پلیمرهای طبیعی : که از طبیعت بدست می آیند ( منابع گیاهی و حیوانی ) بنام پلیمر طبیعی نامیده می شوند اینها برای زندگی بشر ضروری هستند و شامل : نشاسته – سلولز –پروتئین و اسیدهای نوکلئیک می شوند

الف- نشاسته : Starch پلیمر حاصل از گلوکز است و بعنوان انندوخته غذایی در گیاهان مورد استفاده است .

ب0 سلولز : Cellulose – پلیمر گلوکز است و ماده اصلی تشکیل دهنده گیاهان استهم نشاسته و هم سلولبز حاصل غذا سازی گیاهان با استفاده از پدیده فوتو سنتز هستند

ج-پروتئین : Proteins- پلیمر حاصل از آمینو اسیدهاست که بطور معمول زنجیره ای بین 20 تا 1000 اسید آمینه را شامل می شود که در سازمان پیچیده ای با هم ترکیب شده اند این ترکیب در واقع سنگ بنای بدن حیوانات است و بخش عمده غذای ما را تشکیل می دهد .

د- اسیدهای نوکلئیک : Nucleic acids – اینها پلیمرهای ناشی از نوکلئوتیدها هستند مثلا دی ان ای DNA و آر ان ای RNA نمونه ای از نوکلئوتیدها می باشند .

 یاد آور می شود که پلیمرهایی  مانند پلی ساکاریدها ( نشاسته و سلولز ) پروتئین و اسید نوکلئویک که فرآیندهای مختلف بدن ما  و حیوانات را در کنترل دارند  بنام بیو پلیمرها = پلیرمهای زیستی = زیست بسپار هم نامیده می شوند

کیتین

كیتین، با فرمول شیمیایی C8h13no5)n) فراوان‌ترین پلیمر طبیعی بعد از سلولز است . پلی ساكارید ازت داری است كه ، در آن گلوكز،آمونیاك و اسید استیك به صورت مولكولهای گلوكز آمین وجود دارد و توسط موجودات زنده به ویژه سخت پوستان دریایی تولید می‌شود .
به عبارت دیگر كیتین، ماده خام فراوانی است كه ، توسط سلول‌های زنده گیاهی و جانوری ساخته می‌شود، و برای تبدیل به مواد شیمیایی و محصولات جدید عملا تمام نشدنی است. این نوع مواد زیستی به علت برتری‌ها و مزیت‌های طبیعی و ذاتی،آینده درخشانی دارند . كیتین ماده با ارزشی است كه، استفاده‌های صنعتی، شیمیایی، پزشكی، دارویی ،آرایشی و بهداشتی دارد.

این ماده طی دو مرحله كانی زدائی و پروتئین‌زدائی با افزایش محلول هیدروكلریك اسید 5/0 نرمال به پوسته خشك و گرد شده سخت پوستان و سپس نگهداری آن در محلول سدیم هیدرواكسید 1 درصد (وزنی - وزنی) با درجه‌حررات 65 درجه سانتی‌گراد به مدت 24 ساعت با راندمانی حدود 10-30 درصد استخراج می‌شود. بررسیهای آماری نشان می‌دهد از ضایعات پوسته‌ای سخت پوستان آبهای جنوب ایران سالیانه میتوان بیش از 10 تن كیتین استخراج كرد.

کیتین از آنجهت که از زنجیره های گلوکزی ساخته شده است و غیر قابل حل در آب است، شبیه سلولز می باشد. اما در ترکیب کیتین آمینو اسیدها نیز شرکت دارند. کیتین از آنجهت جالب است که علاوه بر گیاهان در پوشش خارجی حشرات، میگوها و خرچنگها نیز وجود دارد. کیتین نیز همچون سلولز و لیگنین در طول مسیر گوارشی انسان دست نخورده باقی می ماند.

