خاطره‌های رنگ ورو رفته دیجیتالی

کامپیوتر های ۱۱۵ میلیون خانوار در ایالات متحده در حال لبریز شدن از گنجینه های شخصی نظیر میلیون ها عکس خانوادگی و غیر خانوادگی، موسیقی در انواع ژانر ها، مقاله های دانشگاهی، رمان های گوناگون و کوهی از نامه های الکترونیکی است.اما آیا تا به حال کسی به نحوه نگهداری و حفظ این گنجینه های الکترونیکی برای چند دهه آینده فکر کرده است؟

کامپیوتر های ۱۱۵ میلیون خانوار در ایالات متحده در حال لبریز شدن از گنجینه های شخصی نظیر میلیون ها عکس خانوادگی و غیر خانوادگی، موسیقی در انواع ژانر ها، مقاله های دانشگاهی، رمان های گوناگون و کوهی از نامه های الکترونیکی است.اما آیا تا به حال کسی به نحوه نگهداری و حفظ این گنجینه های الکترونیکی برای چند دهه آینده فکر کرده است؟ همان طور که متخصصان و کارشناسان در مورد هرزنامه ها (نامه های ناخواسته که به آن spam می گویند) دچار سردرگمی شده و راه حل مناسبی پیدا نکرده اند آرشیو کردن اطلاعات الکترونیکی اعم از متن، صوت، عکس و تصویر به یکی از مسائل روز و پراهمیت تبدیل شده است. شما حتماً وقتی نگاهی به آلبوم های چند دهه گذشته می اندازید و عکس های رنگ و رو رفته را می بینید با خود می گویید ای کاش راهی پیدا می شد که این عکس ها از بین نروند و کیفیت و زیبایی خود را از دست ندهند.«پیتر هایت» مدیر شرکت «خدمات مدیریت رسانه ای» که نوعی موسسه مشاوره ای در هوستون آمریکاست می گوید: «برای حفظ و نگهداری یک فایل، به عنوان مثال برای یکصد سال، نیاز به کار فراوان است. در حالی که اگر بخواهید یک عکس کاغذی را نگهداری کنید کافی است که آن را در یک جعبه کفش [منظور دور از نور] نگهداری کنید.»چالش حفظ اطلاعات الکترونیکی (متن، صوت، عکس و تصویر) آنقدر پیچیده و دشوار است که کتابخانه کنگره آمریکا [عظیم ترین کتابخانه ایالات متحده] چند سالی است که کمیته های تخصصی بسیار متعددی تشکیل می دهد و گزارش های مختلفی منتشر می کند تا به تدریج مردم را با مقوله چگونگی حفظ آثار دیجیتالی آشنا کند.«جیم گالاگار» مدیر خدمات فناوری اطلاعات کتابخانه کنگره آمریکا می گوید که این کتابخانه با «اقیانوسی از اطلاعات دیجیتالی» روبه رو است و برای حفظ و نگهداری آن پروژه های چند ساله و چند میلیون دلاری تعریف شده است، این در حالی است که نیم نگاهی هم به تعریف استاندارد های ویژه حفظ آثار دیجیتالی دارد تا در آینده لازم نباشد که برای استفاده از این آثار دیجیتالی حتماً نرم افزار یا سخت افزار ویژه ای وجود داشته باشد [ضبط ها قادر به اجرای صفحه های گرامافون نیستند و دی وی دی پلیر قادر به پخش موسیقی از روی نوارهای مخصوص ضبط صوت نیست. به همین دلیل باید استانداردی تعریف شود که هر دستگاهی که در آینده اختراع می شود قادر به رعایت آن استاندارد باشد و آثاری که به عنوان مثال روی دی وی دی ضبط می شوند را هم بتواند پخش کند]. طبیعی است که نرم افزار ها و سخت افزار های کنونی با شتاب خیره کننده ای منسوخ می شوند. [حتماً به یاد می آورید فیلم ها ابتدا روی نوار های ویدیویی موسوم به «نوار کوچک» ضبط می شد و دیری نگذشت که جای خود را به نوار های ویدیویی «نوار بزرگ یا VHS» داد. پیش از آنکه مردم به VHS عادت کنند سروکله سی دی ها پیدا شد و پیش از آن که همه مردم خود را به سی دی پلیر مجهز کنند دی وی دی پلیر ها راهی بازار شدند و گرچه کمپانی هایی وجود دارند که به قول خود کمبو می سازند یعنی دستگاهی که بتواند چند کار انجام دهد بیشتر از آنکه نشان از کارایی بالای آن باشد نشان از کوتاه بودن دوره گذار این فناوری ها دارد].«کن تببردو» مدیر آرشیو الکترونیکی «آرشیو ملی و سوابق دولتی» ایالات متحده می گوید: «این مشکل جهانی و بزرگ ترین معضل دولت ها و بنگاه های اقتصادی است و به تدریج به بزرگ ترین معضل افراد و خانواده ها تبدیل خواهد شد.»