روانشناسی اجتماعی وآثار مخرب اس- ام -اس های ضد قومی!

به لره میگن.............          از ترکه می پرسن............      یه روز یه عربه........... رشتیه میره.........

اصفهانیه   ..........                   به بچه  تهرانیه..............   قزوینیه...........                والی آخر.............

تلفن همراه، پیش گام در تخریب اقوام!

تلفن همراه نیز مانند سایر فناوریهای نوین چون تلویزیون، ویدیو و ماهواره علاوه بر داشتن جنبه های بسیار مثبت آن، می تواند آثار منفی اجتماعی و یا اخلاقی بدنبال داشته باشد.سهولت در دسترس بودن افراد، سرعت بخشیدن به بسیاری از كارها، از میان بردن بسیاری از نگرانیها و كاسته شدن از حجم ترافیك به لحاظ انجام بسیاری از كارهای بانكی توسط این دستگاه از جمله فواید تلفن همراه است.

كاهش تعاملات اجتماعی، تزلزل ارزشها، ظهور تخلفات سایبری، كاربرد مخرب بلوتوث و پیامك های مستهجن نیز از آثار مخرب این وسیله الكترونیك محسوب می شود.

مطمئناً در این بازار داغ پیامک‌ها، تلفن همراه شما خواننده گرامی هم از دریافت جوک‌های قومیتی بی‌نصیب نمانده‌است! یا اینکه هر از چندگاهی در بین گپ و گفت‌هایی که با دوستان رد و بدل می‌کنید به حتم سمع مبارکتان به شنیدن گونه‌های مختلفی از جوک‌های قومیتی عادت کرده است و آشناست. 
 
 کمتر کسی منکر جوک گفتن یا به عبارتی لطیفه‌گویی است و اتفاقاً ما ایرانیان همیشه دوست داشتیم و داریم که شاد و مفرح زندگی کنیم و همین امر هم منجر به ایجاد لطیفه‌ها و داستان‌های کوتاه سراسر شادی‌آفرین و پند آموز شده است. اما متأسفانه این خصیصه‌ مثبت اجتماعی نیز همچون برخی از پدیده‌‌های مثبت دیگر، درگذر زمان در مسیر ناصواب خود به کار گرفته شده است و طی دهه‌های معاصر به بیراهه کشیده شده( در نظر برخی از کارشناسان حوزه طنز) و بر ضد هدف اصلی که همانا شاد و مفرح کردن زندگی است به کار رفته است.                                             
 
در سالیان اخیر نیز با توجه به تکنولوژی‌های بوجود آمده، این روند منفی سرعت بیشتری پیدا کرده است و می‌‌توان با نگرشی عمیق از میان صدها و هزاران لطیفه، بخش عظیمی را در لیست منفی و سیاه قرار داد که به نوعی موضوع خشونت، بی‌عدالتی و بی‌احترامی به افراد، خانواده‌ها و اقوام مختلف را دامن می‌زنند. همین لطیفه‌های بخش آخر (قومیتی) بیش از پیش موجبات شکستن حریم و احترام‌ها را میان هموطنان و اقوام محترم ایرانی سبب شده‌اند. متاسفانه بروز چنین لطیفه‌هایی تاجایی پیش رفته است که این روزها حتی اقشار تحصیل‌کرده جامعه نیز در خلال اوقات خود از این جوک‌ها بعنوان نوعی سرگرمی یا بدتر ازآن بعنوان گزینه‌ای برای نمود برتری قومیتی یابرعکس استفاده می‌کنند.                                                  
 
 گه گاه مشاهده می‌شود که فردی در اداره یا در محل کار خود، پیامک یا ایمیل دریافتی‌اش را (که اتفاقاً با مضمون جوک‌های قومیتی انتشار یافته) آنچنان با صدای بلند برای همکارانش روخوانی می‌کند و نیز آنچنان از اینکه فلان همکارش را که از فلان دیار و بهمان قومیت است را تحقیر کرده است سرمست می‌شود که آن سر این سرمستی پیداناشدنی است.                      
 
