احاديثي از حضرت امام باقر (ع)

1-    قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : إذا أرَدْتَ أنْ تَعْلَمَ أنَّ فیكَ خَیْراً، فَانْظُرْ إلی قَلْبِكَ فَإنْ كانَ یُحِبُّ أهْلَ طاعَهِ اللّهِ وَ یُبْغِضُ أهْلَ مَعْصِیَتِهِ فَفیكَ خَیْرٌ; وَاللّهُ یُحِبُّك، وَ إذا كانَ یُبْغِضُ أهْلَ طاعَهِ اللّهِ وَ یُحِبّ أهْلَ مَعْصِیَتِهِ فَلَیْسَ فیكَ خَیْرٌ; وَ اللّهُ یُبْغِضُكَ، وَالْمَرْءُ مَعَ مَنْ أحَبَّ.

«وسائل الشّیعه، ج 16، ص 183، ح 1»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: اگر خواستی بدانی كه در وجودت خیر و خوشبختی هست یا نه، به درون خود دقّت كن اگر اهل عبادت و طاعت را دوست داری و از اهل معصیت و گناه ناخوشایندی، پس در وجودت خیر و سعادت وجود دارد; و خداوند تو را دوست می دارد. ولی چنانچه از اهل طاعت و عبادت ناخوشایند باشی و به اهل معصیت عشق و علاقه ورزیدی، پس خیر و خوبی در تو نباشد; و خداوند تو را دشمن دارد. و هر انسانی با هر كسی كه به او عشق و علاقه دارد، با همان محشور می گردد.

2- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : مَنْ كَفَّ عَنْ أعْراضِ النّاسِ أقالَهُ اللّهُ نَفْسَهُ یَوْمَ الْقِیامَهِ، وَ مَنْ كَفَّ غَضَبَهُ عَنِ النّاسِ كَفَّ اللّهُ عَنْهُ غَضَبَهُ یَوْمَ الْقِیامَهِ.

«كتاب الزّهد، ص 1، ح 9»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: هركس دنبال هتك حرمت - ناموس و آبروی - دیگران نباشد، خداوند متعال او را در قیامت مورد عفو و

بخشش قرار می دهد; و هركس غضب و خشم خود را از دیگران باز دارد، خداوند نیز  خشم و غضب خود را در قیامت از او بر طرف می سازد.

3- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : مَنْ ثَبَتَ عَلی وِلایَتِنا فِی  غِیْبَهِ قائِمِنا، أعْطاهُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ اَجْرَ ألْفِ شَهید مِنْ شُهَداءِ  بَدْر وَ حُنَیْن.

«إثبات الهداه، ج 3، ص 467»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: كسی كه در زمان  غیبت امام زمان (عجّل الله فرجه الشّریف) بر ایمان و ولایت ما اهل بیت  عصمت و طهارت پا برجا و ثابت بماند، خداوند متعال پاداش و ثواب هزار شهید از شهدای  جنگ بدر و حنین به او عطا می فرماید.

4- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : لَوْ أنَّ الاْمامَ رُفِعَ مِنَ  الاْرْضِ ساعَهً، لَماجَتْ بِأهْلِها كَما یَمُوجُ الْبَحْرُ بِأهْلِهِ.

«الكافی، ج 1، ص 179، ح 12»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: اگر امام و حجّت خدا لحظه ای از روی زمین و از بین افراد جامعه برداشته شود، زمین اهل خود را در خود می بلعد و فرو می برد همان طوری كه دریا چیزهای خود را در خود متلاطم و آشفته می سازد.

5- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : إنَّ جَمیعَ دَوابِّ الاْرْضِ لَتُصَلّی عَلی طالِبِ الْعِلْمِ حَتّی الْحیتانِ فی الْبَحْرِ.

«بحارالأنوار، ج 1، ص 137، ح 31»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: به درستی كه تمام موجودات و جانوراان زمین و بلكه ماهیان دریا برای تحصیل كنندگان علوم ـ اسلامی و معارف الهی ـ تحیّت و درود می فرستند.

6- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : لَوْ أُوتیتُ بِشابٍّ مِنْ شَبابِ الشّیعَهِ لا یَتَفَقَّهُ فِی الدّینِ، لَأَوجَعْتُهُ.

