احاديثي از پیامبر مكرم اسلام (ص)

1ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ - : لا تُضَیِّعُوا صَلاتَكُمْ، فَإنَّ مَنْ ضَیَّعَ صَلاتَهُ، حُشِرَ مَعَ قارُونَ وَ هامانَ، وَ كانَ حَقّاً عَلی اللّهِ أنْ یُدْخِلَهُ النّارَ مَعَ الْمُنافِقینَ.

«وسائل الشّیعه، ج 4، ص 30»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: نماز را سبك و ناچیز مشمارید، هر كس نسبت به نمازش بی اعتنا باشد و آنرا سبك و ضایع گرداند همنشین قارون و هامان خواهد گشت و حقّ خداوند است كه او را همراه منافقین در آتش داخل نماید.

2ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : مَنْ مَشی إلی مَسْجِد مِنْ مَساجِدِ اللّهِ، فَلَهُ بِكُّلِ خُطْوَه خَطاها حَتّی یَرْجِعَ إلی مَنْزِلِهِ، عَشْرُ حَسَنات، وَ مَحی عَنْهُ عَشْرُ سَیِّئات، وَ رَفَعَ لَهُ عَشْرُ دَرَجات.

«وسائل الشّیعه، ج 5، ص 201»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: هر كس قدمی به سوی یكی از مساجد خداوند بردارد، برای هر قدم ثواب ده حسنه می باشد تا برگردد به منزل خود، و ده خطا از لغزش هایش پاك می شود، همچنین در پیشگاه خداوند ده درجه ترفیع می یابد.

3ـ بَیْنَما رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - جالِسٌ فِی الْمَسْجِدِ، إذْدَخَلَ رَجُلٌ فَقامَ یُصَلّی، فَلَمْ یُتِمَّ رُكُوعَهُ وَ لا سُجُودَهُ، فَقالَ: نَقَرَ كَنَقْرِ الْغُرابِ، لَئِنْ ماتَ هذا وَ هكَذا صَلوتُهُ لَیَمُوتُنَّ عَلی غَیْرِ دینی.

«وسائل الشّیعه، ج 4، ص 31، ح 4434»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: رسول خدا - صلی الله علیه وآله - در مسجد نشسته بود كه شخصی وارد شد و مشغول خواندن نماز شد و ركوع و سجودش را كامل انجام نمی داد و عجله و شتاب می كرد.

حضرت فرمود: كار این شخص همانند كلاغی است كه منقار بر زمین می زند، اگر با  این حالت از دنیا برود بر دین من نمرده است.

4ـ قالَ رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - لِعَلی - علیه السلام - : أنَا رَسُولُ اللّهِ الْمُبَلِّغُ عَنْهُ، وَ أنْتَ وَجْهُ اللّهِ وَ الْمُؤْتَمُّ بِهِ، فَلا نَظیر لی إلاّ أنْتَ، وَ لا مِثْلَ لَكَ إلاّ أنَا.

«تفسیر البرهان، ج 4، ص 184»

رسول خدا - صلی الله علیه وآله - به امام علی - علیه السلام - فرمود: من رسول خدا هستم، كه از طرف او تبلیغ و هدایت می نمایم; و تو وجه اللّه می باشی، كه امام و مقتدای (بندگان خدا) خواهی بود، پس نظیری برای من وجود ندارد مگر تو; و همانند تو نیست مگر من.

 5ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : یا أباذَر، اَلدُّنْیا سِجْنُ الْمُؤْمِن وَ جَنَّهُ الْكافِرِ، وَ ما أصْبَحَ فیها مُؤْمِنٌ إلاّ وَ هُوَ حَزینٌ، وَ كَیْفَ لایَحْزُنُ الْمُؤْمِنُ وَ قَدْ أوَعَدَهُ اللّهُ أنَّهُ وارِدٌ جَهَنَّمَ.

«بحارالأنوار، ج 74، ص 80، ح 3»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: ای ابوذر، دنیا زندان مؤمن و بهشت كافران است، مؤمن همیشه محزون و غمگین می باشد، چرا چنین نباشد و حال آن كه خداوند به او - در مقابل گناهان و خطاهایش - وعده مجازات و دخول جهنّم را داده است.

 6ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : یا عَلی! اِفْتَحْ طَعامَكَ بِالْمِلْحِ، فَإنَّ فیهِ شِفاءٌ مِنْ سَبْعینَ داء، مِنْها: الْجُنُونُ وَ الْجُذامُ وَ الْبَرَصُ وَ وَجَعُ الْحَلْقِ وَ الاْضْراسِ وَ وَجَعُ الْبَطْنِ.

