سوال  : علل انقراض دانیاسورها و شرایط محیط زیست و زمان حیاط آنها

پاسخ :

شهاب سنگ به تنهایی تهدید بزرگی برای حیات به شمار می رفت، اما شواهد و قرائن نشان از یک عامل بزرگ آتش فشانی داشتند. فوران های آتش فشانی در هند کنونی، باعث بیرون آمدن سنگ های مذاب و گازهای سوز آور شدند که اسیدی شدن اقیانوس ها را در پی داشت.

این رخدادها اکوسیستم را مدت ها قبل و بعد از برخورد شهاب سنگ از حالت عادی خارج و ناپایدار کردند. اکنون برخی محققان بر این باورند که ضربه حاصل از برخورد شهاب سنگ بر شدت فوران ها نیز دامن زده بود.

دلایل انقراض دایناسورها در اواخر مزوزوئیک:

۱-پیشروی دریاها که باعث نابودی مرداب ها و محیط  تغذیه دایناسورها شد.

۲-شیوع برخی بیماری های خاص.

۳ -افزایش تعداد پستانداران تغذیه کننده از تخم دایناسورها

۴-برخورد یک شهاب سنگ بزرگ یا زمین که باعث ایجاد ابر عظیمی از گرد و خاک شد و جلوی تابش نور خورشید را گرفت و به مرگ دایناسورها بر اثر سرمای شدید، منجر شد.

شواهد و مدارک فقط به این موارد ختم نمی شود

در نشست جامعه ی زمین شناسان که سال گذشته برگزار شد، دپالما از فسیل ماهی های یافت شده از درون رسوبات سونامى پرده برداشت. وی در آن نشست اعلام کرد: ” این ها پیکر های مرده اند. اگر تعدادی از بازرسین یک صحنه ی جرم، پای به یک ساختمان سوخته بگذارند، چطور متوجه می شوند که شخص مورد نظر قبل یا در حین آتش سوزی جانش را از دست داده است؟ خب، مطمئنا آثار کربن و دوده در شش ها بررسی می شوند. در این مورد

چون ماهی ها آبشش دارند آن اندام ها را بررسی کردیم. آبشش ها در اثر وقوع آن حادثه، آبگینه شده بودند. این بدان معناست که آنها در زمان اصابت شهاب سنگ زنده بودند و در دریا شنا می کردند! ماهی ها تا قبل از بروز سونامى مرگبار در قید حیات بوده و به نخستین قربانیان مستقیم اصابت شهاب سنگ تبدیل شدند!

سوال  : ناخن شما در سال چند سانتی متر رشد می کند و چگونه حساب می شود

پاسخ :

سرعت رشد ناخنها در سال حدود ۵/۲ تا ۵ سانتیمتر است . اگر ناخنها بطور مرتب کوتاه شوند هر ۶ ماه یکبار به اندازه یک ناخن جدید بر روی انگشت ناخن خواهد روید . اگر ناخنها کوتاه نشوند رشد
سرعت رشد ناخنها در سال حدود ۵/۲ تا ۵ سانتیمتر است . اگر ناخنها بطور مرتب کوتاه شوند هر ۶ ماه یکبار به اندازه یک ناخن جدید بر روی انگشت ناخن خواهد روید . اگر ناخنها کوتاه نشوند رشد آنها کم و کمتر می شود .ناخن‌های پا نیز هر ماه حدود ۱٫۵ میلیمتر رشد می‌کنند. اگر تغذیه‌ی درست داشته باشید و مراقب سلامت ناخن‌های‌تان باشید، بر سرعت رشد ناخن‌های‌تان تاثیر می‌گذارد.

مطلب مرتبط:

ناخن بخشی از دستگاه پوششی بی‌روح بدن است. یا به اصطلاح دیگر فاقد عصب یا حس است. بخش‌های دیگر این دستگاه پوست، مو و غشاء مخاطی هستند.

صفحات حفاظتی که ناخن نامیده می‌شوند، انتهای انگشتان دست و انگشتان پا را می‌پوشانند. ناخن‌ها اساساً از کراتین که یک پروتئین درشت مولکول در مو و پوست است، تشکیل شده‌اند.

ناخن‌ها از ماتریکس که زیر یک چین پوستی به نام کوتیکول قرار دارد و از لانولا  که منطقه‌ای هلالی شکل در قاعده ناخن است، رشد می‌کنند.ناخن‌ها هنگامیکه در شرایط ایده‌آل باشند بسیار جذاب هستند.

جدا از جاذبه آرایشی، ناخن‌ها وظایف دیگری نیز بعهده دارند از جمله کمک به بلند کردن اجسام با ایجاد تکیه‌گاه برای بافت انگشتان یا دست کاری اجسام و از همه مهم‌تر آن که ناخن‌ها سلامت عمومی بدن را بازتاب می‌دهند.

