دربارۀ شغل شنوایی سنجی و بینایی سنجی گزارشی تهیه و به کلاس ارائه کنید.

تعریف شغل شنوایی سنجی و بینایی سنجی

شنوایی سنجی یا اُدیومتری (به انگلیسی:  Audiometry) اندازه‌گیری میزان شنوایی با استفاده از دستگاه شنوایی‌سنج می‌باشد. در ادامه با شغل شنوایی سنجی و شغل بینایی سنجی آشنا می شوید. با دانشچی همراه باشید.

شنوایی سنجی با تون خالص، متداول‌ترین روش شنوایی سنجی بالینی به‌شمار می‌آید. با وجود اینکه این روش قادر به تشخیص میزان، نوع، شکل، یک طرفه یا دو طرفه بودن و قرینگی کم شنوایی است، اما نمی‌تواند به‌طور دقیق، علت بروز آن را مشخص کند.

شنوایی سنجی با محرکات گفتاری نیز روش دیگری از ارزیابی سیستم شنوایی است که می‌تواند در مورد میزان توانایی فرد در برقراری ارتباطات کلامی اطلاعات مفیدی در اختیار شنوایی‌شناس قرار دهد.

معرفی شغل شنوایی سنجی

یک شنوایی سنج وظایف زیر را به عهده دارد:

◊ مدیریت تست های شنوایی و آزمایش بیماران برای جمع آوری اطلاعات در مورد نوع و درجه اختلالات با استفاده از ابزار خاص و لوازم الکترونیکی

◊ نصب، برداشتن و تعمیر ابزارهای کمکی مثل سمعک

◊ نگهداری سوابق بیماران در تمام مراحل شامل ارزیابی اولیه و ثانویه و فعالیت های درمانی

◊ ارزیابی شنوایی و متعادل کردن اختلالات برای تشخیص و تعیین درمان

◊ برنامه ریزی و مشاهده حلزون گوش برای رفع نیازهای بیمار

شنوایی شناسی در حوزه تخصصی سه شاخه عمده دارد :

• شنوایی‌شناسی تشخیصی 

این شاخه به ارزیابی‌های کمی و کیفی و تعیین محل ضایعات شنوایی وتعادل به وسیله آزمونهای رفتاری، فیزیولوژیک و الکتروفیزیولوژیک در کودکان و بزرگسالان می پردازد.

• شنوایی‌شناسی توانبخشی 

این شاخه دو بخش توانبخشی شنوایی (شامل : ارزیابی، تجویز و تنظیم وسایل کمک شنوایی، ارزیابی‌های ویژه افراد کاندیدای کاشت حلزونی، تربیت شنوایی، آموزش مهارتهای ارتباطی و کمک به سازگاری روانی – اجتماعی افراد کم شنوا و خانواده‌های آنها، اقدامات توانبخشی برای افراد مبتلا به وزوز گوش و تدابیر توانبخشی مبتلایان به اختلالات شنوایی مرکزی) و توانبخشی تعادل (شامل کمک به بیمارانی که از سرگیجه و عدم تعادل رنج می‌برند) را در بر می گیرد.

• شنوایی‌شناسی حفاظت و پیشگیری

این شاخه بیشتر بر جلوگیری از آسیبهای شنوایی و پیشگیری از معلولیت تمرکز داشته و اقداماتی چون غربالگری، مشاوره و اجرای پروژه‌های اندازه گیری صدا به منظور بررسی میزان آلودگی صوتی و تعیین نقاط مجاز و غیر مجاز و همچنین اجرای برنامه‌های حفاظت شنوایی و ارائه راه کارهایی در جهت کنترل و کاهش صدا را شامل می شود.

توانایی های لازم برای شغل شنوایی سنجی

← توانایی اعمال قواعد کلی بر مسائل خاص برای تولید پاسخ های معنی دار.

←  توانایی ترکیب اجزاء اطلاعات برای ساختن قواعد و نتیجه گیری های کلی (شامل یافتن رابطه میان اتفاقات ظاهرا غیر مرتبط).

←  توانایی گوش دادن و درک اطلاعات و ایده ها از جملاتی که بیان می شود

← توانایی مخابره کردن و ایده ها در گفتار به گونه ای که افراد متوجه شوند.

← توانایی گفتن اینکه چه زمانی چیزی اشتباه است یه احتمال اشتباه می رود. شامل حل مسئله نمی شود، فقط شناسایی وجود مشکل است.

فرصت شغلی شنوایی سنجی

این رشته در دو مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد ارایه میگردد. همچنین فارغ التحصیلان مقطع کارشناسی ، میتوانند در مقطع کارشناسی ارشد در آزمون رشته های زیر شرکت کنند:

°  شنوایی شناسی

° مهندسی پزشکی

° علوم تشریح

° رفاه اجتماعی

° مدیریت توانبخشی

°  اقتصاد بهداشت

اما درباره ی فرصت شغلی این رشته میتوان زمینه های شغلی زیر را نام برد:

° کارخانه ها و مراکز صنعتی

° مراکز وابسته به سیستم بهزیستی

° مدارس عادی و استثنایی جهت انجام برنامه های غربالگری و پیشگیری

° خانه های بهداشت

° کلینیک های خصوصی شنوایی شناسی

°  همکاری با متخصصین گوش و حلق و بینی

° مراکز ساخت قالب ها و سمعک های شنوایی

فارغ التحصیلان میتوانند با داشتن سابقه ی کاری(۴ سال برای شهرستان ها و ۶ سال برای تهران)اقدام به تاسیس مراکز خصوصی شنوایی شناسی کنند.
این رشته جون نوپا است و امکان همکاری گسترده با مدارس و کارخانجات و همچنین متخصصین گوش و حلق و بینی دارد، جای پیشرفت و بازار کاری خوبی در انتظارش است.

