تحقیق درباره راه های مقاوم سازی ساختمان ها                  

ساخت خانه های متحرک یکی از متدهای پیشرفته در امر مقاوم سازی در برابر زلزله است از این روش در ساخت ساختمان ها، آپارتمان ها، کارخانه ها و ساختمانهای مراکز تجاری استفاده می شود. این روش بسیار کم خرج است و در مناطقی که از نظر مقاومت در مقابل زلزله از سطح پایینی برخوردارند و در نواحی زلزله خیز سراسر جهان واقع شده اند بسیار مناسب و مقرون به صرفه می باشد بدین ترتیب تمامی اصول ساختمان سازی به سمت ساختمان سازی مکانیکی متحول می شود. این ساختمان ها در برابر تمامی بلایای طبیعی از قبیل سیل، آتشفشان، رانش زمین و همچنین در مقابل زلزله های خطرناک و مهیب و حملات تروریستی هم مقاوم می باشد.

این طریقه مقاوم سازی که شیوه مهندسی ساختمانی "هاپکن" نام دارد نوعی مهندسی مکانیکی است که مدیریت و ابداع و سنجش تکنیکی آن را فردی به نام هاپکن به انجام رسانیده است. وی تا کنون چندین مورد از ماشین آلات مکانیکی را طراحی کرده و در این زمینه چند ابداع نوین داشته است.

وی طی مطالعاتش در دانشگاه فنی و همندسی هلند انیشه ساخت سیستم ساختمان ساری خانه های متحرک به فکرش خطور کرد. چندین سال بعد وی ایده اش را در این خصوص تکمیل کرد.

دیوار های این خانه از بتون درست شده است و بوسیله میله های فلزی کششی عمودی کاملا فشرده می شوند. بدین ترتیب بدلیل استفاده از مواد جامد فشرده و سنگین نیرو وارده به اجزای پایینی ساختمان بسیار افزایش می یابد. الببه باید گفت که دیوارهای هر طبقه بصورت کنترل شده ایی به آن فشار وارد می شود و میزان فشار وارده در تمامی طبقات یکسان است. علاوه بر یک میله عمود در هر طبقه از 3 میله افقی هم استفاده می شود.

در این ساختمان ها از مصالحی استفاده می شود که کار گذاردن آنها به آسانی صورت می گیرد که به موجب آن دیوار های ساختمان با بکار بردن میله های کششی محکم و مقاوم می شوند.

 از دو گونه مصالح در ساختن ساختمان ها استفاده کرد:

_بلوک های سیمانی که در بسیاری از ساختمان ها در سراسر دنیا از آن استفاده می شود. با اندازه های lxwxh=400x200x200 mm, که در هر یک از آنها دو سوراخ وجود دارد.

_این نوع بسیار ارزان قیمت است و در آن فقط از میزان کمی ملاط(گل و آهک) استفاده می شود.

پس از اینکه مصالح ساختمانی تهیه شد، کار ساخت آن شروع می شود. این ساختمان می تواند طوری ساخته شود که در آن اصلا از ملاط استفاده نشود. دیوار ها فقط از طریق همان میله های کششی به اندازه کافی محکم و مقاوم می شوند. بدین ترتیب سوار کردن دیوارها بر روی ساختمان، تغییر شکل ظاهری آنها و جابجا کردن آنها بسیار آسان می شود.

آزمایش

در هفتم ماه ژوئن سال 2001 آزمایشی را بر روی یکی از این ساختمان ها بمنظور اثبات ضد زلزله بودن آن ترتیب داده شد، این آزمایش با حضور تعداد کثیری از مردم صورت گرفت که در میان آنها روزنامه نگاران و خبرنگاران بسیاری از رسانه های رادیو و تلویزیون هم حضور داشتند.

برای این کار ما ابتدا ساختمانی را بر طبق قوانین ساختمان سازی مکانیکی بنا کردیم این ساختمان از تعدادی میله های فشرده عمودی و افقی، استوانه های آهنی در دور میله های عمودی را می پوشاند، صفحه های مسطح و یک سری قاب های ارتجاعی استفاده شد. در فونداسیون این ساختمان چارچوب های لولا دار استعمال شد.

