چرا بیشتر شخانه ها در اقیانوس ها سقوط می كنند؟

پاسخ  :

زیرا سه چهارم کره زمین را آب فرا گرفته است.

در ستاره‌شناسی به یک سیارک یا شهاب‌واره که وارد جو زمین می‌شود شهاب یا شخانه می‌گویند. به خط درخشانی که بر اثر ورود شهابوار یا حرکت آن در جو ایجاد می‌شود شهاب ثاقِب گفته می‌شود. نام اولین کسی که این سنگ عظیم الجسته را نام نهاد دانشمند مشهور شهاب نعامی می‌باشد

قطعه‌های صخره یا فلز که در فضا شناورند شهاب‌واره (Meteoroid) نام دارند، زمانی که این قطعات وارد جو یک سیاره بشوند شهاب (Meteor) نامیده می‌شوند و زمانی که به سطح سیاره برخورد کنند شهاب‌سنگ (Meteorite) نام می‌گیرند. گوی آتشینی که به هنگام گذر یک شهاب از جو پدید می‌آید اصطلاحاً آذرگوی نامیده می‌شود.

پاسخ  :

زیرا سه چهارم کره زمین را آب فرا گرفته است.

حدود ۷۰ درصد از سطح کره زمین را آب پوشانده است، بنابراین اگر یک شهاب سنگ بزرگ بتواند از جو زمین عبور کند، احتمال زیادی وجود دارد که به سطح یکی از اقیانوس ها برخورد نماید.

در برخورد یک شهاب سنگ با این حجم بزرگ از آب، آن چه بیش از خود امواج حاصل اهمیت دارد، بخار آبی فراوانی است که در محل برخورد و در طی چند ثانیه تولید می شود. پاشیدن مقادیر قابل توجهی از بخار آب به اتمسفر زمین، می تواند تغییرات آب و هوایی قابل توجهی را به دنبال داشته باشد.

بررسی های این گروه تحقیقاتی نشان می دهد که برخورد یک تخته سنگ بسیار داغ به قطر ۲۵۰ متر، می تواند حدود ۲۵۰ مگاتن آب را به بخار تبدیل کند. این مقدار بخار آب می تواند حکم یک گاز گلخانه ای را ایفا کرده و تغییری محسوس در دمای کلی زمین ایجاد نماید.

سنگی آهنی : که تقریبا” مقدار آهن وسیلیکات آنها به یک اندازه است تعداد شهاب سنگهای یافت شده از این گروه نسبت به بقیه کمتر است. در آنها بلورهای سنگی در زمینه فلز دیده می شود و در مواردی سنگ و فلز با هم مخلوط شده اند.

 آهنی:سنگهایی که بطورکلی از نیکل و آهن تشکیل شده اند.این سنگها با توجه به نسبت این دو عنصر دارای چند زیر رده می باشد. شهابسنگ های آهنی بسیار کم در معرض هوازدگی قرار می گیرند. بنابر این چندین سال هم که از سقوطشان بگذرد باز هم شکل اولیه خود را حفظ می کنند. ولی شهابسنگ های سنگی را پس از چند سال به دشواری می توان از سنگ های زمینی تمیز داد.