پایه ی دهم-صفحه ی ۷۱-حکایت نگاری

بازنویسی حکایت پایه دهم صفحه ۷۱

«یکی از حکما شنیدم که می گفت:هرگز کسی را به جهل خویش اقرار نکرده است،مگر ان کسی که چون دیگری در سخن باشد.هم چنان نا تمام گفته،سخن اغاز کند.

سخن را سر است ای خردمند و بن      میاور سخن در میان سخن

خداوند تدبیر و فرهنگ و هوش          نگوید سخن تا نبیند خموش

اززبان یکی از حکما (دانشمندان)شنیده ام که می گفت:هرگز کسی را ندیده ام که با زبان خودش جهل و نادانی خود را اقرار کرده باشد مگر اینکه زمانی که دیگری در حال سخن گفتن باشد .و هنوز سخنش به اتمام نرسیده باشد کسی  به میان سخن ان بیاید و سخن ان را قطع کند.

از زمان های قدیم چه در مکتب  و چه در مدرسه و چه در خانه همیشه به ما گفته اند که در میان  حرف و کلام کسی حرف نزنید و سخن ان را قطع نکنید زیرا این یک نوع بی ادبی است و توهینی برای طرف مقابل به حساب می اید.

معنی و مفهوم شعر:سخن کسی که در حال بیان است مهم ای ادم خردمند و با ریشه(حالت طعنه)و نباید در میان سخن کسی سخن بگویی خداوند با تدبیر و فرهنگ و هوش  هرگز سخن نمی گوید مگر اینکه طرف مقابل را خاموش۰(بدون حرف) ببیند .یعنی ای ادم نادان سخن کسی را قطع نکن زیرا که خداوند با ان همه بزرگی و هوش و تدبیزکه از همه چیز و همه کس بالاتراست نیز حتی زمانی که سخن می گوید که طرف مقابل حرف نمی زندو کلام کسی را قطع نکنیم زیرا که چنین کسی تنها جاهلیت خود را نشان می دهد و علاوه براین بهتر است که  پرحرف و زیاده گو نباشیم و اگر خواستیم حرفی بزنیم قبل از گفتن به حرف خود فکر کنیم و عاقبت حرف خود بیندایشیم.

بازنویسی شعر سخن را سر است ای خردمند و بن      میاور سخن در میان سخن

بازنویسی حکایت یکی از حکما شنیدم که می گفت:هرگز کسی را به جهل خویش اقرار نکرده است،مگر ان کسی که چون دیگری در سخن باشد.هم چنان نا تمام گفته،سخن اغاز کند.

بازنویسی دوم  :

بازنویسی حکایت :

از یکی از دانایان و حکیمان شنیدم که میگفت : تا به حال در طول زندگانی خودم کسی را ندیدم که به جهل و نادانی خودش اقرار کند و همیش خود را دانا می پندارد.

از حکیم پرسیدم پس به چه صورتی میتوان تشخیص داد که شخصی دانا است یا نادان ؟

در پاسخم فرمود : میتوان از یک راهی یک نادان را تشخیص داد و به درستی فهمید که آن شخص جاهل و نادان است.

بازهم پرسیدم که ای استاد بیشتر برایم توضیح بده که فرموند : ای دوست عزیزم تنها شخصی را نادان بیاب که هنگامی که یک شخصی در حال سخن گفتن و صحبت است ، هنوز که صحبت هایش تمام نشده است یک شخص دیگر صحبتش را قطع کند و خودش شروع به سخن گفتن کند و این نشانه جهل و نادانی چنین شخصی است.

پرسیدم ای حکیم مرا پندی ده که در جوابم گفت : سخن انسان دانا کامل است یعنی اینکه حرف های ابتدا و پایان دارد و سر و ته دارد. ای دوست خوبم در میان صحبت و سخن دیگران صحبت نکن که انسان دانا و باهوش تنها وقتی صحبت میکند که همه جا را سکوت فرا گرفته باشد و کسی صحبت نکند.

دو نظر مخاطبان :

مهدی : یکی از حکیمان می کفت: تنها یک شخص به نادانی خودش اعتراف می کند و آن کسی است که هنگامی که شخص دیگری در حال سخن گفتن است و سخن آن به اتمام نزسیده، شروع به سخن گفتن می کند؛ که این نشانه نادانی چنین شخصی است. ای انسان دانا، سخن شروع و پایان دارد پس در میان سخنان دیگران صحبت نکن. چون انسان دانا و با فرهنگ هنگامی سخن می گوید که سکوت باشد.

زهرا : روزی روزگاری دانشمدی لب به سخن باز کرده بود و داشت پند و نصیحت میداد در میان سخن او شنیدم ک گفت : تا به حال کسی را ندیده ام ک از خود بدگویی کرده باشد و با زبان خویش جهل و نادانی اش را اقرار کند به غیر از زمانی ک شخصی در حال سخن گفتن بود و سخنش هنوز تمام نشده بود که کسی بین سخن او امد و سخنش را قطع کرد. این سخن از گذشته های دور بر زبان همگان بود ک میگفتند هیچ گاه نباید در میان حرف و سخن کسی وارد شد و حرفش را قطع کرد این کار نه تنها برا شخص مقابل توهینی به شمار میرود بلکه برای شخصی ک سخن قطع میکند نیز نوعی افت شخصیت است ..حتی درباره این موضوع بارها شعر و حکایت هم به میان انده است که یکی از آنها عبارتند از : ای انسان خردمند و باریشه هیچگاه سخن کسی ک در حال بیان است را قطع نکن و هیچ گاه نباید در میان سخن کسی سخن بگویی …خداوند با تدبیر و فرهنگ و ذکاوت هیچ گاه سخن نمیگوید مگر آنکه شخصی را در حال سکوت ببیند. مفهوم کلی این شعر این است ک ای ادم نادان و جاهل خداونر با آن مرتبه بالایی که دارد هیچ گاه سخن نمیگوید مگر اینکه کسی را تنها ببیند زیرا کسی ک حرف کسی را قطع میکند جهالت و کم شعوری خود را نشان می دهد پس بهتر است پر حرف تباشیم ک قبل از سخن گفتن به عاقبتش نیز فکر کنیم.