هر چند باور اشتباهی وجود دارد که می‌گوید بعد از مرگ نیز ناخن‌ها به رشد خود ادامه می‌دهند اما چنین چیزی حقیقت ندارد. بعد از مرگ، پوست دهیدراته شده و افت می‌کند، به همین دلیل به نظر می‌رسد ناخن رشد کرده است.

سوال  : در چه مواردی باید نیروی اصطکاک را افزایش داد و این عمل چگونه انجام می شود

پاسخ :

در سطوح یخ زده برای جلوگیری از سر خوردن ماشین ها با استفاده از شن و ماسه اصطکاک را افزایش می دهند. در روشن کردن کبریت یا فندک ها باید اصطکاک به وسیله خاک سمباده در کبریت افزایش یابد تا بر اثر گرمای تولید شده کبریت روشن شود. هنگام ترمز گرفتن، راه رفتن، بالا رفتن از کوه، نوشتن با خودکار یا مداد، گره زدن طناب و یا بند کفش، اصطکاک باید افزایش یابد

مطلب مرتبط:

هنگامی که دو جسم به یکدیگر ساییده می شوند، نیرویی به وجود می آید که در برابر ای ساییدگی مقاومت می کند. به این نیرو، اصطکاک می گویند. اجسامی که سطحی ساف دارند، کمتر از اجسامی که زبر باعث تولید اصطکاک می شوند. هر چه میزان اصطکاک کمتر باشد، سرعت حرکت اجسام بیشتر می شود.

به همین دلیل ریل قطار ها را صاف و صیقلی می سازند. وقتی می خواهیم سرعت جسمی را بکاهیم، اصطکاک را افزایش می دهیم.

مثلا وقتی اتومبیلی ترمز می کند،اصطکاک ایجاد شده باعث کاهش سرعت حرکت چرخ ها یا توقف آن ها می شود. اگر دو جسم به سرعت به هم ساییده شوند، اصطکاک باعث تولید حرارت می شود. اگر دست هایتان را به هم بمالید، می توانید گرمای ناشی از اصطکاک را احساس کنید.

نیروی اصطکاک جنبشی

با حرکت جسم جامد بر سطح جسم جامدی دیگر، نیرویی موازی سطح تماس به هریک از دو جسم از طرف جسم دیگر، وارد می‌شود که نیروی اصطکاک جنبشی نام دارد. نیروی اصطکاک جنبشی از برهم‌کنش بین دو سطحی که نسبت به هم متحرک می‌باشند و با هم تماس دارند به وجود می‌آید. جهت نیروی اصطکاک جنبشی در خلاف جهت حرکت جسم است.

جسم در حال سکون تمایل دارد در حالت سکون باقی بماند و چنان‌چه حرکت یک‌نواخت دارد به حرکت خود ادامه دهد. زمانی که به جسمی ساکن نیرو وارد می‌شود تا شروع به حرکت کند باید بر نیروی اینرسی و نیروی اصطکاک غلبه کرد. اما زمانی که جسم در حال حرکت یک‌نواخت و بدون شتاب است تنها غلبه بر نیروی اصطکاک وجود دارد، پس به نیروی کمتری نیاز خواهد بود.

سوال  :

در چه مواردی باید نیروی اصطکاک  را کم کرد و این عمل چگونه انجام می شود

پاسخ :

در دستگاه های مکانیکی مثل اتومبیل و کارخانه ها اصطکاک باعث فرسودگی و ایجاد گرما در قطعات می شود که باید با روش هایی مثل روغن کاری، گریس کاری،تخت هوا، بلبرینگ، چرخ، غلتک، ساچمه، صاف کردن سطوح و تیز کردن نوک اجسام(آیرودینامیک کردن)اصطکاک کاهش داد. همچنین در سرسره ها و پیست اسکی باید اصطکاک کاهش یابد.

مطلب مرتبط:

نیروی اصطکاک ایستایی

f = μ N {\displaystyle f=\mu N\,}

هرگاه به جسمی که بر یک سطح افقی در حالت سکون است نیروی افقی وارد شود و جسم حرکت نکند و در حال سکون باقی بماند، نشانگر آن است که برآیند نیروهای وارده بر آن صفر است. پس نیرویی به اندازه نیروی وارده، بر جسم وارد می‌شود که نیروی F را خنثی می‌کند. این نیرو، نیروی اصطکاک ایستایی نامیده می‌شود و از برهم‌کنش بین دو سطحی که نسبت به هم ساکن هستند و با هم در تماس‌اند به‌وجود می‌آید.