تعریف بینایی سنجی

بینایی‌سنجی یا اپتومتری (به انگلیسی: optometry) یک قسمت از معاینات کامل (چند قسمتی) چشم محسوب می‌شود و شامل اخذ پیشینه بینایی، «سنجش حدت بینایی،» ارزیابی ریفرکشن، ارزیابی دید دوچشمی، تطابق و حرکات چشمی، دید رنگ، غربالگری و ارزیابی داده‌ها می‌باشد.

به عبارت دیگر بینایی‌سنجی بررسی دید و ساختارهای مربوط به آن است برای کشف اختلالات بینایی و تجویز عدسی‌های مناسب یا دیگر وسایل کمک‌کننده به بینایی یا تمرین‌های چشمی برای جبران کاستی‌های دید.

بینایی‌سنجی علم مراقبت‌های بینایی است و آموزش دیدگان این رشته به عنوان پیشگامان مراقبت بهداشت چشم مسئولیت حفظ و سلامت بینایی را بر عهده دارند. سازمان بهداشت جهانی اپتومتری را مراقبین اولیه سلامت چشم می‌داند.

به این معنا که یک بیمار چشم در آغاز باید توسط یک بینایی‌سنج (اپتومتریست) معاینه شود تا اگر دچار عیوب انکساری و اختلالات دید دو چشمی انحرافات عضلانی انکسار چشم و مواردی از این قبیل بود توسط اپتومتریست درمان گردد و در غیر این صورت به جراح چشم ارجاع داده می‌شود.

معرفی شغل بینایی سنجی

وظایف بینایی سنج عبارتند از:

◊ بررسی نارسایی های بینایی مراجعان

◊ اندازه گیری میدان بینایی

◊ انجام آزمایش های تشخیصی برخی از بیماری های چشم از جمله آب مروارید، آب سیاه و … و ارجاع بیماران به متخصص مربوطه

◊ انجام آزمایش های ویژه از جمله سونوگرافی چشم یا مکان نگاری (توپوگرافی)

◊ تشخیص اختلالات حرکتی چشم مانند لوچی و ارائه تمرینات لازم برای درمان غیرجراحی آنها

◊ ارائه تمرینات ویژه و ورزش های ارتوپتیک جهت بهبود بینایی

◊ ارزیابی بینایی از نظر تشخیص رنگ، بعد و …

◊ بینایی درمانی به روش های غیردارویی

◊ استفاده از وسایل کمک بینایی برای درمان افراد کم بینا

◊ بررسی، تعیین نمره و تجویز عینک یا لنز طبی

◊ ساخت و فروش عینک های طبی

◊ دانش و مهارت مورد نیاز شغل بینایی سنج

◊ داشتن علاقه و دانش کافی در حوزه بینایی سنجی

◊ داشتن علاقه برای کمک به بهبود سلامت دیگران

◊ دقت زیاد و توجه به جزئیات

◊ آشنایی با آخرین پیشرفت های علمی (روش ها، ابزارها و تجهیزات) در بینایی سنجی و استفاده از آنها در صورت امکان

◊ داشتن تمرکز کافی

◊ مهارت های ارتباطی مناسب

◊ داشتن صبر و حوصله زیاد و ارائه توضیحات لازم به مراجعان

◊ توان آرامش دادن به مراجعان به خصوص کودکان

توانایی های لازم برای شغل بینایی سنجی

← توانایی دیدن جزئیات در محدوده نزدیک (در چند قدمی بیننده)

←  توانایی اعمال قواعد کلی بر مسائل خاص برای تولید پاسخ های معنی دار.

←  توانایی ترکیب اجزاء اطلاعات برای ساختن قواعد و نتیجه گیری های کلی (شامل یافتن رابطه میان اتفاقات ظاهرا غیر مرتبط).

← توانایی گوش دادن و درک اطلاعات و ایده ها از جملاتی که بیان می شود

←  توانایی مخابره کردن و ایده ها در گفتار به گونه ای که افراد متوجه شوند.

فرصت شغلی بینایی سنجی

یکی از مشکلات مرتبط با بینایی سنجی در کشور این است که مردم شناخت کافی از بینایی سنج و وظایف آن ندارند. این عدم شناخت باعث شده در اکثر موارد برای هر نوع اختلالات و مشکلات بینایی، به جای مراجعه به بینایی سنج، به چشم پزشک مراجعه می کنند.

در بسیاری از کشورهای پیشرفته از جمله انگلستان، تعداد بینایی سنج ها نسبت به چشم پزشکان بسیار بیشتر است و مردم برای رفع مشکلات بینایی خود ابتدا نزد بینایی سنج می روند. بنابراین لازم است ضمن دادن اطلاعات بیشتر در راستای شناخت بیشتر حوزه بینایی سنجی، فرهنگ سازی لازم صورت گرفته و در نتیجه آن شرایط کاری بینایی سنج ها در کشور بهبود یابد.

یکی از زمینه های شغلی خوب برای بینایی سنج ساخت و فروش عینک های طبی است. متاسفانه ورود برخی از افراد غیر متخصص به این حوزه مشکلاتی را برای بینایی سنج ها ایجاد کرده است. ولی اخیرا با تاکید زیادی که روی دریافت مجوز توسط افراد متخصص می شود، امید است مسایل این بخش نیز رفع و زمینه کاری بینایی سنج ها در این حوزه فعال تر شود.

در مجموع با توجه به وجود نیاز همیشگی جامعه به بینایی سنج ها در رفع اختلالات بینایی و روند افزایشی شناخت و آگاهی مردم با این متخصصان، پیش بینی می شود آینده شغلی مناسبی پیش روی آنها در کشور باشد.