تحقیق درباره طراحي سايت آموزشگاه كامپيوتر

نصب فايلهاي نمونه بر روي كامپيوتر

مراحل زير براي نصب فايلهاي نمونه بر روي ديسك سخت كامپيوتر دنبال نماييد تا اينكه بتوانيم برنامه و پروژه خود را اجرا كنيم:

1-  اطمينان حاصل نماييم كه Interner information نصب واجرا شده است. مي‌توانيد اين موضوع را به وسيله باز كردن اپلت Renvice در داخل control panel و جستجوي سرويس هاي Iss Admin  و world wide  و web publishing بررسي نماييد كه هر دوي اين خدمات داراي يك وضعيت اجرا مي‌باشند.

2-  اگر Interner information نصب نشده است آن را با استفاده از بخش components Add / Remve window اپلت Add/ Remve program  داخل control panel نصب نماييد اگر يك يا هر دو خدماتي كه در مرحله اول بحث شد شورع به كار نكرده اند مي‌توانيد با استفاده از كليك راست بر روي سرويس و انتخاب گزينه start آنها را راه اندازي نماييد

مروري بر Asp. NEP

Asp.NEP تنها يك محصور ارتفاع يافته نيست. Asp. NEP پيشرفته ترين بستر توسعه وب ايجاد شده تا اين زمان را فراهم مي‌نمايد. فراتر از اينها Asp. NEP جهت ايجاد يك زير بناي كاملا جديد و به مراتب انعطاف پذيرتر براي توسعه وب به صورت بنياني بازسازي شده است دليل اين تحول عميق به وجود آمده در Asp. NEP اين است كه بر پايه بتر NEP شركت يا مايكروسافت و يا به عبارت دقيق تر بر چهار چوب NEP استوار گشته است.

NEP framework

NEP. Framework فن آوري است كه در توسعه Asp. NEP ضروري مي‌نمايد و ارائه كننده سرويسهاي مقدماتي سيستم هايي است كه Asp. NEP را مورد پشتيباني قرار مي‌دهند نظير ايجاد فرد هاي ويندوز و فناوري جديد rich client derelopment كه در NEp ارائه شده است.

Frame work در نسخه هاي جديد ترسيم عامل هاي سرويس دهنده ويندوز نظير NEP. Server نيز به كار خواهد رفت در حالي كه visual studio بر روي بستر هاي ويندوز vp,2000, NP, 98 مورد پشتياباني قرار مي‌گيرد كل چهار چوب frame work بر روي همه بستر در دسترس قرار نمي‌گيرد مهم تر از همه اينكه در حالي كه مي‌توان از بستر هاي ديگر به عنوان سرويس گيرنده Asp. NEP استفاده كرد برنامه هاي كاربردي Asp. NEP تنها روي windows 2000  و نسخه هاي پس از آن اجرا خواهد شد.

NEP frame work شامل دو قسمت اصلي است

Common languge runtime

- NEP framework class Library

SQL srver 2000

SQL srver 2000، سيستم مديريت پايگاه داده  (DBMS) كلاس تجاري شركت مايكروسافت است بر پايه موفقيتي كه DQL server به دست آورد SQL server 2000 نيرومند با انعطاف پذيري بالا و با قابليتهاي UML  است و براي توسعه دهندگان برنامه هاي كاربردي بازگشت برنامه اي در كوتاه ترين زمان ممكن را به همراه دارد.

در ميان امكاناتي كه SQL server 2000 ارائه مي‌دهد به موارد زيرين مي‌توان اشاره كرد

-        اجراي چنديني SQL server 2000 به صورت همزمان روي تنها يك ماشين

-    همكاري همزمان SQL server7.0 شامل مديريت SQL server 2000 , SQL server 7.0 از يك SQL server Enterprise

-        ورودي – خروجي به صورت xML

-        موتور oLAP متجمع شده

-        انعطاف پذيري جهاني و طبق سنجش به عمل آمده به وسيله شركت كنترل كيفيت PPC-C آدرس: //ww. Tpc. Ory http: را براي كسب اطلاعات بيشتر و آخرين نتايج كنترل كيفيت ببيند.

SQL server 2000 در كار با برنامه هاي كاربردي ASP كلاسيك ASP.NEP براي برنامه نويسان گزينه رايج غالب است علاوه بر امكانات موجود برنامه نويسان از MSDE نيز بهره مي‌جويند SQL server نسخه كامپيوترهاي روميزي كه امكان نسخه برداري را بر خلاف SQL server – compatible date baseengin  بدون حذف هزينه هاي گواهي نسخه كامل SQL server مي‌دهد.

هنگامي‌كه برنامه كاربردي شما به مرحله نهايي رسيد پايگاه داده MSDE مي‌تواند بدون هيچ گونه تغيير SQL server 2000 منتقل شود.

زبانها و ابزارهاي زبان

يكي از فرآيند بتر NEP اين است كه بر خلاف ASP كلاسيك كه برنامه نويسان را طبق محدوديتهاي پيشين از به كار گيري زبانهاي اسكيريتي محدود مي‌كرد ASP. NEP به شما امكان كار با هر زبان سازگار با NEP را مي‌دهد به اين معني كه كد نوشته شده در ASP. NEP كه براي كارايي بهتر كاپايل مي‌شود مي‌تواند نهايت استفاده از امكانات زبانهاي پيشرفته به عمل آورد براي بتر NEP زبانها دو ابزارهايي كه به وسيله شان از آنها استفاده مي‌كنيد، احتمالا يكي از مهم ترين موضوعات براي بحث هستند.

ابتدا نگاهي به برخي از زبانها و ابزارهايي كه براي ايجاد برنامه هاي كاربردي NEP و در دسترس خواهند بود بيندازيم

Nopepad . NEP  

شايد باور آن دشوار باشد اما برنامه نويسان متعددي خصوصا برنامه نويسان ASP هنوز كد برنامه نويسي خود را در Note padMicrosoft انجام مي‌دهند. با اينكه از هنوز Note pad در همه جا برخوردايم اما Note pad به حدي نيست كه بتوان آن را در يك محيط برنامه نويسي نيرومند ناميد مي‌توانيد كلاسها و صفحات ASP. NEP خودتان و غيره را در برنامه Note pad ايجاد نماييد و سپس آنها را به مواد استفاده از كامپايلرها خط فرمان كامپايل كنيد و يا در صورت استفاده از Asp. NEPruntime NEP Asp اجازه بدهيد تا صفحه را به صورت پويا و در زماني كه براي اولين مرتبه فراخواني مي‌شود كامپايل نمايد.

Visual studio. NEP

براي افزايش سرعت و راحتي كار برنامه نويسان، اكثر برنامه نويسان خواهان كادر visual studio. NEP خواهند بود. Visual studio. NEP براي اولين مرتبه پس از عرضه بتر توسعه ldevel studio. NEP خواهند بود visual studio. NEP براي اولين مرتبه پس از عرضه بتر توسعه ldevelopment patfrm مايكروسافت تنها يك Integrated development Envirom محيط توسعه مجتمع را براي تمام زبانهاي NEP در مايكروسافت ارائه كرده است به اين معني كه برنامه نويسان c++, visual basic و  تنها از يك IDE به صورت اشتراكي استفاده خواهند كرد كه اين شامل قابليت هايي نظير اعمال اشكال زدايي و خطايابي در ميان زبانهاي يك محيط مي‌شوند.

Visual studio. NEP امكانات اساسي كه شامل موارد زير هستند را فراهم مي‌نمايد:

-        يك مدل برنامه نويسي متحد الشكل و منفرد براي تمام زبانهاي NEP و براي برنامه هاي كاربردي وب ويندوز

-        توسعه Drpg & Drop براي مرورد و با استفاده از server Enpbrer

-        راهنماي پويا

-        يك مدل تعميم يافته و سفارشي نيرومند براي IDE

-        پشتيباني كامل از uML

-        سرويس هاي وب با جامع سازي برنامه هاي كاربردي به مراتب آسانترين بترها

معماري ASP. NEP

با اينكه PASP. NE امكانات موجود در ASP كلاسيك به طرز گسترده اي استفاده شده است اما تغييرات عمده اي نيز در معماري PASP. NE به وجود آمده است كه اين شامل بهينه سازي و امكانات جديد مي‌شود.

چه چيزي در ASP.NEP وجود دارد

مطالب جديدي در ASP. NEP وجود دارنند و فراگيري كامل آنها مدت زيادي را مي‌طلبد اما وقتي آنرا فرا گرفتيد بهره وري شما چندين برابر زماني خواهدن بودن كه از ASP كلاسيك استفاده مي‌كرديد.

