تحقیق درباره ايمين و بازار خريد و فروش حافظه و امروزه

امروزه اينتل در تعداد زيادي از داد و ستدها مثل يك حرفه اصلي شناخته شده است.

تجارت cpu و تجاره chip ها براي ارسال و ابلاغ و تلگراف قابل ذكر كردن نيست و بازار حافظه در مورد چه چيزي است؟
چطور اينتل بر روي موقعيت درآنجا تاثير ميگذارد؟
 ما براي تحقيق كردن در مقاله جديدمان تلاش مي كنيم.

ما مي دانيم كه اينتل يك عقيده خوبي از محافظت و== درباره خودش در احترام به حافظه دارد.

از SDRAM PC133 ما نمي توانيم به ياد بياوريم كه يك اينتل استاندارد كه در آن چيپ هاي اوليه انتخاب مته شركتهاي ديگر ساپورت كرده باشد.

Pc1000، pc2100, pc2700 آنها همه درچيپ هاي اينتل در يك زمان معين ظاهر مي شوند.

اين مثل يك امتياز كاملا متوالانه حاضر بود :      مي دانيم كه يك شركت بعداد زيادي از زمان وگوشش خودش را براي از بين بردن و بهبود بخشيدن براي كارهاي محكم در سيستم پاياني مي گدراند .

همچنين اينتل يك گواهي هايي از ماژول هاي حافظه براي ديدن اين احتياجات مي برد.

هنوز ما فراموش نكرده ايم كه اينتل حرفه اصلي هوايي (صوتي) دارد و فكر مي كنم آن به تنهايي مي تواند روشهايي كه بايد اين حرفه برود را انتخاب كند.

بعد از كار RAMBUs براي يك مدت زماني كه pc3200 بود يك استاندارد بعدي اين شركت كه بر روي قبلي اعمال كردند آمد. انتل تصور مي كرد كه نوع حافظه DDRII بزودي قصد دارد وارد بازار شود. يك جايي از پايان 2003 و تصيم داشت آنرا بر روي يك پشته قرار دهد حتي كاهش بعدي سرعت گذرگاه به سيستم (667MHZ.FSP) قصد داشت به پهناي باند 5.4GB از كانال pc2700DDR وصل شود.

همچنين اينتل همه سال 2002 را در حال بحث كردن اين كه pc3200 يك استاندارد نبود گذراند. آن مشكلات و مسائل پايداري داشت و يك پهناي باند نياز نداشت و همچنين تا آخر.

اما در اينتل متضاد VIA   و SIS ‌ يك مجمع بلندي مثل آنچه در زمان جنگ بود روي RDFAUL  نداشتند. آنها فقط pc3200  را روي چيپ هايشان ساپورت مي كردند ساختند.

اين پشتيباني غير رسمي بود اگر چه مثل يك حرفه اي بود كه خيلي زياد در هم برهم و خراب بود.

اينتل خيلي با قدرت بود برخلاف pc3200 و JEDEC كه ان خودش مورد ترديد (مشكوك) بود.

هرچيز كه آن براي از بين بردن صريح يك استاندارد تخصيص داده بود.

بنابر اين آنجا هيچ اداره اي يا مباشري بود كه پارامترهاي ماژول pc3200 را با هم متحد و تركيب كنند.

خريد و فروش ماژول هاي حافظه سازندگان چيپ ها و ؟ اصلي مثل كوركورانه در تاريكي راه رفتن بود.

حتي ظاهر شد كه سازندگان مادربورد مجبور بودند كه ماژولهاي حافظه مخصوص مجزا وقابل تشخيص براي مدلهاي مادر برد هاي مخصوص را تصديق كنند .

ديگري (باز) همه شركتها مجبور نبودند تكنيك هاي آساني در آغاز نيمه سال 2002 كه با هم برابر باشند داشته باشند .

بعضي از آنها حتي اينگونه بالغ مثل ميكرون فقط يك تكنولوژي صنعتي آماده نداشتند براي اينكه چيپ yields  قابل قبول توليد كنند .

البته jedec  استاندارد شده را تصويب كرده بود و اجازه داده بود كه تكنولوژي بيشترشان شركتها را جلو ببرن براي سود بردن اين روش .

در نتيجه پروسسور استاندارد شده  pc 3200  در تعداد زيادي از روشها خراب كاري كردند و به تاخير انداختند .

به هر حال ، يك مسائلي ومشكلاتي با زمانبندي وجود داشتند كه بايد به يك حالت وموقعيت راهنمايي شوند زماني كه ماكزيمم كار pc3200  عبارت بود از دو ماژول PTMM  يك طرفه .( مقايسه با شكل معمولي سه ماژول دو طرفه يا دو پهلو ).

به هر حال ما نمي تواند به طور توافقي بگوييم كه اينتل درست بود . در آنجا حقيقتا“ در حافظه بلندتر پهناي باند از پهناي باند در pc2700  نياز نبود .