انديشه اداره كلاس مثبت
روش درست آموزش كودكان، به درستي با رفتار درستبا شهروندان مشابه است. ما يك انديشه داريم . آرزوي ما، درباره مدارسي است كه درآنها با نوجوانان، با احترام رفتار مي كنند و فرصت هايي براي يادگيري مهارتهايي كهآنها براي زندگي توأم با موفقيت خود نياز دارند، فراهم مي شود. اين انديشه، در موردمدرسه هايي است كه بچه ها هرگز تجربه تحقير به هنگام شكست را نداشته باشند، و درعوض با فرصتهاي يادگيري كه از اشتباه هاي خود در يك فضاي ايمن به دست مي آورند،احساس قدرت كنند. در اين مدرسه ها، خطا و اشتباه پذيرفته مي شود و به مثابه يك فرصتيادگيري مورد توجه قرار مي گيرد. اين، انديشه اي است در مورد مدرسه هايي كه درآنها، دانش آموزان احساس همكاري را توأم با رقابت صحيح فرا مي گيرند. در اينمدرسه ها، معلمان و دانش آموزان، براي حل مسائل، با هم تشريك مساعي دارند. اينانديشه، درباره دانش آموزان و معلماني است كه به يكديگر كمك مي كنند تا محيطي خلقكنند كه در آن روح هيجان براي زندگي و يادگيري بدمد، براي اينكه ترس و احساس هايبي كفايتي و نااميدي ديگر نتواند بخشي از محيط يادگيري آنان باشد و در نهايت، نتيجهاين است كه يك سامانه آموزشي موفق كه نوجوانان را پرورش مي دهد و به آنها مهارتها ونگرشهايي مي دهد، پديد خواهد آمد. اين سيستم مدرسه اي به آنها كمك خواهد كرد كه فقرشادي نداشته باشند و به مثابه عضوي از افراد جامعه ، مشاركت داشته باشند. معلمان ودانش آموزان عضو اين سامانه مي دانند كه انديشه پديد آمدن چنين مدرسه هايي، بر پايهروشهايي مبتني بر احترام متقابل استوار است.
لازمه احترام متقابل اين است كهبزرگترها، بچه ها را به عنوان انسان و افرادي منحصر به فرد ببينند. در اين سامانهمعلمان، كساني هستند كه دانش آموزان را به عنوان موجوداتي زنده درك كنند و با آنهابه عنوان روباتهايي خشك و بي روح رفتار نكنند. در واقع معلمان نبايد به دنبال اينباشند كه فقط دانش آموزان را كنترل كنند و آنها را تحت نفوذ داشته باشند. در پژوهشيكه ما انجام داديم معلمان دانش آموزان را به عنوان منابع ارزشمندي مملو از ايده هاو مهارتهاي گرانبها ديدند.
احترام متقابل خياباني دو طرفه است، اين مفهوم،  نوجوانان را دعوت مي كند كه بزرگسالان خود را به عنوان انساني قبول كنند. بزرگسالاننيز نياز به پرورش و تشويق دارند و حتماً  مي توانند، به اين تشويق و پرورش، دراحترام متقابل- به عنوان يكي از راهكارهاي تربيتي- نائل شوند. شرايط براي احتراممتقابل، وقتي پديد مي آيد كه معلمان اجازه درگير شدن با روشهايي را بدهند كهمي توانند همراه با دانش آموزان به يكديگر گوش دهند و هر دو طرف يكديگر را جدي تلقيكنند؛ با يكديگر در جهت حل مشكلات كار كنند و براي بهره وري، همه، هر نوع كاري راانجام دهند. در شرايط احترام متقابل، با دانش آموزان به عنوان سرمايه هايي كه برايمشاركت، قابليت فراواني دارند، رفتار مي شود. معلمان وقتي كه مهارتهاي همكاري ومشاركت را ياد مي دهند، مجبور نيستند، همه كاره باشند. اين معلمان، به دانش آموزانخود اجازه مي دهند كه به آنها در امر ياددهي- يادگيري كمك كنند. اين، معلمان حقندارند وقتي كه همه دانش آموزان با احترام با يكديگر كار مي كنند، آنها و كلاس دررا به صورت يكطرفه كنترل كنند.
به وجود آوردن مديريت مثبت در كلاس درس،  هم جريان ساختن مسيرهاي گوناگون يك رودخانه پرخروش و آسيب زاست. اين جريان سازي،شامل به وجود آوردن شرايط مراقبت بر پايه مهرباني، صلابت، بزرگي و احترام متقابلاست.

