دسته بندي: تحقیق و پروژه رایگان,پروژه و تحقیق رایگان,

مقدمه:

در اینجا بحثي را در مورد ساختار PLCو تفاوت آن با

كامپيوتر ذکر می کنیم.پس از آن به این موضوع می پردازیم که امروزهPLC در صنایع و پروسه های مختلف صنعتی چه کاربردهایی خواهد داشت.

پس از آن سخت افزار PLC را مورد مطالعه قرار می دهیم و در آنجا به شرح جزئیات این سخت افزارها در PLC می پردازیم.

فصل اول

انواع حافظه های خواندنی

حافظه های فقط خواندنی

حافظه‌هاي فقط خواندني به دو گروه تقسيم مي‌شوند:

1- (Read Only Memory) ROM

2- (Programmed Read Only Memory) PROM

در صورتي كه محتواي اين نوع حافظه در موقع ساخت توسط سازنده برنامه‌ريزي شود به آن ROM گفته مي‌شود. ولي اگر به گونه‌اي باشد كه توسط مصرف‌كننده و تنها براي يكبار قابل برنامه‌ريزي باشد به آن PROM مي‌گويند.

حافظه‌هاي اغلب خواندني (RMM)

اين نوع حافظه نيز مانند ROM بوده از آن جهت نگهداري اطلاعات مختلف استفاده مي‌شود. اگردر ثبت بيت‌هاي اطلاعاتي حافظه‌هاي PROM , ROM كه فقط براي يكبار قابل برنامه‌ريزي هستند اشتباهي رخ دهد راهي جز دور انداختن حافظه وجود ندارد. اما اين گروه از حافظه‌ها كه مي‌توان محتويات آنها را پاك كرد اين ضعف را برطرف مي‌كند و مي‌توان از آنها چندين بار استفاده نمود و برنامه‌هاي مختلف را در آنها ضبط و پس از اتمام كار آنها را پاك كرد. اين نوع حافظه‌ها بر اساس نوع پاك‌شدن اطلاعات به دو گروه تقسيم‌بندي مي‌شوند. (البته خاصيت پاك‌شدن آنها مربوط به تكنولوژي ساخت آنها است.)

1- (Erasable Programmed Read Only Memory) EPROM

2- (Electrically Erasable Programmed ROM) EEPROM

فصل دوم

انواع سيستم‌هاي كنترل

سيستم‌هاي كنترل را مي‌توان بنا به روش كنترل آنها به دودسته تقسيم نمود:

1- سيستم‌هاي كنترل سخت‌افزاري

2- سيستم‌هاي كنترل نرم‌افزاري

سيستم‌هاي كنترل سخت‌افزاري

اين سيستم‌ها شامل مداراتي هستند كه با استفاده از رله‌ها و عناصر الكترونيكي مانند ديودها و ترانزيستورها ساخته مي‌شوند. برنامه كنترل در اين سيستم‌ها نتيجه روابط بين عناصر مدار الكتريكي است و به راحتي قابل تغيير نمي‌باشد. به عبارت ديگر تغيير در برنامه كنترل به معني تغيير در سخت‌افزار سيستم است البته در برخي از اين كنترل كننده‌ها كه با استفاده از كليدهاي انتخاب‌كننده (Selectors) ، يا شبكه ديودي (Diode Matrix) ساخته مي‌شوند، برنامه كنترل را مي‌توان تا اندازه‌اي تغيير داد. اگرچه اعمال اين تغييرات، محدود و در برخي موارد بسيار مشكل است.

سيستم‌هاي كنترل نرم‌افزاري

اين كنترل كننده‌ها داراي حافظه‌اي هستند كه برنامه كنترل در آن ذخيره مي‌شود. مهمترين مزيت اين سيستم‌ها در آن است كه نحوه كنترل را با تغيير برنامه و بدون نياز به تغيير در سخت‌افزار سيستم مي‌توان عوض كرد، زيرا نحوه كنترل سيستم توسط سخت‌افزار سيستم تعيين نمي‌شود بلكه برنامه‌اي كه در حافظه ذخيره شده يعني نرم‌افزار سيستم، نحوه كنترل را مشخص مي‌كند لذا اين سيستم‌ها بسيار قابل انعطاف بوده، كاربردهاي فراواني دارند. بسته به نوع حافظه اين سيستم‌ها، شيوه تغيير در برنامه‌ها متفاوت است. اگرازحافظه RAM استفاده شود، بدون دخالت فيزيكي و تنها با اضافه يا كم‌نمودن چند سطر برنامه مي‌توان برنامه جديد را به اجرا در آورد.