«محاسن برقی، ج 1، ص 228»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: اگر جوانی از جوانان شیعه را نزد من بیاورند كه به مسائل دین ـ و زندگی ـ آشنا نباشد، او را تنبیه و تأدیب خواهم كرد (تا به دنبال تحصیل مسائل دین برود).

7- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : مَنْ أفْتَی النّاسَ بِغَیْرِ عِلْم وَ لا هُدی، لَعَنَتْهُ مَلائِكَهُ الرَّحْمَهِ وَ مَلائِكَهُ الْعَذابِ، وَ لَحِقَهُ وِزْرُ مَنْ عَمِلَ بِفَتْیاهُ.

«مستدرك الوسائل، ج 17، ص 244»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: هركس درباره مسائل دین فتوا و نظریه ای دهد كه بدون علم و اطّلاع باشد، ملائكه رحمت و ملائكه عذاب او را لعن و نفرین می كنند و گناه عمل كننده ـ اگر خلاف باشد ـ بر عهده گوینده است.

8- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : الصَّلاهُ عَمُودُ الدّینِ، مَثَلُها كَمَثَلِ عَمُودِ الْفِسْطاطِ، إذا ثَبَتَ الْعَمُودُ ثَبَتَ الاَْوْتادُ وَ الاَْطْناب، وَ إذا مالَ الْعَمُودُ وَانْكَسَرَ لَمْ یَثْبُتْ وَ تَدٌ وَ لا طَنَبٌ.

«وسائل الشیعه، ج 4، ص 27، ح 4424»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: نماز ستون دین است و مثالش همانند تیرك و ستون خیمه می باشد كه چنانچه محكم و استوار باشد میخ ها و طناب های اطراف آن پا بر جا خواهد بود ولی اگر ستون سُست یا كج باشد میخ ها و طنابهای اطراف آن نمی تواند پا برجا باشد.

9- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : لا تَتَهاوَنْ بَصَلاتِكَ، فَإنَّ النَّبیَّ (صلی الله علیه وآله وسلم) قالَ عِنْدَ مَوْتِهِ: لَیْسَ مِنّی مَنِ اسْتَخَفَّ بِصَلاتِهِ، لَیْسَ مِنّی، مَنْ شَرِبَ مُسْكِراً، لا یَرِدُ عَلَی الْحَوْضَ، لا وَ اللهِ.

«وسائل الشّیعه، ج 4، ص 23، ح 4413»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: نسبت به نماز بی اعتنا مباش و آن را سبك و ناچیز مشمار، همانا كه پیامبر خدا هنگام وفات خود فرمود: هركس نماز را سبك شمارد و یا مسكرات بنوشد از ـ امّت ـ من نیست و بر حوض كوثر وارد نخواهد شد.

10- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : بُنِیَ الاْسْلامُ عَلی خَمْسَهِ أشْیاء: عَلَی الصَّلاهِ، وَ الزَّكاهِ، وَ الْحَجِّ، وَ الصَّوْمِ، وَ الْوِلایَهِ، وَ لَمْ یُنادَ بِشَیْیء مِثْلَ ما نُودِی لِلْوِلایَهِ.

«وسائل الشّیعه، ج 1، ص 18، ح 10»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: دین مبین اسلام بر پنج پایه و اساس استوار است: نماز، زكات، خمس، حجّ، روزه، ولایت اهل بیت عصمت و طهارت - علیهم السلام -. سپس افزود: آن مقداری كه نسبت به ولایت سفارش شده است نسبت به هیچ كدام تأكید نگردیده است و ولایت اساس و محور تمام اعمال می باشد.

11- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : مَنْ دَعَا اللهَ بِنا أفْلَحَ، وَ مَنْ دَعاهُ بِغَیْرِنا هَلَكَ وَ اسْتَهْلَكَ.

«أمالی شیخ طوسی، ج 1، ص 175»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: هر كه خداوند را به وسیله ما بخواند و ما را واسطه قرار دهد رستگار و موفّق خواهد شد. و كسی كه غیر از ما اهل بیت ـ عصمت و طهارت ـ را وسیله گرداند ناامید و هلاك خواهد گشت.

12- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : الاْعْمالُ تُضاعَفُ یَوْمَ الْجُمُعَهِ، فَأكْثِرُوا فیها مِنَ الصَّلاهِ وَ الصَّدَقَهِ وَ الدُّعاءِ.