-فرم هاي وب: اين مدل جديد برنامه نويسي ASP. NEP است فرم هاي وب تمرينهاي ASP را با برنامه نويسي قدرتمند و كار آمد visual Basic در هم مي‌آميزند. مي‌توانيد كنترل ها را به دورن يك صحنه بكشيد و پس براي ايجاد حالت محاوره اي آبجكتهاي تجارتي را فرا خواني نماييد وغيره

- كنترل هاي سرويس دهنده: از اجزا اصلي فرم هاي برنامه نوسي وب كنترل هاي سرويس دهنده هستند ASPNEP تقريبا به عناصر HPML نگاشت مي‌شوند و قابليت برنامه نوسي server- side نيرومندي را ارائه مي‌دهند كنترل هاي سرويس دهنده روي سرويس دهنده اجرا شده و مي‌توانند HPML را كه مخصوص مرورگرهاي سطح بالا نظير InternetEnplorer 5.0  و پس از آن و هر مرورگري كه با HPML 3.2 سازگار باشد ايجاد شده اند را به خروجي بدهند.

- سرويس هاي وب اين بخش كليدي ASP. NEP به برنامه نويسان اجازه مي‌دهد تا سرويس هاي برنامه نويسي را در دسترس برنامه نويسان ديگر روي اينترنت سرويس هاي وب بر مبناي استاندارد Access protect simple objed , so AP قرار دهند. از اين رو فعل و انفعال نسبتا راحت تري را بين بترهاي متمايز مسير خواهد ساخت.

Caching و حافظه پنهان ASP. NEP شامي‌موتور حافظه پنهان قدرتمند جديدي است كه به برنامه نويسان اجازه بهبود كارايي برنامه هاي كاربردي را به وسله كاهش بار گذاري هاي پردازش روي سرويس دهنده هاي پايگاه داده و سرويس دهنده وب را مي‌دهد.

حافظه پنهان (ASP. NEP : (chaching  شامل موتور حافظه پنهان قدرتمند جديدي است كه به برنامه نويسان اجازه بهبود كارايي برنامه هاي كاربردي را به وسيله كاهش بار گذاري هاي پردازش روي سرويس دهنده هاي پايگاه داده وب را مي‌دهد.

بهينه سازي پيكر بندي: ASP. NEP از روش جديدي براي ذخيره اطلاعات پيكر بندي برنامه هاي كاربردي وب بهره مي‌گيرد. به جاي ذخيره IIS، اين اطلاعات در پايگاه داده اي كه دسترسي به آن دشوار است در فايلهاي پيكر بندي قابل خواندن توسط ماشين و انسان و بر مبناي UML ذخيره مي‌شوند.

بهينه سازي مديريت وضعيت: اگر خواسته ايد برنامه كاربردي ASP اي بسازيد كه روي يك auel ? اجرا شود خوب مي‌دانيد كه مديريت وضعيت محدودر در ASP كلاسيك وجود داشت. ASP. NEP بر اين محدوديتها فائق آمده است به اين طريق كه براي وضعيت جلسات توزيعي بررسي سرويس دهنده هاي وب بايد با به كارگيري اطلاعات وضعيت در يك پايگاه داده SQL و با ارائه مديريت وضعيت بدون استفادهن از كوكي ها پشتيباني به عمل آورده است. امنيت: امنيت فاكتور بسيار مهي در برنامه هاي كاربردي وب امروزي است.

مدل امنيتي ASP. NEP به شكلي اساسي بهبود يافته وشامل متدهاي تاييد اعتبار ارتقا يافته جديد، امنيت دسترسي به كدها و مجوزها بر اساس نقشي كه ايفا مي كند مي‌شود.

تابيت اطمينان بهينه سازي شده: ASP.- NEP شامل امكاناتي با هدف ارتقاء قابليت اطمينان برنامه هاي كاربردي وب مي‌شود نظير راه اندازي مجدد برنامه هاي كاربردي در صوتر ايجاد هر گونه تغيير و آغاز مجدد پردازش ها به طور خودكار جهت ختم حالتهاي بن بست او نفوذ بدون مجوز به حافظه

NoPE pad. NET

حقيقتا به اين عنوان يعني NOP Epad- net شناخته نمي‌شود اما از آنجا كه عده اي باتاثير از يكديگر اين ابزار حاضر در همه جا را VoP Epad visual ناميدند خوان آن با نام NopE pad . net راهي براي خودمان است كه گاهي ياد آوري به خودمان است كه گاهي ساده انگاشتن چيزها خوب است يكي ديگر از فوائد NoP Epad قيمت آن است يعني مجاني است حتي لازم نيست آنم را دريافت كنيد براي آغاز كار با NoPE pad , ASP,NEP تنها چيزي كه واقعا مورد نياز است SDK . NEP frame work مي‌باشد.

وقتي كه SDK را نصب كرديد ايجاد يك صفحه ASP.NEP مي‌تواند به آساني ايجاد  يك سند HPML با استفاده از  Nop E pad و ذخيره كردن آن با پسوند asp باشيد اين تمام كاري است كه بايد انجام گيرد

ايجاد يك داير كتوري مجازي

ايجاد يك داير كتوري مجازي در IIS يك كار نسبتا ساده اي است

1-  مسير Internet service marager , Admisr istrativ tool, programs, start را انتخاب نماييد تا Monagement console Microsoft براي IIS راه اندازي شود.

2-    گره computer تان را با كليك كردن بر روي علامت بعلاوه مجاور نام كامپيوتر گسترش دهيد.

3-    بر روي گره Defua H web site  كليك كنيد و در داخل New گزينه  virtual Directory را انتخاب نماييد.

4-    در اولين صفحه ويزاد virtual directory creation بر روي دكمه Nent كليك نماييد.

5-  در صفحه دوم يك نام مستعار براي دايركتور مجازي جديد وارد نماييد اين نام براي دسترسي به محتواي درون دايركتوري مجازي از يك مرور گر وب مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

6-  مسير دستيابي به دايركتوري را در سيستم فايلي كه مي‌خواهيد محتواي داير كتوري مجازي را رد آن نگه داريد وارد نماييد اين مي‌تواند يك نوشته از قبل موجود و يا يك پوشه جديد باشد اگر از پوشه اي كه از قبل موجود است و يا از پوشته جديدي كه قبلا براي محتويات ايجاد گرديده ايد استفاده مي‌كنيد از دكمه Browes براي يافتن پوشه مورد نظرتان استفاده نماييد.

فصل دوم / استفاده از ابزارهاي برنامه نوسي ASP. NET

7-  در صفحه Access Permisions، مي‌توانيد تنظيماتي را كه تعيين كننده توانايي دسترسي به محتويات درون دايركتوري مجازي جديد شما توسط كاربران هستند را تغيير دهيد. تنظيمات پيش فرض در اين حالت مناسب مي‌باشند. از اين رو دكمه Next را كليك كنيد.

مهم

در هنگام تغيير مجوزهاي دستيابي داير كتوري مجازي، احتياط به خرج دهيد. ارائه مجوزهاي Execute , write و يا Browse روي دايركتوري مجازي شما مي‌تواند به افراد فرصت طلب امكان تغيري محتويات شمار يا اجراي كدهاي آسيب رساننده بر روي سرويس دهنده را بدهد. اين تنظيمات را تنها زماني تغيير دهيد كه دليل كار خود را مي‌دانيد.

8-    كار تمام است! دايركتوري مجازي شما كامل شد. دكمه Finish را كليك كنيد.

حال كه دايركتوري مجازي ASPNETTest خود را ايجاد نموده ايد، به پيش برويد و سند HTML را كه پيشتر ليست شده بود، ذخيره نماييد.

1-    برنامه Notepad را باز كنيد. مسير Start< Programs> Accessories < Notepad را انتخاب نماييد

2-    كد HTML نشان داده شده در ليست قبل را در آن تايپ كنيد.

3-  سند را در پوشه سيستم فايلي كه براي نگهداري محتويات داير كتوري مجازي آزمايشي ايجاد كرده ايد، ذخيره نماييد فايل ASPNET Hello. Aspx بناميد.

حالي كه سند را ذخيره كرده ايد، بايد بتوانيد نماي آن را ببينيد، يك مرورگر وب را باز كنيد و URL زير را در آن وارد نماييد:

http: //localhost / ASPNETTest/ ASPNETHello. Aspx

با فرض اينكه سرويس دهنده وب شما به درستي نصب گرديده و شما دايركتوري مجازي خود را ايجاد كرديد.