تعاریفی دیگر از کیتین :

کیتین از واژه یونانی کیتون به معنای پوشش سخت پوستان برگرفته شده است که اولین بار در سال 1811 میلادی مورد استفاده قرار گرفت. کیتین یک بیوپلیمر از واحدهای –N استیل –D گلوکز آمین است که از لحاظ فراوانی دومین بیوپلیمر (بعد از سلولز) موجود در محیط می باشد. از لحاظ ساختاری با سلولز در یک گروه استامید تفاوت دارد. ولی مانند سلولز پلی ساکارید ساختاری می باشد .

منبع کیتین

همچنانکه بیان گردید کیتین یک پلی ساکارید ساختاری است که در پوست سخت پوستان مانند میگو ، خرچنگ ، آرتمیا و ...همچنین درپوست حشرات و در دیواره سلولی بعضی از قارچها یافت می شود.

ویژگیهای کیتین

کیتین پلی ساکارید نیتروژن داراست که سفید رنگ، سخت، غیر الاستیک و نامحلول در آب و محلولهای غلیظ و محلولهای قلیایی است.

آنزیم هیدرولیز کننده آن کیتوناز نام دارد. سرعت واکنش هیدرولیز کیتین بسیار کند و زمان طولانی نیاز دارد که این پلیمر در محیط بازیافت شود. از طرفی در صنایع غذایی تولید کننده محصولات دریایی مقادیر بسیار زیادی مواد زاید حاوی کیتین تولید می گردد. برای مثال در کشور آمریکا در حدود 118/5 میلیون تن در سال ضایعات حاصل از کارخانجات صنایع غذایی دریایی حاوی کیتین تولید می شود که %90-50 مواد پس مانده تولید شده در آن کشور را به خود اختصاص می دهد.

کاربرد ها

كیتین ، ماده ارزشمندی است كه در تصفیه و پاكسازی فاضلاب كارخانجات تولید مواد سمی و پرتوزا و در پزشكی ، داروسازی ، صنایع نساجی و غذایی كاربرد دارد.

دانشمندان دانشگاه هاوانا مواد دفعی خرچنگ را برای تولید کیتین و کیتوزان ، دو ترکیب مهم در زیست پزشکی و کشاورزی بکار برده اند. آنها از این دوترکیب برای تولید مواد جراحی با ویژگی های درمان کننده و ضد عفونی کننده و نیز برای افزایش سرعت رشد و رویش بذرها استفاده کردند.
کیتین به عنوان بخشی از ساختار جسمی حیوانات و گیاهان پلیمر شایعی در طبیعت است. سلولز از کیتین وفوربیشتری دارد که باعث میشود این ترکیب منبع قابل تجدیدشدنی مهمی باشد که به سادگی در بند پایان ، حشرات ، عنکبوتیان ، نرم تنان ، قارچها و جلبک ها یافت می شود.
بر اساس این گزارش صنعت ماهیگیری در کوبا مقادیر زیادی مواد دفعی خرچنگ تولید می کند ، آلوده کننده ای که سرشار از پروتئین ها و کیتین است. محققان دانشگاه هاوانا در حال انجام تحقیقاتی درزمینه استخراج کیتین و کیتوزان از این مواد دفعی هستند. این تلاش محققان به ایجاد روشی برای تولید مواد جراحی با خاصیت درمانی و ضدعفونی قابل ملاحظه منجر خواهد شد. البته کاربرد این مواد به زیست پزشکی محدود نمی شود و در کشاورزی نیز قابل استفاده است. گروه تحقیقاتی فوق اعلام کرده اند که کیتوزان به عنوان یک محرک بیولوژیک باعث افزایش جوانه زدن و افزایش ارتفاع گیاه ، ضخامت ساقه و وزن خشک می شود. ثابت شده کیتوزان یک پلیمر طبیعی با ظرفیت بالای تولید غشا ست و مواد آلوده کننده تولید نکرده ، سمی نبوده و قابلیت سازگاری بیولوژیک دارد.