«مستدرك الوسائل، ج 6، ص 64، ح 15»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: پاداش اعمال ـ بد یا خوب ـ در روز جمعه دو برابر دیگر روزها است، پس سعی نمائید در این روز نماز و صدقه و دعا بسیار انجام دهید.

13- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : مَنْ طَلَبَ الدُّنْیا اسْتِعْفافاً عَنِ النّاسِ، وَ سَعْیاً عَلی أهْلِهِ، وَ تَعَطُّفاً عَلی جارِهِ، لَقَی اللهَ عَزَّ وَجَلَّ یَوْمَ الْقِیامَهِ وَ وَجْهُهُ مِثْلُ الْقَمَرِ لَیْلَهَ الْبَدْرِ.

«وسائل الشّیعه، ج 17، ص 21، ح 5»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: هركس دنیا را به جهت یكی از این سه حالت طلب كند: بی نیازی از مردم، آسایش و رفاه خانواده و عائله اش، كمك و رسیدگی به همسایه اش. روز قیامت در حالتی محشور می گردد و به ملاقات خداوند متعال نایل می شود كه صورتش همچون ماه شب چهارده، نورانی است.

14- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : ثَلاثٌ لَمْ یَجْعَلِ اللهُ لِأحَد فیهِنَّ رُخْضهً: أداءُ الاْمانَهِ إلَی الْبِرِّ وَ الْفاجِرِ، وَ الْوَفاءُ بِالْعَهْدِ لِلْبِّرِ وَ الْفاجِرِ، وَ بِرُّ الْوالِدَیْنِ بِرَّیْنِ كانا اَوْ فاجِرَیْنِ.

«وسائل الشّیعه، ج 21، ص 490، ح 3»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: خداوند سبحان در سه چیز رخصت قرار نداده است: امانت را سالم تحویل صاحبش دادن، خواه آن كه صاحبش آدم خوبی باشد یا فاجر. وفای به عهد نسبت به هر شخصی خوب باشد یا بد. و نیكی به والدین خوب باشند یا بد.

15- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : إنَّ الْجَنَّهَ وَ الْحُورَ لَتَشْتاقُ إلی مَنْ یَكْسَحُ الْمَسْجِدَ، اَوْ یَأخُذُ مِنْهُ الْقَذی.

«مستدرك الوسائل، ج 3، ص 385»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: همانا بهشت و حورالعین در انتظار افرادی است كه در نظافت و تمیز كردن مسجد سعی و تلاش نمایند.

16- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : إنَّما یَبْتَلِی الْمُؤمِنُ فِی الدُّنْیا عَلی قَدْرِ دینِهِ.

«بحارالأنوار، ج 67، ص 210، ح 12»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: همانا مؤمن در این دنیا هر مقداری كه دین و ایمان داشته باشد به همان اندازه مورد امتحان و آزمایش قرار می گیرد.

17- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : لا یَكُونُ الْعَبْدُ عابِداً  لِلّهِ حَقَّ عِبادَتِهِ حَتّی یَنْقَطِعَ عَنِ الْخَلْقِ كُلِّهِمْ، فَحینَئِذ یَقُولُ: هذا خالِصٌ لی، فَیَقْبَلُهُ بِكَرَمِهِ.

«بحارالأنوار، ج 70، ص 111، ح 14»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: كسی به بندگی و ستایش گر حقیقی در برابر خداوند نمی رسد مگر آن كه از تمام افراد قطع امید كند و تنها امیدش خدای یكتا باشد. در یك چنین حالتی خداوند گوید: این عمل خالصانه برای من است و آن را مورد قبول و عنایت خود قرار می دهد.

18- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : اُقْسِمُ بِاللهِ وَ هُوَ حَقٌّ، مافَتَحَ رَجُلٌ عَلی نَفْسِهِ بابَ الْمَسْألَهِ إلاّ فَتَحَ اللهُ عَلَیْهِ بابَ فَقْر.

«عدّه الداعی، ص 99»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: سوگند به خدائی كه بر حقّ است، چنانچه شخصی در موردی، تقاضای خود را به یكی از هم نوعان خود بگوید و بدون توجّه به خداوند متعال درخواست كمك نماید، خداوند دری از درهای فقر و تنگ دستی را بر او بگشاید.

19- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : مَنْ قَضی مُسْلِماً حاجَتَهُ، قالَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ: ثَوابُكَ عَلَی وَلا اَرْضی لَكَ ثَواباً دُونَ الْجَنَّهِ.