در همین اثنا صاحبان کامپیوتر های شخصی نیز با قصه منسوخ شدن فناوری ها دست و پنجه نرم می کنند. در حال حاضر اگر به انباری منازل مردم سری بزنید انواعی از قطعات سخت افزاری از رده خارج شده را در کشو ها یا کمد ها می بینید. [عملاً با آمدن کول دیسک ها (حافظه های قابل حملی که از ۱۲۸ مگابایت تا چند گیگا بایت در خود ذخیره می کنند و می توان اطلاعات را از کامپیوتری به کامپیوتر دیگر منتقل کرد)] دیگر فلاپی دیسک ها ( یا ۳ ۱/۲ inch disketts) و دیسک گردان های مخصوص آن منسوخ شده و راهی کمد ها و انباری ها شده اند. بسیاری از کامپیوتر سازان دیگر حتی دیسک گردان مخصوص فلاپی نمی سازند و روی کامپیوتر نصب نمی کنند. [شاید بعضی از ایرانیان حتی زمان فلاپی های پنج و یک چهارم که در دهه ۱۹۸۰ مرسوم بود را تجربه نکرده و هیچ ایده ای درباره آن نداشته باشند اما دیسکت های سه و یک دوم منظور همان فلاپی دیسک ها ظرف مدت کوتاهی فلاپی های پنج و یک چهارم را از رده خارج کردند] اکنون بسیاری از کارشناسان توصیه می کنند که هر داده یا اطلاعاتی که دارید روی سی دی ببرید و از آن یک نسخه پشتیبان تهیه کنید اما واقعیت این است که به سی دی ها نیز چندان اطمینانی نمی رود. نوار های مغناطیسی، سی دی ها و هارد درایو کامپیوتر، آن طور که در تصور مردم وجود دارد قوی و قابل اعتماد نیستند. براساس برآورد های به عمل آمده اطلاعاتی که روی سی دی ضبط می شوند اگر در شرایط گرما و رطوبت حفظ شوند حداکثر ۵ سال دوام می آورند. پیتر هایت می گوید اگر سی دی «خش بردارد» [منظور خراشیده شود] دیگر قابل استفاده نیست. اگر عکسی که روی کاغذ چاپ شده در یک محیط خشک و دور از نور نگهداری شود بعد از ۵۰ یا ۱۰۰ سال به هر حال به نوعی قابل استفاده است. اما اگر یک سی دی خراشیده شود دیگر با تکنیک های معمولی و به روش های عادی امکان دیدن اطلاعات روی آن وجود ندارد. به این ترتیب به محض آن که یک سی دی رو به خرابی بگذارد دیگر باید از اطلاعات درون آن صرف نظر کرد. [چه بسا اطلاعاتی که روی سی دی ضبط کرده اید برای شما ارزش زیادی داشته باشد.]«جفری راتنبک» مدیر برنامه مطالعات رسانه ای دانشگاه دنور می گوید: «ما با سرعتی بالاتر از توانایی هایمان در حال انباشتن اطلاعات دیجیتالی هستیم و با سرعت بیشتر از توانایی هایمان این داده ها و اطلاعات را به پلت فورم های جدید منتقل می کنیم» [منظور از پلت فورم اینجا سکو یا محلی است که داده در آن سکو به محل ذخیره منتقل می شود، درگذشته فلاپی گردان ها سکوی انتقال داده به فلاپی بودند، این روز ها سی دی رایتر ها سکوی انتقال داده به سی دی ها هستند].معمولاً آرشیو سازان حرفه ای و متخصصان کتابداری از منابع کافی برخوردارند و به همین دلیل تمام اطلاعات و داده های خود (اعم از متن، صوت، عکس و تصویر) را از فرمت های قدیمی به فرمت های جدید منتقل می کنند [یعنی اگر داده ها روی فلاپی باشند یک نسخه پشتیبان از آن روی سی دی می برند و اگر فردا فناوری جدید اضافه شود یک نسخه پشتیبان روی آن فناوری جدید ضبط می کنند]. کتابداران قدیمی هنوز تمام دستگاه های گذشته را به خوبی حفظ کرده اند و اگر اطلاعاتی را روی صفحه های پنجاه سال پیش که روی گرامافون اجرا می شوند به آنها بدهد اطلاعات آن را قادرند روی سی دی یا حتی دی وی دی به شما بدهند!اما مصرف کنندگان به ندرت مانند کتابداران و آرشیو سازان حرفه ای به تجهیزات کامل مجهزند. بنابراین باید خودشان به فکر راه چاره باشند اما معمولاً روش هایی که برای این کار به کار می گیرند چندان قابل اعتماد نیست [به اصطلاح به آن Low- Tech می گویند].