* پژوهشگران ایرانی از پوست میگو، ماده ترمیم کننده زخم تهیه کردند

پژوهشگران موسسه تحقیقاتی شیلات ایران موفق به تولید ماده ای از پوست و پوشش بدن میگو شده اند که تا ‪ ۷۵درصد قادر به ترمیم زخم ها و سوختگی های پوستی است. محققان موسسه تحقیقاتی شیلات ایران طی یک پروژه تحقیقاتی در مرحله آزمایشگاهی و نیمه صنعتی موفق به تولید ماده ای به نام کیتوسان از باقیمانده میگو شده اند که از قدرت تحریک کنندگی پوست بدن انسان برخوردار است و قدرت ترمیم کنندگی پوست در برابر سوختگی و جراحات پوستی را دارد.
دکتر احمد غرقی رییس بخش زیست فناوری و فرآوری آبزیان موسسه تحقیقات شیلات ایران در این خصوص در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا گفت: این دانش فنی در جهان تنها در اختیار یک شرکت آمریکایی است که با این تحقیق پژوهشگران موسسه تحقیقات شیلات ایران موفق به دست یابی به این فناوری شدند وی افزود: از کیتوسان در تمام دنیا به طور وسیع در صنایع آرایشی و بهداشتی استفاده می شود و حتی برخی از کشورهای پیشرفته موفق به تهیه پوست مصنوعی با استفاده از این ماده شده اند.
این محقق یادآور شد: میگو از سر، سینه و شکم تشکیل شده است که به هنگام مصرف قسمت های سر، سینه و پوشش بدن میگو دور ریخته می شود و تنها از یک سوم بدن میگو (شکم) برای مصرف خوراکی استفاده می شود.
وی ادامه داد: در حالی که در بهترین شرایط ‪ ۵۰درصد وزن میگو شامل سر و سینه و پوشش بدن آن به عنوان باقیمانده های میگو محسوب می شود . قست بیشتر این باقیمانده ها که با عنوان ضایعات دور ریخته می شود از ماده ای به نام کیتین تشکیل شده است. کیتین دومین ماده طبیعی تجدید پذیر در دنیا بعد از سلولز است.
کیتین به صورت تجدید پذیر توسط برخی موجودات از جمله میگو و شاه میگو تولید می شود. بدن میگو به خصوص پوشش خارجی این موجود از کیتین تشکیل شده است.
غرقی افزود: کیتین ارزش غذایی مستقیمی برای انسان ندارد، اما دارای ارزش دارویی و بهداشتی فراوانی است. از کیتین می توان کیتوسان و همچنین گلوکزآمین را تولید کرد.
کیتو سان ماده ای است که به طور وسیع در جهان در فرآورده های آرایشی و بهداشتی کاربرد دارد و در تولید انواع کرم ها و ژل ها به کار می رود.

* تهیه گلوکزآمین از پوست میگو
رییس بخش زیست فناوری و فرآوری آبزیان موسسه تحقیقات شیلات ایران اظهار داشت: در این پروژه تحقیقاتی همچنین موفق به تولید گلوکزآمین از باقیمانده میگو شده ایم که این ماده از خاصیت غضروف سازی و خاصیت ضد التهابی برخوردار است.
وی افزود: هم اکنون این فرآورده به قیمت بالایی از خارج وارد می شود، در صورتی که اگر در داخل کشور برای تولید انبوه این ماده سرمایه گذاری شود می توان این فرآورده را در بسته بندی های زیبا و با قیمت مناسب عرضه کرد.

تصویر زیر چرخهٔ ساده ای از نیتروژن را در طبیعت نشان می دهد. دربارهٔ این چرخه و نقش آن در
زندگی، در کلاس گفت وگو کنید.

