تعریف و توصیف :

 روزانه هزاران رخداد در گيتی روی می دهد . خبرنگاران به مدد قلم و دوربين شمار معدودی از انها را  شکار می کنند.

 اتاق خبر  مکانی است که در مورد نحوه بهره گيری  از اين فراورده های خبری تصميم گيری می شود.

  دير زمانی است که  در چنين مکانی روزگار سپری می کنم .  اتاق خبر  شبکه های اطلاع رسانی مکتوب و صوتی و تصويری را تجربه می کنم .

  برخی ازموضوعهايی که شايد جالب باشد را در اين نوشتارها بيان خواهم کرد. اما همانند هر خبرنگاری -  داوری در باره ان را بر عهده شما دوستانم می گذارم.

گزارشگری تلويزيونی بی ترديد در زمره پيچيده ترين شيوه خبرنگاری در حوزه رسانه است.پيام و اطلاعات در گزارشهای مکتوب بر متن مترتب است .گزارشگر راديويی علاوه بر متن از رسايی کلام و زير و بم  صوت نيز برای رساندن بهتر پيام به مخاطب سود می برد.

            ... اما گزارشگر تلويزيونی می بايستی ؛ هنر چيدمان  تصويری مبتنی بر زيبايی شناسی ؛ - دانش بهره گيری از شيوه  القای پيام ؛ و فن استفاده از ابزارهای نوين تدوين ؛ را به کار ببندد تا فراورده خبری اش بر دل مخاطب بنشيند.

  کمبود منابع اموزشی همواره يکی از دغدغه های کسانی است که مايلند  با دانش روز اين حوزه اشنا شوند. برخی نوشته هايی نيز که در دسترس است بيشتر نظری است و از اين رو برای جويندگان اين مسير اندکی ملال اور است.

  در اين مجال کوشش خواهم کرد -نوشته هايی مبتنی بر اصول علمی و مبانی تجربی را فرا روی علاقمندان قرار دهم شاید برای استفاده دوستان خبرنگار تلويزيونی مفيد باشد. لازم می دانم قبل از همه از همکارم اقای محمود رمک که در شکل دهی اين موضوع نقش اصلی را ايفا کردند قدردانی کنم .

ارتباط تلويزيون با مخاطب   

در شبکه های تلویزیونی, تهیه و پخش اخبار, یکی از ارکان اساسی این رسالت به شمار می رود, رسالتی که پخش را نوعی خدمت می داند. اخبار تلویزیون با مخاطبانی مواجه است که مجموعه ای از اخبار و اطلاعات مختلف, متوازن و همه گیر را مطالبه می نمایند و شما به عنوان یک خبرنگار تلویزیونی باید هدفتان ارائه اطلاعات مفید و مرتبط به بینندگان باشد:

- اطلاعاتی که بیننده برای آگاهی از اوضاع, به دانستن آنها نیاز دارد, و- اطلاعاتی که خود خواستار آگاهی یافتن از آنهاست.

شمار بينندگان

اگر شما در یک شبکه خبری کابلی یا یک شبکه خبری تلویزیونی- تجاری فعالیت  کنید که متکی بر پخش آگهی های بازرگانی است, احتمالاً در بیشتر جلسات کاری خود, مطالبی درباره تعداد بینندگان خواهيد  شنیدد, تا درباره خدماتی که در اختیار آنان قرار می گیرد. خوشبختانه, در چنین مواردی, بالا رفتن تعداد بینندگان نتیجه ارائه خدمات شایسته به آنان خواهد بود.

برای جذب مخاطب و حفظ وی, باید اخبار و اطلاعات درست, دقیق و معتبری به وی ارائه گردد. هر قدر میزان اعتبار گزارش های خبری بالاتر باشد, توان شما در جلب مخاطب و بیننده - که شبکه برای جذب آگهی به آنان نیازمند است- افزایش می یابد.

 ایجاد ارتباط دوجانبه با بیننده

کسب اعتماد بیننده و حفظ آن, و نیز تضمین پایبند بودن وی به یک شبکه خبری, به اعتبار اخبار آن شبکه بستگی دارد.

گزارش های خبری نیز باید از دقت لازم برخودار باشند تا بتوان به یک ارتباط دوجانبه با بیننده دست یافت.