این خانه توسط جرثقیل در زاویه 30 درجه از سطح زمین بالا برده شد سپس این خانه که 220 متر مربع مساحت داشت را از همان ارتفاع رها کردند این کار را دو بار دیگر هم تکرار کردند اما هیچ اتفاقی نیافتاد و ضد زلزله بودن خانه بدین ترتیب اثبات شد.

اگر ما عامل تکانه را Cs = 2,5در نظر بگیریم آنگاه شتاب هم راستا در این اسکلت برابر با 2/5*g*sin30=2/5*0/5*9/81=12/26[m/s2] خواهد بود که این رقم با اندازه یک زلزله شدید برابری می کند. بنابراین فشاری که در طی این زلزله به ساختمان وارد شده برابر با یک زلزله بسیار عظیم است.

مقاوم سازی خانه ها به روش هاپکن و از طریق ساخت خانه های متحرک امکان پذیر شد. روش ساختاری خانه های متحرک تکمیل شد و نه تنها خانه های مسکونی بلکه ساختمان های اماکن تجاری نیز از آن بهره مند شدند. این ساختمان ها علاوه بر اینکه در مقابل وقایع طبیعی همچون زمین لرزه، رانش زمین مقاومت می کنند، در مقابل حمله های تروریستی هم همچنان پابرجا باقی می مانند.

این ساختمان های ضد زلزله از اجزای خاصی ساخته شده اند که این اجزا همان مصالحی هستند که ساختمان را در مقابل زمین لرزه های مهیب و عظیم مقاوم می سازد. این شیوه مقاوم سازی بسیار کم هزینه است و در عین حال برای سرزمین های آباد در معرض زلزله در سراسر جهان مفید واقع خواهد شد. این شیوه ساختمان سازی اصول اساسی اش را از ساختمان سازی مکانیزه عاریت گرفته است.

میزگرد «بررسی راهکارهایعملی کاهش مخاطرات ناشی از زمین‌لرزه در کشور» با حضور کارشناسان «جمعیتکاهش خطرات زلزله ایران» در محل خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) برگزارشد.
«جمعیت کاهش خطرات زلزله ایران» که از حدود یک سال پیش به همت شش نفر ازکارشناسان ارشد سازه، مهندسی زلزله و مدیریت بحران تشکیل شده به عنوان یکتشکل غیر دولتی در راستای بررسی علمی مخاطرات و بحرانهای زلزله در کشور وارائه راهکارهای کاهش این مخاطرات به مردم و مسئولان فعالیت دارد.
در این میزگرد، ابتدا مهندس مهدی وجودی، دبیر جمعیت کاهش خطرات ناشی اززلزله ایران با تاکید بر ضرورت افزایش آگاهی مردم در زمینه وضعیت ایمنیساختمانهای موجود و آموزش راهکارهای کاهش آسیب‌پذیری آنها در برابر زلزلهخاطر نشان کرد: متاسفانه دیدگاه‌ غلطی در زمینه زلزله وجود دارد که براساسآن دولت را مسئول تمامی خرابی‌های و آسیب‌ها می‌دانند در حالی که تا زمانیکه مردم از خودشان وارد عمل نشوند هیچ قدمی در مقاوم‌سازی میسر نمی‌شود. دولت هیچگاه نمی‌تواند همه روستاها را پوشش دهد و این بار باید بر روی دوشمردم هم گذارده شود.