کامپیوترهای قدیمی و از کار افتاده: دشمن محیط زیست

اخیرا یادم آمد که تعدادی دستگاه قدیمی شامل دو کامپیوتر شخصی از نوع tower، دو مونیتور CRT، یک دستگاه چند منظوره (اسکنر، کپی و فکس)، یک تلفن موبایل، یک دستگاه پخش CD تک دیسک و یک چاپگر جوهرافشان را در انبار قرارداده‌ایم. طبیعتا تمایلی نداشتم که دستگاه‌های قدیمی از کار افتاده خود را در انبار قرار دهم اما واقعا نمی‌دانستم با آنها چه کنم.

تجهیزات کامپیوتری قدیمی خود را در انبار یا بدتر از آن در زباله‌دانی نگهدارید. 
اخیرا یادم آمد که تعدادی دستگاه قدیمی شامل دو کامپیوتر شخصی از نوع tower، دو مونیتور CRT، یک دستگاه چند منظوره (اسکنر، کپی و فکس)، یک تلفن موبایل، یک دستگاه پخش CD تک دیسک و یک چاپگر جوهرافشان را در انبار قرارداده‌ایم. طبیعتا تمایلی نداشتم که دستگاه‌های قدیمی از کار افتاده خود را در انبار قرار دهم اما واقعا نمی‌دانستم با آنها چه کنم. هیچیک از آشنایان این وسایل را نمی‌خواستند. البته من تنها کسی نیستم که با این مشکل دست به گریبان است. بسیاری از شرکت‌های تجاری نیز تجهیزات قدیمی و از کار افتاده خود را به ناچار در انبارهایشان قرار می‌دهند. اما دور انداختن این وسایل بسیار بدتر از انبارکردن آنها است. طبق اظهارات مسئولین سازمان حفاظت از محیط زیست، هر مونیتور CRT و یا تلویزیون دارای حدودا چهار پوند (تقریبا معادل ۲ کیلوگرم) سرب می‌باشند. در ضمن در اکثر وسایل الکترونیکی موادی ماننده جیوه، کادمیم و بسیاری دیگر از فلزات وجود دارد. در حال حاضر تجهیزات الکترونیکی یک درصد از کل زباله‌های جامد را تشکیل می‌دهند اما تحقیقات نشان می‌دهد که این مقدار رو به افزایش است. 
● کمک تولید‌کنندگان 
یکی از خبرهای خوب در این مورد این است که سازندگان تجهیزات سخت‌افزاری و بسیاری از دیگر شرکت‌ها تصمیم گرفته‌اند در رفع این مشکل کمک کنند. تعدادی از این تولید‌کنندگان طرح‌هایی را برای آسانتر ساختن بازیافت به مشتریان ارائه داده‌اند. در ضمن مشتریانی که دستگاه‌های قدیمی را بازیافت می‌کنند مورد تشویق تولید کنندگان قرار می‌گیرند و می‌توانند از امکاناتی مانند تخفیف در خرید تجهیزات جدید استفاده نمایند. در تابستان سال گذشته دو شرکت Office Depot و HP طرحی را مورد بازیافت رایگان وسایل الکترونیکی به اجرا گذاشتند، تمام کاری که مشتریان باید انجام می‌دادند تحویل دستگاه قدیمی به یک فروشگاه محلی بود. شرکت‌هایی مثل دل، گیت‌وی و آی‌بی‌ام سرویس‌های بازیافت را نیز برای مشتریان خود فراهم ساختند. 
HP که در امر بازیافت وسایل الکترونیکی پیشگام بوده هر نوع کامپیوتر شخصی، مونیتور، چاپگر، اسکنر، دستگاه فکس یا ابزارهای دستی و حتی دستگاه‌های ساخت شرکت‌های دیگر را بازیافت خواهد نمود. تنها کاری که شما باید انجام دهید پر کردن فرم آن‌لاین (find.pcworld.com/۴۵۲۹۲) و ارسال دستگاه می‌باشد. البته این شرکت بابت هر دستگاه از ۱۳ تا ۳۴ دلار هزینه دریافت می‌کند که البته مقدار کمی نیست. اما استفاده از این سرویس بسیار آسان است و دردسری برای شما ندارد. اگر شما نیز مجموعه‌ای از این دستگاه‌ها را در خانه خود انبار کرده‌اید اکنون می‌توانید آنها را به شرکت HP‌ تحویل دهید. اگر بتوانید تعدادی از آنها را به افرادی بدهید که از آنها استفاده کنند بسیار خوب است در غیر اینصورت با صرف چند دقیقه زمان و اندکی پول آنها را بازیافت نمایید. 
در ابتدا لیستی از این مجموعه وسایل تهیه کنید. دستگاه‌های سالم را از دستگاه‌های از کار افتاده جدا کنید. در مورد مشکلات جزیی برخی از دستگاه‌ها نگران نباشید زیرا می‌توانید با تعمیر یا ارتقا آنها مشکل را برطرف سازید. مطمئنا نباید کامپیوتر یا دستگاه دیگری را که شامل اطلاعات محرمانه درباره شما می‌باشد، بدون پاک کردن کامل هارددیسک به کسی بدهید. (به خاطر داشته باشید که تنها پاک‌کردن اطلاعات حساس نمی‌تواند کافی باشد). بعضی از سرویس‌های بازیافت می‌توانند کار پاک‌کردن هارددیسک را برای شما انجام دهند اما توصیه ما به شما این است که اینکار را خودتان انجام دهید. برای استفاده از برنامه‌های کمکی در این مورد به find.pcworld.com/۴۵۲۹۴ رجوع کنید. البته پاک کردن کامل هارددیسک یک اشکال نیز دارد: بسیاری از مراکز خیریه و سازمان‌های غیرانتفاعی که کامپیوتر خود را به آنها اهدا می‌کنید منابعی برای جایگزین ساختن سیستم عامل و دیگر نرم‌افزارها را ندارند و دچار مشکل می‌شوند. اگر یک دیسک بازیابی برای کامپیوتر دارید و یا نرم‌افزار سیستم عامل را در اختیارتان است با همراه ساختن دیسک با کامپیوتر یا نصب مجدد نرم‌افزار به آنها کمک کنید. 
● تحویل سیستم 
پس از جمع‌آوری و حذف اطلاعات از روی هارددیسک می‌توانید به فکر خلاص شدن از آن باشید. آسانترین راه این است که یک شرکت متخصص بازیافت تجهیزات قدیمی را یافته و بقیه کار را به آنها بسپارید حتی اگر مجبور شوید چند دلاری خرج کنید. برای شروع تحقیقات می توانید به National Recycling Coalition که یک پایگاه اطلاعاتی گسترده از شرکت‌های بازیافت کننده در هر ایالت را در اختیارتان قرار می‌دهد، رجوع کنید. سایت مفید دیگر Tech Soup است که لیستی از بازیافت کنندگان، شرکت‌های مخصوص نوسازی تجهیزات و مراکز خیریه را در هر ناحیه نشان می‌دهد. در بعضی از شهرها زمان‌هایی را برای تحویل دستگاه‌های الکترونیکی و دیگر تجهیزات تعیین می‌کنند. شرکت Recellular واقع در میشیگان هر گونه دستگاه الکترونیکی، PDA و تلفن‌های همراه بلااستفاده را جمع‌آوری نموده و پس از نوسازی به مراکز خیریه تحویل می‌دهد. فراموش نکنید که می‌توانید با تحویل بعضی از دستگاه‌های جدیدتر کمی پول به دست آورید. EBay با تشویق مشتریان به فروش کامپیوترهایی که دیگر مورد استفاده قرار نمی‌دهند بخشی از این کار را انجام می‌دهد. 
سرویس PC Selling center این شرکت امکان توصیف کامل کامپیوتر (با استفاده از ابزار آن‌لاین تهیه شده توسط PCworld) و قیمت‌گذاری آن را به شما می‌دهد. تنها با چند کلیک می‌توانید کامپیوتر خود را به معرض فروش بگذارید. David Stern مدیر ارشد سیستم‌ها در شرکت EBay می‌گوید: در تحقیقات متوجه شدیم که تقاضا برای سیستم‌هایی که بین یک تا سه سال از عمر آنها می‌گذرد بیشتر است. بنابراین بهتر است در این مورد به مشتریان خود کمک کنیم. بعضی از دستگاه‌ها مانند پخش سی‌دی یا چاپگر را می‌توان پس از تعمیر دوباره به کار گرفت. با تحویل دادن دستگاه‌ها به مراکز مخصوص علاوه بر اینکه از نگهداری بی مورد آنها خلاص می‌شوید به پاکیزه نگهداشتن محیط نیز کمک می‌کنید. در ضمن به خاطر داشته باشید که هر چه مدت زمان طولانی‌تری کامپیوتر خود را بدون استفاده در انبار رها سازید امکان بازسازی و استفاده مجدد آن کمتر می‌شود.