در صورتي كه از حافظه ROM استفاده شود به اجرا درآوردن برنامه جديد تنها با تعويض حافظه ROM امكان‌پذير است.

فصل سوم

ساختار PLC

“ PLC “ از عبارت Programmable Logic Controller به معناي كنترل‌كننده منطقي قابل برنامه‌ريزي گرفته شده است. به عبارت ديگر PLC عبارت از يك كنترل‌كننده منطقي است كه مي‌توان منطق كنترل را توسط برنامه براي آن تعريف نمود و در صورت نياز، به راحتي آن را تغيير داد.

وظيفه PLC قبلاً بر عهده مدارهاي فرمان رله‌اي بود كه استفاده از آنها در محيط‌هاي صنعتي جديد منسوخ گرديده است. اولين اشكالي كه در اين مدارها ظاهر مي‌شود آن است كه با افزايش تعداد رله ها حجم و وزن مدار فرمان بسياربزرگ شده ، هم چنين موجب افزايش قيمت آن مي گردد. براي رفع اين اشكال، مدارهاي فرمان الكترونيكي ساخته شدند ولي با وجود اين، هنگامي كه تغييري در روند يا عملكرد ماشين صورت مي‌گيرد مثلاً در يك دستگاه پرس، ابعاد وزن، سختي و زمان قرار‌گرفتن قطعه زير بازوي پرس تغيير مي‌كند، لازم است تغييرات بسياري در سخت‌افزار سيستم كنترل داده شود، به عبارت ديگر اتصالات و عناصر مدار فرمان بايد تغيير كند.

با استفاده از PLC تغيير در روند توليد يا عملكرد ماشين به آساني صورت مي‌پذيرد، زيرا ديگر لازم نيست سيم‌كشي‌ها (Wiring) و سخت‌افزار سيستم كنترل تغيير كند و تنها كافي است چند سطر برنامه نوشت و به PLC ارسال كرد تا كنترل مورد نظر تحقق يابد.

هركس كه با مدارهاي فرمان الكتريكي رله‌اي كاركرده باشد به خوبي مي‌داند كه پس از طراحي يك تابلوي فرمان، چنانچه نكته‌اي از قلم افتاده باشد، مشكلات مختلفي ظهور نموده، هزينه‌ها و اتلاف وقت بسياري را به دنبال خواهد داشت. به علاوه گاهي افزايش و كاهش چندقطعه در تابلوي فرمان به دلايل مختلف مانند محدوديت فضا، عملاً غيرممكن و يا مستلزم انجام سيم‌كشي‌هاي مجدد و پرهزينه مي‌باشد.

اكنون براي توجه بيشتر به تفاوت‌ها و مزاياي PLC نسبت به مدارات فرمان رله‌اي، مزاياي مهم PLC را نسبت به مدارات يادشده بر مي‌شماريم.

1- استفاده از PLC موجب كاهش حجم تابلوي فرمان مي‌گردد.

2- استفاده از PLC مخصوصاً در فرآيندهاي عظيم موجب صرفه‌جويي قابل توجهي در هزينه، لوازم و قطعات مي‌گردد.

3-PLCها استهلاك مكانيكي ندارند، بنابراين علاوه بر عمر بيشتر، نيازي به تعميرات و سرويس‌هاي دوره‌اي نخواهند داشت.

4- PLCها انرژي كمتري مصرف مي‌كنند.

5- PLCها بر خلاف مدارات كنتاكتوري، نويزهاي الكتريكي و صوتي ايجاد نمي‌كنند.

6-استفاده از يك PLC منحصر به پروسه و فرآيند خاصي نيست و با تغيير برنامه مي‌توان به آساني از آن براي كنترل پروسه‌هاي ديگر استفاده نمود.

7-طراحي و اجراي مدارهاي كنترل و فرمان با استفاده از PLCها بسيار سريع و آسان است.

8-براي عيب‌يابي مدارات فرمان الكترومكانيكي، الگوريتم و منطق خاصي را نمي‌توان پيشنهاد نمود. اين امر بيشتر تجربي بوده، بستگي به سابقه آشنايي فرد تعميركار با سيستم دارد. در صورتي كه عيب‌يابي در مدارات فرمان كنترل شده توسط PLC به آساني و با سرعت بيشتري انجام مي‌گيرد.