وی افزود: براساس نقشه خطرپذیری لرزه‌یی جهان، ایران نسبت به کل کشورهایجهان از آسیب‌پذیری بالایی در برابر زلزله برخوردار است لذا توجه بهمخاطرات زلزله صرفا نباید به تهران منحصر شود و بیش از هرچیز باید مناطقروستایی را که آسیب‌پذیری بیشتری دارند مورد توجه قرار داد.
وجودی خاطرنشان کرد: یکی از مناطق زلزله‌خیز کشور که کمتر به آن توجه شده،شهر تبریز است که در طول تاریخ مکتوب خود 12 بار با خاک یکسان شده است ودوره بازگشت 250 ساله زمین‌لرزه‌های آن به زودی فرامی‌رسد.
وی با بیان این که تا زمانی که مردم نخواهند در یک خانه ناامن زندگی کنندهیچ کس نمی‌تواند آنها را وادار کند، موثرترین راه برای کاهش آسیب‌پذیری دربرابر زلزله را آموزش مردم به ویژه روستاییان و آگاه کردن آنها ازآسیب‌پذیری بالای ساختمانهای محل سکونتشان عنوان و خاطرنشان کرد: بر ایناساس اولویت برنامه‌های آمادگی در برابر زلزله را باید به مطالعه روشهایموثر آموزشی برای افزایش آگاهی اقشار مختلف جامعه اعم از مردم و مسئولانقرار داد.

با ده‌ها برابر اعتبارات کنونی مقاوم‌سازی، امکان بهسازی لرزه‌یی کمتراز 5 درصد ساختمانهای تهران نیز فراهم نمی‌شود

به گزارش ایسنا، مهندس جلیلی، کارشناس ارشد سازه و از دیگر اعضای موسسجمعیت کاهش خطرات زلزله ایران نیز در ادامه به بحث مقاوم سازی ساختمانهاپرداخت و گفت: کاهش خسارات ناشی از زلزله در ساختمانها از سه جنبه قابلبررسی است؛ یکی توجه به مساله ایمنی در ساختمانهای در حال احداث است که بااینکه در شرایط کنونی امری بدیهی و اجتناب‌ناپذیر تلقی می‌شود ولی کاستی‌هاو نواقص شدیدی در این زمینه وجود داشته و در عمل فاصله زیادی بااستانداردهای جهانی داریم.

مساله بعدی بهسازی لرزه‌یی (مقاوم‌سازی) ساختمانهای موجودست که در سالهایاخیر در دستور کار دولت قرار گرفته و سالانه میلیاردها تومان به اجرای اینقبیل طرح‌ها براساس دستورالعمل ‌مقاوم سازی ساختمان‌های موجود که توسطپژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و با همکاری سازمان مدیریت و برنامه‌ریزیکشور تهیه شده تخصیص داده می‌شود.

مهندس جلیلی خاطرنشان کرد: مساله‌ای که در این زمینه وجود دارد این ‌است کهاگر حتی ده‌ها برابر مبالغ تخصیصی کنونی در بهسازی لرزه‌یی ساختمانهایموجود هزینه شود، حتی کمتر از 5 درصد ساختمانهای کنونی تهران را نیزنمی‌توان مقاوم‌سازی کرد؛ البته در این مورد می‌توان اولویتهایی را در نظرگرفت و ساختمانهایی را مشمول این طرح‌ها کرد که پس از زلزله بیشترین کاراییرا در مرحله امدادرسانی و مدیریت بحران داشته باشند که متاسفانه به نظرمی‌رسد در انتخاب ساختمانها چندان به این مهم توجه نمی‌شود.

مانورهای زلزله به شیوه کنونی کمکیبه آمادگی در برابر زلزله نمی‌کند

به گزارش ایسنا، وی تصریح کرد: بدین ترتیب سالانه میلیاردها تومان صرفطرحهایی می‌شود که نه تنها اجرای آنها به سالیان سال زمان نیاز دارد، بلکهدر عمل نیز کمک چندانی به جلوگیری از خسارات زلزله نمی‌کند و حداکثر درمدیریت پس از وقوع زلزله موثر است، پس در این شرایط شاید بهتر باشد به جایصرف هزینه‌های کلان در این قبیل طرح‌ها از روش‌های موثرتر و نتیجه‌بخش‌ترنظیر آموزش همگانی استفاده کرد.
جلیلی در عین حال با انتقاد از برخی شیوه‌های آموزشی کنونی در این زمینهگفت: شرط موفقیت برنامه‌های آموزشی این است که به جای استفاده از شیوه‌هایینظیر ارسال جزواتی حاوی انواع اطلاعات مربوط به کمک‌های اولیه و مواجهه باسوانح مختلف یا اجرای مانورهای بی‌هدف و نمایشی در مدارس که به جای بازسازیشرایط واقعی زلزله تنها با نواختن زنگ انجام شده و بیشتر مانور فرار است تامواجهه با زلزله، از شیوه‌های علمی و منطبق با شرایط خاص کشور استفاده شود. در این راستا، جمعیت کاهش خطرات زلزله مدلی را برای مدیریت بحران زلزله باتوجه به وضعیت خاص کشور و تهران تهیه کرده که به زودی جهت استفاده درمدیریت بحران در اختیار مراکز ذی‌ربط قرار می‌گیرد.