Visual studio. NET

قطعا امكان ايجاد برنامه هاي كاربردي وب ASP. NET در Notepad يا ويرايشگر متني ديگر وجود دارد، اما اگر به صورت جدي در حال برنامه نوسي كامپوننت يا ASP. NET هستيد، احتمالا خواستار كار در محيط Visualstudio. NET خواهيد بود. از مزاياي Visual studio. NET هستيد، احتمالا خواستار كار در محيط VisualStudio . NET  خواهيد بود از مزاياي Visual Source Safe نسبت به ويرايگشر هاي متني ساده عبارتند از:

1.      مديريت نيرومند فايل هاي پروژه و پروژه هاي متعدد

2.      اجتماع با محيط كنترلي سورس كد Visual source Safe شركت مايكرو سافت

3.      ابزارهاي بصري براي كار با سرويس هاي وب، كنترل هاي سرور فرم هاي وب، و ابزار پايگاه داده اي

4.      سرويس هاي بسته بندي و گسترش برنامه هاي كاربردي وب

5.      پشتيباني از چندين زبان در يك IDE منفرد، شامل وراثت واشكال زدايي ميان زبانهاي متفاوت

اين فقط يك ليست خلاصه شده است.  

ايجاد يك برنامه كاربردي وب ASP. NET

از اولين كارهايي كه در شروع كار با ASP. NET در Visual Studio. NET نيازمند انجامش خواهيد بود، ايجاد يك پروژه جديد است و يا در اصلاح Visual Studio . NET يك برنامه كاربردي وب در اينجا مراحل لازم براي ايجاد يك برنامه كاربردي وب جديد را مي‌بينيم.

1-Visual Studio. NET را باز كنيد.

2-به سه روش مي‌تواند كادر محاوره New Project را باز كرد.

-    در صفحه آغازين Visual Studio . NET روي لينك Create a New Project كليك كنيد (به صورت پيش فرض در هنگام باز كردن Visual Studio. NET براي اولين مرتبه به نمايش در مي‌آيد.

-        بر  روي دكمه New و سپس Project  را انتخاب نماييد.

4-  در كادر محاوزه New Project (شكل زير را ببينيد) زبان پروژه دلخواه را انتخاب كنيد (در اين حالت (Visual Basic)، الگوي (Template) مناسب را انتخاب كنيد (برنامه كاربردي وب) و نام پروژه دلخواه (ASPNET APPL) وموقعيت قرار گرفتن آن را وارد نماييد.

(براي پروژه هاي محلي، پيش فرض http://<machine name به خوبي كار مي‌كند و يا در عوض مي‌توانيد از نام مستعار localhost استفاده كنيد) بر روي دكمه ok كليك كنيد Visual Studio . NET يك برنامه كارردي وب جديد را همراه با داير كتوري هاي مجازي و فيزيكي براي پروژه ايجاد خواهد كرد.

كار تمام است! شما اكنون برنامه كاربردي وب ASP. NET خود را ايجاد كرده ايد. پس از اين، به چگونگي افزودن صفحات جديد خواهيم پرداخت.

ايجاد يك صفحه جديد (Web From) ASP.NET

در برنامه كاربردي وب جديد، شما متوجه خواهيد شد كه Visual Studio. NET قبلا صفحه اي را براي شما به پروژه اضافه كرده است، كه نام آن Web Forml. Aspx است، و آن را درون ويرايشگر باز كرده است گر چه، از آنجايي كه به ندرت اتفاق مي‌افتد كه فقط يك صفحه در سايت ها كافي باشد، بياييد نگاهي بر چگونگي افزودن يك صفحه جديد به برنامه كاربردي وب بيندازيم.

1-  همانند ايجاد يك پروژه جديد، روشهاي متعددي براي افزودن يك صفحه ASP.NET (فرم وب نيز خوانده مي‌شود) به برنامه كاربردي دارد. اين نكته كه از كدام يكي استفاده كنيد، بستگي به روش كار شما دارد.

روشها به اين شرح مي‌باشند:

در پنجره Solution Explorer (شكل زير را ببينيد) روي نام برنامه كاربردي راست كليك كنيد و گزينه Add و سپس Add web From را انتخاب نماييد. همچنين مي‌توانيد گزينه Add New Item را انتخاب نموده و سپس، web From را از ميان الگوهاي موجود در كادر محاوره Add New Item انتخاب نماييد.

بر روي نوار ابزار Visual Studio. NET(Toolbar) بر روي دكمه Add New Item كليك نماييد. همچنين مي‌توانيد فلش رو به پايين (مثلثي شكل) مجاور اين دكمه را كليك كنيد و گزينه Add WebFrom را از منوي pop – up انتخاب نماييد.

از منوي progect، گزينه Add Web Form (يا Add New Irem) را انتخاب كنيد.

هر كدام از اين روش ها، منجر به باز شدن كادر محاوره Add New Item مي‌شود.

2-  در كادر محاوره Add New Item الگوي Web Form را انتخاب كنيد، ونامي‌را به صفحه جديد اختصاص دهيد. از آنجايي كه قصد استفاده از اين صفحه به عنوان صفحه آغازين پروژه را داريد، آن را index. Aspx بناميد. پيش از به پايان رساندن كار، ممكن است بخواهيد نگاهي به انواع ديگر الگوها، هم براي پروژه هاي وب و پروژه هاي محلي، كه در دسترس هستيد، بيندازيد.

پس از اينكه نگاه كرديد، دكمه Open را كليك كنيد. Visual Studio . NET صفحه را ايجاد مي‌نمايد، آن را به پروژه اضافه كرده و آن را در Web Forms Designer باز مي‌كند.

افزودن كنترل ها

حال كه يك صفحه آغازين را براي برنامه كاربردي جديدتان ايجاد كرده ايد، با آن چه كاري بايد انجام دهيد؟ بسيار خوب، بياييد با آن همان كاري را انجام دهيم كه با صفحه اي كه در Note pad ايجاد كرديد، انجام داده بوديم فقط در اين مرتبه، به جاي استفاده از متن ساده HTML از كنترل Label (يكي از كنترل هاي سرويس دهنده ASP. NET) استفاه كنيد تا متن Hello World براي سرويس گيرنده به نمايش در آيد. در اينجا مراحل افزودن كنترل Label به فرم وب را مي‌بينيم.

1-  در فرم وبي كه در مد طراحي (design mode) باز است، ماوس خود را روي برگه Toolbox قرار دهيد (به صورت پيش فرض در سمت چپ پنجره ويرايشگر كد قرار دارد)

2-  وقتي كه جعبه ابزار (Tool box) ظاهر مي‌شود، از فعال بودن پالت فرم هاي وب اطمينان كسب كنيد. (نوار عنوان (Title bar) پالت فعال، بلافاصله بالاتر از كنترل هاي نمايش داده شده در جعبه ابزار ديده مي‌شود) اگر فعال نيست، مي‌توانيد روي نوار عنوان آن كليك كنيد تا فعال شود

3-  با فعال شدن پالت فرم وب بر روي مدخل كنترل بر چسب (Label Control enrty) دوبار كليك كنيد همين كه بر چسب را اضافه نموديد، بايد به صورت پيش فرض انتخاب شود.

برنامه هاي كاربردي وب ASP.NET

برنامه هاي كاربردي ASP. NET در ساده ترين حالتها بسيار شبيه به برنامه هاي كاربردي ASP كلاسيك هستند يك برنامه كاربردي ASP. NET ساده از چهار جزء ساده زير تشكيل شده است.

يك دايركتوري مجازي (Virtual Directory) در IIS كه به صورت يك ريشه برنامه كاربردي تنظيم مي‌شود تا فايل هايي كه برنامه كاربردي را تشكيل مي‌دهند را در خود نگه دارد و دستيابي به فايل ها را كنترل كند

يك يا چند فايل با پسوند aspx

يك فايل Global. Aspx (مشابه فايل Global. Asp در ASP كلاسيك كه سرو كارش با Session  و Clen – Up logic , Application Start – Up است (اخيتاري)

فايل Web. Config كه براي ذخيره تنظيمات پيكر بندي مورد استفاده قررا مي‌گيرد (در ASP. NET جديد و اخيتاري است)

براي كاربران Visual Studio . NET خبر خوبي است اگر بشنويد، كه تمام فايل هايي كه پيشتر نام برده شدند، هنگام ايجاد يك برنامه كاربردي وب جديد، براي شما ايجاد مي‌گردند.