نویسنده: Anne Kandra 
مترجم: مریم پویان‌پور

نوستالژی: ۴۷ از ۳۹۹

برای كسانی كه كار با كامپیوترهای شخصی را از اسپكتروم ۴۸ و كمودور ۶۴ شروع كرده‌اند، خاطره نوار‌كاست، خاطره‌ای فراموش نشدنی است. در زمانی كه این نسل از كامپیوترها حكمرانی می‌كردند، متداول‌ترین وسیله ورودی كامپیوتر، بعد از صفحه‌كلید، همین نوارهای كاست بودند.

برای كسانی كه كار با كامپیوترهای شخصی را از اسپكتروم ۴۸ و كمودور ۶۴ شروع كرده‌اند، خاطره نوار‌كاست، خاطره‌ای فراموش نشدنی است. در زمانی كه این نسل از كامپیوترها حكمرانی می‌كردند، متداول‌ترین وسیله ورودی كامپیوتر، بعد از صفحه‌كلید، همین نوارهای كاست بودند. كار با نوار‌كاست كه امروزه ممكن است مضحك به نظر برسد، به ترفندهای خاصی احتیاج داشت و از عهده هر كسی بر نمی‌آمد. برای كامپیوترهای سری‌اسپكتروم، دیسك درایو بسیار كم بود. در مورد كامپیوترهای كمودور نیز با آن‌كه دیسك درایو ۲۵/۵ اینچی وجود داشت، ولیكن به علت قیمت گران آن‌ها، كمتر كسی از استفاده می‌كرد و چون همراه كامپیوتر كمودور یك پخش كاستِ كوچك نیز وجود داشت، تقریباً استفاده از دیسك درایو بلاموضوع بود. باری، برنامه‌های این كامپیوتر‌ها كه عمدتاً در انواع بازی‌ها و گاهی نرم‌افزارهای جانبی نقاشی یا كامپایلر خلاصه می‌شدند، به روی نوارهای كاست كپی می‌شدند و در فروشگاه‌های كامپیوتر به فروش می‌رسیدند. البته این نوارها به سادگی قابل كپی كردن از طریق ضبط صوت‌های دو كاسته نبودند كه علت آن را در ادامه خواهم گفت و در نتیجه بازار فروش این نوارها، رونق خوبی داشت. اما طرز استفاده از نوارها به فوت‌وفن‌های ویژه‌ای احتیاج داشت كه تنها پس از بارها و بارها load كردن برنامه‌ها، كاربران با رموز آن آشنا می‌شدند. پس از آن‌كه یك ضبط صوت خانگی یا ضبط ویژه دستگاه‌های كمودور را به كامپیوتر متصل می‌كردیم و دستور load را وارد می‌نمودیم، ضبط را روشن می‌كردیم تا نوار را پخش كند. بله! تعجب نكنید. این نوار دیتا پخش می‌شد و صدایی كه تولید می‌كرد تقریباً شبیه صدای شماره‌گیری و hand shaking مودم‌های امروزی بود. روند load شدن برنامه بسته به حجم برنامه‌، ۵ تا ۶ دقیقه هم طول می‌كشید.گاهی پس از پایان بارگذاری برنامه، متوجه می‌شدیم كه برنامه به درستی كار نمی‌كند. در نتیجه مجدداً این روند را تكرار می‌كردیم تا به نتیجه مطلوب برسیم. 

