نامه ای به خدا بنویسید. نعمت هایی را که به شما داده است به خاطر بیاورید و از او تشکر کنید. در نامۀ خود
بنویسید که برای اطاعت از او تصمیم می گیرید چه کار هایی انجام دهید.

 نامه یک :

سلام خدایا شنیدم حداقل شکری که ما می تونیم برای نعمت هایی که به ما دادی انجام بدیم اینه که با نعمت هایی که به ما دادی گناه نکنیم

حالا من به خودم نگاه میکنم

چشم سالم دادی باهاش چیزایی رو که نباید نگاه کنم نگاه می کنم

گوش سالم دادی باهاش غیبت گوش میکنم و هیچ اعتراضی به غیبت کننده نمی کنم

زبان دادی باهاش مردم رو مسخره میکنم

..... دادی باهاش گناه میکنم

خدایا ببخش منو

نامه دو :

خدايا ...

 خواستم بپرسم: چرا من را آفريدي؟

 ديدم در ازاي لطف كريم چه كسي را ناسپاسي كنم.

 خواستم بپرسم: چرا تنهايم گذاشتي؟

 ديدم زماني كه تو از رگ گردن به من نزديك تري، اين سؤال بي معناست.

 خواستم بگويم: اگر تو مرا دوست داري، چرا مشكلات را بر سرم آوار كردي؟

 ديدم هزار مشكل داشته باشم، هزاران برابر نعمت دارم.

 خواستم بپرسم؛ پس چرا نمي توانم ببينمت؟

 ديدم، اگر تو هم ديدني بودي، چگونه با چشم هاي گناه آلود تو را مي ديدم.

 خواستم بپرسم؛ تو كه همه ما را دوست داري، پس چرا مرگ را آفريدي؟

 ديدم اگر مرگ نبود، چگونه به تو مي رسيديم و اگر اين گذرگاه را نداشتيم، چگونه تو را باور مي كرديم؟

 خواستم بپرسم:چرا با من حرف نمي زني؟

 ديدم تمام حرفهايت را در يك جا و در يك كتاب برايم گفته اي!

 خواستم بپرسم: آيا اين انصاف است كه من بدون ديدن تو، تو را بپرستم؟

 ديدم نشانه هايت در تمام عالم فراگير شده، چه نياز به ديدن.

 در آخر به يك سؤال رسيدم. من در مقابل اين درياي بي كران محبت چه كرده ام؟

 هيچ جوابي نتوانست قانعم كند.

 نگاهي به آسمان كردم، نسيمي روي صورتم وزيد، اشكي روي صورتم سر خورد و خداوند دست نوازشش را به رويم كشيد و دلم آرام گرفت.

اما هر چه با خود فكر كردم، جوابي براي سؤالم پيدا نكردم.

نامه سه :

  به نام خدا

خداوندا از تو تشكر مي كنم براي اين نعمت هايي كه براي ما فرستاده اي ، حتي چيزهايي را كه با چشممان نمي توانيم ببينيم و توخلق كرده اي شكر براي تو كه به انسان عقل داده اي كه بتواند دستگاه هايي بسازد تا آن چه را كه باچشم عادي نمي بيند به راحتي باآن ها ببيند .

خداوند! از اين همه زيبايي هايي كه براي ما آفريده اي بسيار درتعجبم. تعجبم در آن است كه چرا زيبايي هاي اين چنين، را كوچك گذاشتي! ، به طوري كه بيش ازهزاران سال بود که انسان ها نمي توانستند اين عظمت ها را ببينند؟

راستی خدایا! اگراين دستگاه ميكروسكپ را به قديميان نشان مي داديم و این زیبایی ها را می دیدند چه حالي پیدا می کردند؟

اگر مي فهميدند كه جانداراني را آفريده اي كه ديده نمي شوند اما مي توانند بيماريزا باشند. آيا ديدشان در مورد بيماري ها و راه هاي درمان آن ها تغيير مي كرد!؟

نامه شماره چهار 

خدای خوب من سلام:

بارالها گاهی احساس میکنم که مرا فراموش کرده ای حس میکنم که صدایم به آسمانت نمیرسد دوست دارم فریاد بزنم اما غافل از اینکه درست در همان لحظه که من چنین احساسی دارم تو به من نزدیکتر هستی ـ تو برای من نشانه ای فرستاده ای تا به من یادآوری کنی که مرا فراموش نکرده ای اما من به جای آنکه خوشحال شوم وبیشتر از پیش شکر تو را به جای آورم غمگین شده و نقاط ناامیدی درون من بیشتر وبیشتر می شود تا آنجا که به سوی بندگانت می روم واز آن ها یاری می طلبم وپس از اینکه از آنها نیز ناامید گشتم تو خود دوباره چراغ امیدی را در دلم روشن میسازی ومن نیز به سوی تو می آیم ـ تو در تمام این لحظات شاهد اعمال من هستی وضعف مرا در ایمان می بینی

افسوس که ما چون تو بزرگی را هنوز نشناخته ایم...

ای کاش قبل از ناشکری به حکمت کار پی می بردیم ...

ای کاش در طوفان حوادث این نکته را از یاد نبریم که میگویند:

خدا گر زحکمت ببندد دری                ز رحمت گشاید در دیگری

به راستی که لایق پرستش و دوست داشتنی.

ای دهنده بی منت از تو سلامتی ـ عاقبت بخیری وعشق و محبت به خودت را برای خودم ودوستانم خواستارم.

از تو میخواهم صبری همچون ایوب به من عطا کنی تا بتوانم مشکلات زندگی را صبورانه پشت سر بگذارم اما ظرفیت آن را هم به من بده.

خدایا لحظه ای مرا به خودم وامگذار.

ظهور یگانه منجی عالم بشریت حضرت مهدی(عج)را نزدیک بگردان.

به ما چشمی بینا و گوشی شنوا ده تا بتوانم نعمت هایت را ببینم و سخن حق را بشنوم.

من ودوستانم را در سایه محبت و عطوفت خود قرار ده.

آمین

نامه شماره 5

خداجون سلام سلامي به اندازه زيبايي خودت خداي خوبم اي عزيز ترين عزيزها

از اينكه چند وقت هست برايت چيزي ننوشتم خيلي ناراحت هستم و خيلي دلم براي درد دل كردن با شما تنگ شده بود

خداي خوب و مهربانم دو3ستت دارم اميدوارم تو هم مرا دوست داشته باشيد

خداي خوب و مهربانم اي مهربان ترين مهربانان

در طول روز بعضي موقع با خودم فكر مي كنم اگر بميرم آيا توشه اي دارم كه با خودم ببرم ؟

آيا كارهاي خوبي قابل قبول در طول عمرم انجام دادم ؟

آيا كوله بارم از گناه سنگين هست يا سبك ؟

آيا گناهانم قابل بخشش هستند ؟

و خيلي آياي ديگر

خداجونم قبل از هر قضاوتي به بزرگي و بخشش خودت ايمان دارم

خداجونم من هم انشا اله تا موقعي كه زنده هستم تلاش خودم مي كنم كه كمتر به گناه آلوده بشوم

سعي مي كنم تا جايي كه امكان دارد كوله بارم از كارهاي خوب پركنم و دست خالي نيايم

خداجونم از شما خواهش مي كنم به من كمك كنيد همانطور تا حالا كمكم كردي

خداجونم دوست دارم گناهان ريزو درشتم ببخشيد و مرگي شهادت گونه نسيبم بكنيد

اميد وارم لايق باشم آمين يارب العا لمين