تحقیق درباره بابل (شهر)

شهر بابل مرکز شهرستان بابل در استان مازندران است. شهر بابُل را پیشینیان با نام مامیترا میخوانده‌اند. در نوشته‌های اسلامی این شهر را مامطیر و ممطیر هم نوشته‌اند.

نام این شهر در ایران باستان مامطیر بوده که مامطیر عربی شده ی مامیترا می باشد و این شهر باستانی جای میترای بزرگ و به عبارتی آتشکده ی میترا می باشدبنابر تصویب‌نامه هیات دولت درسال شصت و هشت بابلسر از شهرستان بابل جدا شد و خود به شهرستانی مستقل بدل گشت.

برخی از پژوهشگران همروزگار ما ریشه این نام را چنین بازمی نمایانند:

شهر بابل امروزی شهری بوده پاک و وَرجاوند (مقدس) در نزدیکیهای دریا و در پی جای داشتن (میترای بزرگ) یا (آتشکده‌یمیترا) در آنجا، بومیان آن را (مه‌میترا) یا جایگاه میترای بزرگ می‌نامیدند.

مه میترا در پی رونق بازارهای هفته و جایگاه شهر در نیمه راه میان ساری و آمل و از سوی دیگر نزدیکی به دریا به احتمال از سده هشتم به «بارفروش‌ده» تغییر نام یافت. در آغاز دوران زندیانو به روایتی از سدهٔ سیزدهم یعنی از زمان پادشاهی فتحعلی شاه قاجار واژه «ده» از پشت این نام افتاد و این شهر بارفروش خوانده شده‌است. بارفروش همواره به‌عنوان یکی از شهرهای پرارزش، میدان زد و خوردهای سیاسی و تاریخی بوده‌است. در روز یکم آذر سال ۱۳۱۰ هجری خورشیدی نام بارفروش همراه با ساخت ساختمانهای تازه دولتی همچون اداره پست (۱۳۱۵)، در کنار سبز میدان و ساختمان شهرداری (۱۳۱۴) به شهر بابل تغییر نام یافت. نام بابل از نام رودخانه (باوُل) گرفته شد، که در بر غربی شهر روان است. البته امروزه با توجه به ساخت و سازهای فراوان و گسترش فضای شهر این رودخانه تقریبا در قسمتهای مرکزی شهر قرار گرفته است . از لحاظ تاریخی چندین اتفاق در 300 سال اخیر در شهر بابل افتاده است که نشان دهنده رونق اقتصادی و غنای فرهنگی آن بوده است . 1- تاج گذاری رسمی آقامحمدخان قاجار در این شهر صورت گرفت . (خواجه تاجدار اثر جان گور) 2- از 20 نفر پایه گذاران اولیه حزب ملی ایران در سال 1320 ، 3 نفر از اهالی شهر بابل بودند 3- در منطقه مازندران و گیلان که در زمان رضا شاه به استانهای اول و دوم نامگذاری شده بودند ، رضا شاه تنها در بابل دارای کاخ و محل سکونت بود .

شهرهاي شهرستان بابل: شهرستان بابل متشكل از چهار شهر اصلي بابل، اميركلا، گتاب و گلوگاه است.

شهر باستانی بابل زير چكمه های سربازان آمريكايی

شهر بابل، عراق – در این شهر باستانی هم اکنون تشخیص ویرانه ها از آنچه که به تازگی ویران شده است بسیار سخت است.

ساختمان های آجری که عمری حدود 2500 سال دارند هم اکنون به قلعه های شنی با خاک یکسان شده تبدیل شده اند.

ومکان های مشهور نظیر برج بابل وباغ های معلق طعمه نی های رودخانه شده اند.

رد پای اشغال نظامی همه جا دیده می شود؛ سنگر ها، غلاف های فشنگ، حلقه های براق سیم و آثار انفجار بر روی دیوارها.
بابل، شهری است آجری كه تاوان جنگ را پرداخته است. او در این جنگ به غارت رفت، درهم کوبیده شد، با خاک یکسان شد، مورد بی مهری قرار گرفت و در آخر به کلی اشغال شد. باستان شناسان گفته اند که سربازان آمریکایی حتی از خاک وآثار بسیار گران قیمت آنجا پر کردن کیسه های شن خود استفاده کرده اند.

ولی رهبران عراقی ومسئولان سازمان ملل در برابر این اتفاقات تسلیم نمی شوند. آنها به شدت در تلاشند تا بابل، موطن یکی از عجایب هفتگانه جهان را مجدداً باز سازی کنند وآن را تبدیل به مرکزی فرهنگی در عراق کنند.