توجه :

برای دیدن سایر ضرب المثل ها و حکایت ها بر روی لینک های زیر کلیک کنید :

نظر هم یادتون نره

این مطلب شامل پنج انشا می باشد :

انشا پایه دهم صفحه ۸۰ جانشین سازی

انشای شماره یک :

پایه دهم  صفحه ی ۸۰  به کارگیری روش جانشین سازی  پروانه

مقدمه:هر بار که چشمانمان را می بندیم می توانیم خود را در قالب شی یا کسی دیگر تصور کنیم . گاهی یک سنگ ریزه و یا گاهی یک پروانه.

بال می زنم و پرواز می کنم از لابه لای برگ های سبز رنگ و درختان بزرگ و بلند تا برسم به قرار عاشقانه با گل ها همان گل هایی که عطرش مست می کند و رنگش نوازش می کند روحم را. گل هایی که رنگا رنگ اند و همچون سفره ایی خوش رنگ و لعاب بر زمین پهن شده تا من را به نشستن بر روی گلبرگ هایش دعوت کند تا از شیره ی خوشمزه اش گلویی تازه کنم و دوباره بال بزنم و بروم به سمت و سویی دیگر. می روم به سمت دریاچه ی زیبای جنگل تا هم آبی بنوشم و هم در آب ذلالش که هم چون آیینه ایی شفاف است تصویرم را ببینم و دوباره و دوباره از پرهای رنگارنگم با خال های ریز و درشت رویش دیدن کنم و باز دوباره حض کنم و از پروردگارم برای  این همه زیبایی و دقت که بر روی بال هایم نقاشی کرده است سپاس گزارم.

شکر بگویم برای روزهایی که کرم بودم و در پیله ی خود پروانه ایی شدم تا پرواز کنم و دنیایی را که از زمین دیده بودم این بار از آسمان ببینم. دو دنیای  مختلف با دو تصویر متفاوت. من پروانه ام، همانند خیلی های دیگر می خندم، گریه می کنم، عاشق می شوم و با دوستان خود بازی می کنم و در نهایت می میرم. ما پروانه ها دنیا را زیباتر می بینیم. زیرا که دو بار  متولد شده ایم. یک بار به عنوان کرم و بار دیگر به عنوان پروانه.  پروانه بودن بال می خواهد تنها دو چشم بینا می خواهد تا دنیا را زیباتر ببینیم. پروانه بودن کار هر کسی نیست. پروانه بودن دل پاک و مهربان می خواهد.

انشای شماره دو :

انشای جانشین سازی از زبان پروانه

سکوت همه جا را فرا گرفته…هوا سرد و تاریک است،غنچه ها دلتنگ هستند،مرداب خوابیده،خفاش از غار بیرون نمی آید،حتی جغد هم از این همه اندوه و بی حالی به خوابی عمیق فرو رفته است.ماه لج کرده نه چهره خود را نمایان میکند و نه جای خود را به خورشید میدهد.

در این جنگل حتی باد هم نمی وزد.

من از این همه تنهایی خواهم مرد،باید از این جا بروم،بال هایم یاری نمیکنند،خشک شده اند.

از بی حالی خوابیده اند،باید انرژی را به آن ها تلقین کنم،ای بال های زیبا از خواب برخیزید،برخیزید و پرواز کنید.

از شاخه پریدم و پرواز کردم،رفتم تا به افق برسم،چشم هایم تشنه روشنی هستند.
پرواز میکنم و پرواز میکنم و…

به جنگلی دیگر می رسم،این جنگل با همه جنگل ها متفاوت است،زیباست اما تاریک،جلوتر که میروم شمعی در میان آن همه درخت و بوته سوسو میکند،هرچه نزدیک تر میشوم نورش بیشتر میشود،بیشتر و بیشتر.

چه اتفاقی افتاد؟!

اینجا دیگر تاریک نیست،همه جا دارد رو به سفیدس میرود،چشمهایم دیگر نمی توانند باز بمانند.

بال هایم سست شده اما احساس سبکی میکنم…

حس و حالی که الان دارم را هیچوقت نداشته ام،احساس آرامش میکنم،دیگر چشمانم برای همیشه بسته میشوند.

انشای شماره چهار :

انشا جانشین سازی: پروانه در تاریکی شب

در این انشا تصور کنید؛ پروانه ای هستید كه در تاریکی شب، شمعی روشن پیدا كرده‌اید
من پروانه‌ای کوچک هستم که خاطره‌ای هیجان‌انگیز از یک شب تاریک دارم و اگر دوست داشته باشید آن را برایتان تعریف می‌کنم.

آن شب همه جا تاریک بود. چشم‌هایم را باز کردم. روی لامپ خوابم برده بود. قبل از اینکه بخوابم همه‌جا روشن بود اما حالا هوا تاریک شده و همه‌جا ساکت و سیاه شده بود. از دور دست نوری ضعیف به چشمم خورد. دست و پایم را جمع و جور کردم، بال‌هایم را یکی دو بار، باز و بسته نمودم و برای یک پرواز تند و سریع به طرف منبع نور آماده شدم.

بعد از یک پرواز طولانی در نزدیکی نور نشستم. فهمیدم آن نور ضعیف از یک شمع است. شمعی که آرام و آهسته می‌سوخت و مردی میانه‌سال در کنار آن داشت کتاب می‌خواند. من عاشق نور بودم. همیشه به طرف لامپ ها و مهتابی‌ها می‌رفتم و روی آنها می‌نشستم اما این یکی فرق داشت. نورش یک جور خیره‌کننده بود.

کم‌کم نزدیک و نزدیک‌تر شدم. گرمای شعله شمع و نور زیبای آن مرا از خود بی‌خود کرده بود. فقط به نشستن روی شعله فکر می‌کردم و نه هیچ چیز دیگر. قبلاً از پروانه‌های بزرگ‌تر شنیده بودم که اگر زیاد به شمع نزدیک شوم؛ می‌سوزم اما این اصلاً مهم نبود. من فقط یک چیز می‌خواستم و باید به آن دست پیدا می‌کردم.

بال بال زدم و به شمع نزدیک شدم، آتش شمع به سر بال ظریف و شیشه‌ای‌ام خورد که ناگهان باد شمع را خاموش کرد. باد نبود، مرد بود که سرش را از کتابش بالا آورده بود، مرا دیده بود و با فوت شمع را خاموش کرده بود. گفت:«حواست کجاست پروانه کوچولو؟ داشتی می‌سوختی» شمع که خاموش شد، آرام و غمگین به طرف لامپ خاموش به راه افتادم.

