سوال : چگونه روزه گرفتن باعث توجه بیشتر مردم به فقرا و مستمندان می شود

جواب فعالیت:

امام صادق(ع) فرمود:«ثروتمندان هرگز درد گرسنگی را حس نمی کنند زیرا هر چه بخواهند می توانند به دست آورند. به همین دلیل نسبت به فقران و گرسنگان دلسوزی نمی کنند. خداوند روزه را بر همه واجب کرد تا در این ماه همه مانند هم باشند و ثروتمندان نیز مزه گرسنگی را بچشند و با گرسنگان و فقیران مهربان شوند و به آنان کمک کنند.

چون ثروتمندان همیشه در رفاه هستند درد گرسنگان را حس نمی کنند اما وقتی در ماه رمضان روزه می گیرند و مزه گرسنگی و تشنگی را می چشند. آن زمان متوجه سختی حال و وضعیت فقیران می شوند و سعی خواهندکرد تا با گرسنگان و فقیران مهربان شوند و به آنها کمک کنند.

مطلب مرتبط:

روزه دارای فواید جسمی، روحی، فردی واجتماعی فراوانی است که هر انسان منصفی را به کرنش در مقابل حکمت عظیم پروردگار وا می دارد. کاهش آسیب های اجتماعی وبزهکاری، تقویت اراده عمومی، تقویت روحیه همدلی واتحاد، توجه بیشتر به مستمندان وفقرا، تقویت معاشرت نیکو، تقویت صبر واراده، تقویت قدرت مبارزه با شیطان و نفس و به عبارت دیگر تقوا، عشق بازی وانس با معبود، آرامش روانی از جمله آثار روزه است. روزه هم روان انسان را از پلیدی­های گناه پاک می­سازد و او را برای زندگی پاک و حیات طیّبه آماده می­سازد و هم او را به یاد آتش جهنم انداخته و آمادگی هرچه بیشتر برای رفتن به سوی منزلگاه ابدی در انسان ایجاد می­کند؛ هم او را با یاد گرسنگان و فقیران همراه می­سازد.

اگرچه اغنیا هر زمان اراده کنند با امکانات خود، نیازهایشان از جمله گرسنگی و تشنگی را به هر کم و کیفی که بخواهند برطرف می کنند، اما در حالت روزه امکانات آنها کمکی نمی کند و مجبورند سختی و فشار گرسنگی و تشنگی را تحمل کنند. روزه دار با تجربه عملی گرسنگی و تشنگی موقت، عاطفه اش شکوفا شده و وضعیت گرسنگان و مستمندان را بهتر درک می کند. اگر فقط همین تحمل گرسنگی و تشنگی و همراهی با محرومین بود

دیگر چه لزومی داشت خود فقرا روزه بگیرند. بر فرضی هم که گفته شود امید به افطار کمی در تحمل گرسنگی تاثیر دارد، می گوییم همینکه روزه داران توانگر، بخشی از گرسنگی و تشنگی فقرا را درک کنند، تاثیر اخلاقی و تربیتی و اجتماعی خود را خواهد گذاشت و باعث عطوفت و نرمش آنها نسبت به نیازمندان و مستمندان خواهد شد.