اتحاد ملی و ضرورت عملیاتی شدن آن

"محمد حسنین هیکل" نویسنده و سیاستمدار معروف مصر در دوره‌ی جمال عبدالناصر در کتاب "دیدار تازه با تاریخ" در نقل خاطره‌ای می‌نویسد: در سال‌های پراضطراب و پرالتهاب ملی‌شدن صنعت نفت در ایران مقاله‌ای نوشته بودم با عنوان ایران بر دهانه‌ی آتش فشان. سال‌ها بعد و در دهه‌ی 50 دیدار و گفت‌و گویی داشتم با شاه. شاه پس از تحلیل مفصل اوضاع داخل ایران و منطقه به طعنه گفت: می‌بینی که ایران دیگر در دهانه‌ی آتشفشان نیست. هیکل در ادامه می‌نویسد: در آن لحظه به شاه جوابی ندادم، اما وقتی ایران را ترک می‌کردم هنوز سخت بر این باور بودم که ایران همچنان بر دهانه‌ی آتشفشان است.

نگاهی گذرا به تحولات واقع شده در تاریخ سیاسی کشور طی یک صد سال گذشته نشان می‌دهد که با وقوع تحولات عمیق، ایران نتوانسته است شرایط با ثبات داخلی ـ بین‌المللی را تجربه کند. صرف نظر از ساختار اجتماعی، سیاسی و فرهنگی جامعه‌ی ایران که در ایجاد چنین تاریخ پر شتاب و پر تحولی نقش بسیار تأثیر گذاری داشته است، قرار گرفتن ایران در منطقه‌ی ویژه‌ای در جغرافیای سیاسی جهان شاید مهم‌ترین عامل در وقوع این شرایط بی‌ثبات و پیچیده بوده است. واقعیت این است که کشور ایران با قرار گرفتن در ناحیه‌ی قلب انرژی جهانی همواره اهمیت بسیار زیادی برای قدرت‌های اول بین‌ا‌لمللی داشته است. نظریه‌پردازان، استراتژیست‌ها و لابی‌ سازان اول جهانی که پشت درهای بسته دکترین‌های عمل گرایانه‌ را تدوین می‌سازند و روی میز سران سیاسی قدرت‌های اول دنیا قرار می‌دهند هیچ‌‌گاه نتوانسته‌اند و نمی‌توانند نام ایران را از مسیر نقشه‌های پیچیده‌ای که به زعم آن‌ها سیاست‌هایشان را به خانه‌ی هدف می‌رساند حذف نمایند و بی‌عبور از فضای سیاسی ایران به خانه‌ی مقصود برسند. با چنین اهمیت ویژه‌ی منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای طبیعی است که ایران هیچ گاه از دخالت‌های قدرت‌های بزرگ که ابزارهای بزرگ نیز در دست دارند، آسوده نباشد و عدم ثبات فراگیر سیاسی ـ اجتماعی حاصل منطقی و طبیعی این دخالت‌ها ست.

2ـ رابطه‌ی تحولات داخلی و خارجی بر یکدیگر یک رابطه‌ی دو جانبه و دو سویه است یعنی رفتار‌ها و کنش‌های تحول سازان داخل و خارج هم تأثیر می‌گذارندو هم تأثیر می‌پذیرند. "مصطفی تاج‌زاده" معاون جنجالی و پیشین وزیر کشور نقل می‌کرد که ملک عبدالله نقشه‌ای را به خاتمی نشان داده بود که با وقوع جنبش اجتماعی اصلاح طلبی خرداد 76 چگونه حتی آرایش نظامی آمریکا در منطقه نیز دچار تغییر شده است که نشان می‌دهد حوادث داخلی بر تصمیمِ تصمیم‌ سازان جهانی چه تأثیر شگرفی دارد.