اگرچه از سوختن نجات پیدا کرده بودم اما من هنوز شمع را می‌خواستم و عاشق نور بودم.

انشا چهارم :

*جانشین سازی (پروانه)*

سر آغاز هر نامه نام خداست / که بی نام او نامه یکسر خطاست

چشمانم را با گرمای آفتاب باز می کنم و روزی پر از تحرک برای خود رغم
میزنم. امروز نیز قرار است با وقایع خوب و بد که هضم آن برای آدمی زاد هم
سخت است رو به رو شوم. شاید روزهای زیادی از بودنم خوشحال باشم ولی گاهی هم
از اینکه شاهد لحظه های ناراحت کننده هستم، در آزارم.
بال هایم را تکان میدهم و نسیم خنکی روی تک تک سلول هایم احساس میکنم، حس
شادابی را حالا تجربه میکنم. با تمام توان بال های بزرگ و پر نقش و نگارم
را تکان میدهم وخودم را به باد میسپارم.
به سمت گل ها میروم روی آنها می نشینم و با آنها هم صحبت میشوم. که در همین
حوالی من کودکی بازیگوش، با شیطنت به سمت من می آید و قصد دارد مرا در
دستانش بگیرد. قلب کوچکم به تپش می افتد و با ترس بال هایم را محکم به هم
میزنم و به پرواز در می آیم. صدای کودک را می شنوم ولی چاره ای نیست او،
مرا برای زندانی او شدن می خواهد.
از ترس میلرزم و به سمت خانه ی چوبی که در آن نزدیکی است می روم. در خانه
باز است که با باد تکان میخورَد و جرجر میکند. خانه کاملا تاریک است به داخل
می روم، شومینه ای قهوه ای خاموش در کنج خانه است با خود فکر می کنم که
شومینه روشن نیست پس میتوانم با خاکستر آن خودم را گرم کنم.
شومینه روشن است ولی خاکستر، قرمز نیست. می خواهم روی خاکستر به ظاهر
خاموش، کمی بخوابم اما با خوابیدنم روی آن با سوختن بال هایم مواجه می شوم.
سوز تمام وجودم را فرا گرفته است، سعی میکنم سوختن بال هایم را متوقف کنم
ولی نمی توانم ، تند تند بال میزنم ولی دیگر خیلی دیر شده و تمام بال هایم
سوخته است.
توان پرواز از من ربوده شده و مثل کرم ابریشم به زمین می افتم. به یاد
زمانی ک مثل حالا بودم افتادم،آن زمانی که کرم ابریشمی بیش نبودم ولی به
این اندازه خودم را کوچک نمی دیدم، چون به امید فردایی بهتر بودم ولی حالا
به امید مرگ نشسته ام.
چشمانم را می بندنم و به خواب عمیقی فرو می روم.

انشای پنجنم :

تازه از پیله ام که بر درختی تنومند سوار بود خارج شده ام کسی در نزدیکی ام
همسایه نیست تنها چیزی که توجهم را به خودش جلب کرده نوریست که در انتهای
غاری چشمک میزند میخواهم از بال هایم امتحان بگیرم بال هایم را باز میکنم و
آرام میپرم و به سوی نور به پرواز در می آیم پس از گذشت چندی به گندم زار
جلوی غار میرسم باد میان گندم ها در حرکت است و دست نوازش بر سر آنها می
کشد گندم زار را پشت سر میگذارم و به ورودی غار میرسم غاریست به سکوت شب و
تاریکی سیاه رنگ تنها انتهای غار روشن است که آن هم با نور ضعیف من چرخی در
غار میزنم تا از سلامت جسم خود اطمینان حاصل کنم حال به سوی هدف خود به
پرواز در می آیم جلوتر میروم آن نور از آن شمع کوچکی بود میخواهم با او
دوست شوم اما هرچه بلندتر صدایش میکنم شعله اش کمتر میشود شاید از شنیدن
صدای من آزرده شده یا شاید صدای مرا نمی شنود پس در آغوش می گیرمش تا
بتوانم علاقه ام را بهش ابراز کنم وای بالم هایم سوخت نمیدانستم که شمع
اینقدر سنگ دل است من در حال جان دادن هستم و هرگز کسی نخواهد فهمید که من
از عشق شمع جان دادم و آتش عشق او مرا سوزاند

توجه :

حتما نظرات خود را زیر هر انشابنویسید تا ما نیز بیشتر برای شما انشا در سایت قرار بدهیم .باتشکر

برای دیدن سایر انشا ها بر روی هر کدام از موضوعات زیر کلیک کنید :

پایه ی دهم-صفحه ی ۳۹-مثل نویسی-تو نیکی می کن و در دجله انداز

بازویسی تو نیکی می کن و در دجله انداز

انشا در مورد تو نیکی می کن و در دجله انداز

مقدمه:بیت کامل شده ی این مصرع این است:

تو نیکی می کن و در دجله انداز             گه ایزد در بیابانت دهد باز  

معنی ضرب المثل تو نیکی می کن و در دجله انداز که ایزد در بیابانت دهد باز

۱- به معنای نیکی کردن به دیگران، بی چشمداشت از آنان است، چرا که بازگشت این نیکی و احسان در نهایت به خود فرد است.

۲- نیكی هایی كه انجام می دهیم به ما باز میگردند.

۳- هر که نیکی کند،‌ خدا هم به او نیکی خواهد کرد.

معنا و مفهوم

شهرت این بیت مثلی آن قدر زیاد است که اغلب مردم لااقل یک بار آن را شنیده و یا به کاربرده‌اند. این بیت به یکی از فضائل اخلاقی اشاره دارد که نیکی کردن به دیگران بدون چشمداشت است. همچنین متذکر می‌شود که درصورت انجام این کار در همین دنیا نتیجه کارت را خواهی دید و در نهایت روزی در جایی دیگر که فکرش را نمی‌کنی، آن نیکی به خودت بازخواهد گشت! به علاوه این نکته را نیز در بر دارد که حتی اگر به نظر بیاید که کار نیکت هدر رفته یا بی‌فایده بوده است (در آب انداختن نیکی!)، این چنین نیست و روزی ثمر خواهد داد.

به صورت دیگری نیز می‌شود از این مثل برداشت کرد و آن نگاه آخرتی داشتن به اعمال است؛ اینکه حتی اگر در ظاهر نتیجه عمل خود را در دنیا نبینیم، نباید گمان کنیم که نیکی‌هایی که کردیم بی اثر بوده است، چرا که در نهایت خداوند پاداش آن را به بهترین شکل در دنیایی دیگر خواهد داد.

