجبات ارتقا دراین شغل فراهم شود. همین طور معلمان باید به طور مداوم آموزش ببینند و متحول شوند. با کاهش جمعیت دانش آموزى و ساخت کلاس هاى درس جدید مشکل اصلى ما در مدارس ارتقاى سطح حرفه اى و پژوهشى معلمان است.

الآن کتاب هاى درسى کم محتواست. بچه هاى امروزى با وجود اینترنت و... خیلى بیشتر ازاینها مى دانند، اما چون روش ها خوب نیست فکر مى کنیم حجم کتاب ها زیاد است».

جمعى از کارشناسان عقیده دارند براى تربیت معلمان مؤثر باید روى دانشگاههاى تربیت معلم حساب ویژه اى بازکرد.

این درحالى است که مراکز تربیت معلم درمعرض انتقاداتى قراردارند. شاید عمده مشکل این مراکز به این موضوع برمى گردد که معلم از نظرمادى و معنوى جایگاه برجسته اى درجامعه ما ندارد نتیجه آن که شرکت کنندگان در کنکور آن را در مرتبه هاى پایین تر فهرست انتخاب رشته قرارمى دهند. درنتیجه پایین ترین رتبه هاى قبولى وارد این دانشگاهها مى شوند. به تبع آن استادان برجسته تدریس در دانشگاههاى دیگر را به این دانشگاه ترجیح مى دهند. نتیجه این که دانشجویان فارغ التحصیل این دانشگاهها نیز انتظارات را برآورده نمى کنند.

دکتر «شعارى نژاد» مى گوید: واقعیت این است که معلمان قشر فراموش شده اى هستند. باید آنها را تربیت کرد تا آب راکد نشوند. امسال تربیت معلم تکانى خورده، ولى تاکنون کسانى که از همه دانشگاهها رانده شده بودند وارد دانشسراها مى شدند. آنها حتى خجالت مى کشیدند در کلاس سؤال کنند.

زمانى معلم ها در رتبه بندى مشاغل مرتبه دو را داشتند. اونیفورم مى پوشیدند و نشان مى زدند، ولى به تدریج معلمى شغل چندم شد. با گفتن اینکه معلمى شغل انبیاست و... نمى شود معلمان را راضى کرد. واقعیت این است که بزرگ ترین اصل در مدیریت دنیا پاداش است. باید به آنها امتیازداد. این درحالى است که معلمان مثل سایر کارمندان هم ساعت نمى زنند. براساس تحقیقى که انجام داده ام افزایش حقوق هم تا زمانى که تورم مهارنشود راهگشا نیست.

از این رو تا زمانى که معلمان متحول نشوند نمى توان امیدى به تغییر شیوه آموزش و پرورش داشت. با گسترش فناورى، شکل مدارس و کلاس ها و حتى ساخت میز و نیمکت ها و چیدمان آنها عوض شده است. طبیعى است که در این سلسله تغییرات، تحول در نقش و کارکرد معلم بسیار بیشتر و تعیین کننده تر بوده است.

همه انسان‌ها دوست دارند کودکانی باهوش داشته باشند. هوش علاوه بر زمینه ژنتیک، تا حدی هم اکتسابی است و در طول زندگی و به نسبت شرایط محیطی از آغاز تولد تا بزرگسالی و براساس آموزش‌های فرد در او شکل می‌گیرد. 

 در واقع با این که هوش انسان، هم ارثی و هم اکتسابی است یا به عبارتی هوش پدیده‌ای ژنتیک و استعدادی خدادادی است، توانایی‌های ذهنی افراد در طی دوران زندگی و از دوران کودکی آنها کم‌کم شکل می‌گیرد. براساس تحقیقات علمی انجام شده، با به کار بردن روش‌ها و برنامه‌ریزی‌های خاصی در زندگی روزمره و در فضای آموزشی کودکان، می‌توان قدرت تفکر و هوش آنها را پرورش داد. شما هم می‌توانید از این روش‌ها برای باهوش‌تر کردن فرزندتان استفاده کنید. 