اگر نیروی F را بزرگ‌تر کنیم به‌طوری که جسم در آستانه حرکت قرار گیرد، در این حالت نیروی اصطکاک در آستانه حرکت نامیده می‌شود.

نیروی در آستانه حرکت در یک نقطه اتفاق می‌افتد که مشخصه‌ای برای محاسبه ضریب اصطکاک ایستایی می‌باشد، چنانچه نیروی اعمالی به جسم بیشتر از حد آستانه حرکت شود ضریب اصطکاک جنبشی درگیر خواهد شد که مقدار آن از مقدار ایستایی کمتر است همچنین شتاب جسم در آستانهٔ حرکت صفر می‌باشد.

وجود اصطکاک هم مفید است و هم مضر است. اصطکاک باعث فرسایش و فرسودگی قسمت های متحرک دستگاه ها می شود. به علاوه دستگاه ها را گرم می کند و مقدار زیادی انرژی به هدر می رود.

 فرسودگی چرخ اتومبیل ها نیز ناشی از اصطکاک است. روغن کاری قسمت های محترک ماشین آلات باعث کاهش اصطکاک می شود. استفاده از بلبرینگ نیز اصطکاک را کم می کند؛ چرا که سطح گرد و صاف بلبرینگ ها به هنگام تماس می غلتد و به هم ساییده نمی شود.

سوال  : کاربرد های گوناگون بسپارهای طبیعی در زندگی

پاسخ  :

بسپار: دسته ای از درشت مولکول ها پلیمر نام دارند.هر پلیمراز زنجیره های بلندی تشکیل شده است که از اتصال تعداد زیادی مولکول کوچک به یکدیگر به دست می آید. رشته دانشگاهی پلیمر یکی از گرایشهای شیمی و مهندسی شیمی می‌باشد.

این گرایش تا سال ۱۳۶۲ یکی از گرایش‌های مهندسی شیمی بود اما در حال حاضر به عنوان یک رشته مستقل با دو گرایش صنایع پلیمر و تکنولوژی و علوم رنگ در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی ارائه می‌شود، البته هنوز نیز در شماری از دانشگاه‌های کشور مهندسی پلیمر یکی از گرایش‌های مهندسی شیمی است. واژهٔ بسپار فارسی است و از دو بخش بس (بسیار) و پار (پاره، قطعه) ساخته‌شده‌است

در سال­های بسیار دور، پیش از آنکه پلاستیک­ها و پلیمرهای مصنوعی وجود داشته باشند، و درحقیقت، در ابتدای پیدایش کره­ی زمین، طبیعت از پلیمرهای طبیعی استفاده می‌کرد تا حیات را ممکن سازد. شاید برای ما پلیمرهای طبیعی مانند پلیمرهای مصنوعی نباشند،

زیرا نمی‌توانیم از آنها به عنوان یکی از ابداعات خودمان بهره‌برداری کنیم و شرکت‌های مواد شیمیایی هم آنها را نمی‌فروشند. با این حال، این امر، نه تنها از اهمیت پلیمرهای طبیعی کم نمی‌کند، بلکه حقیقت، عکس این است و در بسیاری موارد، این پلیمرها مهمتر هستند.

پلیمرهای طبیعی DNA و RNA را شامل می شوند که در ژن ها و فرآیندهای زیستی بسیار مهمند. در واقع، RNA پِیکی است که پروتئین ها، پپتیدها، و آنزیم های ممکن را می سازد. آنزیم ها به انجام مکانیسم های شیمیایی در بدن موجودات زنده کمک می کنند، و پپتیدها برخی از اجزاء ساختاری جالب توجه دیگر را در پوست، مو و حتی شاخ های کرگدن ها می سازند. پلیمرهای طبیعی دیگر،

پلی ساکاریدها (پلیمرهای قندی) و پلی پپتیدها مانند ابریشم، ماده ی موجود در ناخن، و مو را شامل می شوند. لاستیک طبیعی نیز که طبیعتاً یک پلیمر طبیعی است، از کربن و هیدروژن ساخته شده است. بیاید هر یک از خانواده های اصلی پلیمرهای طبیعی را به دقت بررسی کنیم.

شمار واحدهای تکرارشونده در یک مولکول بزرگ درجه بسپارش یا درجه پلیمریزاسیون نامیده می‌شود. بسپارهایی که تنها از یک نوع واحد تکرار شونده ساخته‌شده‌اند، جوربسپار و آنهایی که از چند گونه واحد تکرارشونده تشکیل شده‌اند، هم بسپار نامیده می‌شوند.

گاهی لفظ ترپلیمر نیز برای محصولات حاصل از بسپارش سه تک‌پار به کار می‌رود. در عین حال، در مورد محصولاتی که با بیش از سه تک‌پار بسپارش شده‌اند، لفظ ناجوربسپار رایج است.