اولین نكته‌ای كه حین كار با نوارهای كاست می‌آموختیم، همین نحوه load كردن بود. عوامل مهمی در این كار دخیل بودند كه به كیفیت پخش صوت و head ضبط صوت مربوط می‌شدند. به تجربه دریافته بودیم كه ضبط‌صوت‌های استریو برای load كردن داده‌ها اصلاً مناسب نیستند و اغلب اوقات كار را با مشكل مواجه می‌كنند. زیرا آن‌ها مقداری از نویزها را حذف می‌كردند و این نویزها بخشی از همان داده‌های موردنیاز بودند. در نتیجه هر چه ضبط‌صوتِ قدیمی‌تر و بی‌كیفیت‌تری را برای این‌كار پیدا می‌كردیم، احتمال موفقیت بیشتر بود. پخش صوتی كه همراه كامپیوترهای كمودور عرضه می‌شد نیز همین وضعیت را داشت و در حالت mono كار می‌كرد. نكته بعدی، وضعیت head دستگاه بود. اگر هد دستگاه ضبط‌صوت در وضعیت خوب و تمیز قرار داشت یا خیلی تنظیم بود، باز هم كارمان با اشكال روبرو می‌شد. در نتیجه مجدداً به سمت همان ضبط‌های بی‌كیفیت سوق داده می‌شدیم. البته پخش‌های كمودور دارای یك پیچ تنظیم بیرونی بودند كه امكان تنظیم هد را با كمك یك نرم‌افزار فراهم می‌آورد و از آن طریق می‌شد كه ضریب load شدن صحیح برنامه‌ها را افزایش داد. این دو موضوع ما را به آن‌جا رساند كه امكان كپی كردن نوارهای كاست از طریق ضبط‌صوت‌های دو كاسته كه در آن زمان تازه به بازار آمده بودند، وجود ندارد. زیرا كیفیت آن ضبط‌ها آن‌قدر خوب بود كه نوار حاوی دیتا را به چیز بی‌مصرفی تبدیل می‌كرد. حتی در اثر تكرار عمل load كردن نوارها، كم‌كم به آن درجه از مهارت می‌رسیدید كه با شنیدن صدای پخش نوار یعنی همان سوت كشیدن‌ها و قیژقیژها، متوجه می‌شدید كه كار با اشكال روبرو شده است یا با موفقیت در حال جلو رفتن است.اما ماجرا به همین جا ختم نمی‌شد. نوار كاست رسانه‌ای است با امكان دسترسی ترتیبی به جای امكان دسترسی تصادفی. یعنی آن‌كه مثلا‌ً برای رسیدن به برنامه پنجم روی نوار كاست، باید از چهار برنامه قبلی گذر كنید. این عبور كردن وقتی كه شما نمی‌توانید نشانه‌ای روی محل خاصی از نوار بگذارید، معنای بیشتری می‌یابد. اما كسانی كه با اسكپتروم كار می‌كردند در اثر مهارت و با شنیدن صدای نوار و مشاهده چشمی اندازه حلقه‌های نوار متوجه می‌شدند كه آیا به برنامه موردنظر رسیده‌اند یا خیر و مثلاً اگر در طرف A یك نوار تعداد ۱۰ برنامه وجود دارد، مثلاً برنامه هفتم حدوداً كجای نوار قرار دارد. با شنیدن صدای نوار نیز كمابیش حدس می‌زدند كه آیا انتهای برنامه ششم هستند یا ابتدای برنامه هفتم. البته پخش صوت‌های كامپیوترهای كمودور، این مشكل را به طریق دیگری حل كرده بودند زیرا روی آن یك شمارنده سه‌رقمی وجود داشت كه كارِ یافتن برنامه‌ها را آسان می‌كرد. به این ترتیب كه اگر مثلاً پخش شدن یك طرف نوار شصت دقیقه‌ای معادل چهارصد شماره بود، در نتیجه محل هر یك از برنامه‌ها قابل تعیین بود. برای همین هم همیشه در كنار هر نوار، یك یادداشت كوچك با مضمون این‌كه مثلاً برنامه اول از ۱۰ تا ۸۷، برنامه دوم ۹۰ تا ۲۲۰ و الی آخر وجود داشت. در نتیجه هر بار یافتن برنامه، مستلزم بردن نوار به ابتدای آن، صفر كردن شمارنده ضبط و جلو بردن مثلاً ۲۰۰ شماره برای رسیدن به اول برنامه موردنظر بود. خاطرم هست كه برای كار كردن با كامپیوتر اسپكتروم ۴۸، پس از آن‌كه مدت‌های مدیدی با همان شیوه گوش دادن و دیدن، محل برنامه‌ها را می‌یافتم، تصمیم به خریدن یك ضبط‌صوت گرفتم. منتها ضبط‌صوتی كه ضمن داشتن یك شمارنده، كیفیت پخش آن هم مونو باشد. جستجوی بسیار زیاد در فروشگاه‌های لوازم صوتی بالا‡خره نتیجه داد و یك ضبط كوچك بی‌نام و نشان تایوانی واجد مشخصات موردنظر بود. البته چهره فروشندگان نیز دیدنی بود. زیرا در زمانی كه همه در پی یافتن ضبط‌های با كیفیت بالا، دو كاسته، دولبه و استریو می‌گشتند، یك نفر در پی یك ضبط‌صوت مونوی بی‌كیفیت بود. امروزه وقتی می‌بینیم كه یك DVD خام تقریباً به قیمت نوار كاست همان سال‌هاست و به راحتی حجم ۷/۴ گیگابایت را تبادل می‌كند، به یاد همان نوارهای كاست می‌افتم. شاید این هم نوعی نوستالژی است. 
علیرضا صالحی