«مستدرك الوسائل، ج 12، ص 402، ح 6»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: هركس حاجتی را برای مسلمانی برآورده كند و گره از مشگلش بگشاید، خداوند متعال به او خطاب كند: ثواب و پاداش تو بر عهده من خواهد بود و غیر از بهشت چیز دیگری لایق تو نخواهد بود.

20- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : إنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَوْحی إلی شُعَیْب النَّبی - صلی الله علیه وآله وسلم - : إنّی مُعَذِّبٌ مِنْ قَوْمِكَ مِائَهَ ألْف، أرْبَعینَ ألْفاً مِنْ شِرارِهِمْ وَ سِتّینَ ألْفاً من خِیارِهِمْ.

فقال:

یارَبِّ هؤُلاءِ الاْشْرار فَما بالُ الاْخْیار؟ فَأوحی اللهُ إلَیْهِ: إنَّهُمْ داهَنُوا أهْلَ الْمَعاصی وَ لَمْ یَغْضِبُوا لِغَضَبی.

«بحارالأنوار، ج 12، ص 386، ح 12»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: همانا خداوند متعال، برای حضرت شعیب - علیه السلام - وحی فرستاد: من از قوم تو یكصد هزار نفر را عذاب و هلاك می نمایم كه شصت هزار نفر ایشان، اشرار و چهل هزار نفر دیگرشان از خوبان و عبادت كنندگان خواهند بود.

حضرت شعیب - علیه السلام - سؤال نمود: اشرار كه مستحقّ عذاب هستند ولی خوبان را چرا عذاب می نمائی؟ خداوند وحی نمود: به جهت آن كه این افراد، نسبت به گناهكاران بی تفاوت بوده و با ایشان سازش می كردند.

21- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : مَنْ أطْعَمَ مُؤْمِناً، أطْعَمَهُ اللهُ مِنْ ثِمارِ الْجَنَّهِ.

«محاسن برقی، ص 393، ح 4»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: هركس مؤمنی را طعام دهد، خداوند از میوه های بهشتی روزی او گرداند.

22- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : مَنْ حَمَلَ أخاهُ عَلی رَحْلِهِ بَعَثَهُ اللهُ یَوْمَ الْقِیامَهِ إلی الْمَوْقِفِ عَلی ناقَهِ مِنْ نُوْقِ الْجَنَّهِ یُباهی بِهِ الْمَلائِكَهَ.

«بحارالانوار، ج 7، ص 303، ح 61»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: كسی كه برادرش را (و هركس كه در مسیر راه بدون وسیله است) سوار وسیله نقلیه خود كند ـ و حتّی الإمكان او را به مقصد برساند ـ خداوند متعال او را در قیامت سوار شتری از شترهای بهشتی می گرداند ـ كه سریع او را به مقصد برساند و از شدائد و سختی های محشر در امان گردد ـ، و به بر ملائكه مباهات و افتخار می كنند.

23- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : إذا دَخَلَ أحَدُكُمْ عَلی أخیهِ فی بَیْتِهِ، فَلْیَقَعُدْ حَیْثُ یَأمُرُهُ صاحِبُ الرَّحْلِ، فَإنَّ صاحِبَ الْبَیْتِ أعْرَفُ بِعَوْره بَیْتِهِ مِنَ الدّاخِلِ عَلَیْهِ.

«وسائل الشّیعه، ج 5، ص 322»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: هنگامی به منزل یكی از برادران و دوستانتان وارد شدید، هر كجا به شما گفت بنشینید، بپذیرید و همانجا بنشینید، چون كه صاحب منزل بیش از دیگران به اسرار منزل خود آشنا و آگاه است.

24- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : اَلْجَنَّهُ مُحَرَّمَهٌ عَلَی الْفَتّانینَ الْمشّائینَ بِالنَّمیمَهِ.

«تنبیه الخواطر، ص 528»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: بهشت ـ و نعمت های حیات بخش آن ـ برای اشخاص فتنه گر و سخن چینِ آشوب طلب، حرام است.

25- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : إنّا نَأمُرُ صِبْیانَنا بِالصَّلاهِ إذا كانُوا بَنی خَمْسِ سِنین، فَمُرُوا صِبْیانَكُمْ إذا كانوا بَنی سَبْعِ سِنین.