برای محقق ساختن چنین اعتباری, دامنه خبر باید به رویدادهایی محدود باشد که امکان اطمینان از درستی آنها وجود داشته باشد. بنابراین, هدف, قرار دادن حقائق اساسی و مرتبط با موضوع در روالی منطقی و انتقال آنها به بیننده با ذکر منبع است.

برای حفظ این اعتبار, هنگام جمع آوری اطلاعات و نیز هنگام ارائه آنها, باید در گزارش به سمت جهت گیری های شخصی پرهیز نمود. هر کدام از ما به عنوان یک انسان, امیال و گرایش هایی خاصی داریم؛ از جایگاه آنها در وجود خود آگاه باشید و زمانی که احساس کردید گرایش های شخصی تان بر جریان پوشش خبری شما سایه خواهد افکند, سردبیر را در جریان امر قرار دهید.

یک سیستم رسانه ای معتبر, شایعات را منتقل نمی کند و به بینندگان یا خوانندگان نمی گوید: "ممکن بود فلان اتفاق بیافتد, اگر...". شایعات و روایت های پراکنده و غیرموثق از رویداد- که اغلب مغایرت آنها با واقعیت برملا می شود- مطالبی نیستند که بیننده به آنها اعتماد پیدا کند. برای رسیدن به حقیقت و انتقال آن به بیننده تلاش کنید.

نیز اگر دستیابی به اطلاعات ضروری خاصی برایتان مشکل بود, بیننده را درجریان این امر قرار دهید. کسی از شما انتظار ندارد تمام جزئیات خبر را بدست آورید.

شفافیت گزارش تلويزيونی   

 برای جذب موفق بیننده, گزارشهای خبری تلویزیونی باید قابل فهم باشند. وضوح امری الزامی است و بدون آن سایر جنبه های ارائه یک گزارش تلویزیونی, مفهوم خود را از دست خواهد داد.

گزارش های خبری تلویزیون باید در شیوه نگارش, چینش اطلاعات و ارائه متن واضح باشند تا بیننده امکان درک آنها را با یک بار دیدن, پیدا کند. شما به عنوان خبرنگاری که در عرصه صدا و تصویر فعالیت می کنید, فقط یک فرصت برای مخاطب قراردادن بینندگان خود دارید. معمولاً بینندگان امکان بازگشت به گزارش و دیدن مجدد آن را ندارند. کلید برقراری پیوند با بیننده, نگارش (Editing) صریح - روشن و وجود تسلسل منطقی در متن خبر است.

- متن گزارش باید روشن و منظم باشد.

- واژه ها باید آسان و هماهنگ با محتوا باشند.

- دستور زبان باید رعایت شود, تنها یک اشتباه دستوری می تواند اعتبار شما را نزد برخی از بینندگان مخدوش سازد.

- تلفظ باید صحیح باشد و حروف از مخارج صحیح خود ادا شوند.

- ریتم گزارش باید ملایم باشد تا بیننده بتواند خبر را پیگیری و همان بار اول درک کند.

- لحن صدا باید با مقتضیات محتوا و مفهوم هماهنگ باشد, فضای موضوع باید در نظر گرفته شود (مثلاً استفاده از لحن شوخی آمیز در گزارشی از مراسم خاکسپاری قابل قبول نیست).

- صدا و تصویر باید در جهت تایید خبر و عینیت بخشیدن به آن باشند, نه پیچیده کردن آن.

مهارت در گردآوری این عناصر – متن, زبان, گفتار, لحن, ریتم مناسب و صدا و تصویر- منجر به پیدایش موجود جدیدی بنام "گزارش تلویزیونی" می گردد. هرگاه هر کدام از این عناصر نامتناسب یا ناهماهنگ با دیگری عمل کند, نتیجه چیزی جز تردید مخاطبان نسبت به گزارش نخواهد بود.

برای دستیابی به گزارشی واضح و شفاف, گروه خبری باید از مهارت های خبرنگاری برخوردار باشند, که برای گردآوری اطلاعات و تصاویر مناسب الزامی است: مهارت در تصویربرداری برای برداشت نماها و ضبط صدا, مهارت در کارگردانی جهت آماده سازی گزارش برای پخش, و مهارت در اجرا برای خواندن متن گزارش.

 رعایت تسلسل

بازبینی و گزینش تصاویر امکان کوتاه ساختن زمان واقعی را به ما می دهد. بندرت وقایع را درست همان طور که اتفاق افتاده است, به نمایش می گذاریم, زیرا در غیر این صورت, بخش های خبری ساعت های متوالی به درازا خواهد کشید.