3 ـ شرایط فعلی کشور حتی صرف نظر از تمام وقایع و دیدگاه‌های دیگر حداقل از یک زاویه‌ی مهم در حتی یک صد سال گذشته نظیر نداشته است. در تمام سال‌های دهه‌های پیش و پس از انقلاب هیج‌گاه ایران تا این اندازه وارد یک راه بی‌ بازگشت و البته خطر ساز رویارویی با یک قدرت اول جهانی نشده بود. فرایندی که از ماه‌ها قبل بر سر پرونده‌ی هسته‌ای ایران آغاز شده است عملاً کشور را وارد رودررویی همه‌ جانبه و آشکار با آمریکا نموده است. راهی که به نظر می‌رسد برای هر دو کشور راه‌ بی‌بازگشتی است. صرف نظر از صحیح یا غلط بودن سیاست‌های ایران و آمریکا، ماحصل این سیاست‌ها وارد شدن هر دو کشور به راه بی‌ بازگشت مخاصمه است. راهی که انتهای آن برای همه‌ی کشورهای دنیا غیر قابل پیش‌بینی و خارج از حد تصور است.

4ـ یک چنین شرایط پیچیده و استثنایی، بدون سابقه‌ی تکرار در تاریخ گذشته‌ی کشور باعث شده است که اتحاد ملی برای همه‌ی مقامات و جناح‌های سیاسی واقع‌ بین و غیر وابسته اولویت اول و یک راه اجتناب ناپذیر باشد. امسال می‌تواند برای همه‌ی جریانات و نهادهای سیاسی کشور سال سنجش اتحاد طلبی باشد نه تنها به واسطه‌ی نام گذاری این سال به نام "سال اتحاد ملی" بلکه به واسطه‌ی تلاش و تعهدی که هر جریان، نهاد و مقامی برای همگرایی و ساختن بستر مناسب برای ایجاد این اتحاد ملی از خود بروز می‌دهد. پرسش این جاست که آیا می‌توان حرکت‌های تمامیت خواهانه‌ای چون رد گسترده‌ی صلاحیت‌های افراد‌ و کاندیداهای اصلاح طلب در انتخابات پیش روی مجلس شورای اسلامی را تلاش و تعهد برای تحکیم اتحاد ملی دانست؟ چگونگی می‌توان باور داشت که تهدید صاحبان فرهنگ و قلم، حرکت در راستای اتحاد ملی است؟ بی‌تردید جریانات و نهادهایی که در همه‌ی‌ سال‌های گذشته با کنار گذاشتن دلسوزان کشور از کانون‌های تجلی مردم‌ سالاری (مثل مجلس و شوراها) و تهدید و فشارهای پیدا و پنهان بر آنان سعی در ایجاد یک نظام تمامیت خواه و یک دست داشته‌ا‌ند بزرگ‌ترین ضربه را به اتحاد ملی سیاسی و اجتماعی کشور وارد ساخته و بیشترین سهم را در تزلزل بنیان انسجام اجتماعی جامعه ایران داشته‌اند و بی‌تردید اگر این جریانات بخواهند در مقاطع حساس حضور ملی چون انتخابات مجلس شورای اسلامی باز هم با طراحی و اجرای فرایندهای تمامیت خواهانه به ایجاد نظامی تک صدایی تداوم بخشند، به عنوان بزرگ‌ترین ناقضان اتحاد ملی باید در برابر افکار عمومی دلسوز داخلی پاسخگو باشند. وجدان جمعی ملت ایران هیچ‌گاه نمی‌تواند این زخم‌های عمیق را آن هم در چنین شرایط بی‌نظیر و حساسی به آسانی ترمیم کند.

