اقيانوس اطلس

اقیانوساطلس به صورت حوضه S شکلی که در جهت شمالی جنوبی گسترش دارد و به اطلسشمالی و اطلس جنوبی توسط جریانهای متقابل استوایی در حدود ْ8 عرض جغرافیایشمالی تقسیم می‌شود.

اقیانوس اطلس از غرب توسط قاره آمریکا وشرق توسط اروپا و آمریکا محدود می شود و توسط اقیانوس منجمد شمالی در شمالو گذرگاه Drake در جنوب به اقیانوس آرام متصل می شود. البته اقیانوس اطلسو آرام توسط کانال مصنوعی به نام کانال پاناما به هم وصل می‌شوند. اقیانوساطلس به همراه دریاهای مجاورش مساحتی در حدود 106*4/106 کیلومتر مربع رااشغال می کند و بدون آنها محدوده ای در حدود 106*4/82 کیلومتر مربع راشامل می‌شود. حجم آب اقیانوس اطلس به احتساب دریاهای مجاور 106*7/334کیلومتر مربع و بدون آنها در حدود 106*6/323 کیلومتر مربع را شامل می‌شود.
عمق متوسط اقیانوس اطلس با احتساب دریاهای مجاور 3332 متر و بدون آنها 3926 متر می باشد. عمیق ترین قسمت آن 8605 متر در گودال پورتوریکو قراردارد. عرض اطلس از 2848 کیلومتر بین برزیل و لیبریا تا 4830 کیلومتر بینایالات متحده و آفریقای شمالی در تغییر است.

مشخصات آب اقیانوس اطلس
شوری نمک در آب اقیانوسهای آزاد بین 33 تا 37 گرم در لیتر متغیر است وبستگی به عرض جغرافیایی و فصل می باشد. کمترین مقدار شوری در شمال خطاستوا قرار دارد. در حالت کلی کمترین مقادیر در عرضهای جغرافیایی بالا ودر طول سواحلی که رودخانه های بزرگی به داخل اقیانوس جریان دارند، میباشند. بیشترین مقدار شوری در حدود 25 درجه عرض جغرافیایی شمالی قراردارد. سطوح مقادیر شوری آب اقیانوس اطلس تحت تاثیر تبخیر، بارش، جریان آبرودخانه ها و ذوب یخهای دریایی قرار می گیرد.
دمای‌ سطح آب اقیانوس اطلس که با عرض جغرافیایی، جریانهای دریایی و فصولمختلف سال تغییر می‌کند، از 2-درجه سانتی گراد تا 29 درجه سانتی‌گراد درتغییر است. بیشترین دما در شمال خط استوا و کمترین مقدار درنواحی قطبیوجود دارد. در عرضهای جغرافیایی متوسط بیشترین مقدار دما بین 7 تا 8 درجهسانتی‌گراد در تغییر است.
آب و هوای اطلس
آب و هوای اقیانوس اطلس و سرزمین های مجاور به وسیله دمای سطح آبها وجریانهای آبی تحت تاثیر قرار می گیرد. اقیانوسها منبع اصلی رطوبت موجود دراتمسفر را که از طریق تبخیر ایجاد می‌شود، تامین می کنند. گرمترین نواحیآب و هوایی اطلس در شمال استوا گسترش دارد و سردترین نواحی در آن عرضجغرافیایی بالا قرار دارند این نواحی منطبق بر مناطقی می باشند که بهوسیله یخهای دریایی ‌پوشیده شده اند. جریانهای اقیانوسی آب و هوای طلس رابه وسله انتقال آب های گرم و سرد به دگر نواحی کنترل می‌کنند.

مشخصات حوضه اطلس

اقیانوس اطلس به صورت حوضه S شکلی که در جهت شمالی جنوبی گسترش داردو به اطلس شمالی و اطلس جنوبی توسط جریانهای متقابل استوایی در حدود ْ8عرض جغرافیای شمالی تقسیم می‌شود. اقیانوس اطلس از غرب توسط قاره آمریکا وشرق توسط اروپا و آمریکا محدود می شود و توسطاقیانوس منجمد شمالیدر شمال و گذرگاه Drake در جنوب به اقیانوس آرام متصل می شود. البتهاقیانوس اطلس و آرام توسط کانال مصنوعی به نام کانال پاناما به هم وصلمی‌شوند. اقیانوس اطلس به همراه دریاهای مجاورش مساحتی در حدود 106*4/106کیلومتر مربع را اشغال می کند و بدون آنها محدوده ای در حدود 106*4/82کیلومتر مربع را شامل می‌شود. حجم آب اقیانوس اطلس به احتساب دریاهایمجاور 106*7/334 کیلومتر مربع و بدون آنها در حدود 106*6/323 کیلومتر مربعرا شامل می‌شود.
عمق متوسط اقیانوس اطلس با احتساب دریاهای مجاور 3332 متر و بدونآنها 3926 متر می باشد. عمیق ترین قسمت آن 8605 متر در گودال پورتوریکوقرار دارد. عرض اطلس از 2848 کیلومتر بین برزیل و لیبریا تا 4830 کیلومتربین ایالات متحده و آفریقای شمالی در تغییر است.