۵ نکته برای استفاده از کامپیوترهای عمومی

کامپیوترهای عمومی در کتابخانه ها، کافی نت ها، فرودگاهها، و کپی نت ها راحت تر و ارزان تر از خرید کامپیوترهای همراه شخصی هستند. اما آیا آنها به اندازه کافی امن هستند؟ این موضوع به نحوه چگونگی استفاده شما از آنها بستگی دارد.

کامپیوترهای عمومی در کتابخانه ها، کافی نت ها، فرودگاهها، و کپی نت ها راحت تر و ارزان تر از خرید کامپیوترهای همراه شخصی هستند. اما آیا آنها به اندازه کافی امن هستند؟ این موضوع به نحوه چگونگی استفاده شما از آنها بستگی دارد.در زیر ۵ نکته درباره بکار بردن کامپیوترهای عمومی بدون به خطر انداختن اطلاعات شخصی و مالی شما آورده می شود: 
۱.اطلاعات مربوط به Login خود را Save نکنید 
همیشه به جای آنکه برای خروج از یک سایت پنجره جستجوگر را ببندید یا آدرس سایت دیگری را در نوار آدرس وارد کنید، پس از اتمام کارتان با فشردن دکمه Logout، بطور کامل از سایت خارج شوید. این کار موجب می شود تا افراد بعدی که از آن کامپیوتر استفاده می کنند، نتوانند به اطلاعات شما دسترسی پیدا کنند.بسیاری از برنامه ها (خصوصاً پیغامبرهای آنی مانند Yahoo! Messenger و MSN Messenger) دارای قابلیت Automatic Login هستند که Username و Password شما را ذخیره می نمایند. همیشه بخاطر داشته باشید که این گزینه را غیرفعال نمائید تا افراد دیگر بصورت تصادفی (یا عمدی) نتوانند بجای شما Logon شوند. 
۲.کامپیوتر را در حالیکه اطلاعات مهمی روی صفحه آن وجود دارد، ترک نکنید 
اگر شما مجبورید که کامپیوتر عمومی را برای مدتی (هرچند کوتاه) ترک کنید، از همه برنامه ها Logout شوید و همه پنجره هایی که ممکن هستند اطلاعات مهمی داشته باشند را ببندید. 
۳.ردپای خود را پاک کنید 
وقتی که کارتان با یک کامپیوتر عمومی تمام شد، بایستی همه فایلهای موقتی (Temporary Files) و تاریخچه اینترنتی (Internet History) را پاک نمائید. 
برای پا کردن Temporary Files و Internet History مراحل زیر را طی نمائید: 
۱. در Internet Explorer روی منوی Tools و سپس Internet Option کلیک نمائید. 
۲. در پنجره Internet Option قسمت General را انتخاب کنید و زیر بخش Temporary Internet Files دکمه Delete Files و سپس Delete Cookies را فشار دهید. 
۳. زیر بخش History روی دکمه Clear History کلیک نمائید. 
۴.مراقب نگاههای دزدکی باشید 
از آنجائیکه هر روزه خبرهای زیادی درباره نحوه دسترسی دیجیتالی هکرها به اطلاعات شخصی می شنویم، گاهی روشهای قدیمی را از یاد می بریم. هنگامی که شما از یک کامپیوتر عمومی استفاده می نمائید، بایستی همواره مراقب کسانی باشید که دزدکی به صفحه نمایشگر و دستانتان می نگرند تا از این طریق اطلاعات شخصی و کلمات عبور شما را به دست آورند. 
۵.سعی کنید اطلاعات مهم و محرمانه خود را در کامپیوترهای عمومی وارد نکنید 
نکته ها قبلی مربوط به هکرهایی بوده که پس از شما از کامپیوتر عمومی استفاده می کنند. اما شما بایستی مراقب افراد قبلی هم باشید! ممکن است که شخصی روی کامپیوترهای عمومی نرم افزار پیچیده ای را نصب کرده باشد که تمام ورودی های صفحه کلید را ذخیره نماید و سپس آنها را برای شخص موردنظری ایمیل کند. بنابراین حتی اگر شما اطلاعات تان را پاک کنید و ردپاهایتان را از بین هم ببرید، باز هم شخص ثالث آنها را در اختیار خواهد داشت.اگر واقعاً می خواهید که محفوظ بمانید، از وارد کردن شماره کارت اعتباری و دیگر اطلاعات مالی و محرمانه در یک کامپیوتر عمومی بپرهیزید. 
نویسنده: صادق جم 
منبع: Microsoft

در جستجوی آینده - نقش R&D در نوآوری و موفقیت شركت‌ها

شركت‌های بزرگ به دو روش در امر تحقیق و توسعه سرمایه گذاری می‌كنند. یا آن كه به پژوهش می پردازند تا محصولات و خدمات جدیدی را پدید بیاورند یا آن كه هزینه زیادی را صرف ظرفیت سازی از طریق خرید دستگاه های جدید، نرم افزار ها و ساختارهای نو می نمایند.بررسی‌ها نشان دادند كه شركت‌های فعال در حوزه بیوتكنولوژی یا زیست‌فناوری، بیشترین بودجه را به امر تحقیق و توسعه اختصاص داده‌اند.