«وسائل الشّیعه، ج 4، ص 31، ح 4434»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: ما ـ اهل بیت عصمت و طهارت ـ كودكان خود را از دوران پنج سالگی به انجام نماز دستور می دهیم، ولی شما ـ دوستان و پیروان ما ـ فرزندان خود را از سنین هفت سالگی وادار به نماز نمائید.

26- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : مَنْ حَمَلَ جِنازَهً مِنْ اَرْبَع جَوانِبِها، غَفَرَ اللهُ لَهُ اَرْبَعینَ كَبیرَهً.

«وسائل الشّیعه، ج 3، ص 3، ح 153»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: هركس جنازه ای را تشییع نماید و چهار جانب تابوت را بر شانه خود حمل كند، خداوند چهل گناه از گناهانش را می آمرزد.

27- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : خَفِ اللهَ تَعالی لِقُدْرَتِهِ عَلَیْكَ، وَ اسْتَحِ مِنْهُ لِقُرْبِهِ مِنْكَ.

«بحارالأنوار، ج 68 ص336، ح 22»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: بترس از قدرت بی منتهای خداوند متعال كه از ـ جهات مختلف ـ بر تو دارد، و از خداوند شرم و حیا كن ـ در انجام گناهان ـ به جهت آن كه از هر چیزی به تو نزدیك تر است.

28- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : الْحِكْمَهُ ضالَّهُ الْمُؤْمِنِ، فَحَیْثُ ماوَجَدَ أحَدُكُمْ ضالَّتَهُ فَلْیَأخُذْها.

«تنبیه الخواطر، ص 468»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: دانش و حكمت، گمشده ـ ارزشمندی است برای ـ مؤمن كه هر كجا و نزد هركس یافت شود باید آن را

دریافت نماید.

29- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : فِی الْمِلْحِ شِفاءٌ مِنْ سَبْعینَ داء، ثُمَّ قالَ: لَوْ یَعْلَمُ النّاسُ ما فِی الْمِلْحِ ما تَداوَوا إلاّ بِهِ.

«تنبیه الخواطر، ص 468»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: نمك شفابخش و درمان كننده هفتاد نوع مرض و درد خواهد بود و افزود چنانچه مردم خواصّ نمك می شناختند به چیزی غیر از نمك مداوا و درمان نمی كردند.

30- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : إنَّ الْمُؤمِنَ إذا صافَحَ الْمُؤمِنَ تَفَرَّقا مِنْ غَیْرِ ذَنْب.

«خصال صدوق، ج 1، ص 13»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: همانا مؤمنی كه با برادر مؤمنش دیدار و مصافحه نماید، گناهانشان ریخته می شود و بدون گناه از یكدیگر جدا خواهند شد.

31- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : مَثَلُ الْحَریصِ عَلَی الدُّنْیا مَثَلُ ذَرْوَهِ الْقَزِّ، كُلَّما ازْدادَتْ عَلی نَفْسِها لَفّاً كانَ أبْعَدُ مِنَ الْخُرُوجِ حَتّی تَمُوتَ غَمّاً.

«وسائل الشّیعه، ج 11، ص 318»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: تمثیل افراد حریص به مال و زیورآلات دنیا همانند كرم ابریشمی است كه هر چه اطراف خود بچرخد و بیشتر فعالیّت كند و تارهای ابریشم را به دور خود بپیچد، خارج شدنش از بین آن تارها سخت تر گردد و چه بسا غیر ممكن می شود تا جائی كه چاره ای جز مرگ نداشته باشد.

32- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : إنَّ الْمُؤْمِنَ أخُ الْمُؤمِنِ لا یَشْتِمُهُ، وَ لا یُحَرِّمُهُ، وَ لا یُسییءُ بِهِ الظَّنَّ.

«تحف العقول، ص 221»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: مؤمن برادر مؤمن است، باید او را دشنام ندهد، سرزنش و بدگوئی نكند، و او را از خوبیها محروم نگرداند، و به او بدگمان نباشد.

33- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : اَلْكَمالُ كُلُّ الْكَمالِ، التَّفَقُّهُ فِی الدّینِ، وَ الصَّبْرُ عَلَی النائِبَهِ، وَ تَقْدیرُ الْمَعیشَهِ.