 بازی برای هوش: شطرنج، جدول، پازل و دیگر بازی‌های فکری، همگی برای مغز کودک همچون ورزش هستند. بازی‌هایی مانند جدول اعداد علاوه بر این که می‌توانند سرگرمی لذتبخشی برای کودک شما باشند، تقویت‌کننده توانایی تفکر، استراتژیک، حل مشکلات و تصمیم‌گیری در وضعیت‌های پیچیده هستند. انواع بازی‌های فکری را در خانه داشته باشید و علاوه بر این، گاهی مسائلی را به طور خیالی طراحی کنید و برای حل آن از فرزندتان کمک بخواهید.

 در جستجوی دانش باش: محققان معتقدند والدینی که کودکان خود را با ارائه نظرات و ایده‌های جدید تشویق کرده و کنجکاوی آنها را مورد توجه و احترام قرار می‌دهند، درس بزرگی به آنها داده‌اند. این که جستجوی دانش اهمیت زیادی دارد. از کودکانتان در زمینه سرگرمی‌ها و علایقشان سوالاتی بپرسید و از کنجکاوی آنها حمایت کنید. نکات و موارد جدید مربوط به سرگرمی‌هایشان را به آنها یاد دهید و برای تشویق کنجکاوی‌هایشان، آنها را به گردش‌های آموزشی ببرید. گردش در موزه‌های تاریخی و طبیعی، رصدخانه و پارک‌های حیوانات از این جمله‌اند.

 ورزش، ورزش، ورزش: مطالعات نشان داده ارتباط مستقیمی بین فعالیت‌های ورزشی کودکان دبستانی و موفقیت تحصیلی آنها وجود دارد. شرکت کردن کودکان در فعالیت‌های ورزشی، افزایش میزان اعتماد به نفس، مهارت در کارهای گروهی و توانایی‌های مدیریتی و رهبری را به دنبال دارد. همچنین ثابت شده بیشتر زنانی که در موقعیت کاری در نقش‌های مدیریتی و ریاست موفق بوده‌اند، در دوران کودکی و نوجوانی در فعالیت‌های گروهی و تیمی ورزشی شرکت داشته‌اند. پس به جای این که پس از خوردن شام، جلوی تلویزیون بنشینید، بهتر است با فرزندتان توپ‌بازی کنید یا به پیاده‌روی بروید. بهتر است کودک را به شرکت در تیم‌های ورزشی مدرسه‌اش تشویق نمایید.

 الفبای موسیقی، الفبای هوش: شاید شنیدن سر و صدای ناهنجار کودکتان در حالی که مشغول تمرین نوازندگی و آموختن موسیقی است، اصلا لذت‌بخش نباشد. اما باید بدانید که این سرگرمی لذت‌بخش کودکان، یکی از مواردی است که نیمکره راست مغز آنها را پرورش می‌دهد. بنابر تحقیقات دانشمندان دانشگاه تورنتو، برنامه‌ریزی دوره‌های آموزش موسیقی برای کودکان منجر به افزایش ضریب هوشی و توانایی‌های علمی آینده آنها خواهد شد. هرچه سال‌های آموزش موسیقی آنها بیشتر باشد، میزان این تاثیر و افزایش هوش در آنها بیشتر خواهد بود. مطالعات انجام شده نشان می‌دهد آموختن موسیقی در دوران کودکی باعث کسب نمره‌های بهتر در دوران دبیرستان و ضریب هوشی بالاتر در دوران بزرگسالی می‌شود، پس اجازه دهید موسیقیدان درونی کودکتان خودش را نشان دهد.

 شیر مادر، عصاره هوش: شیر مادر اولین غذای مغز کودک است. شیر مادر از دو جهت برای کودک مفید است: یکی این که از خطر احتمالی ابتلای کودک به بیماری جلوگیری می‌کند و دیگر این که به تنهایی یک غذای کامل برای نوزاد است تغذیه نوزاد از سینه مادر، کودک را هم سالم‌تر و هم باهوش‌تر می‌کند. مطالعات نشان داده است کودکانی که در دوران نوزادی 9 ماه شیر مادرشان را خورده‌اند، بسیار باهوش‌ترند.