چرخه نیتروژن

حدود 78 درصد از جوّ زمین را نیتروژن تشکیل داده است. مقدار معینی از این نیتروژن، به طور مداوم از جوّ گرفته و به آن بازپس داده می شود. به گردش مداوم نیتروژن بین خاک، آب، هوا و موجودات زنده «چرخه ی نیتروژن» می گویند. تمام موجودات زنده برای ادامه ی حیات به نیتروژن احتیاج دارند. در واقع نیتروژن یکی از اجزای تشکیل دهنده ی پروتئینها و اسیدهای نوکلئیک است که وجود هر دو برای ادامه ی حیات ضروری است.

قسمتی از نیتروژن موجود در هوا هنگام رعد و برق از آن جدا می شود. تخلیه ی ناگهانی بار الکتریکی باعث می شود مقداری از اکسیژن و نیتروژن موجود در هوا با هم ترکیب شوند و اکسیدهای نیتروژن به وجود آید. اکسیدهای نیتروژن پس از حل شدن در آب با سایر عناصر ترکیب می شوند و ترکیبات نیتروژن دار تولید می کنند.

برخی از باکتریها و جلبکها نیز نیتروژن موجود در هوا را جذب می کنند. باکتریهای خاصیّ که در ریشه ی برخی از گیاهان مثل نخود، لوبیا، نخودفرنگی و غیره وجود دارند، نیتروژن هوا را به طور مستقیم جذب می کنند و در اختیار گیاه قرار می دهند.

گیاهان با استفاده از نیتروژن، پروتئین می سازند و جانوران با خوردن گیاهان، این پروتئینها را وارد بدن خود می کنند.

گیاهان و جانوران پس از مرگ توسط تجزیه کنندگان موجود در خاک تجزیه می شوند. به این ترتیب ترکیبات نیتروژن دار وارد خاک شده، توسط گیاهان مصرف می شوند. جانوران، ترکیبات نیتروژن دار را با خوردن گیاهان یا سایر جانوران گیاهخوار وارد بدن خود می کنند.

باکتریهای تجزیه کننده ی موجود در خاک مقداری از ترکیبات نیتروژن دار خاک را به نیتروژن گازی شکل تبدیل می کنند. به این ترتیب تقریباً همان اندازه نیتروژنی که از هوا گرفته و مصرف می شود، مجدداً به آن باز می گردد.

در واقع نیتروژن موجود در هوا از خاک، اندامهای مختلف گیاهان و بدن جانوران عبور می کند و در نهایت دوباره هوا می شود. این کار ممکن است هزاران و یا حتّی میلیونها سال طول بکشد؛ ولی هر مولکول نیتروژن سرانجام به هوا باز می گردد.

ظروف مسی زودتر زنگ می زند یا ظروف آهنی؟ چرا؟

ظروف آهنی زودتر زنگ می زنند چون واکنش پذیری آهن با اکسیژن بیشتر است .و همچنین اگر در معرض اب قرار گیرد زود زنگ میزند ولی مس یکی از فلزاتی است که مقاومت بالایی دربرابر واکنش های شیمیایی دارد، و تنها درصورتیکه برای مدت زمان زیادی در معرض هوا و یا آب دریا قرار بگیرد، زنگ می زند.

آهن زودتر زنگ می زند یا آلومینیم؟

آلومینیم زودتر از آهن زنگ می زند اما این زنگ زدگی به رنگ بدنه ی خود آلومینیم است و پس از زنگ زدن لایه ای به عنوان لایه ی اکسیدی محافظ روی آلومینیم را پوشانده و مانع از رسیدن اکسیژن به آن می شود، در حالی که آهن دیرتر از آلومینیم زنگ می زند اما زنگ زدگی آن به صورت پوسته شدن است و اثر نامطلوبی در آهن دارد.

پس بنابر این زنگ زدگی آلومینیم دارای اثرات مثبت و زنگ زدگی آهن اثری منفی و مخرب دارد و باید در این گونه موانع از انواع ضد زنگ ها استفاده کرد.