تدوین (مونتاژ), اساساً با نگارش متن مشابهت دارد.

هنگامی که یک خبرنگار مطبوعات با شخصی مصاحبه انجام می دهد, بخش هایی را که قصد چاپ آنها را دارد گردآوری می نماید, ولی این مطالب الزاماً به همان ترتیبی که گفته شده است, چاپ نمی شود.

خبرنگاران تلویزیون نیز تصاویر و بخش هایی از مصاحبات (Sound Bites) را بر می گزینند و آنها را طبق روندی منطقی می چینند و بدین ترتیب متن خبر را روایت می کنند. در هر دو صورت, خبرنگار چینش این بخش ها را از سر می گیرد تا متن را با تسلسلی منطقی ارائه دهد.

در مرحله بازبینی و گزینش تصاویر- درست مانند نگارش متن - باید مراقب باشید بیننده را گمراه نکنید. مثلاً: اگر در حال پوشش خبر یا واقعه ای بودید که تمام روز به طول انجامید, و دراین میان درگیری غیر مترقبه ای به مدت نیم دقیقه رخ داد, متمرکز شدن روی این اتفاق بدون در نظرگرفتن جایگاه واقعی آن, گمراه کردن بیننده به شمار می رود.

و اینک چند راهنمایی که شما را در پایبندی به حقیقت یاری می دهند:

- خود را نماینده بیننده در محل وقوع رویداد بدانید.

- آنچه را که اتفاق میافتد, منصفانه نقل کنید, به نحوی که گزارش شما تصویر درستی از واقعیت را ارئه دهد.

- اگر گزارشتان فاقد یک عنصر ضروری بود که بدون آن امکان انعکاس دقیق و منصفانه رویداد فراهم نباشد, در این صورت باید تمام سعیتان را برای رفع این نقص به عمل بیاورید.

مسؤولان, شما را بر اساس توانمندیتان در ارائه گزارش های قوی در مهلت تعیین شده وصرف نظر ازفشارهای ناشی از کوتاه بودن این مهلت, ارزیابی می کنند؛ ولی اگر پی بردید گزارشی که در دست تهیه دارید, قابل پخش نیست, در این صورت باید هر چه سریع تر کارگردان را در جریان این امر قرار دهید تا فرصت کافی برای یافتن مطلب دیگری برای تکمیل بخش خبری داشته باشد.

روحیه جمعی در خبر تلويزيونی   

حفظ روحیه جمعی

خبرنگاران و تصویربرداران تلویزیون, بیش از  سایر خبرنگاران, نیاز به آموختن همبستگی و چگونگی تبادل اطلاعات با یکدیگر و نیز با دیگر افراد گروه, در فضایی آکنده از روحیه جمعی می باشند.

- خبرنگارن, تصویربرداران, سردبیران و کارگردانان باید همواره در ارتباطی پویا برای هموارسازی مراحل پوشش خبری قرار داشته باشند.

- خبرنگاران و تصویربرداران باید بطور مداوم در عرصه تهیه خبر و در جهت فراهم سازی روند گردآوری اخبار, به گفت و گو بپردازند.

- خبرنگاران, تصویربرداران, کارگردانان و گرافیست ها باید در ارتباطی مداوم باشند و یکدیگر را جهت پخش موفق اخبار پشتیبانی کنند.

 مسؤولیت پذیری

افراد زیادی در حوزه خبر و سایر بخش های شبکه (مانند بخش تولید, فنی و غیره) در آماده سازی گزارش (Assembly) و پخش آن مشارکت دارند, با این حال در نهایت امر گزارش از آن خبرنگار است. او نزدیکترین شخص به اطلاعات و حقایق است و بر این اساس باید مسؤولیت دقت, درستی و شفافیت گزارش را بپذیرد.

خبرنگار تنها فردی است که شایستگی تضمین آن را دارد که گزارش, رویدادها را به شکل متعادل و دقیقی منعکس سازد.

 اصول اوليه

در بنگاهها  و شبکه های خبری:

- دقت مهم تر از سرعت است.

- صحت و اعتبار خبر نسبت به هیجان زایی آن در اولویت قرار دارد.

- هدف, قرار دادن بیننده در جریان حقایق است.

عملکرد در صحنه: گروه پوشش

با بکارگیری تجهیزات سبک, بیشتر شبکه های تلویزیونی فعالیت خود را با استفاده از گروه هایی انجام می دهند که تعداد افراد آنها بیش از دو نفر نمی باشد: خبرنگار و تصویربردار. در برخی شبکه , هر دو وظیفه را به یک نفر محول می سازند.