 رایانه در خدمت هوش: شاید تعجب کنید، چون بازی‌های رایانه‌ای شهرت بدی پیدا کرده‌اند و بسیار مورد انتقاد قرار می‌گیرند. درست است که بسیاری از آنها وحشیانه، بی‌فایده و غیرفکری هستند اما ما در مورد انواعی از بازی‌های رایانه‌ای صحبت می‌کنیم که مهارت‌های فکری و استراتژیک و قدرت تصمیم‌گیری و خلاقیت کودک را پرورش داده و کار گروهی را به او آموزش می‌دهند. کودکانی که انواع بازی‌های رایانه‌ای آموزشی را بازی می‌کنند نسبت به آنهایی که این بازی‌ها را تجربه نکرده‌اند از قدرت درک و تجسم تصویری برخوردارند.

 خوب بخور تا با هوش شوی: خوردن صبحانه باعث تقویت‌ حافظه، تمرکز و قدرت یادگیری می‌شود. کودکانی که صبحانه نمی‌خورند، معمولا زودتر خسته شده و کم‌طاقت‌تر و زودرنج‌تر هستند همچنین از سرعت عمل کمتری برخوردارند. قند، چربی‌های اشباع و دیگر خوراکی‌های بی‌فایده را از برنامه غذایی کودکان حذف کنید و به جای آن، مواد مغذی و مفیدی که به رشد ذهنی آنها کمک می‌کند، جایگزین کنید.

 سال‌های اولیه دوران کودکی بویژه 2 سال اول بسیار اهمیت دارد و لازم است تمام مواد لازم را در رژیم غذایی کودک قرار دهید. تحقیقات نشان می‌دهد میزان مقاومت در برابر بیماری‌ها در کودکانی که تغذیه سالمی ندارند بسیار کم است. بنابراین تغذیه نادرست باعث می‌شود کودکان از مدرسه و همسالان خود عقب بمانند و دچار افت تحصیلی شوند. پس اگر می‌خواهید کودکتان در مدرسه نمره بهتری بگیرد، به تغذیه او هم توجه کنید.

 دوستی که هوش هدیه می‌دهد: کتاب یکی از روش‌های مفید قدیمی است که امتحانش را پس داده اما بعضی مواقع در مقابل روش‌های تکنولوژیک امروزی برای تقویت هوش، دست‌کم گرفته می‌شود. در حالی که کتاب قابل دسترس‌ترین، کم‌هزینه‌ترین و در عین حال موفقیت‌آمیزترین روش برای آموزش و رشد ذهنی کودکان در تمام سنین است. برای کودکانتان از سنین پایین‌تر کتاب خواندن را شروع کنید. آنها را برای عضویت در کتابخانه ثبت‌نام کنید و کتابخانه منزلتان را پر از کتاب کنید.

 توجه :

شما فرهنگیان گرامی می توانید تحقیقات اقدام پژوهی ، گزارش تخصصی ، درس پژوهی ، تجربیات ارتقای شغلی ، طرح جابر  و مقالات پرسش مهر مورد نیاز خود را از لینک های زیر تهیه نمائید :( سایت علمی و پژوهشی آسمان ) بر روی هر لینک کلیک نمائید :

• 
  بیش از سیصد طرح جابر برای شرکت در مسابقات طرح جابر
• 
  

• مقالات مخصوص برای دانش آموزان و معلمان  در مورد  پاسخ به پرسش مهر رئیس جمهوری در مورد مهارت آموزی

« تنبیه بدنی به کودکان چیز اشتباهی را می آموزد.» با استفاده از این نکات شما برای بهترین برخورد راهنمایی می شوید.

1- زمانیکه یک آدم بزرگ بچه کوچکی را می زند این مسئله موجب می شود که بچه احساس عجز و نا امیدی کند. این احساسات باعث میشود کهکودک  افسرده و پر خاشگر شود.