بسیج

تشكيل بسيج مستضعفين، ارتش بيست ميليوني به فرمان امام خميني (ره) هوشياري و درايت بي نظير حضرت امام خميني (ره) از جمله اساسي ترين عوامل در جهت خنثي سازي توطئه ها به حساب مي آيد که به برکت اين دورانديشي و هدايت انقلاب در مسير اصلي خود، زمينه انقلاب دوم فراهم آمد و با سقوط لانه جاسوسي امريکا در تهران و برملاشدن ماهيت سلطه جو و تجاوزکارانه امريکا، شيطان بزرگ با ضربه اي سخت و جبران ناپذير روبرو شد. اسناد بدست آمده از لانه جاسوسي و اظهارات صريح حکام امريکايي مردم و رهبران کشور و بويژه حضرت امام را با اين حقيقت آشکار مواجه ساخت که احتمال مداخله نظامي امريکا و هجوم وي به جمهوري اسلامي، امري بعيد و غيرممکن نبوده و با توجه به سوابق اين کشور در جهان لزوم آمادگي مردم جهت مقابله و رويارويي را در کوتاهترين زمان ممکن آشکار مي ساخت. بر اين اساس امام امت در پنجم آذرماه سال 58، يعني در مدتي کمتر از يک ماه بعد از انقلاب دوم، فرمان تاريخي تشکيل بسيج را صادر فرمودند: يک مملکت بعد از چند سالي که بيست ميليون جوان دارد بايد بيست ميليون تفنگدار داشته باشد و بيست ميليون ارتش داشته باشد و يک چنين مملکتي آسيب پذير نيست و مردم دلسوخته و مسلمان پاکباخته که دل در گرو عشق به انقلاب و هدفهاي والاي آن داشتند، با آمادگي و قصد و اراده خلل ناپذير جهت پاسداري از دستاوردهاي انقلاب گروههاي مقاومت مردمي را درپايگاههاي بسيج و در آن زمان در مساجد سراسر کشور تشکيل دادند. اولين تجربه آنها به صورت عملي ياري رساندن به سپاه و کميته در قالب رويارويي با ضدانقلاب و خنثي سازي توطئه هاي آنها بود و از اين راه نقش موثري در خدمت به انقلاب و اهداف الهي آن هم نشان دادند. با هجوم و تجاوز ارتش عراق به کشور اسلاميمان در شهريور 59 اين اعتقاد که يک سازماندهي جهت تشکيل بهتر نيروهاي مردمي بوجود آيد، قوت گرفت و از آن پس نيروهاي مردمي صاحبان اصلي انقلاب اسلامي جهت حضور گسترده در جبهه گروه گروه به بسيج ملحق گرديدند و عملياتهايي چون طريق القدس، حصر آبادان، فتح المبين، ثامن الائمه و الفجر 8 ، کربلاي 5 و .... از دستاوردهاي عظيم اين تشکل الهي بود. اگر امروز توفيق اين را داشته ايم که کشور اسلاميمان و ملت سلحشور آن را از گزند نابکاران و نااهلان تاريخ حفظ کنيم به يمن حضور گسترده بسيج بوده و لاغير. چنان که رهبر فقيد انقلاب اسلامي حضرت امام (قدس سره) فرمودند: رحمت و برکات خداوند بر بسيج مستضعفان که بحق پشتوانه انقلاب است. آري رزمنده بسيجي، ضمن توان رزمي بسيار بالا در نبرد نامنظم، جنگجوي قابلي دردفاع منظم بحساب مي آيد تا حدي که سلاحهاي سنگيني چون توپ و تانکهاي پيش رفته را به حرکت در آورده و روبروي دشمن قرار داده. هدف از تشکيل واحد بسيج مستضعفين ايجاد توانايي هاي لازم در کليه افراد معتقد به قانون اساسي و اهداف انقلاب اسلامي به منظور دفاع از کشور، نظام جمهوري اسلامي و همچنين کمک به مردم به هنگام بروز بلايا و حوادث غيرمترقبه يا هماهنگي مراجع ذيربط مي باشد. بسيج جايگاهي ملکوتي است. مکاني براي درس چگونه زيستن انسانها، جايگاه عشق و صفا و صميمت و در يک کلام، شهيد جبهه ها و قهرمان يا مظلوم پشت جبهه هاست. بيش از يكسال از صدور فرمان امام خميني (رحمة الله عليه) مبني بر تشكيل بسيج نگذشته بود كه رژيم بعثي عراق در تحقق اهداف پليد نظام سلطه جهاني، هجوم همه جانبه خود را به ميهن اسلامي ما آغاز كرد. انقلاب اسلامي در آن اوضاع بحراني ناشي از دگرگوني ها و تغيير و تحولات آن زمان، هيچ گونه، آمادگي لازم را براي مقابله با متجاوزان بعثي نداشت. ارتش جمهوري اسلامي ايران كه با حمايت امام خميني (رحمة الله عليه) توانسته بود جايگاه خود را پيدا نمايد، در حال