«بحارالأنوار، ج 63، ص 398، ح 20»

رسول خدا - صلی الله علیه وآله - به امام علی - علیه السلام - فرمود: غذای خود را با (تناول نمودن كمی) نمك شوع نما، همانا كه در آن درمان و شفاء هفتاد نوع بلا و آفت خواهد بود، كه دیوانگی، پیسی، جُذام، درد و ناراحتی های حلق، دندان ها; و شكم و معده از آنها می باشد.

7ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : شَرُّالنّاسِ مَنْ باعَ آخِرَتَهُ بِدُنْیاهُ، وَ شَرٌّ مِنْ ذلِكَ مَنْ باعَ آخِرَتَهُ بِدُنْیا غَیْرِهِ.

«من لا یحضره الفقیه، ج 4، ص 353، ح 5762»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: بدترین افراد كسی است كه آخرت خود

را به دنیایش بفروشد و بدتر از او آن كسی خواهد بود كه آخرت خود را برای دنیای

دیگری بفروشد.

8ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : ثَلاثَهٌ أخافُهُنَّ عَلی اُمتَّی: ألضَّلالَهُ بَعْدَ الْمَعْرِفَهِ، وَ مُضِلاّتُ الْفِتَنِ، وَ شَهْوَهُ الْبَطْنِ وَ الْفَرْجِ.

«بحارالأنوار، ج 10، ص 368، ح 15»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: در سه چیز برای امّت خود احساس خطر می كنم: گمراهی، بعد از آن كه هدایت و معرفت پیدا كرده باشند. گمراهی ها و لغزش های به وجود آمده از فتنه ها. مشتهیات شكم، و آرزوهای نفسانی و شهوت پرستی.

9ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : ثَلاثَهٌ مِنَ الذُّنُوبِ تُعَجَّلُ عُقُوبَتُها وَ لا تُؤَخَّرُ إلی الاخِرَهِ: عُقُوقُ الْوالِدَیْنِ، وَ الْبَغْیُ عَلَی النّاسِ، وَ كُفْرُ الاْحْسانِ.

«بحارالأنوار، ج 70، ص 373، ح 7»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: عقاب و مجازات سه دسته از گناهان زودرس می باشد و به قیامت كشانده نمی شود: ایجاد ناراحتی برای پدر و مادر، ظلم در حقّ مردم، ناسپاسی در مقابل كارهای نیك دیگران.

10ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : إنَّ أعْجَزَ النّاسِ مَنْ عَجَزَعَنِ الدُّعاءِ، وَ إنَّ أبْخَلَ النّاسِ مَنْ بَخِلَ بِالسَّلامِ.

«بحارالأنوار، ج 90، ص 291، ح 11»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: عاجز و ناتوان ترین افراد كسی است كه از دعا و مناجات با خداوند ناتوان و محروم باشد، و بخیل ترین اشخاص كسی خواهد بود كه از سلام كردن خودداری نماید.

11ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : إذا تَلاقَیْتُمْ فَتَلاقُوا بِالتَّسْلیمِ وَ التَّصافُحِ، وَ إذا تَفَرَّقْتُمْ فَتَفَرَّقُوا بِإلاسْتِغْفارِ.

«بحارالأنوار، ج 73، ص 4، ح 13»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: هنگام بر خورد و ملاقات با یكدیگر سلام و مصافحه نمائید و موقع جدا شدن برای همدیگر طلب آمرزش كنید.

12ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : بَكِرُّوا بِالصَّدَّقَهِ، فَإنَّ الْبَلاءَ لا یَتَخَطاّها.

«بحارالانوار، ج 93، ص 177، ح 8»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: صبحگاهان حركت و كار خود را با دادن صدقه شروع نمائید چون كه بلاها و آفت ها را بر طرف می گرداند.

13ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : یُؤْتَی الرَّجُلُ فی قَبْرِهِ بِالْعَذابِ، فَإذا اُتِیَ مِنْ قِبَلِ رَأسِهِ دَفَعَتْهُ تِلاوَهُ الْقُرْآنِ، وَ إذا اُتِیَ مِنْ قِبَلِ یَدَیْهِ دَفَعَتْهُ الصَّدَقَهُ، وَ إذا اُتِیَ مِنْ قِبَلِ رِجْلَیْهِ دَفَعَهُ مَشْیُهُ إلی الْمَسْجِدِ.

