سوال  : علل انقراض دانیاسورها و شرایط محیط زیست و زمان حیاط آنها

پاسخ :

شهاب سنگ به تنهایی تهدید بزرگی برای حیات به شمار می رفت، اما شواهد و قرائن نشان از یک عامل بزرگ آتش فشانی داشتند. فوران های آتش فشانی در هند کنونی، باعث بیرون آمدن سنگ های مذاب و گازهای سوز آور شدند که اسیدی شدن اقیانوس ها را در پی داشت.

این رخدادها اکوسیستم را مدت ها قبل و بعد از برخورد شهاب سنگ از حالت عادی خارج و ناپایدار کردند. اکنون برخی محققان بر این باورند که ضربه حاصل از برخورد شهاب سنگ بر شدت فوران ها نیز دامن زده بود.

دلایل انقراض دایناسورها در اواخر مزوزوئیک:

۱-پیشروی دریاها که باعث نابودی مرداب ها و محیط  تغذیه دایناسورها شد.

۲-شیوع برخی بیماری های خاص.

۳ -افزایش تعداد پستانداران تغذیه کننده از تخم دایناسورها

۴-برخورد یک شهاب سنگ بزرگ یا زمین که باعث ایجاد ابر عظیمی از گرد و خاک شد و جلوی تابش نور خورشید را گرفت و به مرگ دایناسورها بر اثر سرمای شدید، منجر شد.

شواهد و مدارک فقط به این موارد ختم نمی شود

در نشست جامعه ی زمین شناسان که سال گذشته برگزار شد، دپالما از فسیل ماهی های یافت شده از درون رسوبات سونامى پرده برداشت. وی در آن نشست اعلام کرد: ” این ها پیکر های مرده اند. اگر تعدادی از بازرسین یک صحنه ی جرم، پای به یک ساختمان سوخته بگذارند، چطور متوجه می شوند که شخص مورد نظر قبل یا در حین آتش سوزی جانش را از دست داده است؟ خب، مطمئنا آثار کربن و دوده در شش ها بررسی می شوند. در این مورد

چون ماهی ها آبشش دارند آن اندام ها را بررسی کردیم. آبشش ها در اثر وقوع آن حادثه، آبگینه شده بودند. این بدان معناست که آنها در زمان اصابت شهاب سنگ زنده بودند و در دریا شنا می کردند! ماهی ها تا قبل از بروز سونامى مرگبار در قید حیات بوده و به نخستین قربانیان مستقیم اصابت شهاب سنگ تبدیل شدند!