 خبرنگاران در جایگاه فرماندهی

هنگامی که گروه متشکل از دو نفر باشد, مهم است که برای هر دوی آنان مشخص باشد که مشغول فعالیت خبری می باشند. اگر قرار باشد که در نهایت خبرنگار مسؤولیت دقت و صحت گزارش را بپذیرد, بنابراین فرمانده گروه به شمار می رود.

 مشارکت

هر دوعضو این گروه تلویزیونی باید در گردآوری اخبار فعالانه مشارکت کنند. تجربه نشان می دهد که در اغلب موارد, درخشان ترین دستاوردها زمانی حاصل می گردد که همکاری خوبی میان خبرنگار و تصویربردار برقرار باشد.

ضروری است که گفت وگویی مداوم و غیررسمی و مبنی بر احترام متقابل, تعاون و وجدان کاری میان خبرنگار و تصویربردار برقرار باشد- این امر به تبادل افکار و معانی و همیاری میان آنان منجر خواهد گشت.

هر دو طرف این ارتباط مشترک, باید امکانات موجود در مقطع زمانی مشخص, قدرت تجهیزات قابل دسترسی و شرایط کاری را مد نظر داشته باشند.

هر دو طرف باید با جدیت آنچه را که دیگری سعی در محقق سازی آن دارد, درک کنند.

خبرنگار باید با وسوسه دستور دادن به تصویربردار مقاومت کند. هدف, فعالیت در سایه روحیه تعاون و همبستگی است.

خبرنگار و تصویربردار باید – بجز در موارد استثنایی – پیش از آغاز کار, کیفیت پوشش خبر را مورد مناقشه قرار دهند.

خبرنگار باید تصویربردار را در جریان اطلاعات بدست آمده قرار دهد, و تصویربردار نیز باید ایده ها و تجارب پیشین خود را در همان زمینه ارائه دهد.

هدف, مهیا گشتن گروه تلویزیونی جهت پوشش خبری مبنی بر دو اساس است: گردآوری اطلاعات و برداشت تصاویر.

دو طرف – حداقل- به شناخت موارد زیر نیازمندند:

- محور اساسی گزارش

- مدت زمان پیش بینی شده برای گزارش (اگر ممکن باشد)

- زمان تقریبی اتمام تهیه گزارش, به نحوی که از شبکه تلویزیونی مورد نظر انتظار می رود.3

بیان صریح نیازهای مشخص

خبرنگار باید تصاویر و نماهای ویژه ای را که برای روایت رویداد به انها نیاز دارد, برای تصویربردار مشخص سازد.

به عنوان مثال, اگر خبرنگار قصد اشاره به شخص خاصی – به مدت 10 ثانیه یا بیشتر- در سخنان خود دارد, باید پیشاپیش تصویربردار را از قصد خود آگاه سازد تا مطمئن شود که وی نماهای کافی از این شخص خواهد گرفت.

اگر نماهای خاصی لازم باشد, خبرنگار باید این امر را به تصویربردار تذکر دهد و از برداشت این نماها اطمینان حاصل کند.

تصویر معمولاً همان تأثیری را می آفریند که گزارش تلویزیونی بر اذهان می گذارد, و این همان بخشی است که بیشتر تلاش را در تهیه گزارش به خود اختصاص می دهد, لذا تصویربردار باید خبرنگار را در جریان هر تصویر نامعمولی که موفق به گرفتن آن شده است, قرار دهد.

هدف از این کار, فراهم کردن این امکان برای خبرنگار است که بخش هایی از متن گزارش خود را به مسائل مرتبط با آن نماها اختصاص دهد. تصویربردار نیز باید خبرنگار را در جریان نماهای مهمی که موفق به گرفتن آنها نشده است, قرار دهد.

یک بار دیگر یادآور می شوم که اين حاصل تلاش تصويربردار – یعنی تصاویر- است که در هر رقابتی جهت جلب توجه بیننده, موفق خواهد بود, لذا ضروری است که تصویر و کلام روایت واحدی از خبر ارائه دهند

تصویربردار در صحنه   

  هنگامی که تصویربرداران به تنهایی فعالیت می کنند, بر مسؤولیت آنان افزوده می شود. در این صورت, تصویربردار باید نقش خبرنگار را هم ایفا کند و حقایق لازم برای ارائه خبر به مخاطب را گردآوری کرده و از صحت آنها یقین حاصل کند. سپس باید آنها را به کارگردان یا سردبیر واگذار نماید تا آنها را به رشته تحریر در آورد, در غیر این صورت باید خود آمادگی نوشتن متن را داشته باشد.