«مسكّن الفؤاد، ص 50»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: هنگامی كه بدن مرده را در قبر قرار دهند، چنانچه عذاب از بالای سر بخواهد وارد شود تلاوت قرآنش مانع عذاب می گردد و چنانچه از مقابل وارد شود صدقه و كارهای نیك مانع آن می باشد. و چنانچه از پائین پا بخواهد وارد گردد، رفتن به سوی مسجد مانع آن خواهد گشت.

14ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : عَلَیْكُمْ بِمَكارِمِ الاْخْلاقِ، فَإنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ بَعَثَنی بِها، وَ إنَّ مِنْ مَكارِمِ الاْخْلاقِ: أنْ یَعْفُوَالرَّجُلُ عَمَّنْ ظَلَمَهُ، وَ یُعْطِیَ مَنْ حَرَمَهُ، وَ یَصِلَ مَنْ قَطَعَهُ، وَ أنْ یَعُودَ مَنْ لایَعُودُهُ.

«بحارالأنوار، ج 66، ص 375، ح 24.»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: بر شما باد رعایت مكارم اخلاق، كه خداوند مرا بر آن ها مبعوث نمود، و ـ بعضی از ـ آن ها عبارتند از: كسی كه بر تو ظلم كند ـ به جهت غرض شخصی ـ او را ببخش، كسی كه تو را نسبت به چیزی محروم گرداند كمكش نما، با شخصی كه با تو قطع دوستی كند رابطه دوستی داشته باش، شخصی كه به دیدار تو نیاید به دیدارش برو.

15ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : مَنْ وَجَدَ كَسْرَهً اَوْ تَمْرَهً فَأكَلَهَا لَمْ یُفارِقْ جَوْفَهُ حَتّی یَغْفِرَاللّهُ لَهُ.

«بحارالأنوار، ج 63، ص 430، ح 12»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: هر كس تكّه ای نان یا دانه ای خرما در جائی ببیند، و آن را بردارد و میل كند، مورد رحمت و مغفرت خداوند قرار می گیرد.

16ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : ما تَواضَعَ أحَدٌ إلاّ رَفَعَهُ اللّهُ.

«بحارالأنوار، ج 72، ص 120، ح 7»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: كسی اظهار تواضع و فروتنی نكرده، مگر آن كه خداوند متعال او را رفعت و عزّت بخشیده است.

17ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : مَنْ أنْظَرَ مُعْسِراً، كانَ لَهُ بِكُلِّ یَوْم صَدَقَهٌ.

«بحارالأنوار، ج 100، ص 151، ح 17»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: هر كس بدهكار ناتوانی را مهلت دهد برای هر روزش ثواب صدقه در راه خدا می باشد.

18ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : ما مِنْ هُدْهُد إلاّ وَ فی جِناحِهِ مَكْتُوبٌ بِالِسّرْیانیَّهِ «آلُ مُحَمَّد خَیْرُ الْبَریَّهِ».

«بحارالأنوار، ج 27، ص 261، ح 2.»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: هیچ پرنده ای به نام هدهد وجود ندارد مگر آن كه روی بال هایش به لغت سریانی نوشته شده است: آل محمّد (صلوات الله علیهم اجمعین) بهترین مخلوق روی زمین می باشند.

19ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : یَأتی عَلی النّاسِ زَمانٌ، الصّابِرُ مِنْهُمْ عَلی دینِهِ كَالْقابِضِ عَلی الْجَمَرِ.

«بحارالأنوار، ج 28، ص 47، ح 9»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: زمانی بر مردم خواهد آمد كه صبر نمودن در برابر مسائل دین ـ و عمل به دستورات آن ـ همانند در دست گرفتن آتش گداخته است.

20ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : سَیَأتی زَمانٌ عَلی اُمتَّی یَفِرُّونَ مِنَ الْعُلَماءِ كَما یَفِرُّ الْغَنَمُ مِنَ الذِّئْبِ، إبْتَلاهُمُ اللّهُ بِثَلاثَهِ أشْیاء: الاْوَّلُ: یَرَفَعُ الْبَرَكَهَ مِنْ أمْوالِهِمْ، وَ الثّانی: سَلَّط اللّهُ عَلَیْهِمْ سُلْطاناً جائِراً، وَ الثّالِثُ: یَخْرُجُونَ مِنَ الدُّنْیا بِلا إیمان.