9- PLCها مي‌توانند با استفاده از برنامه‌هاي مخصوص، وجود نقص و اشكال در پروسه تحت كنترل را به سرعت تعيين و اعلام نمايند.

فصل چهارم

تفاوت PLC با كامپيوتر

استفاده از كامپيوتر معمولي مستلزم آموزش‌هاي نسبتاً طولاني، صرف وقت و هزينه‌هاي بسيار است. چنانچه كنترل فرآيندي مورد نظر باشد استفاده از كامپيوتر معمولي به مراتب پيچيده‌تر و در اغلب موارد عملاً ناممكن مي‌شود. علاوه بر آن براي انطباق كامپيوتر با فرآيند موردنظر، طراحي، ساخت و يا لااقل بررسي و خريد تجهيزات خاص براي انطباق، كاري طاقت‌فرسا است.

بسياري از صنعتگران نياز به كارگيري سيستم‌هاي اتوماتيك را عملاً احساس نموده و دريافته‌اند كه توليد بدون به كارگيري اتوماسيون اقتصادي نمي‌باشد. از طرف ديگر، صنعتگران آموزش‌هاي مبسوط به اين شاخه از صنعت را در محدوده وظايف خود نمي‌دانند.

PLC وسيله‌اي است كه درست به همين دلايل ساخته شده و اتوماسيون را با كمترين هزينه و به بهترين شكل ممكن در اختيار قرار مي‌دهد. استفاده از PLC بسيار ساده بوده، نياز به آموزش‌هاي مفصل، طولاني و پرهزينه ندارد.

از آنجايي كه اين وسيله به منظور پاسخگويي به كاربردهاي صنعتي طراحي شده است، تمامي مسائل مربوط به آن حل شده، هيچ مشكلي در راه استفاده از آن وجود ندارد. طراحان خطوط توليد با بهره‌گيري از اين وسيله قابل انعطاف به سرعت مي‌توانند نيازمند بهاي مصرف‌كنندگان خود را تأمين و در اسرع وقت تواناييهاي خود را با نيازمنديهاي بازار هماهنگ نمايند.

از شركت‌هاي سازنده PLC مي‌توان SIEMENS،AEG ،ALLEN BRADLEY ،OMRON ،

MITSUBISHI و … را نام برد. گرچه از عرضه PLC توسط سازندگان مختلف چند ده سالي مي‌گذرد و در ماشين آلات و خطوط توليد خريداري شده از خارج كشور نيز به وفور مشاهده مي‌شود استفاده از اين وسيله بسيار قابل انعطاف توسط طراحان و ماشين سازان داخلي كمتر به چشم مي‌خورد. از جمله عواملي كه موجب تأخير در بهره‌برداري از PLC توسط طراحان داخلي گرديده است عبارتند از:

1- ارتباط مشكل با منابع تأمين كننده خارجي.

2- عدم دسترسي به موقع به اطلاعات سيستم‌ها.

3-عدم پشتيباني مؤثر سازندگان از تجهيزات فروخته شده خود.

4- هزينه بالاي تجهيزات خارجي.

5- هزينه بالاي آموزش در خارج از كشور.

شركت‌هاي داخلي نيز با توجه به مشكلات يادشده و براي پركردن خلاء موجود اقدام به طراحي و ساخت چندنوع PLC نموده‌اند. PLCهاي مذكور، كليه امكانات استاندارد PLCهاي متداول را داشته، از نمونه‌هاي خارجي با قابليت‌هاي مشابه ارزانترند. اين PLCها به خوبي آزمايش گرديده، از پشتيباني كامل آموزش و خدمات پس از فروش برخوردار مي‌باشند.

از شركت‌هاي داخلي توليدكننده PLC و سيستم‌هاي اتوماسيون مي‌توان شركت كنترونيك را نام برد. اين شركت با به كارگيري دانش متخصصين داخلي اقدام به توليد چندين سيستم PLC با قابليت‌هاي متفاوت جهت استفاده در صنايع و كاربردهاي متنوع نموده است.

اين شركت همچنين مبتكر زبان برنامه‌نويسي خاصي جهت سيستم‌هاي PLC توليد شده مي‌باشد كه بسيار شبيه به زبان برنامه‌نويسي ابداع شده توسط شركت SIEMENS يعني STEP 5 است. PLC يادشده با نمونه‌هاي خارجي مشابه خود به خوبي رقابت مي‌كند.