چند راهنمایی در این زمینه:

- یاددشت های خود را با خطی خوانا بنویسید, بطوریکه خواندن آن برای دیگران مقدور باشد,

- املای صحیح اسامی اشخاصی را که با آنان مصاحبه کرده اید, به دست آورید,

- شماره تلفن های اشخاص مرتبط با موضوع گزارش را داشته باشید و سعی کنید پیش از پخش خبر, از محل حضور آنان مطلع باشید, هرگاه تحولاتی اتفاق بیافتد که لازم به پیگیری باشد, این مساله اهمیت پیدا می کند.

وسایل مورد نیاز :

هر خبرنگار باید درکی کلی و به روز از تجهیزات و نیزفن  تصویربرداری داشته باشد, تا بداند تجهیزات موجود چه امکانات تصویری در اختیارش  می گذارند, یا تا چه اندازه در برآورده ساختن برخی ازهدفها ناکارامد است.

به عنوان مثال نباید از مصاحبه شونده نمایی با زمینه رنگی کاملاً متضاد بگیریم (مثلاً نمای یک فرد با چهره ای سبزه با پس زمینه آسمان و در روشنایی روز, نمای صحیحی نیست). خبرنگار نباید اصرار بر قراردادن جهت دوربین به طرف خاصی اصرارکند تا چنین خطاهایی صورت نپذیرد.

مشورت امری ضروری است. خبرنگار نباید انتظار گرفتن نماهایی خارج از قدرت دوربین, دشوار یا غیر قابل پخش (به دلایل فنی) را داشته باشد. در صورت رعایت این نکات, هر دو طرف از روحیه مشارکت با یکدیگر بهره خواهند برد.

 البته اشنايی خبرنگار به تصويربرداری بويژه هنگام پوشش بحرانها بيشتر نمود پيدا می کند.فقط در جريان اشغال عراق حدود يکصد خبرنگار و تصويربردار جان باخته اند. اشنايی خبرنگار با

تصويربرداری اين امکان را فراهم می اورد تا در صورت بروز مشکل برای تصوبردار -موضوع خبری از دست نرود. اين کار هنگام ساير بحرانها مانند سيل - زلزله - سونامی و ... نيز می تواند کارايی داشته باشد.

  میکروفون

میکروفونهای دستی و یقه ای ابزارهای بسیار حساسی هستند. اگر هنگام ضبط از میکروفون دستی استفاده می کنید, اجازه ندهید این وسیله یا سیم آن با بدن تماس پیدا کند, چراکه باعث ایجاد خش خشی می گردد که به هیچ وجه نمی توان هنگام پخش  آن را از بین برد.

میکروفون را باید نزدیک به منبع صدا قرار داد تا مطمئن بود که ضبط به خوبی و وضوح انجام می گیرد, بویژه اگر محل ضبط پر سر و صدا هم باشد. از طرفی باید دقت کرد هنگام ضبطِ صدای افراد, میکروفون را خيلي نزدیک قرار ندهیم, زیرا این امر به ضبط صدای بازدم منجر می شود که خود ایجاد خش خش شدیدی می کند.

 بی دقتی در اين زمينه بعضا می تواند خسارت جبران ناپذيری را به کار وارد کند .زمستان سال ۸۴ وقتی داشتيم گفت وگوی اختصاصی با  مقتدا صدر را بصورت زنده روی انتن می فرستاديم به علت خش خش ناشی از نصب غير حرفه يی ميکروفون مجبور شديم برنامه را قطع و پس از برطرف کردن نقص فنی کار را ادامه دهيم.

 خبرنگار در جایگاه تهیه کننده

ممکن است لازم باشد خبرنگار نقش کارگردان را نیز در صحنه ایفا نماید, که در این صورت باید بر مسائلی چون جزئیات رفت و امدها و قرارها نظارت داشته باشد, و از عملکرد افراد گروه در زمینه توانمندی حرفه ای نیز اطمینان حاصل نماید, که این امر منجر به پایبند بودن به مهلت تحویل کار خواهد شد.