فرم هاي وب ASP. NET

فرم هاي وب، بخش هايي از هر برنامه كاربردي وب ASP. NET هستند. به بيان ساده تر، صفحات ASP, NEP ي هستند كه از كنترل هاي سرور ASP. NET استفاده مي‌كنند. در مدل برنامه نويسي فرم هاي وب، امكان ايجاد (نسبتا ) برنامه هاي كاربردي بر پايه وب، تقريبا به همان صورتي است كه برنامه نويسان Visual Basic امروزي برنامه هاي كاربردي مبتني بر ويندوز را كه داراي واسط كاربر گرافيكي (GU) هستند، ايجاد مي‌كنند.

فرم هاي وب در Visual Studio . NET به شما امكان ايجاد برنامه هاي كاربردي محاوره اي قدرتمند را به آساني و به وسيله كشيدن و رها كردن كنترل ها بر روي يك صفحه و نوشتن حداقل كد لازم براي به دست گرفتن محاوزه كاربر، رويداد ها و غيره را مي‌دهند. به علاوه، محيط Visual Studio . NET به شما امكان مي‌دهد تا با استفاده از Web Forms Destgner يا به صورت متني و با استفاده از ويرايشگر سورس كد نيرومند Visual studio . NET به صورت بصري بر روي فايل هاي خود كار كنيد.

كدي كه در فرم هاي وب مي‌نويسيد، به يكي از دو روش زير مي‌توانند نوشته شوند: به صورت درون برنامه اي، داخل فايل aspx (كه شاخص يك صحنه ASP كلاسيك است) يا با استفاده از يك ماژول Code- behind در حالي كه هنوز امكان نوشتن برنامه هاي كاربردي به وسيله كد در فايل واقعي aspx و استفاده از كدهاي كامپايل شده و قابليتهاي جديد NET وجود دارد توصيه مي‌شود كه با استفاده از ماژول هاي Code – behind عادت كنيد

پنجره ها

در حال كار با Visual Studio. NET، با پنجره هاي گوناگوني در IDE مواجه خواهيد شد كه براي اهداف متعددي به كار مي‌روند برخي جديد هستند، مانند پنجره راهنماي پويا كه در بخش قبلي توضيح داديم، در حالي كه برخي براي كاربران نسخه هاي پيشين Visual Studio آشنا خواهند بود. در اين در اين بخش نظري بر رايجترين پنجره هاي مورد استفاده خواهيم داشت.

Designer / Soruce Editor شكل زير، پنجره ويرايشگر منبع / طراح را در حالت ويرايش HTML نشان مي‌دهد. اينجا است كه شما اكثر وقت خود را در ميحط Visual Studio، در آن خواهيد گذاراند. در اين پنجره تقريبا تمام ويرايشگرهاي طراح و سورس كد كه در Visual Studio استفاده مي‌گردند، گرد آوري شده اند، كه شامل فرم هاي وب XML Schema و طراحان HTML و همچنين ويرايشگرهاي سورسن كد يكساني مي‌شوند كه Cascading Style Sheets (CSS), SQL, HTML, XML و تمام زبانهاي NET را ارائه مي‌دهند. ويرايشگر امكانات قدرتمندي را براي هر زبان ارائه مي‌دهد. از امكانات جديد مي‌توان از ويرايشگرهاي CSS, HTML نام برد، كه كاملا جالب توجه هستند و داراي حسگر هوشمند براي تكميل عبارات، هم براي HTML و هم براي CSS هستند و كنترل بهتري بر چگونگي (و انجام شدن يا نشدن) تغييرات ايجاد شده توسط ويرايشگر بر روي قالب HTML  و اسناد CSS دارد. براي تغيير تنظيمات قالب بندي، گزينه Option را از منوي Tools انتخاب كنيد، پوشه Text Editor را انتخاب كنيد، HTML (ياCSS) را انتخاب كنيد و گزينه Fromat  را انتخاب نماييد.

Solution Explorer: پنجره Solution Explorer براي كساني كه با Visual Inter Dev 6 كار كرده اند آشنا است. از ابزارهاي اوليه ي است كه براي مديريت فايل هاي پروژه و منابع، شامل افزودن، حذف كردن، باز كردن، نامگذاري مجدد و انتقال فايل ها وهمچنين قرار دادن يك عنصر يا پروژه Start – up انتقال بين نمادهاي كد و طراحي براي يك فايل، و ديدن اطلاعات وضعيت (براي مثال، وضعيت كنترل سورس كد) روي فايل هاي شما به كار مي‌رود. شكل زير Solution Expolrer را نشان مي‌دهد و بسياري از عناصر را معرفي مي‌كند.

Class view: پنجره Class view كه در شكل زير نشان داده شده. حاوي ليستي از تمامي‌كلاسها و متدها، خصوصيت ها و رابطه هاي كاربر پياده سازي شده در آن فايل ها مي‌باشد (كه در ماژول هاي vb يا cs وجود دارند)

Server Explorer: Server Explorer كه در شكل زير نشان داده شده از امكانات جديد Visual studioNET است كه به شما امكان مي‌دهد هم منابع ماشين محلي و هم منابع سرويس دهنده هاي راه دور را ببينيد، كه شامل ارتباط هاي داده اي پيكر بندي شده در آن فايل ها مي‌باشد( كه رد ماژول هاي vb يا cs وجود دارند)

Server Explorer: Server Explorer كه در شكل زير نشان داده شده، از امكانات جديد NETVisual Studio  است كه به شما امكان مي‌دهد هم منابع ماشين محلي وهم منابع سرويس دهنده هاي راه دور را ببيند، كه شامل ارتباط هاي داده اي پيكربندي شده، event log صفهاي پيام و شمارنده هاي كارآيي (عملكرد) هستند. Server Explorer همچنين به شما اجازه مي‌دهد منابع را به درون صفحات فرم هاي وب يا از اجزاء NET كشيده و رها كنيد، تا برخي از موثرترين (كارآمدترين) برنامه سازي هاي طرف سرويس دهده تا اين زمان را فراهم كنيد.

Properties: پنجره Properties، فورا توسط اشخاصي كه با هر نوع ابزار برنامه نويسي Visual Studio كار كرده اند قابل تشخيص است و دسترسي به Property را كه در حال نمايش Properties براي يك كنترل سرويس دهنده Label در ASP. NET است را نشان مي‌دهد. در نظر داشته باشيد كه پنجره Properties به شما امكان بستن يا گسترش پنجره Properties را براي بهتر ديدن گروههايي كه مشتاق هستيد را مي‌دهد همچنين مي‌توانيد گروهها را با كليك كردن دكمه الفبايي كه درست زير منوي كشويي انتخاب اشياء قرا گرفته ببينيد.

جعبه ابزار Visual Studio. NET: جعبه ابزار Visual Studio . NET، عنصر ديگري است كه بسيار شبيه به محيط Visual Inter Dev طراحي شده است و دسترسي به انواع گوناگون كنترل ها، كامپوننت ها و عناصر HTML را فراهم مي‌كند. مي‌توانيد آيتم هاي جعبه ابزار (لزوما، تگ هاي HTML يا عناصر متني به كار رفته براي پياده سازي كنترل ها يا كامپوننت ها) را به فرم هاي وب يا كامپوننت ها يا به وسيله دوبار كليك كردن بر روي نام آيتم در جعبه ابزار (كه در آن حالت، آيتم در محل فعلي مكان نما وارد مي‌شود) يا به وسيله كشيدن و رها كردن (به شما امكان قرار دادن آيتم ها در جاي مورد علاقه تان را مي‌دهد) اضافه كنيد. در نظر داشته باشيد كه برخي آيتم ها هنگام كه در يك فرم وب به كار مي‌روند، داراي يك نمايش ظاهري نيستند (در فرم وب به صورت مرئي ظاهر نمي‌شوند) اين آيتم ها معمولا در ناحيه پنجره مانند جداگانه اي در زير پنجره Designer نمايش داده مي‌شوند. شكل زير جعبه ابزار را نشان مي‌دهد كه در حال نمايش كنترل هاي فرم هاي وب است.