زبان ابداع شده توسط شركت كنترونيك CSTL بوده، و تفاوت اين دو زبان برنامه‌نويسي تنها در چند مورد جزئي است.

سازندگان سيستم‌هاي PLC براي برنامه‌نويسي سيستم‌هاي خود، هريك از زبان منحصر به فردي استفاده مي‌نمايند كه از نظر اصولي همگي تابع يك سري قوانين منطقي و كلي بوده، تنها تفاوت آنها در ساختار برنامه‌نويسي و نمادهاي استفاده شده است.

از زبانهاي ابداع شده توسط سازندگان PLC مي‌توان S5 ، FST ، OMRON ، CSTL ، ALLEN BRADLEY و … را نام برد.

فصل پنجم

كاربردهاي PLC در صنايع مختلف

امروزه كاربرد PLC در صنايع و پروسه‌هاي مختلف صنعتي به وفور به چشم مي‌خورد، در زير تعدادي از اين كاربردها آورده شده است.

- صنايع اتومبيل‌سازي- شامل: عمليات سوراخ‌كاري اتوماتيك، اتصال قطعات و همچنين تست قطعات و تجهيزات اتومبيل، سيستم‌هاي رنگ پاش، شكل دادن بدنه به وسيله پرس‌هاي اتوماتيك و …

- صنايع پلاستيك‌سازي- شامل: ماشين‌هاي ذوب و قالب‌گيري تزريقي، دمش‌هوا و سيستم‌هاي توليد و آناليز پلاستيك و …

- صنايع سنگين- شامل: كوره‌هاي صنعتي، سيستم‌هاي كنترل دماي اتوماتيك، وسايل و تجهيزاتي كه در ذوب فلزات استفاده مي‌شوند و …

- صنايع شيميايي- شامل: سيستم‌هاي مخلوط‌كننده، دستگاههاي تركيب كننده مواد با نسبتهاي متفاوت و …

- صنايع غذايي- شامل: سيستم‌هاي سانتريفوژ، سيستم هاي عصاره‌گيري و بسته‌بندي و…

- صنايع ماشيني- شامل: صنايع بسته‌بندي، صنايع چوب، سيستم‌هاي سوراخ‌كاري، سيستم‌هاي اعلام خطر و هشداردهنده سيستم‌هاي استفاده شده در جوش فلزات و …

- خدمات ساختماني- شامل: تكنولوژي بالابري (آسانسور)، كنترل هوا و تهويه مطبوع، سيستم‌هاي روشنايي خودكار و …

- سيستم‌هاي حمل و نقل- شامل: جرثقيل‌ها، سيستم‌هاي نوارنقاله، نجهيزات حمل و نقل و …

- صنايع تبديل انرژي (برق، گاز و آب) شامل: ايستگاههاي تقويت فشارگاز، ايستگاههاي توليد نيرو، كنترل پمپ‌هاي آب، سيستم‌هاي تصفيه آب و هواي صنعتي، سيستم‌هاي تصفيه و بازيافت گاز و …

فصل ششم

سخت‌افزار PLC

از لحاظ سخت‌افزاري مي‌توان قسمت‌هاي تشكيل‌دهنده يك سيستم PLC را به صورت زير تقسيم نمود:

1- واحد منبع تغذيه (Power Supply)

2- واحدپردازش مركزي (Central Processing Unit) CPU

3-حافظه (Memory)

4- ترمينال‌هاي ورودي (Input Module)

5- ترمينال‌هاي خروجي (Output Module)

6- مدول ارتباط پروسسوري (Communication Processor) CP

7-مدول رابط (Interface Module) IM

مدول منبع تغذيه (PS)

منبع تغذيه ولتاژهاي مورد نياز PLC را تأمين مي‌كند. اين منبع معمولاً از ولتاژهاي 240 ولت DC و 110 يا 220 ولت AC ، ولتاژ 5 ولت DC را ايجاد مي‌كند. ماكزيمم جريان قابل دسترسي منطبق با تعداد مدول‌هاي خروجي مصرفي است. لازم به ذكر است كه ولتاژ منبع تغذيه بايد كاملاً تنظيم شده(رگوله) باشد. جهت دستيابي به راندمان بالا معمولاً از منابع تغذيه سوئيچينگ استفاده مي‌شود. ولتاژي كه در اكثر PLCها استفاده مي‌گردد ولتاژ 5 يا 2/5 ولت DC است.