خودسازي و تثبيت نظم و انظباط بود. سپاه پاسداران هم كه نهادي نوپا و براي حفظ امنيت شهرها به وجود آمده بود، فاقد هرگونه تجهيزات لازم و تجربه كافي براي مقابله با تجاوز خارجي بود. از آن سو دشمن هم با ارتشي تا بن دندان مسلح و برخوردار از پشتيباني قدرتهاي استعمارگر، كشور را مورد هجوم قرار داد. در اين اثنا بود كه نقش بسيج به عنوان يك نيروي جوشيده از متن مردم انقلابي، در صحنه دفاع مقدس ظهور پيدا كرد. دشمن كه سوداي فتح سه روزه را در سر مي پروراند، در همان روزهاي نخستين با مردمي مواجه شد كه با دست خالي به دفاع از كيان مقدس نظام اسلامي خود برخاسته بودند و از ايثار خون خويش دريغ نمي كردند، جوانان سلحشوري كه به فرمان امام (رحمة الله عليه) در پايگاههاي مقاومت تحت نام "بسيجي" گرد آمده بودند و با كوچكترين اشاره ايشان به جبهه هاي نبرد مي رفتند و تا آخرين قطره خون خويش ايستادگي و مقاومت مي كردند. در طول هشت سال دفاع، بسيج آن چنان درخشيد كه دشمنان اعتراف كردند كه "قدرتي در بسيج نهفته است كه مي تواند با يكايك ارتش هاي كلاسيك جهاني مقابله كند". بسيج علاوه بر حضور در خط مقدم نبرد وظيفه جذب، آموزش و سازماندهي نيروهاي مردمي و اعزام آنها را به جبهه هاي نبرد برعهده داشت و در اين مدت توانست جميعت مؤمن و صاحب ارزشي را از امت حزب الله، در درون خود بپروراند و پايه ريزي ارتش مردمي را دنبال كند و سرانجام پس از هشت سال دفاع مقدس، بسيجيان مظلوم و سلحشور جبهه هاي توحيد به همراه امت شهيدپرور، از اين آزمايش الهي سربلند و پيروز بيرون آمدند. (حكاياتي از جبهه) امام راحل اين چهره هاي مظلوم را به شايستگي تمام به تصوير كشيدند و فرمود: شما آئينه مجسم مظلوميت ها و رشادت هاي اين ملت بزرگ، در صحنه نبرد و تاريخ مصور انقلابيد. شما فرزندان دفاع مقدس و پرچمداران عزت مسلمين و سپر حوادث اين كشوريد. شركت خواهران در بسيج: جهاد در مكتب اسلام از فروع دين و از واجباتي است كه استواري دين به آن بستگي دارد، زيرا اسباب سربلندي اعتلا و كمال و استقلال جامعه مسلمانان مي شود و آن را در برابر ديگر ملل و دشمن متجاوز آبرو و عزت مي بخشد. لذا به سبب آنكه دفاع در هر جامعه اسلامي حالت وجوب همگاني دارد، و چون مقدمه واجب نيز واجب مي گردد و بايد مسلمانان اعم از زن و مرد براي ايجاد زمينه آموزش و حفظ توانايي هاي دفاعي كه خود مقدمه است، كوشش نمايند.به اين ترتيب بر زنان مسلمان نيز واجب است تا در جهات گوناگون، از جمله رزمي، نظامي براي مقابله با دشمن مهاجم به كشور اسلامي، آماده دفاع باشند.بر همين مبنا آموزش نظامي خواهران نيز در بسيج آغاز شد و علاوه بر آن با فرموده هاي امام خميني (ره) در سالروز ولادت حضرت زهرا سلام الله عليها نكات مبهم آن نيز تبيين گرديد. ايشان فرمودند: "حضرت زهرا سلام الله عليها مجاهده و مخاطبه با حكومتهاي وقت داشت و آنها را محاكمه مي كرده اند، شما بايد از ايشان تبعيت كرده و به او اقتدا كنيد تا در روز زن وارد شويد و اگر بپذيريد، هم بايد در ميدان تحصيل و علم و هم در ميدان دفاع از اسلام مجاهده نماييد، كه دفاع از اسلام از مهماتي است كه بر هر مرد و زن و هر كوچك و بزرگي است. البته در آن محيطي كه شما تعليم نظام مي بينيد بايد محيط آزاد و صحيح و همه جهات عفاف محفوظ گردد." مركز بسيج خواهران مأموريت جذب، آموزش و سازماندهي بانوان كشور را بر عهده دارد و تاكنون توانسته است در امر آموزش خواهران در زمينه هاي نظامي امدادگري، عقيدتي، سياسي و سوادآموزي، خدمات و اقدامات مؤثري انجام دهد. همچنين خواهران بسيجي در دوران دفاع مقدس در پشت جبهه ها نيز حضوري فعال داشتند و در تهيه و تدارك وسايل مورد نياز رزمندگان اسلام، زحمات فراواني را متحمل شدند.