ساخت اتاق امن موثرترین راهکارایمن‌سازی روستاییان در برابر زلزله

این کارشناس ارشد سازه در ادامه خاطرنشان کرد: در شرایط موجود که اجرایطرح‌های مقاوم‌سازی ساختمانهای موجود حتی در شهرهای بزرگ کشور عملی نیستشاید موثرترین و عملی‌ترین راه برای حفظ جان روستاییان که ساختمانهای آنهادر برابر زلزله بسیار آسیب‌پذیرست، تخصیص وامهای دولتی برای ساخت یک اتاقامن 2×3 متر مربع براساس شرایط استاندارد و ضوابط ایمنی در هر خانه روستاییباشد.

وی افزود: ساخت این اتاق امن که با حداقل هزینه برای روستاییان قابل انجامخواهد بود با ساختار فرهنگی ‌اجتماعی روستاهای کشور تناسب داشته و بافتروستاها را هم تغییر نمی‌دهد؛ با وجود این اتاقها روستاییان می‌توانندحداقل شبها در مکانی امن استراحت کنند و پس از زلزله نیز محلی برای زندگیداشته باشند.

مهندس جلیلی خاطرنشان کرد: جمعیت کاهش خطرات زلزله در این زمینه طرحی رابرای ساخت اتاقهای امن با حداقل هزینه و حداکثر ایمنی طراحی کرده است.

پیدا کردن جوشکار آموزش دیده در شهردشوارتر از پیدا کردن دکتر عمران است

وی در ادامه در پاسخ به سوالی درباره علت عدم رعایت موازین فنی و اصولایمنی در ساخت‌و‌سازهای جدید گفت: یکی از مهمترین علل این مساله نبودکارگران آموزش‌دیده است. در شرایطی که 70 تا 80 درصد فعالان بخش ساخت وساز، کارگران ساده‌ای هستند که حتی سواد خواندن و نوشتن را هم ندارند، پیداکردن جوشکار، بتن‌ریز، آرماتوربند و سایر نیروهای تخصصی که بتوانند کارهایخود را به صورت استاندارد و اصولی انجام دهند بسیار دشوار است و معدودکارگران آموزش دیده و متخصصی نیز که وجود دارند در شرکت‌های بزرگ پیمانکاریکار می‌کنند و دسترسی به آنها برای مهندسان و پیمانکاران عادی امکان پذیرنیست.

این کارشناس ارشد سازه با بیان اینکه در شرایطی که بخش زیادی از ساختمانهایدر حال احداث از نوع اسکلت فلزی است که ایمنی آنها بیش از هر چیز به کیفیتجوشکاریها بستگی دارد، تعداد جوشکاران حرفه‌یی قابل دسترسی بسیار کمتر ازمهندسان دکتری عمران است اظهار داشت: در شرایطی که هیچ مرکزی برای آموزشحرفه‌ای کارگران بخش‌های مختلف ساختمان وجود ندارد با کارگرانی مواجه هستیمکه علی‌رغم سال‌ها کار کردن با بتن، سیمان، و تیر آهن و ... هیچ شناخت علمیدرباره این مصالح، نحوه نگهداری آنها و شرایط خاصی بکارگیری هر یک از انواعآنها ندارند. با این حال عموما اشکالات ساختمان را ناشی از ضعف مهندسانمی‌دانند.