نكته

مي‌توانيد آيتم ها يا دسته بنديها (برگه هم ناميده مي‌شوند) را به جعبه ابزار اضافه كنيد. براي افزودن يك برگه، به سادگي روي جعبه ابزار كليك راست كنيد، گزينه Add Tab را انتخاب كنيد و برگه را نام گذاري نماييد. براي اضافه كردن آيتم هاي خودتان، اطمينان حاصل كنيد كه برگه دلخواه شما انتخاب شده است، آيتم مورد دلخواه را در Designer انتخاب كنيد (يا Text دلخواه را در وايرايشگر Code انتخاي كنيد)، و آن را درون جعبه ابزار بكشيد. اگر خواستيد مي‌توانيد با كليك راست روي آيتم جديد و انتخاب Rename نام توضيحي براي آن انتخاي كنيد.

Document Outline : پنجره Document Outline طرح اسناد فرم هاي وب را در نماي طراحي نمايش مي‌دهد. همچنين دستيابي به طرح نماي اسكريپت را كه نمايش دهنده آبجكت هاي سرويس گيرنده و رويدادهايي است كه مي‌توانند به صورت اسكريپت در آيند را فراهم مي‌كند و مي‌تواند براي وارد كردن اداره كننده هاي رويداد Jacascript براي اين رويدادها مورد استفاده قرار گيرد.

Task List: ابزاري است كه بي اهميت تلقي شده و اغلب تحت Visual Inter Sev مورد استفاده قرار مي‌گيرد پنجره Task List به برنامه نويسان امكان مي‌دهد تا وظايف را تا هنگام تكميل، در وضعيت فعلي ايجاد، مرتب و رديابي كنند. Task List همچنين شامل وظايفي است كه به طور خود كار به وسيله Visual Studio براي كمك به برنامه نويسان دريافتن وتصحيح خطاهاي ساختاري توليد نشده اند. وظايف مي‌توانند بر حسب نيازهاي برنامه نويسان گروه بندي و اولويت بندي شوند. گروهها شامل وظايف توضيحي (كه بانشانه هاي توضيحي نظير UPGRADE_TODO, TODO و غيره نشان داده شده اند) مي‌باشند، وظايف كاربران، خطاهاي ساختاري، ميانبرها (با راست كليك كردن بر روي يك خط از كد در ويرايشگر و انتخاب ميانبر Add Task List ايجاد شده اند و وظايف Intelli Sense (حسگرهاي هوشمند) كه وقتي حسگر هوشمند، خطايي را در كد شما مي‌بينيد، نمايش داده مي‌شود. شكل زير يك Tasklist را با يك User task , Shortcut task و يك Command task نشان مي‌دهد.

Output: پنجره Output، معرف حضور برنامه نويساني كه با ابزارهاي Visual j ++, Visual C++ شركت مايكروسافت كار كرده اند، خواهد بود يكي از اهداف اوليه پنجره Output نمايش پيامهاي مربوط به ساخت پروژه است (ساهت يا Build، فرآيند كامپايل كردن تمام فايل هاي كدي است كه يك پروژه را تشكيل مي‌دهند)

از آنجايي كه برنامه هاي كاربردي وب ASP. NET نيازمند ساخت، پيش از ظهور تغييرات به عمل آمده در كد  هستند، از اين پنجره ها خيلي خواهيد ديد. شكل زير خروجي يك ساخت از يك پروژه نمونه را نشان مي‌دهد در اين حالت ساخت موفقيت آميز بود، بدون هر گونه خطا يا هشدار اگر خطاها يا هشدارهايي در بين ساخت پيش آمده باشند، حتما در اين پنجره به نمايش در خواهند آمد.

نوارهاي ابزار

براي انجام كارها در Visual Studio. NET، احتمالا تركيبي از نوارهاي ابزار IDE و منوها را استفاده خواهيد كرد در اين بخش بر متداولترين نوارهاي ابزاري كه مورد استفاده قرار گرفته اند و در بخش بعدي بر رايجترين منوهاي استفاده شده نگاهي داريم. شما مي‌توانيد ليست كاملي از نوارهاي ابزار در دسترس را با كليك راست كردن روي هر نوار ابزار ببينيد (يا ناحيه خالي نوار ابزار) همانند ماهيت سفارشي Visual Studio . NET IDE تمامي‌نوارهاي ابزار مي‌توانند به وسيله اضافه كردن، حذف كردن يا چيدن دوباره دكمه ها، انتقال نوارهاي ابزار و نمايش دادن و پنهان كردن نوارهاي ابزار به صورت سفارشي در آيند.

نكته

با انعطاف پذيري كه نوارهاي ابزار در Visual Studio. NET دارند، در پايان كار به سادگي مي‌توانيد نوارهاي ابزار را به شكل اوليه شان، همان گونه كه پس از نصب Visual Basic بود در آورديد براي برخي اين ممكن است خبر خوبي باشد، اما اگر بخواهيد نوارهاي ابزار را به پيكربندي اصلي شان باز گردانيد، بر روي دكمه Toolbal Options، كه در قسمت آخر راست هر نوار ابزار وجود دارد كليك كنيد، دكمه هاي Remove يا Add را كليك كنيد، بر روي item براي نام نوار ابزار كليك كنيد و در آخر Reset Toolbar را كليك كنيد.

Standar: نوار ابزار Stsandard، كه در شكل زير نشان داده شده است حاوي دكمه هايي براي فرامين فايل ها و پروژه هاي متداول است، كه شامل باز كردن فايل ها و پروژه ها، ايجاد فايل ها و پروژه هاي جديد و دستيابي به پنجره هاي گوناگون در IDE است.

Formatting (قالب بندي): نوار ابزار Formatting، كه در شكل زير نشان داده شده است، حاوي دكمه هاي مربوط به قالب بندي متن است، كه شامل قلم، اندازه قلم، گزينه هاي تراز كردن متن، و رنگ هاي پس زمينه و پيش زمينه است. اين نوار ابزار فقط زماني فعال مي‌شود كه متن درون نما طراحي را وارد مي‌كنيد يا ويرايش مي‌كنيد.

Text Editor (ويرايشگر متن): نوار ابزار Text Editor، كه در شكل زير نشان داده شده است، حاوي دكمه هايي است كه مرتبط با عمليات ويرايشگر متن هستند، شامل دستيابي به امكانات حسگر هوشمند (Intelli Sense)، نشانه گذاري و توضيح دادن كدها و محل ياب ها (Bookmarks) است (مي‌توانيد از اينها براي پيمايش سريع، در بخشهاي خاص از كد خود استفاده كنيد).

Debug(اشكال زدايي): نوار ابزار Debug، كه در شكل زير نشان داده شده است، حاوي دكمه هايي است كه مرتبط با فرامين اشكال زدايي، از فرامين Break, Start , Start گرفته تا دكمه هايي براي دسترسي به پنجره هاي اشكال زدايي گوناگون مي‌باشد.

Menus (منوها )

منوهاي متعددي در Visual Studion. NET، بسته به كاري كه در زمان خاص انجام مي‌دهيد، و جود دارند. ما تمامي‌اين منوها را مورد بررسي قرار نخواهيم داد، فقط منوهايي كه شما بي شاز همه با آنها مواجه مي‌شويد را در زير ذكر كرده ايم:

File menu (منوي فايل): منموي File براي ايجاد، باز كردن و ذخيره كردن فايل ها و پروژه ها به كار مي‌ورد و همچنين براي چاپ فايل ها و خروج از برنامه نيز به كار مي‌رود.

Edit menu (منوي ويرايش): منوي Edit براي كار با آبجكت ها و متون، نظير Paste , Copy, Cut و همچنين فرمانهاي متني نظير Replace, Find و فرمانهاي قالب بندي نظير Make Uppercase يا Make Lowercase به كار مي‌رود.

View menu (منوي نما): منوي View براي دسترسي به پنجره ها يا نمادهايي كه قبلا پنهان (hidden) هستند، به كار مي‌رود. از اين منو براي سوئيچ از سورس كد به نماي طراحي يا براي باز كردن پنجره هايي نظير Task List و همچنين انتخاب نوارهاي ابزاري كه مي‌خواهيم به نمايش در آيند، استفاده مي‌شود.

Project menu (منوي پروژه): براي افزودن آيتم هايي به يك پروژه مورد استفاده قرار مي‌گيرد براي افزودن مراجعي به اسمبلي ها با سرويس هاي وب XML و همچنين تنظيم صفحه آغازين و آغاز پروژه مورد استفاده در اشكال زدايي مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

Build menu (منوي ساخت): منوي Build براي ساخت و ساخت مجدد پروژه يا پروژه هاو همچنين فرامين و به كارگيري پروژه ها به كار مي‌رود.

Debug menu (منوي اشكار زدايي): منوي Debug براي آغاز، توقيف، توقف موقتي (Pause) break اشكال زدايي و براي به كارگيري breakpoint ها ودستيابي به پنجره هاي اشكال زدايي به كار مي‌رود.