کشورهاي غير متعهد (non_aligned stateotected countries)  

جنبش عدم تعهد عنوان کشورهاي در حال توسعه با هدف استعمار زدايي و مبارزه با امپرياليسم و نو استعمار، ايجاد وحدت و يکپارچگي ميان کشورهاي درحال توسعه، برقراري مناسبات سياسي و اقتصادي آزاد و مستقل از هر يک از قدرتهاي برزگ و کمک به برقراري صلح و امنيت بين کشورهاي عضو جنبش عدم تعهداست.

به کشورهاي عضو جنبش عدم تعهد، کشورهاي غير متعهد مي‎گويند. سران کشورهاي غير متعهد هر سه سال يکبار و کنفرانس وزراي امور خارجه غيرمتعهد در فاصله بين دو کنفرانس سران در پايتخت يکي از کشورهاي عضو جنبش برگزار مي‎شود.

اولين کنفرانس سران در سال 1961 با شرکت 25 کشور  در پايتخت يوگوسلاوي تشکيل شد رئيس کشور ميزبان تا اجلاس بعدي، رياست کشورهاي غير متعهد را عهده دار مي‎شود. پيروي از سياست همزيستي مسالمت‎آميز ، پشتيباني از جنبشهاي آزاديبخش ، عدم پيوستگي به هيچيک از پيمانهاي  نظامي در چارچوب اختلافات قدرتهاي بزرگ از جمله مشخصات کشورهاي غير متعهد است.

به دنبال فروپاشي شوروي و پيمان ورشو، بعضي از کشورها مثل آرژانتين از جنبش کناره گيري کردند و کشورهاي مثل هندوراس و تايلند به عضويت آن در آمدند. قرقيزستان به عنوان عضو ناظر و جمهوريهاي چک و اسلواکي نيز به عنوان ميهمان پذيرفته شدند. تا سال 1944 حدود 109 کشور عضو جنبش عدم تعهد بودند که مالت و قبرس از اروپا و بقيه از سه قارۀ آسيا ، آفريقا و آمريکاي لاتين بودند.

اعضاي اوليه جنبش عدم تعهد هند، يوگسلاوي، مصر و اندونزي بودند.

