تحقیق درباره بیماری افسردگي

افسردگي به دليل شيوع بالا در جوامع بشري از طرف برخي از محققين سرماخوردگي بيماريهاي رواني لقب گرفته است. به طور متوسط حدود 15 تا 20 درصد مردم از سطوح مختلف اين بيماري رنج مي‏برند و حداقل 12 درصد مردم در طول زندگي نياز به درمان پيدا مي‏كنند. اختلال افسردگي در زنها شايعتر از مردان است. در اين جا بايستي بين خلق افسرده به عنوان يك واكنش طبيعي كه اكثريت مردم نسبت به فقدان‌ (يعني از دست دادن عزيزي) از خود نشان مي‏دهند و بيماري افسردگي تفاوت قايل شد. بيماري افسردگي معمولاً در پي شكست، از دست دادن و ناكاميها به شكل خلق پايين و حالت غمگيني نمود پيدا مي‏كند. در افسردگي شخص به دليل شدت علائم افسردگي در بسياري از جنبه‏هاي كاركردي خويش دچار مشكلمي‏شود.

سبب شناسي بيماري

افسردگي از تعامل بين چند عامل مختلف حاصل مي‏شود. نشان داده شده است كه شروع و سير آن به عوامل مختلفي چون زيست شناختي، رواني، محيطي و عوامل رواني ـ اجتماعي مربوط مي‏شود. از آن ميان مي‏توان به مواردي مانند: اختلال در كاركرد واسطه‌هاي شيميايي- عصبي، كم‌كاري تيروئيد، سابقه افسردگي يا الكليسم در خانواده، از دست دادن والدين در دوران كودكي يا مورد بي توجهي آنان قرار گرفتن، نبود حمايت اجتماعي مناسب، وجود رويدادهاي منفي در زندگي فعلي و خانوادگي اشاره نمود.

نشانه‏هاي بيماري

شخصي كه دچار افسردگي بيمارگون مي‏شود، احساس غمگيني مي‏كند و اغلب به گريه مي‏افتد. احساس گناه عذابش مي‏دهد و معتقد مي‏شود كه در حق ديگران كوتاهي مي‏كند. بيش از حد معمول تحريك پذير مي‏شود و احساس اضطراب و تنش مي‏كند. دچار مشكلاتي در رابطه با ميزان خواب و خوراك و تمركز مي‏شود. انرژي فرد كاهش مي‏يابد و احساس خستگي و كاهش لذت از انجام اعمال روزمره مي‏نمايد. افكار آزاردهنده‏اي چون تنفر از زندگي، نااميدي و آرزوي مرگ و گاه افكار مربوط به خودكشي در اين بيماران مشاهده مي‏گردد. بر اساس آمار 15% اين بيماران به دليل خودكشي جان خود را از دست مي‏دهند، كه اگر درمان و مراقبت خوبي داشته باشند مي‌توان از آن پيشگيري كرد.

درمان

درمان بيماري افسردگي به‌صورت دارويي و غير دارويي موفقيت چشمگيري تا كنون داشته است. در بسياري از موارد اقدام به موقع براي مداوا به سرعت بيماري را مغلوب و حتي فرد را در مقابل استرس‏هاي بعدي زندگي مقاوم‏تر مي‏سازد. بنابراين اكثر بيماران مبتلا به افسردگي نيازمند مراجعه به متخصصين بهداشت روان مانند روانشناس و روانپزشك مي‏باشند. گرچه درمانهاي دارويي و غير دارويي در رقابت با يكديگر موفقيت آميز هستند ولي اكثر صاحب نظران درمان توأم را مؤثرترين شيوه درمان بيماري يافته‏اند. درمان‌هاي غيردارويي انواع مختلف دارند، رفتار درماني، شناخت درماني، خانواده درماني و گروه درماني.هم‌چنين كاهش فشارهاي زندگي روزمره، ورزش، سرگرمي، انتخاب سبك زندگي معنوي سالم و بدون تنش در درمان افسردگي مؤثر است.