امیدوارم جواب این سوال به خوبی رضایت شما را جلب کرده باشد :

 برای حمایتاز سایت ما و قرار دادن بیشتر تحقیقان و جواب های فعالیت های و سوال های کتاب های شما بصورت رایگان در سایت بر روی لینک زیر ( بعد از خواندن یا قبل از خواندن تحقیق)هر چند بار که خواستید کلیک کنید تا ما نیز با علاقه بیشتری تحقیقات رایگان دانش آموزی برای شما بگذاریم . باتشکر

لیست و فهرست کلیه اقدام پژوهی ها

با مراجعه به منابع معتبر دربارهٔ چگونگی به کارگیری فلز های مختلف از زمان کشف تاکنون اطلاعاتی را جمع آوری کنید و به کلاس گزارش دهید.

تاریخچه صنایع فلزی

 شواهد و مدارک باستان‌شناسی این نکته را تأیید می‌کند که شمال و مرکز ایران جزو قدیمی‌ترین مراکز صنایع فلزکاری جهان بوده‌است. مشخص است که بشر تنها در سرزمینی می‌توانست به سودمندی فلز پی ببرد که در آن فلزات و کانی‌های آنها وجود داشته‌باشد. ایران از لحاظ طبیعی دارای ذخایر بزرگی از کانی‌هاست. رشته کوه‌هایی که از توروس در ترکیه تا کرانه‌های جنوبی دریای مازندران کشیده می‌شد سرشار از انواع کانی‌ها و سوخت بود و دانش فلزکاری از آنجا به مراکز دیگر در آسیا، افریقاو اروپا گسترش یافت.

مس

در اوایل هزاره چهارم پیش از مسیح، مس مصرف عمومی یافت و برای ساختن پیکان، درفش، سنجاق جامه و جواهرات آنرا چکش کاری می‌کردند ولی در نیمهٔ دوم هزارهٔ مزبور تغییر قابل ملاحظه‌ای در تکنولوژی فلزات پدید آمد. در این دوره مس را با گداختن آن از کانی جدا کرده و به اشکال مختلف می‌ریختند. اسناد آشوری دلالت دارد به اینکه ایرانیان سنگ مس گوگردی خود را در کوره‌هایی به ارتفاع ۲ متر تشویه می‌کردند در صورتی که احیای آن در کوره‌های هوایی کوچک که قطر دهنهٔ آن در حدود ۲۲ و ارتفاع آن ۴۵ سانتیمتر بوده، انجام می‌شد.
در نزدیکی انارک چند کوره گداز مس ماقبل تاریخ در حالیکه در داخل بعضی از این کوره‌ها هنوز بقایای مس و سرباره باقی مانده‌بود، کشف شده‌است.

مفرغ

از گورستان شوش، تپه گیانو تپه گئوی ابزار مفرغی(برنز)و زینت‌آلات مفرغی و نقره‌ای بسیاری به دست می‌آید. ابزار مسی یافت شده از هزارهٔ چهارم پیش از مسیح دارای مقادیر مختلف طلا، نقره، ارسنیک، آنتیموان، آهن، نیکلو قلعهستند. اما نمونه‌های پیدا شده، متعلق به ۲۵۰۰ سال پیش از مسیح به بعد نشان می‌دهد که مقدار قلع در مفرغ ۵ درصد است و این مقدار در مدت ۱۰۰۰ سال به ۱۰ درصد می‌رسد. می‌توان حدس زد که فلزکاران در آن موقع از گداختن سنگ‌های مس و قلع با هم دست کشیده و هر کدام از آنها را جداگانه ذوب می‌کردند بدین ترتیب آلیاژ دقیقی به دست می‌آوردند و جز به این طریق نمی‌توان علت وجود مقدار یکسان قلع را در آنها، توجیه کرد.
گذار از عصر سنگ به عصر مسبسیار تدریجی بود ولی در ایران عصر مفرغ در ۲۰۰۰ سال پیش از مسیح به خوبی پیشرفت کرده‌بود. چنین به نظر می‌رسد که بسیاری از اشیای مفرغی آن دوره، در قالب‌هایی از سنگ‌های نرم ریخته می‌شد بدین ترتیب که نیمی از آن شیئی در یک سنگ و نیم دیگرش در سنگ دیگر، کنده‌کاری شده‌بود. این قالب‌ها دارای مجرای فرار هوا و لوله تغذیه بودند.