منابع:

1- آشوري، داريوش؛ دانشنامه سياسي، تهران، مرواريد   

2- فرهنگ علوم سياسي، مرکز اطلاعات و آمار ايران

انقلاب اسلامي

دههٔ فجر (در اصطلاح رسانه‌های ایران: ایام‌الله دهه فجر) به فاصلهٔ ۱۲ تا ۲۲ بهمن ماه هر سال که از سال ۱۳۵8 آغاز شده‌است، گفته می‌شود. ۱۲بهمن روز ورود آیت الله خمینی بعد از تبعید پانزده ساله به ایران بود.

طی این ده روز شاپور بختیار که در زمان نخست وزیر ایران بود کاملاً کنترل کشور را از دست داده بود. خميني از نظامیان در خواست کرد که به نیروهای انقلاب بپیوندند.^{[نیاز به ذکر منبع]} نهادهای حکومت پهلوی از هم پاشید و در ۲۲ بهمن سال ۵۷ کنترل اوضاع عملاً به دست سید روح الله خمینی افتاد و انقلاب ۵۷ به پیروزی رسید.

انقلاب اسلامي با شهادت مشكوكآيت الله سيد مصطفي خميني در نجف اشرف توسط عوامل رژيم شاهنشاهي وارد مرحله تازه ايشد و امواج خوروشاني در بين مردم به پا كرد ، اما امام خميني اين حادثه را از الطافخفيه الهي دانستند.
روز 17 دي 1356 ، در روزنامه اطلاعات مقاله اهانتآميزي تحت عنوان ايران و استعمار سرخ و سياه با امضاي مستعار احمد رشيدي مطلق و درحقيقت با دستور شاه و دربار عليه امام خميني به چاب رسيد ، مراجع ، مردم و طلاب قمدر اعتراض به اين مقاله اهانت آميز ، قيامي تاريخي را در 19 دي 1356 به ثبت رساندندكه اين قيام توسط عوامل رژيم پهلوي به خاك و خون كشيده شد .
مراجع تقليد خواستار بر گزاري مراسم چهلم شهداي قم در سراسر كشورشدند و در اكثر نقاط ايران مراسمي بر گزار شد ، اما اينبار نوبت مردم رشيد تبريزبود تا در 29 بهمن 1356 قيام آنها به خاك و خون كشيده و حماسه اي ديكر در تاريخانقلات اسلامي ثبت شود .
نوروز سال 1357 عزاي عمومي اعلام شد و مردم مراسمچهلم شهداي تبريز را در شهرهاي مختلف برگزار كردند كه قيام مردم يزد با سركوب شديدرژيم پهلوي ثبت نمود.
در 28 مرداد 1357 سيما ركس آبادان توسط عوامل ساواكبه آتش كشيده شد و مردم بيگناه جان سبردند.
جمشيد آموزكار كه در سال 1356 بهجاي امير عباس هويدا بر مصدر نخست وزير تكيه زده بود با گسترش امواج انقلاب اسلاميمجبور به استعفا شد و جعفر شريف امامي كه با شعار دولت آشتي ملي سعي در فريب انظارعمومي داشت به نخست وزيري رسيد ، او تاريخ شاهنشاهي را لغو و قمار خانه ها را تعطيلو مطبوعات را آزاد و حزب رستاخيز را منحل كرد ، اما هشياري رهبري انقلاب و مردممسلمان نقشه رژيم را نقش بر آب كرد.
روز 13 شهريور 1357 نماز عيد فطر درقيطريه تهران به امامت آيت الله مفتح به نحو بي نظيري برگزار شد و با تظاهرات مردمدر روز 16 شهريور اعلام حكومت نظامي شد ، روز جمعه 17 شهريور ، مردم بيخبر از حكومتنظامي به خيابانها ريخته و ارتش شاه در ميدان ژاله (شهدا) به روي مردم بي دفاع آتشكشود و خيابانهاي اطراف راغرق در خون بيگناهنمود.
17 شهريور 1357 بدين شكل در تاريخ انقلاب به جمعه سياه معروف كرديد، با آغاز سال تحصيلي دانشجويان و دانش آموزان حضور مؤثرتري يافتند ، امام خميني در 13 مهر 1357 عازم فرانسه شدند ، و از آنجا سكان كشتي مردم را در امواج خوروشانانقلاب اسلامي هدايت نمودند.
دهكده نوفل لوشاتو در حوالي باريس مبدل به كانون خبرساز جهان كرديد و مردم و خبرنكاران از همه نقاط دنيا براي مصاحبه با حضرت امام بهآنجا سرازيز شديد،
در آبان ماه اعتصابات كار كنان شركت نفط ، مخابرات ،بانك ملي ، سازمان آب ، راديو و تلفزيون و ... بر دامنه مبارزاتافزود.
در 13 آبان 1357 تظاهرات دانش آموزان و دانشجويان مقابل دانشكاهتهران به خاك و خون كشيده شد ، 14 آبان ارتشبد غلامرضا ازهاري مأمور تشكيل كابينهشد.
تظاهرات تاسوعا و عاشورا ، عملا به صورت همه برسي بر ضد رجيمشاهنشاهي در آمد و مردم در شعارهايشان خواستار استقلال آزادي و جمهوري اسلامي شديد .
رجيم شاه آخرين نفسها را ميكشيد و آخرين تير تركش شاه و اربابانغربيش نخست وزيري شابور بختيار از اعضاي قديمي جبهه ملي بود كه با شعار سوسيالدموكراسي آمده و خود را مرغ طوفان ميدانست ، تمهيد ديكر شاه براي حفظ نخست و تاجخود تشكيل شوراي سلطنت بود ، و در 26 دي 1357 ، محمد رضا شاه بهلوي ناجار به خروجاز ايران شد .
امام كه دولت بختيار را غير قانوني اعلام كردند و شوراي انقلاب راتشكيل داده بودند با فرار محمد رضا شاه از ايران آماده عزيمت به ميهن اسلامي شديد ،بختيار فرودكاه ها را بست و برواز امام يك هفته به تأخير افتاد ، اما سر انجام روز 12 بهمن 1357 حضرت امام پس از 15 سال تبعيد به ايران باز گشتند ، ورود امام به ميهنرا ميليون ها نفر از تهران و ساير نقاط كشور استقبال كردند ، امام خميني بس از ورودبه تهران ضمن حضور بر مزار هزاران شهيد انقلاب اسلامي ، در سخنراني خود در بهشتزهراء ، دولت بختيار را غير قانوني اعلام نمود و فرمودند كه بزودي به بشتوانه رأيملت و حق شرعي خود دولت تعيين ميكنند.