انشا :

تنه ی انشا:پیرمردی تنها و سالخورده در کنار دجله خانه ایی فقیرانه داشت و زندگی می کرد.از سر تنهایی و دلسوزی روزانه به کنار دجله می رفت و تکه نانی با خود می برد و کنار ان می نشست و تکه نان را خرد می کرد و در اب می ریخت تا غذایی برای ماهی های درون اب باشد گذشت و گذشت تا اینکه پیرمرد قصد سفر کرد و در مسیر خود باید از بیابان گذر می کرد .به دلیل پیری و سالخوردگی سفر پیرمرد به درازا کشیده شد و مرد زمانی که به بیابان رسید نه ابی داشت  و نه غذایی و نه توانی برای بازگشت به خانه…..پیرمرد تمام تلاش خود را کر تا خود را به جایی برساند.اما چیزی جز صحرا و دشت خالی  افتاب سوزان ندید در حالی که از گشنگی و تشنگی به زمین افتاده بود و با خدا لب به سخن گشود:پروردگارا پیرمردی تنها هستم که ازبد روز گار اینجا اسیر خاک و افتاب سوزان شده ام.ازارم به هیچکس  نرسید ه و تمام تلاشم ان بوده که از هرچه داشتم به دیگران کمک کنم…خداوندا اینجا زمین گیر شده ام و نه راه پیش دارم و نه راه پس،خودت نجاتم ده و مرا از این معصیت رهایی ده.چند لحظه ایی که گذشت از دور مردی را دید که به سمت او می اید .فکر کرد که از ضعف شدید سرابی می بیند.ولی مرد لحظه به لحظه نزدیک تر می شد و پیرمرد متوجه شد که سراب نیست.مرد به پیرمرد رسید و جویای حال او شد و پیرمرد از ضعف و گرسنگی خود گفت.مرد جواب از کیف خود تکه نانی بیرون اورد و به دست پیرمرد دادو پیرمرد لحظه ایی به نان نگاه کرد و با خود اندیشید ،این همان تکه نانی است که برای ماهی ها ی دجله می ریخت و خداوند ان رادر بیابان به ان باز گرداند…

داستان :

داستان برای ضرب المثل تو نیکی می کن و در دجله انداز که ایزد در بیابانت دهد باز

حکایت شده است که متوکل، خلیفه ستم‌کار عباسی به جوانی به نام «فتح» علاقه‌مند شد، به گونه‌ای که تمام فنون زمان را به او آموخت تا اینکه نوبت به شناگری رسید. از قضا، روزی که «فتح» در دجله شنا می‌کرد ناگهان موج سهمگینی برخاست و جوان را در کام خود فرو برد. غواصان به دجله ریختند و رودخانه را زیر و رو کردند، ولی اثری از جوان نیافتند. پس از مدتی کوتاه، شخصی نزد خلیفه آمد و پیدا شدن گم‌‌شده را بشارت داد. وقتی جوان را آوردند، واقعه را از او پرسید.

فتح با خوشحالی پاسخ داد: «هنگامی که موج نا به‌هنگام، مرا برداشت، مدتی زیر آب غوطه خوردم و از سویی به سوی دیگر رانده شدم. در این موقع، موج عظیمی برخاست و مرا به ساحل پرتاب کرد. وقتی چشم باز کردم خودم را در حفره‌ای از حفره‌های دیوار دجله یافتم. ساعت‌ها گذشت. ناگهان چشمم به طبق نانی افتاد که از جلوی من بر روی دجله می‌گذرد، دست دراز کردم نان را برداشتم و رفع گرسنگی کردم.

هفت روز به این ترتیب گذشت. در روز هفتم مردی به قصد ماهی‌گیری به آن منطقه آمد و چون مرا در آن حفره یافت با تور ماهی‌گیری خود بالا کشید. در ضمن بر روی قطعات نان که همه روزه در ساعت معینی بر روی دجله می‌آمد عبارت «محمد بن الحسین الاسکاف» دیده می‌شد که باید تحقیق کرد این شخص کیست و مقصودش از این عمل چیست».

متوکل دستور داد به جست‌وجوی آن مرد بروند. پس از تفحص فراوان، بالاخره «محمد اسکاف» را در بغداد یافتند. اما او در جواب گفت: «مرا با خلیفه کاری نیست. اگر اوامری باشد در اجرای فرمان آماده‌ام.» متوکل با شنیدن این خبر به خانه «محمد اسکاف» رفت و جریان نان‌ها را جویا شد.

او در جواب گفت: «برنامه زندگی من از آغاز تشکیل خانواده این است که روزانه، مقداری نان برای اطعام فقرا کنار می‌گذارم. اکنون چند روزی است که کسی به سراغ نان نمی‌آید. از آنجا که نان صدقه را باید انفاق کرد؛ در این چند روز قطعات نان را چند ساعتی پس از صرف ناهار و عدم مراجعه مستمندان، به دجله می‌انداختم تا لااقل ماهی‌های دجله بی‌نصیب نمانند.»

خلیفه وی را مورد توجه قرار داد. ضمناً در لفافه به او گفت: «تو نیکی را به دجله می‌اندازی بی‌خبر از آنکه خدای سبحان آن را در خشکی به تو باز می‌گرداند».

داستان دوم  :

