مهدي ناظري در گفت‌وگو با ايسنا، با بيان اين‌که در جامعه هيچ تفاوتي ميان لذت‌ها و زحمت‌ها نيست، اظهار کرد: براي شاد‌ي‌ و تفريحات سالم بايد جايگاه تعريف شده‌اي وجود داشته باشد تا عدم لذت‌پذيري جامعه براي افراد، زمينه‌ساز بروز بسياري از مشکلات روحي و نارضايتي نشود.

وي با اشاره به اين‌که احساس خوشبختي و رضايت از زندگي، به ابعاد مختلفي نظير بعد فيزيولوژيکي، احساسي، فکر و شناخت فردي بستگي دارد، تصريح کرد: باتوجه به اين‌كه تعارضات اجتماعي بسيار زياد است، احساس خوشبختي در ميان اکثر افراد پايين است، به‌طوري که آرزوها و اهداف در جامعه باهم تداخل پيدا کرده‌اند كه در نتيجه دست نيافتن به آرزوها، زمينه نارضايتي از شرايط را فراهم مي‌كند.

اين روانشناس باليني با يادآوري اين‌که آرزوها و اهداف، هر دو نوعي خواسته هستند، يادآور شد: عوامل تحقق آرزوها، بيروني است، اما اهداف، خواسته‌هايي هستند که بايد براي رسيدن به آنها تلاش شود، كه در شرايطي كه اين دو باهم تداخل پيدا ‌كنند، تحقق نيافتن آرزوها موجب مي‌شود که فرد چنين بپندارد که اهداف تعيين شده، قابل دسترسي نيست و اين امر را به‌ کل خواسته‌هاي خويش تعميم داده و به شانس و اقبال نسبت مي‌دهد که اين روند در مجموع، موجب بروز نارضايتي و عدم احساس خوشبختي در زندگي مي‌شود.

ناظري با بيان اين‌که از سوي ديگر اجتماع، افراد را به آرزوهاي بزرگ ترغيب مي‌کند، اظهارکرد: بديهي است زماني ‌که آرزوها و خواسته‌هاي فرد در حد توانايي خودش نيست، عدم دستيابي به آنها منجر به نوعي احساس شکست و افسردگي در وي خواهد شد.

وي با يادآوري اين‌که اکثر افراد جامعه به‌ويژه در استان زنجان، شخصيت دروني‌شان با آنچه که در ظاهر بروز مي‌دهند بسيار متفاوت است، متذکر شد: با توجه به ‌اين‌كه جامعه، همواره فرد را متقاعد مي‌کند که فقط به نيازهاي سخت‌افزاري توجه کند و مشکلات روحي را بروز ندهد، اکثر افراد از پيگيري و رفع مشکلات روحي و رواني خود خودداري مي‌کنند، حال آن‌که به جرأت مي‌توان گفت در آمار واقعي، افسردگي در جامعه حداقل سه برابر آمار اعلام شده است.

اين مقام مسوول با اشاره به اين‌که احساس گناه از ديگر پارامترهايي است که ميزان افسردگي را در جامعه افزايش مي‌دهد، گفت: اکثر افراد جامعه ما کساني هستند که از داشته‌ها و نداشته‌هاي خود احساس گناه مي‌کنند و گاه نيازهاي ديگران را آن‌چنان براي خود بزرگ و برجسته مي‌کنند که از نيازهاي خود غافل مي‌شوند كه اين امر موجب افسردگي افراد شده و از آنجايي که شادي در آنها حداقل است، غم جايگزين مي‌شود.

ناظري با بيان اين‌كه سبک زندگي جوانان تفاوت چنداني با سبک زندگي افراد سالمند ندارد، تصريح کرد: همين سبك زندگي، خود عاملي براي بروز سونامي پيري و کاهش احساس خوشبختي در جوانان جامعه مي‌باشد.

وي با تأکيد بر اين‌که نيازهاي نوجوانان و جوانان، واقعي و اساسي‌اند که بايد از سوي خانواده‌ها جدي گرفته شوند، خاطرنشان کرد: خانواده‌ها بايد هرچه به مسايل سخت‌افزاري زندگي بپردازند، ابعاد نرم‌افزاري را نيز مورد توجه قرار دهند و بپذيرند که نيازهاي فرزندان‌شان کاملاً واقعي است و نوع برآورده کردن آنها متفاوت است.

ناظري با اشاره به اين‌که در حال حاضر هيچ‌کدام از شركت‌هاي بيمه، بيماري‌هاي رواني را تحت پوشش خدمات خود قرار نمي‌دهند، يادآور شد: مسوولان بايد بهداشت رواني را بسيار جدي گرفته و در اين زمينه با شركت‌هاي بيمه وارد تعامل شوند.