هیچ کس مطمئن نیست که این اتفاق به زودی رخ دهد ولی آنچه این پروژه را امکان پذیر می نمایاند این است که منطقه اطراف بابل یکی از امن ترین نواحی عراق است و این بابل را دوباره تبدیلبه مشعل تمدن درسرزمین هرج ومرج نموده است.

بابل باستانی که به سرچشمه ی قانون، خط وزندگی شهری مشهور است، درست در خارج شهر مدرن حلّه در 60 مایلی جنوب بغداد واقع شده است. ادنا البیاتی شهردارحله آرزوهای بزرگی برای بابل دارد: "من برای اینجا رستوران ، فروشگاه ، هدیه وپارکینگهای بزرگ وطویل می خواهم" او اضافه کرد: وان شاءالله حتی مسافرخانه.

مرکز فرهنگی،علمی، آموزشی سازمان ملل متحد در تلاش برای جمع آوری کمک برای باز سازی این شهر باستانی است. در همین زمینه فیلیپ دلانگ، ماٌمور سازمان ملل که به این پروژه کمک می کند گفت که : "بعد از نفت، صنعت تورسیم می تواند دومین صنعت بزرگ در عراق باشد"
او با لحنی کنایه آمیز اضافه کرد: ولی قبل از آنکه این مسئله محقق شود. مسائل کوچکی هست که باید اتفاق بیافتد.

یکی از این اتفاقات، مطمئناً، امنیت بهتر است. نظامیان آمریکایی همچنان پایگاه هایی در نزدیکی شهر بابل دارند، مردم عراق نیروهای اشغالگر را مسئول بیشتر تخریبات اخیر بابل می دانند.

دونی جرج، رئیس برد باستانی عراق اعلام کرد که سربازان لهستانی در سرتاسر یک آرامگاه باستانی خندق های عمیقی حفر کرده اند و پیمانکاران نیز تمام ویرانه های باقی مانده را برای ایجاد سکوی فرود هلی کوپترصاف کردند.

آقای جرج با ناراحتی پرسید: ما الان چگونه باید از شر این سکوی فرود هلی کوپتر رها شویم؟ خدای من، اینجا بابل است!

بابل ! نام او پس از همورابی ، پادشاه بابل که در سالهای 1750-1792 قبل از میلاد حکومت می کرده است طنینی جادویی دارد . او(همورابی) به دلیل پایه گذاری یکی از اولین قانون های مدون بشری معروف است. پس از همورابی، این  شهر در زمان نبوخد نصر دوم، که در سال های 605-562  قبل از میلاد حکومت می کرده است، دومرتبه به دوران شکوفایی اش بازگشت. نبوخذ نصر به خاطر باغ های معلقی که برای همسرش آمو هیا ساخته بود معروف،است،یکی از عجایب هفت گانه.
تفنگداران آمریکایی در مسیر خود به بغداد به دره فرات-جایی که صدام بر روی ویرانه ها قصری به شیوه ی زیگورات های سومری ساخته بود و نام آن را «تپه صدام» گذاشته بود- یورش بردند و تپهی صدام را با خاک یکسان کردند. هنوزدست نوشته های سربازان بر دیوار ها مشاهده می شود:سلام وانيسا؛، دوستت دارم!   (Hi Vanesa, I love you! )
ولی مسئله ی بسیار مهم تر، بنا به گفته ی باستان شناسان، استفاده از تجهیزات سنگین نظیرهلی کوپتر و خودردهای سنگین است، که احتمالا آثار باستانی زیر خاک را تا کنون پودر  کردهاست.

آقای جرج با تاسف ادامه داد: فقط تصور کنید که ما چه چیزهایی را از دست داده ایم. غارتگران پس از حمله به عراق، به موزه ها و کارگاه های باستان شناسی زیادی دست برد زدند و آثار بی شماری را به سرقت بردند. به طوری که در تابستان 2003 یک لوح به خط میخی که از ملت عراق دزدیده شده بود، در میان بسیاری از آثار دیگر دزدیده شده در e-bay به فروش رسید.

بر طبق تحقیقات موزه بریتانیا در سال 2004 آثار باستانی بسیاری سر از کیسه های شن سربازانی در آوردند که از این سایتها محافظت می کردند.
آقای جرج در آخر، با امیدواری گفت: یک روز میلیون ها نفر از بابل دیدن خواهند کرد، ولی این اتفاق چه زمانی رخ خواهد داد؟ هیچ کس نمی داند.