«مستدرك الوسائل، ج 11، ص 376، ح 13301»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: زمانی بر امّت من خواهد آمد كه مردم از علماء گریزان شوند همان طوری كه گوسفند از گرگ گریزان است، خداوند چنین جامعه ای را به سه نوع عذاب مبتلا می گرداند:1 ـ بركت و رحمت خود را از اموال

ایشان برمی دارد.

2ـ حكمفرمائی ظالم و بی مروّت را بر آن ها مسلّط می گرداند. 3 ـ هنگام مرگ و جان

دادن، بی ایمان از این دنیا خواهند رفت.

21ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : اَلْعالِمُ بَیْنَ الْجُهّالِ كَالْحَی بَیْنَ الاْمْواتِ، وَ إنَّ طالِبَ الْعِلْمِ یَسْتَغْفِرُلَهُ كُلُّ شَیء حَتّی حیتانِ الْبَحْرِ، وَ هَوامُّهُ، وَ سُباعُ الْبَرِّ وَ أنْعامُهُ، فَاطْلُبُوا الْعِلْمَ، فَإنّهُ السَّبَبُ بَیْنَكُمْ وَ بَیْنَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ، وَ إنَّ طَلَبَ الْعِلْمِ فَریضَهٌ عَلی كُلِ مُسْلِم.

«بحارالأنوار، ج 1، ص 172، ح 25»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: دانشمندی كه بین گروهی نادان قرار گیرد همانند انسان زنده ای است بین مردگان، و كسی كه در حال تحصیل علم باشد تمام موجودات برایش طلب مغفرت و آمرزش می كنند، پس علم را فرا گیرید چون علم وسیله قرب و نزدیكی شما به خداوند است، و فراگیری علم، بر هر فرد مسلمانی فریضه است.

22ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : مَنْ زارَ عالِماً فَكَأنَّما زارَنی، وَ مَنْ صافَحَ عالِماً فَكأنَّما صافَحَنی، وَ مَنْ جالَسَ عالِماً فَكَأنَّما جالَسَنی، وَ مَنْ جالَسَنی فِی الدُّنْیا أجْلَسْتُهُ مَعی یَوْمَ الْقِیامَهِ.

«مستدرك الوسائل، ج 17، ص 300، ح 21406»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: هر كس به دیدار و زیارت عالم و دانشمندی برود مثل آن است كه مرا زیارت كرده، هر كه با دانشمندی دست دهد و مصافحه كند مثل آن كه با من مصافحه نموده، هر شخصی همنشین دانشمندی گردد مثل آن است كه با من مجالست كرده، و هر كه در دنیا با من همنشین شود، در آخرت همنشین من خواهد گشت.

23ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : مَنْ تَزَوَّجَ إمْرَأهً لِمالِها وَ كَلَهُ اللّهُ إلَیْهِ، وَ مَنْ تَزَوَّجَها لِجَمالِها رَأی فیها ما یَكَرَهُ، وَ مَنْ تَزَوَّجَها لِدینِها جَمَعَ اللّهُ لَهُ ذلِكَ.

«تهذیب الأحكام، ج 7، ص 399، ح 5»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: هر كس زنی را به جهت ثروتش ازدواج كند خداوند او را به همان واگذار می نماید، و هر كه با زنی به جهت زیبائی و جمالش ازدواج كند خوشی نخواهد دید، و كسی كه با زنی به جهت دین و ایمانش تزویج نماید خداوند خواسته های او را تأمین می گرداند.

24ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : مَنْ قَلَّ طَعامُهُ، صَحَّ بَدَنُهُ، وَ صَفا قَلْبُهُ، وَ مَنْ كَثُرَ طَعامُهُ سَقُمَ بَدَنُهَ وَ قَسا قَلْبُهُ.

«بحارالأنوار، ج 59، ص 268، ح 53»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: هر كه خوراكش كمتر باشد بدنش سالم و قلبش با صفا خواهد بود، و هر كس خوراكش زیاد باشد امراض جسمی بدنش و كدورت، قلبش را فرا خواهد گرفت.

25ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : لا تُشْبِعُوا، فَیُطْفأ نُورُ الْمَعْرِفَهِ مِنْ قُلُوبِكُمْ.

«مستدرك الوسائل، ج 16، ص 218، ح 19646»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: شكم خود را از خوراك سیر و پر مگردانید، چون كه سبب خاموشی نور عرفان و معرفت ـ در افكار و ـ قلب هایتان می گردد.

26ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : مَنْ تَوَلّی عَمَلا وَ هُوَیَعْلَمُ أنَّهُ لَیْسَ لَهُ بِأهْل، فَلْیتُبَّوَءُ مَقْعَدُهُ مِنَ النّارِ.

«تاریخ إلاسلام، ج 101ـ120، ص 285»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: هر كه ریاست و مسئولیتی را بپذیرد و بداند كه أهلیّت آن را ندارد، ـ در قبر و قیامت ـ جایگاه او پر از آتش خواهد شد.

27ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : إنَّ اللّهَ عَزَّ وَجَلَّ لَیُبْغِضُ الْمُؤْمِنَ الضَّعیفِ الَّذی لادینَ لَهُ، فَقیلَ: وَ ما الْمُؤْمِنُ الضَّعیفُ الَّذی لا دینَ لَهُ؟ قالَ: اَلذّی لا یَنْهی عَنِ الْمُنْكَرِ.

«وسائل الشّیعه، ج 16، ص 122، ح 21139»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: همانا خداوند دشمن دارد آن مؤمنی را كه ضعیف و بی دین است، سؤال شد: مؤمن ضعیف و بی دین كیست؟ پاسخ داد:كسی كه نهی از منكر و جلوگیری از كارهای زشت نمی كند.

28ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : صَدَقَهُ السِّرِّ تُطْفِیءُ الْخَطیئَهَ، كَما تُطْفِیءُ الماءُ النّارَ، وَ تَدْفَعُ سَبْعینَ باباً مِنَ الْبَلاءِ.

«مستدرك الوسائل، ج 7، ص 184، ح 7984»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: صدقه ای كه محرمانه و پنهانی داده شود سبب پاكی گناهان می باشد، همان طوری كه آب، آتش را خاموش می كند، همچنین صدقه هفتاد نوع بلا و آفت را بر طرف می نماید.

29ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : عَجِبْتُ لِمَنْ یَحْتَمی مِنَ الطَّعامِ مَخافَهَ الدّاءِ، كَیْفَ لایَحْتمی مِنَ الذُّنُوبِ، مَخافَهَ النّارِ.

«بحارالأنوار، ج 70، ص 347، ح 34»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: تعجّب دارم از كسانی كه نسبت به خورد و خوراك خود اهمیّت می دهند تا مبادا مریض شوند ولیكن اهمیّتی نسبت به گناهان نمی دهند و باكی از آتش سوزان جهنّم ندارند.

30 ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : حُبُّ الْجاهِ وَ الْمالِ یُنْبِتُ النِّفاقَ فِی الْقَلْبِ، كَما یُنْبِتُ الْماءُ الْبَقْلَ.

«تنبیه الخواطر، ص 264»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: علاقه نسبت به ریاست و ثروت سبب روئیدن نفاق در قلب و درون خواهد شد، همان طوری كه آب و باران سبب روئیدن سبزیجات می باشند.

31ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : مَنْ اَصابَ مِنْ إمْرَأه نَظْرَهً حَراماً، مَلاَاللّهُ عَیْنَیْهِ ناراً.

«مستدرك الوسائل، ج 14، ص 270، ح 16685»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: هركس نگاه حرامی به زن نامحرمی بیفكند، خداوند چشم های او را پر از آتش می گرداند.

32ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : حَسِّنُوا أخْلاقَكُمْ، وَ ألْطِفُوا جیرانَكُمْ، وَ أكْرِمُوا نِسائَكُمْ، تَدْخُلُوا الْجَنّهَ بِغَیْرِ حِساب.

«أعیان الشّیعه، ج 1، ص 301»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: رفتار و اخلاق خود را نیكو سازید، نسبت به همسایگان با ملاطفت و محبّت برخورد نمائید، زنان و همسران خود را گرامی دارید تا بدون حساب وارد بهشت گردید.

33ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : اَلْمَرْءُ عَلی دینِ خَلیلِهِ، فَلْیَنْظُر أحَدُكُمْ مَنْ یُخالِطُ.

«بحارالأنوار، ج 71، ص 192، ح 12»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: انسان بر روش و اخلاق دوستش پرورش

می یابد و شناخته می شود، پس متوجّه باشید با چه كسی دوست و همنشین می باشید.

34ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : اَلصَّدقَهُ بِعَشْر، وَ الْقَرْضُ بِثَمانِیَهَ عَشَرَ، وَ صِلَهُ الرَّحِمِ بِأرْبَعَهَ وَ عِشْرینَ.