وابستگی مالی مهندسان به کارفرمامانع از ایفای نقش نظارتی آنها است

وی در عین حال با اشاره به مشکلات و محدودیتهایی که در شرایط کنونی به دلیلوابستگی مالی مهندسان ساختمان به کارفرما و عدم حمایت قانونی از آنها ونبود ضمانتهای اجرایی کافی برای دستورالعملهای آنها در اجرای مسئولیتهاینظارتی مهندسان وجود دارد، تصریح کرد: در این شرایط نمی‌توان گفت کهمهندسان توانایی فنی ساخت ساختمانهای استاندارد را ندارند بلکه اساسا نقشچندانی در طرح‌های ساختمانی نداشته و در برابر پیمانکاران قدرت چندانیندارند؛ البته این مساله به مفهوم نادیده گرفتن قصور برخی مهندسان نیست وگاهی اوقات مهندسان نیز وظیفه خود را به خوبی نمی‌دهند و آن طور که باید درمقابل پیمانکار قاطعیت نشان نمی‌دهند.

وضعیت ایمنی برخی ساختمانهای جنوبتهران تفاوت چندانی با روستاها ندارد

به گزارش ایسنا، مهندس علیرضا سعیدی، یکی دیگر از اعضای هیات موسس جمعیتکاهش خطرات زلزله نیز در ادامه این جلسه به یکی دیگر از ابعاد کاستی‌هایموجود در نظام ساخت‌و‌ساز کشور اشاره کرد و اظهار داشت: یکی دیگر ازمشکلاتی که در این زمینه وجود دارد وضعیت ساخت و سازها در مناطق نسبتادورافتاده است که علاوه بر مشکل نبود کارگر ماهر و مشکلات نظارتی که درتمام شهرهای کشور وجود دارد مشکل نبود پول و مهندس را نیز باید اضافه کرد.

در این قبیل مناطق علاوه بر مشکلات دسترسی به پیمانکاران مجرب و کارآمد،برای نظارت بر فعالیت آنها نیز محدودیت‌ها و مشکلات زیادی وجود دارد. بهعنوان مثال در جریان بازدید از منطقه زلزله زده «زرند» در روستای «حتکن» بهمدرسه‌ای برخوردیم که در دیوارکشی آن بدون استثناء از گل استفاده شده بود ودر اثر زلزله تمام ستون‌ها و دیوارهای آن از بین رفته بود ولی در همینروستا انباری وجود داشت که با وجود عدم رعایت اصول طراحی تنها به دلیلاستفاده از ملات سیمان کاملا سالم مانده بود.

وی افزود: یکی دیگر از مشکلاتی که در سازه‌های خشت و گلی در روستاها وشهرستانهای دور افتاده کشور وجود دارد، مساله بار سنگین سقفهاست به طوری کهدر روستای «حتکن» سقف ساختمانها تا یک متر بارگذاری شده بود. که طبیعی استاین قبیل ساختمانها در برابر زلزله کاملا آسیب دیده است .

به گزارش ایسنا، عضو هیات موسس جمعیت کاهش خطرات زلزله در پاسخ به این سوالکه چرا روستائیان کشور با وجود آگاهی از خطرات زلزله همچنان به ساخت و سازغیر ایمن ادامه می‌دهند اظهار داشت: علت اصلی این است که ما حداقل آموزش‌هارا هم به روستائیان ارائه نمی‌دهیم مثلا در جریان زلزله اخیر بسیاری ازروستاییانی که با آنها صحبت می‌کردیم از این که حداقل اطلاع را درباره نحوهایمن سازی ساختمانها نداشته‌اند تا بتوانند جان عزیزان خود را حفظ کنندابراز تاسف می‌کردند. در جریان همین سفر، از شهرها و روستاهایی در نزدیکیمناطق زلزله‌زده بازدید کردیم که شرایط ساختمانهای آنها کاملا مشابه بامناطق زلزله زده بود و تنها به دلیل دور بودن از کانون زلزله از آسیب مصونمانده بودند با این حال ساکنان این مناطق از این که در چه ساختمان‌هایآسیب‌پذیری زندگی می‌کنند خبر نداشتند.