تو نیکی میکن و در دجله انداز که ایزد در بیابانت دهد باز

روزی روزگاری پسرك فقیری زندگی می كرد كه برای گذران زندگی و تامین مخارج تحصیلش دستفروشی می كرد. از این خانه به آن خانه می رفت تا شاید بتواند پولی بدست آورد. روزی متوجه شد كه تنها یك سكه ۱۰ سنتی برایش باقیمانده است و این درحالی بود كه شدیداً احساس گرسنگی می كرد. تصمیم گرفت از خانه ای مقداری غذا تقاضا كند. بطور اتفاقی درب خانه ای را زد. دختر جوان و زیبایی در را باز كرد. پسرك با دیدن چهره زیبای دختر دستپاچه شد و به جای غذا، فقط یك لیوان آب درخواست كرد.
دختر كه متوجه گرسنگی شدید پسرك شده بود به جای آب برایش یك لیوان بزرگ شیر آورد. پسر با تمانینه و آهستگی شیر را سر كشید و گفت: «چقدر باید به شما بپردازم؟». دختر پاسخ داد: «چیزی نباید بپردازی. مادر به ما آموخته كه نیكی کردن قیمت ندارد.» پسرك گفت: «پس من از صمیم قلب از شما سپاسگذاری می كنم»
سال ها بعد دختر جوان به شدت بیمار شد. پزشكان محلی از درمان بیماری او اظهار عجز نمودند و او را برای ادامه معالجات به شهر فرستادند تا در بیمارستانی مجهز ، متخصصین نسبت به درمان او اقدام كنند.
دكتر هوارد كلی، جهت بررسی وضعیت بیمار و ارائه مشاوره فراخوانده شد. هنگامی كه متوجه شد بیمارش از چه شهری به آنجا آمده برق عجیبی در چشمانش درخشید. بلافاصله بلند شد و به سرعت به طرف اطاق بیمار حركت كرد. لباس پزشكی اش را بر تن كرد و برای دیدن مریضش وارد اطاق شد. در اولین نگاه او را شناخت.
سپس به اطاق مشاوره باز گشت تا هر چه زود تر برای نجات جان بیمارش اقدام كند. از آن روز به بعد زن را مورد توجهات خاص خود قرار داد و سر انجام پس از یك تلاش طولانی علیه بیماری، پیروزی از آن دكتر كلی گردید.
آخرین روز بستری شدن زن در بیمارستان بود. به درخواست دكتر هزینه درمان زن جهت تائید نزد او برده شد. گوشه صورتحساب چیزی نوشت. آن را درون پاكتی گذاشت و برای زن ارسال نمود.
زن از باز كردن پاكت و دیدن مبلغ صورتحساب واهمه داشت. مطمئن بود كه باید تمام عمر را بدهكار باشد. سرانجام تصمیم گرفت و پاكت را باز كرد. چیزی توجه اش را جلب كرد. چند كلمه ای روی قبض نوشته شده بود. آهسته آن را خواند:
«بهای این صورتحساب قبلاً با یك لیوان شیر پرداخت شده است!» 

انشای دوم :

گسترش تو نیکی میکن و در دجله انداز نگارش دهم

مقدمه : “او با رئفت تمام، قطعات عشق را از قلبش برگزیده و جدا کرده و آنهارا در کاسه محبت ریخته، و وارد هرکوچه و بزرنی میشود، بی هیچ توقع و انتظاری از شخصی، قطعه ای عشقِ آمیخته با محبت را به دیگران تعارف میکند و به امید روزی است که وسعت قلبش به اندازه مردمان شهر شود.”

بدنه : “از نظر من شاید او زیبا ترین عشق و زلال ترین قلب را از میان همه آدمیان داراست. قلبی که بی هیچ چشم داشتی لبریز از عشق و علاقه است و آنقدر این خزانه مملو از دوست داشتن است که تشعاتش هر موجود جاندار و بی جان پیرامونش را، در برمیگیرد.
قلبی که از غلیان امواج عشق در جوشش است، لایق ستایش است. چنین قلبی، پیشکشی خداوند به بندگان خاصِ خود است و خوشا بنده ای که امانتدار تحفه ای چنین گرانبها از جانب پروردگار است. بنده ای برگزیده که قلب و روحش را از ملکوت، به امانت ستانده است.
بنده ای که با قلب پاکش، نه از کسی انتظاری دارد و نه خواسته نابه جایی، زمین توان حمل این حجم از محبتش را ندارد. گویا دوست داشتن و بی توقع بودنش را، توشه راه بهشت برای خود کرده است.”

نتیجه : “کسی که بی توقع مهرمیورزد، خداوند روزی دستگیرش خواهد شد. دستگیر قلبی که قطعه ای از روح خود در آن آرمیده است. و آن محفل عشق، روزی که باز هم توقعش را ندارد، در اعجاز خدا، غرق خواهد شد.”

توجه :

برای دیدن سایر ضرب المثل ها و حکایت ها بر روی لینک های زیر کلیک کنید :

نظر هم یادتون نره

این مطلب شامل چنیدین بازنویسی و انشا می باشد تا آخر مطلب را ببینید :

پایه ی دهم-صفحه ی ۵۵-شعر گردانی

ایستاده ام،ایستاده ایی،ایستاده ایم،جنگلیم،تن به صندلی شدن نداده ایم

مقدمه:باید ایستادگی کرد در مقابل سختی ها تا نشکنیم تا نشکنمان باید ریشه ها را در عمق خاک برد تا هیچ سیل و باد و طوفانی مارا تکان ندهد و تا لحظه ی اخر سر فراز باشیم و سربلند.

تنه ی انشا:درخت ها در در کنار یکدیگر و با همدیگر جنگل را تشکیل می دهند ،با هم دیگر سبز می شود و با همدیگر برگ می ریزند و با همدیگر به خواب زمستانی می روند ،به این می گویند اتحاد جنگل.

اما گاهی انسان ها برای فراهم اوردن خواسته ها و نیاز های خود درخت ها را قطع می کنند و با چوب ان مداد و دفتر و میز و صندلی می سازند،درست است که برای ما مفید است اما این جنگل است که رو به پایان می رود که به این می گویند نابودی جنگل.

اما در بعضی نقاط انسان هایی هستند که برای سرمایه های طبیعی خود ارزش قائل اند و با ایستادگی و صرفه جویی مانع از قطع درختان جنگل می شوند ودر کنار ان درختان با ریشه و با اصالت زیادی می مانند

.در کنار هم می جنگند تا جنگل از بین نرود به این می گویند مقاومت جنگل.اما این سوال پیش می اید که چگونه می شود که درختانی که نه حرف می زنند و نه دستی دارند برای مبارزه،مقاومت می کنند؟ان ها تنها ایستاده اند مانند مبارزی که تا لحظه ی اخر روبروی دشمن می ایستند و با تمام سختی ها را تحمل می کنند اما هم چنان می ایستند و سر خم نمی کنند چون می دانند که اگر خم شوند و می شکنند و ان زمان ،زمان مرگش است.

نتیجه گیری:ریشه های عمیق،سربلندی می اورد.ایستادگی می اورد و می شود جنگلی سرسبز که سبز و زیبا می مانند اما هرگز تبدیل به صندلی نمی شوند .ان ها درخت می مانند تنها کمی اراده و مقاوت لازم است.

