درباره ی کاربرد هر یک از این اهرم ها و اینکه چگونه کارها را آسان می کنند در گروه خود گفت وگو
کنید.

اهرم ها بخش اصلی بسیاری از ساز و کارها می باشند. اهرم ها به منظور تغییر در مقدار، شدت و جهت حرکت مورد استفاده قرار می گیرند.

محل قرار گرفتن بار و نقطه ی نیرو قابل تغییراند و می توان آن ها را در نقاط مختلف اهرم جابجا کرد.

نقطه ثابتی که اهرم حول آن حرکت می کند، تکیه گاه نام دارد.

در مثال بالا نیرو و بار در خلاف جهت هم حرکت می کنند.

وقتی فاصله ی بار تا تکیه گاه سه برابر فاصله نیرو تا تکیه گاه باشد، جابه جایی بار نسبت به نیرو سه به یک خواهد بود.

اهرم ها به سه نوع مختلف تقسیم می شوند:

اهرم نوع اول: الاکلنگ یا ترازوی دو کفه ای مثال هایی از این نوع اهرم اند. در این نوع، نیرو و وزنه در دو طرف تکیه گاه قرار گرفته اند. وقتی یکی به سمت پایین حرکت می کند. دیگری به بالا می رود. ( تجسم کنید که با یکی از دوستانتان روی الاکلنگ نشسته اید. اگر شما به پایین نیرو وارد کنید، دوستتان به بالا می رود و برعکس ) مقدار و بزرگی جابجایی با فاصله ی بار از تکیه گاه متناسب است.

اهرم نوع دوم:

اهرم نوع دوم: نمونه ی این اهرم، فرقون است که در ساختمان سازی برای جابجا کردن آجر و ماسه استفاده می شود. در این نوع اهرم، وزنه بین نیرو و تکیه گاه قرار دارد. فایده ی این نوع اهرم ها این است که می توان وزنه های خیلی سنگین را با استفاده از آن ها بلند کرد.

اهرم نوع سوم:

در این نوع اهرم نیرو بین تکیه گاه و وزنه قرار دارد. استفاده از جاروهای دسته بلند، نوعی از کاربردهای این نوع اهرم است. فایده  استفاده از این اهرم ها، حرکت زیاد وزنه است.