«مستدرك الوسائل، ج 7، ص 194، ح 8010»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: پاداش و ثواب دادنِ صدقه ده برابر درجه، ودادن قرض الحسنه هیجده درجه، و انجام صله رحم بیست و چهار درجه افزایش خواهد داشت.

35ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : لا یَمْرُضُ مُؤْمِنٌ وَ لا مُؤْمِنَهٌ إلاّ حَطّ اللّهُ بِهِ خَطایاهُ.

«مستدرك الوسائل، ج 2، ص 66، ح 1422»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: هیچ مؤمن و مؤمنه ای مریض نمی گردد مگر آن كه خطاها و لغزش هایش پاك و بخشوده می شود.

36ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : مَنْ وَقَّرَ ذا شَیْبَه فِی الاْسْلامِ أمَّنَهُ اللّهُ مِنْ فَزَعِ یَوْمِ الْقِیامَهِ.

«الكافی، ج 2، ص 658، ح 3»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: هر كس بزرگ سال مسلمانی را گرامی دارد و احترام نماید، خداوند او را در قیامت از سختی ها و مشكلات در أمان می دارد.

37ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : كُلُّ عَیْن باكِیَهٌ یَوْمَ الْقِیامَهِ إلاّ ثَلاثَ أعْیُن: عَیْنٌ بَكَتْ مِنْ خَشْیَهِ اللّهِ، وَ عَیْنٌ غُضَّتْ عَنْ مَحارِمِ اللّهِ، وَ عَیْنٌ باتَتْ ساهِرَهً فی سَبیلِ اللّهِ.

«ثواب الأعمال، ص 211، ح 1»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: تمامی چشم ها در روز قیامت گریانند، مگر سه دسته: 1 ـ آن چشمی كه به جهت خوف و ترس از عذاب خداوند گریه كرده باشد. 2 ـ چشمی كه از گناهان و موارد خلاف بسته و نگاه نكرده باشد. 3 ـ چشمی كه شبها در عبادت و بندگی خداوند متعال بیدار بوده باشد.

38ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : سادَهُ النّاسِ فِی الدُّنْیا الأسْخِیاء، سادَهُ النّاسِ فِی الاخِرَهِ الاْتْقِیاء.

«أعیان الشّیعه، ج 1، ص 302»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: سرور و سیّد مردم در دنیا افراد سخاوتمند خواهند بود، و سیّد و سرور انسان ها در قیامت پرهیزكاران می باشند.

39ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : وَ عَظَنی جِبْرئیلُ - علیه السلام - : یا مُحَمَّدُ، أحْبِبْ مَنْ شِئْتَ فَإنَّكَ مُفارِقُهُ، وَ اعْمَلْ ما شِئْتَ فَإنَّكَ مُلاقیهِ.

«أمالی طوسی، ج 2، ص 203»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: جبرئیل مرا موعظه و نصحیت كرد: با هر كس كه خواهی دوست باش، بالأخره بین تو و او جدائی خواهد افتاد. هر چه خواهی انجام ده، ولی بدان نتیجه و پاداش آنرا خواهی گرفت.

40ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - : اَوْصانی رَبّی بِتِسْع: اَوْصانی بِالاْخْلاصِ فِی السِّرِّ وَ الْعَلانِیَهِ، وَ الْعَدْلِ فِی الرِّضا وَ الْغَضَبِ، وَ الْقَصْدِ فِی الْفَقْرِ وَ الْغِنی، وَ اَنْ أعْفُوَ عَمَّنْ ظَلَمَنی، وَ أعطِیَ مَنْ حَرَمَنی، وَ أصِلَ مَنْ قَطَعَنی، وَ اَنْ یَكُونَ صُمْتی فِكْراً، وَ مَنْطِقی ذِكْراً، وَ نَظَری عِبْراً.

«أعیان الشّیعه، ج 1، ص 300»

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: پروردگار متعال، مرا به 9 چیز سفارش نمود: اخلاص در آشكار و پنهان، دادگری در خوشنودی و خشم، میانه روی در نیاز و توانمندی، بخشیدن كسی كه در حقّ من ستم روا داشته است، كمك به كسی كه مرا محروم گردانده، دیدار خویشاوندانی كه با من قطع رابطه نموده اند، و این كه خاموشیم اندیشه و سخنم، یادآوری خداوند; و نگاهم عبرت و پند باشد.