بازنویسی دوم :

انشا ایستاده ام ایستاده ای ایستاده ایم جنگلیم تن به صندلی شدن نداده ایم

ایستادن نماد مقاومت در برار حوادث و پستی و بلندی های زندگی و اعتقاد به اهداف خویش می باشد .

وقتی که انسان به لطف و مرحمت خداوند به بینش عمیق و بصیرت لازم می رسد درمیابد که بدون هدف خلق نشده است .

پس از آن در کره خاکی به جستجوی هدف واقعی و مسیر حقیقی می پردازد .

پس انسان باید همچون یک رود جاری و خروشان به مسیر خود ادامه دهد تا به سعادت و خوشبختی برسد .

انسان همواره سعی می کند تا به برای رسیدن به اهداف بزرگ خود کم نیاورد و به تلاش خود ادامه می دهد .

او مراقب است که در مسیر خود فریب وسوسه های شیطان را نخورده و دچار غرور و خودخواهی نشود .

او هیچوقت دست از تلاش و کوشش نمی کشد .

ایستاده ام ایستاده ای ایستاده ایم

ما نمونه ای از مقاومت و ایستادگی و اعتقاد قلبی را در جهان اسلام شاهد هستیم .

وقتی که مسلمانان جهان ، دشمنان قسم خورده اسلام و قرآن را با مقاوت و ایستادگی خود به زانو درآوردند .

قهرمانانی که هرگز در مقابل ننگ و خواری تسلیم نشده و با نثار جان ، مال و فرزندان از آرمان های اصلی خود دفاع کرده و طعم شکست و خواری را به دشمنان چشاندند .

آنها با ایستادگی مثال زدنی خود و با پیروی از مکتب سالار شهیدان امام حسین (ع) پرچم پرافتخار اهل بیت را بر فراز وطنشان برافراشتند .

مفهوم شعر ایستاده ام ایستاده ای ایستاده ایم جنگلیم تن به صندلی شدن نداده ایم به ارتباط میان اجزای خلقت از جمله انسان ها و زمین می پردازد .

منظور از جنگل در این شعر ارتباطی است که میان انسان ها و جنگل وجود دارد .

یعنی انسان ها به یکدیگر وابسته اند و باید از نابودی این جنگل یکپارچه و تبدیل شدن آن به صندلی ، میز و تکه چوب و … جلوگیری کنند .

بازنویسی سوم  :

ما ایرانیان،ملتی هستیم که همیشه و در همه حال و در تمام طول تاریخ در مقابل ظلم و ستم زورگویان ایستاده ایم،به هیچ عنوان تن به ذلت و خواری نداده ایم.ما ملتی غیور،دلیر و با غیرتیم که همواره همچون کوهی استوار در برابر ظلم و ستم ،صبر و استقامت ورزیده ایم و حاضریم تا آخرین قطره ی خونمان در برابر ستمگران ایستادگی کنیم و از مملکت خود دفاع کنیم.

ما توانسته ایم به جهانیان اثبات کنیم که می توانیم با بصیرت،آگاهی و شکیبایی ،همه ی فراز و نشیب ها را طی کرده تا به نتیجه برسیم و همواره نام و یاد کشورمان ایران و معنا و مفهوم پایداری و استقامت را در جهان زنده نگه داریم.چنانچه حضرت محمد(ص)نیز در این رابطه گفته اند:(حکومت ها ممکن است با کفر باقی بمانند ولی با ظلم ،هرگز!)

پایداری و استقامت به معنی پذیرفتن احکام خدا و اطاعت از فرمان اوست.حقیقت استقامت را کسی داراست که کردارش با گفتارش یکی باشد،نه از گذشته بیمناک و نه از آینده اندوهناک باشد تا از دوستان خدا گردد .همانگونه که امیرالمومنین فرموده:(نجات و سلامتی همیشه با استقامت همراه است.)

در ادامه توضیحات کامل این شعر را ببنید :

معنای شعر ایستاده ام ایستاده ای ایستاده ایم

انشا بسیار سخت می باشد و در مورد اتحاد حرف می‌زنند که نباید در مقابل زورگویی ها و ظلم ایستاد و باید با ظلم و استبداد جنگید و هیچ وقت تن به صندلی شدن نداده ایم یعنی منظور این است که هیچ وقت مثل صندلی یک جا ساکن و سکون باشیم که هر اتفاقی می‌خواهد بیفتد ما این پست رو زدیم تا محققان سایت نکس لود تحقیق درباره جواب انشای صفحه ۵۵ کتاب نگارش ۱ پایه دهم انشا درباره ایستاده ام ایستاده ای ایستاده ایم جنگلیم تن به صندلی شدن نداده ایم را در بیاورد و در ادامه مطلب جواب را گذاشته ایم.

انشا شعر ایستاده ام ایستاده ای غلامرضا بکتاش

مقدمه : برخیز! ثابت کن خداوند بزرگ تر الز تمام مشکلات توست! برخیز! بگذار عرق شرم زمانه از زمین زدنت گیاهان را سیراب کند. بگذار جهان بداند که تو قوی تر از آن هستی که با ایم اتفاقات از پا در آیی ! تو مرد روز های سختی! تو از نژاد آریایی هستی و از نوادگان کوروش کبیر! تو بیدی نیستی که در برابر این باد ها کمر خم کنی.

بدنه : هر اتفاقی هم که بیفتد تو ایستاده ای! بازهم خزرتو میزبان تمام ماجراجویان جهان است. بازهم شالیزار هایت آذوقه ایران را به ارمغان می آورند و بازهم عطر نارنج از باغ هایت شنیده می شود. بازهم مرکباتت مهمان مهمانی ها می شوند و باز هم ماهی گیرانت ماهی صید می کنند . بله! تو بازهم از نامردی های زمانه فرار می کنی! بازهم دست بر زانو می گذاری و بلند می شوی و ثابت میکنی تو شکست ناپذیری! خسته می شوی اما کم نمی آوری ! فقط زمانی دست از ادامه دادن می کشی که موفق شده باشی! من می توانم تو می توانی ما می توانیم.
گلستان! زیبای شمال ایران! مهد درختان سر به فلک کشیده! برخیز و بازهم ایران را آکنده از عطر گل هایت کن. نشان بده خورشید گلستان هنوز هم طلایی است و می درخشد. ثابت کن خزر گلستان هنوز هم آرام است. ثابت کن هنوز هم نسیم قطرات شبنم صبحگاهی را بر گونۀ گلبرگ ها می غلطاند. ثابت کن تو از سیل قوی تری!