آهن

با ورود قوم آریایی که در هزاره اول پیش از میلاد به ایران انجام گرفت افزایش استعمال آهن در آثار بجا مانده دیده می شود گرچه بطور قطعی نمی‌توان میان این دو امر رابطه‌ای برقرار کرد.

فولاد

ایرانیان قدیم برای آهن ورزیده و فولاد آبپذیر کلمات جداگانه‌ای داشتند. آهن ورزیده را آهن و فولاد آبپذیر را در زبان کهن ایران پولاد می‌نامیدند. در گورستان تپه سیلک که محققاً می‌توان آن را متعلق به ۱۲۰۰ تا ۱۰۰۰ پیش از مسیح دانست، اشیای باستانی باارزشی کشف شده‌است. یکی از آنها شمشیری است که دست و قبضهٔ آن از مفرغ ساخته شده و یک تیغهٔ فولادی نازک، روی مفرغ، پرچ شده‌است. همچنین در این گورستان چنگک‌های فولادینی یافت شده که با استادی تمام چکش کاری شده‌است.
یکی از فلزکاران روسیه شمشیرهای اصیل کهن ایرانی را با روش عکسبرداری میکروسکوپی تجزیه کرد و به این نتایج رسید که:

1.     آنچه که در قرون وسطی با نام فولاد موج‌دار در اروپا رایج شد، در روسیه به نام ایرانی آن بولات یا پولاد معروف بود.

2.     این نوع فولاد موج دار دارای سطح آبگونه‌ای شکیلی است که با بیشتر فولادهای ورقه‌ای مواج فرق دارد.

3.     روس ها معتقدند که فولاد موج دار در هند اختراع شد و بعد به ایران آمد. اما این تحقیقات تفاوت ساخت فولاد ایرانی و فولاد هندی را مشخص می‌کند.

در سدهٔ سوم میلادی از گاهنامه کوکویائو چنین بر می‌آید که چین در زمان ساسانیان، فولادرا از ایران وارد می‌کرد. این کتاب به ویژه از خطوط مارپیچی که در رویهٔ فولاد ایرانی بود سخن می‌گوید از اینرو باید گفت که آهنی که از ایران وارد چین می‌شد، موج‌دار بوده‌است. این امر شک جوزف نیدهام محقق صنعت آهن و فولاد در چین را تبدیل به یقین کرد که فن موجدار کردن اگر از ووتز هند نباشد، از ایران پدید آمده‌است.
فولاد پارتی یا ایرانی که رومی‌ها اغلب از آن سخن گفته‌اند پس از فولاد هند در دنیا اول بود. و امروز بر این باورند که این فولاد از راه قالگذاری صفحه‌های صاف آهن ورزیده با گرد زغال‌چوب در بوته‌ها ساخته می‌شد. این روش تولید بعدها به عربستان، بین‌النهرینو دمشقو بالاخره به شهر تولدو در اسپانیاکه مرکز دانش و فنون اسلامی بود، نیز سرایت نمود.