كدام شركت‌ها آینده ما را می‌سازند؟ كدام‌یك نوآورترند و كدام‌یك بودجه زیادی را به امر تحقیق و توسعه (R&D) اختصاص می‌دهند؟ یكی از معیارهای سنجش این امر، بررسی میزان سرمایه‌ای است كه شركت‌ها در راه تحقیقات گذاشته‌اند. این سرمایه یعنی بودجه تحقیقاتی، دستگاه‌ها، تجهیزات و همچنین ایده‌هایی كه در این بین وجود دارند. هفته‌نامه بیزنس ویك، به مناسبت هفتاد و پنج سالگی خود، برای نخستین بار پژوهشی را در این زمینه صورت داده است. در این بررسی، بودجه‌های تحقیقاتی شركت‌ها تحت بررسی بوده‌اند و نشان داده شده كه چه سهمی از بودجه كل شركت در اختیار بخش R&D بوده است. 
● درصدسهم تحقیق و توسعه ازoutlayتحقیق و توسعه (میلیون دلار)میزان فروش(میلیون دلار) نام شركت 
▪ Applied Micro Circuits ۱۳۱ ۱۲۸ ۶۴/۳ 
▪ Biogen Idec ۶۷۹ ۲۳۳ ۵۷/۱ 
▪ PMC-Sierra ۲۵۰ ۱۲۰ ۵۴/۶ 
▪ BMC Software ۱۴۱۹ ۵۸۶ ۴۹/۳ 
▪ Gilead Sciences ۸۶۸ ۱۶۵ ۴۸/۵ 
▪ AMD ۳۵۱۹ ۸۵۲ ۴۲/۶ 
▪ Broadcom ۱۶۱۰ ۶۵۳ ۴۱/۵ 
▪ Micron Technology ۳۰۹۱ ۶۵۶ ۳۹/۲ 
▪ Intel ۳۰۱۴۱ ۴۳۶۰ ۳۸/۸ 
▪ inear Technology ۸۰۷ ۱۰۵ ۳۶/۶ 
▪ National Semiconductor ۱۹۸۳ ۳۵۳ ۳۵/۱ 
▪ Adobe Systems ۱۲۹۵ ۲۷۷ ۳۴/۹ 
▪ Microsoft ۱۱۰۹ ۷۷۷۹ ۳۴/۸ 
▪ Comverse Technology ۷۶۶ ۲۲۷ ۳۳/۷ 
▪ Analog Device ۲۰۴۷ ۴۵۰ ۳۳/۱ 
▪ QLogic ۵۲۴ ۸۸ ۳۳/۱ 
▪ Texas Instruments ۹۸۳۴ ۱۷۲۵ ۳۱/۶ 
▪ eritas Software ۱۷۴۷ ۳۰۲ ۳۱/۰ 
▪ eoplesoft ۲۲۶۷ ۴۳۳ ۳۰/۹ 
▪ eBay ۲۱۶۵ ۱۵۹ ۳۰/۶ 
▪ Tellabs ۹۸۰ ۲۸۶ ۳۰/۴ 
● شركت‌های آینده‌گرا 
شركت‌های بزرگ به دو روش در امر تحقیق و توسعه سرمایه گذاری می‌كنند. یا آن كه به پژوهش می‌پردازند تا محصولات و خدمات جدیدی را پدید بیاورند یا آن كه هزینه زیادی را صرف ظرفیت سازی از طریق خرید دستگاه های جدید، نرم افزار ها و ساختارهای نو می نمایند.بررسی‌ها نشان دادند كه شركت‌های فعال در حوزه بیوتكنولوژی یا زیست‌فناوری، بیشترین بودجه را به امر تحقیق و توسعه اختصاص داده‌اند و در این زمینه بسیار فعال هستند (شركت‌های Amgen و Biogen)، پس از آن‌ها، تعجب‌آور نخواهد بود اگر نام شركت‌های فعالIT را ببینیم. شركت‌های Micro Circuits، اینتل و مایكروسافت این زمره هستند. نكته مهم دیگر آن است كه تمامی سی شركت صدر جدول (به غیر از یك شركت) همگی در حوزه‌های فناوری برتر یعنی بیوتكنولوژی، نیمه‌رساناها، نرم‌افزار، IT و بهداشت فعال هستند. حتی حراجی بزرگی مانند eBay نیز كمابیش برخلاف انتظار، در بین اسامی دیده می‌شود. البته اگر بخواهیم سهم بودجه R&D از بودجه كلی شركت را به عنوان ملاك اصلی در نظر بگیریم، نتیجه‌گیری‌ها صحیح نخواهد بود. زیرا مثلاً در مورد شركتی مانند اینتل، عامل فوق به همراه سرمایه‌گذاری‌های انجام شده روی تجهیزات، نرم‌افزارها، ساختمان‌ها و این‌كه این شركت‌ با ایجاد كارخانه‌های جدیدی در راه تولید تراشه‌های جدید گام برمی‌دارد، می‌تواند روی تصمیم‌گیری درخصوص رتبه‌بندی اینتل، تأثیر بگذارد.