همچنین باید دقت داشته باشیم که متأسفانه این لطیفه‌ها اغلب درباره‌ اقوامی به کار می‌‌روند که در طول تاریخ کشورمان بیشترین تأثیر گذاری را داشته‌اند و رشادت‌ها، شجاعت‌ها و دلاوری‌های مردمانشان زمینه ساز شکل گیری تغییراتی بس مهم و در خور توجهی در تاریخ گشته که امروز سایر فرهنگ‌ها و قومیت‌های ایرانی در زیر یک چتر از موهبت آن بهره‌مند هستند. 
  
            چه کسانی جوک های قومیتی را می سازند؟                       

  بهترین راه آن است که به سراغ جامعه‌شناسان و پژوهشگران اجتماعی رفت، برای اینکه ارزیابی درست یک اندیشه بروز یافته از اجتماع بدون فهم زمینه اجتماعی آن، اگرنه امکان‌ناپذیر، دست کم، غالبا دشوار است.                           

"علی گرانمایه " تحلیلگر رفتارهای انسانی می‌گوید: لطیفه، همچنان که از نامش پیداست، نکته سنجی و شکار لطایف و ظرایف در گفتار یا کردار افراد است و ریز بینی و کشف نکات ریز اخلاقی و رفتاری، یک هنر و استعداد است.  اما باید به این نکته توجه کنیم که هنر و استعداد هم میتواند به خطا رفته و در راه های نادرست مورد استفاده قرار بگیرد و به تدریج به انحراف یا ابتذال کشیده شود. این هم مطلب تازه ای نیست و تعجبی هم ندارد.                               
 هر رویدادی می تواند محرک یا مسببی داشته باشد و عده‌ای را متوجه خود نماید یا عده‌ای را به فکر استفاده یا سوء استفاده از یک سری ویژگی‌های رفتاری بیندازد.                                
 
وی تشریح می‌کند: در این میان، بازار عرضه و تقاضا نقشی بسیار تعیین کننده دارد. اگر تولیدی خریدار نداشته باشد، دیر یا زود محکوم به فنا خواهد شد و از یاد خواهد رفت. نخست توده‌ای از مردم که یا از فرط فشارهای روحی و خستگی نبرد با مشکلات زندگی، به مقداری تفنن و لبخند نیاز دارند و دوم اقلیت بی دردی که منتظر بهانه‌ای برای خندیدن، یا بدون پایبندی به اصول اخلاقی، آمادۀ تمسخر و تحقیر دیگرانند. اما اینها هم در این میان سودی نمی‌برند!اولین آنها افرادی هستند که بدون سوءنیت میخواهند از هنر و استعدادشان استفاده و یا به نوعی انرژی خود را تخلیه نمایند و بعد فرصت طلبانی که فارغ از تمام جنبه‌ها و اصول اعتقادی یا اخلاقی (بیشتر با اهداف سیاسی و استکباری) میخواهند از آب گل آلود ماهی بگیرند، اینها سوء نیت دارند.           
  
استادعلی گرانمایه می‌افزاید: البته این رفتار در کشورها و قومیتهای مختلف، شدت و ضعف دارد و علت آن هم همان دو عامل عرضه و تقاضا است! وی اضافه می‌کند: آن دسته از به اصطلاح لطیفه‌ها که گروه یا جماعت خاصی را هدف قرار میدهند، هیچ یک سرانجام خوبی ندارند. البته برای گوینده و شنونده و نه دشمن پشت پرده!                  
 