Table menu (منوي جدول): منوي Table براي كار با جداول HTML به كار مي‌رود. از اين منو براي وارد كردن يا حذف جداول، سطرها، ستون ها و سلول ها و همچنين براي ادغام يا جدا سازي سلولها استفاده مي‌شود.

Tool menu (منوي ابزار): منوي ابزار حاوي فرامين مرتبط با سفارش كردن IDE و ابزارهاي خارجي نظير Spy++, OLE/COM Object Viewer است. مي‌توانيد از اين منو براي دسترسي به كادر محاوره customize، كه بيشتر ذكر شد، استفاده كنيدوهمچنين كادر محاوره Options كه در بخش بعدي مورد بحث قرار خواهد گرفت.

Quary Menu(منوي پرس و جو): منوي Query براي ايجاد و اجراي پرس و جوهاي پايگاه داده كه از ابزارهاي پايگاه داده Visual Studio استفاده مي‌كنند، به كار مي‌رود.

Window menu: منوي Window براي پيمايش و مديريت اسناد پنجره اي كه در حال استفاده، توسط برنامه كاربردي هستند به كار مي‌رود.

Help menu(منوي راهنما): منوي Help  براي دسترسي به مستندات Visual Studio . NET و همچنين دسترسي به Product Support به كار گرفته مي‌شود. اين منو همچنين شامل لينكي به صفحه آغاز Visual Studio .NET كه به صورت پيش فرض هنگام باز شدن Visual Studio ظاهر مي‌شود، مي‌باشد. از اين رو اگر آن را به طور اتفاقي ببنديد، از اين منو براي برگشت به آن، مي‌توانيد استفاده نماييد.

نكته

علاوه بر اين منوها، مي‌توانيد منوهاي سفارشي خودتان را نيز ايجاد كنيد براي ايجاد يك منوي سفارشي، در هر اجرايي بر روي منو، كليك راست كنيد و گزينه Custome را انتخاب كنيد، در كادر محاوره Customize، برگه Command را كليك كنيد. در زير Categories گزينه New Menu را انتخاب كنيد. در زير Command بر روي آيتم New Menu كليك كنيد و آن را به موقعيت دلخواه در نوار منو بكشيد. سپس بر روي عنوان منوي جديد راست كليك كنيد واز سپس بر روي عنوان منوي جديد راست كليك كنيد واز Name entry  (مدخل نام) براي نام گذاري منوي جديد خود، استفاده كنيد. حال مي‌توانيد از گروههاي منو، ديگر آيتم هايي را به منوي جديد خود بكشيد براي ايجاد يك زير منوي، كپي از آيتم  منوي جديد را به داخل موقعيت دلخواه بر روي منوي خود بكشيد.

OPTINS (گزينه ها)

يكي از حساسترين قسمت هاي بهينه سازي شده در Visual Studio . NET در ناحيه سفارشي ساختن آن است. بيشتر اين سفارشي سازي كه در Visual Studio . NET در دسترس است، از كادر محاوره Options كنترل مي‌شود و در شكل زير نشان داده شده است همان طور كه پيشتر نيز ذكر كرديم، مي‌توانيد با انتخاب گزينه Options  از داخل منوي Tools به اين كادر محاوره دست پيدا كنيد. نه تنها تعداد Option ها به طور چشمگيري افزايش يافته است، بلكه همچنين درجات كنترل روي Option هاي فايل افزايش يافته است.

ايجاد يك برنامه كاربردي وب Visual Basic . NEP  ASP. NEP

براي ايجاد يك برنامه كاربردي در Visual Basic . NET مراحل زير را دنبال كنيد:

1-Visual Basic . NET را با انتخاب Programs از منوي شروع، انتخاب Microsoft Visual Basic . NET7.0 و كليك روي Microsoft Visual Studio. NET7.0 آغاز كنيد.

2-از منوي file گزينه New را انتخاب كنيد و سپس Project را برگزينيد.

3- در كادر محاوره New Project يك زبان و يك نوع پروژه را انتخاب كنيد (در اين مورد Web Application) نام موقعيت پروژه جديد را وارد كنيد و بر روي دكمه ok كليك كنيد.

Visual Studio. NET تمام فايل هاي ضروري و داير كتوري مجازيI IS را براي پروژه ايجاد مي‌نمايد.

به همان سادگي كه اين فرايند به نظر مي‌رسد، فعاليتهاي زيادي در پس پرده اتفاق مي‌افتد. بخش بعدي چگونگي ايجاد يك برنامه كاربردي وب را بدون راهنمايي Visual Studio . NET به شما نشان خواهد داد.

ايجاد يك برنامه كاربردي وب با NET SDK

با وجود اينكه NET Framework SDk هر چيزي را كه براي اجراي يك برنامه كاربردي ASP. NET لازم است فراهم مي‌كند. ايجاد يك برنامه كاربردي وب با SDK كمي‌پيچيده تر از Visual Studio . NET است كماكان، ايجاد يك برنامه كاربردي وب نسبتا راحت است فرآيند آن شامل مراحل زير مي‌باشد:

ايجاد يك ريشه برنامه كاربردي

ايجاد زير دايركتوري ها

ايجاد صفحات aspx

ايجاد يك فايل Global. Asax

ايجاد يك فايل Web. Config

ايجاد يك ريشه برناكه كاربردي

ريشه برنامه كاربردي نوعي خاص از دايركتوري مجازي در IIS است كه در محدوده هاي كاربردي وب، چه از لحاظ فايل هايي كه در برنامه كاربردي قرار دارند و چه از لحاظ هر گونه سرويس COM كه ممكن است در برنامه كاربردي شما مورد استفاده قرار گيرد انجام وظيفه مي‌كند ريشه برنامه كاربردي همچنين فايل هاي Global. Asax  Web. Config را شامل مي‌شود ؟ اگر برنامه كاربردي شما از اين فايل هاي اختياري استفاده مي‌كند به علاوه، تمامي‌فايل هاي و پوشه ها تحت ريشه برنامه كاربردي، قسمتي از برنامه كاربردي در نظر گرفته مي‌شوند.

براي ايجاد يك ريشه برنامه كاربراي مراحل زير را دنبال كنيد:

IIS management tool را با انتخاب Progrms از منوي Start باز كنيد. Administrative tools را انتخاب كنيد و سپس Internet Services Manager را انتخاب كنيد.

2-گره نمايشگر دستگاه خود را براي نمايش سايت هاي وب و سرويس هاي اينترنتي ديگر گسترش دهيد.

3-بر روي سايت وبي كه مي‌خواهيد در آن ريشه برنامه كاربردي را ايجاد كنيد راست كليك نماييد، گزينه New را انتخاب كنيد و دايركتوري مجازي را انتخاب كنيد.

4- در اولين صفحه ويزارد Virtual Directory Creation، بر روي دكمه Next كليك كنيد.

5- روي دومين صفحه ويزارد كه در شكل بعدي نشان داده شده، Alias (نام مستعماري) را براي ريشه برناكه كاربردي وارد كنيد. Alias نامي‌است كه براي دسترسي به برنامه كاربردي از آن استفاده مي‌كنيد(اگر يك ريشه برنامه كاربردي روي سايت وب پيش فرض و با Alias ي به نام My WebApp ايجاد كنيد، مي‌توانيدURL باMy WebApphttp://localhodt/ به آن برنامه كاربردي دسترسي پيدا كنيد. وقتي كه Alias را وارد كرديد، بر روي دكمه Next كليك كنيد.

6-در سومين صفحه ويزارد مسير پوشه سيستم فايلي كه حاوي فايل هاي برنامه كاربري خواهد بود را وارد كنيد يا به آن Browse نماييد. اگر اين پوشه هنوز وجود نداشت، همين الان آن را ايجاد نماييد. پوشه هاي محتويات، براي دايركتوري هاي مجازي يا ريشه هاي برنامه هاي كاربردي، در زير سايت پيش فرض اغلب اوقات در پوشه \Inet Pub\wwwroot رديابي تمام محتويات وب شما را ساده تر مي‌كند. هنگامي‌كه مسير را به پوشه محتواي خود وارد كرديد، بر روي دكمه Nex كليك كنيد.

7- در چهارمين صفحه ويزارد اعمالي را كه مي‌خواهيد در اين دايركتوري مجازي مجوزشان را صادر كنيد، انتخاب نماييد. براي اكثر برنامه هاي كاربردي پيش فرض اسكپريپت هاي Run, Read (همانند ASP) كافي هستند/ هنگامي‌ كه انتخاب مجوزها راتمام كرديد، بر روي دكمه Next كيك كنيد.