خبرنگار باید همواره آمادگی یاری رساندن به تصویربردار را در زمینه انتقال تجهیزات تصویربرداری داشته باشد.

 البته در سازمانهای رسانه يی دولتی مانند صدا و سيما معمولا دوربين را تحويل تصويربردار می دهند. در برخی از کشورها نيز شرکتهای بيمه فقط زمانی حاضرند در صورت صدمه ديدن دوربين خسارت بپردازند که هنگام حادثه  فرد معرفی شده که همان تصويربردار است وسيله را در اختيار داشته باشد.

 در هر صورت توصيه اين است که این نوع همکاری دستیابی به نتایج بهتر را تضمین می نماید. فراموش نکنید که تصویربردار وظیفه حمل این تجهیزات را ندارد.

پيشتر به علت سنگين بودن تجهيزات تصويربرداری گروهی شامل تصويربردار - نورپرداز-دستيار و صدا بردار هم خبرنگار را همراهی می کردند اما با کوچک شدن تجهيزات معمولا گروههای خبری تلويزيونی  به دو نفر کاهش يافته است.

اخبار داغ   

   اخبار داغ  شامل رويدادهايی هستند که بعضا بدون پيش بينی قبلی روی می دهد و از اهميت زيادی برخوردار است.

 سقوط هواپيمای حامل خبرنگارا ن در سال گذشته  در حوالی فرودگاه مهراباد نمونه عينی اين نوع  خبرهاست . گروه خبری بايستی بی درنگ به محل اعزام شود و کوچکترين تاخير ممکن است باعث شود تا تصاوير اوليه از دست برود.

نکته يی که گروه نبايستی هرگز فراموش کنند سرعت در انتقال تصاوير به شبکه خبری است.همواره به دوستان خبری تاکيد می شود برای رهايی ازتلف شدن وقت ناشی از ماندن خودرو حامل گروه  در ترافيک شهری بهتر است نخستين تصاوير گرفته شده ولو انکه ۲۰ ثانيه باشد با استفاده از موتورسوار  به اتاق خبر فرستاده شود.

 در پوشش اخبار داغ, فرصت  (Deadline) بسیار اندک و زمان با ارزش است.

در محل وقوع رویداد, فرصتی برای مشورت خبرنگار و تصویربردار وجود ندارد. گروه تلویزیونی باید با سرعت و استقلال عمل کند تا بیشترین اطلاعات و تصاویر ممکن را شکار کند.

 قواعد مشخصی برای کیفیت پوشش انواع خبر وجود ندارد, با این حال با پیروی از این راهنمایی ها و با پایبندی به توافقهای صورت گرفته بین خبرنگار و تصویربردار, این دو می توانند با وجود فشار کار به نحو احسن از عهده پوشش برآیند و به شبکه بازگردند ( نوار آماده پخش را تحویل دهند) در حالی که اطمینان دارند تصاویر ضروری و متناسب با متن را گرفته اند, تصاویری که بطور شایسته ای خبر را روایت می کنند.

اگر این راهنمایی ها به کار برده شوند, خبرنگار و تصویربردار ( و نیز تدوینگر) می توانند بیشترین انعطاف پذیری را در جهت ایجاد هماهنگی میان متن و تصویر محقق سازند.

 نمای معرف (Establishing Shot)

هنگام پوشش هر نوع گزارشی, وجود یک نمای معرف الزامی است.

نمای معرف, نمای واضح و ثابتی از محل اصلی وقوع رویداد است که بیننده را در آشنایی با این محل, درک ارتباط میان بخش های مختلف و گستردگی ابعاد رویداد یاری می دهد. این نما به خبرنگار این اجازه را می دهد که متنی در شرح موضوع خبر بنویسد و به این نما اختصاص دهد.

نمای معرف (Establishing Shot) معمولاً با زاویه باز گرفته می شود, بعنوان مثال: اگر خبر درباره سقوط هواپیما باشد, این نما می تواند منظره وسیعی باشد که بدنه هواپیما و اطراف آن را تا جای ممکن در برگیرد, تا بیننده با خصوصیات محل آشنا گردد.

نمای معرف همیشه مؤثرترین نما برای روایت تصاویر خبری است. این نما به تدوینگر آزادی عمل بیشتری می دهد و براین اساس گرفتن آن الزامی است و حداقل مدت آن ده ثانیه است (این مدت زمان بر حسب پیچیدگی محل و جزئیات آن متغیر است)