وی در پاسخ به نقش رسانه ها  می‌گوید: ظریفترین و با ارزشترین نقش رسانه‌ها آگاه سازی است. همین که این مطالب را پیگیری و به سمع یا نظرمردم برسانند خودش اقدام مهمی است؛ زیرا اهرم یا رسالتی جز این ندارند!                                      
 
استاد گرانمایه ادامه می‌دهد: اقدام بعد هم یافتن جایگزین در حد مقدورات رسانه‌ای است وی با اشاره به برخی از این جایگزین‌ها می‌گوید: انواع سرگرمی‌های رسانه‌ای، انواع خنده‌های بدون تحقیر و توهین، از جمله همان لطیفه‌های بدون مخاطب که پیشتر گفتم می‌توانند به عنوان جایگزین مثمر‌ثمر باشند.                           
 
چهار گزینه  ایشان : 

الف-  آگاهی مردم نسبت به نقش انسانی آنها در فرصت حیات و تکالیف آنان در تعامل با دیگران. 
 
ب-  فرهنگ سازی و تبلیغ اخلاقیات                       
 
ج-  تشریح تبعات سوء آلت دست مغرضین قرارگرفتن. بویژه با تحقیر و آزردن خاطر دیگران 
 
د-  یافتن و ارائه جایگزین در حد امکانات                               
 
آنچه مهم و حیاتی می‌نماید آن است که بدانیم تنها این سونامی‌های اقیانوس هند و یا دیگر بحور نیستند که درمی‌نوردندو می‌بلعند بلکه باید دانست که سونامی‌های ‌جوک‌های قومیتی نیز اقدامی مشابه یا حتی مهلک‌تر را کمین نشسته اند.

آنچه برای نظام مستقر خطر به شمار می‌رود، نه اتحاد اقوام ایرانی که تشتت و تفرقه آنهاست و هم بدین سبب است که بیگانگان دل در گرو ناسازگاری عرب‌ها، آذری‌ها، کردها و بلوچ‌ها و... و جداسازی این اقوام از سرزمین آبا و اجدادیشان دارند و پیداست که همگان باید در نظر و عمل به این نکته بسیار بدیهی توجه و التزام داشته باشند.ترک و لر و عرب و بلوچ و شمالی و جنوبی و... فرزندان ایرانند و ایران را از خود می‌دانند و همواره پاسدار شجاع این سرزمین خرد و پاکی و روشنی بوده‌اند و آنان که این قبیل چیزها را می‌بافند، حتما این را  هم می‌دانند.

منبع: خبرگزاری مهر 

وظیفه مدرسه در پیشگیری از پیامکهای ضد قومی!

-در مورد تمدن و فرهنگ غنی ایرانی و تنوع اقوام و مذاهب ،با دانش آموزان صحبت کنید.

-کودکان و نوجوانان را از تحقیر و تمسخر سایر اقوام برحذر دارید.

-در مورد دلاوریهای اقوام مختلف در طی 8 سال دفاع مقدس با آنها گفتگو کنید.

-از کودکان و نوجوانان بخواهید که خانواده خود را از ارسال پیامکهای توهین آمیز به سایر اقوام منع کنند.

-از دانش آموزان بخواهید در مورد کشور ایران (با تمام تنوع قومی و مذهبی که دارد )مطلب بنویسند ودر کلاس بخوانند.

- به آنها یادآوری کنید که کشور ایران با حضور همه این اقوام کامل است.

-شخصیتها و بزرگان سایر اقوام کشور را به دانش آموزان معرفی کنید.

-سایر شهر ها و استانها را با ذکر صنایع دستی،فرهنگ ، آداب و رسوم و... به دانش آموزان معرفی کنید.

-از دانش آموزان بخواهید که پیامکهای فلسفی،مذهبی و.. را جایگزین پیامکهای ضد قومی نمایند.

-ازارسال کنندگان این پیامکها ی  ناروا بخواهید که بجای آنها پیامکهای مناسبی را برای شما بفرستند.

-در حضور دانش آموزان ،پیامک ضد قومی را از گوشی همراه خود حذف کنید.

با هم بخندیم ولی به هم نخندیم!