روانخوانی_ن

نا نا نا نا نان, دا نا, نا دان, انار
نو نو نو نو سمنو, نور, تنور, ممنون
نَ، نَ ن َ ،نَ ندارد ،ندا د ،نبر ،نبند ،نم نم

آن مرد ساسان نام دارد.
او در بندر بود .
آن بندر آبادان نام دارد.
در آبادان باران نم نم آمد.
آرمان برادرم است.
برادرم درس دارد.
درس آسان است.
بابا دربان است.
اودانااست.
در آسمان ابر بود.
ابر باران دارد.
نادان ادب ندارد.
دربان در را نبند!
آنان در بوستان بودند.
آدم دندان, مو, ابرو, ران, دارد.
مامان با سوسن دست داد.
سوسن دندان درد دارد.
سامان با دوستان آمد.
سامان با اسبم آرام در سرما آمد.
آن مرد دامدار است.
او در روستا دام دارد.
آن روستا تنور دارد.
در تنور نان نبود.
من با مامان آمدم.
در آبان باران با سرما آمد.
من داستان دوست دارم.
نور تابان است.
توران با ادب نان داد.
اودر دست انار ندارد.
انار آبدار است.
بابا با بند بادبان را بست.
توران سمنو دوست ندارد.
آدم در بدن ران دارد.
مامان دوستت دارم؛ممنونم