در برخي شرايط كنترلي لازم است تا در صورت قطع جريان منبع تغذيه، اطلاعات موجود در حافظه و همچنين محتويات شمارنده‌ها، تايمرها، و فلگ‌هاي پايدار بدون تغيير باقي بمانند. در اين موارد از يك باطري جنس“ Lithium “ جهت حفظ برنامه در حافظه استفاده مي‌گردد. به اين باطري “ Battery Back up “ مي‌گويند. ولتاژ اين نوع باطري‌ها معمولاً 8/2ولت تا 6/3ولت مي‌باشد. از آنجايي كه اين باطري نقش مهمي در حفظ اطلاعات موجود در حافظه دارد در اكثر PLCها يك چراغ نشان‌دهنده تعبيه شده و در صورتي كه ولتاژ باطري به سطحي پائين‌تر از مقدار مجاز 8/2ولت برسد اين نشان‌دهنده روشن مي‌گردد. اين نشان‌دهنده به Battery Low LED معروف است. در صورت مشاهده روشن شدن اين نشان دهنده لازم است كه باطري مذكور تعويض گردد. براي تعويض باطري ابتدا بايد به وسيله يك منبع تغذيه، ولتاژ مدول مورد نظر را تأمين و سپس اقدام به تعويض باطري نمود.

واحد پردازش مركزي (CPU)

CPU يا واحد پردازش مركزي در حقيقت قلب PLC است. وظيفه اين واحد، دريافت اطلاعات از ورودي‌ها، پردازش اين اطلاعات مطابق دستورات برنامه و صدور فرمانهايي است كه به صورت فعال يا غيرفعال نمودن خروجي‌ها ظاهر مي‌شود. واضح است كه هرچه سرعت پردازش CPU بالاتر باشد زمان اجراي يك برنامه كمتر خواهد بود.

حافظه (Memory)

حافظه محلي است كه اطلاعات و برنامه كنترل در آن ذخيره مي‌شوند. علاوه بر اين، سيستم عامل كه عهده‌دار مديريت كلي بر PLC است در حافظه قرار دارد. تمايز در عملكرد PLCها، عمدتاً به دليل برنامه سيستم عامل و طراحي خاص CPU آنهاست. در حالت كلي در PLCها دو نوع حافظه وجود دارد:

1- حافظه موقت (RAM) كه محل نگهداري فلگ‌ها، تايمرها، شمارنده ها و برنامه‌هاي كاربر است.

2- حافظه دائم (EPROM,EEPROM) كه جهت نگهداري و ذخيره هميشگي برنامه كاربر استفاده مي‌گردد.

ترمينال ورودي (Input Module)

اين واحد محل دريافت اطلاعات از فرآيند يا پروسه تحت كنترل مي‌باشد. تعداد ورودي‌ها در PLCهاي مختلف، متفاوت است. ورودي‌هايي كه در سيستم‌هاي PLC مورد استفاده قرار مي‌گيرند. در حالت كلي به صورت زير مي‌باشند:

الف) ورودي‌هاي ديجيتال (Digital Input)

ب) ورودي‌هاي آنالوگ (Analog Input)

ترمينال خروجي (Output Module)

اين واحد، محل صدور و فرمانهاي PLC به پروسه تحت كنترل مي‌باشد. تعداد اين خروجي‌ها در PLCهاي مختلف متفاوت است. خروجي‌هاي استفاده شده در PLCها به دو صورت زير وجود دارند:

الف) خروجي‌هاي ديجيتال (Digital Output)

ب) خروجي‌هاي آنالوگ (Analog Output)

مدول ارتباط پروسسوري (CP)

اين مدول، ارتباط بين CPU مركزي را با CPUهاي جانبي برقرار مي‌سازد.

مدول رابط (IM)

در صورت نياز به اضافه نمودن واحدهاي ديگر ورودي و خروجي به PLC يا جهت اتصال پانل اپراتوري و پروگرامر به PLC از اين مدول ارتباطي استفاده مي‌شود. در صورتي كه چندين PLC به صورت شبكه به يكديگر متصل شوند از واحد IM جهت ارتباط آنها استفاده مي‌گردد.

