piano

The piano (an abbreviation of pianoforte) is a musical instrument played using a keyboard.[1] It is widely used in classical and jazz music for solo performances, ensemble use, chamber music, accompaniment, and for composing and rehearsal. Although the piano is not portable and often expensive, its versatility and ubiquity have made it one of the world's most familiar musical instruments.

An acoustic piano usually has a protective wooden case surrounding the soundboard and metal strings, and a row of 88 black and white keys (52 white, 36 black). The strings are sounded when the keys are pressed, and silenced when the keys are released. The note can be sustained, even when the keys are released, by the use of pedals.

Pressing a key on the piano's keyboard causes a padded (often with felt) hammer to strike strings. The hammer rebounds, and the strings continue to vibrate at their resonant frequency.[2] These vibrations are transmitted through a bridge to a soundboard that amplifies by more efficiently coupling the acoustic energy to the air. When the key is released, a damper stops the strings' vibration, ending the sound. Although an acoustic piano has strings, it is usually classified as a percussion instrument because the strings are struck rather than plucked (as with a harpsichord or spinet); in the Hornbostel-Sachs system of instrument classification, pianos are considered chordophones. With technological advances, electric, electronic, and digital pianos have also been developed.

The word piano is a shortened form of pianoforte, the Italian term for the instrument, which in turn derives from gravicembalo col piano e forte[3] and fortepiano. The Italian musical terms piano and forte indicate "soft" and "strong" respectively,[4] in this context referring to the variations in volume produced in response to a pianist's touch on the keys: the greater the velocity of a key press, the greater the force of the hammer hitting the strings, and the louder the sound of the note produced.

پیانو

پیانو (مخفف پیانو) یک آلت موسیقی بازی با استفاده از یک صفحه کلید است. [1] این به طور گسترده ای در موسیقی کلاسیک و جاز برای اجرای انفرادی، استفاده گروه، موسیقی مجلسی، همراهی، و برای آهنگسازی و تمرین استفاده می شود. اگر چه پیانو است قابل حمل نیست و اغلب گران است، تطبیق پذیری و حضور در همه جا آن را از آن یکی از ابزار آشنا ترین موسیقی جهان را ساخته اند.

پیانو آکوستیک معمولا دارای یک قاب محافظ های چوبی اطراف کمان ویولن و تار و فلز رشته ها، و یک ردیف از 88 کلید سیاه و سفید (52 سفید، 36 سیاه و سفید).رشته ها صدا زمانی که کلیدهای فشرده شده اند، و سکوت زمانی که کلیدهای منتشر می شوند.توجه داشته باشید تواند پایدار بماند، حتی زمانی که کلیدهای منتشر می شوند، با استفاده از پدال.

با فشار دادن یک کلید در صفحه کلید پیانو را باعث خالی (اغلب با احساس) چکش به اعتصاب رشته.پرتاب ریباند چکش، و رشته ادامه به ارتعاش در فرکانس رزونانس آنها. [2] این ارتعاشات از طریق یک پل به کمان ویولن و تار که تقویت شده توسط موثرتر جفت انرژی صوتی را به هوا منتقل می شود. هنگامی که کلید آزاد می شود، دمپر متوقف می شود ارتعاش رشته '، پایان دادن به صدا. اگر چه پیانو آکوستیک است رشته، آن است که معمولا به عنوان یک ساز کوبه ای طبقه بندی شده به این دلیل که رشته ها به جای زده کنده (به عنوان با هارپسیکورد و یا ارگ برقی کوچک). در سیستم هورنبوستل-زاکس از طبقه بندی ابزار، پیانو می chordophones در نظر گرفته. با پیشرفت های فن آوری، برق، الکترونیک و پیانو دیجیتال نیز توسعه یافته است.

کلمه پیانو فرم کوتاه از پیانو، اصطلاح ایتالیایی برای ابزار دقیق، که به نوبه خود ناشی از رده gravicembalo پیانو E لبه تیز شمشیر [3] و fortepiano است.ایتالیایی موسیقی شرایط پیانو و لبه تیز شمشیر نشان می دهد "نرم" و "قوی" به ترتیب، [4] در این زمینه با اشاره به تغییرات در حجم تولید در پاسخ به تماس یک پیانیست را بر روی کلید: بیشتر سرعت فشار کلید، بیشتر نیروی چکش ضربه رشته ها، و بلندتر از صدای توجه داشته باشید تولید می شود.