چه کار باید کرد : به کودکانتان آموزش دهید که شما می خواهید که آنها  چگونه عمل کنند. چون کودکان اغلب نمی دانند که در حال انجام دادن چیزی غلط هستند. برای آموزش دادن با آنها سازگار و ثابت قدم باشید. آنها می خواهند شما را خوشحال کنند.

2- زدن یک کودک حل مشکل را به او نمی آموزد. فقط به او می آموزد که احساس بدی نسبت به خود داشته باشد  و عزت نفس او پائین بیاید. عزت نفس پائین می تواند تا آخر عمر همراه آنها باشد.آنچه که می گوئید مراقب باشید معنی کلمات می تواند به اندازه زدن به آنها آسیب بزند.

چه کار باید کرد : جلوی خوتان را بگیرید. و خون سرد باشید. 

3- تنبیه بدنی باعث می شود که بچه ها عصبانی و رنجیده خاطر شده و احساس دشمنی کنند و بخواهند انتقام بگیرند.

چه کار باید کرد : با گفتگو به بچه هایتان بیاموزید که آنها اشتباه کرده اند. تا زمانیکه انها کوچک هستند اطمینان حاصل کنید که آنها قوانین خانواده را می فهمند. این قوانین شامل ایمنی، وقت خواب، وقت عذا خوردن یا هر مسئله ای که شما در باره آن احساس نیاز می کنید.

4- تنبیه بدنی می تواند کودکان را در باره شناخت درست و غلط به اشتباه بیاندازد. لذا در این باره فکر کنید که آیا این با معناست   بچه ای را بزنی که او کسی دیگری را بزند.؟

چه کار باید کرد : به بچه هایتان یاد بدهید که روشهای غیر مضر برا ی بیان احساسات قویشان در قالب کلمات، داشته باشند. سپس احساسات آنها را بپذیرید و به آنها نشان دهید که می فهمید و مراقب هستید.

  5- اگر شما کودکی را بزنید داریدمثل اینکه نشان می دهید که کار شما درست است. بچه ها هم از بزرگسالان تقلید می کنند و آنها هم در آینده می خواهند که به دیگران صدمه بزنند.

چه کار باید کرد : به بچه هایتان یاد بدهید که روشهای غیر مضر برا ی بیان احساسات قویشان در قالب کلمات، داشته باشند. سپس احساسات آنها را بپذیرید و به آنها نشان دهید که می فهمید و مراقب هستید. www.classro.blogsky.com

6- تنبیه بدنی به احساسات بچه هایتان آسیب می رساند. همچنین نمرات آنها در مدرسه افت پیدا می کند و یافتن دوستان در مدرسه برای آنها کار دشواری می شود

چه کار باید کرد : به آنها توجه کنید و ازچیزهایی را که فرزندت انجام می دهد از او ستایش کنید و اجازه بدهید بچه ات بداند که شما او را به خاطر وجودش دوست داری. به نظر عجیب می رسد اما نادیده گرفتن رفتار بد گاهی باعث توقف آن می شود.

7- زدن و به سرعت بچه ها را به حرکت درآوردن باعث می شود که آنان بطور فیزیکی پرخاشگر و مخرب شوند. صدمات فیزیکی دلیل بیشتری برای بد رفتاری آنان میدهد. آن (صدمات فیزیکی) میتواند به آنان آموزش دهد که من بد هستم بنابراین من باید حرکات بدم را تا آن جایی که میتوانم ادامه دهم.

چه باید کرد: هنگامی که یک کودک خرد سال بی ادبی میکند. زود عکس العمل نشان ندهید سعی کنید به او مهلت بدهید. این مسئله کودکتان را از شما مدت کوتاهی جدا میکند. او را در صندلی ، پله و یا در اتاقش قرار دهید. هر دفعه همان محل را استفاده کنید. سپس به او اجازه دهید هنگامی که او میتواند خود را کنترل کند به شما بپیوندد. این به او آموزش میدهد که شما به خاطر رفتار خوب برنده شده اید.