همچنین درخصوص شركت‌ دیگری مانند eBay این موضوع وارونه است. زیرا این حراجی، سرمایه‌گذاری كمتری را روی ساختمان و مكان‌های فیزیكی می‌كند و بیشترین حجم سرمایه‌گذاری او روی میان‌افزارها و ساختارهای نرم‌‌افزاری دیگر است. در واقع این نحوه محاسبه بیشتر درخصوص كارخانجات یا صنایعی مانند نفت و گاز، به خوبی جواب می‌دهد. نكته دیگر آن است كه حجم سرمایه‌گذاری در امر تحقیق و توسعه، چیزی نیست كه نتایج آن در نگاه اول مشخص شود. در واقع این‌كار، ابزاری است برای ظرفیت‌سازی جهت انجام نوآوری در آینده. در ضمن در بعضی كشورها نظیر آلمان یا ایالات متحده، حجم سرمایه‌گذاری در R&D مقوله بسیار مهم‌تری نسبت به سایر كشورها محسوب می‌شود. زیرا این امر رابط مستقیمی با میزان تقاضا برای كالاهای جدید در آن كشورها دارد. از طرف دیگر برای آن‌كه بتوانیم شركت‌های حوزه‌های مختلف را با یكدیگر مقایسه كنیم. مفهومی را به نام outlay تعریف كردیم. Outlayها در واقع تركیبی از میزان سرمایه‌گذاری مستقیم به‌علاوه بررسی شرایط شركت از نظر میزان پرداخت دستمزدها، هزینه خرید مواد اولیه و نوع تحقیقات است. یعنی حجم سرمایه‌گذاری در امر تحقیق و توسعه فقط بخشی از outlay را شامل می‌شود. پس اگر شركتی بودجه R&D خود را بدون توجه به اثرات آن در امر فروش یا سهم از بازار كم كند، در نتیجه در فهرست ما نیز جایگاه مناسبی نخواهد داشت. از آن‌جایی كه تحقیق و توسعه و تلاش برای ساخت آینده‌ای بهتر، منحصربه ایالات متحده نمی‌گردد، در نتیجه در فهرست‌ ارایه شده، شركت‌های غیرآمریكایی نیز حضور دارند. برای تهیه فهرست‌ها، مطابق معمول برای شركت‌های آمریكایی از لیست پانصدتایی standard &Poor&#۰۳۹;s ۵۰۰ استفاده كردیم. برای شركت‌های غیر آمریكایی نیز آمار مربوط به ۷۰۰ شركت را از لیست S&P ۲۱۰۰ مورد توجه قرار دادیم. 
▪ فهرست شركت‌های غیر آمریكایی آینده‌گرا 
صنعت نیمه رسانا 
ARM Holdings بریتانیا ۲۲۸ ۸۶ ۵۳.۹ 
United Micro electronics تایوان ۲۷۵۸ ۱۷۴ ۴۵.۹ 
STMicro electronics هلند ۷۲۳۴ ۱۲۳۸ ۳۹.۰ 
نرم افزار و خدمات 
Systems Dassault فرانسه ۹۱۳ ۲۶۱ ۴۵.۴ 
SAP آلمان ۸۴۹۵ ۱۲۰۲ ۲۳.۷ 
Sage Group بریتانیا ۹۹۶ ۱۰۳ ۲۲.۸ 
سخت افزار 
Murata Manufacturing ژاپن ۳۷۹۳ ۳۱۳ ۲۰.۴ 
(Ericsson(LM Telefon سوئد ۱۹۳۲۲ ۳۸۸۸ ۱۹.۹ 
Spirent بریتانیا ۸۲۹ ۱۱۷ ۱۹.۸ 
نكته دیگری كه باید خاطر نشان كنیم آن است كه سرمایه‌گذاری در امر تحقیق و توسعه با خطر یا ریسك زیادی روبرو است كه میزان این ریسك با توجه به نوع صنایع متفاوت است. قطعاً نتایج صرف بودجه R&D در صنایع نفت و گاز با صنعت IT كاملاً متفاوت است. مثلاً اگر شركتی مانند مایكروسافت هزینه‌ای زیادی را صرف R&D می‌نماید، قطعاً امید بیشتری به بازگشت سرمایه‌اش دارد. ولیكن این اطمینان باعث نمی‌شود كه این شركت مرتباً بر حجم سرمایه‌گذاری در این حوزه نیفزاید. این غول نرم‌افزاری برای آن‌كه پیشتاز فناوری اطلاعات باشد باید تن به پرداخت چنین هزینه‌هایی بدهد. بیل گیتس به گزارشگر بیزنس ویك گفته است كه مایكروسافت روی هر موضوعی كه قدری جدی به نظر برسد یا نوآورانه باشد آنقدر سرمایه‌گذاری می‌كند كه این كار بیشتر به شرط‌بندی كلان می‌ماند تا یك سرمایه‌گذاری ساده.و البته همه ما می‌دانیم كه همیشه شرط‌بندی، به برنده شدن منتهی نمی‌شود اما آینده متعلق به شركت‌هایی است كه از سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه نمی‌هراسند و می‌توانند آن سرمایه‌ها را به نحو صحیح مدیریت كنند تا در نهایت به آینده‌ای حقیقی برسند.

ترجمه و تلخیص: علیرضا صالحی