8- بر روي دكمه Finish كليك كنيد تا از ويزارد خارج شويد.

وقتي كه كارتان با ويزارد تمام شد. بايد اطمينان حاصل كنيد كه ريشه برنامه كاربردي شما به درستي ايجاد شده است. ريشه برنامه كاربردي بايد به وسيله آيكون نمايش داده شده در سمت چپ مشخص شده باشد.

اگر خلاف آن صورت پذيرفته باشد، دايركتوري مجازيي كه يك ريشه برنامه كاربردي نيست به جاي آن و با آيكوني كه در سمت چپ نمايش داده شده است، مشخص خواهد شد.

اگر به طور اتفاقي يك دايركتوري مجازي را به جاي ريشه برنامه كاربردي ايجاد كرده باشيد، مي‌توانيد با طي مراحلي ساده، دايركتوري مجازي را تبديل به يك ريشه برنامه كاربردي نماييد.

1-  بر روي نام دايركتوري مجازي در پنجره كوچك Tree  بخش Internet Services Manager  راست كليك كنيد و سپس گزينه Properties را انتخاب كنيد.

2-    در برگ Vritual Directory بر روي دكمه Create كليك كنيد.

3-  شما مي‌توانيد برنامه كاربردي را با استفاده از گزينه هاي در دسترس و به وسيله دكمه Configuration به دلخواه پيكر بندي نماييد. براي كسب اطلاعات بيشتر درباره IIS configuration options مستندات IIS را با وارد كردن/iis Help / iis/misc/ default. Asphttp://localhost در مرورگر .وب خود ببينيد.

4-  مي‌توانيد يك دايركتوري مجازي را از يك ريشه برنامه كاربردي و به وسيله كليك كردن دكمه Remove ايجاد كنيد (كه پس از ايجاد ريشه برنامه كاربردي، جايگزين دكمه Create مي‌شود)

ايجاد زير دايركتوري ها

اگر چيزي كه به آن احتياج داريد يك زير پوشه ونه يك داير كتوري مجازي است، مي‌توانيد پوشه اي جديد را در سيستم فايل وتحت پوشه داير كتوري مجازي موجود ايجاد كنيد و سپس محتويات را به آن اضافه كنيد. پوشه و محتويات آن تحت ريشه برنامه كاربردي (يا دايركتوري مجازي) شما و در هنگام نوسازي پنجره Internet ServicesManager به نمايش در خواهند آمد.

ايجاد صفات aspx

هنگامي‌كه ريشه برنامه كاربردي خود را ايجاد نموديد وتنظيمات برنامه كاربردي IIS را به دلخواه پيكربندي نموديد، احتمالا تمايل داريد كه به ايجاد برخي محتويات بپردازيد اگر NET Framework SDK را نصب كرده ايد و ريشه برنامه كاربردي خود را به درستي ايجاد كرده ايد، هر صفحه اي كه با پسوند aspx ايجاد كند، به وسيله ASP .NET runtime euntime engine اجرا خواهد شد.

مجوزهاي دسترسي

پيش از آنكه مجوزهاي Write , Execute يا Btowse را انتخاب كنيد، بايد اطمينان حاصل كنيد كه بافت امنيتي هر كدام را مي‌فهميد. اين تنظيمات در صورتي كه به طور مناسبي استفاده نشده باشند، مي‌توانند برنامه هاي كاربردي شما را در برابر حملات مهاجمان (hacker) ها آسيب پذير سازند. ليست زير هدف هر دسترسي موجود و موقعيت مناسب استفاده از آن را توضيح مي‌دهد.

Read: با اين مجموعه مجوزها، سرويس گيرنده مي‌تواند فايل ها را بخواند. اين مجوز به صورت پيش فرض انتخاب مي‌شود.

Run Scripts: امكان اجراي فايل هايي نظير فايل هاي ASP را فراهم مي‌نمايد، اما به فايله هاي اجرايي (exe, dll) امكان اجرا را نمي‌دهد.

Execute: امكان اجراي انواع فايل هاي اجرايي نظير برنامه هاي كاربردي dll, exe و همچنين برنامه هاي كاربردي CGL را مي‌دهد.

Write با اين مجموعه مجوزها، سرويس گيرنده ها مي‌توانند درون يك دايركتوري بنويسند از اين مجوز تنها در مواقع ضروري استفاده نماييد.

Browse: سرويس گيرنده هايي كه URL ي را وارد مي‌كنند كه يك نام فايل يا يك سند پيش فرض را مشخص نمي‌كند (نظير index. Htm يا default. Asp) ليستي از فايل هاي درون دايركتوري راكه در حال مرور آن مي‌باشند را دريافت خواهند كرد چون اين اطلاعات مي‌تواند به كاربران بدخواه، امكان به خطر انداختن برنامه هاي كاربردي شما را دهد، مجوز Browse بايد به وضعيتهايي كه Browse كردن عمل از پيش در نظر گرفته شده مي‌باشد، محدود شود.

برخي از اين مجوزهها بايد به ندرت به كار روند، و اگر به كار گرفته مي‌شوند بر روي سيستم هاي توليدي متمركز شوند. مهمتر اينكه، بايد از تركيبات خاص مجوز خود داري نماييد، نظير اسكريپت هاي Write و Run يا Write و Execute اين تركيبها مي‌توانند به كاربران بدخواه اين امكان را بدهند كه اسكريپت ها يا محتويات اجرايي ديگر را كه براي سرويس دهنده يا داده شما مخاطره آميز بانشد را upload و اجرا نمايند اگر نيازمدن صدور مجوزهاي Write هستيد، هميشه يك پوشه جداگانه كه اجازه اجراي اسكريپت ها يا مجوزهاي اجرا را نمي‌دهد را در نظر بگيريد.

همان طور كه در فصل دوم ذكر شد، تمام چيزي كه براي شكل دادن به يك صفحه ASP. NET نياز داريد، يك فايل HTML: معتبر با پسوند aspx البته، چنين صفحه اي مورد استفاده خاصي ندارد، پس احتمالا اقدامات ديگري را نيز بايد انجام دهيد. اولين قدم انتخاب يك زبان برنامه نويسي براي صفحه است.

نكته

حتما تعجب كرده ايد كه چه فرقي بين يك دايركتوري و يك دايركتوري مجازي در IIS وجود دارد. يك دايركتوري به هر گونه دايركتوري يا پوشه سيستم فايلي گفته مي‌شود كه در داخل داير كتوري خانگي يا دايركتوري مجازي شما قرار گرفته باشد. يك دايركتوري مجازي به شما امكان مي‌دهد تا يك دايركتوري يا پوشه سيستم فايل را به خارج از دايركتوري يا پوشه سيستم فايل را به خارج از دايركتوري اصلي خود نگاشت كنيد، به گونه اي كه به نظر سرويس گيرنده ها اين گونه بيايد كه در داخل دايركتوري اصلي قرار دارند.

براي مثال، دايركتوري خانگي براي سايت وب پيش فرض C:\InetPub\wwwroot\ است محتويات درون اين پوشه مي‌توان به صورت محلي از طريق URL به نام http: //localhost  مورد دسترسي قرار گيرد. براي اينكه محتويات درون C:MyWeb App را از طريف URL به نام http ://localhost / MyWebApp مورد دسترسي قرار گيرد. براي اينكه محتويات درون دايركتوري مجازي (يا يك ريشه برنامه كاربردي، اگر مي‌خواستيد كه My webApp يك محدوده برنامه كاربردي تعريف كند) در سايت وب و پيش فرض خواهيد بود كه نام مستعاري به نام MywebApp يك محدوده برنامه كاربردي تعريف كند) در سايت وب پيش فرض خواهيد بود كه نام مستعاري به نام My Web App را به پوشه C: /My Web App نگاشت مي‌كند.