مطمئن باشید به تحسین کردن فرزندانتان، زمانی که آنها انجام میدهند آنچه را که شما از آنها میخواستید. تمام بچه ها میخواهند که خوب باشند و احساس خوبی نسبت به خودشان داشته باشند.

8- تنبه بدنی به کودکتان هیچ کنترل درونی آموزش نمی دهد.

چه باید کرد؟ او را نزنید. بچه ای که زیاد کتک می خورد،  کنترل درونیش توسعه پیدا نمی کند و او نگاه می کند به فرد دیگر برای اینکه به او بگویند که راست و غلط چیست. همچنین آنها فکر خواهند کرد که من نباید خودسری کنم چون تنبیه خواهم شد. به جای اینکه بگوید من نباید بی ادبی کنم چون بی ادبی بد است.

در باره انتظاراتتان شفاف باشید و ستایش کنید کودکتان را زمانیکه او دوستانه و با تعامل رفتار می کند. تشویق کنید چون تشویق  کردن باعث می شود که او انتخاب های درستی داشته باشد.

9- صدمه زدن فیزیکی در هر صورت باعث ترساندن کودکان میشود.

چه باید کرد: خود را کنترل کنید. هیچ چیز بهتر از این نیست، که در مقابل بچه ای که خارج از کنترل است والدین آرام باشند. به کودکتان آموزش دهید که عصبانیت خود کنترل کنند و به خود اجازه ندهید که به آنها توهین کنید (با این کار) عصبانیت او را دوباره زنده کنید. به خاطر داشته داشته باشید شما بزرگ سالید.

10- بعضی اوقات والدینی که خیلی خسته و یا آشفته هستند  همزمان باگریه بچه شان او را بالا و پائین میاندازند و او را میلرزانند. کوری، صدمات مغزی و یا حتی مرگ بچه، میتواند از نتایج چنین عملی باشد.

چه باید کرد: خود را متوقف کنید. اگر بچه پیش شما گریه می کند. ببینید آیا یکی از اقوام یا دوستی میتواند بچه را برای مدتی ساکت کند. در این صورت شما میتوانید مدتی را استراحت کنید و آرامش خود را باز یابید. نحوه ی پذیرفتن کمک از دیگران را بیاموزید. اگر شما فکر میکنید که مشکلات شخصی تان باعث تاثیر گذاشتن در رشد بچه میشود، صبر کنید، فکر کنید و از دیگران و یا مشاوران خوب کمک بخواهید. پیوستن به گروه های والدین و صحبت کردن با پدر و مادر ها ی با تجربه را در نظر بگیرید. در مورد بچه ها و چگونگی تربیت یافتن آنان به طرق مختلف آموزش ببینید.

 توجه :

شما فرهنگیان گرامی می توانید تحقیقات اقدام پژوهی ، گزارش تخصصی ، درس پژوهی ، تجربیات ارتقای شغلی ، طرح جابر  و مقالات پرسش مهر مورد نیاز خود را از لینک های زیر تهیه نمائید :( سایت علمی و پژوهشی آسمان ) بر روی هر لینک کلیک نمائید :

• 
  بیش از سیصد طرح جابر برای شرکت در مسابقات طرح جابر
• 
  

• مقالات مخصوص برای دانش آموزان و معلمان  در مورد  پاسخ به پرسش مهر رئیس جمهوری در مورد مهارت آموزی

آموزش و پرورش در همه کشورهای جهان مسئله بزرگی برای دولت ها است. حتی پیشرفته ترین نظام های آموزش و پرورش جهان مدام تئوری های جدیدی ارایه می دهند و می کوشند با ایجاد تغییرات لازم در نظام آموزش و پرورش خود، برای رویارویی با شرایط عصر جدید آماده شوند. یکی از پیشروترین کشورها در این زمینه انگلیس است. انگلیسی ها به صرف هزینه های زیاد برای تغییرات دایم در نظام آموزشیشان مشهورند. با این همه آنها همیشه از نظام آموزشی خود ناراضیند و در نتیجه این تغییرات را به طور دایم اعمال می کنند. به عنوان مثال آخرین نظریه آنها این است که باید از سن دو سالگی آموزش جدی را به کودکان آغاز کرد.