فصل هفتم

نرم‌افزار PLC

در PLCها سه نوع نرم‌افزار قابل تعريف است:

1- نرم‌افزاري كه كارخانه سازنده با توجه به توان سخت‌افزاري سيستم تعريف مي‌كند كه به آن Operating System يا به اختصار OS گويند. مثلاً در PLCزيمنس مدل 100 U تعداد 16 تايمر (T0-T15) تعريف شده است و اگر در برنامه‌نويسي از تايمر شماره 18 يعني T18 استفاده شود سيستم‌عامل دستور مذكور را به عنوان يك دستور اشتباه قلمداد كرده، برنامه اجرا نخواهد شد.

لازم به ذكر است كه اين نرم‌افزار ثابت بوده، قابل تغيير نمي‌باشد. بنابراين از نوع فقط خواندني است و معمولاً در EPROM يا E PROM ذخيره مي‌شود.

2- نرم‌افزاري كه برنامه نوشته شده توسط استفاده‌كننده (User) را به زبان قابل فهم ماشين تبديل مي‌نمايد. اين برنامه منحصر به كارخانه سازنده بوده، نام خاصي نيز دارد. معروف‌ترين و پركاربردترين اين نرم‌افزارها، نرم‌افزار S5 مي‌باشد كه توسط شركت زيمنس ابداع گرديده است. اين نرم‌افزار هم مانند OS قابل تغيير نيست و بايستي در ROM ذخيره و براي اجرا به RAM پروگرامر ارسال گردد.

3-نرم‌افزار يا برنامه‌اي كه توسط استفاده‌كننده نوشته شده و به آن User Program گويند. اين نرم‌افزار در هر لحظه قابل تغيير بوده، خواندني/ نوشتني است. اين نرم‌افزار در RAM و يا در EPROM و يا در EEPROM از مدول ذكر شده مجدداً در RAM كپي شده، اجرا مي‌گردد.

همانگونه كه ذكر شد هر PLC شامل سخت‌افزار و نرم‌افزار مي‌باشد. در صفحات گذشته بطور اجمال به توضيح در مورد سيستم‌هاي سخت‌افزاري و همچنين نرم‌افزار PLC پرداختيم. واضح است كه براي واردكردن برنامه كنترلي يا نرم‌افزار كنترلي به سخت‌افزار، نياز به يك واحد برنامه‌نويسي يا پروگرامر مي‌باشد. در ادامه بحث به تشريح برنامه‌نويسي (Programming Unit) مي‌پردازيم.

فصل هشتم

واحد برنامه‌نويسي (PG)

در استفاده و به كارگيري PLC علاوه بر آشنايي با نحوه كار، آشنايي با واحد برنامه‌نويسي آن نيز ضروري است زيرا توسط اين واحد قادر خواهيم بود با PLC ارتباط برقرار نماييم. به اين ترتيب كه برنامه كنترل دستگاه را نوشته، آن را در حافظه PLC قرار داده، اجراي آن را از PLC مي‌خواهيم. اين واحد بسيار شبيه به كامپيوترهاي معمولي است، يعني داراي يك صفحه نشان دهنده (مونيتور) و صفحه كليد مي‌باشد. تفاوت اين واحد با كامپيوتر معمولي، تك منظوره بودن آن مي‌باشد. بدين معني كه از PG تنها مي‌توان جهت ارتباط برقرار نمودن با PLC مربوطه استفاده نمود.

با استفاده از PG مي‌توان از وضعيت و چگونگي اجراي برنامه مطلع شد. صفحه نمايش واحد برنامه‌نويسي به ما نشان مي‌دهد كه كدام ورودي روشن يا خاموش است، PLC توسط خروجي‌ها دستور فعال‌شدن يا توقف كار هركدام ازماشين‌ها را مي‌دهد و در حقيقت نحوه اجراي برنامه در صفحه نمايش ظاهر مي‌شود. بنابراين در صورتي كه اشكالي در برنامه وجود داشته باشد يا ايرادي در اجراي برنامه پيدا شود، از اين طريق مي‌توان به آن پي برد. پس مي‌توان گفت كه واحد برنامه‌نويسي در عيب‌يابي برنامه كنترل دستگاهها و سيستم‌هاي تحت كنترل و بررسي علت توقف آنها نقش به سزايي دارد. به وسيله PG مي‌توان تغييرات عملوندها يعني ورودي‌ها، خروجي‌ها و همچنين تايمرها و شمارنده‌هاي برنامه در حال اجرا را به صورت Real Time ملاحظه نمود. در اكثر PLCها و به كمك PG مي‌توان با دستور خاصي نظير STATUS وضعيت عملوندها را در حين اجراي برنامه مشاهده نمود.