گردش جوی بر روی کره زمین در حال دوران (اثر کوریولیس)

مفهوم کوریولیس بهاین معناست که چگونه در نبود اصطکاک به جای اینکه هوا خطوط هم فشار را در مسیر شیبفشار قطع کند مانند بادهای زمین گرد موازی با خطوط هم فشار می‌وزد. در گردش اثرکوریولیس هوایی را که به سمت قطب حرکت می‌کند، به سمت شرق منحرف می‌نماید. بنابراینبادهای غربی بوجود می‌آیند. هوایی که به استوا می‌وزد به سمت غرب منحرف شده وبادهای شرقی را بوجود می‌آورد. بنابراین بدون اثر اصطکاک سطحنیروی کوریولیسهمراه با بودجه حرارتی جهانی، نهایتا بادهای غربی در سطوح فوقانی جو برای تمام عرضها و بادهای شرقی را در سطوحتحتانی جو بوجود می‌آورد. هر چند اصطکاک سطحی اجازه نمی‌دهد چنین تعادل کاملی بهانتها برسد.
به علت اصطکاک ، جریان نزدیک به سطح زمین با زاویه‌ای نسبت بهاستوا شیبهای فشار را قطع خواهد کرد. هوایی که گرم شده و صعود کرده در بالای زمیننیروی شیب فشاری کمی بزرگتر از نیروی کوریولیس شده و سپس به سمت قطب رانده می‌شود. در عرضهای بالاتر این جریان هوا سرد خواهد شد و منجر به این می‌شود که نشست کرده وبه این وسیله جریان نصف النهاری کامل می‌گردد. بنابراین با وجود تمایل نیرویکوریولیس برای تشکیل یک جریان کامل مداری ، یک گردش نصف النهاری یا تبادل هوا درمسیر شمال - جنوب هنوز برقرار خواهد بود.

گردش نصف النهاری از این نوع در حقیقیت در فاصلهحدود 15 درجه تا 20 درجه از دو سمت استوا وجود دارد و اجزای آن در هر نیمکره بهافتخار جرج هادلی (Gerge Hadley) ،سلول هالدینامیده می‌شود. وی در سال 1735 بادهای تجارتی شرق در عرضهای پایین را ، ناشی از گرم شدن نابرابر سطح زمین وترکیب آن با چرخش زمین ، تشریح نمود. او در مطالعاتش حدس زد که لازم است یک حرکتجهت برقراری تعادل از غرب به شرق وجود داشته باشد. این بدان معنا است که وجودبادهای غربی یا مخالف تجارتی برای حصول اطمینان از این است که توزیع جرم زمین)سطح + جو( بطور متوسط در اطراف محور زمین ثابتمانده و حفظ شود. در غیر این صورت چرخش زمین به دور محورش غیر یکنواخت و شبیه لنگزدن فرفره‌ای که بد می‌چرخد خواهد بود.