كليات گياه شناسي

عدس يكي از حبوبات است كه از قديم الايام در اكثر نقاط دنيا كشت مي شده است . گيه شناسان اعتقاد دارند كه عدس حتي قبل از تاريخ نيز وجود داشته است . عدس از نظر مقدر پروتئين بسيار غي است و دربين گياهان فقط لوبياي سويا بيشتر از عدس پروتئين درد .

عدس گياهي است يكساله كه ارتفاع آن بيش از 30 سانتيمتر نيست . برگهاي آن داراي 6 تا 14 برگچه مي باشد كه در انتهاي آن پيچك قرار درد . گلهاي عدس رنگ سفيد و داراي رگه هايي به رنگ بنفش است . ميوه آن غلاف كوچكي است و معمولا در هر غلاف 1 تا 3 عدس وجود دارد .

عدس دو نوع است :

1)عدس رسمي كه دانه آن گرد و سنبتا درشت است و رنگ آن سبز مايل به زرد است .

2)عدس ريز يا عدس قرمز كه دانه هاي آن ريز و به رنگ قرمز مي باشد .

تركيبات شيميايي:

عدس منبع غني پروتئين و ويتامين هاي گروه B مي باشد .

مواد موجود در 100 گرم عدس بقرار زير است :

انرژي                           340 كالري

پروتئين                           25 گرم

چربي                            1 گرم

مواد نشاسته اي                  60 گرم

 كلسيم                      80 ميلي گرم

فسفر                       380 ميلي گرم

آهن                         7 ميلي گرم

پتاسيم                      8 ميلي گرم

ويتامين آ                  600 واحد بين المللي

ويتامين ب 1                0/4 ميلي گرم

ويتامين ب2                0/2 ميلي گرم

ويتامين ب 3                2 ميلي گرم

آرسنيك                  1 ميلي گرم

خواص داروئي:

عدس از نظر طب قديم ايران معتدل و خشك است و مانند ديگر گياهان پوست و دانه آن داراي اثرات متضاد يكديگر مي باشد . يعني پوست عدس گرم و خود عدس قابض است . بعبارت ديگر پوست آن ملين و مغز آن ضد اسهال مي باشد .

عدس يك غذاي كامل است و انرژي لازم را براي كارهاي بدني براي انسان تامين مي كند .

عدس داراي خواص زير است .

1)عدس زياد كننده ترشحات شير است و مادران شيدره حتما بايد از آن استفاده كنند .

2)عدس را در كنيد و روي پوست ملتهب بگذاريد التهاب را برطرف مي كند .

3)براي درمان زخم هاي دهان و گلو و ديفتري عدس را پخته و آب آنرا غرغره كنيد . 

4)براي تقويت معده و برطرف كردن گاز معده عدس پخته را با سركه ميل كنيد .

5)آش عدس با روغن بادام براي دوران نقاهت بهترين غذاست.

6)پماد در عدس با سركه براي ترك دست و پا كه بعلت سرما عارض شده سودمند است .

7)عدس را مي توان به عنوان مسهل هم مصرف كرد چون داراي لعاب زيادي است كه در درمان ناراحتي هاي روده نيز موثر است .

8)عدس پخته را بعنوان مرهم براي زخم نيز مي توان بكار برد .

طرز استفاده:

به مبحث نسخه پيچي گياهان دارويي براي بيماري مورد نظر مراجعه نماييد

مضرات :

عدس با تمام مزايايي كه درد نبايد زياد مصرف شود و در خوردن آن اسراف گردد زيرا اولا دير هضم است و توليد نفخ مي كند ثانيا قابض است و جريان خون را در رگها آهسته مي كند . البته مي توان براي جلوگيري از اين عوارض عدس را با روغن كنجد و يا روغن بادام و با سركه خورد . ضمنا عدس بعلت داشتن ميكروپروتئين براي افراديكه ناراحتي كليه مخصوصا تقويت كليه دارند زيانبخش است