یکی از بزرگ ترین موضوعاتی که آموزش و پرورش ما هم در عصر جدید می تواند به آن بپردازد ایجاد سیستم آموزش فعال در کلاس های درس است تا دانش آموز فکر کند و کار کند و معلم افکار دانش آموزان را هدایت کند. به عبارتی لازم است آموزش و پرورش از حالت حافظه محوری خارج شود.

همچنین لازم است حداقل آموزش ها و مهارت هایی که دانش آموزان برای ورود به عرصه کار و زندگی نیاز دارند به آنها داده شود. این آموزش هم فقط سواد خواندن و نوشتن نیست. چراکه مفهوم سواد درجهان امروز تغییر کرده است. آموزش باید جزو ذات دانش آموز شود تا او بتواند تحلیل کند و مسأله حل کند و گلیم خودش را از آب بیرون بکشد و نیز توانایی کار با رایانه را برای کسب و تحلیل اطلاعات داشته باشد. 

در تعریف سواد تجدید نظر کنیم

با ورود به قرن ۲۱ میلادى و گذار از جامعه صنعتی به جامعه اطلاعاتی، سواد دیگر همان معنى کلاسیک توانایى خواندن و نوشتن را ندارد. بلکه مفهوم سواد، سواد الکترونیکى و به عبارتى توانایى استفاده از رسانه هاى الکترونیکى به خصوص اینترنت است و مؤلفه هاى دیگرى را هم در برمى گیرد. همین سطح سواد الکترونیکى و به روز شدن اطلاعات فارغ التحصیلان یکى از مهم ترین مسایل پیش روی کشورهاى در حال توسعه از جمله ایران، در قرن ۲۱ به شمار مى آید. چرا که در جامعه اطلاعاتى کسى که خواندن و نوشتن مى داند و حتى فراتر از آن تحصیلات عالى دارد ولى به عنوان مثال نحوه استفاده از اینترنت را نمى داند باسواد تلقى نمى شود. همین امر تغییر بنیادین در نظام هاى آموزشى را مى طلبد. در حالی که در کشور ما هنوز تعداد رایانه نسبت به جمعیت بسیار کم است و هنوز دانش آموزان زیادی پیدا نمی شوند که به رایانه دسترسی داشته باشند یا نحوه استفاده صحیح از رایانه را بدانند.

در حالی که رایانه و عصر اطلاعات نحوه تدریس و ارزشیابى و برنامه هاى درسى مدارس را تغییر داده و مى دهد. در مدارس جدید دانش آموزان مى آموزند تا انبوهى از اطلاعاتى را که از اینترنت مى گیرند پردازش کنند و از این اطلاعات در جهت یادگیرى بیشتر استفاده کنند. همچنین آنها مى توانند با منابع علمى جهان ارتباط برقرار کنند. در این شرایط اگر دانش آموزان ما سواد الکترونیکى نداشته باشند، نمى توانیم انتظار داشته باشیم که در آینده همگام با تحولات جدید پیش بروند. چراکه تجار با سواد الکترونیکى مى توانند بهتر تجارت کنند، کارمندان مى توانند مهارت هایشان را افزایش دهند و مدیران دانش مدیریتشان را افزایش دهند.

بنابراین اگر ما مى خواهیم در دسته کشورهاى پیشرفته باشیم و فرهنگ خود را اشاعه دهیم لازم است نهضت سوادآموزى الکترونیکى را جدى بگیریم و آموزش و پرورش سواد الکترونیکی را در سرلوحه اهداف خود قرار دهد. در درجه اول لازم است رایانه و اینترنت با قیمت ارزان در دسترس همه قرار بگیرد و همه رایانه را جزو وسایل ضرورى منزل خود به شمار آورند و دانش آموزان در همه مدارس از جمله در مناطق محروم رایانه و اینترنت در اختیار داشته باشند. همچنین از آن مهم تر لازم است که در درجه اول معلمان آموزش ببینند تا بتوانند خودشان از رایانه و اینترنت به بهترین وجه استفاده کنند و شیوه استفاده از رایانه و اینترنت و تحقیق را به دانش آموزان بیاموزند.