نتیجه : گلستان! اگر گلستانی های بی مروت رهایت کردند و از بیم سیل به سرزمینی غریب پناه بردند ما کنار توییم. ایران کنار توست. من ایستاده ام تو ایستاده ای ما ایستاده ایم و تن به صندلی شدن نداده ایم. ما گلستانی خواهیم ساخت هزاربار با شکوه تر و مقاوم تر!

شعر گردانی ایستاده ام ایستاده ای ایستاده ایم جنگلیم

مقدمه : محکم تر از کوه ٬ درخشان تر از خورشید ٬ سبزتر از سرو و مقاوم تر از درخت زیتون ایستاده ایم ایستاده ای و ایستاده ایم!

بدنه : بگذار زمانه نامردی هایش را به رخ بکشد٬ بگذار ما بلند شویم و او مارا زمین بزند بگذار ما رود شویم و او سنگ شود و مسیرمان را ببندد بگذار ما کاج شویم و زمانه تبر شود و بر پیکرمان بکوبد بگذار ما دریا شویم و او کویر شود بگذار انواع نا ملایمت هایش را مهمان خانه مان کند ما مرد کوتاه آمدن نیستیم ما به دنیا آمده ایم برای تلاش و برای نجنگیده نباختن!
اشک هایت را با دستان خودت پاک کن بر سختی ها لبخند بزن و دست بر زانو بگذار و برخیز! برخیز که زمان منتظر نمی ماند و روزگار رحم نمیکند ! برخیز !

نتیجه : ما زنده هستیم و ایستاده ایم و تا آرمان هایمان اهداف مان زنده هستند پویا و در تکاپو هستیم ! ما توانا هستیم و تا ابد در کنار هم مقاومت میکنیم و تن به صندلی شدن نمیدهیم.

جواب بچه ها در نظرات پایین سایت

مهدی : زندگی با تمام سختی هایش می گذشت، در مقابل سختی ها، دلتنگی ها، تنهایی و تو بی تفاوت از تمام موجودیت عشق، لبریز بودن احساساتم و آغوش های تنهایی ک برای خود رقم می زدم. من هم بی تفاوت بودم، به زندگی ام، آینده و عمری که می گذشت و سرخوش از لحظات پر اما خالی از زندگی ایده آل. تو نیز بودی. اما نه در کنار من، نه در کنار او، دروجکز نامعلومت که هوای چه کرده ک آنچنان بی رحم و سنگ شده ؟ هوای چه کرد که قلبم را پس می زند ؟ هوای چه کردع که تنهایی را باهم آغوشی از عشق ترجیح می دهد ؟ مابودیم، پیش هم، اما نه پشت به پشت یکدیگر که حتی دلخوشی در زندگی شود. قصمه مان قصه ی همان درختی است; که هوای همدمی را کرزه که بنشیند و حرف بزند اما باید برای آن دست از زندگی بکشد…! آیا همان سرسبزی ظاهر و بیابان درونش حفظ کند تا زندگی اش را پیش ببرد و همانند درختان جنگل شود. ایستاده ام ایستاده ایی ایستاده ایم جنگلیم اما تن به صندلی شدن نمی دهیم.

فاطمه : همه میدانیم که انقلاب اسلامی برای این انجام شد که از سلطه گری کشورهای استعمارگر بر ما فاصله بگیریم و بر خود متکی باشیم. ایرانی ها پس از پیروزی انقلاب با تمام توان کمر انفلاب را نگه داشتند و پشت آن ایستادند تا او نیز بایستد و از جایش تکان نخورد. این کار با مقابله با اولین دشمن انقلاب اسلامی یعنی حزب های گوناگون ضدانقلابی صورت گرفت. تا ما دوباره به دوران پیش از انقلاب باز نگردیم. بعد از آن جنگ تحیمیلی هشت ساله را به ما تحمیل کردند اما جوانان ایرانی باز هم ایستادند و گفتند : ایستاده ایم ایران تا کمرت را نشکنند. این کشور های ابر قدرت جها باز هم شکست خوردند ولی باز هم کاری کردند تا شاید بتوانند این کشور را از هم بگسترانند و به همین دلیل دست به تحریم زدند و باز هم ایران به آن ها گفت: ایستاده ام استوار به خاطر این که مردمم پشتم را گرفته اند. این بار نیز ایرا این گربه توانمند جهان با مشکلات مقابله کرد و نگذاشت که شمنان شکل و باطنش را تغییر دهند. پس هیچگاه نا امیدی جواب نمی دهد و باید ایستاد و امیدوار ماند چون دشمن از امیدواری ما شکست می خورد و با نا ایمیدی ما شکل و باطن ما را تغییر می دهد.