انتخاب يك زبان براي صفحه (زبان صفحه)

بر خلاف برنامه نوسي در Visual Studio. NET، ايجاد صفحات ASP.NET خودتان از آغاز بدون توجه به اينكه آيا صفحات ديگر در برنامه كاربردي وب شما از زبان ديگري استفاده مي‌كنند، به شما آزادي نوشتن صفحات را به هر زبان NET مي‌دهد به احتمال قوي، استفاده از چندين زبان در يك برنامه كاربردي نگهداري كد شما را دشوارتر ميكند، اما در انجام آن آزاد هستيد. وقتي كه زبان صفحه خود را انتخاب كرديد، مي‌توانيد انتخاب خود را، با اضافه كردن خط زير به بالاي فايل HTML به ASP . NET  بشناسانيد:

<%@page Language = " languagechoice"%>

نكته

پيش از اينكه دست به كار ايجاد صفحات و محتويات ديگر شويد، لحظه اي فكر كنيد و ببينيد طبق چه طرحي بايد آن محتويات را سازماندهي كنيد. براي مثال، استفاده از يك پوشه /imagesرا براي نگهداري جداگانه تصاوير برنامه كاربردي وب از بقيه محتويات خود در نظر بگيريد.

چيز ديگري كه بايد در صورت استفادهاز كامپوننت هاي سفارشي خودتان در نظر داشته باشيد اين است كه، ASP . NET به صورت پيش فرض هر گونه اسمبلي ,NET موجود در يك پوشه به نام bin را تحت ريشه برنامه كاربردي شما بار گذاري خواهد كرد. پس اگر مي‌خواهيد صفات ASP.NET شما بتوانند كامپوننت هاي ,NET سفارشي شما را پيدا كنند، لازم است تا يك پوشه /bin ايجاد نماييد واز قرار گرفتن اسمبلي هايتان در داخل آن اطمينان حاصل نمايند.

در اينجا، languagechoice زباني است كه مي‌خواهيد صفحه را با آن بسازيد. اگر مي‌خواهيد در Visual Basic . NET برنامه نوسي كنيد، تعريف @page مانند زير خواهد بود:

<%@ page Language ="VB"%>

در اين ، تعريف به صورت

<%@ page Languge=""%>

خواهد بود.

پس صفحه اي با دستور @Page مانند كد زير خواهد بود:

<%@ Page Language= ""%>

<html>

     <head>

           <title > First ASP. NET Page !< /title>

</head>

<body>

     <p> Hello World!</p>

</body>

متدهاي و خصوصيات آبجكت Session

فعال سازي وضعيت Session

بر خلاف آبجكت Application كه هميشه در اختيار برنامه هاي كاربردي وب قرار مي‌گيرد، وضعيت Session بايد پيش از آن كه به كار گرفته شود، فعال شده باشد. خبر خوش اينكه پيكربندي پيش فرض در سطح سرويس دهده (Machine . Config)وضعيت Sessionرا به طور خودكار فعال مي‌كند، از اين رو نيازي به برداشتن فرم هاي اضافي جهت فعال ساختن آن نداريد. به هر حال بايد بدانيد كه تنظيمات فايل پيكر بندي Machine . config همانند فايل پيكربندي Web. Vonfig برنامه كاربردي شما تعيين كننده اين است كه وضعيت Session فعال شده است يا خير .

اگر مي‌خواهيد ايجاد يك جلسه را تا موقعي كه ضرورت داشته باشد به تاخير بيندازيد، مي‌توانيد صفت Enable Session start را به دستور Page @ تمام صفحات، بدون نياز به وضعيت Session اضافه نماييد.

<%@ Page Enable Session state= :False "%>

هر تلاشي براي دستيابي به آبجكت Session  از صفحه اي كه در آن Enable Session state روي False  تنظيم شده است، در قالب يك پيغام خطا ظاهر خواهد شد. توجه داشته باشيد كه وقتي جلسه اي براي يك بكاربرد ايجاد شد، نتيجه تنظيم صفت Enable Session start بر روي Read Only، آن را به صورت فقط خواندني تنظيم نماييد. به هر تلاشي براي به روز سازي مقادير ذخيره شده در مجموعه Session صفحه، پاسخ داده نخواهد شد.

فعال سازي وضعيت Session در Visual studio . NET

Visual Studio. NET با عرضه صفت enable Session State به عنوان خصوصيت آبجكت Document، فعال ساختن (يا فعال ساختن تاخير) وضعيت Session  برنامه كاربردي شما راحتي آسانتر مي‌كند. اين به شما امكان مي‌دهد، مقدار آن را با استفاده از پنجره Visual Studio . NET Properties مشاهده كرده و تغيير دهيد.

براي تغيير تنظيمات آن، ورودي enable Session State را در پنجره Properties انتخاب كرده و بر روي منوي كشويي حاوي كليك كنيد و مقدار دلخواه را انتخاب كنيد.

توصيه هايي براي وضعيت Session

راحتي استفاده از وضعيت Session باعث تسهيل در سوء استفاده و يا استفاده مفرط از آن مي‌گردد. جدول زير مثالهايي را زامواقع مي‌آورد كه ممكن است بخواهيد يا نخواهيد اطلاعات را در وضعيت Session ذخيره نماييد وهمچنين عمل جايگزين براي ذخيره چنين اطلاعاتي را ارائه مي‌دهد.

توصيه هاي وضعيت Session

Microsoft Managemetn  را با كليك كردن بر روي مسير Services , Admininstrative Tools , Programs  srart آغاز كنيد.

5-    سرويس وضعيت ASP. NET بر روي سرويس دهنده مورد نظرتان را از Services MMC snap – in  آغاز كنيد.

ASP. NET به طور خودكار، به سرويس دهنده وضعيت مشخص شده جهت ذخيره وضعيت Session برنامه كاربردي شما متصل مي‌شود. اگر سرويس وضعيت روي سرويس دهنده مشخص شده در حال اجرا نيست، يك پيغام خطلا دريافت خواهيد كرد.

اين موضوع را به خاطر بسپاريد كه گر چه ذخيره وضعيت Seesion در يك پردازش سرويس دهنده اختصاص داده شده، مي‌تواند مقياس پذيري سراسري برنامه كاربردي شما را بهبود بخشد، پيچيدگي هايي اساسي در عملكرد انتقال وضعيت Session به خارج از پردازش وجود دارند، بازيابي اطلاعات وضعيت از يك پردازش متفاوت ( و مخصوصا يك ماشين متفاوت) هزينه به مراتب بالاتري نسبت به بازيابي آن در همان پردازش دارد شما بايد تاثير اين نوع ذخيره سازي وضعيت Session را پيش از ساخت يك برنامه كاربردي بر روي نوع و مقدار داده جلسه اي كه قصد ذخيره اش را داريد امتحان كنيد.

ذخيره وضعيت Session در SQL Server

دومين راه حل مسائل مقياس پذيري وماندگاري وضعيت Session، ذخيره خارج از پردازش آن در يك پايگاه داده SQL Server است. يكي از فوايد اين روش اين است كه SQL Server در يك Web farms را آسان مي‌كند. همچنين، اطلاعات وضعيت Session در يك پايگاه داده SQL Server ذخيره مي‌شوند، از اين رو اطلاعات وضعيت مي‌توانند در حين راه اندازيهاي مجدد يا اختلالات به وجود آمده در هر پردازش برنامه كاربردي، هر سرويس دهنده وب يا حتي خود SQL Server، جان سالم به در ببرند.

براي ذخيره وضعيت Session در SQL Server مراحل زير را دنبال كنيد.

پايگاه داده وضعيت SessionSQL Server را با اجراي فايل دسته اي Install Sql State. Sql (كه در دايركتوري نصب NET Framework در مسير %windir % \Microsft . NET\Framework \ %version % به طور پيش فرض قرار دارد) در برابر SQL Server ي كه قصد استفاده اش را داريد، بر پا نماييد . (براي كسب اطلاعات بيشتر در مورد اجراي عبارات دسته اي، با مدير پايگاه داده خود يا با Books OnlineSQL Server مشورت كنيد).

3-    فايل پيكر بندي Web. Config برنامه كاربردي خود را باز كنيد و بخش پيكربندي session State را بيابيد.

4-    صفت mode را از (In Proc) به (SQL Server) تغيير دهيد.

5-    صفت sql Connection String راتغيير دهيد تا آدرس IP، SQL Server مورد نظر و نام كاربردي وكلمه عبور مورد استفاده در دستيابي به SQL Server را انعكاس دهد.

6-    بخش پيكربندي كامل از يك SQL Server در ماشين محلي استفاده مي‌كند، همانند كد زير خواهد بود (توجه كنيد كه صفات timeout , cookieless, stste Connection String)

<session State

Mode="SQL Server

Sql Connection String="data source=127.0.0.1 user id= sa password= "/>

منابع: 

ASP.NET تاليف استفان والتر           مترجم مهندس بابك احترامي

آموزش گام به گام ASP.NET

تاليف اندرو داتي

مترجم ماني قاسم نيا همداني