آموزش مهارت های غیر درسی ضروری است

 نظام های آموزشی بسیاری از  کشورها هدف ایجاد مهارت های غیر درسی را برای ورود به بازار کار و افزایش آستانه تحمل و بردباری برای مواجهه با پیچیدگی های جوامع امروزی جدی می گیرند. اما با وجود گام هایی که برداشته شده ما هنوز نتوانسته ایم آموزش های متناسب با فناوری های قرن۲۱ را در نظام آموزش و پرورشمان لحاظ کنیم و همچنان جای خالی بسیاری از مباحث مربوط به مهارت های زندگی در نظام آموزشی ما به چشم می خورد.

بعضی از این مهارت ها، مهارت هایی هستند که هم در محیط کار و هم در زندگی روزمره و خانوادگی لازمند. به عنوان مثال می توان از مهارت حل مشکل، مهارت تحلیل و روابط عمومی نام برد. بنابراین از نظام آموزشی انتظار می رود حداقلی از مهارت هایی که مردم به آنها نیاز دارند را آموزش دهد. با کاسته شدن از جمعیت دانش آموزی، نظام آموزشی می تواند در کلاس هایی که از جمعیت آنها کاسته شده، مهارت هایی نظیر کار گروهی را به دانش آموزان آموزش دهد.

واقعیت این است که بر اساس شیوه های جدید آموزشی دنیا، دیگر نظام های آموزشی انبوهی از اطلاعات ریز را آموزش نمی دهند و شیوه حافظه محوری را کنار گذاشته اند. بلکه توانایی حضور ذهن، تشخیص، انتخاب، استدلال و مشارکت را می آموزند. در عصر جدید کسانی که می خواهند وارد بازار کار شوند باید توانایی مناظره، تمرکز و گزینش اطلاعات را داشته باشند. به این ترتیب از این توانایی برخوردار می شوند که به عنوان مثال با رجوع به اینترنت اطلاعات مورد نیازشان را تامین کنند و خود را در هر زمانی با مقتضیات حرفه خودشان و یا هر حرفه جدیدی که می خواهند وارد آن شوند وفق دهند.

مرتضی خلخالی کارشناس باسابقه آموزشی می گوید: "دانش آموزان باید مهارت جست و جوی منابع مورد نیاز و استفاده از داده ها و کتاب های مرجع و راهنما و امکانات رایانه و اینترنت را برای اندیشیدن و ابداع داشته باشند و فرصت های فراوانی برای مشاهده، جست و جو، پیشنهاد طرح ها و اجرای آنها، ارزیابی شواهد و نتایج و استفاده از بازخوردها برای تعدیل مسیر در اختیارشان قرار دهیم".

می توان آموزش کارآفرینی را در کتاب ها گنجاند

در کشور ما مدتی است که کارآفرینی اهمیت زیادی یافته است و بسیاری از دستگاه های دولتی و سازمان ها برنامه هایی را برای افزایش تعداد کارآفرینان تدارک دیده اند. منتها تجربه موفق سایر کشورها نشان می دهد که برای پرورش انسانهای کارآفرین باید مفاهیم مربوط به کارآفرینی به شکل پر رنگی در کتابهای درسی گنجانده شود. مدتها است کشورهای پیشرفته به این نتیجه رسیده اند که برای این که نسل بزرگسال کارآفرینی پرورش دهند، باید آموزش کارآفرینی را از دوران کودکی و نوجوانی آغاز کنند. چراکه کودکی که با پول و کسب و کار درست و شرافتمندانه آشنا می شود، در آینده نیز انسانی خلاق و پولساز خواهد بود. جامعه ما نیز به وجود چنین انسان هایی نیاز مبرمی دارد.