حسین : من ایستاده ام تو ایستاده ای ما ایستاده ایم جنگلیم تن به صندلی شدن نداده ایم. بنام خدایی که انسان را به صورت آ زاد آ فرید و تنها ملاک برتری بر یکدیگر راتقوا قرار داد و به او فرمان داد تا اگر مورد ظلم وستم قرار گرفت سر به طغیان بگذارد و در برابر ظلم وظالم بایستد. من خرمشر هستم صدای تانکها و بمبهای دشمن بعثی را میشنوم تا تو برسی من ایستاده ام. من کرمانشاه هستم. من نیز این صدا را شنیدم من نیز می ایستم. بنابراین ما ایستاده ایم. ما اهواز و آبادان ودزفول و ایلام وکردستان و… هستیم ما نیز این صداها را شنیده ایم و ایستاده ایم. من تهران هستم، این صداها را از دور میشنوم ولی برای با تو بودن به آنجا می آیم و در کنارت می ایستم. من مشهد هستم شهر گنبد طلایی، شهر 72 ملت من نیز این صداها را از دور شنیدم. من می آیم که با توباشم. من قزوین هستم، من نیز کرج هستم من زاهدانم. من کرمانم. من قم هستم ما با هم به نزد شما می آییم تا در کنار شما بایستیم، ما درد زخمهایتان را به جان می خریم. ما کودکانتان را تنها نخواهیم گذاشت گوش شما گوش ماست مانیز شنیده ایم ما می آییم زیرا ما سروهای آزاده ایم و باید در کنار هم باشیم تا جنگل شویم و جنگل بمانیم ما باید از یک خورشید نور بگیریم و رشد کنیم ما نباید به صندلی تبدیل شویم ما باید خود صندلی بسازیم و به دیگران بیاموزیم که ما در کنار هم یک جنگل هستیم. من کرمانشاه هستم و دیگر صدایی نمی شنوم، من خرمشهر هستم ودیگر صدایی نمی شنوم اهواز و آ بادان و دزفول و ایلام وکردستان نیز دیگر صداهای گاه وبیگاه را نمی شنوند. من کرمانشاه هستم باز هم صدایی میشنوم صدای خنده کودکانی را که از مدرسه به خانه برمی گردند. صدای چکش آهنگران را هم میشنوم. صدای لالایی مادران را نیز می شنوم. صدای بع بع گوسفندان را نیز می شنوم. من صدای زندگی را می شنوم و نور خوشید را می بینم که بر این جنگل می تابد. من. . . . . . ایران هستم. زیبا وسربلند، سر بلند از 8 سال امتحان، سر بلند از ایستادگی، سربلند ازهمنوایی و همصدایی، سربلند ازدیدن لاله های سرخ. من کرمان هستم باز هم صدایی میشنوم صدای آوار، صدای خرابی، صدای شیون مادران، صدای گریه کودکان. من کرمانشاه هستم من نیزاین صداها را می شنوم، صداها از من دور هستند شاید این صداها از خانه همسایه شنیده می شود، از سر پل ذهاب و اطرافش صدای آوار و خرابی و گریه کودکان را می شنوم صدای ساز عزا می شنو م به جای صدای ساز عروسی، آیا باز هم کسی در کنار ما خواهد ایستاد؟ آ یا ما باز هم کمر راست خواهیم کرد ؟ آیا ما که درختان صنوبر این سرزمین هستیم باز هم یک جنگل خواهیم شد. آیا صدای خنده کودکانمان فضا را عطرآگین خواهد کرد ؟ من ایران هستم، صدای آوار و خرابی و شیون مادران و گریه کودکان و ساز عزارا شنیده ام من ایرانم مادر تو و تمامی کودکانت یک مادر همیشه و در همه حال صدای کودکانش را خواهد شنید من مشتاقتر از همیشه به سویت پر خواهم کشید و تو را در آغوش خواهم گرفت. من درد تو را به جان می خرم، بدون تو قامتم خمیده است تو فرزند عزیز و غم خوار منی تو همیشه سپر بلای من بودی تو نگین انگشتر منی تو را درسینه ام می فشارم گرمتر از همیشه تو باید باشی مادر بدون فرزند خوار وخفیف است تو مانند چنار سر بلندی تو مانند سرو آزاده ای، دو باره دردت را درمان می کنم زیرا من یک مادر هستم و به کودکانم آموخته ام که باید من بایستم تا تو بایستی، ما باید بایستیم تا جنگل بایستد ما تک تک درختان این مادر هستیم باید برای مادرمان فرزندان خوبی باشیم تا مادر به پشتوانه ما همیشه قامتش را راست نگه دارد. دوستت داریم مادر و برای سر بلندیت از جان شیرین نیز خواهیم گذشت. تقدیم به اهالی زلزله زده شهر زیبای کرمانشاه. امید سالی پر از سر بلند ی و سلامتی برای تمام هموطنان عزیز.

این مطلب شامل 5 داستان و بازنویسی است :

بازنویسی مثل در مورد از تو حرکت از خدا برکت

پایه دهم صفحه ی ۳۹مثل نویسی از تو حرکت از خدا برکت

مقدمه: از قدیم گفته اند از تو حرکت، از خدا برکت. ما نیز همیشه این اصطلاح را به کار می بریم ولی این بار می خواهیم برای درک بهتر آن داستانی ذهنی بنویسیم:

تنه انشا:

در گوشه گوشه ی این دنیا هزار داستان و هزار حکایت وجود دارد که گاهی این حکایت ها از اتفاقات روزمره ی ساده ی  یک انسان تشکیل شده است. در نقطه ی بسیار کوچک کره ی زمین  در یک خانه ی کوچک و کاهگلی مادر و پسری زندگی می کردند که مادر همیشه از پسر خود گله می کرد برای بیکاری و سر به هوایی و و همیشه ناراحت بود که چرا پسر او نیز مانند سایر مردم به بیرون نمی رود وکار نمی کند. پسرک با کفترهای خود مشغول بود و حرف های مادر را به پشت گوش می انداخت و در نهایت سخنان مادر می گفت: اگر کسی برای کار من را لازم داشته باد خودش به دنبال من می آید و من را به سرکار می برد و مادر هر بار از چنین پسری نا امید می شود و باز خودش برای کار و پول درآوردن پیش قدم می شد و می گفت که تو همیشه لقمه را آماده شده می خواهی در حالی که باید خودت به دنبال کار بروی، کار به سمت تو نمی آید. گذشت و گذشت تا پسرک از کفتربازی خسته شد و از بی فایده بودن خود نالان. با خود گفت زمان آن رسیده است که حرف های مادر را گوش دهم، شاید که حرف مادر درست باشد و من نیز برای کار یا جایی موثر باشم. پسرک بیرون رفت و چون تصمیم جدی گرفته بود به سختی تلاش کرد و در نهایت در غرفه  ی پارچه فروش بازار به عنوان شاگرد پذیرفته شد و شادمان و لبخند زنان با کمی شیرینی به خانه بازگشت تا به مادرش خبر خوش را بدهد و با شنیدن آن خبر مادرش شاد شد و در دل خدا را شکر گفت برای اینکه پسرش سر عقل آمده و دست از بازیگوشی و تنبلی برداشته است و با صدایی ذوق زده به پسرش گفت: دیدی که تصمیم گرفتی و تلاش کردی خدا پاسخ تلاش تو را داد. تو باید حرکت کنی تا خداوند به زندگیت برکت دهد با یکجا نشستن هیچ کاری پیش نمی رود. بلکه با تلاش و زحمت است که خداوند رزق و روزی حلال بر ما می بخشد و بعد از آن جمله ی از تو حرکت از خدا برکت برای پسرک یک الگوی پر نقش شد و تا لحظه ی مرگ از آن پیشی گرفت و به همه ی فرزندان خود نیز این جمله و این داستان را گفته بود تا آن ها نیز یادبگیرند و یاد دهند

بازنویسی دوم  :

توجه :

برای دیدن سایر ضرب المثل ها و حکایت ها بر روی لینک های زیر کلیک کنید :

نظر هم یادتون نره