مختصري از زندگينامه امام جعفر صادق (ع)

حضرت امام جعفر صادق (ع) فرزند امام محمد باقر (ع) نام شريفش جعفر و مشهور ترين القاب آن بزرگوار صادق و كنيه مشهورش ابوعبدالله است نام مادرش ام فروه است.

ولادت آن حضرت در طلوع فجر هفدهم ربيع الاول سال هشتاد و سه و شهادتش در روز بيست و پنجم شوال صد و چهل و هشت هجري قمري بوده است. مدت عمر ان حضرت 65 سال و مدت امامتش 33 سال و دو ماه است. قاتل او منصور دوانيقي و مدفن آن بزرگوار در مدينه قبرستان بقيع است. دوران امامت حضرت صادق(ع) دوران شكوفايي علم و دانش بود. مخصوصا از دوره امام محمد باقر (ع) كه به كثرت علم و دانش شهده آفاق گشته بود مجددا چراغ تشيع روشن گشت. آوازه امام جعفر صادق (ع) در تمام عالم اسلامي پيچيده بود. او دانا به علوم نهان و آشكار بود و علماي بزرگ و دانشمندان بسياري تربيت كرد. از اقطار و اكناف جهان مسلمانان براي حل مشكلات خود به خدمتش مي رسيدند و از محضرش كسب علم مي كردند. او مانند ابر باران علم مي باريد و زمين هاي دل مردم را از فيض رحمت خود سيراب مي كرد. دوازده هزار شاگرد تربيت كرد كه هريك از آنها عجوبه علم و عمل بودند. كتب اخبار پر از اخبار و احاديث جعفري است. امام ششم (ع) داراي قواي نفساني و و ملكات و سجاياي آسماني مانند شهامت،‌شجاعت، بلاغت، مراقبت، عبادت و تقوا بود و بر سيره جد و آباء‌گراميش سير و سلوك مي كرد و قدم جاي مقدم آنها مي گذاشت.