ژاین نخستین کشوری بود که آموزش کارآفرینی را از مدرسه شروع کرد. به این ترتیب نوجوانان ژاپنی در دبیرستان های این کشور آموختند که چگونه باید در حین تحصیل کار کنند و از کار خود سود به دست آورند. آنها به این ترتیب به جهش صنعتی کشورشان کمک کردند. این تجربه و تجربه موفق سایر کشورها نشان می دهد که برای پرورش انسان هایی کارآفرین باید مفاهیم مربوط به کارآفرینی به شکل پررنگی در کتابهای درسی ایران نیز گنجانده شود.

از طرف دیگر هم برای این که انسان های کارآفرینی داشته باشیم، باید به دانش آموزان کمک کنیم که خلاقیتشان را حفظ کنند. روانشناسان می گویند که بیشتر کودکان زیر 5 سال ایرانی خلاق اند ولی فقط تعداد کمی از آنها بعد از 5 سالگی خلاقیت شان را حفظ می کنند. این به معنای آن است که نحوه آموزش و پرورش کودکان ما صحیح نیست. ما در خانه و مدرسه ذهن بچه هایمان را با اطلاعات از پیش تعیین شده پر می کنیم و این رویه را تا پایان دوران مدرسه ادامه می دهیم. به این ترتیب کودکان و نوجوانان ما توانایی کشف، اختراع، استنتاج و نیز قوه خلاقیت شان را از دست می دهند. به این ترتیب نمی توانیم چنان که باید افراد کارآفرین پرورش دهیم.

ایراد نوع آموزش ما در این زمینه این است که از پیش تعیین شده است. در حالی که بچه ها خودشان باید به جست و جوی اطلاعات بپردازند و با محرک های گوناگون از جمله ارتباط با طبیعت، افراد و فیلم های مناسب مواجه شوند.

موضوع دیگری که در آموزش و پرورش کشورهای پیشرفته جدی گرفته می شود این است که همه کودکان باید دوره پیش دبستانی را بگذرانند. در مهد کودک های این کشورها هم امکانات زیادی برای توسعه تفکر خلاق بچه ها ایجاد شده و برای هر گروه سنی محیط های بازی و اسباب بازی های ویژه مهیا شده است. مهدهای کودک در این کشورها، پرورش خلاقیت های ذهنی، مهارتهای فیزیکی، مهارت های ارتباطی و گفتاری، خلاقیت و حس استقلال را هدف قرار داده اند. تمام اینها دست به دست هم می دهد که از کودکان امروز، افرادی با ایده های نو و کارآفرینانه به وجود بیاید.

در نهایت اجباری شدن آموزش پیش دبستانی از نیازهای مبرم نظام آموزش ما است.

البته شرط موفقیت تمام این برنامه ها معلمان هستند. معلمان باید به طور مداوم آموزش ببینند و مطمئن شویم که با علاقه وارد این حرفه می شوند. چرا که تا زمانى که معلمان متحول نشوند، نمى توان امیدى به تغییر شیوه آموزش و پرورش داشت. حالا که تعداد دانش آموزان کاهش یافته می توان به بازآموزی معلمان پرداخت و حتی آنها را به خارج اعزام کرد و یا از استادان خارجی برجسته دعوت کرد تا به معلمان آموزش دهند و به تحول در نظام آموزش و پرورش کمک کنند.

 توجه :

شما فرهنگیان گرامی می توانید تحقیقات اقدام پژوهی ، گزارش تخصصی ، درس پژوهی ، تجربیات ارتقای شغلی ، طرح جابر  و مقالات پرسش مهر مورد نیاز خود را از لینک های زیر تهیه نمائید :( سایت علمی و پژوهشی آسمان ) بر روی هر لینک کلیک نمائید :

• 
  بیش از سیصد طرح جابر برای شرکت در مسابقات طرح جابر
• 
  

• مقالات مخصوص برای دانش آموزان و معلمان  در مورد  پاسخ به پرسش مهر رئیس جمهوری در مورد مهارت آموزی