1- روزانه میلیون ها شهاب با لایه ی جو زمین برخورد می کند.

2- شهاب سنگ ها در مدارها و با سرعت های مختلفی به دور خورشید گردش می کنند. بالاترین سرعت گردش مشاهده شده در میان شهاب سنگ ها، چهل و سه کیلومتر در هر ثانیه است.

3- هر ساله نزدیک به پانصد شهاب سنگ با سطح زمین برخورد می کند اما تنها پنج عدد از آن ها برای انجام تحقیقات به دست دانشمندان می رسد.

4- شهاب ها با توجه به عناصر تشکیل دهنده ای که دارند، در رنگ های مختلفی ظاهر می شوند و دنباله ی آن ها گاهی قرمز، زرد و سبز است. علت این مسأله به فرآیند یونیزاسیون مولکول ها (تجزیه ی مولکول های خنثی به یون های مثبت و منفی) برمی گردد.

5- بعضی از شهاب ها از میان مسیر منتهی به لایه ی جو زمین عبور می کنند و دوباره از آن خارج می شوند. به آن ها سنگ های آسمانی زمین می گویند.

6- شهاب سنگ ها به دو دسته تقسیم می شوند. یک دسته شهاب سنگ های یافت شده ای هستند که پیش از آن، سقوط آن ها رصد نشده و دیگری شهاب سنگ هایی هستند که سقوط آن ها از آسمان رصد و محل برخورد آن ها با موفقیت رهگیری شده است.
تا به امروز چهار هزار شهاب سنگ از دسته ی اول و هزار مورد از دسته ی دوم جمع آوری شده است.

7- طبق مشاهدات رادارها، شبانه دوازده هزار شهاب به اندازه ی یک ذره ی غبار به لایه ی جو زمین می رسند. با این حال، آن ها معمولا به اندازه ی یک سنگ ریزه و کوچک تر از توپ بیس بال هستند.

8- بارش های شهابی زمانی رخ می دهند که تعداد زیادی شهاب در مدت زمانی کوتاه ظاهر می شوند.

9- سالانه در حدود سی بارش شهابی قابل مشاهده برای ساکنان زمین رخ می دهد.

10- شهاب سنگ ها از دوران باستان وجود داشته اند اما از سال ۱۸۳۳ آن ها را از اجزای منظومه ی شمسی به حساب آوردند.

11- اگر شهابی یک انفجار صوتی ایجاد کند، صدای آن چند ثانیه بعد از مشاهده شدن شهاب شنیده می شود.

12- به دلیل آنکه بخش زیادی از سطح زمین از آب پوشیده شده، اغلب شهاب ها در اقیانوس ها سقوط می کنند.

13- یکی از دلایل مطرح شده در خصوص انقراض دایناسورها، برخورد یک شهاب با کره ی زمین است. اعتقاد بر آن است که برخورد شهابی به طول ۱۳ کیلومتر با کره ی زمین و ابرهای غبارآلود ناشی از آن، اثرات زیان باری بر آب و هوای کره ی زمین گذاشت.

14- در افریقای جنوبی خرید و فروش شهاب سنگ ها غیر قانونی است.

15- پژوهشی در سال ۱۹۸۵ بیان می کند هر صد و هشتاد سال یک بار، یک شهاب سنگ با انسانی برخورد می کند.

16- طبق گزارش ها، در جریان بارش شهابی «لئونید» که در سال رخ ۱۸۳۳ داد، ده هزار شهاب در هر ساعت و ده تا پانزده شهاب در هر ثانیه مشاهده شد.

17- بر اساس برآوردهای علمی، سالانه صد و ده هزار تن ماده ی جامد در اثر شهاب سنگ ها روی زمین سقوط می کند.

18- بزرگ ترین شهاب سنگ شناخته شده شهاب «هوبا» در کشور افریقایی نامیبیا است. اندازه ی فعلی این شهاب، حدود ۳*۳*۱ متر و وزن آن حدود شصت و شش هزار کیلوگرم است. این شهاب اولین بار در سال ۱۹۲۰ توسط یک کشاورز مشاهده شد. سالم ماندن آن احتمالا به دلیل فلزی بودن آن بوده؛ به طوری که بخش عمده ی آن از آهن و شانزده درصد آن از فلز نیکل تشکیل شده است.

19- نخستین باری که یک شهاب پیش از برخورد با زمین رهگیری شد در ششم اکتبر سال ۲۰۰۸ بود. یک سیارک چهار متری در فضا و در مسیر برخورد با زمین مشاهده و روز بعد وارد لایه ی جو زمین شد. این شهاب سنگ در منطقه ای دورافتاده در سودان شمالی با زمین اصابت کرد. مشاهده ی یک شهاب در فضا و رهگیری آن پیش از برخورد با زمین، دستاورد بزرگی برای دانشمندان بود.

20- در میان شهاب سنگ های یافت شده در منطقه ی آنتارکتیکا (قاره ی قطب جنوب)، شانزده شهاب سنگ را از سیاره ی مریخ می دانند. گاز ناشی از این شهاب سنگ ها با اتمسفر سیاره ی مریخ مطابقت دارد.