وی در عین حال تاکید کرد: این مشکل تنها منحصر به روستاها و شهرستانهایدورافتاده نیست و در جنوب شهر تهران نیز بسیاری از ساختمانها از نظربی‌توجهی به اصول ایمنی تفاوت چندانی با ساختمانهای بم و سازه‌های روستاهاندارند.

«بیمه زلزله» به شیوه کنونی، توجهمردم را به ایمن‌سازی منازلشان کاهش می‌دهد

براساس این طرح در شرایطی که هزینه بیمه‌نامه زلزله براساس عرف بین‌المللیحداقل 10 درصد هزینه ایمن‌سازی است، شرکت‌های بیمه ایران تنها با مبلغ پنجهزار تومان منازل را بیمه می‌کنند و مردم خیالشان راحت است که خانه‌هایآنها بیمه شده است.

به گزارش ایسنا، وی خاطرنشان کرد:صرف‌نظر از زیانهای ناشی از ایجاد اطمینانبی‌مورد در مردم و کاهش حساسیت آنها به آسیبهای زلزله، این سوال مطرح استکه در صورت بروز یک زمین‌لرزه شدید شرکتهای بیمه چگونه می‌توانند زیانها وخسارات هنگفت تخریب ساختمانهای بیمه شده را پرداخت کنند که ظاهرا دولتیبودن شرکتهای بیمه آنها را از اندیشیدن به این مساله آسوده کرده است.

به گزارش ایسنا، مهندس مجتبی دیرباز از دیگر اعضای موسس جمعیت کاهش خطراتزلزله ایران نیز در سخنانی با بیان اینکه ما سالها بد ساخته‌ایم و سالهاباید صبر کنیم تا به شهری ایمن برسیم، اضافه کرد: نکته جالب در اینبیمه‌نامه‌ها یک ساله بودن آنهاست. ظاهرا شرکتهای بیمه مطمئنند که تا یکسال زلزله نمی‌آید.

به گفته وی، بیمه زلزله در صورتی می‌تواند نقش واقعی خود را در حفظ منافعمردم پیدا کند که براساس عمر ساختمانها و با قیمتهای واقعی تنظیم شود.

مهندس سعیدی نیز در این زمینه افزود: این نوع بیمه باعث می‌شود افراد بهجای ایمن‌سازی به بیمه دلخوش شوند در حالی که سرمایه‌های اصلی هر خانه جانساکنان آن است که با هیچ بیمه‌ای قابل جبران نیست. اگر بیمه مشروط به رعایتحداقل ضوابط ایمنی در ساختمان باشد فرد مجبور می‌شود برای دریافت بیمه‌نامهاین حداقل‌ها را تامین کند.

از طرف دیگر قیمت‌گذاری بیمه‌ها نیز باید براساس درصد احتمال خراب شدنساختمان و نه قیمت خانه، منطقه یا متراژ آن انجام شود تا مردم به ساختنخانه‌های امن‌تر تشویق می‌شوند.

«بیمه زلزله» در صورت انطباق با عرفو معیارهای جهانی فرهنگ ایمنی را در کشور گسترش می‌دهد

وی افزود: در صورت توجه به این مساله می‌توان بیمه زلزله را به مقدمه‌ایبرای گسترش فرهنگ ایمن سازی ساختمان و تغییر ملاکهای مطرح در بازار مسکن ازامکانات ظاهری و تزئینات داخلی نظیر سرامیک کف، نمای شیشه‌یی و شومینه بهمیزان ایمنی ساختمان تبدیل کرد. بر این اساس کارشناسان و مهندسان خبره بیمهمی‌توانند با ارزیابی ضریب آسیب‌پذیری لرزه‌یی ساختمانها نسبت به رتبه‌بندیو صدور شناسنامه ایمنی ساختمان اقدام کنند.

مهندس سعیدی با اشاره به تجربه کشورهایی نظیر آمریکا که امور ارزیابی،رتبه‌بندی و نظارت کیفی محصولات در آنها بر عهده شرکتهای واسطه‌یی است،خاطرنشان کرد: با ایجاد این قبیل شرکتها و فرهنگ‌سازی مناسب در بین مردمدیگر نیازی به نظارت از سوی سازمان نظام مهندسی نخواهد بود و کارفرمایانطرحهای ساختمانی خود برای ارزیابی و در نتیجه ارتقای ضریب ایمنی ساختمانشاناقدام می‌کنند.

