جملات آموزنده!

 از دکتر مرتضی مجدفر

(بر گرفته از وبلاگ گونش و نشریه شوق تغییر)

* ما تنها در صورتی میتوانیم خودمان موفق شویم و در موفقیت بمانیم که موفقیتهای دیگران را هم ببینیم و آنها را با صدای بلند جار بزنیم.

* در اعتقاد ما مسلمانان، ناظران درونی فوق‌‌العاده‌ قدرتمندی، همواره همۀ کارهای ما را مورد ارزیابی و سنجش قرار می‌دهند که ما از یکی از این ناظران، با عنوان «وجدان کاری» یاد می‌کنیم.

* تغییر در رفتارهای اجتماعی، سخت است، ولی به سادگی و با نگاهی به اتفاقاتی که در پیرامون ما رخ می‌دهد، می‌توان الگوسازی کرد و در پی تغییر بود.

* هر گامی که برای توسعه فرهنگ کتابخوانی در میان کودکان برداشته شود، گامی است در راه روشنگری و نواندیشی در کشورمان.

* معمولأ وقتی هدفی را به عنوان چشم‌انداز خودم انتخاب می‌کنم، شب و روز نمی‌شناسم و تمام کوششم این است که برای رسیدن به آن هدف غایی ، گام بردارم.

* برمبنای دو عامل می‌توانید احتمال موفقیت را تشخیص دهید. یكی از آن‌ها میزان تسلط فرزندتان بر پیش نیازهای یادگیری است. عامل دوم وضعیت انگیزشی فرزندتان و در واقع میزان علاقه او به درس و یادگیری است. هر چه انگیزه‌ها درونی و مستقل باشند، می‌توان اطمینان یافت كه شرایط مساعد است.

* می‌گویند نویسنده کسی نیست که می‌تواند بنویسد، بلکه نویسنده آن کسی است که نمی‌تواند ننویسد.

* کسی که نوشتن، شغل اوست و اگر نتواند بنویسد، به معنای واقعی کلمه یعنی بیمار شده است.

* پدران از کار تعلیم‌وتربیت فرزندان خود استعفا داده‌اند.دلیل اصلی کناره‌گیری پدران از کار تعلیم‌وتربیت فرزندان خود، فقط مشغله زیاد و درگیری‌های اقتصادی و کاری آنان نیست، بلکه تخصصی‌تر شدن مقوله آموزش و آموزش‌هایی است که مادران در این‌باره می‌بینند.

* رشد عاطفی و شناختی و بسیاری از زمینه‌های پرورش شخصیت افراد صرفاً از راه مشاهده دقیق و زیست توأم با عاطفه‌ورزی حاصل می‌شود.

* اگر به تجربه‌های زیستة خودمان نگاهی دوباره کنیم، شاید بخش‌هایی از آن با تغییراتی، به‌کار بخش‌هایی از مردمان جامعه خودمان بیاید.

* قرار گرفتن در مسیر درس پژوهی، یکی دیگر از راههای لذت بردن از حرفه معلمی است.

* منتظر تشویق های زودگذر اداری و هدیه های از بین رونده مادی این دنیایی نباشیم. تشویق اصلی ما نزد حضرت حق و آفریده پاکش محفوظ است.

* باید خدا را شاکر باشیم که معلم شده ایم، معلم مانده ایم و لذت معلمی از آن ما شده است.

* علم در حال تغییر است. برنامه‌ها و کتاب‌های درسی مرتب عوض می‌شوند. آموزش‌وپرورش در حال پوست‌اندازی است و اسناد تحولی متعددی برای ایجاد تغییر، در این وزارت‌خانه تصویب شده‌اند و در شرف اجرا قرار گرفته‌اند

* شعار «معلم امروز، با اطلاعات دیروز، نمی‌تواند دانش‌آموز فردا را تربیت کند» گوش فلک را کر کرده و همه‌جا را پر ساخته است.

* کلاس اول ابتدایی برای همه، اعم ازپدران و مادران، عوامل مدرسه و حتی خود کودک با اهمیت است.

*سطح تحصیلات والدین بالاتر رفته و به همان نسبت توقعات و انتظارات آن‌ها از زندگی، آینده و فرزندان تغییر یافته است. گسترش پدیده‌های تک‌فرزندی و کم‌فرزندی هم حساسیت والدین را در مورد آینده و سرنوشت فرزندشان افزایش داده است.

* همه به این نکته واقف شده‌ایم که « آغاز»ها چقدر مهم و تأثیر گذارند. یک آغاز خوب می‌تواند ضامن موفقیت باشد و یک آغاز بد یا ناقص، می‌تواند زمینه‌ساز مشکلات بعدی باشد.

* مدرسه ای که از همان نخستین روز دارای برنامه است،به طور غیر مستقیم انضباط اجتماعی و استفاده بهینه از امکانات و منابع آموزشی را به کارکنان و دانش آموزان خود یادآوری می کند.

*مدرسه بی برنامه،بی نظم است ،مدیر بی برنامه قادر به اداره مدرسه نیست.کلاس بی برنامه،سر در گم است و معلم بی برنامه،باطل کننده عمر، و فاسد کننده تجهیزات و امکانات آموزشی است.

*آشنا ساختن دانش آموزان با چهره های شاخص عرصه فرهنگ و تمدن و خزائن فرهنگی،از جمله وظایف نهادهای فرهنگی در هر کشوری است.

*برنامه مطلوب ،برنامه ای است که اصول علمی و اولیه آن تا پایان سال تغییر نکند.

*برنامه ریز باید تا حدی که به برنامه لطمه نخورد،خواسته های معلمان را نیز در نظر بگیرد.

هر گونه کپی برداری با ذکر منبع بلا مانع است!