«تحف العقول، ص 213»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: تمام كمالات - معنوی و مادّی انسان - در فقاهت و شناخت دقیق و صحیح مسائل دین و معارف الهی است; و صبر و شكیبائی در مقابل ناملایمات، و نیز زندگی را با تدبّر و مدیریّت برنامه ریزی كردن می باشد.

34- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : صِلِهُ الاْرْحامِ تُزَكّی الاْعْمالَ، وَ تُنْمِی الاْمْوالَ، وَ تَدْفَعُ الْبَلْوی، وَ تُیَسِّرُ الْحِسابَ، وَ تُنْسِیءُ فِی الاْجَلِ.

«تحف العقول، ص 218»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: صله رحم نمودن (پنج فایده دارد:) موجب تزكیه اعمال و عبادات می شود، سبب رشد و بركت در اموال می گردد، بلاها، آفات; و گرفتاری ها را دفع و بر طرف می نماید، حساب (قبر و قیامت) را آسان می گرداند و مرگ و أجل (معلّق) را تأخیر می اندازد.

35- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : فَضْلُ صَلاهِ الْجَماعَهِ عَلی صَلاهِ الرَّجُلِ فَرْداً خَمْساً وَ عِشْرینَ دَرَجَهً فِی الْجَنَّهِ.

«وسائل الشّیعه، ج 17، ص 37»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: فضیلت و برتری نماز جماعت بر نماز فرادا و تنها، بیست و پنج درجه از مقامات بهشتی است.

36- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : وَ أمَّا الْمُنْجِیات: فَخَوْفُ اللهِ فِی السِّرَ وَ الْعَلانِیَهِ، وَ الْقَصْدُ فِی الْغِنی وَ الْفَقْرِ، وَ كَلِمَهُ الْعَدْلِ فِی الرِّضا وَ السّخَطِ.

«وسائل الشّیعه، ج 11، ص 174، ح 12»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: از اسباب نجات، ترس از خدا در خفاء و آشكارا است، رعایت اقتصاد و صرفه جوئی در تمام حالات بی نیازی و نیازمندی، نیز رعایت انصاف و گفتن سخن حقّ و عدالت در همه حالت های خوشی و ناراحتی.

37- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : لا تَنالُ وِلایَتُنا إلاّ بِالْعَمَلِ وَ الْوَرَعِ.

«وسائل الشّیعه، ج 11، ص 196»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: ولایت و شفاعت ما شامل نمی شود مگر افرادی را كه دارای عمل ـ صالح ـ و نیز پرهیز از گناه داشته باشند.

38- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : إنَّ أعْمالَ الْعِبادِ تُعْرَضُ عَلی نَبیِّكُمْ كُلَّ عَشیَّهِ خَمیس، فَلْیَسْتَحِ أحَدُكُمْ أنْ یُعْرِضَ عَلی نَبیِّهِ الْعَمَلَ الْقَبیح.

«وسائل الشّیعه، ج 11، ص 391»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: همانا تمام كارها و حركات بندگان در هر شب جمعه بر پیغمبر اسلام عرضه می گردد، پس حیاء كنید از این كه عمل زشت شما را نزد پیغمبرتان ارائه دهند.

39- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : مَنْ عَلَّمَ بابَ هُدی فَلَهُ مِثْلُ أجْرِ مَنْ عَمِلَ بِهِ، وَلایَنْقُصُ اُولئِكَ مِنْ أجُورِهِمْ.

«وسائل الشّیعه، ج 1، ص 436»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: هركس راه هدایت و سعادتی را بگشاید و یا به دیگران تعلیم دهد، اجر و پاداش او همانند كسی است كه به آن كار خیر عمل كرده باشد بدون آن كه از پاداش عمل كنندگان كسر شود.

40- قالَ الاْمامُ الباقر - علیه السلام - : اَرْبَعٌ مِنْ كُنُوزِالْبِرِّ: كِتْمانُ الْحاجَهِ، وَ كِتْمانُ الصَّدَقَهِ، وَ كِتْمانُ الْوَجَعِ، وَ كِتْمانُ الْمُصیبَهِ.

«تحف العقول، ص 215»

امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود: چهار حالت از كنزهای نیك و پسندیده است: پوشاندن نیاز و حاجت خود را از دیگران، دادن صدقه و كمك به افراد به طور مخفیانه و محرمانه، دردها و مشكلات و ناراحتی ها را تحمّل كردن و هنگام مصیبت و حوادث، جزع و داد و فریاد نكردن