برنج

از برنج برای نخستین بار در زمان سارگن دوم (سدهٔ هشتم پیش از مسیح) یاد شده‌است. این نظریه وجود دارد که موسونیک‌ها یا مشکی‌ها، به عبری مشخ، که مردمی در آسیای صغیر بودند، آلیاژ مس آن را کشف و در زمان شاهنشاهی هخامنشی آن را در ایران متداول کردند. زوسیموس نویسندهٔ یونانی که در چهار صد سال پیش از میلاد به دنیا آمده‌است، با ساختن توتیا از کالامین آشنایی دارد. وی توتیا را آلیاژ ایرانی یا آلیاژ زرد می‌نامد و یک ایرانی افسانه‌ای به نام پایانیدوس (Papanidos) پسر سیتوس (Sitos)را مخترع آن می‌پندارد.
کارنامه چین سوئی‌شو (۶۱۷ میلادی) برنج را توئوشی (t ou-si) می‌نامد که در زمان ساسانیان از ایران به چین وارد می‌شد. کتاب کوکویائولون (Ko-ku-yao-lun) که تکنولوژی دنیای کهن را شرح می‌دهد، درباره برنج تقلبی چینی سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که برنج اصلی به نام توئوشی که از ایران می‌آید از مس طبیعی و بلوم رویتهیه می‌گردد. همین منبع می‌گوید که ایرانیان نخستین ملتی بودند که رویرا از کانی‌هابیرون آوردند و آلیاژ برنج را درست کردند.

طلا

از آنجائیکه قسمت بیشتر طلاهایی که در گذشته روی آن کار شده‌است از ته نشست‌های رودخانه‌ها به دست آمده، فقط باید روش پالایش آن را ذکر کرد. برای فلزکاران ایرانی که در گداز مفرغقرن‌های طولانی استاد بودند، گداز طلا دشوار نبوده‌است. روش پالایش طلا به وسیلهٔ قالگذاری بوده‌است. قالگذاری روشی است که به کمک سربیکه به گداز افزوده می‌شود فلزات را از فلزات پست جدا می‌کنند سپس سرب و فلزات پست را اکسید می‌کنند. قرن ها در ایران این روش به کار می‌رفته‌است. در زمان‌های متأخرتر و حدود سدهٔ دوم قبل از میلاد روش پیشرفته‌تر کلروهی نیز در ایران شناخته شده‌بود. در این روش کلربا نقرهترکیب می‌شود و آن را از آلیاژ طلا و نقره‌ای که به دنبال قالگذاری با سرب پدید آمده‌است، جدا می‌کنند.

نقره

در روسیهمقدار کثیری از ظروف نقرهساسانیبه دست آمده‌است، ولی در خود ایران اشیاء قابلی کشف نشده‌است. ظاهراً علت آن این است که ایران پس از این دوره بارها مورد تهاجم قبایل دیگر قرار گرفته‌است. نمونهٔ بسیار نفیس این گونه ظروف نقره، جام نقره زمان خسرو پرویزاست که اکنون درکتابخانه ملی پاریسمضبوط است

تفاوت پیل خشک با پیل تر چیست ؟

پیل به دو صورت،‌ پیل خشک و پیل تر موجود است. هریک از شما برای یک بار هم که شده پیل را به کار برده اید.

پیل خشک

پیل خشک برای به کار انداختن وسایل بازی، رادیوها، چراغ قوه ها و ضبط صوت ها و گروه دیگری از وسایل الکتریکی مورد استفاده قرار می گیرند. پیل های مزبور در اندازه و شکل های مختلف ساخته می شوند. این پیل ها پس از مدتی برق آنها تمام می‌شود و دیگر نمی‌توان از آنها استقاده کرد.

پیل تر

یکی دیگر از انواع مولدهای شیمیایی، انباره یا باتری اتومبیل است

که آن را باتری تر نیز می نامند. از این باتری های تر امروزه علاوه بر اتومبیل، درمراکز صنعتی و از جمله در داخل نیروگاهها نیز برای موارد اضطراری استفاده می کنند. این باتری ها طوری طراحی شده اند که می توانند در دفعات زیاد پر و خالی شوند.