مشخصات آب اقیانوس اطلس

شوری نمک در آب اقیانوسهای آزاد بین 33 تا 37 گرم در لیتر متغیر استو بستگی به عرض جغرافیایی و فصل می باشد. کمترین مقدار شوری در شمالخط استواقراردارد. در حالت کلی کمترین مقادیر در عرضهای جغرافیایی بالا و در طولسواحلی که رودخانه های بزرگی به داخل اقیانوس جریان دارند، می باشند. بیشترین مقدار شوری در حدود 25 درجه عرض جغرافیایی شمالی قرار دارد. سطوحمقادیر شوری آب اقیانوس اطلس تحت تاثیر تبخیر، بارش، جریان آب رودخانه هاو ذوب یخهای دریایی قرار می گیرد.
دمای‌ سطح آب اقیانوس اطلس که با عرض جغرافیایی، جریانهای دریایی وفصول مختلف سال تغییر می‌کند، از 2-درجه سانتی گراد تا 29 درجه سانتی‌گراددر تغییر است. بیشترین دما در شمال خط استوا و کمترین مقدار درنواحی قطبیوجود دارد. در عرضهای جغرافیایی متوسط بیشترین مقدار دما بین 7 تا 8 درجهسانتی‌گراد در تغییر است.

آب و هوای اطلس

آب و هوای اقیانوس اطلس و سرزمین های مجاور به وسیله دمای سطح آبها وجریانهای آبی تحت تاثیر قرار می گیرد. اقیانوسها منبع اصلی رطوبت موجود دراتمسفر را که از طریق تبخیر ایجاد می‌شود، تامین می کنند. گرمترین نواحی آب وهوایی اطلس در شمال استوا گسترش دارد و سردترین نواحی در آن عرض جغرافیاییبالا قرار دارند این نواحی منطبق بر مناطقی می باشند که به وسیله یخهایدریایی ‌پوشیده شده اند. جریانهای اقیانوسی آب و هوای طلس را به وسلهانتقال آب های گرم و سرد به دگر نواحی کنترل می‌کنند.

ایالت‌های ساحلی اقیانوس اطلس آمریکا

ایالت‌های ساحلی اقیانوس اطلس آمریکا (بهانگلیسی: US Mid-Atlantic states) ناحیه‌ای ازمناطق جغرافیایی و فرهنگی ایالات متحده آمریکا است.

اگر نیوانگلند مرکز دانشمندان و تهیه کننده سرمایه برای هزینه‌های شکوفاییآمریکا در دورانانقلاب صنعتی بود، ایالات کنار اقیانوس اطلس مرکز صنایع سنگین و کارگری بودند. بزرگ ترین ایالات این ناحیه،نیویورک وپنسیلوانیا، تبدیل به مراکز کارخانه‌های صنایع سنگین مانند آهن، شیشه و فولاد شدند.

مهاجران این منطقه از تنوع و گستردگی بیشتری نسبت به مهاجران نیوانگلند برخوردار بودند. مهاجرانهلندی در مناطق پایین دست رودخانه هودسن – مکانی که امروزه به نامنیویورک می شناسیم –مستقر شدند. سوئدی ها به ایالتدلاویر رفتند وکاتولیک هایانگلیسی،مریلند را بنیان گذاشتند. یک عده ازپروتستان هایانگلیسی به نام فرقهكوايكرها نیز، درپنسیلوانیا مستقر شدند. در آن زمان کلیه این مناطق تحت حکومتانگلستان بود، اما بسیاری از مهاجران از نقاط گوناگون به این ایالت ها می‌آمدند و با مهاجرت تعداد زیادیآلمانی به این مناطق، یک جامعه آلمانی نیز در آن جا به وجود آمد.

از میادین عمومی شهرفیلادلفیا

مهاجران اولیه این ایالات، عموماً کشاورز و یا تاجر بودند و این منطقهحکم یک پل ارتباطی بین شمال و جنوب آمریکا را داشت. فیلادلفیا که بیننیوانگلند و ایالات جنوبی قرار دارد، مرکز تشکیلکنگره قاره ای آمریکا بود؛ مجمع نمایندگان 13 ایالت آمریکا که جرقه استقلال آمریکا را زدند. هم چنیناعلامیه استقلال ایالات متحده آمریکا در سال 1776 وقانون اساسی ایالات متحده آمریکا در سال ۱۷۸۷ نیز در شهر فیلادلفیا شکل گرفتند. نیویورک و فیلادلفیا، 2 پایتخت اولیه آمریکا بودند.

ایالات ساحلی اقیانوس اطلس دارای اهمیت تاریخی و سیاسی بسیار زیادی می‌باشند. مدرسه نظامی وست پوینت درنیویورک و موسسه آموزشی علوم دریایی در آناپولیسمریلند، نشان دهنده اهمیت این ایالات می‌باشند. هم چنین جزیره الیس درنیویورک ، برای هزاران مهاجر در اوایل قرن بیستم، دروازه ورود به آمریکا شناخته می‌شد.

با گسترش سریع و روزافزون صنایع در این ایالات، رودخانه‌ها – مانند رود هایهودسن ودلاور– تبدیل به مسیرهایی استراتژیک برای حمل و نقل دریایی شدند. به همین جهت شهرهای کنار رودخانه‌ها – نیویورک کنار رودخانه هودسن، فیلادلفیا کناررودخانه دلاویر و بالتیمور در کنارخلیج چساپیک – به طور شگفت آوری رشد کردند. امروزهنیویورک هنوز هم به عنوان بزرگ ترین شهر آمریکا و مرکز فعالیت های فرهنگی و قطب اقتصادی کشور شناخته می‌شود.