آیا لكنت زبان درمان پذیر است؟ برای درمان آن چه راهی وجود دارد؟

بله لكنت زبان درمان پذیر است و روش های مؤثری برای درمان وجود دارد كه مهمترین آنها گفتار درمانی است و توسط كارشناسان این رشته انجام می شود. با این حال آنچه در درمان لكنت زبان اهمیت دارد این است كه والدین بدانند (یا اطرافیان بیمار و خود فرد مبتلا) كه درمان های لكنت زبان معمولاً، طولانی است و برای تمام سنین (كودكان، نوجوانان و بزرگسالان) كاربرد دارد، به شرط آنكه بپذیریم لكنت زبان هم مثل بسیاری اختلالات دیگر درمان سریع و معجزه آسایی ندارد.

بد نیست بدانید كه "چرچیل" نخست وزیر موفق انگلیس و سیاستمدار معروف جهانی و بسیاری از اشخاص معروف و موفق دیگر دچار لكنت بوده اند و خللی در زندگیشان ایجاد نشده، بنابراین والدین در صورت لكنت زبان كودكشان نباید نگران باشند كه شاید باعث عدم موفقیت وی در تحصیل و زندگی گردد.

نقش والدین در درمان لكنت زبان كودك چیست و اطرافیان فرد مبتلا چه باید بكنند؟

٭ در برخورد با فردی كه دچار لكنت زبان است (كودك یا بزرگسال فرقی نمی كند) از بیان عباراتی مثل "سعی كن آهسته تر صحبت كنی" "نفس عمیق بكش" و "آرام باش" خودداری كنید در ضمن هرگز، جمله فرد دچار لكنت را كامل نكنید. ارتباط چشمی طبیعی را با فرد دچار لكنت حفظ كنید ... .

٭ سعی كنید خسته به نظر نرسید، فقط آرام و بطور طبیعی تحمل كنید تا جمله تمام شود. همواره با او ملایم صحبت كنید، ولی نه خیلی آرام كه غیر طبیعی به نظر برسد.

٭ همچنین با رفتار و بیان خود به او نشان دهید كه شما گوش می كنید كه چه می گوید نه چگونه می گوید. اگر با او تلفنی صحبت می كنید، به یاد داشته باشید كه او در صحبت كردن با تلفن مشكل دارد بنابراین تحمل كنید و اگر گوشی را برداشتید و صدایی نشنیدید قبل از قطع كردن مطمئن شوید كه در آن سوی تلفن فردی كه دچار لكنت است و سعی می كند صحبت را شروع كند نیست.

شخصی كه دچار لكنت است چه باید بكند؟

چند راهكــــار در این زمینه وجود دارد، از جمله اینكــــه:

٭ فردی كه دچار لكنت است علاوه بر درمان باید همیشه سعی كند آهسته و آزاد صحبت كند و حروف صدا دار را بكشد.

٭ با حركات شل و سبك لب ها از روی كلمات بگذرد.

٭ از جایگزینی كلمات خودداری كند. فرار از برخی كلمات فقط ترس از تلفظ آن ها را بیشتر می كند.

٭ در صحبت رو به جلو برود. تكرار كلماتی كه بیان شده كمكی نمی كند.

٭ ارتباط چشمی طبیعی را با مخاطب حفظ كند.

٭ گهگاه در صحبت لكنت عمدی ایجاد كند! با قطع و تكرار عمدی می توان احساس كنترل بهتری را بر روی تكلم در لحظه های حساس پیدا كرد.

٭ در جستجوی كارها و مسائلی باشد كه موقع لكنت مشكل را بیشتر می كند. هر چه فرد خودش لكنتش را تجزیه و تحلیل كند بهتر می تواند هماهنگی دستگاه تكلم را برقرار كند.

٭ به یاد داشته باشد كه هدفش تكلم سلیس تر و بهتر است نه تكلم بی عیب و نقص و ایده آل. حتی كسانی كه هیچ لكنتی ندارند گاهی در صحبت كردن دچار مشكل می شوند.

٭ به مخاطب خود بگویند كه لكنت دارند و هرگز لكنت خود را پنهان نكنند بلكه با آن مواجه شوند.

٭ اگر موقع صحبت دچار اضطراب و تنش می شوند، آن را طبیعی تلقی كنند و از آن خجالت نكشند، چون عمداً دچار لكنت نشده اند.

٭ زمان هایی كه دچار لكنت بیشتر می شوند فراموش كنند و مواقعی را كه در صحبت كردن موفق هستند بخاطر بسپارند.

روش‌هـــای درمانــــی

دكتر برائتی روش‌های درمانی این عارضه، ابتدا رفتار درمانی و در درجه بعد گفتار درمانی را عنوان كرد: با توجه به این كه فرد دچار لكنت زبان، به مرور زمان دچار مشكلاتی از قبیل عصبانیت و پرخاشگری، گوشه‌گیری و منزوی شدن، عدم اعتماد به نفس در صحبت كردن و همچنین افت تحصیلی در مدرسه می‌شوند، در جهت درمان ابتدا بایست مشكلات رفتاری و روحی حاصل از این عارضه رفع شود و در درجه بعد به فرد دارای لكنت تمریناتی داده شود تا بتواند شمرده شمرده صحبت كند.

دكتر برائتی از دیگر روش‌های درمانی لكنت زبان را دادن مشاوره به فرد و خانواده وی در راستای افزایش اعتماد به نفس فرد و كاهش لكنت بیان نمود و ‌یادآور شد: استفاده از دستگاه لكنت شكن و تمرینات فرد برای شمردگی در صحبت كردن نیز از روش‌های درمانی مؤثرند.

خانواده‌ها از كمك به فرزند دارای لكنت خویش در گفتن كلمات خودداری نمایند و سعی كنند با تشویق كودك به صحبت كردن در جمع، اعتماد به نفس وی را بالا ببرند.