امام سپس در مدينه علوي و رفاهمستقر شدند و در 16 بهمن ، مهندس بازرگان را به نخست وزيري دولت مؤقت منسوبنموديد.

در روز 19 بهمن ، پرسنل نيروي هوائي ارتش به محضر امام رسيدند و باايشان بيعت نمودند.

شب 21 بهمن در نيروي هوائي تهران در گيري مسلحانه بينعده اي از افراد اين نيرو و گارد شاهنشاهي پيش آمد كه با دخالت مردم ، درب پادكانها به روي مردم باز شد و سلاح هائي به دست مردمافتاد.

سران أرتش دست اندر كار كودتا شدند و در روز 21 بهمن از ساعت 4 بعداز ظهر اقلام حكومت نظامي شد ، امام اعلام كردند كه مردم به جكومت نظامي اعتنانكنند ، مردم در روز 22 بهمن به مراكز دولتي نظامي، انتظامي و راديو و تلفزيون يورشبرده و آنها را فتح كردند ، با فرار بختيار از ايران و اعلام بيطرفي ارتش در روز 22بهمن 1357 انقلاب اسلامي ايران پس از سالها مجاهدت ايثار ، فدا كاري و مقاومت درراه رضاي الهي با رهبري بي نظير حضرت امام خميني و به همت مردم سرافراز ايران بهبيروزي نهائي رسيد.