به گزارش ایسنا، وی افزود: نبود استانداردها و ضوابط ارزیابی ایمنی ساختماندر کشوری که برای یخچال و تلویزیون، اسباب‌بازی و تنقلات در آن انواعاستانداردها وجود دارد عجیب است و البته با توجه به بحث گسترش انبوه‌سازی ورقابتهای موجود به راحتی می‌توان از طریق انبوه‌سازان بزرگ و به تدریجشرکتهای کوچکتر فرهنگ استاندارد ایمنی ساختمانها را در کشور رواج داد.

بی‌توجهی به زلزله در تدوین طرح‌هایجامع، شهرها را در جهت گسلها گسترش می‌دهد

مهندس وجودی در ادامه این میزگرد با اشاره به نقش انجمنهای غیر دولتی درپیشبرد این قبیل طرح‌های فرهنگی در کشور اظهار داشت: NGOها می‌توانند بهعنوان بازوی کمکی و اجرایی دولت با برقراری ارتباط موثر با مردم در پیشبرداین قبیل برنامه‌ها نقش موثری را ایفا کنند. از سوی دیگر این انجمنهامی‌توانند بر عملکرد دستگاه‌های مختلف دولتی نیز نظارت داشته و کاستی‌هایآنها را گوشزد کنند.

دبیر جمعیت کاهش خطرات زلزله اضافه کرد: یکی از مواردی که برخی بخش‌هایدولتی عملکرد خوبی نداشته‌اند طرح‌های جامع شهرهاست مثلا در حال حاضر وزارتمسکن و شهرسازی در حال ساخت یک مجتمع استیجاری با هزار و 84 واحد در بم استکه دقیقا بر روی حریم گسل واقع شده و در همین شهر بیمارستانی از چند سالپیش در حال احداث است که به دلیل محل استقرار آن حتی در بین مردم شهر به «بیمارستان گسل» معروف است. این مساله در سایر شهرها از جمله تبریز نیز کهگسل 150 متری آن بارها مسبب زلزله‌های مرگبار بوده و با توجه به دورهبازگشت آن هر لحظه امکان وقوع زمین‌لرزه‌ای با بزرگای حداقل 7 در مقیاسامواج درونی زمین وجود دارد، مشاهده می‌شود به طوری که براساس طرح جامع در 10 سال اخیر ساخت‌و‌سازهای گسترده‌ای در حریم گسل تبریز آغاز شده و شهر درجهت گسل در حال گسترش است.

به گزارش ایسنا، این کارشناس ارشد مهندسی زلزله در ادامه با اشاره به اینکهاین مساله در شهرهای تهران، مشهد و برخی دیگر از شهرهای پرجمعیت کشور نیزوجود دارد بر ضرورت توجه دولت به این مساله تاکید کرد.

دستورالعمل بهسازی لرزه‌ییساختمانهای موجود با شرایط ساختمانهای کشور همخوانی ندارد

مهندس وجودی در پایان یکی دیگر از کاستی‌های موجود در زمینه مقاوم‌سازیساختمانهای موجود را ناکارآمدی آیین‌نامه کنونی بهسازی لرزه‌یی سازه‌هاعنوان کرد و گفت: مثلا در شرایطی که بیش از 90 درصد ساختمان‌های کشور بهصورت اتصالات خورجینی ساخته می‌شوند، در دستورالعمل بهسازی لرزه‌ییساختمانها که از آیین‌نامه مشابه آمریکا اقتباس شده تنها دو پاراگراف مطلبدر این زمینه درج شده که نشان‌دهنده عدم انطباق آن با شرایط خاص کشورست. بهاین ترتیب صرف‌نظر از مسائل مالی، ضرورت تدوین دستورالعملی منطبق با شرایطخاص کشور نیز در زمینه مقاوم‌سازی ساختمانها احساس می‌شود